گروه سیاسی: وعده 100 روزه روحانی در روزهای تبلیغات انتخاباتی سال 92 را یادتان هست؟ حالا می‌گوید نگفته‌ام! حالا نزدیک به 4 سال پس از آنکه با همین حرف‌ها توانست رای مردم را کسب کند، می‌گوید نگفته برای حل مشکلات وعده 100 روزه داده است. می‌گوید آنها که می‌گویند در 100 روز مشکلات را حل می‌کنند، بی‌عقل هستند.
به گزارش «وطن‌امروز»، حسن روحانی این حرف‌ها را در نشست خبری با اهالی رسانه گفت. او صبح روز دوشنبه در نشست خبری اظهارات مختلفی کرد اما در این میان اظهارات او درباره ماجرای وعده 100 روزه جنجالی شد.
در میانه این نشست خبری، خبرنگاری از روحانی  پرسید: «شما در سال 92 از رفع مشکلات اقتصادی در مدت 100 روز سخن گفتید اما 30 اسفند سال گذشته بعد از 4 سال گفتید 10 دولت بعدی هم نخواهند توانست مشکلات را حل کنند، آقای روحانی چه اتفاقی افتاده که نظر شما تغییر کرد و حل مشکلات از 100 روز به 40 سال تبدیل شد؟»
روحانی در پاسخ گفت: سوال خوبی کردید، بنده از شما ممنونم چون دروغ بزرگی در برخی روزنامه‌ها و سایت‌ها پخش می‌شود و شما این را اشاره کردید و خیلی مهم است؛ بنده چه زمانی گفتم 100 روزه حل می‌کنم؟ آن جمله‌ای که بنده گفتم این است که بنده اگر موفق شوم در انتخابات، پایان 100 روز اول کارهایی که در این 100 روز انجام دادم اعلام می‌کنم و عین صحبت‌های بنده را بیاورید و ببینید، بعد از این عده‌ای مخرب آمدند و گفتند ایشان گفته 100 روزه مشکلات را حل می‌کنم، آن کسی که یک‌شبه حل می‌کرد ما نیستیم فرد دیگری است. وی افزود: بنابراین دولت یک کارهایی در 100 روز اول داشت، پایان 100 روز هم آمد و اعلام کرد کارهایی که انجام داده‌ام اینها بود، در 100 روز نیز یکسری برنامه‌هایی از جمله برای موانعی که برای پیشرفت اقتصادی وجود داشته در همان 15 روز اول به دولت بردیم، 19 ماده بود که تصویب و ابلاغ کردیم و شروع به اجرا شد. شما فکر می‌کنید تورم از 40 درصد
یک دفعه در سال 93 به 25 درصد رسید و یک دفعه از آسمان هفتم این کار نازل شد لذا ما از روز اول نشستیم برنامه‌ریزی کرده و کار کردیم که تورم به 25 درصد و 15 درصد رسید و در نهایت تک‌رقمی شد. برنامه من این بود و از اول اعلام کردم. در سال 96 تلاش من این است که تورم را تک‌رقمی کنم و در سال 95 تورم را تک‌رقمی کردم. شما باید ببینید که برنامه من دقیق بوده و کار ما دقیق‌تر از برنامه‌مان بوده که توانستیم یک سال زودتر به آن هدف‌مان برسیم. وی یادآور شد: بنده در برنامه گفتم رشد منفی را مثبت می‌کنم، رشد در سال 91 منفی 8/6 درصد بود که این رشد را سال 93 مثبت کردیم و در سال 94 و 95 این روند ادامه داشت و برای نخستین‌بار بعد از ابلاغ سند چشم‌انداز توسط رهبری ما امسال رشد اقتصادی را به بالای 8 درصد رساندیم، پس برنامه اقتصادی و کار ما روشن است. ما در گندم و گازوئیل خودکفا شدیم و امسال در بنزین هم خودکفا خواهیم شد، همچنین ما در گاز خودکفا شده‌ایم و در زمینه ریل، جاده، راه‌آهن و... هم همین روال ادامه داشته است.
او تأکید کرد: نکته شما بسیار مهم بود، چون بنده 4 سال منتظر این سوال بودم که کسی این را از من بپرسد و من جواب این دروغ را بدهم. بنده دقیقا می‌دانم چه گفته‌ام، بنده گفته‌ام در برنامه 100 روزه‌ام اعلام می‌کنم در پایان 100 روز چه کاری انجام داده‌ام. من نگفتم در 100 روز حل می‌کنم، مگر اینکه آدمی عقل نداشته باشد این حرف را بزند! مگر می‌شود مشکلات را در 100 روز حل کرد! مگر می‌شود مشکلات را در 40 سال حل کرد؟! لذا این سوال شما هم درست نیست، زیرا تا 100 سال دیگر هم مشکلات وجود دارد لذا مشکلات باید قدم به قدم حل شود و قدم به قدم آن این است که تورم پایین بیاید و رشد اقتصادی افزایش یابد و سرمایه‌گذاری انجام بگیرد تا به پیشرفت برسیم بنابراین به نظر من کار دولت درست بوده و طبق برنامه پیش رفته و بنده هم از شما ممنونم که آن دروغ را یک بار دیگر مطرح کردید که من توضیح بدهم و این دروغ بزرگی است که برخی آدم‌های مخرب آن را تکرار می‌کنند.
حافظه دولت راستگویان!
روحانی وعده 100 روزه برای حل مشکلات را نمی‌پذیرد و می‌گوید او تنها وعده داده بعد از 100 روز درباره عملکردش گزارش بدهد. البته مرور اظهارات آقای رئیس‌جمهوری در روزهای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری سال 92 قضاوت قابل تاملی ارائه می‌دهد. حسن روحانی در نخستین برنامه تبلیغاتی‌اش در رسانه ملی- 7 خرداد سال 92- مقابل دوربین برنامه‌ای با اسم «با دوربین» قرار گرفت و گفت: «در برنامه من علاوه بر وجود برنامه برای مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و سیاست خارجی برنامه یک‌ماهه و 100روزه‌ای نیز وجود دارد. ما می‌توانیم در زمان کوتاه تحول اقتصادی به وجود آوریم و با ایجاد یک دوره تنفس مشکلات را حل کنیم». این اظهارات عینا در سایت آقای روحانی هم منعکس شده و آنها نیز صحت این اظهارات او را تایید کرده‌اند. روحانی در همان ایام در اظهارنظر دیگری گفت: «در برنامه مدون من، علاوه بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه‌مدت یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه، تحول اقتصادی در کشور به‌وجود آوریم. دولت تدبیر و امید قادر است معضلات کشور را به حل‌وفصل برساند. من، دولت راستگویان تشکیل خواهم داد».  نکته قابل توجه اینکه روحانی بلافاصله پس از پیروزی در انتخابات نیز این وعده را تکرار کرد. روحانی 13 شهریور 92 در سخنرانی خود در چهاردهمین اجلاس دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: «دولت در عین حال برنامه‌هایی فوری تحت عنوان برنامه‌های 100روزه برای حل این مشکلات در دستور کار دارد».
حرمت لباس و حذف خبر در پرزیدنت!
انکار وعده 100 روزه بازتاب وسیعی در رسانه‌ها داشت. بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار اظهارات روحانی در سال 92، آن را با اظهارات روز دوشنبه او مقایسه و کنایه‌های سنگینی مطرح کردند. در این میان الیاس نادران، نماینده مردم تهران در مجالس هفتم، هشتم و نهم نیز در حساب توئیتر خود به این ماجرا واکنش نشان داد. نادران نوشت: «مقابل دوربین در چشم خبرنگاران نگاه می‌کند و می‌گوید وعده 100 روزه ندادم! فقط قول دادم گزارش 100 روزه بدهم، حداقل حرمت لباس‌تان را حفظ کنید».
 نکته قابل توجه دیگر مربوط به اقدام عجیب پایگاه رسمی ریاست‌جمهوری است. سایت پرزیدنت دات‌آی‌آر اظهارات روحانی درباره تکذیب وعده 100 روزه را سانسور کرد به گونه‌ای که تا بعدازظهر روز سه‌شنبه مسؤولان این سایت پرسش و پاسخ مربوط به وعده 100 روزه را در خبر مربوط به نشست خبری روحانی منتشر نکرده بودند.
چینی‌ها هم یادشان بود...
به غیر از ماجرای وعده 100 روزه، ماجرای وعده بهبود معیشت با برجام نیز در نشست خبری یادشده از سوی روحانی تکذیب شد! خبرنگار CCTV چین  در این نشست خبری از روحانی پرسید: آقای روحانی همه ما یاد داریم که 4 سال پیش در تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری فرمودید توافق هسته‌ای کلید اصلی حل مشکلات کشور خواهد بود و اگر امروز تصمیم بگیرید در انتخابات آتی شرکت کنید به نظر جنابعالی کلید اصلی برای حل مشکلات کشور چه خواهد بود؟ همچنین سوال دوم من این است که آقای صالحی اخیرا اعلام کردند اگر ایران بخواهد به برنامه هسته‌ای خود برگردد همه جهان را متعجب خواهد کرد، این برنامه‌ها چه هست؟ روحانی در پاسخ به این سوال گفت: اولا بنده نگفته‌ام کلید همه مشکلات کشور حل موضوع هسته‌ای است، کلید حل مشکلات کشور عقل، تدبیر، تلاش و کوشش همگانی است و همه باید دست به دست هم دهیم تا مشکلات را حل کنیم. وی افزود: یکی از مشکلاتی که داشتیم مساله هسته‌ای بود که آن را بنده کلیدش را مذاکره می‌دانستم، در مساله هسته‌ای کلیدش مذاکره با دنیا و تعامل با جهان بود، یک تعامل شجاعانه و عزتمندانه که این کار انجام گرفت و مساله هسته‌ای به توافقی به نام برجام رسید و سپس مراحلی را طی کرد و اجرایی و عملیاتی شد. این در حالی است که پیش از برجام، اظهاراتی از رئیس‌جمهور منتشر شده بود که حتی مشکلات آب خوردن را هم به مساله مذاکرات گره زده بود. روحانی هفدهم خردادماه 94 (حدود 2 سال پیش) در مراسم دهمین دوره جایزه ملی محیط زیست، گفت: اینکه می‌گوییم تحریم ظالمانه باید از بین برود بعضی‌ها چشم‌های‌شان را زیاد نچرخانند! تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید، تا مساله محیط‌زیست حل شود، تا اشتغال جوانان حل شود، تا صنعت جامعه حل شود، تا آب خوردن مردم حل شود، تا منابع آبی زیاد شود، تا بانک‌های ما احیا شود و... .
به اعتقاد کارشناسان این اظهارات آن زمان برای افزایش تمایل مردم برای انجام توافق مطرح شده بود و این درست زمانی بود که انتقادات درباره نحوه مذاکرات هسته‌ای باعث ایجاد سوالات جدی در اذهان عمومی شده بود.
 

امیر  استکی: بالاترین خیانت به یک ملت آن است که یک کسی به مردم آمار و حرف دروغ بگوید. بویژه دروغی که باعث یأس و ناامیدی مردم شود و به واسطه آن دروغ‌ها مردم بگویند بعد از 39 سال نتیجه این همه خون و فرازونشیب و فداکاری چه شد؟
(دکتر حسن روحانی، 21 فروردین 96) رئیس‌جمهور در پاسخ به پرسش یک خبرنگار مبنی بر اینکه «شما وعده حل مشکلات اقتصادی مردم را دادید و گفتید در برنامه‌تان، برنامه مدون 100 روزه هست. اما 30 اسفند سال  گذشته  و پس از 4 سال گفتید 10 دولت بعدی هم نخواهند توانست مشکلات را حل کنند؛ چه اتفاقی افتاده که نظر شما تغییر کرد و حل مشکلات از 100 روز به 40 سال رسید؟» گفت: «سوال خوبی بود، چون یک دروغ بزرگی در روزنامه‌ها و سایت‌ها در این زمینه پخش می‌شود. چه زمانی گفتم 100 روزه حل می‌کنم؟ گفتم در پایان 100 روز کارهایی که موفق به حل کردن شدم را  اعلام می‌کنم».
جلال آل‌احمد در یکی از کتاب‌هایش نقلی از استاد تاریخ‌شان در دوران تحصیل خود می‌کند به این صورت که استاد مورد نظر اعتقاد داشته است باید حداقل 100 سال از رویدادهای تاریخی بگذرد تا همه جوانب آنها مشخص شود و بشود درباره آنها به قضاوت نشست. مرحوم آل‌احمد در کتابش مفصلا این عقیده را نقد می‌کند و معتقد است افتادن به وادی چنین تصوراتی آدمی را از منبع غنی و پرکاربردی از تجربیات و مسائلی که باید از آنان درس گرفت محروم و به نوعی ارتباط آدمی با تاریخ خود را قطع می‌کند. شاید اگر آن استاد تاریخ امروز می‌زیست نظر خود را از 100 سال به 4 یا 5 سال تقلیل می‌داد و می‌گفت باید مثلا 4 سال از یک رویداد و یا سخن تاثیرگذار بگذرد تا بشود درباره آن به قضاوت نشست. سرعت در حد انفجار تولید محتوا در این روزگار شاید همان 4 سال را هم بسیار زیاد از حد کرده باشد و نکته دقیقا همینجاست که گویا گذر زمان در روزگار ما نسبت به گذشته کندتر شده و 4 سال حکم 100 سال را پیدا کرده و اینگونه است که پس از 4 سال یک فرد می‌تواند اینچنین سخن خود را حاشا کند و بگوید من کی گفتم؟ عزیز بزرگوار! شما تقریبا همان 4 سال پیش گفتید. رئیس‌جمهوری در برنامه‌های تبلیغاتی خود در سال 92 گفته بود: «در برنامه میان‌مدت علاوه بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی و خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه‌مدت یک ماهه و 100 روزه‌ای وجود دارد؛ می‌توانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به‌وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی بتوانیم با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که مشکل دارند، مشکلات آنها را در مدت کوتاه حل و فصل کنیم». البته درست است که رئیس‌جمهور همانگونه که به قول خودشان هیچ آدم عاقلی اینگونه نمی‌گوید، نگفته است همه مشکلات را در 100 روز حل خواهم کرد اما این هم نکته بسیار مهمی است که ایشان این را هم نگفته‌اند که فقط پس از 100 روز گزارش عملکرد خواهم داد، بلکه صحبت از برنامه کوتاه‌مدت برای ایجاد تحول و دادن تنفس به بنگاه‌ها و... بوده است که نه‌تنها در آن 100 روز کذایی بلکه در این 5/3 سال عمر دولت ایشان هم محقق نشده‌اند. بله! باید در اینجا به جناب روحانی گفت هیچ آدم عاقلی هم انتظار حل 100 روزه مشکلات را نداشته و نخواهد داشت و منظور آنهایی که از وعده 100 روزه شما می‌پرسند دقیقا پرسش از همان چیزی است که جنابعالی وعده داده بودید؛ ایجاد تحول به گونه‌ای که ملت تغییر را احساس کند. جالب‌تر اینکه در گزارشی که پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری از کنفرانس خبری بیست‌ویکم فروردین ریاست محترم جمهور منتشر کرده است، قسمت مربوط به سخنان ایشان درباره وعده 100 روزه به‌کلی پوشش داده نشده است یا حذف شده و آن بندگان خدایی که مدیریت این پایگاه را بر عهده دارند احتمالا بیشتر از جناب رئیس‌جمهور از آنچه ایشان گفته‌اند اطلاع دارند و خلاصه مصلحت ندیده‌اند به دست خودشان گزک دست منتقدان بدهند و حداقل به بهای سانسور آن قسمت از حرف‌های رئیس‌جمهور، خودزنی نکرده باشند، حال آنکه فراموش کرده‌اند در عصر ارتباطات و اطلاعات هیچ سخنی جا نمی‌ماند و همه‌چیز از این همه درگاه رسانه‌ای ثبت و ضبط و منتشر می‌شود. البته این خطاهای فاحش منحصر در به یاد آوردن حرف‌ها و وعده‌ها نیست و ریاست محترم جمهور در ارائه آمار و ارقام و ترسیم وضعیت مشکلات کشور هم دچار خطا و اشتباهات متعددی شده‌اند. مثلا ایشان در همان کنفرانس خبری معتقدند: «هیچ بحرانی وجود ندارد؛ یکی از افتخارات دولت این است که تورم را تک‌رقمی کرده، چیزی که از ابتدا دنبال آن بود و بعد از 26 سال تورم کشور، تک‌رقمی شد. یکی از افتخارات بزرگ ما این است که شرایط بانک‌ها امسال بهتر از پارسال است، از بانک ملی بپرسید که سرمایه‌اش امسال نسبت به پارسال چه وضعی دارد؟ خود رئیس بانک ملی به من گفت کاری که سال گذشته نسبت به بانک ملی انجام شده در تاریخ این بانک سابقه نداشته است. بنابراین وضع بانک‌ها امروز بهتر از دیروز است.» البته اینکه رئیس‌جمهور افزایش سرمایه یک بانک دولتی را که اصولا ضریب کفایت سرمایه برای آنها آنچنان موضوعیتی ندارد به عنوان نشانه خوب بودن اوضاع کل بانک‌ها و بهتر شدن وضعیت آنها می‌داند ولی علاقه‌ای ندارد وضعیت کلی بانک‌ها را از یک نگاه جامع‌تر مشاهده کرده و نه‌تنها بحران بلکه فاجعه پولی و مالی را در کشور ببیند، ناشی از همان بی‌دقتی و سهل‌انگاری است که گویا چند وقتی است به این بزرگوار عارض شده است. فقط کافی است از رئیس بانک مرکزی بخواهند تا برای‌شان توضیح بدهند چگونه یک‌شبه فقط با اعمال استانداردهای جدید و اصولی حسابداری مالی، بانک‌های بزرگ ملت، صادرات و تجارت از سودهای چند هزار میلیاردی شناسایی شده به ضررهای چندین برابری غلتیده‌اند. اتفاقی که برای بانک ملت افتاد نشان می‌دهد تغییر استانداردهای حسابداری و استفاده از استانداردهای جهانی جدید می‌تواند یک بانک با 1238 میلیارد تومان سود را به بانکی با 1844 میلیارد و 500 میلیون تومان ضرر تبدیل کند. بانک تجارت در صورت‌های  مالی سال گذشته 604 میلیارد تومان سود خالص شناسایی کرد اما با اعمال استانداردهای جدید این سود جای خود را با ضرر 3007 میلیارد و 800 میلیون تومانی عوض کرد. تا جایی که بانک مرکزی از فشار به مابقی بانک‌ها برای ارائه صورت‌های مالی خود با این استانداردها کوتاه آمد، اگرنه وضعیت ترازنامه مابقی بانک‌ها هم به چنین روزگاری دچار می‌شد. کمی شفافیت، وضعیت بانک‌ها را از خوبی‌ای که در ذهن رئیس‌جمهور است، به فاجعه‌ای که در واقع در آن هستند تغییر خواهد داد.
رئیس‌جمهوری درباره پایین آوردن تورم گفت: «خواست ما از بانک‌ها این بود که تسهیلاتی که داده می‌شد با نرخ سود کمتری داده شود برای اینکه بانک‌ها بتوانند نرخ سود را کمتر کنند، خود به خود سود سپرده را هم باید پایین آورند و باید هر دو را با هم انجام دهند البته نه به صورت دستوری، چون در دولت قبل آزمایش شد و هر چیزی که به بانک‌ها به صورت دستوری گفته شد، عملیاتی نشد لذا با بانک‌ها هماهنگی شد. کاری که بانک مرکزی در این زمینه  انجام داد سود بین‌بانکی بود. سود بین‌بانکی را پایین آورد و این باعث شد سود تسهیلات هم پایین آمد. یعنی اگر نسبت به اول دولت نگاه کنید هم سود تسهیلات و هم سود بین‌بانکی پایین آمده است. سود بین‌بانکی از حدود 27 الی
28 درصد به  19، 18 درصد رسیده است.» البته رئیس‌جمهور گویا خبر ندارند سود اوراق خزانه اسلامی که توسط دولت منتشر شده است در بازار اوراق خزانه در کانال 25 درصد تثبیت شده است و از این هم که بگذریم خود دولت رسما این اوراق را با سود 20 درصد منتشر کرده است که باز هم از آنچه ایشان مدعی شده‌اند بیشتر است. جالب آنجاست که عمده مشتری این اوراق خود بانک‌ها هستند و اگر در جایی مثلا بازار بین بانکی تسهیلاتی با سودی آنچنان که رئیس‌جمهور مدعی است در کانال 18 یا 19 درصد وجود داشت، هیچ بانکی با نرخ 20 درصد به بالا به خرید این اوراق مبادرت نمی‌کرد. نکته مهم‌تر اینکه نرخ سود در این بازار محرمانه شده است و قطعا اگر در کانال ادعایی رئیس‌جمهور بود دلیلی برای این محرمانگی وجود نداشت. می‌شود تمام صفحات این روزنامه را از این مثال‌ها و تناقضات پر کرد ولی بیش از این لازم نیست، چرا که هدف در اینجا بررسی وضعیت نظام بانکی نیست بلکه نشان دادن بی‌دقتی و خطای رئیس‌جمهور در ارائه آمار و ارقام و وضعیت و مسائل کشور است. مساله‌ای که به دنبال همان فرافکنی رئیس‌جمهور در باب وعده‌های 100 روزه‌اش محل بحث و بررسی قرار گرفت. اینجاست که باید به رئیس‌جمهور عزیز گفت منتقدان، ماشین دودی نیستند بلکه این ماشین فرسوده و فسیل شده دولت یازدهم است که دودزاست، منتقدان فقط دودهای این ماشین دودی مستعمل را به شما نشان می‌دهند. شما البته مختارید ببینید یا نخواهید ببینید ولی ملت در این فضا تنفس می‌کند و پای صندوق‌های رای نتیجه عملکرد شما را به قضاوت خواهد نشست.

محمد زعیم‌زاده: کنفرانس خبری روز دوشنبه حجت‌الاسلام روحانی درست یک روز قبل از آغاز ثبت‌نام‌های انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم و احتمالا با هدف استفاده حداکثری از ظرفیت تبلیغی دولت مستقر در حالی برگزار شد که به نظر می‌رسد خروجی آن با اهداف مدنظر جناب رئیس‌جمهور و مجموعه مشاورانش که در این کنفراس هم از کوچینگ صریح رئیس‌جمهور حتی جلوی دوربین‌ها غافل نبودند، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
حقیقت این است که از جهت محتوای ارائه‌شده توسط جناب رئیس‌جمهور در کنفرانس خبری، خود نگارنده در بدایت امر از باب تکثر سوژه‌های تیترخور دچار نوعی سرگیجه شدم؛ جناب روحانی در کنفرانس خبری یک ساعت و 40 دقیقه‌ای خود آنقدر سوژه به همکاران ما داده‌اند که احتمالا امروز همه اصحاب رسانه برای انتخاب تیتر دچار وفور نعمت هستند اما سوالی که برای بنده پیش آمد این بود که حقا و انصافا نخ تسبیح این همه ضدونقیض‌گویی کجاست؟
آنچه عجالتا الان به ذهنم می‌رسد و قبل‌تر هم اندکی شرح دادم اما به نظر می‌رسد در روز دوشنبه خود رئیس‌جمهور آن را با مثال‌های متعددی شرح داد، دور بودن مسؤولان دولتی از واقعیت‌های جامعه یا تلاش برای دور ماندن از واقعیت‌هاست، نکته‌ای که روح حاکم بر سخنان رئیس‌جمهور در روز دوشنبه بود و در جای‌جای سخنان ایشان می‌توان مثال‌های متعددی برای این قضیه برشمرد.
طنز تلخ ماجرا اینجاست که جناب روحانی در حالی تلاش وافری انجام دادند که تصویری گل و بلبل از اوضاع اقتصادی ترسیم کنند که سعی خودشان در توجیه وضعیت اقتصادی دهک‌های پایین جامعه بخوبی نشان می‌دهد درام بودن اوضاع تا حدودی برای‌شان روشن است اما حتی برای نمایش در مرز واقعیت بودن و حفظ پرستیژ واقع‌نمایی به خود زحمت نمی‌دهند چند انتقاد ساده را هم بپذیرند.
جناب روحانی برای طی این مسیر یعنی خارج از واقعیت ماندن، 2 راه را در پیش گرفته است؛ اول تکذیب هر آنچه قبلا وعده داده بود و به عبارتی تکذیب خود و تضاد با خویشتن- حتی آن وعده‌هایی که در ذهن مردم ته‌نشین شده است - و دیگری انداختن همه مصیبت‌ها گردن دولت قبل.
قله تلاش رئیس‌جمهور برای طی راه اول تکذیب وعده 100 روزه خود برای حل مشکلات بود، مساله‌ای که نشان داد جناب روحانی تقریبا توانایی تکذیب همه چیز را دارند و برای رسیدن به هدف اساسا نگران مخاطب هم نیستند و فکر می‌کنند به سبک دوره قاجار تنها رسانه‌ای هم که وجود دارد همین تریبونی است که ایشان در اختیار دارند. بعید است جناب روحانی فراموش کرده باشند در نخستین سخنرانی خود بعد از پیروزی در انتخابات و پس از تجدید میثاق با آرمان‌های حضرت امام(ره) گفته است: «وعده می‌دهیم طبق سخنان قبلی، حتماً طی 100 روز اول و حتی کوتاه‌تر از‌ آن، اقدامات ضروری و فوری را برای رونق‌بخشی اقتصادی و حل مشکلات انجام دهیم.» پس چطور در روز روشن می‌گوید چنین حرفی نزدم و عده‌ای تخریب‌گر آن را به من نسبت دادند؟
بعید است جناب روحانی نداند که اسفند 95 و پس از یک انتظار یک ساله برای اعلام نرخ رشد اقتصادی در سال 94، چه آماری ارائه شد و ایشان روز دوشنبه و در روز روشن رشد اقتصادی سال 94 را مثبت اعلام می‌کند. بعید است ایشان یا مسؤول دیگر از وضعیت معیشتی مردم، از خیمه سنگین رکود بر اقتصاد کشور و سونامی تعطیلی کارخانه‌ها خبر نداشته باشد و با اطلاع از نرخ بیکاری و... اینچنین درباره اقتصاد تصویر گل و بلبلی ترسیم کند.
بعید است جناب روحانی فراموش کرده باشد که در زمان تبلیغات انتخابات یازدهم چگونه همه مسائل را ساده‌سازی و این تصویر را ارائه کرد که با بستن با کدخدا همه مشکلات حل می‌شود و خود را متخصص بستن با کدخدا دانست و حالا بگوید من کی گفتم چنین و چنان می‌شود. حالا سوال این است: دلیل این همه تلاش برای دور بودن از واقعیت‌ها چیست؟
شاید بخشی از پاسخ این باشد که امروز دولت جناب روحانی و حامیانش گرفتار فضایی هستند که خود ساخته‌اند، جریانی که حداقل در 28 سال اخیر 20 سال زمامدار امور بوده است اما همواره در نزدیکی هر انتخاباتی سعی می‌کند به رادیکال‌ترین شکل ممکن اولا دامن خود را از نارسایی‌ها پاک کند و ثانیا مطالباتی را پدید بیاورد که قدرت پاسخگویی به آنها را ندارد و انباشتی از ناکارآمدی‌ها پدید آورد و هر 4 سال به شکل غیرمسؤولانه این سیکل را بازتولید کند.
این همه خارج از واقعیت بودن دلیلی ندارد جز اینکه دولت در سال چهارم خود و در پاسخ به این انباشتگی خودساخته از نارسایی‌ها چاره‌ای جز این روش ندارد.

حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی ظهر روز دوشنبه در دیدار نوروزی جمعی از مسؤولان بخش‌های مختلف نظام، با تأکید بر لزوم استفاده همگان از فرصت‌ها برای خدمت به مردم و سعادتمند کردن جامعه و جوانان، لازمه رونق تولید و اشتغال را پیگیری و نظارت جدی خواندند و خاطرنشان کردند: آن وارداتی باید متوقف شود که کارخانه‌های داخلی را تعطیل می‌کند. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تبریک عید نوروز و میلاد باسعادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به ملت، مسؤولان و خانواده‌های آنان، پیام نو شدن سال را گذشت عمر و لزوم مراقبت در بهره‌گیری از فرصت‌ها خواندند و افزودند: انسان خردمند و عاقبت‌اندیش از همه ساعات و لحظات برای خدمت و انجام کار خیر استفاده می‌کند. ایشان با اشاره به فراهم بودن فرصت خدمت به مردم در نظام اسلامی، خاطرنشان کردند: قبل از انقلاب، چنین فرصتی فراهم نبود اما امروز سعادت یا شقاوت کشور در دست ما مسؤولان است و این ما هستیم که می‌توانیم با تصمیم و عمل درست، مردم و جوانان را سعادتمند و اهل بهشت کنیم. رهبر انقلاب اسلامی با توصیه به تلاوت قرآن و استفاده از ایام مبارک ماه رجب و ادعیه آن در تقرب به خداوند، افزودند: مسؤولان می‌توانند در خدمت به مردم و انجام امور مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با نیت و قصد قربت به خداوند عمل کنند. ایشان با اشاره به فداکاری‌ها و خون‌های ارزشمند ریخته‌شده برای تشکیل و حفظ نظام اسلامی، گفتند: امروز جبهه بزرگی از دشمنان خبیث در مقابل نظام اسلامی قرار دارند که هدف همه آنها نابودی یا از درون‌ تهی‌کردن جمهوری اسلامی است و هرگونه تلاش برای زمینگیر کردن دشمن در تضعیف نظام، در واقع همان تقرب به درگاه الهی است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، هدف پیامبران از مجاهدت‌های مخلصانه را تشکیل نظام دینی و اقامه حق خواندند و خاطرنشان کردند: در نظام اسلامی باید احکام و سبک زندگی اسلامی پیاده شود و فرهنگ جامعه در همه ابعاد، منطبق بر آموزه‌های قرآنی باشد. رهبر انقلاب، انگیزه اصلی مردم از فداکاری در صحنه‌های مختلف انقلاب اسلامی را انگیزه دینی دانستند و افزودند: اگر انگیزه اسلامی وجود نداشت، آن گستره عظیم جوانان وارد کارزار دفاع‌مقدس نمی‌شدند و از خانواده و راحت زندگی خود نمی‌گذشتند. ایشان افزودند: امروز نیز برخی جوانان با همان انگیزه‌های مقدس برای حضور در میدان مقابله با جریان تکفیری و دفاع از حرم اصرار می‌کنند و اینها نشانه‌هایی از فداکاری و جلوتر بودن مردم از مسؤولان است. رهبر انقلاب اسلامی همچنین با اشاره به نامگذاری سال جدید به «اقتصاد مقاومتی: تولید- اشتغال» گفتند: باید بر روی تولید و اشتغال متمرکز شوید و این هدف صرفاً با دستور دادن مسؤولان ارشد محقق نمی‌شود بلکه به نظارت و پیگیری جدی نیاز دارد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با انتقاد از برخی برداشت‌های نادرست از سخنان ابتدای سال ایشان درباره جلوگیری از واردات، افزودند: منظور از منع واردات، واردات کالاهایی نیست که در داخل به‌قدر کافی تولید نمی‌شوند یا واردات آنها می‌تواند برای تولید داخل الگو قرار گیرد، بلکه آن وارداتی باید متوقف شود که کارخانه داخلی و تولید را تعطیل می‌کند. ایشان نگاه منفی به واردات را ناشی از نگاه مثبت به تولید داخل خواندند و خاطرنشان کردند: همه بدانند اگر کارخانه و تولید داخلی راه نیفتد، اشتغال ایجاد نمی‌شود و نتیجه بیکاری، آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد، فساد، مشکلات خانوادگی، نارضایتی از نظام و دولت است. در این دیدار نماز ظهر و عصر به امامت رهبر انقلاب اسلامی اقامه شد.
 

عضو هیات‌رئیسه مجلس نهم می‌گوید دولت یازدهم، قصورا یا تقصیرا نسبت به چالش‌ها و مسائلی که سرمایه انسانی کشور را در سال‌های اخیر به شکل فزاینده با آن مواجه کرده، متهم است. او تاکید دارد در راس این مسائل مساله اشتغال نیروی انسانی بویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی قرار دارد که متاسفانه کارنامه دولت یازدهم در این زمینه قابل قبول نیست؛ دولت باید پاسخگوی عملکرد ضعیفش در تامین اشتغال باشد.
 مهرداد بذرپاش در گفت‌وگو با پایگاه خبری نماینده، در پاسخ به سوالی پیرامون وضعیت موجود منابع انسانی در کشور گفت: بر اساس آمارهای رسمی بین‌المللی در حال حاضر سرانه تحصیلات تکمیلی و آموزش‌های تخصصی در ایران بالاتر از میانگین جهانی بوده و جمعیت جوان دارای تحصیلات تخصصی با نرخ رشد بالایی در دهه اخیر وارد بازار کار کشور شده است.
وی افزود: این منبع انسانی که به جرات می‌توان گفت در برخی رشته‌های تخصصی یک منبع استراتژیک  و منحصر به فرد در ایجاد ارزش محسوب می‌شود به معنای واقعی کلمه یک ظرفیت غیرقابل جایگزین و یک فرصت استثنایی در این مقطع زمانی برای کشور محسوب می‌شود. این در حالی است که متاسفانه این فرصت تاریخی و این ظرفیت بی‌بدیل در سال‌های اخیر در معادلات و برنامه‌ریزی‌های کلان دستگاه‌های اجرایی نادیده انگاشته شده و عامدانه یا از روی ناآگاهی، برآیند عملکرد مدیریت‌های اجرایی در کشور این فرصت تاریخی را تبدیل به یک مساله یا بهتر بگویم مجموعه‌ای از مسائل کرده است. در واقع مسائلی که ما در شرایط فعلی در حوزه سرمایه‌های انسانی کشور با آن موجه هستیم ناشی از فرصت‌سوزی و بی‌تدبیری دستگاه اجرایی در مواجهه با این سرمایه بی‌بدیل است.
عضو هیات‌رئیسه مجلس نهم تصریح کرد: اگر همین رویه و رویکرد ناکارآمد فعلی ادامه پیدا کند بی‌تردید در آینده نزدیک باید شاهد این باشیم که مسائل برآمده از این فرصت‌سوزی تاریخی تبدیل به بحران‌هایی در حوزه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی شود.  
 بذرپاش با بیان اینکه دولت یازدهم، قصورا یا تقصیرا نسبت به چالش‌ها و مسائلی که سرمایه انسانی کشور را در سال‌های اخیر به شکل فزاینده با آن مواجه کرده، متهم است، افزود: در راس این مسائل مساله اشتغال نیروی انسانی بویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی قرار دارد که متاسفانه کارنامه دولت یازدهم در این زمینه قابل قبول نیست. امروز بعد از گذشت حدود 4 سال دولت باید صادقانه و با شفافیت پاسخگوی عملکرد ضعیف خود در قبال این مطالبه ملی باشد.
وی ادامه داد: چالش مهم دیگری که به نظر من ساختار اداری و مدیریتی کشور را در حوزه سرمایه انسانی درگیر کرده، فقدان «نظام ملی جانشین‌پروری» است. یک مساله وجود دارد و آن هم تفاوت فاحش میانگین سن مدیریتی کشور با میانگین هرم سنی در کشور است. به لحاظ قوانین اداری و استخدامی و مبتنی بر تجربه سایر کشورها سن بازنشستگی ۶۰ تا ۶۵ سال و حتی در برخی مشاغل کمتر از این میزان در نظر گرفته می‌شود. این در شرایطی است که کشورها سازوکارها و مکانیسم‌هایی را پیش‌بینی می‌کنند تا در یک فرآیند چند ساله نیروی جوان و متخصص آمادگی لازم برای جانشینی در رده‌های مختلف مدیریت را پیدا کند. در شرایط فعلی فقدان نظام ملی مدیریت استعداد و جانشین‌پروری در بدنه اجرایی و مدیریتی کشور باعث عدم شناسایی، پرورش و تثبیت استعدادهای برتر جامعه در زمینه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شده و روند مهاجرت مغزها را تشدید کرده است.
وی ایجاد «نظام ملی مدیریت استعداد و جانشین‌پروری» را یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر  برای حفظ «نشاط مدیریتی» و ایجاد پایداری در اداره کشور دانست و تصریح کرد: نشاط در جامعه تابعی است از متغیرهای مختلف که البته یکی از آن متغیرها که ضریب اثرگذاری بالایی هم دارد، میزان پویایی و شور و نشاط مدیران جامعه است. زمانی که روح کم‌تحرکی در بدنه مدیران جامعه حکمفرما شد، علی‌الاصول تک‌تک افراد جامعه نیز از این شرایط اثر خواهند پذیرفت. نوعا هنگامی که انسان‌ها پا به سن می‌گذارند محتاط‌تر شده و ریسک‌پذیری کمتری دارند و به همین دلیل جسارت انجام کارهای جدید و بزرگ و استفاده از خلاقیت و نوآوری در آنها کمرنگ می‌شود.
عضو هیات‌رئیسه مجلس نهم ادامه داد: با کاهش ریسک‌پذیری و در نتیجه آن عملکرد محتاطانه، حرکت فعال و بانشاط و خلاقانه و روبه‌جلو جای خود را به انفعال و رخوت و روزمرگی و در جا زدن می‌دهد و این امر در بدنه مدیریتی کشور جاری شده و طبیعتا همه فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌ها نیز متاثر از این امر می‌شود.
بذرپاش درباره تبعات فقدان نظام ملی جانشین‌پروری و مدیریت استعداد گفت: در قانون مدیریت خدمات کشوری بر اساس استانداردهای جهانی برای سن بازنشستگی مدیران و کارکنان دولت تعیین تکلیف شده است، این در حالی است که متاسفانه میان میانگین سنی جامعه جوان ایران و میانگین سنی مدیران ارشد در دولت فعلی تفاوت فاحشی مشاهده می‌شود و حتی به اذعان برخی کارشناسان مطلع دولت فعلی، میانگین سنی مدیران ارشد رو به افزایش هم بوده است.
وی با بیان اینکه میانگین بالای سنی مدیران و در نظر نگرفتن استانداردهای جهانی در این زمینه آسیب‌ها و هزینه‌های جبران‌ناپذیری را به کشور تحمیل خواهد کرد، افزود: در شرایط فعلی که اکثر دستگاه‌های اجرایی کشور با حجم بالا و طاقت‌فرسایی از فعالیت‌های اجرایی مواجه هستند، تاثیر این آسیب‌ها مضاعف خواهد بود.
عضو هیات‌رئیسه مجلس نهم افزود: مساله نگران‌کننده  دیگری که از آن غفلت شده، این است که متاسفانه همین میانگین سنی بالا در کابینه یازدهم به زیرمجموعه‌های اجرایی و بدنه دولت هم سرایت کرده است و در شرایطی که هرم جمعیتی در کشور با چولگی جمعیت جوان تحصیلکرده، متخصص و باانگیزه مواجه است حتی در برخی رده‌های پایین مدیریتی همچنان «سالخوردگی مدیریت اجرایی» آسیب‌ها و عوارضی جدی به فرآیندها و فعالیت‌ها وارد کرده است. به نحوی که می‌بینیم مثلا در وزارتخانه‌ای مثل وزارت نفت به دلیل مشکلات پیش آمده، تکلیف کرده‌اند باید تا سال ۱۴۰۰ جوان‌سازی و کاهش میانگین سنی بدنه مدیریتی در دستور کار قرار گیرد.

دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران دیروز سه‌شنبه با ثبت‌نام کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری رسما آغاز شد. به گزارش «وطن امروز»، فرآیند ثبت‌نام از کاندیداهای ریاست‌جمهوری، روز گذشته به دستور عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور آغاز شد. روز گذشته ستاد انتخابات واقع در وزارت کشور محل ثبت‌نام برای انتخابات ریاست‌جمهوری بود. در نخستین روز از مهلت 5 روزه ثبت‌نام، بیش از یکصد نفر کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شدند اما بر خلاف دوره پیشین که بسیاری از چهره‌ها در روز ابتدایی برای رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری به ستاد انتخابات کشور مراجعه کردند، دیروز مصطفی میرسلیم تنها چهره شاخصی بود که در وزارت کشور حاضر شد و ثبت‌نام کرد. البته این بار نیز همانند دوره‌های گذشته حضور برخی تیپ‌های عجیب در وزارت کشور برای ثبت‌نام، باعث خلق صحنه‌های جالبی شد.  براساس این گزارش، فرآیند ثبت‌نام از کاندیداهای ریاست‌جمهوری، روز گذشته با صحبت‌های وزیر کشور آغاز شد. عبدالرضا رحمانی‌فضلی طی سخنانی در آغازین دقایق ثبت‌نام از داوطلبان انتخابات ریاست‌جمهوری خواست که از تبلیغات زودهنگام انتخاباتی خودداری کنند و به قانون پایبند باشند. او همچنین از تمام دستگاه‌ها خواست که رعایت بی‌طرفی را در انتخابات داشته باشند. وزیر کشور گفت: شاهد یک مردمسالاری دیگری از جمهوری اسلامی ایران خواهیم بود و در این راه همه وظیفه دارند ضمن رعایت بی‌طرفی و مر قانون در امر برگزاری همراه با سلامت و مشارکت بالای انتخابات، همکاری لازم را انجام دهند. وزیر کشور اظهار داشت:  امیدواریم همه مسؤولان اعم از مجریان و ناظران و همه کسانی که در امر برگزاری انتخابات به ما کمک می‌کنند از جمله رسانه‌ها، رادیو و تلویزیون،‌ نیروی انتظامی، قوه‌قضائیه و همه دستگاه‌های دیگر ضمن حفظ رعایت کامل بی‌طرفی و مر قانون، در ایجاد نشاط سیاسی و مشارکت بالا و برگزاری انتخابات سالم و قانونی همکاری لازم را انجام ‌دهند. رحمانی‌فضلی درباره تبلیغات زودهنگام نیز اظهار داشت: تبلیغات زودهنگام قطعا تخلف است و همه نامزدها و احزاب و شخصیت‌ها از جمله رسانه‌هایی که از بودجه عمومی استفاده می‌کنند نباید تبلیغات داشته باشند اما فعالیت در جهت آگاه‌سازی مردم را تبلیغات زودهنگام نمی‌دانیم.  وی درباره ادامه روند انتخابات ریاست‌جمهوری پس از ثبت‌نام‌ها نیز گفت:  بعد از اتمام ثبت‌نام‌ها در روز 26 فروردین مدارک داوطلبان را در روز 27 فروردین به شورای نگهبان تحویل می‌دهیم. شورای نگهبان 5 روز فرصت دارد تا صلاحیت نامزدها را بررسی کند اما 5 روز دیگر هم می‌تواند بررسی‌ها را تمدید کند. به هر حال روز 8 اردیبهشت تبلیغات شروع می‌شود و تا پیش از آن یعنی روزهای 6 و 7 اردیبهشت باید اسامی تایید صلاحیت‌شدگان اعلام شود.
برخورد قاطع با مسائل امنیتی
امنیت در برگزاری انتخابات همواره یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های برگزارکنندگان این نمایش مردمسالاری بوده است. امسال نیز این مساله یکی از مهم‌ترین مسائل مورد توجه برگزارکنندگان انتخابات ریاست‌جمهوری است. حسین ذوالفقاری، رئیس کمیته امنیتی و انتظامی ستاد انتخابات کشور در جمع خبرنگاران در این باره اظهار داشت: اگر فردی، جریانی، اشخاصی، حزبی و گروهکی بخواهد امنیت انتخابات را بهم بزند قطعا با قاطعیت تمام برخورد خواهیم کرد و از هر گونه ناامنی جلوگیری خواهد شد.وی تاکید کرد: امنیت انتخابات خط قرمز کشور و همه دستگاه‌هاست، همه قوا و مسؤولان بر اولویت امنیت انتخابات تاکید دارند لذا هر حرفی و جریان‌سازی که بخواهد امنیت را هدف قرار دهد قطعا با مسببان آن برخورد خواهد شد.ذوالفقاری تأکید کرد: از 6 ماه قبل تمام برآوردهای امنیتی انتخابات از سوی دستگاه‌های امنیتی، اطلاعاتی و انتظامی صورت پذیرفته تا بتوانیم انتخاباتی کاملاً امن داشته باشیم.  وی افزود: همچنین آسیب‌هایی که می‌تواند متوجه امنیت انتخابات شود، چه از سوی معاندان خارج از کشور و چه از سوی کسانی که احتمال دارد در داخل بی‌توجهی کنند یا زمینه‌هایی که می‌تواند امنیت انتخابات را تحت تأثیر قرار دهد، همه این موارد مورد بررسی قرار گرفته است.
ثبت‌نام 126 نفر در روز اول
علی پورعلی‌مطلق، دبیر ستاد انتخابات کشور در پایان زمان ثبت‌نام روز اول انتخابات ریاست‌جمهوری از ثبت‌نام 126 نفر خبر داد و گفت: از این تعداد 6 نفر خانم و 120 نفر مرد هستند. وی افزود: جوان‌ترین فرد ثبت‌نام‌کننده 18 سال و مسن‌ترین فرد هم 79 سال دارد.
آنها که آمدند
در نخستیـن روز ثبـت‌نـام انتخابـات ریاست‌جمهوری بیش از یکصد نفر با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور در انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کردند. در میان این افراد، حضور 6 داوطلب خانم مورد توجه خبرنگاران قرار گرفت. جدای از این مساله حضور برخی افراد از جمله لیدر باشگاه تراکتورسازی و وعده‌های انتخاباتی عجیب و غریب همچون یارانه 300 هزار تومانی و مسکن دلباز و... از حاشیه‌های جالب نخستین روز ثبت‌نام داوطلبان انتخابات ریاست‌جمهوری بود.  اما در میان این افراد، تنها چهره شاخص ثبت‌نام‌کننده، مصطفی میرسلیم، کاندیدای حزب موتلفه اسلامی در انتخابات ریاست‌جمهوری بود. او دیروز با ظاهری متفاوت از قبل و با لباس کارگری به وزارت کشور آمده بود تا کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شود.  میرسلیم در جمع خبرنگاران گفت: راهی که من از 50 سال پیش آغاز کرده‌ام چیزی جز حق‌طلبی نیست. من امروز برای احقاق حقوق بر جا مانده شما مردم بزرگ ایران آمده‌ام.وی تصریح کرد: من  امروز لباس کار و تلاش به تن کردم تا همانطور که روزی با همراهی و خلاقیت جوانان متخصص این مرز و بوم موتور ملی را پس از طراحی و نمونه‌سازی به تولید  انبوه رساندم، چرخ تولید ملی را نیز با کارآفرینی و نوآفرینی از رکود نجات دهم و به حرکت درآورم. من آمده‌ام در پی حق بیش از 3 میلیون جوانی باشم که به دلیل فرصت‌سوزی‌ها دست‌شان از بازار شغل و خدمت به مردم قهرمان ما کوتاه مانده است. میرسلیم تأکید کرد: آمده‌ام تا آموخته‌های خدمتم را در پیشگاه رهبری در مسیر پیشرفت میهن به کار گیرم. آمده‌ام تا تجربه همکاری‌ام را در کنار مرحوم هاشمی رفسنجانی برای اعتلای نام میهنمان به کار بندم. نامزد دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری تصریح کرد: اینکه چه کسی در جمهوری اسلامی خدمت کند را مردم معرفی می‌کنند، من نیامده‌ام که انصراف دهم و حزب مؤتلفه من را نامزد کرده تا در صحنه بمانم.
 

حسین  قدیانی: از بدترین تهمت‌ها، تهمت «دروغ» است. اینکه برداری به یکی، نسبت خلاف واقع بدهی. حرفی را نزده، تو اما مدعی شوی زده. برای ما اصحاب رسانه اما احتمال آلوده ‌شدن به این تهمت، این گناه، این خطر، شاید از همه بیشتر باشد. باشد که براساس فریضه «ابتدا سیم‌خاردار نفس»، قبل از نوشتن هر یادداشتی یا پیش از تنظیم هر خبری، ابتدا از صحت آن مطمئن شویم. با این همه، 4 سال پیش در چنین روزهایی نامزدی بوده که داعیه داشته و صراحتا گفته «در برنامه مدون من، برنامه کوتاه‌مدت یک‌ماهه و 100 روزه وجود دارد؛ ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه، تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی، بتوانیم با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی که امروز مشکل دارند، مشکلات آنها را در آن مدت کوتاه حل و فصل کنیم.» ما هم، بی‌هیچ کم و کاستی، عین وعده او را منتشر کردیم. طرفه حکایت اینجاست که آن نامزد، زد و رئیس‌جمهور شد و حالا اما 4 سال بعد از وعده داده شده، ما اصحاب رسانه را متهم به «دروغ بزرگ» می‌کند! که چی؟! که من، آن وعده را نداده‌ام، بلکه چیز دیگری گفته‌ام! و آنقدر هم مطمئن انکار می‌کند که امر بر خود ما مشتبه می‌شود که نکند واقعا آن وعده را نداده باشد! شک می‌کنیم و برای محکم‌کاری، بازمی‌گردیم به 4 سال قبل! متاسفانه یا خوشبختانه، مجبور می‌شویم حق را به خودمان بدهیم، چرا که مطمئن‌تر از قبل، از صحت خبرمان اطمینان حاصل می‌کنیم! با این همه، پرسشی اساسی در ذهن ما نقش می‌بندد: «وقتی وعده مد نظر، صریحا داده شده، چرا بی‌خود و بی‌جهت باید تهمت «دروغ بزرگ» را دشت کنیم؟!» بخوانید: «یک دروغ بزرگی در بعضی روزنامه‌ها و سایت‌ها پخش می‌شود؛ من کی گفتم 100 روزه حل می‌کنم؟! چیزی که من گفتم، این است: «من اگر موفق شوم در انتخابات، پایان 100 روز اول، کارهایی که در این 100 روز کردم را اعلام می‌کنم». عین صحبت‌های مرا بیاورید». در این‌باره، اشاره به نکاتی لازم است:
1- مخاطب محترم مشاهده می‌کند که در سطور بالا «عین صحبت‌ها»ی ایشان در آن مقطع را بازنشر کردیم. همه چیز روشن و واضح است.
2- وعده فوق‌الذکر، دقت شود که وعده ایشان بوده به مردم، نه حرف ما! اینکه ایام تبلیغات نباید وعده‌های توخالی داد، اتفاقا سخن ما با نامزدهای محترم، من‌جمله ایشان است! چه خوب هنگامی که متأثر از جو تبلیغاتی، حرف می‌زنیم و وعده می‌دهیم، فکر فردا هم باشیم که تحقق این وعده‌ها را، لاجرم مردم از ما مطالبه می‌کنند!
3- ما از آنجا که فی حد ذاته دوست نداریم برای دست‌اندرکاران مدیریت اجرایی کشور، حتی تصور حرف ناراست داشته باشیم، فرض را بر این می‌گیریم که آقایان، بعضا به بلیه نسیان و فراموشی دچار می‌شوند! یعنی همان که خود فرمودند؛ «آلزایمر سیاسی!» با این همه، خوب است متولیان امر، حرمت امامزاده اجرایی کشور را بهتر و بیشتر پاس بدارند و با سخنان خود، یعنی با دست خود، مردم را به داوری‌های آنچنانی مجبور نکنند!
4- بحث وعده 100 روزه، بحث بر سر راست و دروغ یا صحت و سقم فلان سخن است که الحمدلله، همه چیز مثل روز روشن است و دیوار حاشا هم آنقدر بلند نیست که بعضی‌ها فکر می‌کنند!  
این بحث را همین جا وامی‌گذاریم و می‌پرسیم: اصلا وعده 100 روز هیچ، بفرمایید در 1000 روز چه کرده‌اید؟! دیگر در 4 سال که باید بگویید چه کرده‌اید! مع‌الاسف «بی‌عملی» در کارنامه دولت اعتدال، آنقدر اظهرمن‌الشمس است که اگر خود آقای روحانی،‌ آش وعده 100‌روزه را هم نزده بودند، ما خیلی هم پیگیر آن وعده نبوده و نیستیم! لذا 100 روز پیشکش! دولت محترم، لطف کند کارنامه 4 ساله خود را ارائه دهد! منتهای مراتب، بدون کشیدن میکروفن از دست خبرنگار!
5- دوباره تأکید می‌کنم که برای نقد دولت بی‌عمل و دولتمرد خسته، ما اصحاب نقد، خیلی هم نیازمند به رخ کشیدن وعده‌های تبلیغاتی ایشان نیستیم! لذا نقد اصل‌کاری ما به آن وعده‌ای نیست که سر خرمن تبلیغات انتخاباتی داده شد، بلکه به کارنامه «تقریبا هیچ» 4 ساله و دستاورد «تقریبا پوچ» 1000 روزه دولتی است که آخرش هم از معرفی فقط و فقط یک مدیر نجومی‌بگیر به قوه قضائیه خودداری کرد! وقتی بعد از 4 سال، نه چرخ سانتریفیوژها می‌چرخد و نه چرخ ارج و آزمایش و نه چرخ معیشت مردم، نهایت بی‌انصافی است تمنای تحول اقتصادی داشتن از این دولت، تنها ظرف 100 روز، ولو آنکه وعده‌اش را داده باشد!