گروه سیاسی: قرارداد ایرباس‌ها، پژو و توتال هم نتوانست فرانسه را کنار دولت حسن روحانی نگه دارد. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور جوان فرانسه، حالا حرف دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور تاجر آمریکا را می‌زند.  به گزارش «وطن‌امروز»، مکرون بعدازظهر دوشنبه در دیدار با حسن روحانی گفت باید درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از اتمام دوره زمانی برجام مذاکره و توافق شود. دیدار مکرون و روحانی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل صورت گرفت. روحانی که با دستور کار رایزنی برای حفظ برجام به مقر عمومی سازمان ملل در نیویورک رفته بود، حالا در ابتدای سفر پنجمش به سازمان ملل و در واقع در سومین سفر پسابرجامی‌‌‌‌اش به آمریکا، با یک «نه» پرهزینه از سوی فرانسوی‌ها مواجه شد. امانوئل مکرون در دیدار حسن روحانی، درباره موضع دولت جدید آمریکا در قبال برجام، جانب ترامپ را گرفت و ادعای ترامپ مبنی بر نگرانی درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از اتمام بازه زمانی برجام یعنی تا سال 2025 را تایید کرد. بر این اساس حالا ترامپ و دوستانش می‌خواهند محدودیت‌‌های جدیدتری را علیه برنامه هسته‌ای ایران تحمیل کنند. محدودیت‌‌‌هایی که اگرچه آنها می‌خواهند در قالب یک توافق جانبی با ایران اعمال و برنامه هسته‌ای ایران را به صورت مادام‌العمر محدود کنند اما در واقع معنای اصلی آن تغییر در محتوای برجام است. اگرچه در ابتدا برخی خبرگزاری‌‌های داخلی درباره محتوای دیدار روحانی و مکرون گزارش کردند که مکرون در این دیدار بر ضرورت اجرای کامل برجام تاکید کرده و هرگونه مذاکره مجدد درباره برجام را بی‌معنی دانسته است اما کمی بعد خبرگزاری رویترز گزارش داد امانوئل مکرون در این دیدار به حسن روحانی گفته است لازم است درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از 2025 مذاکره و توافق شود. خبرگزاری رویترز درباره این موضوع گزارش داد اظهارات مکرون، موضع آمریکایی‌ها درباره برجام بوده است. این خبرگزاری گزارش کرد فرانسه روز دوشنبه درخواست جدیدی را از آمریکا برای حفظ برجام مطرح کرده و پیشنهاد داده مفاد این توافق که بعد از یک دهه منقضی می‌شود، قابل تقویت شدن است. به گزارش فارس، خبرگزاری رویترز گزارش کرد، پاریس در حالی چنین پیشنهادی را مطرح کرده است که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، برجام را یک توافق ناقص نامیده و به دنبال لغو آن است. بر اساس این گزارش، یکی از مقامات ارشد فرانسه اعلام کرد «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه چشم‌انداز مذاکرات هسته‌ای جدید با ایران بعد از سال 2025 را در حین مذاکرات دوجانبه با «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران مطرح کرده و به وی هشدار داده است تهران باید تحریک آمریکا از طریق فعالیت‌های منطقه‌ای‌‌‌‌اش را متوقف کند. وی اینگونه گفت: «ما احساس می‌کنیم موضوع پسا 2025 یک خط قرمز است اما رئیس‌جمهور ما این مسأله را مطرح کرد زیرا یکی از نگرانی‌ها است و در واقع یک درخواست قانونی است که ما باید مطرح کنیم». مقام فرانسوی تأکید کرد: «2025 خیلی سریع از راه می‌رسد و ما باید قبل از اول ژانویه 2025 آماده باشیم، بنابراین او خواسته تا با یکدیگر درباره چگونگی کار روی این مسأله فکر کنیم».
هدف: ممنوعیت دائمی ایران از غنی‌سازی!
نخستین‌بار دونالد ترامپ در همان اوایل گرفتن سکان کاخ سفید موضوع دائمی کردن محدودیت‌‌های برنامه هسته‌ای ایران در برجام را مطرح کرد. ترامپ بارها مدعی بود برجام یک توافق ناقص است. استراتژی دولت ترامپ درباره مذاکره مجدد درباره برجام، 2 محور داشت. ترامپ از یک سو دنبال فشار بر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای بازرسی از مراکز نظامی ایران بود اما یکی دیگر از گزینه‌‌های مورد نظر دولت ترامپ، حذف بند «تاریخ انقضا» برای محدودیت‌‌های توافق است. در توافق هسته‌‌‌ای، بخش عمده محدودیت‌‌های هسته‌ای طی 10 تا 15 سال لغو می‌شود و برخی از این محدودیت‌ها درنهایت تا 25 سال ادامه خواهد داشت. در همین راستا تیرماه امسال نشریه ویکلی استاندارد به نقل از یک مقام آگاه در کاخ سفید نوشت دونالد
ترامپ- رئیس‌جمهور آمریکا- به دنبال پاره کردن یا اصلاح برجام نیست بلکه خواهان دائمی شدن محدودیت غنی‌سازی ایران از طریق انعقاد یک توافقنامه ثانویه میان کشورهای امضاکننده برجام است. به گفته این منبع، مشکل اصلی ترامپ با برجام، بند موسوم به «غروب آفتاب» است که محدودیت غنی‌سازی ایران را به یک دوره زمانی مشخص محدود می‌کند. این نشریه همچنین به نقل از «باب کورکر»، رئیس کمیته روابط خارجی سنا، نوشت: «رکس تیلرسون»، وزیر خارجه آمریکا، در یک گفت‌وگوی خصوصی به او گفته هدف دولت ترامپ رسیدن به یک توافق جانبی است که برای همیشه مانع غنی‌سازی ایران شود. کورکر در ادامه افزود: می‌دانم هدف دولت، رسیدن به یک توافق جدید است تا ایران را برای همیشه از غنی‌سازی اورانیوم منع کند. حالا فرانسه با این استراتژی دولت ترامپ نسبت به برجام همراه شده است. درحالی که تعهدات 1+5 در برجام هنوز محقق نشده و آمریکایی‌ها نه‌تنها خود به این تعهدات عمل نمی‌کنند بلکه اروپا و سایر دنیا را نیز از آغاز تجارت با ایران می‌ترسانند، حالا آمریکا و فرانسه خواستار انجام یک توافق جانبی درباره برنامه هسته‌ای ایران شده‌‌اند و می‌خواهند برنامه هسته‌ای ایران را به صورت مادام‌العمر تعطیل کنند! همراهی فرانسه با آمریکا در حالی است که ایران در پسابرجام امتیازات گسترده‌ای به این کشور هدیه کرد. از قراردادهای کلان با ایرباس و پژو گرفته تا هدیه بزرگی که بیژن زنگنه در پارس‌جنوبی به توتال داد. با این حال اما فرانسوی‌ها در کنار دولت حسن روحانی نماندند. آنها امتیازات‌شان را گرفتند ولی در منازعه اصلی، کنار ترامپ نشستند. رفتار فرانسه درباره ضرورت مذاکره مجدد درباره محدودیت برنامه هسته‌ای ایران در حالی است که برخی منابع خبری غربی پیش از این از همراهی انگلیسی‌ها با این نقشه ترامپ خبر داده بودند.  
نتانیاهو: ترامپ به من گفت قصد ترمیم برجام را دارد
روایت بنیامین نتانیاهو از دیدارش با ترامپ نیز نشان می‌دهد ترامپ دوستان خود را از برنامه‌‌‌‌اش برای تغییر در توافق هسته‌ای میان ایران و 1+5 باخبر کرده است.  به گزارش تسنیم، نتانیاهو روز سه‌شنبه بعد از دیدار با «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت طرف آمریکایی به وی گفته قصد «ترمیم» برجام را دارد. به گزارش روزنامه صهیونیستی هاآرتص، نتانیاهو گفت: «نظام آمریکا رویکردش در قبال ایران را تغییر داده است. با آمریکایی‌ها در این باره توافق داریم که این توافق، هولناک است. علاقه آشکاری در میان آمریکایی‌ها برای ترمیم مشکلات موجود در این توافق وجود دارد و این موضوع به صراحت به من گفته شد». نتانیاهو گفت مفاد اصلی در برجام که لازم است تغییر داده شود، بند موسوم به «غروب آفتاب» است که به موجب آن برای محدودیت‌های ایران در توافق هسته‌ای تاریخ انقضا مشخص شده است. وی گفت: «من در گذشته گفته‌ام بزرگ‌ترین مشکلی که من می‌بینم این نیست که ایران توافق را نقض کند، بلکه زمانی است که آن را حفظ کند». نظر نخست‌وزیر صهیونیست‌ها در قبال برجام نیز قابل تامل است. او در این‌باره گفت: من نظرم را به صریح‌ترین شکل ممکن مطرح کردم و گفتم که توافق باید یا تغییر کند یا باطل شود، چون اگر تغییر نکند، باعث هسته‌ای شدن ایران خواهد شد. من ترجیح می‌دهم در این توافق مفادی که ما را به‌خطر می‌اندازند وجود نداشته باشد».

ولایتی: به هیچ‌وجه درباره برجام مذاکره مجدد نمی‌کنیم
درحالی که سفر روحانی به سازمان ملل با بمب خبری امانوئل مکرون و جانبداری او از دونالد ترامپ علیه ایران آغاز شد، در ایران علی‌اکبر ولایتی دیروز گفت کشورمان هرگز مذاکره مجدد درباره برجام را نخواهد پذیرفت. علی‌اکبر ولایتی در حاشیه مراسم تکریم و معارفه رئیس دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس در جمع خبرنگاران، درباره پیشنهاد فرانسوی‌ها برای مذاکرات مجدد حول برجام گفت: به ‌هیچ‌وجه تجدید مذاکره برجام از طرف جمهوری اسلامی ایران اجرا نمی‌شود. یک بار این مذاکره انجام شده و مدت‌های طولانی ایران با کشورهای 1+5 مذاکره کرده‌ و به این نتیجه رسیدند و به ‌هیچ‌عنوان هیچ تردیدی از سوی هیچ کشوری در این موافقتنامه پذیرفته نیست و چنین پیشنهاد‌هایی را قبول نمی‌کنیم.

هفتادودومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد دیروز صبح به وقت نیویورک با نخستین سخنرانی آنتونیو گوترش به عنوان دبیرکل سازمان برای رهبران و نمایندگان 193 کشور عضو آغاز شد. او درباره توسعه و گسترش تسلیحات هسته‌ای، تروریسم و تغییرات آب‌وهوایی را عمده چالش‌های پیش‌روی جامعه جهانی در حال حاضر دانست. عصر دیروز به وقت کشورمان، در نخستین روز مجمع  هفتادودوم، این میروسلاو لاژاک، وزیر خارجه اسلواکی بود که به عنوان رئیس این دوره از مجمع پس از گوترش پشت تریبون سازمان ملل قرار گرفت. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه که سفر به آمریکا را در پاسخ به اقدامات خصمانه این کشور بایکوت کرده، آنگ سان سوچی، رهبر سیاسی میانمار که زیر فشارهای بین‌المللی ناشی از نسل‌کشی مسلمانان روهینگیا در این کشور قرار دارد و محمد بن سلمان، ولیعهد همه‌کاره سعودی که از ترک عربستان پیش از تحویل گرفتن قدرت از پدرش واهمه دارد، مهم‌ترین غایبان مجمع هفتادودوم هستند. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا نیز سخنران چهارم روز نخست مجمع پس از میشل تمر، همتای برزیلی‌‌‌‌اش بود. این سیاستمدار تاجرمسلک نیویورکی که دیشب برای نخستین‌بار در زادگاهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، پشت تریبون جهانی مشهور قرار گرفت همان‌طور که انتظار می‌رفت در صحبت‌هایی یکجانبه و عاری از منطق همیشگی، نهایت تلاشش را کرد تا رهبران جهان را متقاعد کند در موضع خصمانه واشنگتن علیه ایران و کره‌شمالی با او همراه شوند. او یک روز پیش از این سخنرانی نیز برای جلب نظر صهیونیست‌ها با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی ملاقات کرده بود. به گزارش آسوشیتدپرس، نتانیاهو که به دلیل اختلافات سطحی با اوباما، سعی می‌کند روابط گرم فعلی‌‌‌‌اش با کاخ سفید را به رخ بکشد پس از دیدار با ترامپ اعلام کرد همپیمانی اسرائیل و ایالات متحده هرگز قوی‌‌‌‌‌‌تر از دوران ترامپ نبوده است. ترامپ نیز پس از دیدار مزبور در پاسخ به این پرسش که آیا در توافق جامع هسته‌ای با ایران خواهد ماند یا خیر، گفت: «خیلی زود خواهید دید!» این در حالی بود که او تنها یک روز جلوتر با فرستادن پیامی برای نشست سالانه اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از طریق ریک پری، وزیر انرژی دولتش، آژانس را تهدید کرده بود در صورت عدم بازدید از مراکز نظامی ایران، آمریکا را از برجام بیرون خواهد کشید. ترامپ در طول اقامت 4 روزه در زادگاهش طی برنامه کاری فشرده‌ علاوه بر نتانیاهو، قرار است با چندین تن از سران بین‌المللی از جمله مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه نیز دیدار کند تا بلکه آنها را نسبت به دشمنی مشترک ایران و کره‌شمالی متقاعد کند. در حالی که او با گذشت
7 ماه از ریاستش بر کاخ سفید متحدان داخلی را هم از دست داده، ایجاد اجماعی جهانی برای این ناسیاستمدار آرزویی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد.
پیام‌های جنگی ترامپ و سنا
او در نشست یک روز جلوتر در نیویورک برای بررسی اصلاحات مورد نیاز در سازمان ملل متحد  عملکرد سازمان ملل را به باد انتقاد گرفت و گفت بروکراسی و سوءمدیریت در این نهاد بین‌المللی مانع رسیدن آن به ظرفیت کامل خود شده است. او همچنین تاکید کرد در صورت همکاری اعضا و اعمال برخی اصلاحات، این سازمان در تامین صلح جهانی، مؤثرتر و کارآمدتر خواهد بود. اصلاحاتی که به‌زعم اغلب رهبران جهان، هدفی جز تبدیل رسمی این نهاد به نمایندگی کاخ سفید و یک سازمان جنگ‌افروز بین‌المللی علیه کشورهای مستقل و در کل هر کشور رقیب آمریکا ندارد. اعلان جنگ آشکار آمریکا به جهان آن هم از تریبونی که با هدف صلح جهانی به‌وجود آمده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، موافقت سنا با بزرگ‌‌‌‌‌ترین بودجه نظامی تاریخ آمریکا درست در آستانه سخنرانی ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل علیه ایران و کره‌شمالی را هم دربر می‌گیرد.
ترامپ دیروز در همان ابتدای سخنانش در صحن سازمان ملل با لحنی قلدرمآبانه خطاب به رهبران جهان به این موضوع اشاره کرد و گفت: «حدود 700 میلیارد دلار برای ارتش و دفاع خود هزینه خواهیم کرد. ارتش ما بزودی قوی‌ترین ارتش خواهد بود همانطور که همیشه بوده است».
او برخی اعضای سازمان ملل را که به آنها لقب رژیم‌‌های یاغی داد، متهم به «فروپاشاندن ارزش‌ها و نظام‌ها و ائتلاف‌هایی که از زمان جنگ دوم جهانی» برقرار شده، کرد. ترامپ بلافاصله نام ایران را به عنوان نظامی که  از مرگ آمریکا و نابودی سخن می‌گوید برد و پس از وارد کردن اتهامات همیشگی غرب به ایران درباره حمایت از مقاومت، توافق هسته‌ای با ایران را بدترین توافقنامه در طول تاریخ آمریکا خواند. او گفت: «این توافقنامه یکجانبه است. به صراحت بگویم این توافقنامه مایه شرمندگی و خجالت برای آمریکا بوده است. توافقنامه هسته‌ای ایران را اگر پوششی برای توسعه برنامه هسته‌ای باشد نخواهیم پذیرفت. ما دیگر نمی‌توانیم اجازه دهیم از ما سوءاستفاده شود یا ما را وارد توافقنامه‌‌های یکطرفه کنند که در آن آمریکا در مقابل، چیزی به دست نمی‌آورد».
طبق انتظار، کره‌شمالی هدف بعدی سخنان جنگ‌افروزانه ترامپ بود. او پس از آنکه برای همه رقبا از همسایگی اوکراین گرفته دریای چین جنوبی خط‌ونشان کشید، گفت: «مرد موشکی کره‌شمالی خود و رژیمش را  به سوی خودکشی هدایت می‌کند. اگر آمریکا در معرض تهدید قرار بگیرد، هیچ چاره‌ای نخواهد داشت مگر آنکه کره‌شمالی را به‌طور کامل نابود کند». در نهایت هم او بار دیگر موضوع دخالت آمریکا در ونزوئلا را مطرح کرد.
بودجه جنگی بی‌سابقه
 مجلس بالادستی کنگره، روز دوشنبه پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن بودجه پنتاگون در سال مالی 2018 به 700 میلیارد دلار افزایش می‌یابد. این مصوبه سنا در حقیقت همسویی کلی هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات آمریکا را با انگیزه‌‌های جنگ‌سالارانه ترامپ و طبیعتا بالا بردن هزینه‌‌های نظامی بدین منظور عیان می‌کند. اما نکته مهم در این قانون آن است که حدود 640 میلیارد دلار به عملیات اساسی پنتاگون اختصاص می‌دهد که شامل خرید سلاح و حمایت از نیروهای مسلح است. لایحه موسوم به «قانون اختیارات دفاع ملی آمریکا» که قبلا در خانه نمایندگان کنگره رای آورده بود، در حالی تنها با مخالفت 8 تن از 100 سناتور آمریکایی به تصویب رسید که در آن جدا از بودجه 640 میلیارد دلاری برای خریداری سلاح، پرداخت حقوق نیروها و انجام عملیات‌های مختلف در سراسر جهان، 60 میلیارد دلار هم به مأموریت‌های نظامی پنتاگون در خاورمیانه از جمله افغانستان، عراق و سوریه اختصاص داده شده است.
هنوز مشخص نیست که آیا درخواست ترامپ از کنگره برای اعطای مجوز جنگ هسته‌ای تاکتیکی به ارتش آمریکا در چارچوب لایحه مزبور در سنا تصویب شده است یا خیر؟ اما در این قانون قطعا 500 میلیون دلار کمک نظامی سطح بالا شامل سلاح‌های سنگین به دولت اوکراین ذکر شده است که این موضوع معنایی جز افزایش اختلافات میان مسکو و واشنگتن نخواهد داشت. لایحه جنگ‌افروزانه آمریکایی‌ها باعث شد دیروز سخنگوی کاخ کرملین، تصمیم واشنگتن برای ارسال سلاح‌‌های مرگبار به اوکراین و حضور نیروهای نظامی در این کشور در همسایگی روسیه را زیر سوال ببرد. دیمیتری پسکوف اعلام کرد واگذاری سلاح‌‌های مرگبار توسط آمریکا به اوکراین کمکی به ثبات این کشور بحران‌زده اروپای شرقی نخواهد کرد. پیش‌‌‌‌‌‌تر پترو پروشنکو، رئیس‌جمهور اوکراین و کورت ولکر، نماینده ویژه آمریکا در مذاکرات صلح این کشور از کمک‌‌های نظامی سنگین واشنگتن به کی‌یف خبر داده بودند.

فیلم نفس به کارگردانی نرگس آبیار نماینده سینمای ایران در نودمین دوره اسکار شد. فیلم‌های «برادرم خسرو»، «بیست‌ویک روز بعد»، «خانه‌ای در خیابان چهل‌ویکم»، «رگ خواب»، «لاک قرمز»، «ماجرای نیمروز»، «مالاریا»، «وارونگی»، «ویلایی‌ها» و «نفس» 10 نامزد اولیه ارسال به اسکار بودند. در مرحله دوم «رگ خواب»، «مالاریا»، «ویلایی‌ها» و «نفس» در گردونه رقابت ماندند و در انتها نیز «نفس» با کارگردانی نرگس آبیار توانست نامزد ایران برای حضور در جشنواره اسکار شود. وجود فضای صمیمی با ادبیات فراملی به همراهی یک کارگردان زن می‌تواند از علت‌های انتخاب نفس به عنوان نماینده ایران در اسکار باشد. نفس در دهه‌های 50 و 60 روایت می‌شود و گریزی به جنگ نابرابر علیه کشورمان دارد اما با این وجود  همواره بازنمایی تصویر ایرانی پیشرفته سال‌های سال است که در نماینده‌های ایرانی اسکار مشاهده نمی‌شود. فیلم سینمایی «نفس» روایت زندگی 4 کودک به نام‌های بهار، نادر، کمال و مریم است که همراه پدرشان غفور و مادربزرگ خود در دهه ۵۰ خورشیدی نفس می‌کشند! آنها آرزوهای زیادی برای آینده‌شان دارند اما اتفاقات غیرمنتظره‌ای این آرزو‌ها را دچار تغییر می‌کند. نرگس آبیار تجربه فیلم‌های موفق نظیر «شیار 143» و «اشیا از آنچه در آینه می‌بینید به شما نزدیکترند» را درکارنامه داشته است. گفتنی است در سال جاری، هیات انتخاب  با میزبانی بنیاد سینمایی فارابی  با عضویت سیروس الوند (کارگردان)، مجید انتظامی (آهنگساز)، محمد بزرگ‌نیا (کارگردان)، کمال تبریزی (کارگردان)، سیدجمال ساداتیان (تهیه‌کننده)، رسول صدرعاملی (کارگردان)، جواد طوسی (منتقد)، رضا کیانیان (بازیگر) و امیر اسفندیاری (معاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی) تشکیل شد.
 

گروه ورزشی: امشب در نخستین دیدار هفته هفتم لیگ برتر فوتبال، تیم‌های استقلال و ذوب‌آهن باید در ورزشگاه آزادی مقابل هم قرار گیرند. در نخستین دیدار هفته‌ هفتم لیگ برتر تیم بحران‌زده استقلال میزبان ذوب‌آهن اصفهان است. آبی‌پوشان پایتخت در شرایطی مقابل شاگردان امیر قلعه‌نویی قرار خواهند گرفت که در 6 بازی قبلی خود تنها یک گل به ثمر رسانده‌اند و در رده پانزدهم جدول ۱۶ تیمی لیگ برتر قرار دارند. استقلال که هفته‌ گذشته مقابل تیم صدرنشین پارس جنوبی جم با 2 گل شکست خورد شرایط خاصی را پشت سر می‌گذارد. اولتیماتومی که مدیران باشگاه استقلال به سرمربی جوان خود داده بودند به اتمام رسید و با تصمیم استقلالی‌ها 2 کاپیتان باتجربه‌ این تیم یعنی مهدی رحمتی و مجتبی جباری از جمع آبی‌پوشان کنار گذاشته شدند. هرچند هنوز وضعیت قطعی این دو مشخص نیست و منصوریان خواهان حضور آنها در تمرین شده است. این‌ وضعیت در حالی رخ داده که علیرضا منصوریان با جذب بازیکنان گرانقیمت قول قهرمانی داده بود و اکنون باید به مصاف تیمی برود که یکی از مدعیان همیشگی نیمکت آبی‌ها هدایتش را بر عهده دارد. در آن سوی میدان نیز ذوب‌آهن اصفهان قرار دارد که هفته‌ گذشته موفق شد با 6 گل، دیگر استقلال ایران یعنی استقلال خوزستان را در هم بکوبد. ذوبی‌ها با کسب ۹ امتیاز از 6 بازی در رده ششم جدول رده‌بندی قرار دارند و در صورت پیروزی مقابل شاگردان منصوریان می‌توانند به رتبه سوم جدول رده‌بندی صعود کنند. مرتضی تبریزی، آقای گل فعلی لیگ برتر فوتبال ایران پس از هفته‌ها توانست طلسم گلزنی خود را بشکند و 4 گل مقابل استقلال خوزستان به ثمر برساند. او در حال‌ حاضر انگیزه زیادی برابر استقلال دارد. در پیش‌فصل، شایعات زیادی مبنی بر پیوستن او به جمع استقلالی‌ها مطرح بود. دیدار 2 تیم امشب ساعت ۲۰ در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود. سایر دیدارهای هفته هفتم، پنجشنبه و جمعه برگزار می‌شود.
خودزنی در تلویزیون
وقتی غلام پیروانی در گوشه‌ای از نیمکت تیم‌ملی امید کز کرده بود و فقط زیر لب  با خودش حرف می‌زد، متوجه شدیم کار این تیم تمام است. درست همانطور که قسم و آیه‌های علیرضا منصوریان در تلویزیون، نشانه‌ای متقن برای افول آبی‌ها بود. با 4 شکست در 6 مسابقه، منصوریان جنگ‌های درون زمین را باخته بود اما تا قبل از دوشنبه‌شب با یک تصمیم درست از مصاحبه و اظهارنظر پرهیز می‌کرد تا بر حجم ناامیدی هوادارها اضافه نکند. علی‌منصور خودش را از بازی تیترها بیرون کشیده بود تا شاید در آرامش بتواند بر این بحران مرگبار غلبه کند اما همه نقشه‌های او، با آمدن روی خط تلویزیون نابود شد. سرمربی استقلال، دوشنبه شب زیر آواری ماند که آجر به آجر آن را خودش چیده بود. او همان مردی بود که فصل گذشته به دلایلی مهدی رحمتی را کنار گذاشت و حتی نام این بازیکن را در فهرست مازاد باشگاه قرار داد اما به محض تماشای نخستین لغزش سیدحسین حسینی، در یک ملاقات رستورانی با  سید آشتی کرد و اجازه داد او به جلسه‌های تمرینی و حتی ترکیب اصلی بازگردد. او تصمیمش را یک بار دیگر در مورد سیدمهدی تکرار کرد اما این بار حتی شهامت بیان آن را نداشت و تصمیم گرفته بود همه چیز را به گردن هیات مدیره بیندازد. روی خط  برنامه تلویزیون، سرمربی جوان آبی‌ها حقیقت را نگفت و سیلی سختی خورد. تیر خلاص به آقای سرمربی، از اسلحه جیبی خودش شلیک شد. با جمله‌های نگفته و حقیقتی که وارونه جلوه داده بود. افتخاری همه چیز را به آرامی پیش برد و هیچ نیازی به حضور علی منصور روی خط نبود. او می‌توانست در یک تصمیم هوشمندانه از بحث در چنین شرایطی خودداری کند اما روی خط حاضر شد تا شاید در استقلال وقت بیشتری بخرد. این، یک سقوط کامل برای علی منصور بود. همین چند دقیقه نفرینی او را روبه‌روی مدیرعامل، هیات مدیره، سیدمهدی رحمتی و البته هواداران قرار داد. او روی خط، خودش را به عنوان  یک برند در فوتبال ایران معرفی می‌کرد اما در حقیقت، افکار عمومی این مربی را بازنده مناظره می‌دانستند. در نظرسنجی شبکه 3 نیز منصوریان به عنوان مقصر اصلی فصل تلخ استقلال معرفی شد. برای مرد جوان نیمکت آبی‌ها، همین فرصت کوتاه کافی بود تا برای کشتن خودش اقدام کند. تا سلاح را روی شقیقه‌اش بگذارد و دوران مربیگری در استقلال را به پایان برساند. حتی اگر نتیجه بازی با ذوب چیزی جز ناکامی استقلال باشد، منصوریان نمی‌تواند روی آینده حساب چندانی باز کند، چرا که او رقم‌زننده یکی از زشت‌ترین شب‌های تاریخ استقلال است. شبی که رگه‌های شرم در آن، بزودی از حافظه هیچ هواداری پاک نخواهد شد. شب قسم. شب دروغ و شب پوزخند. شب جنایت‌آلود یک مربی با سلاخی اعتبار خودش.
قلعه‌نویی: مدیران از آقای مجری می‌ترسند
سرمربی تیم فوتبال ذوب‌آهن پیش از دیدار با استقلال گفت: نمی‌خواهم درباره اتفاقات اخیر صحبت کنم اما اگر رئیس سازمان صداوسیما وقت بدهد همه چیز استقلال را می‌گویم. امیر قلعه‌نویی در نشست خبری پیش از بازی ذوب‌آهن با استقلال که بعدازظهر روز سه‌شنبه در سالن کنفرانس سازمان لیگ برگزار شد، گفت: یکسری بازی‌ها هست که ربطی به آمار و ارقام ندارد. سال گذشته داربی شرایط متفاوتی داشت اما استقلال بازی را برد. وی ادامه داد: درست است که ما در بازی قبل 6 گل زدیم اما این بازی هم رفت به تاریخ پیوست. ما نسبت به صدرنشین ۷ امتیاز عقب هستیم و باید این عقب‌افتادگی را جبران کنیم. من درباره استقلال نباید صحبت کنم. فقط درباره تیم خودمان صحبت می‌کنیم. امیدوارم شرایطی باشد که دو تیم فوتبال خوبی را به نمایش بگذارند و مردم از دیدن این فوتبال لذت ببرند. قلعه‌نویی درباره اینکه برای بازی مقابل استقلال انگیزه متفاوتی دارید، گفت: من برای همه بازی‌ها انگیزه بالایی دارم. من در تمام بازی‌ها کنار خط هستم و برای موفقیت تیمم تلاش می‌کنم. به بازیکنانم گفته‌ام فکر یک بازی خوب و حرفه‌ای باشند. سرمربی پیشین تیم فوتبال استقلال در ادامه خاطرنشان کرد: همانطور که تاکید کردم نمی‌خواهم درباره استقلال صحبت کنم، چرا که حرفه‌ای نیست اما در پایان صحبت‌هایم کلی‌گویی خواهم کرد و مواردی را به صورت کلی درباره استقلال مطرح می‌کنم. سرمربی ذوب‌آهن که با اصرار خبرنگاران مواجه شده بود، گفت: من الان سرمربی ذوب‌آهن هستم. درست است که دو استقلالی هدایت دو تیم را برعهده دارند اما برای من مهم موفقیت ذوب‌آهن است. همانطور که وقتی آقای منصوریان سرمربی نفت بود برای پیروزی تیمش تلاش می‌کرد. وی ادامه داد: هیچ وقت از هواداران استقلال دلخور نبوده‌ام. دیشب ندیدم چه اتفاقاتی در برنامه نود افتاده است چون زود می‌خوابم اما شنیدم مجری برنامه گفته‌ اسرار خانه را بیرون ندهید. روزی که من سرمربی سپاهان بودم چرا آمد فیلم رختکن را نشان داد؟ چرا شما خبرنگاران از هزاردستان می‌ترسید؟ حرف مرا تایید کنید. آن موقع اسرار خانواده نبود؟ چند سال است از او خواهش می‌کنم کل آن فیلم را پخش کند. قلعه‌نویی ادامه داد: زمان ما اسرار خانواده نبوده و الان شده اسرار خانواده. این آقا هزاردستان شده و مدیران مملکت هم از او می‌ترسند. آقای مجری عزیز! رختکن تیم مرا نشان می‌دهی اما اینجا می‌شود اسرار خانواده. معلوم است شما رفته‌اید برنامه‌ریزی کرده‌اید که از داخل رختکن ما فیلم بگیرید. وی ادامه داد: آقایان! رختکن تیم من اسرار نبود و اتفاقات دیشب اسرار بود؟ نگران نباشید خدا دست آدم‌ها را یکی‌یکی رو می‌کند.
 

دیروز و در مراسم رونمایی از سامانه صیاد، از چک‌های جدید متحدالشکل رونمایی شد که از امروز در شعب بانک‌ها ارائه می‌شود. به گزارش فارس، ناصر حکیمی، معاون فناوری‌‌های نوین بانک مرکزی در مراسم رونمایی از سامانه صیاد، با اشاره به برنامه‌‌ریزی و پیاده‌‌سازی این سامانه در مدت یک سال اظهار داشت:‌ طرح و رنگ چک‌های صیاد گلبهی است و از امروز در شعب بانک‌ها ارائه و توزیع می‌شود. وی ادامه داد: ‌چک‌‌های موجود تا 15 اردیبهشت‌ماه 1397 دارای اعتبار است و درخواست و دریافت از طریق اینترنت‌بانک انجام می‌شود و گیرنده چک می‌تواند از طریق پیامک استعلام چک‌ها را انجام دهد. وی  ادامه داد:‌ محتوای پیامک استعلام این است که آیا صادر‌کننده سابقه صدور چک بلامحل دارد یا خیر و معیار آن آیین‌نامه‌‌های فعلی بانک مرکزی درباره صدور چک بلامحل است. وی با بیان اینکه با راه‌اندازی سامانه صیاد، اطمینان و اعتماد به چک بیشتر می‌شود، افزود: چک‌‌‌هایی که بعد از این تاریخ صادر شده از اعتبار ساقط نمی‌شود و به قوت خود باقی است. البته تنها تفاوت این است که از اردیبهشت سال 97 این چک‌ها تنها در بانکی که آن را صادر کرده قابل نقد شدن است. اما دیگر چک‌های صیادی در همه بانک‌ها قابل وصول است.

محسن آقایی: «حسین شمقدری» مستندساز جوان انقلابی که با کارگردانی سری «میراث آلبرتا» به شهرت رسید، در ادامه سلسله فیلم‌‌های مستندی که از محیط جذاب اروپا برای مخاطب ایرانی و البته با نگاه و دغدغه‌‌های انقلابی می‌سازد، این بار دوربین خود را روی موضوعی در اروپا زوم کرده است که از فرار مغزها و پناهندگی، به مراتب جذاب‌‌‌‌‌‌تر و چالشی‌‌‌‌‌‌تر است. اسم مستند تا حد زیادی تکلیف را روشن می‌کند: «انقلاب جنسی»؛ فیلمی است درباره زیست جنسی اروپاییان و انقلابی که در آن واقع شده. به گفته خود شمقدری و آنچه در خلاصه آن آمده است، فیلم سعی دارد مخاطب را به دنیای غرب نزدیک‌تر کند. آنچه در پی می‌آید، کالبدشکافی این سوغات فرنگ است که حاصل چندین بار تماشای مستند و ساعت‌ها گفت‌وگو با حسین شمقدری، استاد قاسمیان و متخصصان این حوزه است. فیلم خیلی روان و ساده در قالب تصاویر و مصاحبه‌‌‌هایی جذاب، با جوانان ایرانی و اروپایی و بعضی نماهای عمومی از شهرهای اروپا و تهران سعی می‌کند وضعیت زیست جنسی در این 2 موقعیت را معرفی و البته هر دو را به چالش بکشد تا در نهایت و در مصاحبه‌ای کوتاه با حجت‌الاسلام قاسمیان (رئیس حوزه مشکات و روحانی انقلابی شناخته‌شده) و مشاور اصلی پروژه، ایده خود را در وضع مطلوب مدیریت امر جنسی از منظر اسلام مطرح کند. هرچند اشکالاتی در لایه ساختار و فرم و عمدتا ناشی از شتابزدگی در تولید وجود دارد اما در این یادداشت صرفا محتوا را در دو بخش کلی نکات مثبت و تهدیدات فیلم، مورد بررسی قرار داده‌ایم.
آنچه درباره فیلم شایسته تقدیر و توجه است
1- ورود به اصل موضوع؛ آینده‌پژوهی بحران جنسی
صرف ورود فیلمساز از این منظر به موضوع بحران جنسی یک حرکت کاملا رو به جلو است. ما عمدتا در کشور درگیری‌‌های خرد و مقطعی با مسائل روز داریم که بدون توجه به تبعات آتی آن هرگز بدرستی درک و حل‌وفصل نخواهد شد، لذا توسعه افق نگاه و عمق تحلیل عامه مردم در این مسائل، گامی بسیار مثبت و رو به جلو ارزیابی می‌شود.
2- به رسمیت شناختن مشکل زیست جنسی ایرانیان توسط دغدغه‌مندان انقلاب اسلامی
هرچند این مسأله تازگی ندارد و متفکران، پژوهشگران و فیلمسازان دغدغه‌مند انقلاب نسبت به این موضوع هشدار داده و درباره آن آثاری تولید کرده‌‌اند (به طور مثال در طیف انقلابیون مستندهای یک پیشنهاد ساده، پشت صحنه، بازگشت گمورا، خیال‌پرست و ...) اما کماکان اینکه درباره این مسأله دلسوزان خودی ورود کرده و دهان معارضان و کینه‌جویان را بسته نگه داشته‌‌اند از منظر سیاسی، امنیتی و فرهنگی، بسیار ارزشمند است.
3- روایت مستقیم از قلب اروپا
سفر به اروپا و ارائه تصویری به‌روز و دست اول از مسأله، فرصت مناسبی در راستای افزایش اعتماد و باورپذیری مخاطب فراهم کرده است. هرچند بسنده کردن به این حضور ظاهری و عدم پژوهش، آسیب‌هایی هم داشته است.
4- جسارت فیلمساز و عدم محافظه‌کاری در مواجهه با موضوع و ارائه مطالب
عدم محافظه‌کاری و جسارت فیلمساز تا جایی است که برخی از مخاطبان را آزار داده و به مرز بی‌حیایی هم نزدیک شده اما در هر صورت این نوع بیان و مواجهه با موضوع در اصل کار لازم و مطلوب به نظر می‌رسد، آن هم در دوره‌ای که ناکارآمدی تعارفات و رودربایستی در مواجهه با مسأله بر همگان ثابت شده است.
5- شروع خوب و جالب توجه فیلم
طرح بحث فیلم با یک شوک خوب آغاز می‌شود؛ تصاویری از زنان محجبه اروپایی در حدود 100 سال پیش و قبل از آزادی‌‌های جنسی امروزی و واکنش‌‌های نسل امروزی جوانان اروپایی به این تصاویر که موقعیت جذابی را خلق کرده است.
6- به چالش کشیدن تصور ایرانیان در زمینه ازدواج موقت
در بخش‌‌های انتهایی فیلم مسأله ازدواج موقت به عنوان راهکاری از سوی کارشناس فیلم جهت پر کردن فاصله احساس نیاز جنسی تا فراهم شدن شرایط ازدواج دائم مطرح می‌شود و این ایده با برخی مصاحبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوندگان ایرانی مطرح شده و نگاه منفی آنها نسبت به این موضوع به تصویر کشیده می‌شود. هرچند به زعم نگارنده این چالش در نهایت به نفع گفتمان صیغه به اندازه کافی اقناع ایجاد نمی‌کند اما همین طرح چالش با فرهنگ ایرانی به عنوان مانعی جدی در امر ازدواج موقت در جامعه‌ای که سینما و رسانه‌ها و تلویزیون و عرف بشدت علیه آن تبلیغ می‌کنند نگاهی بسیار قابل ستایش و پیشرو محسوب می‌شود.
آنچه درباره فیلم نگران‌کننده و خطرناک است
اما به‌رغم محاسن فوق و مثبت بودن ساخت چنین مستندهایی، نواقص و نارسایی‌‌‌هایی در فیلم وجود دارد که ممکن است منجر به سوءتفاهماتی شده و مستند را به ابزاری خلاف هدف خود تبدیل کند که لازم است در نظرسنجی‌‌های حساب شده، این امر بررسی شود و در صورت مثبت بودن این فرضیه به نحوی آثار مخرب فیلم را کاهش داد.
ذیلا به مهم‌‌‌‌‌ترین این موارد اشاره می‌شود.
1- ابهامات جدی نسبت به صحت ایده فیلمساز و پیام دریافتی مخاطب در بعضی موارد مهم
تلقی‌ها و برداشت‌‌های متعدد از یک فیلم، لزوماً بد نیست [به شرطی که آگاهانه باشد] اما به‌رغم اینکه شمقدری در پی تثبیت نگاه مشخصی در فیلم بوده است، در مقام اجرا محصولی ارائه شده که برداشت‌‌های مخاطبان از برخی بخش‌‌های مهم آن یکسان نبوده و بعضا در تضاد کامل با یکدیگر است.
برخی مستند به مصاحبه‌‌های بعدی فیلمساز با خبرگزاری‌ها معتقدند نمونه‌‌‌هایی از آنچه ذیلا می‌آید واقعا مد نظر فیلمساز بوده و برخی، این را رد می‌کنند اما در هر صورت در گفت‌وگوهای مختلفی که با طیف‌‌های مختلف بینندگان مستند داشته‌‌‌‌‌ایم برداشت‌‌‌هایی از فیلم صورت گرفته که ذیلا بخشی از خطرناک‌‌‌‌‌ترین آنها آمده است:
- آموزش و مدیریت جنسی اروپا در مدارس و اینکه برای کودکان 12 ساله نیز وسایل پیشگیری از بارداری در دسترس است، امری مثبت و شایسته الگوبرداری است.
- وجود مکان‌‌‌هایی تحت عنوان منطقه قرمز برای ارائه خدمات جنسی توسط فاحشه‌ها به عموم مردم، امری عقلانی و لازم‌الاجراست.
- اروپاییان مردمانی متعهد به روابط خود هستند و خیانت و بی‌اخلاقی در آنها وجود ندارد یا حداقل اصلا رایج نیست.
- اینکه زنان با هر سطح از برهنگی به راحتی در اروپا زندگی می‌کنند و مشکلی برای‌شان رخ نمی‌دهد، نشان متمدن بودن مردان اروپایی است برخلاف ایرانی‌‌های عقده‌ای و مریض جنسی (هرچند در فیلم کارشناس این امر را نشانی از سردی روابط جنسی عنوان می‌کند اما در فیلم نمی‌فهمیم پس این آمار تجاوز بالا از چیست).
- ابتدای فیلم می‌شنویم اروپا به دلیل افراط کلیسا و سرکوب میل جنسی به وضعیت فعلی دچار شده اما مصادیق این سخت‌‌‌گیری و افراط بیان نمی‌شود و تنها تصاویری قدیمی از زنان محجبه اروپایی دیده می‌شود که اتفاقا خیلی فقیر و فلاکت‌زده به نظر می‌رسند.
آیا در ذهن مخاطب خاکستری هدف فیلم که اساسا یا اعتقاد جدی به اسلام و حجاب ندارد و حتی بعضا علیه آن می‌جنگد یا اگر دارد حجاب را چندان لازم‌الاجرا نمی‌داند (مثل بدحجابانی که در مراسم شب‌‌های قدر و... می‌بینیم) نتیجه احتمالی جز این خواهد بود که حجاب و تاکید بر آن (بویژه حجاب قانونی) مصداق افراط و سرکوب و دور از عقلانیت و تعادل است؟
- نمایش تصویری از یک زن و یک مرد با جذابیت‌‌های جنسی و پرسش از مردم ایران و اروپا که ترجیح می‌دهید با کدام‌یک شبی را خوش بگذرانید.
نتیجه 1: اروپاییان مردمانی بی‌میل به جنس مخالف، احیانا همجنسگرا و کم‌توجه به جذابیت‌‌های جنسی هستند (احتمالا مدنظر کارگردان)
 برداشت 2: ایرانی‌ها عقده‌ای و تشنه جنسی هستند، در عوض اروپاییان بسیار فرهیخته و بدون توجه به کلیشه‌‌های جنسیتی، با رویکردهای انسانی، افراد را قضاوت می‌کنند.
2- تلقی‌‌های اشتباه و ساده‌انگارانه ارائه شده در فیلم درباره برخی مسائل
- عامل اصلی وقوع انقلاب جنسی در غرب، سختگیری‌های کلیسا و مسیحیان در امر جنسی است.
توضیح آنکه اولا برخی متفکران غربی و اروپایی نیز چنین نگاهی ندارند اما با فرض قبول این مسأله دلایل بسیار مهم‌تری برای وقوع انقلاب جنسی و روند افسارگسیخته آن برمی‌شمارند. مسائلی از قبیل نقش اقتصاد سرمایه‌داری، سینما، جنبش‌‌های فمینیستی، سیاست‌‌های کنترلی توده‌ها توسط قدرتمندان و زیربناهای فلسفی اجتماعی، جهان‌بینی تمدنی لذت‌گرا و فردمحور غرب و...
- مقصر یا مسؤول اصلی وقوع انقلاب قریب‌الوقوع جنسی، نهادهای دینی و حکومتی جمهوری اسلامی هستند.
به نظر می‌رسد تکرار کدهایی در فیلم که اشاره به نظام دارد، مجموعا بدهکار ماجرا را حکومت اسلامی می‌کند، بویژه اینکه فیلم با این جملات پایان می‌پذیرد: «نگاه‌‌های افراطی که حکومت کلیسا داشت، باعث شد امروز چیزی جز آثار تاریخی از اون باقی نمونه، آیا وقتش نرسیده با اصلاح نگاه‌‌های سنتی جلوی آفت‌‌‌هایی رو بگیریم که غرب امروز دچارش شده؟»
هرچند نمی‌توان منکر انفعال و کم‌کاری مسؤولان در این سال‌ها و نقش سلبی و ایجابی هر نوع حکومتی در مدیریت امر جنسی مردم آن جامعه شد اما سهم نظام در پیش آمدن این معضلات به نسبت مشکلاتی که ناشی از رواج فرهنگ شهوت‌سالار و هرزه غربی و عرف و سنت‌‌های دست و پاگیر ایرانی در ازدواج است، چقدر است؟  مهم‌‌‌‌‌‌تر از آن حتی اگر مقصر اصلی مسؤولان باشند، ارزش افزوده بسط این نگاه (که البته پیش‌فرض قبلی همه مخاطبان در ایران همین است) جز سلب مسؤولیت از رفتار مردم و خانواده‌ها چه خواهد بود؟
از این گذشته راه‌حلی که در فیلم معرفی می‌شود یعنی مسأله صیغه هرچند توسط جمهوری اسلامی ترویج نشده (آن هم به دلیل ترس از واکنش‌های عرفی احتمالی) اما هرگز توسط حکومت منع نشده و اتفاقا اندک ساختارهای قانونی‌ای هم برای آن پیش‌بینی شده است، بنابراین چه نعل وارونه کوفتنی است که وقتی عامل اصلی عدم رواج ازدواج موقت، فرهنگ عامه است، نظام مسؤول این بحران باشد؟
سوای اینها اگر عامل دیگر در تشدید بحران جنسی را تحریک بیش از حد ناشی از ظهور و بروز جنسی زنان و مردان در عرصه اجتماع، تلویزیون، ماهواره، اینترنت، شبکه‌‌های اجتماعی و ... بدانیم، نه‌تنها نظام متهم نیست بلکه قهرمانی است که آبرو و اقبال عمومی خود را هزینه مبارزه با این فرهنگ‌‌های شهوت‌سالار کرده است.
- تقلیل بحران جنسی غرب به انحرافات در عمل جنسی مثل رژه افتخار همجنس‌بازان.
کارگردان پس از نمایش تمجید‌آمیز برخی آزادی‌‌های جنسی و سیاست‌‌های مدیریت مسائل جنسی مثل ارائه کاندوم در مدارس و سطح شهر و توصیه و تاکید بر آموزش برقراری روابط جنسی رو به دوربین می‌گوید: «تا اینجای کار اینجوری برداشت می‌شود که رفتار غرب، اسلامی است، کسی عقده‌ای نمی‌شود، حتی رد لایت(فاحشه‌خانه رسمی) هم گذاشتن که خودشان (هم) نمی‌روند اما این همه  واقعیت غرب نیست». و در ادامه ما تصاویری را خواهیم دید که بناست سمت تاریک زندگی جنسی غرب را نشان دهد. اما این سمت تاریک از نگاه شمقدری چیست؟ رفتارها و پوشش‌های اغراق شده جنسی همجنس‌بازان در رژه افتخارشان، تن‌فروشی مردان و تبلیغات بسیار جنسی و درنهایت این جمله از زبان کارشناس روحانی فیلم که زنان لخت هم، دیگر حتی مورد توجه مردان اروپایی نیستند و میل جنسی در مردان اروپایی کاهش پیدا کرده است.  اشکال بزرگ اینجاست که اولا فیلمساز ماهیت انقلاب جنسی و محصولات ویرانگرش را اصلا درک نکرده و متاسفانه نه‌تنها نتوانسته بلکه حتی به سمت این نرفته که مخاطب را مجاب کند فرهنگ جنسی غرب یک کل واحد است و رسیدن به یک جزء بدون ابتلا به سایر مسائل، اساسا شدنی نیست. نمی‌دانیم اینکه کارگردان هیچ اشاره‌ای به آمار تجاوزات، خانواده‌‌های از هم پاشیده، بحران هویت، آمار فرزندان نامشروع، خودکشی، رفتارهای به مراتب زشت‌تر و انحرافی‌‌‌‌‌‌تر جنسی (نسبت به آنچه در فیلم آمده)، بردگی جنسی کودکان و زنان، آمار وحشتناک سقط جنین و مسائلی از این دست نکرده متعمدانه بوده است یا به این دلیل است که اساسا چرخیدن و گپ زدن کارگردان در خیابان‌‌های اروپا منجر به کسب اطلاع از چنین مسائلی نخواهد شد.  اما دو نکته، عمق و دقت نگاه شمقدری را بخوبی بازنمایی می‌کند؛ در نخستین جملات فیلم، شمقدری می‌گوید: «ما در ابتدای مسیری هستیم که غرب 200 سال قبل آغاز کرده (انقلاب جنسی)».  برای‌مان سوال شده بود که این 200 سال از کجا آمده، با هیچ قرائتی شروع انقلاب جنسی به 200 سال پیش بر نمی‌گردد، از خود کارگردان سوال شد و گفتند منظور دوران ملکه ویکتوریاست. از قضا این دوره در اروپا شهره به دوره اخلاق‌گرایی و دیسیپلین سنگین جنسی و رفتاری است، فضایی نزدیک به دهه 60 خودمان. ضمن اینکه ملکه ویکتوریا سال 1901 از دنیا می‌رود و شروع فرآیند‌‌های انقلاب جنسی در نهایت از این تاریخ به بعد است. اما این مطلب ساده که با یک جست‌وجوی زیر 10 ثانیه‌ای اینترنتی حل می‌شود در مقابل خطایی که شمقدری در ابتدای فیلم می‌کند خطای کوچکی است. شمقدری رندانه در موزه لوور فرانسه تصویری از مریم مقدس به قول خودش قبل از انقلاب جنسی نشان می‌دهد و سپس کمی جلو‌‌‌‌‌‌تر به مریم مقدسی بعد از انقلاب جنسی می‌رسد که برهنه است. اما مجسمه معروفی از مریم مجدلیه(زن فاسدی که قصد سنگسارش را داشتند اما به دست مسیح توبه داده شد) را می‌بینیم (زنی که طبق افسانه‌ای بعد از توبه در غاری عزلت می‌گزیند، روزها فرشته‌ها او را به آسمان می‌برند تا نغمه‌‌های بهشتی را بشنود و تنها تن‌پوشش موی تنش بوده و این مجسمه بازنمایی از آن افسانه است) و جالب اینکه خود شمقدری هم این عنوان را زیر‌‌‌‌‌‌‌‌نویس می‌کند اما نمی‌فهمد این دو، افراد متفاوتی هستند. شاید بنا به دلایلی جست‌وجوی اینترنتی مقدور نشده اما حداقل خواندن تاریخ ساخت مجسمه زیر آن که مربوط به قرن 16 میلادی است توقع زیادی نیست. و ما نمی‌فهمیم چه انقلاب جنسی‌ای است که از 200 سال پیش شروع شده اما نمادش مجسمه‌ای در 500 سال پیش است! البته وقوع چنین مسائلی در حالی که کل فرآیند پژوهش، پیش‌تولید، تولید و پس‌تولید کار در رکوردی عجیب در عرض تنها 2 ماه انجام شده خیلی هم نباید شگفت‌آور باشد. آن هم برای کسی که ظاهرا هیچ پیشینه تخصصی یا مطالعاتی در این زمینه نداشته است. هرچند موارد دیگری در خلال مصاحبه‌ها این شائبه را تقویت می‌کند اما نمی‌خواهیم بدبینانه بگوییم با دستکاری واقعیت توسط فیلمساز مواجهیم اما بی‌دقتی ناشی از عدم اهتمام به پژوهش حتی در حد یک جست‌وجوی ساده اینترنتی، گناهی نابخشودنی و زیر سوال برنده‌ اساس اعتبار فیلم است و در مرحله ارائه تحلیل و راه حل نتیجه همان خواهد شد که روزی، کله‌پزی هوس جراحی مغز به سرش بزند.
- کیفیت نظام روابط دوست دختر- پسری اروپا می‌تواند مدل مطلوبی از صیغه اسلامی باشد.
با توجه به روایت فیلم و همچنین گفت‌وگوهایی که با عوامل فیلم داشته‌‌‌‌‌ایم اگر نگوییم مهم‌ترین، لااقل یکی از مهم‌ترین ایده‌‌های فیلم تلاش برای تبیین نظام ازدواج موقت اسلامی از طریق تبیین و یکسان‌‌سازی با مدل روابط دوستی دختر پسرهای اروپایی است؛ یعنی رابطه‌ای که 2 طرف تعهداتی(البته صرفا اخلاقی) به هم دارند و خانواده‌ها در جریان دوستی و ارتباطات آن دو هستند، با این توضیح که از ابتدا قرار به جدایی نیست و دختر و پسر اروپایی واقعا به قصد ازدواج یا رابطه درازمدت وارد رابطه با یکدیگر می‌شوند و تا مدت‌ها به چشم همسر به یکدیگر نگاه می‌کنند. البته ممکن است این رابطه به ازدواج ختم شود یا نشود اما در هر دو صورت تا مدتی که دو طرف با یکدیگر در ارتباطند از لحاظ جنسی تامین بوده و پنهانکاری و خیانتی هم در کار نخواهد بود. خانواده‌ها هم راضی و در جریان هستند و می‌توانند مشاوره‌‌های خود را داشته باشند. اما به دلایلی که خواهیم گفت، اولا این قیاس، قیاس غلطی است و ثانیا نه‌تنها کمکی به ترویج ازدواج موقت نکرده که نتیجه‌ای جز تثبیت و گسترش بیشتر فرهنگ روابط نامشروع نخواهد داشت.
چرا این قیاس غلط و مخرب است؟
1- تعهدات در روابط دوستانه غربی، هیچ ضمانت اجرایی نداشته و مطلقا نمی‌توان به اظهارات جوانان عاشق‌پیشه‌ای که در حال حاضر در یک ارتباط عاطفی هستند(آن هم در کنار دوستان‌شان و مقابل دوربین) به عنوان سندی بر رعایت تعهدات نسبت به یکدیگر بسنده کرد بلکه آنچه در عمل مشاهده می‌شود (به اعتراف آمارهای خود دولت‌های غربی) درصد بسیار بالای خیانت حتی در زوج‌‌های قانونی است که نشان‌دهنده عدم وفاداری و پذیرش تبعات این نوع روابط است.
2- روابط خارج از تعهد و غیرشرعی دوستی آزاد 2 جنس در غرب در بستر اختلاط آغاز می‌شود و با دوستی و عمل جنسی پایان می‌پذیرد. لازمه دوستی این است که افراد در معرض ارتباطات زیاد با جنس مخالف باشند و بر اثر این ارتباطات زیاد به یکدیگر علاقه‌مند یا وابسته شوند، حال آنکه در مدل ازدواج موقت، صیغه محرمیت نقطه شروع رابطه است و اسلام بشدت اختلاط و روابط پیش از ازدواج را نهی کرده است.
3- از طرفی ازدواج موقت کاملا در فضای التذاذ جنسی تعریف(از نظر اسلام) و خوانش(از نگاه مردم) می‌شود و از طرفی آنچنان نگاه جوان و جامعه ایرانی به روابط 2 جنس رمانتیک و دراماتیزه شده که روابط دوستی دختر و پسر غربی که ظاهرا یا واقعا تکیه بر عواطفی مثل عشق و دلدادگی دارد برای جوان ایرانی قابل تعویض با ازدواج موقت نیست، کأنه ازدواج موقت نوعی روسپی‌گری است که جایگزین عشق نمی‌تواند بشود. در نتیجه همانطور که در فیلم هم می‌بینیم جوانی که بخوبی تفکرات جوانان امروزی را نمایندگی می‌کند، صیغه را کلاه شرعی یا فروش بدن می‌داند.
4- حتی با نادیده گرفتن تمام تمایزات فوق‌الذکر موانع جدی بزرگی بر سر راه پذیرش ازدواج موقت حتی با مدل اروپایی آن وجود دارد که مانع پذیرش آن در جوانان و خانواده‌ها شده و این قیاس به جای اینکه کمکی در جهت تثبیت یا ترویج فرهنگ ازدواج موقت باشد، توجیهی در راستای گسترش روابط خارج از شرع می‌شود.
مسائلی مثل شرط رضایت ولی دختر یا هژمونی سنگین فرهنگ وجوب بکارت دختران در ازدواج دائم؛ اینها به معنای مخالفت با ازدواج موقت نیست، بحث بر سر این است که توصیه‌ای که در فیلم با الهام از فضای دوستی دختر و پسر در اروپا می‌شود هیچ کمک موثری به ازدواج موقت نمی‌کند بلکه خدای ناکرده ممکن است صرفا تبدیل به وجدان خفه کنی برای برخی مغرضان شود.
5- حتی اگر جوانانی(از طیف خاکستری مخاطب فیلم) حاضر شوند بعد از جدی شدن دوستی‌شان که بر اثر اختلاط و روابط نزدیک ایجاد شده، با اطلاع خانواده‌ها عقد موقت داشته باشند، تازه به مدل اروپایی رسیده‌‌‌‌‌ایم با کمی رنگ و لعاب شرعی. اما نکته اینجاست که این مدل همانطور که در غرب به دلیل بافت اختلاط و محیط بیگانه از غیرت و عفت، مسائل و اشکالات فراوانی ایجاد کرده(مادران مجرد، فرزندان بی‌هویت، شکست‌‌های عاطفی و خیانت، بی‌وفایی، انتقامجویی و...) اینجا نیز چنان خواهد شد، چرا که به احتمال زیاد تعهدات آتی مانند عده نگه داشتن و پذیرش سرپرستی فرزند در صورت بارداری برقرار نخواهد بود. چه انتظاری هست که دختر و پسری که خارج از چارچوب شرع در محیط اختلاط، روابط صمیمانه‌ای داشته‌اند(یعنی التزام عملی کافی به دین ندارند) تا حدی که به نامزدی یا محرمیت رسیده است بعد از جدایی که معمولا ناشی از تنش، شکست‌‌های عاطفی و احتمالا نفرت و حس انتقام است به تعهد خود نسبت به طرف مقابل‌شان به خاطر خدا پایبند بمانند؟
6- نمی‌توان ازدواج موقت یا احکام اسلامی را از بافت اصیل خود (عفت، غیرت، تقوا) خارج کرد و انتظار کارآیی داشت. یا بالعکس صورتی ظاهری از رفتاری غیرشرعی و غیراسلامی(لذتجویی فردی غیرمسؤولانه) را ولو قرابت‌‌‌هایی با مدل اسلامی داشته باشد، به جای مدل اسلامی جایگزین کرد.
3- خط‌شکنی در نمایش و عدم توجه به پیامدهای مخرب برهنگی
فیلم در نمایش صحنه‌‌های جنسی و میزان نمایش برهنگی خطوط قرمز زیادی را پشت سر گذاشته است به نحوی که می‌توان ادعا کرد هرگز در هیچ فیلمی در فضای رسمی جمهوری اسلامی ایران این حد از برهنگی و نمایش صریح محتوای جنسی سابقه نداشته است.  تا جایی که شاهدیم، یکی از شرکت‌کنندگان در راهپیمایی رژه افتخار همجنس‌بازان تلاش می‌کند آلت مردانه مصنوعی همراه خود را به کام مبارک فیلمساز انقلابی ما وارد کند!  طی گفت‌وگویی که با عوامل و مشاوران پروژه داشته‌‌‌‌‌ایم دفاع‌شان از این امر به دلیل ایجاد نزدیک‌‌‌‌‌ترین تصویر از جامعه اروپا عنوان شده است تا مخاطب واقعا با آنچه می‌گذرد مواجهه مستقیم داشته باشد.  اما اولا به اعتراف مشاور پروژه و به سند برخی سانسورهای تصویری، کارگردان هرگز نتوانسته و نخواهد توانست مخاطب را با آنچه در اروپا می‌گذرد بدون رتوش و دستکاری مواجه کند و واقعیت آنجا بسیار وقیح‌‌‌‌‌‌تر از آن چیزی است که قابلیت نمایش داشته باشد. ثانیا با فرض اینکه چنین هدفی امر مثبتی تلقی شود، آیا در نظام «هزینه/ فایده» کماکان مطلوبیت دارد؟  مسأله مطلقا محدود به موازین شرعی نیست، بلکه تبعات آتی عادی شدن نمایش چنین تصاویری است!
از این گذشته برخلاف استناد مولفان اثر که می‌گویند این اثر برای مخاطبان خاکستری ساخته شده، به سند تجربه، موضع و طیف فکری- فرهنگی فیلمساز و رسانه‌‌های منعکس‌کننده تبلیغات فیلم اتفاقا مخاطب نهایی فیلم در عمل به طور نسبتا غالبی مذهبیون خواهند بود نه قشر خاکستری.
تقلیل دامنه بحران زیست جنسی غربی به عمل جنسی
یکی دیگر از اشکالات جدی فیلم که به صورت دومینووار می‌تواند منجر به بازتولیدهای غلط در تحلیل و ارائه راهکار برای حل بحران جنسی کنونی شود عدم توجه به مسائل کلان پیشینی و پسینی پیرامون عمل جنسی و تقلیل بحران به صرف افراط در عمل جنسی(Sexual Intercourse) در اروپاست.
این تقلیل ساده‌انگارانه می‌تواند اصلی‌‌‌‌‌ترین دلایل بطلان فرهنگ جنسی غرب را نادیده گرفته و از آن مهم‌‌‌‌‌‌تر بدون شناخت و مواجهه با دلایل اصلی بروز انقلاب جنسی، نسخه‌ای معوج برای درمان عوارض آن بپیچد. همانطور که محمدرضا زائری در کتاب حجاب بدون حجابش این نگاه را رد کرده و آن را تشبیه به کار طبیبی می‌کند که برای بیمار مبتلا به آبله مرغان داروهای رفع خال و قرمزی پوست تجویز می‌کند. جای خالی تاثیر فهم مسائل کلانی نظیر نقش اشتغال و تحصیل یکسان زنان و مردان، تحول هویت جنسی و نقش‌‌های اجتماعی، جایگاه نهاد خانواده، دین، فلسفه حیات و... در سازندگان و فیلم‌شان بشدت احساس می‌شود. با توصیفاتی که ذکر شد نمی‌دانیم باید به خاطر این لنگه کفش در بیابان شکرگزار باشیم یا از ترس مار و عقرب‌‌های احتمالی خفته در آن، عطایش را به لقایش ببخشیم. راه‌هایی بود تا این مار و عقرب‌ها در مستند نباشند. به هر رو امید که در آثار آتی این گروه و سایر دغدغه‌مندان فرهنگ اسلامی، اشکالات و کمبودهای ذکر شده جبران شده و آثاری هر روز بهتر از دیروز از ایشان شاهد باشیم. در پایان مجددا از تلاش‌‌های گروه تولید‌کننده تقدیر کرده و برای‌شان آرزوی توفیق روزافزون داریم.
*مستندساز و پژوهشگر مسائل جنسی

گروه فرهنگ و هنر: در هفته‌گردی با هنرمندان انقلاب این هفته سراغ «جهانگیر الماسی» بازیگر و کارگردان سینما و تئاتر، «فرهاد عظیما» کارگردان  انیمیشن‌های نبرد خلیج‌فارس و راشل کوری و «اکبر صحرایی» نوسنده ادبیات مقاومت و دفاع‌مقدس رفته‌ و پیرامون تئاتر، انیمیشن و کتاب  با آنها به گفت‌وگو  نشستیم.
***
راوی نخستین سردار بی‌سر سوریه اکبر صحرایی، نویسنده کتاب تحسین شده «تپه جاویدی و راز اشلو» و همچنین مجموعه طنز دفاع‌مقدس «دار و دسته علی» با اشاره به کتاب جدید خود با محوریت شهید عبدالله اسکندری اظهار داشت: زندگینامه این شهید به صورت داستانی نوشته شده است و از بدو تولد ایشان تا شهادت‌شان در سوریه را روایت می‌کند. صحرایی افزود: زندگینامه این شهید از فراز و نشیب‌های بسیاری برخوردار بوده و به دلیل  طولانی شدن آن را به دو دفتر تقسیم کردیم. دفتر نخست حدود 500 صفحه بود که کار آن تمام شده و هم‌اکنون در پی نگارش دفتر دوم زندگینامه داستانی این شهید هستم.
صحرایی با اشاره به جزئیات دفتر اول اظهار داشت: دفتر اول بیشتر حول محور دفاع‌مقدس تا برهه آتش‌بس می‌پردازد. حضور 8 ساله ایشان در جنگ و شرکت در عملیات‌های مهم منبع غنی از خاطرات دفاع‌مقدس است. دفتر دوم بعد از آتش‌بس تا شهادت ایشان در سوریه است؛ 100 صفحه نخست دفتر دوم به قبل از حضور ایشان در سوریه می‌پردازد که تالیف شده و هم‌اکنون در حال مصاحبه و گفت‌وگو با اطرافیان ایشان هستیم تا با پیاده‌سازی و نگارش داستانی زندگینامه ایشان دفتر دوم را به پایان برسانیم. نویسنده کتاب «سی مرغ و سی مرد» با اشاره به ویژگی‌های برجسته شهید اسکندری بیان داشت: مسؤولیت‌های این شهید در جنگ و گردان‌های مربوط به نوعی می‌تواند روایتگر تاریخ شفاهی دفاع‌مقدس و شیراز محسوب شود. مسؤولیت‌های متعدد ایشان در بعد از جنگ از جمله ریاست بنیاد شهید شیراز نیز به گنجینه‌ای از خاطرات شیراز کمک می‌رساند. ایشان به اصرار خودشان از بنیاد شهید کناره‌گیری کرده و به سوریه می‌رود. شهید اسکندری نخستین شهیدی است که سر از تنش جدا کرده و در شهر‌ها می‌گردانند. و به وفور تصاویر ایشان در فضای مجازی شبکه‌های معاند پخش شد. وی همچنین با اشاره به گردآوری مجموعه داستان‌های کوتاه خود تحت عنوان «آدم هم پوست می‌اندازد» اظهار داشت: در یکی دو دهه اخیر داستان‌های کوتاه زیادی در جاهای مختلف منتشر کردم و قصد گردآوری و انتشار آن را دارم. صحرایی با اشاره به اینکه نمی‌توان این کتاب را داستان کوتاه طنز نامید، گفت: هرچند در ادبیات بنده همواره رگه‌هایی از طنز وجود دارد اما در این کتاب شاهد داستان‌های جدی نیز هستیم. او همچنین با اشاره به تکمیل مجموعه دارودسته علی بیان داشت که این  مجموعه با هفتمین جلد خود کامل شده و خمپاره‌های نقلی آخرین کتاب از دار و دسته علی است.
روایت عاشورایی حضرت مسیح
فرهاد عظیما، کارگردان مجموعه انیمیشن‌های «نبرد خلیج‌فارس» و «راشل کوری» در گفت‌وگو با «وطن امروز»  با اشاره به جدیدترین انیمیشن خود با موضوع کربلا اظهار داشت: کسانی که کار ما را دنبال کنند می‌دانند همواره تلاش داشتیم زاویه دیدی متفاوت با کلیشه‌ها داشته باشیم. ما بنا داریم این بار انیمیشنی در رابطه با کربلا تولید کنیم که تا به حال هیچ فردی از این زاویه به داستان کربلا نگاه نینداخته است. عظیما با اشاره به اینکه داستان این انیمیشن واقعی بوده و بر مبنای قرآن و احادیث ائمه اطهار است، گفت: زمانی که به سوره مریم نگاه می‌اندازیم، آیه نخست آن با «کهیعص» آغاز می‌شود. معصومین در رمزگشایی از حروف مقطعه قرآن می‌فرمایند کاف کربلاست، صاد صبر است، ع عطش است و... . برای ما این جالب بود سوره مریم که درواقع به مسیحیت ارجاع دارد با «کربلا» شروع می‌شود. همچنین در قرآن داریم که روح بر حضرت مریم نازل شده و ایشان باردار حضرت عیسی  شده و سپس به «مکان قصیا» منتقل می‌شوند و حضرت عیسی را به دنیا می‌آورند. در احادیث محکم و معتبری داریم که مقصود از مکان قصیا کربلاست و در نتیحه حضرت مریم با روح از دمشق به کربلا طی‌الارض می‌کنند و حضرت عیسی در کربلا و به عبارتی در مزار سیدالشهدا به دنیا می‌آیند. همچنین  در احادیثی معتبر هست که قرن‌ها قبل از عاشورا حضرت مریم در آن منطقه مکاشفاتی از روز عاشورا دارند. عظیما در ادامه افزود: اینکه در سوره مریم خبر از کربلا داده شده، اتفاق بزرگی است. البته اینها به هیچ‌وجه برداشت‌های شخصی نیست بلکه مشورت و گفت‌وگوی بسیاری داشتیم  با استاد اصفهانیان که کارشناس مذهبی سریال مریم مقدس نیز بوده‌اند. ما از لحاظ قوت و اعتبار مذهبی از این ماجرا خیال جمعی داریم و مهم‌ترین مساله این است که ما با چند میلیارد مسیحی در جهان مواجهیم که می‌توان با آنها تخاطب کرد و گفت که حضرت مسیح در کربلا به دنیا آمده است. مسیحی‌ها ارادت خاصی به حضرت دارند، شما در اربعین یا دسته‌های عزاداری عاشورا می‌بینید که مسیحی‌ها و حتی کشیشان می‌آیند و از حضرت عباس شفاعت و حاجت می‌گیرند. اگر این شناخت جهانی شود بی‌شک اتفاقات بسیار خوبی رخ خواهد داد. اگر نبرد خلیج‌فارس توانست هیبت آمریکا را خدشه‌دار کند و بازتاب فراوان جهانی داشته باشد، این انیمیشن سینمایی نیز به لطف خدا اتفاقات بسیار خوبی را رقم خواهد زد. عظیما با اشاره به آغاز تولید این مجموعه اظهار داشت: شروع این کار در ماه محرم کلید خواهد خورد و ما برای تولید این اثر 4 میلیارد تومان هزینه نیاز خواهیم داشت که ان‌شاءالله با کمک‌های مردمی این پروژه را پیش خواهیم برد. کارهای قبلی‌مان با پول شخصی تولید شد و بعد به فروش رفت اما این هزینه چیزی نیست که بتوان با هزینه‌های شخصی آن را تولید کرد و نیاز به کمک مردم خواهیم داشت.  وی با اشاره به مقوله «نذر فرهنگی» گفت: حمایت مردمی در جهان امری مرسوم است، ما گمان می‌کنیم که فقط خودمان اهل نذورات هستیم درحالی که مسیحیان برای محصولات فرهنگی و دینی خود نیز نذرهای بسیار کلانی ادا می‌کنند. در ایام محرم صدها میلیارد هزینه‌–که بجا و درست هم هست- صرف تغذیه مردم، محرومان و عزاداران می‌شود اما چه خوب است ما نذر فرهنگی هم داشته باشیم. ما دوست داریم یک‌صدم یا یک‌دهم آن در اختیار چنین پروژه‌هایی قرار بگیرد که بتواند حضرت را به جهان معرفی کند. وی همچنین افزود: ما می‌خواهیم سایتی را راه‌اندازی کنیم که مردم به واسطه آن بتوانند کمک‌های مالی و نذورات خود را به این طرح واریز کنند. کارگردان نبرد خلیج‌فارس در پاسخ به فرم این انیمیشن گفت: چندین سال طول کشید تا ما به این نتیجه برسیم که چگونه این داستان را روایت کنیم. این را بگذارید در کنار آن چند سالی که درباره روایت کربلا و انتخاب قصه‌مان تامل داشتیم. فرم این انیمیشن رئال است  و مانند انیمیشن‌های آمریکایی تم فانتزی ندارد. منتها در آن جبهه و جنگ و تیر و تانک نیست و جلوه‌های خاص‌تری در این انیمیشن را به کار بردیم. وی با اشاره به سبک خاص روایت در فیلمنامه گفت: ما روایت خاصی را در بیان قصه انتخاب کردیم، در واقع سبکی خاص و بدیع در فیلمنامه‌نویسی مطرح می‌شود. هم‌اکنون گروه حرفه‌ای در حال تحقیق و پژوهش فیلمنامه هستند و انتظار می‌رود با خرق عادت در این روایت، مخاطب جهانی بتواند هرچه بهتر با آن ارتباط برقرار کند.
پوچ‌گرایی یا جهاد؟ پارادوکس مدیران
 یا مردم؟
جهانگیر الماسی که این روزها کمتر در عرصه تئاتر و سینما دیده می‌شود، با گلایه از مدیران فرهنگی اظهار داشت: مدیریت فرهنگی ما برنامه و نقشه راهی ندارد و نمی‌داند چه کاری باید انجام دهد. وی افزود: برخی مدیران با طرح‌های خوش آب و رنگ بی‌توجه به دانش هنری دل می‌بازند در حالی که برخی از این تئاتر‌هایی  را که مجوزش را صادر کرده‌اند در ژانر خاصی برای جوامع مرفه بی‌دردی است که هیچ مشکلی ندارند و در اوج بیهودگی به ابزوردیسم روی آورده‌اند. وی با اشاره به عدم سواد هنری برخی مدیران فرهنگی، بیان داشت: متاسفانه بسیاری از مدیران از پست‌های مدیریتی نامرتبط به این حیطه می‌آیند و هیچ آشنایی پیشینی با مکاتب هنری و سواد هنری ندارند. زمانی هم که از تئاتر‌های بیهوده‌گرا و تئاتر‌های پوچ‌گرا انتقاد می‌کنی، جمعی با تو اختلاف پیدا می‌کنند. وقتی دم از ارزش‌ها و مفاهیم آرمانی بزنی و با جوانانی که برای این مملکت خون داده‌اند، همسو شوی، گروه دیگری که مدیریت در دستش است با تو دشمن شده و چنان سعی در از بین بردنت دارند که از حیز انتفاع خارج شوی. وی با انتقاد از اینکه هنرمندان اصیل این مملکت به دلیل فراگیری ابتذال در هنر خانه‌نشین شدند، اظهار داشت: مدیریت ما چنان نابسامان است که وقتی شهرداری، ارشاد و نهاد‌های فرهنگی برنامه‌ریزی می‌کنند خیابانی را به نام مبارز اروپایی بابی ساندز می‌زنند، از آن سو چندین تئاتر علیه همین شخصیت روی صحنه می‌رود. الماسی با اشاره به اینکه عرصه فرهنگ نیاز به پیرایش دارد نه آرایش، گفت: مدیران فرهنگی ما مدام در حال آرایش و زرق و برق‌دار کردن مجموعه‌ها هستند. سیستمی که انگل‌های زیادی به پیکر شریفش که به نام اهل بیت مزین شده است، چسبیده‌اند و نیاز به بازسازی و پیرایش دارد. من برای لقمه حلالی سال‌ها می‌نشینم و طرح می‌نویسم، آنگاه برای یک نهاد رسمی می‌برم. در همان نهاد اثر را از من به صورت رسمی به سرقت می‌برند و هم‌اکنون نیز نه‌تنها فیلم سینمایی که مشغول ساخت سریالش نیز هستند. وی با انتقاد از تقدیرهای بی‌حاصل گفت: مدام با قاب عکس و کیف چرم تقدیر می‌شویم و این شائبه به وجود می‌آید که مگر از آشنایان مجریان مراسم در قاب‌سازی و کیف‌دوزی هستند که تنها این راه تقدیر بوده است؟ تقدیر به کار ما نمی‌آید و هنرمند باید کار کند تا پویا باقی بماند. الماسی با بیان اینکه من 30 طرح نگاشته شده دارم که تماما ارزشی و اخلاقگرا هستند، افزود: در عرصه فرهنگ تهیه‌کننده‌ها به دنبال فروش کالای رسانه‌ای خود و کسب سود هستند و من هنرمند باید کالای او را تبلیغ کنم، در این شرایط اگر نهادهای دولتی و عمومی به وظیفه‌شان در قبال هنر عمل نکنند با مشکل جدی‌تری در فرهنگ روبه‌رو خواهیم شد. وی درباره پارادوکس رفتاری مدیران فرهنگی بیان داشت:  من از تئاتر‌های ابزور می‌آیم بیرون می‌گویم این تئاتر برای این جامعه است؟ پس شهید حججی در این کشور چه می‌گوید؟ این تناقض کجاست؟ وقتی  دقیقا از در تئاتر که بیرون می‌آیی تابلوی شهید حججی را می‌بینی  می‌گویی ما کجاییم، آن جوانی که در سوریه می‌جنگد کجاست؟ مگر یک پیکر واحد بر مسند مدیریت فرهنگی ننشسته است؟ چگونه این تناقض به وجود می‌آید؟ جوانی که خالی‌الذهن وارد تئاتر می‌شود و وقتی از آن تئاتر نیهیلیسم بیرون می‌آید مقابل تابلوی شهید حججی قرار می‌گیرد. این پارادوکس از کجا نشأت می‌گیرد؟
 

سمیرا کریمشاهی: آزادی و آزادی‌بیان واژه‌های دهان‌پرکنی هستند که به دور از بار معنایی و گستره‌ای که در برمی‌گیرند، بعضی‌ها با آن پز روشنفکری می‌دهند، عده‌ای وجودش را انکار می‌کنند تا ژست اپوزیسیون بگیرند و تعدادی هم جاری‌و‌ساری شدن آن ‌را وعده می‌دهند تا بتوانند نظر مردم را جلب کنند و بر منصب قدرت تکیه بزنند.
اما مساله‌ای که قابل تأمل است اینکه اگر همین روشنفکر، اپوزیسیون و اقلیت برای جایگاه مهمی انتخاب شوند تا چه حد می‌توانند میان حرف و عمل خود درباره آزادی تناسب ایجاد کنند. بیرون گود نشستن و لنگش کن گفتن آسان است اما قرار گرفتن در میانه‌ میدان آشکار می‌کند که فرد، «مرد عمل است» یا «ابن‌الحرف».
قدرت طعمه‌ای وسوسه‌کننده است که صاحبش از سهیم شدن آن با بقیه هراس دارد و برای دوری از تعمیم آن به همگان و استحکام اقتدار خود به ابزارهای مختلف برای خاموش کردن صدای مخالفان و منتقدان متوسل می‌شود.
در طول 4 سال عملکرد دولت یازدهم، به‌رغم اینکه دکتر روحانی در ابتدا با طرد برخورد گازانبری و حقوقدان خواندن خود در قامت ناجی آزادی و آزادی‌بیان ظاهر شد اما با توهین‌های متعدد به منتقدان و نسبت دادن عبارت‌هایی نامناسب به آنها، مهر مردودی خود را بر پرونده‌ این عملیات نجات زد. همیشه به منتقد به چشم رقیبی نگاه کردند که قصد دارد آنها را از جایگاه‌شان به زیر بکشد ولی به عنوان مثال درباره توافق هسته‌ای اگر به‌جای زدن برچسب دلواپس، گوشی شنوا برای شنیدن نقدهای خیرخواهانه بود شاید الان در موقعیتی قرار نمی‌گرفتیم که آمریکا هرچه بیشتر اعمال تحریم کند ما مخلصانه‌تر متعهد به توافق هسته‌ای باشیم حتی اگر او بخواهد از برجام خارج شود!
4 سال تصویر مخدوشی از آزادی ترسیم شد و اگر این را در کنار مشکلات اقتصادی و ناکامی توافق هسته‌ای و موارد دیگر بگذاریم، دولت برای بقای خود، چاره را در زیر پا گذاشتن یکسری پرنسیب اخلاقی برای کسب پرستیژ موقت سیاسی دید تا بازهم آرای بیشتر مردم در سبد آنها باشد.
بازهم آزادی نقش اول این نمایش را اجرا کرد، یکبار با عبارت «لوله کردن»، بار دیگر با «دیوارکشی» و با عبارت‌های متعدد دیگر آنقدر به آزادی چنگ انداختند که آن از معنا برهنه و تهی شد. تا حدی که معنایش به حق برهنگی تقلیل یافت.  خلاصه! چه طرفدار آزادی بدن یا بیان بودن، دوباره ایران، دوباره تکرار روحانی را دید.
زمان زیادی از دولت دوازدهم نمی‌گذرد اما همین مدت کوتاه به ما می‌گوید منتقدان دولت باید خود را آماده‌ برخوردهایی مشابه دور قبل کنند. اگر آقای روحانی در جریان انتخابات مدعی شدند آزادی از رقبایش خجالت می‌کشد، بهتر است این روزها از آن سراغی بگیرند که از چه چیزی خجل و شرمنده است؟ آزادی شرمنده‌ مرگ «زنده‌باد مخالف من» است. آزادی خجالت می‌کشد که باید غلام حلقه به گوش افرادی باشد که یا ژن خوب دارند یا با دولت هستند نه در مقابلش. شرمسار است که افرادی در جریان انتخابات سنگش را به سینه زدند که همین چند روز پیش مانع برگزاری جشن طنز سیاسی «دکتر سلام»، در ورزشگاه ۱۲هزار نفری آزادی شدند تا هشتگ #دولت_راه_آزادی_را_بست ترند شود؛ چون هراس داشتند در چنین مکانی منتقدان‌شان دور هم جمع شوند. این مکان صرفا برای حضور ۱۲ هزار نفری است که دورهم پا بکوبند و با هم آهنگ دوباره ایران را زمزمه کنند، برای دکتر روحانی سوت و کف بزنند و ایشان هم از ناشی بودن رقبا برای مذاکره با دنیا و رفتن بدون بازگشت تحریم‌ها سخن بگوید و دوباره سوت و کف! نمی‌شود یک عده معدود –آن هم دانشجو که قشر بیش‌فعال جامعه است- که از جای خاصی هم تغذیه می‌شوند، در چنین مکانی از بلاتکلیفی برجام، از مشکلات اقتصادی و از ژن‌های برتر بگویند. آزادی چه خودش و چه ورزشگاهش، فقط برای برهنه‌کنندگان این واژه از معنی است و شاید هم برای آزادیخواهان برهنگی! خلاصه! کم نبودند افرادی که با ترس دیوار‌کشی و اجبار پوشش چندلایه‌ای به امتداد دولت یازدهم رای دادند و برای اینها باید افسوس خورد.
آزادی از چنین رفتارهایی از سوی دولتمردان شرمسار و خجل‌زده شده است که از «نشکنیم قلم‌ها را» رسیده‌اند به «بشکنیم قلم پاها را» که می‌خواهند به جشنی بروند که بانیان آن منتقدان دولت هستند. خلاصه! دولتمردان گربه‌‌ دم حجله‌ای را نرسیده به ورودیه ورزشگاه آزادی کشتند تا حساب کار دست بقیه بیاید. «پناه بردن به خدا از بستن دهان منتقدان» هم کشک!
 

ناصر نوبری:  آنچه آقای امانوئل مکرون درباره ضرورت مذاکره بر سر وضعیت برنامه هسته‌ای ایران بعد از سال 2025 گفته است، یک نشانه خوب برای وضعیت وفاداری اروپایی‌ها به برجام و قواعد آن نیست. آقای مکرون خوب می‌داند سلف او در مذاکرات هسته‌ای بر سر چه چیزی توافق کرده است ولی حالا برخلاف برجام و قواعد آن خواستار مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای ایران پس از سال 2025 است.
آقای مکرون در واقع همان خواسته ترامپ را به آقای روحانی گفته است. ترامپ از همان ابتدای ریاست‌جمهوری وعده‌های انتخاباتی‌اش درباره برجام را یادآوری کرد. برنامه اصلی ترامپ برای برجام، استفاده حداکثری از منافذی بود که اوباما در این توافق ایجاد کرده بود. به صورت مشخص ترامپ روی 2 موضوع تمرکز کرده است. ابتدا گزاره نظارت که از طریق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و با تمرکز بر مفاد پادمان آن را مطرح کرده است. ماجرای سفر نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل و طرح موضوع بازرسی از مراکز نظامی ایران در همین راستا انجام شد و متاسفانه آقای آمانو نیز گفت مراکز نظامی ایران طبق ان‌پی‌تی، در دسترس آژانس قرار دارد. در این حوزه شرایط برای ترامپ فراهم است.
اما محور دومی که ترامپ دست روی آن گذاشت، باز بودن انتهای برجام یا اصطلاحا همان بند «غروب آفتاب» است. در برجام وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از اتمام دوره زمانی 10ساله مشخص نشد و حالا ترامپ به دنبال آن است تا با فشار بر ایران، محدودیت‌های هسته‌ای در برجام را از یک دوره 10 ساله تبدیل به محدودیت‌های مادام‌العمر کند.
آنچه آقای مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در نیویورک به آقای روحانی گفته، در واقع تقویت همین محور دوم نقشه‌ای است که ترامپ برای برجام کشیده است. مکرون می‌گوید باید درباره وضعیت برنامه هسته‌ای ایران پس از سال 2025 مذاکره و نگرانی‌های ترامپ برطرف شود. خب! مشخص است که این موضع فرانسه در واقع باز کردن میدانی است که از یک طرف مقوم زیاده‌خواهی آمریکا است و از طرف دیگر نشان‌دهنده وفادار نبودن به برجام.
مذاکره درباره برنامه هسته‌ای ایران پس از برجام، در واقع خلاف مبانی مذاکرات هسته‌ای طی 4 سال گذشته است. این را آقای مکرون می‌داند. ایران و 1+5 طی 4 سال گذشته براساس یک بستر و مبانی مشخص مذاکره کرده و به برجام رسیدند. قرار بود طرفین داده‌ها و ستانده‌هایی معقول مبادله کنند (که البته طرف ایرانی با ضعف خود ستانده‌های بسیار کمتری نسبت به ستانده‌های طرف مقابل دریافت کرد). ایران برای 10 سال برنامه هسته‌ای خود را تعطیل یا نیمه‌تعطیل کرد برای اینکه بهانه‌جویی طرف مقابل برطرف و در مقابل تحریم‌های ظالمانه هسته‌ای برداشته شود. این مبنای توافق برجام بود. هر آنچه در جزئیات برجام و وضعیت تعهدات آن رخ داد در قالب این بستر رخ داد.
اما آنچه حالا ترامپ و اینک آقای مکرون می‌گویند خلاف قاعده و مبنای برجام است. اینکه ایران پس از دوره برجام با برنامه هسته‌ای خود چه می‌کند، اساسا چه ربطی به برجام دارد که حالا یکی از شروط بقای آمریکا در برجام شده است؟
از طرف دیگر وضعیت برنامه هسته‌ای ایران باید براساس قواعد و قوانین بین‌المللی سنجیده شود. محدودیت‌های برجام صرفا یک آوانس با خیال رفع نگرانی‌های ساختگی آمریکا و برداشتن رژیم تحریم‌های ظالمانه بوده است، بنابراین طرح مذاکره درباره برنامه هسته‌ای ایران پس از دوره زمانی برجام، در واقع تکرار همان ادعاهای اوباما قبل از برجام و در واقع به معنای بازگشت اختلاف هسته‌ای به اواخر دهه 80 شمسی است!
حالا شما تصور کنید اگر قرار بود 4 سال قبل در آستانه مذاکرات هسته‌ای در دوره جدید، طرف 1+5 با ادبیات فعلی ترامپ و مکرون درباره برنامه هسته‌ای ایران وارد مذاکره می‌شد، اساسا امکان مذاکره یا توافق وجود داشت؟ خیر! مذاکره برای محدودیت دائمی برنامه هسته‌ای ایران یعنی فشار برای نادیده گرفتن حقوق قانونی و بین‌المللی یک کشور!
 به همین دلیل این موضوع اساسا غیرقابل پذیرش و غیرقابل مذاکره است. اساسا ما درباره حقوق هسته‌ای مردم و حقوق نسل‌های آینده حق مذاکره نداریم و هرگونه ورود به این مذاکرات نامشروع است.  کاری که فرانسوی‌ها می‌کنند و اظهاراتی که رئیس‌جمهور فرانسه در دیدار آقای روحانی مبنی بر ضرورت مذاکره بر سر برنامه هسته‌ای ایران پس از سال 2025 مطرح کرده است، خلاف قواعد و مبانی برجام بوده و متاسفانه حاکی از آن است که آنها در ماجرای برجام، جانب ترامپ را گرفته‌اند. مذاکره مجدد بر سر وضعیت برنامه هسته‌ای ایران تلاشی برای اعمال محدودیت‌های بیشتر علیه ایران به بهانه حفظ برجام است. فرانسوی‌ها یک بار دیگر نشان دادند غیرقابل اعتمادند.  

 

حسن رضایی: می‌خواستم این یادداشت را چند روز پیش بنویسم؛ نشد! اما وقتی 2 روز قبل اتفاقی عکس دانش‌آموزان هرمزگانی دست و پا قطع‌شده را دیدم، طاقتم طاق شد. شرمنده شدم، دیدم تا دیر نشده، باید حرفی زد. خدا را چه دیدی؛ شاید حرص و ولع جاده‌ها آخر مرا هم بلعید. شما را هم... خدا ان‌شاءالله به خانواده‌‌های ما صبر بدهد اما خواهش می‌کنم هوای دل نازک بعضی‌ها را داشته باشید. لطفا! تکرار می‌کنم: لطفا! اگر عجله هم داشتید، از این اتوبوس‌‌های سرراهی سوار نشوید. بروید مثل بچه‌‌های خوب، از دفتر ترمینال بلیت بگیرید. چرا؟ پرسیدن دارد؟ زبانم لال می‌خواهید وسط عزا با بیمه نبودن‌تان، موجبات نگرانی جناب وزیر راه را هم فراهم کنید؟ خجالت بکشید!... ممنون!  
حالا که بحمدالله مسأله اصلی حل شد، خوب است هنوز که همه زنده‌‌‌‌‌ایم و تا دیر نشده، در باب تلفات جاده‌ای و علل آن حرفی بزنیم. حرف حساب! رئیس پلیس راهور ناجا همین چند روز پیش گفته است: «هر هفته به تعداد جان‌باختگان سقوط یک هواپیمای بوئینگ با ۳۰۰ مسافر، در جاده‌ها تلفات داریم». به عبارت دیگر، روزی
5/42 انسان! این قربانیان، فارغ از اینکه دلواپس باشند یا نه، فارغ از اینکه مسلمان باشند یا نه، فارغ از اینکه در لواسان زندگی کنند یا در خانه‌‌های مزخرف مسکن‌مهر، فارغ از اینکه هر چی! به هر حال انسانند. می‌بینید بعضا زوج‌‌های جوان برای آوردن بچه، چقدر حساب و کتاب می‌کنند؟ بله! اگر با عینک توسعه‌ای و حساب و کتاب دنیایی هم نگاه کنیم، برای پرورش هر یک از 5/42 نفری که روزانه در جاده‌‌های کشور مرگ را در آغوش می‌کشند، خیلی هزینه شده است. گیرم که بیمه هم باشند!
گزارشی در همین زمینه می‌گوید مرگ‌ومیر ناشی از سوانح رانندگی سالانه 6 میلیارد دلار هزینه بر اقتصاد ایران تحمیل می‌کند. در 14 سال گذشته، 315 هزار و 264 شهروند ایرانی بر اثر سوانح رانندگی در جاده‌‌های کشور  جان خود را  از دست داده‌‌‌اند. آماری دیگر در همین زمینه: سوانح رانندگی در ایران سالانه 300 هزار معلول به جا می‌گذارد و 90 درصد ضایعات قطع نخاعی کشور بر اثر تصادفات جاده‌ای پدید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. یک آمار دیگر: طبق بررسی مرکز آمار ایران، از 64 میلیون سفر انجام شده در تابستان سال 92 در سطح کشور، تنها 600 هزار سفر با هواپیما انجام شده است. در حالی که در همین مقطع زمانی، تعداد سفرهای صورت گرفته در سطح جاده‌‌های کشور بیش از 60 میلیون سفر بوده است.
بینی و بین‌الله، اگر شما وزیر راه باشید، چه می‌کنید؟ 36 میلیارد دلار خرج می‌کنید تا هواپیمای آکبند بخرید و برای ورود آن به کشور جشن پاگشا راه بیندازید که برجام، زنجیرهای تحریم را پاره کرد و کذا؟! در قراردادهای خرید هواپیما، حتی با فرض تحقق فاینانس خارجی، ما ابتدا باید
15 درصد قرارداد را بپردازیم. ظاهرا مجموع قراردادهای این حوزه، 36 میلیارد دلار خرج برخواهد داشت. این بار که سوار اتوبوس شدید، بیکار ننشینید و 15 درصد را خودتان حساب و کتاب کنید. این را هم در نظر داشته باشید که هم‌اکنون 400 هزار میلیارد تومان پروژه نیمه تمام صنعتی وجود دارد و ده‌ها هزار واحد تولیدی در کشور منتظر خط اعتباری ارزی هستند. هواپیما اما چیز دیگری است! ماها که البته شاید هرگز سوار نشویم، این چیزها را نمی‌فهمیم. این ماها، بیش از 95 درصد جمعیت کشور هستند.
همین ژن‌‌های معمولی که احتمالا خود یا بستگان‌شان، ساکن مسکن مزخرف ‌مهر هستند و روزانه در جاده‌ها پرپر می‌شوند. کسانی که متاسفانه به‌رغم تذکرات چون منی، به مراقبت‌‌های بیمه‌ای حین سفر هم کمتر توجه می‌کنند! من که از نزدیک هواپیما دیده‌‌‌ام، به شما می‌گویم هواپیما خیلی بزرگ است. باید رفت و دید! برجام به هر حال باید خودی نشان می‌داد. بگذریم...! مزیت راهبردی‌‌‌‌‌‌تر هواپیما اما این است که دیگر نگرانی‌ها بابت بیمه نبودن مسافران را به صفر خواهد رساند. می‌فهمید؟... صفر! شاید احساس کنید من دارم خیلی ‌‌‌‌آش را شور می‌کنم. به هر حال، سهم فرهنگ ترافیکی و خودروسازها کجا می‌رود؟ باز همین چند روز قبل، رئیس پلیس راهور درباره تاثیر مردم بر حوادث رانندگی گفته است: «سال گذشته ۱۲۰۰ وسیله نقلیه در تصادفات فوتی حضور داشتند که حدود نیمی از آنان مقصر نبودند. در مجموع تعداد رانندگان پرخطر حدود ۳۰۰۰ نفر است در حالی که ما بیش  از ۲۰ میلیون خودرو، 5/11 میلیون موتوسیکلت و ۲۷ میلیون گواهینامه فعال داریم».
واقعیت این است که ما به‌رغم تمام مشکلات موجود در این حوزه، طی سال‌های گذشته همزمان با رشد چندین برابری وسایل نقلیه در راه‌‌های کشور، در زمینه کاهش تلفات جاده‌ای هم رکورد زده‌‌‌‌‌‌ایم. مسأله‌ای که نمی‌تواند ناشی از چیزی جز توسعه فرهنگ ترافیکی، توسعه شبکه اورژانس جاده‌ای در دولت‌‌های نهم و دهم و البته! توسعه قابل توجه راهسازی در همان دولت‌ها باشد. باور نمی‌کنید، با یک جست‌وجوی کوتاه اینترنتی، آمارها را ببینید. درباره خودروسازها حق با شماست. اینجا هم البته پراید وسیله است و مقصر اصلی فرانسوی‌ها هستند البته. ما از آنها خیلی خوش‌مان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. زنده باد پژو! مرده‌باد طنز «دکتر سلام»! بگذارید به اصل ماجرا برگردیم. اردوهای دانش‌آموزی فعلا متوقف شده، آیین‌نامه برگزاری‌شان هم در حال اصلاح است. تا آیین‌نامه اصلاح نشده اما اتوبوس دیگری در دره آبعلی سقوط می‌کند تا 11 نفر از 5/42 نفر تلفات آن روز را به خود اختصاص دهد.
واقعیتی که نشان می‌دهد اشکال اصلی را نباید در آیین‌نامه برگزاری اردوهای دانش‌آموزی جست‌وجو کرد. بد نیست بدانید مرحوم مریم میرزاخانی هم ژنی معمولی داشت و اتوبوس‌سوار بود! اسفندماه
76 اتوبوس حامل او و دیگر دانشجویان نخبه شرکت‌کننده در بیست‌ودومین دوره مسابقات ریاضی دانشجویی دچار حادثه شد. حادثه‌ای که 6 نفر از نخبگان المپیادی همسفر میرزاخانی را به کام مرگ فرستاد. مریم اما زنده ماند، مرگ اما همچنان می‌تازد! از قضا، دانش‌آموزان مظلوم هرمزگانی نیز بی‌استعداد نبودند. رهبر حکیم انقلاب تیرماه 95 در جمع دانشجویان گفته بودند: «خب! این گفته شد که حالا به جای اینکه جاده را درست کنند می‌روند سراغ هواپیما؛ این حرف درستی است، یعنی ما هم این اشکال را داریم؛ منتها این را توجه داشته باشید و من هم بارها قبلا گفته‌ام که رهبری نمی‌تواند در تصمیم‌گیری‌های موردی دستگاه‌های گوناگون دولتی مدام وارد بشود و مدام بگوید این باشد، این نباشد؛ این نمی‌شود. نه قانون این اجازه را می‌دهد، نه منطق این اجازه را می‌دهد».
حالا اما عباس آخوندی دوباره وزیر راه‌وشهرسازی شده است. واقعیتی که نشان می‌دهد فعلا خبری از تغییر رویکردها نیست، لذا خواهش می‌کنم همزمان با رعایت ملاحظات بیمه‌ای در جهت رفع نگرانی‌‌های مقام عالیه وزارت، لطفا! تکرار می‌کنم: لطفا! اگر این روزهای پایانی شهریورماه قصد مسافرت دارید، بیشتر مواظب خودتان باشید. ممنون!