مهدی طاهرخانی: حتی اگر خوشبین‌ترین هواداران پرسپولیس نتیجه مصاف با لخویای قطر را درست هم پیش‌بینی می‌کردند، کمتر کسی بود که روند این پیکار را صحیح حدس می‌زد. اینکه قرمزها ناگهان در دل بحران‌های خود موفق شدند با 3 گل تیم پربازیکن و قهرمان لیگ ستارگان قطر را شکست دهند، اتفاق چندان عجیبی نیست اما نمایش درخشان شاگردان درخشان به‌غایت غافلگیرکننده بود.
تیمی که همین 5 روز قبل در همین ورزشگاه آزادی 90 دقیقه مقابل صبا که به مراتب تیمی ضعیف‌تر نسبت به لخویا بود، با یک تاکتیک واحد قصد فتح دروازه حریف را داشت و سرانجام مغلوب شانس اندکش شد، شامگاه سه‌شنبه جشنواره‌ای از تاکتیک را به نمایش گذاشت.
گل نخست را روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رساندند؛ شبیه همان گل‌هایی که تیم کی‌روش 3 سالی می‌شود با آن کارش را پیش می‌برد، گل دوم یک سند بود. یک مدرک کامل برای اثبات یک ادعا. گلی که نمونه‌اش را در فوتبال‌مان شاید سالی یک بار هم نبینیم. یک پاسکاری فوق‌العاده و یک گل که موجب شد لادروپ بزرگ راحت سرجایش بنشیند و قبول کند در این نبرد بیشتر از صفر امتیاز کاسب نیست. سرانجام گل آخر که به ظاهر یک پنالتی ساده بود اما هواداران پرسپولیس هنوز یادشان مانده که در لیگ برتر اگر همین پنالتی‌های به ظاهر ساده گل می‌شد آنها مقابل گسترش فولاد و ملوان عوض تساوی و باخت، با پیروزی و دست‌کم تساوی میدان را ترک می‌کردند.
حمید درخشان در شبی که باید برای حفظ صندلی لرزانش و دریبل توأمان برانکو و قطبی دست به هر کاری می‌زد، بهترین نمایش چند سال اخیر پرسپولیس را اکران کرد. آنها 3 گل زدند و به‌راحتی هر چه تمام‌تر 3 تای دیگر را نزدند. تیمی که ناباورانه تا هفته بیست‌ویکم لیگ برتر به خاطر فقر گلزنی برای نخستین‌بار در تاریخ لیگ با تفاضل گل منفی 3 در رتبه نهم جاخوش کرده است، 3 گل زد. این کامل‌ترین نمایش یک تیم بحران‌زده بود. تیمی که به‌راحتی هر چه تمام‌تر مدیر، مربی و بازیکن عوض می‌کند و کماکان روی نوار تغییر گام برمی‌دارد.
اما حالا وقت تامل است. باید ایستاد. غضب را قورت داد. احساسات را رام کرد. عوض اخراج کورکورانه درخشان و خالی کردن همه عقده‌های شکست بر سر او، چرتکه را درآورد و حساب کرد؛ درخشان برود و مربی بعدی بیاید چند هفته وقت لازم دارد تا بفهمد فرق نوروزی و عالیشاه چیست؟ تا یاد بگیرد تلفظ نام طارمی چگونه است، تا اخلاق عجیب و غریب صادقیان را هضم و آنالیز کند، هم لیگ برتر به پایان رسیده و هم چند بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا.
پرسپولیس در 2 سال اخیر به اندازه کافی از خودش انتقام گرفته است. شبی که ناباورانه و میان اشک هواداران خودی در ورزشگاه آزادی، جام حذفی را در ضربات پنالتی به سپاهان واگذار کرد، دیواری کوتاه‌تر از یحیی پیدا نکرد. پرسپولیس مستعدترین بچه‌اش در عالم مربیگری را که تازه راه رفتن آموخته بود را به ثمن‌بخس فروخت.آن شب رویانیان اشتباه کرد و با بیرون کردن گل‌محمدی به دایی اعتماد چند باره کرد. یحیی فصل بعدش با نفت تهران تا آستانه قهرمانی پیش رفت و به همه فهماند مدیریت وقت قرمزها چه اشتباه بزرگی را در حق او مرتکب شده است. اگر چه دایی در جدول رده‌بندی از یحیی بالاتر ایستاد اما فقط لازم است بازیکنان دو تیم را با هم مقایسه کنید.
خوب یا یعد، درست یا غلط دایی آمد و بهترین اتفاق این بود که برای فصل بعدش هم حفظ شد اما 6 هفته، تنها 6 هفته کافی بود تا باز هم یک اشتباه دیگر سر بزند. این بار رویانیان نبود اما تصمیم سرنوشت‌ ساز از همان اتاقی اتخاذ شد که یک سال و اندی قبلش، حکم اخراج یحیی از آنجا صادر شده بود. حالا نه رویانیان است و نه حمیدرضا سیاسی.
یکی لباس سبز زیتونی ناجا را برتن کرده و دیگری لباس راه‌راه قوه قضا را اما مدیر جدید در حال تکرار همان اشتباه تکراری است. اینکه قطبی و برانکو با هر متر و معیاری، گزینه‌های بهتری از حمید درخشان هستند احتیاج به واکاوی و بحث ندارد اما برگ برنده درخشان در این برهه به زمان بازمی‌گردد. او آزمون و خطا را پشت‌سر گذاشته و حالا تیم همانند موم در دستش است. چیزی که برانکو و قطبی یا حتی بزرگ‌ترین مربیان جهان هم از داشتنش محروم هستند. پس بهترین اتفاق این است که تا انتهای راه به درخشان اعتماد کرد.
پرسپولیس شامگاه سه‌شنبه نمایش خیره‌کننده‌ای را ارائه داد. آنها نشان دادند اگر تنها کمی، تنها کمی، شانس به آنها روی بیاورد هم توانایی زدن 3 گل را دارند و هم مهم‌تر از همه می‌توانند نمایش کامل و بی‌نقصی را ارائه دهند.
باری مهم‌ترین خروجی این پیروزی همین بود.
مدیریت جدید باید به مربی خود اعتماد کند. شاید در ادامه راه شکست‌های دیگری در لیگ برتر در راه باشد، شاید در بازی‌های آتی لیگ قهرمانان پرسپولیس شکست بخورد، اما دست‌کم حمید درخشان تیمش را به بهترین شکل ممکن شناخته است. او همانند قطبی و برانکو زمان مجدد برای شناخت نمی‌خواهد و همین یعنی اندک نور امید برای بازگرداندن آب رفته به جوی.
تاریخ لیگ برتر را ورق بزنید، تنها و تنها در یک دوره یک تیم در اواسط راه سرمربی‌اش را عوض کرد و در انتهای فصل قهرمان شد؛ سپاهان در لیگ یازدهم. همین یعنی چراغ مسیر برای محمدحسین نژادفلاح. شاید برانکو و قطبی گزینه‌های خوبی باشند،قطعا در ابتدای فصل باید تن به تغییرات داد نه حالا که همه چیز بوی احساسات و انتقام می‌دهد.

در روز 12 فوریه 2015، پس از اینکه آندونی زوبی‌زارتا از باشگاه بارسلونا اخراج شد، آریدو برایدا به‌عنوان مدیر ورزشی جدید این تیم منصوب شد. وی در دوران حضورش در میلان ایتالیا، باشگاهی که همیشه پرافتخار بوده و فضای همیشگی‌اش با برد و پیروزی همراه بود، یک مدیر از طبقه کارگر در طراحی و برنامه‌ریزی‌های باشگاه نقش مهمی داشت. او شخصی بود که بسیار به قوانین و مقررات پایبند بود و همیشه درباره همه چیز سخن می‌گفت و فرد سخنوری بود  و علاوه بر این موضوعات همیشه به حرف‌های همه گوش می‌داد و بازیکنانی جدید که به تیم می‌آمدند از جمله آندری شوچنکو و مارکو فان باستن از وی کمک زیادی می‌گرفتند و برایدا نقش مهمی در برجسته شدن دوران ورزشی آنها در میلان داشت. در میلان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های اروپا، برایدا نقش بسیار مهم و پیچیده‌ای داشت چرا که در تمام نقل‌وانتقالات و جذب بازیکنان بزرگ و کوچک نفر اول رقابت با سایر رقبا بود. می‌توان گفت بزرگ‌ترین استعداد وی گوش کردن به نیازها و خواسته‌های طرف مقابل و پیدا کردن راه‌حل برای برطرف کردن نیازهای آن شخص بود. آندری شوچنکو؛ در زمان شوچنکو او سرعت عمل  و استعداد خود را در این کار نشان داد و بلافاصله با دادن یک پیراهن میلان با نام وی به بازیکن، او را مال خود کرد و در همان زمان به او گفت که تو در اینجا توپ طلا را خواهی برد که همین اتفاق هم افتاد. درباره کاکا نیز به همین گونه بود. شاید لئوناردوی برزیلی نقش اصلی را در به خدمت گرفتن وی داشت، اما ممکن بود همان شخص باعث از دست دادن کاکا برای روسونری شود و این برایدا بود که با ایمان به کیفیت و توانایی‌های این ستاره، تمام بسترها را برای به خدمت گرفتن وی فراهم کرد و شاید بتوان گفت بدون حضور برایدا در میلان، کاکا هیچ‌گاه لباس میلان را بر تن نمی‌کرد. در آن دوران حتی برایدا نشان داد که بعضی اوقات از یکی از بهترین مربیان جهان هم بیشتر می‌داند و در روزهایی که میلان به یک مهاجم نیاز داشت، او شرایط را برای به خدمت گرفتن ژرژ وه‌آ فراهم کرد و با وجود سهل‌انگاری مربی که شاید می‌توانست به قیمت از دست رفتن این بازیکن تمام شود، این ستاره آفریقایی به میلان آمد و روزهای خیلی خوبی را در این تیم گذراند و او هم در لباس روسونری توپ طلا را برد اما متاسفانه این مدیر ورزشی هیچ‌گاه آنگونه که باید مورد تقدیر و ستایش قرار نگرفت و در آن دوران سیلویو برلوسکونی رئیس باشگاه، آدریانو گالیانی نایب‌رئیس باشگاه و لئوناردو تنها به گفتن کلماتی برای تمجید از وی بسنده می‌کردند البته همیشه اینگونه نبود که همه تصمیمات او عالی باشد. او در دورانی اجازه داد که پاتریک ویرا از میلان جدا شود یا در دوره‌ای دیگر کریستوفر دوگاری را به زین‌الدین زیدان ترجیح داد و باعث شد که اعجوبه فرانسوی راهی یوونتوس شود اما حالا بعد از دوران کوتاهی که وی در سمپدوریا داشت، بار دیگر به یکی از باشگاه‌های بزرگ فوتبال اروپا آمده است و باید دید مثل قبل با همان اشتیاق به دنبال انجام شاهکارهایی در دنیای فوتبال است یا خیر.

لوئیز فیگو در هفته گذشته کاندیداتوری خود را برای انتخابات ریاست فیفا در ماه مه به صورت رسمی اعلام کرد، در این راه وی با شعار جام‌جهانی 48 تیمی می‌تواند به رقیبی چالش‌برانگیز برای سپ بلاتر تبدیل شود؟ لوئیز فیگو روز پنجشنبه هنگامی که در کنفراسی در لندن نامزدی خود را برای انتخابات ریاست فیفا علنی کرد، آرام اما نامطمئن به نظر می‌رسید. این ستاره پرتغالی با شعار «برای فوتبال» در مراسم اعلام نامزدی خود در استادیوم ویمبلی لندن از تغییرات غیرمنتظره‌ای که فیفا به آن احتیاج دارد، سخن گفت، اما انتقادی جدی از سپ بلاتر، رئیس کنونی فیفا و رقیب خود به میان نیاورد.  فیگو در این مراسم گفت: «من از اعتراض‌ها و مخالفت مردم برزیل برای مخالفت با فیفا چنین شجاعتی را پیدا کردم تا خود را در سیاست‌های فیفا دخیل کنم. به هر کجا که نگریسته شود واکنش‌های منفی نسبت به فیفا و بلاتر نمایان است و هیچ چهره مثبت و مناسبی از فیفا وجود ندارد. همه فدراسیون‌های کشورهای مختلف خواستار تغییرات در فیفا هستند.» از چنین صحبت‌هایی می‌توان به‌عنوان انتقادی از فیفا و بلاتر برداشت کرد، اما لوئیز فیگو در ادامه صحبت‌های خود حتی تاحدودی به تمجید از سپ بلاتر نیز پرداخت: «آقای بلاتر کارهای مثبت فراوانی برای فیفا و فوتبال انجام داده است، اما ما نیازمند دوران جدیدی هستیم.» لوئیز فیگو بر روی کمپین انتخاباتی خود بسیار سرمایه‌گذاری کرده است، اما مراسم پرهزینه اعلام کاندیداتوری او برای ریاست فیفا بیشتر جنبه تبلیغاتی و نمایشی داشته است، چون در این مراسم از فسادی که در فوتبال از سال‌های پیش وجود دارد، ‌صحبتی از جانب فیگو مطرح نشد. به جای آن وی پیشنهادات نامشخصی در زمینه توجه بیشتر به فوتبال پایه، از بین بردن قوانین مربوط به آفساید و همچنین تغییر کمیته مالی فیفا مطرح کرد. براساس پیشنهاد فیگو، فیفا باید در آینده نیمی از درآمد خود را بین فدراسیون‌های عضو خود تقسیم کند تا آنها بتوانند بیشتر در فوتبال پایه و جوانان سرمایه‌گذاری کنند. علاوه بر این فیگوی 42 ساله اعلام کرد خواهان تشکیل کمیته‌ای مستقل برای نظارت بر قدرت رئیس و کمیته‌های اجرایی این نهاد است.  از لوئیز فیگو نیز انتظار ایجاد تغییراتی انقلاب‌گونه در فیفا نمی‌توان داشت، چون اسطوره سابق باشگاه‌های بارسلونا و رئال‌مادرید سیاستمداری در زمینه فوتبال محسوب نمی‌شود البته او نیز به خوبی آگاه است که آفریقا کلید انتخابات آتی فیفاست چون در آنجا حمایت‌های زیادی از بلاتر وجود دارد. حال برای آنکه فیگو بتواند حمایت کشورهایی از آفریقا، آسیا و آمریکای‌جنوبی را به دست آورد، پیشنهادی مبنی بر برگزاری جام‌جهانی با 48 تیم به جای 32 تیم را ارائه کرده است تا شاید این موضوع بتواند کمبود تجربه او در زمینه سیاست ورزشی را جبران کند. لوئیز فیگو همچنین سعی داشته تا نقطه‌ضعف‌های خود را به‌عنوان مزیت نشان دهد: «من کاندیدای بهتری نسبت به سپ بلاتر، میشائیل فن‌پراگ هلندی و علی بن‌الحسین اردنی هستم، چون تاکنون در سیاست‌های فیفا مشارکت نداشته‌ام، هزینه‌های کمپین انتخاباتی‌ام را خود برعهده گرفته‌ام و تنها برای فوتبال وارد این رقابت شده‌ام.» بسیاری از صاحب‌نظران اما معتقد هستند فیگو بازوی میشل پلاتینی، رئیس یوفا است که نمی‌خواسته خود در مقابل بلاتر قرار گیرد. در این زمینه نیز لوئیز فیگو نتوانست جوابی قانع‌کننده داشته باشد: «من کاندیدای مستقل هستم اما بی‌تردید با میشل پلاتینی درباره تصمیم خود صحبت کرده‌ام.» البته برای لوئیز فیگو نیز بهتر خواهد بود که از سوی میشل پلاتینی به رقابت انتخاباتی ریاست فیفا فرستاده شده باشد، چون کاندیدای مستقلی همانند آنچه که در لندن معارفه شد، از شانس چندان بالایی برای انتخابات ریاست فیفا در بیست و نهم ماه مه برخوردار نخواهد بود.

روز ناامیدکننده تیم‌های ایرانی در آسیا
دومین روز از هفته نخست رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا چندان برای نمایندگان ایران خوش‌یمن نبود. در شرایطی که در روز نخست پرسپولیس توانسته بود با پیروزی 3بر صفر برابر نماینده پرقدرت قطر به پیروزی برسد و طعم تلخ شکست نفت برابر پاختاکور را به فراموشی بسپارد، دیروز تراکتورسازی هم به نسف‌قارشی، دیگر نماینده ازبکستان باخت و فولاد هم در ورزشگاه غدیر اهواز به نتیجه‌ای بهتر از صفر ـ صفر برابر السد قطر دست پیدا نکرد. تراکتورسازی در شرایطی که تا پایان نیمه اول با گل لوسیانو ادینیو از حریف ازبک خود پیش بود در نیمه دوم 2 گل دریافت کرد تا این تیم به همراه تونی اولیویرا شروعی ناامیدکننده در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا داشته باشد. فولاد هم در شرایطی که از امتیاز میزبانی بهره می‌برد برابر السد به تساوی صفر ـ صفر رسید. هفته آینده فصل جدید رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا پیگیری می‌شود که در مهم‌ترین بازی پرسپولیس در تاشکند میهمان بنیادکار ازبکستان است.

بررسی عملکرد یکساله کمیته ملی المپیک
رئیس کمیته ملی المپیک ایران می‌گوید انتخابات فدراسیون‌های ورزشی در ایران کاملا آزادانه برگزار می‌شود و هر کسی که رای می‌آورد باید مورد احترام قرار گیرد.کیومرث هاشمی پس از مجمع سالانه کمیته ملی المپیک که دیروز چهارشنبه ششم اسفند ماه در محل آکادمی ملی المپیک برگزار شد در جمع خبرنگاران اظهار کرد: این جلسات باید هر چند یک بار برگزار شود و در این جلسه نیز براساس دستور جلسه‌ای که تعیین کرده بودیم مواردی را مطرح و بررسی کردیم. در جلسه دیروز بخش‌هایی که مربوط به کلیات مباحث مالی سال 94 می‌شود مورد بحث و بررسی قرار گرفت و عملکرد یک ساله کمیته ملی المپیک مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین در این جلسه قرار شد تا تعیین حسابرس که پیش از این برعهده هیات اجرایی بود علاوه بر هیات اجرایی به تصویب اعضای مجمع نیز برسد. رئیس کمیته ملی المپیک ایران اضافه کرد: همچنین گزارش مالی سال 91 که در جلسه پیش مورد تصویب قرار نگرفته بود به این جلسه موکول شد تا براساس مستندات موارد مورد نیاز به تصویب برسد و مشکلات احتمالی نیز در این میان مورد بررسی قرار گیرد. در مجموع جلسه برگزار شده جلسه خوبی بود و تمامی اعضای خانواده‌ المپیک ایران گرد هم آمدند.هاشمی به رویدادهای پیش‌رو در عرصه ورزش ایران اشاره کرد و گفت: ما چند رویداد مهم را پیش‌رو داریم که از جمله آنها می‌توان به کسب سهمیه المپیک و همچنین راه‌اندازی موزه المپیک اشاره کرد. ما نیاز به حمایت رشته‌های غیرالمپیکی نیز داریم و در سال آینده امیدواریم با کمک‌های دولت بتوانیم سال خوبی را سپری کنیم.رئیس کمیته ملی المپیک در پاسخ به سوالی درباره نامه تاماش آیان، رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری برای حمایت از حسین رضازاده اظهار کرد: این نامه مربوط به 4 ماه پیش است.

کفاشیان: کی‌روش با ژاپن مذاکره نکرده است
رئیس فدراسیون فوتبال می‌گوید کی‌روش با ژاپن رایزنی نداشته است و به کارش در تیم ملی ایران ادامه می‌دهد. او همچنین کسب سهمیه المپیک را مهم‌ترین برنامه فدراسیون فوتبال عنوان کرد. علی کفاشیان در حاشیه چهل‌ودومین مجمع عمومی کمیته ملی المپیک در جمع خبرنگاران اظهار کرد: مجمع خوب بود. گزارش عملکرد یک ساله و گزارش مالی مطرح شد. همه ساکت بودند و همه چیز خوب بود. حسابرس کمیته ملی المپیک نیز انتخاب شد.کمیته ملی المپیک سال پرکاری را پشت‌سر گذاشت. در واقع سال سخت و سنگینی بود. بازی‌های آسیایی و ساحلی آسیا را پشت سر گذاشتیم. در حال حاضر نیز 520 روز به المپیک ریو باقی‌مانده که این مدت زمان برای ما خیلی مهم است و باید عملکرد خوبی داشته باشیم. با توجه به گزارش‌هایی هم که ارائه شد، امیدوار هستیم بتوانیم با قدرت در المپیک ریو حاضر شویم البته بحث مالی و بودجه نیز مطرح است که باید حمایت شویم. کفاشیان درباره مهم‌ترین برنامه فدراسیون فوتبال نیز گفت: یکی از اهداف اصلی فدراسیون تیم المپیک است که از بحث تیم ملی نیز بیشتر اهمیت دارد. به بودجه و برنامه نیاز داریم تا تیم‌ امید بتواند سهمیه المپیک را بگیرد. این تیم از کادر خوبی برخوردار است و کاشانی نیز مدیریت خوبی دارد و ان‌شاء‌الله امسال قدم خوبی برمی‌داریم. کفاشیان در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه رایزنی کی‌روش با ژاپن چقدر صحت دارد، بیان کرد: او رایزنی نکرده است. ما حتی با مسؤولان ژاپن نیز تماس داشتیم و اگر مسؤولان ژاپن می‌خواستند با کی‌روش رایزنی کنند از ما نظر می‌خواستند. کی‌روش با ما قرارداد دارد و قطعا حرفه‌ای فکر و عمل خواهد کرد. او سرمربی تیم ملی ایران است.

امین ابطحی: ترس پپ گوآردیولا از دیدارهای خارج از خانه لیگ قهرمانان اروپا بار دیگر سبب اتخاذ تدابیر محتاطانه‌ای از سوی این سرمربی اسپانیایی در بازی مقابل شاختار دونتسک شد که در نهایت به ضرر بایرن‌مونیخ به اتمام رسید. بسیاری از تیم‌ها برای خود در بازی مقابل بایرن‌مونیخ در استادیوم آلیانس آره‌نا شانسی قائل نیستند، چون مونیخی‌ها در این فصل در استادیوم خانگی خود شکست‌ناپذیر بوده‌اند و تنها در یک بازی موفق به شکست حریف خود نشده‌اند، شاید به همین دلیل سران مونیخی با وجود عدم پیروزی در دیدار رفت مقابل شاختار دونتسک از مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، چندان نگران صعود تیم خود به مرحله بعد نیستند اما شاختار دونتسک می‌تواند در بازی برگشت با به ثمر رساندن گلی زودهنگام، شرایط تیم پپ گوآردیولا را بسیار دشوار کند، لوچسکیو، سرمربی نماینده اوکراین در دیدار رفت نیز چنین برنامه‌ای داشت و با در نظر گرفتن دفاعی چند لایه، تمرکز تیم خود را بیشتر روی گلزنی از روی ضد حملات سریع قرار داده بود. این سرمربی رومانیایی در کار خود بسیار موفق بود، چون مونیخی‌ها موفق به ایجاد خطری خاص روی دروازه شاختار دونتسک نشدند با وجود اینکه مالکیت توپ و کنترل بازی در بیشتر مواقع در اختیار شاگردان پپ گوآردیولا بود.
اقتدار با احتیاط
نحوه بازی بایرن‌مونیخ در اوکراین را می‌توان به قول یکی از روزنامه‌های آلمانی به فوتبالی با ترمزدستی کشیده شده تشبیه کرد. در زمان یک سال و نیم حضور گوآردیولا در مونیخ دیدارهای بسیار کمی از بایرن‌مونیخ دیده شده که با بحث و جنجال همراه نبوده باشد و اعتقاد این سرمربی اسپانیایی به ارائه فوتبالی مقتدرانه با احتیاط که بار دیگر در بازی مقابل شاختار دونتسک نمایان شد، بحث‌ها و جنجال‌های شدیدی را به دنبال داشته است. شاختار دونتسک در حال حاضر از شرایط عادی برخوردار نیست، بازی‌های این تیم به دلیل شرایط جنگی و تخریب استادیوم خانگی در شهری دیگر برگزار می‌شود، از حدود سه ماه پیش این تیم در هیچ بازی رسمی شرکت نکرده و لیگ داخلی اوکراین نیز در تعطیلات زمستانی به سر می‌برد، به همین دلیل برای تیم پرمدعایی نظیر بایرن‌مونیخ کسب نتیجه تساوی مقابل چنین تیمی نمی‌تواند چندان راضی‌کننده باشد.
بایرن‌مونیخ، بارسلونای بدون مسی
بایرن‌مونیخ در این دیدار تنها موفق به ایجاد یک خطر جدی روی دروازه شاختار دونتسک شد و فوتبالی را ارائه داد که تنها از تیم‌های پپ گوآردیولا قابل تصور است. در بارسلونای پپ گوآردیولا اما به‌طور معمول اعجوبه‌ای نظیر لیونل مسی وجود داشت که با حرکات انفرادی خود در مقابل تیم‌های مستحکم از لحاظ ساختار دفاعی پیروزی را برای کاتالان‌ها به ارمغان می‌آورد، در مونیخ و در سیستم مورد نظر پپ گوآردیولا اما کمبود ستاره‌ای با چنین کیفیت و مشخصاتی احساس می‌شود. صحنه‌های زیادی در طول یک دیدار از بایرن‌مونیخ دیده می‌شود که در لحظات تعیین‌کننده بعد از حرکتی ترکیبی، توپ از دست می‌رود و بیشتر موقعیت‌های خطرناک مونیخی‌ها زمانی رخ می‌دهد که آرین روبن از سمت راست به محوطه جریمه حریف نزدیک می‌شود. نتیجه تساوی با توجه به شرایط بیان‌شده می‌تواند کاملا به نفع شاختار دونتسک تمام شود. بعد از کسب تساوی صفر - صفر در اوکراین بیلان پپ گوآردیولا در بازی‌های خارج از خانه مرحله حذفی رقابت‌های لیگ قهرمانان باز هم تیره‌تر شد. پپ گوآردیولا در 16دیدار خارج از خانه لیگ قهرمانان، تنها در 4 دیدار به پیروزی رسیده که هیچ‌یک از آنها با بایرن‌مونیخ اتفاق نیفتاده است.
فرصت‌های از دست رفته
پپ گوآردیولا در دیدارهای خارج از خانه اغلب احترام خاصی برای میزبان قائل است، احترامی که تدابیر محتاطانه را در سیستم بایرن‌مونیخ به همراه داشته است. این سرمربی بایرن‌مونیخ همواره تیم‌های خود را در چنین دیدارهایی براساس گمانه‌زنی‌های خود برای برنامه‌های احتمالی حریف آماده می‌کند. البته حریفی همانند شاختار دونتسک از چنین کیفیتی برخوردار نبوده است که بتواند مشکلی برای مونیخی‌ها به وجود آورد و شاگردان پپ گوآردیولا می‌توانستند با نتیجه قابل قبول‌تری اوکراین را ترک کنند. عدم اخراج داگلاس کاستا، بازیکن تیم شاختار دونتسک از سوی داور اسپانیایی دیدار نیز به نفع نماینده اوکراین شد، چون در صورت 10نفره شدن، بایرن‌مونیخ می‌توانست با بی‌رحمی هر چه تمام‌تر از این موضوع استفاده کند اما برای تیم مدعی قهرمانی بهره گیری از چنین روش‌هایی برای پیروزی چندان خوشایند نیست.