معاون استاندار خراسان رضوی گفت: وزارت راه‌وشهرسازی برای 2 قطعه از مسیر
خط‌آهن مشهدـ گرگان پیمانکار مشخص کرده اما به دلیل کمبود اعتبارات هنوز این پروژه اجرایی نشده است. به گزارش فارس، محمد مقدوری در نشست خبری با خبرنگاران با اشاره به اهمیت موضوع شهرسازی اظهار کرد: امروز بحث شهرسازی دارای اهمیت ویژه‌ای در کشور و بویژه در شهر مشهد است. وی درباره طرح جامع شهر مشهد گفت: طرح جامع سوم شهر مشهد هم‌اکنون در حال اجراست درحالی که در بسیاری از کشورها این موضوع قدمت 300 ساله دارد، این طرح با عمر کوتاه خود در مشهد نیازمند تسهیل در اجراست البته امروز دیگر طرح‌های جامع در دنیا جایگاهی ندارد زیرا نمی‌توان با وجود بالا بودن سرعت پیشرفت، یک طرح را برای اجرا طی 20 سال طراحی کرد. مقدوری با اشاره به مدیریت واحد شهری اظهار کرد: هماهنگی و نزدیکی سیاست‌های اجرایی با مدیریت شهری از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، در واقع مدیریت یکپارچه شهری هماهنگ شدن بیشتر مدیریت در شهر است. وی در پاسخ به سوال فارس درباره آخرین وضعیت مسکن‌مهر استان گفت:
120 هزار واحد مسکن‌مهر در سطح استان در دست احداث بوده که حدود 73 هزار واحد به بهره‌برداری رسیده و 47 هزار واحد نیز در دست احداث است، تعداد 6 هزار واحد بیش از 98 درصد پیشرفت فیزیکی دارند که تا پایان آذرماه افتتاح می‌شود و امیدواریم تا پایان سال 95 یا نهایت در نیمه اول سال 96 تمام واحدهای مسکن مهر را به بهره‌برداری برسانیم. مقدوری بیان کرد: در برخی مقاطع بیش از 200 طرح در شورایعالی شهرسازی داشتیم که این موضوع بشدت در حال کاهش بوده و برخی طرح‌هایی که امروز به شورایعالی شهرسازی می‌آید 4 سال پیش مصوب شده و هنوز ابلاغ نشده است. وی با بیان اینکه در ورودی‌های شهر مشهد با ضعف‌هایی مواجه هستیم، گفت: البته اقدامات خوبی در دهه اخیر درباره ورودی‌های شهر مشهد انجام‌ شده و شهرداری نیز اخیراً مدیریت محور آزادی را تشکیل داد همچنین پیگیری‌های مناسبی در زمینه مناسب‌سازی فضا در ورودی‌های شهر مشهد در حال انجام است. مقدوری درباره مطالبات شهرداری مشهد از دستگاه‌های دولتی نیز تصریح کرد: بحث مطالبات شهرداری مشهد از دستگاه‌های دولتی باید در حساب‌های فی‌مابین شهرداری و دستگاه‌های مورد نظر قرار گیرد که امیدوارم با تعاملات بیشتر این موارد حل شود. معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار خراسان رضوی در ارتباط با بودجه استان اظهار کرد: در 6 ماه نخست امسال، تخصیص اعتبارات ما از
50 درصد، 5/48 درصد بود که در تخصیص 9 ماهه ابتدایی امسال خوشبختانه 77 درصد از 75 درصد بودجه استان تخصیص یافته که قطعاً با شرایط بهتری مواجه هستیم البته در 6 ماه نخست سال 94 سرجمع اعتبارات از ردیف‌های مختلف استانی 30 درصد بوده است. مقدوری درباره مشهد 2017 نیز گفت: ما مصوبه‌ای را در شورای برنامه‌‌ریزی مشهد 2017 داشتیم که براساس آن باید 3 درصد از بودجه عمرانی استان به پروژه‌های استانی مشهد 2017 تعلق گیرد. در حوزه ملی نیز کارگروه عمرانی مشهد 2017 با حضور وزیر راه‌وشهرسازی تشکیل‌شده اما هنوز با همه پیگیری‌ها اعتبار ویژه ملی برای مشهد 2017 تحقق نیفتاده است. مقدوری با اشاره به وضعیت حاشیه شهر مشهد اظهار کرد: حاشیه شهر مشهد موضوعی مهم در حوزه شهرسازی است که این موضوع توسط شهرداری مشهد و استانداری خراسان رضوی در حال پیگیری است، هم‌اکنون بسته پیشنهادی 2 هزار و 160 میلیارد تومانی درباره حاشیه شهر مشهد به دولت ارائه‌ شده است همچنین اخیرا جلسه‌ای با مدیران شهرداری و استانداری در تهران داشتیم که قرار شد بسته‌ای 58 میلیارد تومانی تا یک ماه آینده به هیات دولت ارائه شود. وی به آخرین وضعیت راه‌آهن مشهد - گرگان اشاره کرد و گفت: این پروژه به دلیل تأمین مالی از طریق فاینانس چین و تحریم‌ها معطل ‌مانده اما امیدواریم با مسائل پساتحریم این مشکلات حل شود، همچنین وزارت راه‌وشهرسازی برای
2 قطعه از این مسیر پیمانکار مشخص کرده اما به دلیل کمبود اعتبارات هنوز اجرایی نشده است. وی درباره برقی کردن قطار مشهد به تهران نیز تصریح کرد: قرار بر این بود این خط نیز از طریق فاینانس چین احداث شود، موضوع برقی کردن قطار مشهد به تهران در سفر اخیر استاندار خراسان رضوی به تهران پیگیری و ملاقاتی نیز با رئیس صندوق توسعه ملی برگزار شد که وی نیز وعده‌های خوبی در این زمینه داده است. مقدوری ادامه داد: قرار است جلسه‌ای با حضور وزیر راه‌وشهرسازی و رئیس صندوق توسعه ملی برای موضوع برقی کردن قطار مشهد به تهران انجام شود که امیدوارم نتایج خوبی داشته باشد.
 

اهواز، خبرنگار وطن امروز: عملیات حفاری و تکمیل 113 حلقه چاه نفت و گاز در 7 ماه سال جاری توسط شرکت ملی حفاری ایران در مناطق خشکی و دریایی کشور انجام شد. معاون مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران در عملیات حفاری در این باره توضیح داد: از این تعداد چاه، 2 حلقه اکتشافی، 56 حلقه توسعه‌ای و 55 حلقه تعمیری بوده است. مهران مکوندی گفت: 67 حلقه از این چاه‌ها در گستره عملیاتی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، 22 حلقه در اجرای پروژه‌های شرکت مهندسی و توسعه نفت، 13 حلقه در موقعیت فعالیت شرکت نفت فلات قاره، 9 حلقه در حوزه عملیاتی شرکت نفت مناطق مرکزی و 2 حلقه برای مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران حفاری شده است. وی متراژ حفاری چاه‌های نفت و گاز را از اول فروردین تا پایان مهرماه 206 هزار و 759 متر عنوان کرد و افزود: تعداد چاه‌های تکمیل‌شده در این مدت نسبت به دوره مشابه سال گذشته 21 حلقه افزایش دارد. مکوندی با قدردانی از تلاش‌های شبانه‌روزی کارکنان سختکوش این شرکت در بخش‌های عملیاتی و پشتیبانی، اظهار کرد: کاربست روش‌های نوین حفاری، رعایت مقررات ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست (HSE) و هماهنگی و همکاری واحدهای متقاضی موجب شتاب‌بخشی و جلوافتادگی عملیات حفاری و تکمیل 14 حلقه چاه در مدت 209 روز در 7 ماه امسال شده است.

ضرورت حمایت از فعالیت‌های باشگاه شهرداری اراک
اراک، خبرنگار وطن امروز: مدیرعامل باشگاه شهرداری اراک برای بحث و تبادل‌نظر درباره فعالیت‌های باشگاه شهرداری در اداره کل ورزش و جوانان با سعید ملکی، مدیرکل ورزش و جوانان استان دیدار کرد. پس از این نشست سعید ملکی گفت: با توجه به در پیش بودن لیگ‌های بسیاری از رشته‌های ورزشی از جمله والیبال و بسکتبال، عزیزمحمدی مدیرعامل باشگاه شهرداری اراک گزارشی از اقدامات این باشگاه و عملکرد رشته‌های تحت پوشش و برنامه‌های پیش رو ارائه داد و خواستار استمرار هماهنگی و حمایت اداره کل از این باشگاه ورزشی شد. وی افزود: عملکرد باشگاه شهرداری در ورزش قابل تقدیر است و امیدوارم این عملکرد همچنان ادامه داشته باشد. همچنین تمام باشگاه‌های حرفه‌ای ورزشی تا زمانی که در چارچوب توسعه و کمک به ورزش فعالیت می‌کنند، مورد حمایت کامل اداره کل خواهند بود.

تقدیر رئیس بنیاد مسکن از مدیرعامل شرکت گاز استان مرکزی
اراک، خبرنگار وطن امروز: جواد مهندس، مدیرعامل شرکت گاز استان مرکزی در مراسم افتتاحیه پروژه مسکونی کوی کوثر اراک که با حضور رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، نماینده ولایت فقیه و امام جمعه اراک، استاندار استان مرکزی، نمایندگان اراک در مجلس شورای اسلامی و مسؤولان شهر همراه بود، حضور به هم رسانید و مورد تقدیر علیرضا تابش، رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی قرار گرفت. براساس این گزارش در لوح تقدیر تقدیمی رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی به مدیرعامل شرکت گاز استان  مرکزی آمده است: «فرصت خدمت به مردم هدیه‌ای است که خدای متعال به بندگان مخلص عطا می‌فرماید. دقیقاً تلاش‌های موثر جنابعالی در جهت خانه‌دار نمودن هموطنان عزیز در کوی کوثر اراک، حسن استفاده از همان عطیه الهی و شایسته تقدیر و امتنان است. بدینوسیله مراتب قدردانی خود را با تقدیم این لوح سپاس ابراز می‌دارم و توفیقات روزافزون حضرتعالی را در عرصه خدمت به مردم این مرز و بوم با پیروی از منویات مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) از درگاه ایزد منان خواهانم».
 

مهدی محمدی: شنیدن سروصدا و داد و فریاد از سوی معتدلان صاحب دولت، نباید ما را در این باره که مساله اصلی چیست فریب دهد. ظاهرا برخی از این ناراحتند که عده‌ای را گرفته و بسته‌اند یا نمایشگاه مطبوعات وزارت ارشادشان، از سوی جمعی از متنفذترین مطبوعات و رسانه‌های کشور به هیچ گرفته شده است. در واقع، اینها آدرس غلط است. آنچه اینان را چنین هراسان کرده مربوط به ناکام ماندن یک پروژه بنیادین تفاهم شده با کسانی در بیرون مرزهای ایران است که به قول ورزشی‌ها می‌رود تا همه رشته‌های حضرات را پنبه کند.
روزی که رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره نفوذ هشدار دادند، آنها که در جریان برخی «نقشه‌های کشیده شده درباره آینده» بودند دانستند که این هدف‌گیری چقدر دقیق است. از یک منظر، اصل مساله این بود که توافق هسته‌ای – هم اعتبار اجتماعی ناشی از آن، هم فضای رسانه‌ای شکل گرفته حول و حوش آن و هم سرمایه مالی‌ای که احتمالا به دنبال آن تولید خواهد شد- قرار است در خدمت کدام برنامه سیاسی قرار گیرد. هم در آمریکا و هم در ایران، برخی نزدیکان به مذاکرات هسته‌ای، پنهان نمی‌کردند که برجام برای آنها صرفا ارزش واسطه‌ای دارد و هدف نهایی نیست. مقا‌م‌های آمریکایی برجام را زیرساختی برای مهار استراتژیک ایران، تغییر معادله قدرت در داخل ایران و کاستن از نفوذ منطقه‌ای فزاینده آن می‌دانستند و در داخل هم گفته می‌شد برجام یک سکو است که باید روی آن ایستاد و به سمت هدف‌های بزرگ‌تر پرش کرد.
استعاره نفوذ، کل این بازی را بر هم زد. به لحاظ راهبردی، این تعبیر کل برنامه تفاهم شده میان برخی طرف‌ها در مرحله پسابرجام را منتفی اعلام می‌کرد. قبل از هر چیز تبدیل شدن بحث نفوذ به کلیدواژه محوری در مدیریت فضای پسابرجام به این معنا بود که درک دقیقی از هدف‌های بعدی همه طرف‌ها در سطوح عالی نظام، شکل گرفته است و در این باره که برجام می‌تواند و از نظر برخی باید مقدمه دگرگونی کامل ساختاری در ایران و سپس تغییر نقشه ژئوپلیتیک منطقه باشد، هیچ سوءتفاهمی وجود ندارد. راز اصلی عصبانیت‌های این روزها را باید همینجا جست‌وجو کرد. ضربه خوردن پروژه نفوذ، اجرای بسته‌های مکمل برجام را غیرممکن می‌کند. برجام بنا بود در داخل ایران افکار عمومی را گروگان و دولت را همکار آمریکا نگه دارد. با بسته شدن مجاری راهبرد «تعامل پایه»‌ای که قلب آن باز کردن پای آمریکا به داخل ایران به بهانه‌ها و اشکال مختلف است، اجرای این پروژه عملا ناممکن خواهد شد. همچنین برجام قرار بود به الگویی برای درگیر کردن ایران در یک سلسله فرآیندهای سیاسی «مذاکره‌محور» در منطقه بدل شود که خروجی آن نشستن تعامل به جای مقاومت و بده بستان پای میز مذاکره به جای نبرد در میدان باشد. توجه عمیق و بموقع رهبر معظم انقلاب اسلامی به ابعاد پنهان این پروژه، این امر را هم تقریبا به طور کامل منتفی کرده و امروز دیگر آمریکایی‌ها هم در این باره تردید ندارند که برجام اگر استراتژی منطقه‌ای ایران را تهاجمی‌تر نکرده باشد، قطعا چیزی از شدت آن نکاسته است.
بسیار خب! اگر ضمیمه‌های داخلی و منطقه‌ای برجام از آن گرفته شود، چه چیزی باقی خواهد ماند؟ من فکر می‌کنم دقیقا اندیشیدن به این مساله است که ذهن و زبان اعتدالیون را چنین تلخ و تند کرده است. جواب این است: تقریبا هیچ! اگر برجام یک تاکتیک باشد نه استراتژی، یک مصالحه حداقلی باشد نه یک افتخار ملی، یک امر دفعی باشد نه یک راهبرد مستمر و اگر مقدمه‌ای برای مقاومت جدی‌تر در داخل و خارج در مقابل آمریکا باشد نه تن دادن به «تعریف‌های دوجانبه با آمریکا»- به تعبیر گزارش کمیسیون برجام- از دیگر حوزه‌های اقتدار راهبردی ایران، آن وقت برجام یک فاجعه برای نقشه 10 ساله‌ای خواهد بود که آمریکا با هدف بدل کردن ایران از یک حریف به یک مهره طراحی کرده است.
برجام در این صورت حتی می‌تواند وضع را بدتر کند، برجام می‌تواند بر اعتبار داخلی نظام بیفزاید، منابع مالی آن را توسعه دهد، برخی چهره‌های سابقا همکار غرب را به استخدام اهداف جمهوری اسلامی درآورد و پیش ‌بردن پروژه‌های ایران‌ستیزی در محیط‌های بین‌المللی را دشوار کند. آن وقت آمریکا چه چیز به دست آورده است؟!
ظاهرا این سوال در حال تبدیل شدن به یک مساله بسیار آزاردهنده است؛ هم برای آمریکا و هم برای کسانی در داخل که تصور می‌کنند معادله معکوس شده و ممکن است توافق هسته‌ای مقدمه بی‌اعتبار شدن و سقوط آنها باشد نه چنان که پیش‌تر می‌پنداشتند، تبدیل کردن آنها به نیروهای سیاسی ابدی و بی‌رقیب در ایران.
روایت درست از صورت مساله نفوذ، ما را مستقیما به مفهوم امنیت می‌رساند. شاید اگر بخواهیم اصلی‌ترین هدف آمریکایی‌ها را از 2 برنامه داخلی و منطقه‌ای که برای دوران پسابرجام طراحی کرده بودند در یک جمله خلاصه کنیم بهترین تعبیر این باشد: امنیت‌زدایی از ایران و وارد کردن ایران به فاز ناامنی استراتژیک. کاملا روشن است که آنچه امروز آمریکایی‌ها را بشدت آزار می‌دهد این است که در میانه یک منطقه بشدت بی‌ثبات و ناامن، ایران نه فقط امن و باثبات است بلکه امنیت را صادر هم می‌کند. شاید آمریکایی‌ها نگویند اما رصد‌های دقیق اطلاعاتی انجام شده در سال‌های گذشته تردید باقی نگذاشته است که هدف خلق پدیده‌ای به نام داعش هم در اصل و در نهایت ناامن کردن ایران است و همه آنچه اکنون در منطقه می‌بینیم مقدماتی است برای رسیدن به این مرحله فرجامین. این ناامنی چگونه قرار است رخ بدهد؟ در محیط منطقه‌ای، ایران در دور کردن چشمه‌های ناامنی از مرزهای خود به نحو رشک‌برانگیز و بی‌سابقه‌ای  موفق بوده است. بنابراین طبیعی است که فکر کنیم آمریکایی‌ها به داخل ایران چشم دوخته‌اند.
آمریکا در داخل ایران چگونه عمل می‌کند؟ مسلما اجرای پروژه‌های آمریکایی در داخل ایران از طریق هیپنوتیزم یا تله پاتی رخ نمی‌هد. آمریکایی‌ها یک شبکه همکار در داخل ایران دارند که هم واسطه‌های اجرای برخی ماموریت‌ها در ایران هستند و هم گاه کارفرما و پیمانکار آن. اگر در 2 سال گذشته 3-2 درس اصلی از مذاکرات هسته‌ای آموخته باشیم، لااقل برای من، یکی از آنها این است که آمریکایی‌ها قطعا به این باور رسیده‌اند که پروژه‌های آنها در ایران بدون داشتن یک جریان همکار ماهر، شبکه شده، آموزش دیده و جسور هرگز به نتیجه نمی‌رسد. آمریکایی‌ها حداقل در 2 مقطع به این مساله اعتراف کرده‌اند؛ یک بار زمانی که پرسش از مکانیسم اثرگذاری تحریم‌ها بر محاسبات راهبردی در ایران برای آنها بسیار جدی شده بود و یکی از پاسخ‌هایی که در نهایت برای آن پیدا کردند این بود که بدون وجود یک جریان داخلی که فشار را به سازش ترجمه کند، تشدید خطی تحریم‌ها کاملا بی‌فایده است. فشار صرفا زمانی موثر خواهد بود که کسانی فشار را در داخل نمایندگی کنند و برای خلاص شدن از فشار آدرس سازش به جامعه بدهند. بنابراین از منظر راهبردی، شبکه همکار آمریکا در ایران درست به اندازه تحریم‌ها و بلکه بیش از آن برای آمریکا ارزشمند است. این شبکه هم چشمه تولید تحریم بود
ـ چنانکه پیش‌تر حین بررسی چگونگی آغاز پروژه تحریم‌های فلج‌کننده در سال 89 نشان داده‌ام ـ و هم از دید آمریکایی‌ها عاملی برای رسیدن تحریم‌ها به هدف اصلی‌اش یعنی تغییر محاسبات امنیت ملی در ایران. اگر این موضوع را هم در نظر بگیریم که آمریکایی‌ها می‌گویند توافق هسته‌ای برای آنها دستاوردهایی حتی بیشتر از یک حمله نظامی داشته است، می‌توانیم نتیجه بگیریم خطری که شبکه جریان غربگرا می‌تواند متوجه امنیت و منافع ایران کند حتی از خطر ارتش آمریکا هم بیشتر است. مقطع دومی که آمریکایی‌ها ناچار شدند درباره ارزش این شبکه زبان به اعتراف بگشایند زمانی بود که کار آنها در سوریه گره خورد. «آنتونی کردزمن» به عنوان معلم استراتژیک پنتاگون یک بار نوشت مشکل اصلی آمریکا در سوریه این است که یک شبکه همکار قدرتمند داخلی ندارد. کردزمن عراق را با سوریه مقایسه کرده و گفته  بود علت اینکه کار در عراق پیش می‌رود این است که آمریکا کسانی را دارد که روی زمین برای آن بجنگند ولی در سوریه نه چنین شبکه‌ای وجود دارد و نه به این سادگی‌ها قابل ایجاد است. نتیجه این بود که یک بار دیگر آمریکایی‌ها تاکید کردند بهره‌مند بودن از کسانی که به نحو سیستماتیک منافع و ماموریت‌های آنها را نمایندگی کنند، در واقع بخشی از ماشین جنگی آنها علیه کشورهای هدف است.
در ایران البته موضوع بسیار پیچیده‌تر است. من قصد ندارم در این نوشته به تئوری، سازمان و اهداف پروژه جدید نفود آمریکا در ایران بپردازم. این کاری است که بزودی و در یک چارچوب متفاوت انجام خواهد شد.
آنچه به اجمال در اینجا می‌توان گفت این است که برنامه آمریکا برای نفوذ در ایران هر چه هست، قرار نیست در خلأ اجرا شود. اجرای این برنامه ماموریت یک شبکه کاملا سازمان یافته است که از مدت‌ها قبل برای شکل‌دهی به اجزای مختلف آن کار شده است. اگرچه این شبکه همه «سازمان کار نفوذ» نیست ولی بخش مهم و بسیار نیرومندی از آن را تشکیل می‌دهد. شاید برای نخستین‌بار کسانی که یا خود این شبکه را ساخته‌اند یا از جزئیات فعالیت آن اطلاع دارند، دریافته‌اند که نه این یا آن فرد خاص، بلکه کلیت این شبکه که شاید مهم‌ترین دارایی غرب در ایران است – در همه ابعاد مالی، امنیتی، سیاسی و رسانه‌ای- زیر ضربه قرار گرفته است. حقیقت این است که در مقایسه با عمق ضربه‌ای که غرب دریافت کرده، هیچ نوع سر و صدا، شانتاژ و شلوغ‌کاری زیاد نیست. غربی‌ها می‌دانند اگر «دوستان خوب آنها» در ایران آسیب ببینند آن وقت همه برنامه‌های آینده آنها بدل به رؤیا خواهد شد. بنابراین موضوع را باید بسیار جدی گرفت. منازعه نوینی آغاز شده است. دعوا نه بر سر برجام بلکه بر سر نوع میوه‌هایی است که بناست این درخت به بار بیاورد. نظام جمهوری اسلامی در حال سم‌زدایی از این نهال است. طبعا آنها که قرار بود زهر در کام این ملت بکنند عصبی هستند. این خبر خوبی است.

 

بندرعباس، خبرنگار وطن امروز:‌ مدیر راهداری اداره کل راه‌وشهرسازی هرمزگان رفع نقاط حادثه‌خیز را مستلزم ارائه گزارش از سوی دست‌اندرکاران مربوطه دانست. عباس شرفی در جلسه کمیسیون ایمنی راه‌وشهرسازی با بیان این مطلب افزود: راه‌وشهرسازی ایمن‌سازی محورها بویژه محورهای پرتردد و حادثه خیز را در دستور کار قرار داده است که در این راستا لازم است گزارش جامعی از این نقاط اعلام و پس از اولویت‌بندی در کمترین زمان ممکن نسبت به رفع آن اقدام کرد. وی در عین حال تصریح کرد، پلیس راه استان به دلیل ثبت تمام تصادفات می‌تواند مرجع خوبی برای گزارش نقاط حادثه‌خیز باشد تا راه‌وشهرسازی نسبت به رفع آن اقدامات را  لازم انجام دهد.  وی افزود: دریافت گزارش جامع و کامل و ارائه راهکار مستلزم حضور دست‌اندرکاران تمام مجموعه‌های ذی‌ربط است که در جلسه آتی کمیته بررسی و تصمیمات لازم در این‌باره اتخاذ خواهد شد.
 

گرگان، خبرنگار وطن امروز:‌ مدیر امور آبفار شهرستان گنبد کاووس از اتمام احداث شبکه توزیع آب شرب در روستاهای حالی آخوند و بی‌بی‌شیروان  شهرستان گنبد کاووس خبر داد. سیدمهدی حسینی با اعلام این خبر افزود: شبکه داخلی این روستاها به دلیل فرسودگی، شکستگی‌های مداوم، هدررفت آب و کمبود آب، مشکلاتی را برای مشترکان به وجود آورده بود که با اجرای این شبکه جدید مشکل مرتفع شد. وی گفت: عملیات اجرایی شبکه توزیع در روستاهای حالی‌آخوند به طول 5/13 کیلومتر و در روستای بی‌بی‌شیروان به طول 1/23 کیلومتر به بهره‌برداری رسید. وی افزود: جهت اجرای این پروژه‌ها در روستای حالی آخوند مبلغ 8 میلیارد ریال و در روستای بی‌بی‌شیروان مبلغ 13میلیارد ریال هزینه شده است.وی گفت: با اتمام این عملیات 425مشترک روستای حالی‌آخوند جزو مجتمع آبرسانی شهید رجایی و 952 مشترک روستای بی‌بی‌شیروان جزو مجتمع آبرسانی شیرآباد از نعمت آب شرب سالم و بهداشتی بهره‌مند شدند.