گروه سیاسی: دیروز نسخه اولیه طرح مجلس نمایندگان آمریکا برای اعمال تحریم جدید علیه ایران در سایت مجلس نمایندگان منتشر شد. این نسخه اولیه که با عنوان طرح تحریم ایران، روسیه و کره شمالی منتشر شده، روز سه‌شنبه این هفته به رأی نمایندگان گذاشته خواهد شد. سران مجلس نمایندگان آمریکا بر سر متن اولیه طرح تحریم‌های ایران، روسیه و کره‌شمالی به توافق رسیدند. از این‌رو به نظر می‌رسد کلیات این نسخه منتشر شده به تصویب خواهد رسید. در این طرح که نسخه اصلاح و تکمیل‌شده مصوبه سنای آمریکا برای تحریم ایران و روسیه (S722) است، به فعالیت‌های موشکی، حمایت از گروه‌های مقاومت و مسائل حقوق‌بشری به عنوان بهانه‌هایی برای اعمال تحریم‌های تازه علیه ایران استناد شده است. به اعتقاد کارشناسان مفاد این پیش‌نویس در صورت تصویب در مجلس نمایندگان، عملا نقض بیشتر تعهدات آمریکا در برجام است به گونه‌ای که این‌بار به بهانه‌های موشکی، مبارزه با تروریسم و حقوق‌بشر، بیشتر تحریم‌های برداشته شده در برجام را باز خواهد گرداند. حسن روحانی چهارشنبه هفته گذشته در جلسه هیات دولت گفت در صورت تصویب این طرح در مجلس نمایندگان، هم مردم ایران و هم مجلس شورای اسلامی به آن واکنش نشان خواهند داد. کاخ سفید پیش از این برای اجرای این تحریم‌ها چراغ سبز نشان داده بود.  براساس این طرح، وزیر خارجه، وزیر دفاع، وزیر خزانه‌داری و رئیس اطلاعات ملی آمریکا باید در نهایت تا ۱۸۰ روز پس از تصویب قانون و پس از آن هر 2 سال یک بار مشترکا «راهبردی را برای مقابله با فعالیت‌های متعارف و نامتقارن ایران که مستقیما ایالات متحده و متحدان کلیدی‌اش در خاورمیانه، شمال آفریقا و فراتر از آن را تهدید می‌کند» به کمیته‌های مربوط و ریاست کنگره تحویل دهند.  به گزارش فارس، این گزارش باید شامل راهبرد کوتاه و بلندمدت ایالات متحده در قبال ایران، ارزیابی دولت از توانمندی‌های نظامی ایران، برنامه‌های ایران برای ارتقای توانمندی‌هایش، فعالیت‌های ایران در حوزه‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی و فعالیت‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی قدس و میزان حمایت‌های ایران از گروه‌های مقاومت باشد.
تحریم‌های مرتبط با برنامه موشکی
این طرح در صورت تصویب، رئیس‌جمهور آمریکا را موظف می‌کند برای مقابله با برنامه موشکی ایران، افراد و شرکت‌های زیر را در فهرست تحریم قرار دهد:
- هر فردی که عامدانه در هر فعالیتی که عملا به توسعه برنامه موشکی ایران کمک می‌کند، مشارکت داشته باشد یا به ایران در دریافت، انتقال و توسعه این توانمندی‌ها کمک کند.
- شرکت‌های تحت مدیریت یا مالکیت این افراد
- شرکت‌هایی که برای دور زدن تحریم‌ها ایجاد شده باشند.
- هر فرد یا شرکتی که عامدانه به افراد بند 1، کمک مالی، فنی، خدماتی یا حمایت‌های دیگر ارائه کند.
این طرح دولت آمریکا را موظف می‌کند دارایی‌های افرادی را که در شمول بندهای فوق قرار می‌گیرند، در آمریکا بلوکه کرده و مانع ورود آنها به این کشور شود. علاوه بر این، افرادی که به تجارت با اشخاص و نهادهای تحریم‌شده پرداخته و تحریم‌ها را نقض کنند، با جریمه‌های مالی و دیگر تنبیهات پیش‌بینی شده در قوانین تحریمی آمریکا مواجه می‌شوند.
تحریم‌های مرتبط با «تروریسم» علیه سپاه
این طرح با متهم کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی قدس به حمایت از تروریسم، رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم می‌کند ۹۰ روز پس از تصویب قانون، «مقامات، عوامل و وابستگان به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» را در فهرست تحریم قرار دهد. دارایی‌های افرادی که در این فهرست قرار گیرند در آمریکا بلوکه شده و اتباع آمریکا از مبادلات مالی با آنها منع می‌شوند.
تحریم‌های مرتبط با «نقض حقوق‌بشر»
وزیر خارجه آمریکا در صورت تصویب این طرح موظف خواهد بود ظرف ۹۰ روز فهرستی از افرادی را که آنها را عامل «نقض حقوق بشر» در ایران می‌داند، به کنگره ارائه دهد. این طرح دولت آمریکا را موظف می‌کند دارایی‌های افرادی را که در شمول بندهای فوق قرار می‌گیرند، در آمریکا بلوکه کند. علاوه بر این، افرادی که به تجارت با اشخاص و نهادهای تحریم‌شده پرداخته و تحریم‌ها را نقض کنند، با جریمه‌های مالی و دیگر تنبیهات پیش‌بینی شده در قوانین تحریمی آمریکا مواجه می‌شوند.
ممنوعیت فروش تسلیحات سنگین به ایران
این قانون همچنین بر لزوم ممانعت از فروش تسلیحات سنگین از جمله تانک، خودروهای زرهی، توپ‌های کالیبر بالا، هواپیماهای جنگی، بالگردهای تهاجمی، کشتی‌های جنگی و سامانه‌های موشکی به ایران، تاکید دارد. این قانون رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم می‌کند افرادی را که به فروش این تجهیزات به ایران کمک می‌کنند یا چنین تجهیزاتی را به ایران می‌فروشند، در فهرست تحریم قرار دهد.
 

ماشاءالله ذراتی: در طول حیات انقلاب اسلامی و حتی تاریخ پر فرازونشیب ایران‌زمین، به ندرت می‌توان موضوعی همچون برجام را یافت که تا این اندازه راجع به آن کار کارشناسی و بحث و تبادل‌نظر صورت گرفته باشد. در بعد بین‌المللی نیز موضوع برجام از مواردی بوده و هست که در میان اندیشمندان، نخبگان و هیات‌های اندیشه‌ورز غرب به ویژه آمریکا مورد کنکاش و مداقه مکرر قرار گرفته است. حتی بعد از امضای توافق نیز برجام کماکان جزو مهم‌ترین و چالشی‌ترین موضوعات مرتبط با امنیت ملی و سیاست خارجی کشور بوده است. پس از 2 سال از اجرای برجام و ورود به سومین سال نیز پیش‌بینی می‌شود موضوع برجام همچنان از مباحث چالشی و مهم کشور باشد اما سوال این است: منشأ و سرچشمه این اهمیت فوق‌العاده برجام کجاست و دلیل این حجم اظهارنظر درباره این به ظاهر توافق چندجانبه چیست؟ پاسخ به این پرسش و نوع نگاه به این مساله، کلید اصلی چالش‌ها و مباحثات درباره برجام بوده و چشم‌انداز نوینی را مقابل ما خواهد گشود و آن عبارت است از ارتباط برجام با فرهنگ و هویت ما و نگاه به برجام از زاویه فرهنگ استراتژیک.
فرهنگ به طور اعم و فرهنگ استراتژیک به طور اخص از جمله عوامل داخلی شکل‌دهنده به مبانی هویتی هر بازیگر در عرصه روابط بین‌الملل است که با تأثیرگذاری بر نگرش نخبگان و دولتمردان و همچنین یک ملت، قابلیت اثرگذاری قابل توجهی بر نحوه عملکرد یک کشور در تحولات و بحران‌های بین‌المللی دارد. بدین ترتیب شناسایی مولفه‌های شکل‌دهنده مبانی هویتی یک کشور و از آن جمله فرهنگ استراتژیک کشور، کمک بسیار موثری به فهم چرایی کنش کشور در تحولات بین‌المللی خواهد کرد.
«فرهنگ استراتژیک» رویکرد نوینی در مطالعات امنیتی و سیاست خارجی است که تأثیر عوامل فرهنگی بر «رفتار استراتژیک» کشورها را بررسی می‌کند. رفتار استراتژیک گونه‌ای از رفتار است که به مسائل اساسی امنیت ملی و کاربرد قوای قهریه مقابل دیگر کشورها مرتبط می‌شود. فرهنگ استراتژیک رویکردی چندبعدی است که مؤلفه‌های مختلف فرهنگی از جمله تأثیر «تجربیات تاریخی» بر رفتار استراتژیک یک کشور را تبیین می‌کند.
رهیافت فرهنگ استراتژیک از مفهوم گرایش فرهنگی برای تبیین صریح یا ضمنی  این نکته استفاده می‌کند که کشورهای متفاوت، اولویت‌های استراتژیک متفاوتی دارند و چنین اولویت‌هایی نیز از تجارب آنها از زمان شکل‌گیری تاکنون ریشه گرفته و تحت تأثیر میزانی از ویژگی‌های فلسفی، سیاسی، فرهنگی و شناختی آن کشور و نخبگانش است.
رویکردها و جهان‌بینی‌های فرهنگی متفاوت دولت‌ها در یک کشور باعث می‌شود از واقعیت‌های استراتژیک مشابه، برداشت‌های متفاوت داشته باشند. مثلا از دید یک دولت توافقی برد- باخت تلقی شود و از دید دولتی دیگر برد- برد. فرهنگ استراتژیک تا حد زیادی محصول تجربه تاریخی است و عموما به کندی و در زمانی تغییر می‌کند که تغییر در شرایط به طور ملموس رخ داده باشد.
از مصادیق عینی عناصر فرهنگ استراتژیک می‌توان فرهنگ استراتژیک «تدافعی» چین را مثال زد، مولفه‌ای که بر الگوی رفتاری تدافعی و محتاطانه چین در تحولات بین‌المللی تاثیرگذار بوده است. یا ارزش و جایگاه «صلح» در فرهنگ استراتژیک چین در سطح ملی از دیگر مثال‌های فرهنگ استراتژیک در چین است.
مثال دیگر رژیم صهیونیستی است. فرهنگ استراتژیک رژیم صهیونیستی از سطوح مختلفی شکل گرفته که از یکسو ریشه در تجربه تاریخی یهودیان در طول بیش از 2 هزار سال پیش دارد و از سوی دیگر از تجربه اشغال سرزمین‌های فلسطینی از سال 1948 ریشه می‌گیرد، بنابراین رفتارهای استراتژیک این رژیم ناشی از تأثیرات دین تحریفی، تجربیات تاریخی، ارزش‌ها و ایستارها در دوره‌های مختلف تاریخ یهودیان به صورت جداگانه یا ترکیبی است. به عنوان مثال دو مفهوم «قوم برگزیده» و «ناامنی دائمی» از جمله مؤلفه‌های فرهنگ استراتژیک صهیونیست‌ها به شمار می‌رود.
با این توضیحات این پرسش مطرح می‌شود: عناصر و مولفه‌های فرهنگ استراتژیک در ایران کدامند و برجام چه ارتباطی با فرهنگ استراتژیک کشور دارد؟
یکی از عناصر اصلی فرهنگ استراتژیک جمهوری اسلامی ایران که جدا از مفاهیم و آموزه‌های دینی، ریشه کاملا عقلانی داشته و از تجربه تاریخی کشور نشأت می‌گیرد «بی‌اعتمادی» به آمریکاست. بررسی چرایی و دلایل شکل‌گیری این مولفه بماند برای فرصتی دیگر اما در یک اشاره مختصر باید یادآوری کرد همین چند هفته پیش بود که وزارت خارجه آمریکا رسما اسناد دخالت شوم خود در کودتای 28 مرداد32 و تغییر مسیر تاریخی ایران در مقطعی را منتشر کرد.
برجام حاصل فراموشی این مولفه فرهنگ استراتژیک ما بود. اصل «بی‌اعتمادی» به آمریکا در برهه‌ای در باور قشری از جامعه و نخبگان ما کمرنگ شد و این توهم شکل گرفت که با اعتماد به آمریکا و بستن با کدخدا تحریم‌های ظالمانه رفع خواهد شد و جیب مردم پرپول! هم چرخ سانتریفیوژ خواهد چرخید هم چرخ کارخانه‌ها و تولیدی‌ها!
اینکه چه عامل یا عواملی باعث شد به‌رغم هشدارها و توصیه‌های مکرر دلسوزان این کشور، به آمریکا اعتماد شود بماند برای بعد. سخن اصلی اینجاست که برجام به عنوان یک تجربه تاریخی که موثر در حال و آینده کشور است همچون مکتبخانه‌ای است که درس‌ها و عبرت‌های گزاف و مهمی برای ما دارد. در مکتبخانه برجام ما باید یاد بگیریم تا زمانی که «باور» محکم و راسخ «ما می‌توانیم» در اذهان آحاد جامعه نهادینه و به یک فرهنگ استراتژیک بدل نشود و همواره چشم به دست اجنبی داشته باشیم نه جیب پرپولی خواهیم داشت نه اقتصادی مولد!
این نکته را باید در نظر داشته باشیم که مکتبخانه برجام کماکان برقرار است و تزریق و تبیین آموزه‌های برجام در لایه‌ها و اقشار مختلف جامعه و پیوند آن با فرهنگ این کشور از مهم‌ترین اولویت‌های تبلیغی و تبیینی است. گویا هنوز عده‌ای این حقیقت را که سازش هزینه دارد نمی‌بینند و به دنبال تکرار تجربه شکست‌خورده برجام در حوزه‌های دیگرند! توجه به تقویت مولفه‌های هویتی و فرهنگ استراتژیک کشور از راهکارهایی است که راه را بر تکرار تجربه‌های هزینه‌بری چون برجام خواهد بست و زمینه اعتلا و پیشرفت روزافزون کشور را فراهم خواهد کرد.

هادی حسینی*: شوک ارزی در شرایطی رخ می‌دهد که کاهش عرضه ارز یا افزایش تقاضای ارز یا هر دو اتفاق بیفتد که در شوک ارزی سال 91 هر دوی این اتفاقات رخ داد. از یک‌سو به دلیل تحریم‌های پولی و بانکی و سخت شدن دسترسی به ارز، دولت عرضه دلار در بازار را محدود کرد و از سوی دیگر فضاسازی گسترده رسانه‌ای اثر روانی زیادی بر بازار گذاشت. برخی نهادهای پرقدرت اقتصادی، سفته‌بازان حرفه‌ای و تعدادی از مردم نیز برای نفع بردن از این شرایط به بازار ارز هجوم بردند و مجموعه این اتفاقات باعث افزایش بی‌سابقه قیمت ارز شد که از آن تحت عنوان شوک ارزی یاد می‌شود.
در چند ماه اخیر، در حوزه پولی و ارزی اتفاقاتی افتاده است که می‌تواند منجر به ایجاد شوک ارزی جدیدی شود. نشانه‌های قریب‌الوقوع بودن شوک ارزی بدین شرح است:
1- رشد بالای نقدینگی در چند سال اخیر نشان‌دهنده پتانسیل عظیم خفته در شرایط رکود است و همزمانی این مساله با بی‌اعتمادی مردم نسبت به نظام پولی و بانکی می‌تواند باعث سرازیر شدن این نقدینگی به سمت بازارهای غیرمولد مانند مسکن، سکه و ارز شود. با توجه به رکود عمیق در بخش مسکن، احتمال هجوم نقدینگی به بخش‌های سکه و ارز بیشتر است. این در حالی است که بانک‌ها و موسسات مالی وضعیت مناسبی ندارند و اتفاقی که برای کاسپین و چند موسسه اعتباری دیگر افتاد، در صورت تکرار می‌تواند باعث بی‌اعتمادی عمیق مردم نسبت به بانک‌ها شود و در نهایت منجر به جابه‌جایی و فرار سپرده‌های مردم از بانک‌ها شده و مشکلات مضاعفی را برای بانک‌ها به وجود آورد.
2- از سوی دیگر به‌رغم افزایش فروش نفت و قرار گرفتن پول آن در اختیار ایران، این پول نمی‌تواند آزادانه مصرف شود و حتی در دوران پسابرجام نیز دولت به منابع ارزی خود دسترسی آزادانه ندارد تا بتواند با تزریق آن در بازار، نرخ ارز را کنترل کند. بانک مرکزی به دنبال تک‌نرخی کردن ارز است اما رئیس‌کل این بانک اعلام کرده است همکاری‌های بانکی بین‌المللی در حدی نبوده که بتوان ارز مورد نیاز برای تک‌نرخی شدن را تامین کرد.
3- عامل دیگری که می‌تواند باعث شوک ارزی شود، قانون تحریمی جدید آمریکا (سیدا 2017) است. قانون جدید کنگره در صورت تصویب نهایی و اجرایی شدن، باعث افزایش بسیار زیاد افراد و نهادهای درون لیست تحریمی SDN  خواهد شد. همه افراد و نهادهای ایرانی و غیرایرانی که به نوعی همکاری با نهادهای دفاعی از جمله وزارت دفاع و سپاه داشته باشند، در خطر تحریم قرار دارند. با اجرای این قانون، تعداد افراد و نهادهای ایرانی در لیست تحریم که حدود 200 عدد می‌شود می‌تواند به چندین هزار برسد. با افزایش افراد و نهادهای لیست تحریم، ریسک همکاری با نظام بانکی ایران افزایش می‌یابد و این ریسک به اندازه‌ای زیاد خواهد بود که بانک‌ها حاضر نباشند برای ایران تراکنش بانکی انجام دهند. عدم همکاری معدود بانک‌های کوچکی که با ایران همکاری می‌کنند، باعث سخت‌تر شدن دسترسی به منابع ارزی خواهد شد و این شرایط می‌تواند زمینه شوک ارزی به مراتب بزرگ‌تر از شوک ارزی سال91 را ایجاد کند.
مجموعه این رویدادهای داخلی و خارجی نشان می‌دهد اگر بانک مرکزی سیاست پولی و ارزی خود را تغییر ندهد، افزایش تقاضا بر اثر هجوم نقدینگی به سمت بازار سکه و ارز و کاهش عرضه دلار بر اثر تحریم‌ها می‌تواند منجر به شوک ارزی مخربی شود.
اصولا در کشورهای مختلف جهان، برای مهار نرخ ارز، از 2 راهکار اصلی استفاده می‌شود، یا باید به میزان کافی ارز به بازار ارز تزریق شود تا قیمت آن کم شود (افزایش عرضه) یا باید نیازهای ارزی فعالان اقتصادی به شیوه‌های مختلف رفع شود (کاهش تقاضا). بانک مرکزی عمدتا از شیوه اول یعنی تزریق ارز  به بازار استفاده می‌کند در حالی که می‌تواند با استفاده از ریال در مبادلات بین‌المللی، تقاضای مصرف‌کنندگان ارزهای مهم خارجی را کاهش دهد.
بسیاری از کشورهای جهان بخشی از مبادلات بین‌المللی خود را به واسطه ارز ملی خود انجام می‌دهند تا فشار زیادی به ذخیره‌های ارزی آنها وارد نشود. همچنین در بحران‌های مالی که ذخیره ارزی کشورها کاهش می‌یابد، استفاده از ارزهای ملی در مبادلات دو و چندجانبه، بهترین شیوه‌ای است که می‌تواند از خالی شدن ذخایر ارزی جلوگیری کند.
دولت می‌تواند به واسطه پیمان‌های پولی دوجانبه، از ریال به جای ارزهای واسط خارجی در مبادلات خارجی استفاده کند. استفاده از ریال در مبادلات خارجی فعالان اقتصادی می‌تواند بخش زیادی از فشار افزایش تقاضای ارز در دوران شوک ارزی را رفع کند و باعث مدیریت بهتر نرخ ارز شود. اگر همچنان اراده‌ای در بانک مرکزی نسبت به اجرای پیمان پولی دوجانبه وجود نداشته باشد، مدیریت بازار ارز در دوران شوک ارزی بسیار سخت خواهد بود.
* کارشناس اقتصاد بین‌الملل

خشونت‌ها به طور بی‌سابقه‌ای از سال‌ها پیش بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها در قدس در روز جمعه به مناسبت تظاهرات «روز خشم» بالا گرفته است به طوری که سازمان ملل و مصر خواستار توقف فوری خشونت‌ها در اطراف مسجدالاقصی شدند. در روز جمعه 3 فلسطینی در بدترین نوع خشونت‌ها و در جریان تظاهرات «جمعه خشم» به شهادت رسیدند. نظامیان اسرائیلی با تیراندازی به سوی فلسطینیان معترض به بستن مسجدالاقصی و نصب گیت‌های امنیتی در ورودی‌های آن، صدها نفر دیگر را نیز زخمی کردند. در همین رابطه جمعیت هلال‌احمر فلسطین از انتقال 193 مجروح فلسطینی به بیمارستان المقاصد قدس خبر داد. همچنین نیروهای ارتش صهیونیستی به سمت فلسطینیان در نوار مرزی غزه تیراندازی کرده و عده‌ای را زخمی کردند. چهارمین شهید روز جمعه مربوط به عملیات مقاومتی است که جمعه‌شب آن را انجام داد و طی آن 3 شهرک‌نشین را کشته و یک تن دیگر را در شهرک حملیش در غرب رام‌الله زخمی کرد.
به گزارش فلسطین‌الیوم، گروه‌های فلسطینی ضمن استقبال از عملیات قهرمانانه جوان فلسطینی «عمر عبدالجلیل العبد» که در راستای انتفاضه سوم قدس با سلاح سرد انجام شد، آن را پاسخی طبیعی و سریع به جنایات و تجاوزات دشمن صهیونیستی علیه مسجد مبارک الاقصی خواندند. جنبش مقاومت اسلامی فلسطین ضمن تبریک این عملیات، عموم ملت فلسطین در کرانه باختری، قدس، نوار غزه و فلسطین اشغالی 1948 را به ادامه مقاومت و مبارزه علیه دشمن صهیونیستی به منظور همبستگی با مسجد مبارک الاقصی فراخواند. حسام بدران، سخنگوی حماس همچنین حضور باشکوه و هزاران‌نفری فلسطینیان در خیابان‌های قدس و کرانه باختری در روز «جمعه خشم» را بیانگر آگاهی و بیداری این ملت نسبت به خطرات پیش‌روی مسجدالاقصی دانست. داوود شهاب، مسؤول دفتر اطلاع‌رسانی جهاد اسلامی و خالد ازبط سخنگوی جنبش مقاومت مردمی فلسطین به همراه گردان‌های الاقصی- شاخه نظامی جنبش فتح- و جنبش مجاهدین نیز عملیات قهرمانانه حلمیش را ستودند. به دنبال این حمله استشهادی، نیروهای پلیس رژیم اسرائیل به‌طور گسترده در محل عملیات در کرانه باختری مستقر شده‌اند، این در حالی است که بیت‌المقدس با هجوم بیش از 15 هزار نیروی نظامی صهیونیست و حتی فراخواندن نیروهای ارتش اسرائیل از بامداد روز جمعه عملا به محاصره نظامی در آمده است.
در این رابطه نیکولای ملادینف، هماهنگ‌کننده سازمان ملل در امور صلح خواستار از سرگیری روند صلح شد که از سال ۲۰۱۴ متوقف شده است. وی اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها را دعوت به آرامش کرد. فرحان حق، معاون سخنگوی دبیرکل سازمان ملل در کنفرانس خبری در نیویورک اظهار داشت: متاسفیم از کشته شدن 3 فلسطینی بویژه افراد کم سن و سال و شدیدا نگران اوضاع قدس و مسجدالاقصی و موج خشونت‌ها هستیم. کاخ سفید نیز خواهان حل و فصل درگیری‌ها شد. مصر نیز توقف فوری درگیری‌ها در قدس و اطراف مسجدالاقصی را خواستار شد و از اسرائیل خواست به قدسیت اماکن دینی احترام بگذارد. وزارت خارجه مصر با اعلام اینکه اسرائیل به تنش‌ها دامن می‌زند، افزود: اسرائیل بیش از حد از خشونت استفاده کرده و حقوق فلسطینی‌ها را در ادای شعائر دینی و خدشه‌وارد کردن به احساسات فلسطینی‌ها زیر پا می‌گذارد در حالی که دولت اسرائیل باید عاقلانه رفتار کند و اوضاع را به سمت باتلاق خطرناک که تمام تلاش‌های روند صلح را نابود می‌کند، نکشاند.
21 عملیات استشهادی طی یک هفته
پایگاه خبری انتفاضه روز شنبه گزارش داد براساس آمار و اطلاعات انتفاضه قدس، در طول سومین هفته از ماه ژوئیه سال 2017 میلادی، 21 عملیات شهادت‌طلبانه در مناطق مختلف کرانه باختری و قدس اشغالی انجام شد که در جریان آن 3 صهیونیست کشته و 32 صهیونیست دیگر زخمی شدند.
اعتصاب سراسری در قدس
فلسطینیان ساکن بیت‌القمدس نیز شنبه به نشانه عزای عمومی برای شهدای «جمعه خشم» و ادامه محاصره مسجدالاقصی دست به اعتصاب سراسری زدند. آنها همچنین با پرهیز از عبور از گیت‌های امنیتی صهیونیست‌ها برای ورود به این مسجد برای هشتمین روز متوالی نماز جماعت را در بیرون از مسجدالاقصی برپا کردند.
تعلیق تماس تشکیلات خودگردان با رژیم صهیونیستی
محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین از تعلیق ارتباط با رژیم صهیونیستی تا زمان لغو تدابیر امنیتی این رژیم در اطراف صحن مسجدالاقصی خبر داد. یک هفته بعد از حمله‌ای که 14 ژوئیه در بخش قدیمی بیت‌المقدس به کشته شدن 2 مامور پلیس اسرائیل منجر شد تنش‌ها تشدید شده است. اسرائیل که معتقد است سلاح‌های مهاجمان در صحن مسجدالاقصی پنهان شده بود در ورودی‌های این مکان حساس سومین مکان مقدس مسلمانان گیت‌های امنیتی مستقر کرده است. این در حالی است که نمازگزاران فلسطینی به توصیه علما و بزرگان خود تاکید کرده‌اند تا زمان برچیده شدن گیت‌های ورودی مسجدالاقصی از ورود به این مکان مقدس برای برگزاری نماز خودداری خواهند کرد. از سوی دیگر، گروه‌های مقاومت فلسطین (قسام، گروهان‌های قدس و توفان) با انتشار بیانیه‌ای درباره تحولات شهر قدس، تل‌آویو را به پاسخ شدید و بی‌سابقه در صورت استمرار برپایی گیت‌های هوشمند در ورودی‌های مسجدالاقصی تهدید کردند. این گروه‌های فلسطینی به رژیم صهیونیستی وعده دادند با مشت آهنین مواجه خواهد شد. این بیانیه از امت اسلامی عمل به مسؤولیت‌هایش را خواستار شد قبل از آنکه مصیبتی عظیم رخ دهد. در این بیانیه همچنین نسبت به شعله‌ور شدن منطقه هشدار داده شده است. این بیانیه ادامه داد مسجدالاقصی همچنان خط قرمزی است که صهیونیست‌ها اگر به آن نزدیک شوند، خواهند سوخت. بویژه که شراره انتفاضه‌های فلسطین به خاطر تعدی به مسجدالاقصی، حفر تونل یا شکستن حریم آن بوده است. گروه‌های مقاومت با هشدار نسبت به تبعات جنایت ضد بیت‌المقدس، تصریح کردند ما این جنایات را از نزدیک رصد می‌کنیم و در صورت ادامه فعالیت این گیت‌های هوشمند، پاسخ ما کوبنده و بی‌سابقه خواهد بود.
 

با وجود اظهارات حسن روحانی و جواد ظریف درباره نقض برجام توسط آمریکایی‌ها اما دولت ایران این نقض ها را به کمیسیون حل اختلاف ارجاع نداده است!  منابع آگاه به خبرگزاری رویترز گفته‌اند ایران از فرصت هشتمین نشست کمیسیون مشترک برجام برای ارجاع تحریم‌های آمریکا به کمیسیون حل اختلاف استفاده نکرد. به گزارش تسنیم، 2 منبع آگاه گفته‌اند به‌رغم تحریم‌های جدید دولت آمریکا، ایران برای دومین بار از ماه ژانویه تصمیم گرفت از مکانیسم حل اختلاف مربوط به نقض توافق هسته‌ای استفاده نکند. خبرگزاری «رویترز» به‌نقل از 2 منبع آگاه گزارش داد ایران از فرصت هشتمین نشست کمیسیون مشترک «برجام» که روز جمعه در شهر «وین»، پایتخت اتریش برگزار شد برای ارجاع مساله مربوط به اقدام دولت آمریکا در اعمال تحریم‌های ضدایرانی استفاده نکرد. ایران طبق مفاد توافق هسته‌ای با گروه موسوم به 1+5 می‌تواند از جلسات کمیسیون مشترک برجام که هر 3 ماه در وین برگزار می‌شود برای آغاز رسمی مکانیسم حل‌وفصل اختلافات استفاده کند. در متن برجام آمده است: «چنانچه ایران معتقد باشد هر یک یا همه گروه 1+5 تعهدات خود را رعایت نکرده‌اند می‌تواند موضوع را به‌منظور حل‌وفصل به کمیسیون مشترک ارجاع دهد». یک منبع آگاه در گفت‌وگو با رویترز عنوان کرد «ایرانی‌ها شکایت‌های زیادی مطرح کردند و روس‌ها هم از آنها حمایت کردند، اما آنها با به هم زدن توافق، بازی مورد دلخواه واشنگتن را بازی نخواهند کرد». رویترز همچنین به‌نقل از 2 منبع آگاه گزارش داد ایران از فرصت نشست روز جمعه که نمایندگان آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا، آلمان و اتحادیه اروپایی در آن حضور داشتند برای آغاز فرآیند حل اختلاف استفاده نکرد. مطابق این گزارش، در نشست ماه ژانویه کمیسیون مشترک برجام هم ایران در تصمیمی مشابه تصمیم گرفت مکانیسم حل‌وفصل اختلافات را آغاز نکند. عباس عراقچی، معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه نیز در پایان هشتمین نشست کمیسیون مشترک برجام در وین در جمع خبرنگاران گفت: ما در اینکه آمریکا بدعهدی‌ها و پیمان‌شکنی‌هایی داشته راضی نشدیم و پایان جلسه اعلام کردیم ما قانع نیستیم از اینکه آمریکا وظایف خودش را درست انجام داده و آمریکا باید به خاطر بدعهدی‌هایی که داشته، مسؤول شناخته شود و جمع‌بندی جلسه را به تهران منتقل خواهیم کرد. عراقچی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران حق خود را برای هر واکنشی نسبت به این بدعهدی‌ها محفوظ می‌دارد. ما گزینه‌های مختلفی را در دسترس داریم، برخی از گزینه‌ها در خود برجام پیش‌بینی شده و برخی گزینه‌ها هم در دستوراتی است که در  مصوبه مجلس و شورایعالی امنیت ملی و مقام معظم رهبری وجود دارد. همه اینها ملاک‌های ما خواهد بود. وی تصریح کرد: ما با توجه به منافع کشور و حقوق خودمان تصمیم خواهیم گرفت و نسبت به این بدعهدی‌ها واکنش لازم را به شکل مناسب و در زمان مناسب نشان خواهیم داد.
 

 مصاحبه ویدئویی حمیدرضا عارف، فرزند محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امید مجلس دهم و کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در سال 92 واکنش‌های زیادی را در فضای مجازی برانگیخت و صحبت‌های تقطیع شده‌ وی درباره تحصیلات دانشگاهی و تاثیر ژنتیک بر روند تحصیلی حاشیه‌ساز شد. او در برنامه «خیلی محرمانه» سایت ویدئوگرام درباره مسائل مختلف از جمله فعالیت‌های خود و پدرش حرف‌هایی زد که با اعتراض گسترده در افکار عمومی مواجه شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در ادامه بخش‌هایی از اظهارات او را می‌خوانید:
2 سال آخر دبیرستان که بودم، آقای دکتر رئیس دانشگاه تهران بودند؛ آن زمان این بحث آقازادگی و مباحثی که متاسفانه جدیدا مطرح می‌شود،[نبود] که دلیلش فکر می‌کنم فرار کردن خیلی‌ها از واقعیت‌هاست برای اینکه یک مقصر پیدا کنند، ما عادت کرده‌ایم مقصر پیدا کنیم؛ حالا فعلا می‌خواهند بگویند مقصر آقازاده‌ها هستند. هرکسی که توانایی داشته و به نقطه‌ای رسیده، حتما استعدادهایی در وجودش بوده؛ بالاخره تاثیر وراثت وجود دارد، ژن وجود دارد. پدر و مادر من هر دو جزو شاگرد اول‌های کنکور در کشور بودند، مادر من رتبه 15 کنکور داشته؛ این ژن منتقل می‌شود. ما 3 برادر، هر 3 درس‌های‌مان خوب بوده و خوب تحصیل کردیم. من خودم بعد از اینکه تحصیلاتم در دانشگاه صنعتی شریف به اتمام رسید، سال 85 رفتم آمریکا و با رزومه و نمرات خوبم (من زبانم همیشه خوب بود) در دانشگاه جورج واشنگتن پذیرش گرفتم و PHD روابط بین‌الملل را در دانشگاه فلوریدا خواندم. آنجا نگاه نمی‌کنند که تو پسر چه کسی هستی؟ به رزومه نگاه می‌کنند. هرکسی در این کشور ادعا کند که حمیدرضا عارف بدون توانایی خودش و فقط با تکیه بر پدرش، کاری را انجام داده، من حاضرم در هر جایی که خواست، در هر رشته‌ای که خواست با او مسابقه بدهم. من واقعا این را ادعا می‌کنم. من آدمی بودم که همزمان در تحصیلاتم موفق بودم؛ هم در ایران، هم در بهترین دانشگاه‌های آمریکا درس خواندم. کسانی هم که می‌گویند از رانت پدرت برای تحصیل در دانشگاه شریف استفاده کردی، بدانند در بهترین دانشگاه‌های آمریکا هم تحصیل کرده‌ام و هم در رشته‌های ورزشی موفقیت داشتم؛ سوابق ورزشی من مشخص است. در تیم شنای نوجوانان اصفهان هم بودم. در کتابخوانی و مقاله‌نویسی هم همینطور؛ آلبوم موسیقی امیر بی‌گزند که با محسن چاوشی و هادی حسینی تهیه کرده‌ایم، سال 95 آلبوم برتر موسیقی پاپ کشور شد. بالاخره این خون می‌آید و می‌رسد؛ همینطوری که کسی نمی‌تواند ادعا کند اصل و نسب دارد. افتخار می‌کنم این توانایی‌ها از 2 تا ژن خوب، هم از طرف مادر و هم از طرف پدر آمده است. خدا هم لطف کرده و در بستر مناسب این کار را انجام داده‌ایم.

رئیس پلیس ولایت هلمند اعلام کرد حمله هوایی اشتباه آمریکا در روز جمعه که توسط پنتاگون تایید شده جان ۱۲ تن از پرسنل پلیس ملی افغانستان را گرفت و چندین تن دیگر را نیز زخمی کرد. آمریکا در بیانیه‌ای تایید کرد حمله هوایی به مقر نیروهای امنیتی افغانستان در جریان عملیات تحت حمایت آمریکا علیه شبه‌نظامیان طالبان در این منطقه رخ داد. چند هفته پیش نیز در حمله هوایی آمریکا ۲ پلیس افغان به اشتباه کشته شدند. اخیرا ۳۰۰ تفنگدار دریایی آمریکا در ولایت ناآرام هلمند در جنوب افغانستان مستقر شده‌‌ بودند.
 

عضو هیات نظارت بر اجرای برجام درباره اقدامات اخیر آمریکا در راستای نقض برجام گفت: بدون تردید نقض عهد آمریکایی‌ها درباره برجام بی‌پاسخ نخواهد ماند. به گزارش خبرگزاری صداوسیما، علی‌اکبر ولایتی پس از دیدار با فرستاده ویژه دولت چین در امور سوریه، در پاسخ به سوالی درباره قانع نشدن ایران درباره نقض عهد برجام از سوی آمریکا در نشست اخیر کمیسیون مشترک برجام و اقدام بازدارنده ایران در این زمینه افزود: بدون تردید به عنوان یکی از اعضای کمیسیون نظارت بر برجام به این نقض عهد آمریکا معترضم. وی افزود: معتقدم باید پس از بازگشت آقایان ظریف، عراقچی و تخت‌روانچی به ایران نتیجه گفت‌وگوهای آنها را بشنویم و ان‌شاءالله تصمیم مشترکی در این‌باره خواهیم گرفت. ولایتی خاطرنشان کرد: بدون تردید نقض عهد آمریکایی‌ها درباره برجام بی‌پاسخ نخواهد ماند. وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «آیا این نظر هیات نظارت بر اجرای برجام است؟» تصریح کرد: این موضوع باید در هیات نظارت بر اجرای برجام مورد بحث قرار گیرد، به هر تصمیم جمعی که رسیدیم همان را اجرا خواهیم کرد.
 

عبدالباری عطوان: بر اساس اطلاعات منتشر شده در خبرگزاری رویترز، سلمان بن‌عبدالعزیز، پادشاه عربستان سعودی که خودش را برای ترک کشور به منظور سپری کردن تعطیلات طولانی تابستانی در شهر طنجه(شمال مراکش) آماده می‌کند، ویدئویی ضبط کرده است که شامل کناره‌گیری‌اش از کرسی پادشاهی به نفع محمد بن‌سلمان، پسرش و ولیعهد می‌شود و ممکن است این نوار در ماه سپتامبر آینده پخش شود. آخرین و جدیدترین دستوری که پادشاه عربستان، پنجشنبه‌شب صادر کرد و بر اساس آن، دستگاهی به نام «ریاست امنیت کشور» ایجاد کرد که وابسته به شورای وزیران یعنی خود شخص پادشاه است، چه‌بسا مقدمات گام آخر برای این کناره‌گیری از پادشاهی است. این دستور پادشاهی برای ایجاد این دستگاه امنیتی و الحاق همه نهادهای امنیتی دیگر به آن از جمله نیروهای ویژه، واحد مبارزه با تروریسم و شاخه‌های تحقیقات یعنی خلع همه اختیارات امنیتی از وزارت کشور و تبدیل این وزارتخانه به وزارتخانه‌ای فرمایشی که ماموریت‌های آن محدود به راهنمایی و رانندگی، مبارزه با جرم و موادمخدر و مسائل جنایی مشابه است. درست است که وزارت کشور پس از سرنگونی محمد بن‌نایف، ولیعهد مخلوع، محدود به خاندان نایف بن‌عبدالعزیز ماند و عبدالعزیز بن‌سعود بن‌نایف در این پست منصوب شد تا خشم این شاخه از خاندان در پی برکناری محمد بن‌نایف از ولیعهدی و همه پست‌هایش و حصر خانگی‌اش در کاخش در شهر جده در «کودتایی بی‌صدا»، فروکش کند اما پس از انتقال همه اختیارات امنیتی به نهاد جدید، این وزارتخانه دیگر هیچ اختیاری ندارد، این در حالی است که وزارت کشور مهم‌ترین وزارتخانه در کشور و سوپاپ اطمینان برای ثبات خاندان حاکم است. تعیین ژنرال عبدالعزیز الهوبرینی به‌عنوان رئیس دستگاه جدید امنیت کشور چه‌بسا اقدامی انتقالی و موقت است؛ زیرا این ژنرال، ژنرالی است که به عنوان مشاور شاهزاده بن‌نایف فعالیت کرده و همه پیکره و ساختار وزارت کشور را می‌شناسد و از مهارت بالایی در حفظ امنیت کشور و مبارزه با تروریسم برخوردار است؛ امری که باعث شد دستگاه‌های امنیتی آمریکا که با وی همکاری کردند به او اعتماد کنند و بعید نیست به محض تکمیل ماموریت جدیدش در تدوین پیکره و ساختار دستگاه امنیتی جدید، از مقامش برکنار شود. از آن جایی که ژنرال الهویرینی از میان مردم عادی است و نه از خاندان حاکم بر عربستان، بنابراین هیچ خطری برای پادشاه آینده یعنی شاهزاده محمد بن سلمان ندارد اما نزدیک بودنش به شاهزاده بن‌نایف و پیش از وی به پدرش باعث می‌شود به وی اطمینان و اعتماد نشود، زیرا بن‌سلمان با توجه به عزل و نصب‌های سابق که انجام داده است، ترجیح می‌دهد فقط با افراد نزدیک به خود همکاری کند بویژه در پست‌های امنیتی و نظامی حساس و این امر در منطقه خاورمیانه‌ای که معروف به کودتاها، جنگ‌ها، انقلاب‌ها و دخالت‌های خارجی و به‌طور خاص آمریکایی در امور داخلی و خارجی‌اش است، چیز غیرمنتظره‌ای نیست. محمد بن‌سلمان پس از رسیدن به قدرت در جهت تمرکز قدرت در عربستان و نهادهای آن در دست خود و هوادارانش عمل کرد، این اتفاق نیز از زمانی که خاندان آل‌سعود قدرت در این کشور را به دست گرفت اتفاقی بی‌سابقه‌ای است، عربستان امروز با عربستانی که می‌شناسیم فرق می‌کند و این به معنای بهتر یا بدتر بودن آن نیست و گذشت زمان به این پرسش پاسخ می‌دهد. به حاشیه رانده‌شدن فقط شامل برخی شاخه‌های خاندان و پسران عبدالعزیز آل‌سعود، پادشاه موسس و تعداد زیادی از نوادگانش نیست، بلکه حتی برخی پسران خود ملک سلمان یعنی برادران محمدبن سلمان، ولیعهد- به استثنای خالد که به عنوان سفیر در واشنگتن تعیین شد- را شامل می‌شود و هیچ‌کدام از برادران دیگر محمد مانند سلطان، عبدالعزیز و فیصل تاکنون در پست‌های بالایی منصوب نشدند و تنها در پست‌هایی که به نظر آنها و بسیاری دیگر «ثانوی» هستند، منصوب شده‌اند. حتی سرلشکر حمد العوهلی، فرمانده گارد سلطنتی که به وفاداری و وابستگی‌اش به ملک سلمان معروف است از مقامش برکنار و سرلشکر سهیل المطری به عنوان جانشین وی منصوب شد. عربستان سعودی اکنون فقط منتظر یک دستور یا بیانیه است و مردم عربستان یک روز صبح زود یا یک ساعت پایانی شب با بیانیه دیوان پادشاهی بیدار می‌شوند که اعلام می‌کند خادم‌الحرمین‌الشریفین از کرسی پادشاهی به نفع پسرش، محمد بن‌سلمان کنار رفته و از اعضای خاندان حاکم و کارکنان بلندپایه دولت و علمای دینی و شهروندان می‌خواهد با وی بیعت کنند و این اتفاق چندان دور نیست.

طناز خجسته: شما خسته نشدید از اینکه تمام مسائل را با یک روش و راهبرد حل کنید؟! این‌جوری تبدیل می‌شوید به یک آدم قابل پیش‌بینی، با عکس‌العمل‌ها و راه‌حل‌های قابل پیش‌بینی! خب! خیلی چیپ است که یک بچه دبیرستانی یا دانشجوی یک‌لا قبا هم، دقیقا بداند آدم گنده‌ای که در مقابلش است (پدر، مادر، معلم، استاد یا هر کس دیگر!)، اگر در فلان موقعیت قرار بگیرد، مطالباتش را اجرا می‌کند و اگر فلان موقعیت دیگر برایش پیش بیاید، قاطی می‌کند و آن روی تگزاسی و هفت‌تیرکشش بالا می‌آید. همین قضیه را می‌توانید بسط بدهید به بزرگان یک مملکت و سوءاستفاده‌های دیگران (داخلی و خارجی) از میزان پیش‌بینی شوندگی‌شان!
حالا کاری نداریم! ما را چه به این حرف‌های مفت؟! می‌خواهیم درباره راه‌های حل مساله حرف بزنیم. به نکات زیر توجه کنید:
1- در حل مساله، یک نکته ظریف‌تر از خودکار وجود دارد؛ اینکه مساله واقعی را پیدا کنید یا مساله جانبی و خرده‌ریزه‌ها را. مثلا دم‌دستی‌ترین و عادی‌ترین موضوعی که در هر خانه‌ای وجود دارد، این است که جوانان را چه کار کنیم؟! واقعا به مصیبت عظما تبدیل شده‌اند این موجودات. نه آنقدر تعدادشان کم است که سر به نیست‌شان کنیم و داستان نشود؛ نه می‌توان آن همه پول به پای‌شان ریخت و کار و ازدواج‌شان را سامان داد. بنابراین بهتر است مساله اصلی را بی‌خیال شویم و در عوض، با رایزنی، ویزای تردد به کشورهای جوان‌پسند را برداریم. یا برای‌شان کنسرت‌های جذاب بگذاریم تا وقت نکنند دنبال کار بروند و بفهمند کار نیست!
2- یک ضرب‌المثل قدیمی هست که می‌گوید «مساله را رها کن، اگر باقی ماند، یعنی خودت باید حلش کنی. اما اگر کسی پیدا شد و آن را حل کرد، یعنی از اول هم مساله تو نبوده!» این، یکی از محبوب‌ترین روش‌های حل مساله در مریخ است. مثلا پاسخ دادن به عملیات تروریستی و تلافی آن را یک مساله در نظر بگیرید. اما کی حال دارد اقدام تلافی‌جویانه تدارک ببیند و پس‌فردا پای عواقبش بایستد؟ پس رهایش کردیم تا صاحب مساله پیدا شد و حلش کرد و معلوم شد اصلا صاحب مساله کس دیگری بوده! به همین سادگی!
3- ببینید... مساله اگر واقعا مساله باشد و مهم باشد، روی زمین نمی‌ماند و بالاخره مردمانی سبزپوش از سرزمین پارس، آن را حل می‌کنند؛ البته نه آن سبزپوش‌هایی که سطل آشغال آتش می‌زنند و مردم را وسط خیابان برهنه می‌کنند! از آن سبزهایی که موشک می‌سازند و همزمان حواس‌شان به بیماران پروانه‌ای هم هست. منتها در این میان، نکته‌ای مزخرف‌تر از مسکن‌مهر وجود دارد؛ اینکه متأسفانه مردم کور نیستند و می‌بینند که ما بیکار و بی‌عار می‌چرخیم و دغدغه‌های فانتزی (مثل کنسرت، لغو سخنرانی، ماندن فلان بازیکن فوتبال در فلان تیم و...) داریم و سبزپوش‌ها همه کارهای بر زمین مانده را انجام می‌دهند.
تغییر رویه را که اصلا حرفش را نزنید؛ از مدرسه پیرمردها که نمی‌شود توقع کار زیاد داشت، بندگان خدا خسته‌اند خب! هر جوری حساب کردیم دیدیم زمان بازنشستگی‌شان است، فقط وقت استراحت‌شان را به جای آژانس و پارک، در وزارتخانه‌ها سپری می‌کنند.
پس باید صبر کنیم تا سبزپوش‌ها کارها را انجام بدهند. وقتی کار تمام شد، با گفتن جملاتی مانند «دستورش را ما دادیم!» یا «پولش را ما دادیم!» خیلی لارج و رله، نتایج را مصادره کنیم. خوب است دیگر؟
4- مساله را از دسترس خارج کنیم. یک زمانی هست شما درگیر یک پروژه خفن و حساس هستید که کوچک‌ترین حرکت‌تان می‌تواند طرف قرارداد را برنجاند. اینجا باید بی‌سر و صدا، مساله را ماستمالی کنید برود پی کارش. مثلا وسط مذاکرات، ناگهان یک عده آدم بی‌سواد، هلک هلک ماهواره شریف‌ست را کول می‌کنند، می‌برند پای لانچر که چی؟! می‌خواهیم این را پرتاب کنیم فضا! خب تابلو است که این عده معدود از جای معدودی تغذیه می‌شوند و می‌خواهند مذاکرات شما را به هم بزنند. اما کار درست چیست؟ ماهواره را سوار وانت حسن آقا کنید، بفرستید انبار و خلاص!
حالا اگر آنقدر پررو بودند که باز ماهواره «مصباح» را علم کردند و خواستند محتویات جیب‌تان را برای به فضا فرستادنش، به فنا بدهید، دیگر باید یک فکر اساسی و کار زیرساختی کنید. یک موزه شیک و خفن بسازید، هر چی ماهواره و موشک و کیک زرد و از این چیزهای پرخرج و تحریم‌آور و پردردسر رو کردند، مصادره کنید، بگذارید توی موزه، فیضش را ببرید. می‌پرسید فیض کجاش است؟ اولا که کلاس دارد و می‌توانید کلی با آنها پز بدهید. ثانیا یک صندوق دم در موزه تعبیه کنید و «صفدر» مربوطه را برای دریافت ورودی به کار بگیرید. بالاخره صندوق بدون صفدر که صفا ندارد!
5- شاید باورتان نشود، ولی یکی از روش‌های حل بی‌برو برگرد مساله، مطرح کردن آن در توئیتر است. حتما شما هم نمونه‌هایی از آن را دیده‌اید. مثلا اخیرا دیده‌اید که قانون ممنوعیت ورود ایرانیان به آمریکا تصویب شد؛ ما هم مواضع محکم و جدی اتخاذ کردیم. ولی ضربه اصلی را آن عزیزی زد که در اقدامی متقابل و همسطح (از نظر اثرگذاری)، توئیتی نوشت و از جدایی نوه از مادربزرگ، شکایت کرد و به این ترتیب، مساله بدون ذره‌ای تنش‌زایی و خشونت‌طلبی، در همان توئیتر ختم به خیر شد. البته کوته‌نظری بود که دو طرف قضیه با لایک و ریتوئیت، مواضع خود را در قبال یکدیگر تلطیف نکردند. به هر حال، این‌جوری صورت بهتری داشت در کشورهای در و همسایه. ضمنا، درباره دیپورت دکتر دهنوی (متخصص سرطان) از آمریکا در تیر ماه ۹۶، من چندین سال منتظر بودم که کسی درباره این دروغ از من سوال کند و من پاسخ بدهم؛ این بنده‌خدا اصلا ایرانی نیست! اسم ایشان «هندوی» است و اهل هند هستند. این کاغذپاره‌ها و حرف و حدیث‌ها که بین ما و آمریکا را خراب نمی‌کند. این قوانین در آمریکا مصرف داخلی دارد. شما بد به دل‌تان راه ندهید، دلواپس‌های تفنگ‌دار بلندگو به دست!
روش‌های متنوع و جذاب دیگری هم برای حل مساله سراغ داریم که در آینده برای‌تان افاضه می‌کنیم. ببخشید! اضافه می‌کنیم.

 

زهرا طباخی: سفر نیویورکی محمدجواد ظریف در شرایطی به پایان رسید که بر پیشانی همه مذاکرات و دیدارهای برگزار شده، گله‌گذاری از نقض برجام توسط آمریکا می‌درخشید. از گفت‌وگو با رسانه‌های آمریکایی تا مذاکره با شورای روابط خارجی آمریکا و دیدارهای یواشکی احتمالی که ما از چند و چون آن بی‌خبریم اما مفادش بی‌ارتباط با پیگیری قول‌های گذشته برجامی نمی‌تواند باشد.  به هر حال رسانه‌های آمریکایی گفتند و نوشتند که دومین اعتراض رسمی ایران در طول یک ماه اخیر به مقامات آمریکایی به علت نقض برجام ارائه شد. این در حالی است که ایران برای بار دوم تصمیم گرفت به نقض توافق برجام در نشست کمیسیون مشترک اعتراض نکند! توافقی که بنا بود به قول آقای رئیس‌جمهور به فروپاشی ساختار تحریم‌ها و تبدیل ایران به کشوری عادی در حوزه اقتصاد بین‌الملل منجر شود اما اکنون با سازوکاری ترمیم شده، پیشرفته و حرفه‌ای‌تر از قبل به اضافه مجموعه‌ای از تحریم‌های هوشمند فزاینده، مقابل کشورمان سر برافراشته است! تحریم‌هایی که مطابق برنامه‌ریزی اندیشکده نفوذی نایاک و تیمی از محققان وزارت خارجه، خزانه‌داری و دفاع آمریکا برنامه انتقال تحریم‌ها به داخل ایران را در دوره ریاست‌جمهوری باراک اوباما، با معاونت چهره‌های ایرانی همچون سیامک نمازی، بیژن خواجه‌پورخویی، پری نمازی و رضا مرعشی سرپرستی کرد و اکنون در دوره ریاست دونالد ترامپ به مرحله اجرا رسیده است.
  قضاوت کدخدا!
تحلیل شرایط کمی مشکل شده، چرا که برای پیگیری نقض برجام، شکایت نزد ناقض توافق در نیویورک برده‌ایم! انتظار هم داریم سازوکار جدید تحریم‌ها که بر بستر برجام استوار شده، با «اعتراض و انفعال»، حل و فصل شود! شاید باز هم مقامی عالیرتبه بر سر میز گفت‌وگو با سناتورها و اعضای شورای روابط خارجی آمریکا، ایالات متحده را با یادآوری بدعاقبتی رفقای حزبی خود در ایران به‌دنبال ادامه تحریم‌ها و نقض مکرر برجام وحشت‌زده کرده و گفته باشد: «اگر چنین و چنان کنید غربگرایان در ایران شکست خواهند خورد و شما باید با اصولگرایان در دوره‌های بعد بر سر میز مذاکره بنشینید! آیا این برای شما کافی نیست؟»
اما چرا شکایت از آمریکا را نزد آمریکا برده‌اند؟ مگر برای پیگیری نقض برجام، سازوکار حقوقی در نظر گرفته نشده است؟ بر اساس 2 بند 36 و 37 نخستین مرجع رسیدگی به شکایت برای حل و فصل اختلافات برجامی، کمیسیون مشترک است.
کمیسیون مشترک شامل کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، چین، روسیه، ایران و نماینده اتحادیه اروپاست که جمعا 8 عضو دارد. کمیسیون مشترک 15 روز زمان خواهد داشت موضوع را فیصله دهد، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. تصمیم‌گیری در کمیسیون مطابق رای حداکثری است یعنی اگر 5 کشور از 8 کشور عضو، هم‌رای باشند، رای آنان ملاک قرار می‌گیرد. اگر ایران نتیجه را نپذیرد در نهایت در رفت و برگشت‌ها و نشست‌ها پس از 65 روز تمام تحریم‌ها به اضافه تحریم‌های پسابرجامی که به قوت خود باقی است، به صورت خودکار بازمی‌گردد و برخلاف تبلیغات دولتی‌هایی همچون دکتر صالحی، بازگشت‌پذیری خسارات هسته‌ای با توجه به خروج ذخایر اورانیوم از کشور و از دست رفتن تاسیسات آب سنگین اراک دست‌کم روی کاغذ محال است!
پس محمدجواد ظریف به این علت برای پیگیری نقض برجام راهی نیویورک شده که مطمئن است درصورت ارجاع شکایت به کمیسیون برجام، آمریکا دست‌کم 5 رای از 8 رای را از آن خود خواهد کرد.
  منزوی کردیم!
بازگردیم به داخل کشور؛ 11 تیر همین امسال، حسن روحانی به عنوان کسی که پیش‌تر اعلام کرده بود همه مسؤولیت برجام با وی است، از رسالت جدید خود خبر داد: «منزوی کردن آمریکا»! این سیاست جدید در شرایطی به جامعه عرضه شد که وی پیش‌تر به مردم وعده داده بود با توافق با «کدخدا» همه مشکلات را حل خواهد کرد، چرا که بقیه کشورها جملگی از کدخدا حساب می‌برند!
این در حالی است که پیش از تغییر مانیفست حسن روحانی، غربگرایان در داخل و خارج کشور در روزنامه‌ها و رسانه‌های خود از «موفقیت دولت در منزوی کردن آمریکا» پرده برداشته و موضع جشن و سرور گرفته بودند. به عنوان نمونه، مصطفی تاجزاده، 27 تیر 95 یعنی تقریبا یک‌سال قبل از تغییر موضع روحانی در روزنامه آرمان گفته بود: «روحانی آمریکا را منزوی کرده است!»
مجید انصاری، معاون حقوقی حسن روحانی نیز 7 اردیبهشت 96 گفته بود: «امروز اگر ترامپ سخنی علیه برجام بگوید، اتحادیه اروپا پیش از ما پاسخ او را می‌دهد و ما در برجام اجماع جهانی علیه ایران را شکستیم و آمریکا را در ضدیت با برجام منزوی کردیم!»
اهمیت این مساله اینجاست که اگر روحانی آنطور که اعوان و انصار وی تاکید می‌کنند با برجام آمریکا را منزوی کرده، اکنون نباید از پیگیری حقوقی نقض برجام مطابق رویه‌ای که توسط دیپلمات‌های تیمش نگارش شده و به امضا رسیده، نگران باشد. آمریکا منزوی شده و طبیعتا کسب 5 رای از 8 رای کمیسیون مشترک هدفی دست یافتنی است.
باج‌دهی ضدملی
اما اگر هدف مذکور محقق نشده و آمریکا «کدخدا» باقی مانده، می‌توان قویا چنین اندیشید که امتیازدهی به اروپایی‌ها در قالب قراردادهای ضدمنافع ملی همچون «توتال» و شریک کردن فرانسه و انگلیس و آلمان و چین و روسیه در سهم مردم ایران از اقتصاد ملی با نسبت‌های غیرصیانتی، برای محقق کردن سریع هدف «نجات برجام» از مرگ حتمی است.  به عبارت ساده‌تر، بیش از آنچه ذیل برجام برای تغییر سیاست خارجی ایران به غرب امتیاز دادند، در حوزه اقتصاد و منافع مردم واگذار می‌کنند که آبروی غربگرایان و هدف «آشتی با آمریکا» را نجات دهند! فارغ از کنایه‌های سیاسی و رقابت‌های حزبی، آیا این بارزه سیاست خارجی شاهزادگان قاجار نبوده است؟! مهم‌تر اینکه همه از رویه «باجگیری پسابرجامی» راضی هستند.
بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که محاسبات غربگرایان به علت تحلیل غلط نوع روابط به هم پیوسته اروپا و آمریکا پراشتباه بوده و دقیقا به همین دلیل است که تاکنون سیاست امتیازدهی به فرانسه،  انگلیس، آلمان، ایتالیا و... منجر به دفاع حقوقی آنها از ایران در کمیسیون مشترک برجام نشده است.
منافع تحریم‌ها
به دنبال وضع هر تحریم جدید توسط آمریکا، ایران به اروپا باج اقتصادی بیشتری می‌دهد و نفت نیز ارزان‌تر می‌شود! با انعقاد قراردادهایی مثل توتال بنا بر مدل جدید قراردادهای نفتی که به نظر می‌رسد محصول مشترک دولت «ایران و انگلیس» است، حتی اگر در آینده ایران برجام را ترک کند و به دنبال آن نفت گران شود نیز مطابق توافق مکتوب، تبادل با همان قیمت قبل صورت خواهد گرفت! خدا بدهد برکت... مگر همه این معاملات و روابط پرسود حاصل ریل‌گذاری آمریکایی‌ها از اوباما تا ترامپ نیست؟ چرا باید اروپا یا حتی چین برابر چنین سازوکاری قیام کنند؟! کدام بخش از منافع غربی‌ها یا شرقی‌ها به دنبال وضع تحریم‌های جدید علیه ایران در پسابرجام تهدید شده که نیاز به دخالت آنها در پرونده و مثلا تلاش برای انزوای آمریکا باشد؟