گروه بین‌الملل: سلمان بن‌عبدالعزیز، پادشاه عربستان سعودی، شامگاه دوشنبه طی فرمانی شماری از فرماندهان ارتش این کشور را برکنار کرد. شبکه تلویزیونی العربیه،‌ وابسته به پادشاهی سعودی نوشته است ارتشبد عبدالرحمن بن‌صالح البنیان، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح بازنشسته شده و جای آن را فیاض بن‌حامد الرویلی گرفته است.  فیاض الرویلی از درجه سپهبدی به ارتشبدی ارتقا یافته است. عبدالرحمن بن‌صالح البنیان به عنوان مشاور دیوان پادشاهی منصوب شده است. این تغییرات شامل فرماندهان نیروی هوایی و نیروی زمینی ارتش عربستان نیز شده است. ترکی بن‌بندر بن‌عبدالعزیز،‌ به فرماندهی نیروی هوایی و فهد بن‌عبدالله المطیر،‌ به فرماندهی نیروی زمینی منصوب شده‌اند. جارالله بن‌محمد العلویی نیز با ارتقا به درجه سپهبدی، فرمانده یگان موشکی استراتژیک شده است. العربیه با اعلام اینکه این تغییرات در چارچوب «سند تحول در وزارت دفاع» عربستان انجام شده، افزود: پادشاه سعودی با سند تحول در وزارت دفاع این کشور که شامل چشم‌اندازها و استراتژی‌های مربوط به این امر بود، موافقت کرد. تعدادی از معاونان وزرا و همچنین شهرداران نیز تغییر کرده‌اند. شاخص‌ترین تغییر، انتصاب خانم تماد بنت یوسف الرماح به سمت معاونت وزیر کار است. پادشاه عربستان همچنین شماری از شاهزاده‌ها را به عنوان مشاوران خود منصوب کرده است. وزارت دفاع هم اعلام کرده استراتژی جدید نظامی آن از سوی پادشاه تایید شده است. در گزارش‌های منتشره به جزئیات یا دلایل این تغییرات اشاره‌ نشده است.
به نظر می‌رسد محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی در ورای این فرمان‌ها باشد، چرا که او سکاندار وزارت دفاع عربستان نیز است اما این تغییرات در زمانی رخ داده است که تهاجم نظامی عربستان به یمن اندک اندک وارد چهارمین سال خواهد شد و طی این مدت، بن‌سلمان که فرماندهی این تهاجم نظامی خونین را برعهده داشته است به هیچ‌یک از اهداف خود دست نیافته و کشورهایی هم که در ابتدای جنگ با سعودی‌ها ائتلاف کرده بودند یکی یکی از این ائتلاف جدا شده‌اند. ادامه درگیری‌ها در حالی است که سازمان ملل وضعیت یمن را یکی از ناگوارترین بحران‌های انسانی در جهان خوانده است. در حال حاضر سعودی‌ها چشم‌انداز روشنی از ادامه جنگ ندارند و معلوم نیست تا کجا این شرایط را تحمل خواهند کرد؛ قدرت نظامی انصارالله یمن به طور چشمگیری افزایش یافته و جنگ علیه این کشور برای سعودی‌ها فرسایشی شده است. این نگون‌بختی رژیم سعودی سبب شده است تا دست به دامان پاکستان شود و از این کشور برای آموزش نظامی نیروهای ارتش کمک بخواهد؛ تقاضایی که پاکستان هفته گذشته با اعزام واحدهایی از ارتش به این کشور پادشاهی پاسخ مثبت داد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد تغییرات نظامی می‌تواند در چارچوب انداختن مسؤولیت شکست در تهاجم نظامی به یمن به دوش فرماندهان نظامی باشد که عزل شده‌اند تا وجهه بن‌سلمان  که در حال تحکیم جایگاه خود برای جانشینی پدرش است، تخریب نشود.  درباره این عزل و نصب‌های جدید ملک سلمان احتمال دیگری نیز مطرح می‌شود و آن اینکه این اقدام  به منظور پاکسازی عناصری است که احتمال می‌رود پس از مرگ سلمان علیه ولیعهد اقدام کنند بنابراین پس از پاکسازی شاهزادگان سعودی به اتهام فساد مالی، حالا نوبت به ارتش رسیده تا شرایط برای جانشینی محمد بن‌سلمان مهیا شود اما از طرفی در عزل و نصب‌های سلمان تعدادی از مقام‌های سیاسی نیز جابه‌جا و عزل شده‌اند و به جای عزل‌شدگان، به تعدادی از نزدیکان شاهزادگانی که به اتهام فساد بازداشت شده بودند مانند ترکی بن‌طلال، برادر ولید بن‌طلال سرمایه‌دار برجسته سعودی، پست‌های سیاسی داده شده است که این نیز می‌تواند در مقام دلجویی پادشاه عربستان ارزیابی شود. طبق این گزارش، شاهزاده ترکی بن‌طلال بن‌عبدالعزیز به عنوان معاون امیر منطقه عسیر و در سطح وزیر تعیین شد. با این تغییرات گسترده در ارتش عربستان  ممکن است 2 اتفاق رخ دهد: 1- زمینه‌سازی برای پایان تهاجم نظامی به یمن. 2- نزدیک شدن اعلام پادشاهی محمد بن‌سلمان. 
 جدال قطعنامه‌ها درباره یمن
جنگ خونین ائتلاف سعودی علیه یمن همچنان ادامه دارد و جان ده‌ها غیرنظامی را گرفته و میلیون‌ها نفر را آواره و بی‌خانمان کرده است اما رژیم کودک‌کش سعودی با استفاده از ابزار تهدید مالی سازمان ملل، توانست نام خود را از فهرست سیاه و شوم این سازمان خارج کند. این ائتلاف که تجهیزات و تسلیحات خود را از قراردادهای میلیارد دلاری با آمریکا و انگلیس تامین می‌کند، اکنون به کارگروه کارشناسی یمن وابسته به سازمان ملل متوسل شده و پس از شلیک چند موشک از یمن به سمت ریاض، آن هم به دنبال ارتکاب جنایات فراوان انسانی بویژه در انسداد تمام گذرگاه‌های یمن و جلوگیری از هرگونه دسترسی به کمک‌های انسان‌دوستانه می‌کوشد در نمایشنامه‌ای که آمریکا آن را کارگردانی می‌کند، محکومیتی برای ایران بگیرد. نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل هم که راهبرد خود را جایگزینی نام ایران در شورای امنیت به جای درگیری‌های سرزمین‌های اشغالی تعریف کرده است، با به نمایش درآوردن لاشه یک موشک که ادعا می‌کرد توسط سعودی‌ها به آمریکا تحویل داده شده است، اذهان عمومی را به این سمت سوق داد که این موشک متعلق به ایران است. نماینده انگلیس هم که کشورش قراردادهای تسلیحاتی خوبی را با شیوخ خلیج‌فارس منعقد کرده است، پیشگام تهیه قطعنامه‌ای شد که در آن با استناد به گزارش ادعایی کارگروه کارشناسی یمن، ایران را به دلیل نقض قطعنامه شورای امنیت محکوم کند و همزمان بکوشد در راستای راضی کردن ترامپ، آن را به قطعنامه 2231 گره بزند. این در حالی است که انگلیس در قطعنامه پیشنهادی خود به هیچ‌وجه به جنایات رژیم سعودی در یمن و قرار دادن این کشور در معرض بزرگ‌ترین قحطی تاریخ و بحران انسانی، اشاره‌ای نکرده بود.
سوال جدی پیش روی انگلیس و کشورهایی که خواهان تصویب چنین قطعنامه‌ای هستند، این است که با این اقدام چه کمکی به حل بحران یمن خواهند کرد؟  اینجاست که اهداف سیاسی و غیرانسان‌دوستانه طراحان چنین قطعنامه‌هایی هویدا شده و البته کشورهای دیگر هم نسبت به این اهداف آگاهی دارند. از این رو، فدراسیون روسیه با وتوی قطعنامه پیشنهادی انگلیس، قطعنامه‌ای پیشنهاد داد تا فقط نسبت به تمدید رژیم تحریم‌ها و ادامه ماموریت کارگروه کارشناسی یمن تصمیم‌گیری شود، بدون آنکه نام ایران در آن ذکر شود. پیش‌نویس قطعنامه روسیه با 15 رای تصویب شد.

واکنش انصارالله به وتوی قطعنامه پیشنهادی انگلیس
محمد‌علی الحوثی، رئیس کمیته عالی انقلاب یمن درباره قطعنامه پیشنهادی انگلیس برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه یمن در شورای امنیت و وتوی آن از سوی روسیه، موضع‌گیری کرد. وی در صفحه شخصی‌اش در توئیتر درباره این مساله نوشت که وتوی این قطعنامه از سوی روسیه، شکست سیاسی برای دشمنی آمریکایی- سعودی است و آغازی بر حذف سلطه آمریکا بر پرونده یمن به شمار می‌رود، زیرا این مساله در شرایطی روی داد که کشورهای متجاوز به یمن طی یک سال کامل برای ارسال بقایای موشک یمنی به آمریکا و دعوت نمایندگان شورای امنیت برای تماشای آن و نیز تهیه گزارش ساختگی و غیر‌حرفه‌ای گروه به اصطلاح متخصص تلاش کردند. در ادامه این پست آمده است: آنها در انتظار این روز بودند اما با پول‌های‌شان چیزی جز شکست سیاسی مقابل چشم جهانیان برداشت نکردند. این مساله نتیجه جنایات شرم‌آور آنها علیه ملت محاصره شده یمن است.
 

نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را تدوین کرده‌اند که براساس آن، اموال نامشروع مقامات دولتی، همسران و فرزندان آنها از ابتدای انقلاب تا به امروز، اعاده و به بیت‌المال بازگردانده می‌شود. این طرح که در بهارستان مورد اقبال نمایندگان قرار گرفته و تاکنون بیش از یکصد نماینده آن را امضا کرده‌اند، ظاهرا در پاستور طرفداری ندارد. این را می‌شود از اظهارات روز گذشته محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت دریافت. او در نشست خبری با رسانه‌ها اگر چه از استقبال دولت از این طرح می‌گفت اما بارها با بیان اینکه «شاید نیازی به اینکه زحمتی کشیده شود، نیست»، «ما مخالفت نمی‌کنیم اما حرف‌های کارشناسی خود را می‌زنیم» و اینکه «فکر می‌کنیم نیازی به قانون و سروصدا نداریم» تلویحا از مخالفت دولت با این طرح سخن گفت. نوبخت البته این را نیز گفت که براساس قانون مقامات دولت لیست اموال خود را به همراه اسناد به رئیس قوه‌قضائیه اعلام می‌کنند. او بر همین اساس معتقد است نیازی به قانون جدید در این زمینه نیست اما طراحان این طرح معتقدند علت تدوین این طرح، به ناکارآمدی اصل 142 قانون اساسی- که به قانون رسیدگی به اموال مسؤولان معروف است- مربوط است و دلیل ناکارآمدی این قانون را ثروت‌های افسانه‌ای امروز برخی مسؤولان می‌دانند. آنان بر همین اساس طرح اعاده اموال نامشروع مقامات دولتی را تدوین کرده‌اند. براساس این طرح، یک کمیته متشکل از نمایندگان وزیر اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، یک نفر از قضات عالیرتبه کشور، نماینده دفتر بازرسی مقام معظم رهبری، نماینده رئیس سازمان بازرسی و رؤسای کمیسیون‌های قضایی و اصل 90 مجلس مامور بررسی اموال مسؤولان می‌شوند. این کمیته موظف است اموال  همه مقامات ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری همچون رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران آنها، معاونان رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران‌شان، استانداران و شهرداران را بررسی کند. در صورت تاکید غیرمشروع بودن اموال مقامات، قوای سه‌گانه مکلف به تبعیت از این دستور هستند. براساس این گزارش، دیروز سه‌شنبه محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت در نشست خبری خود با رسانه‌ها در پاسخ به سوال خبرنگاری پیرامون طرح اعاده اموال نامشروع مسؤولان به بیت‌المال و نظر دولت در این باره گفت: حتما ما موافقیم و اگر ثابت شد اموالی نامشروع است، قبول داریم. وی با این پرسش که چه کسی باید این را مشخص کند، افزود: یعنی باید برای همه مسؤولان پرونده‌ای به دادگاه بدهیم؟ یا اینکه اگر شک کردیم اموال یک عده‌ای نامشروع است، آن را به دادگاه بدهیم؟ برای این کار الان مشکل قانونی نداریم. با این طرح جدید هیچ‌کس مخالف نیست. منتها فکر می‌کنم شاید نیازی به اینکه زحمتی کشیده شود و فرآیندی طی شود، نیست. البته این طرح جذاب است و همه از آن استقبال می‌کنند. سخنگوی دولت با بیان اینکه در حال حاضر هم می‌تواند این کار صورت بگیرد و دادستان عمومی می‌تواند هر مال نامشروعی را اعلام و پیگیری کند، گفت: ما با طرح جدید مخالفت نمی‌کنیم اما حرف‌های کارشناسی خود را می‌زنیم.نوبخت گفت: اگر در این طرح منظور از مسؤولان، «دولت» است که ما همان روز نخست موظف شدیم اموال خود و خانواده‌های‌مان را با سند و مدرک به رئیس قوه‌قضائیه تقدیم کنیم. در دولت دوازدهم هم یک بار دیگر اسناد و مدارک را ارائه کردیم که هیچ افزایش غیرمعقول و غیرقانونی نداشته است.  وی افزود: اگر منظورمان از طرح جدید مجلس همین است، از نظر دولت مشکلی نیست. اگر این طرح برای نماینده‌های مجلس است چه اشکالی دارد آنها هم اضافه شوند؟ ما اتفاقا استقبال می‌کنیم. ضمن اینکه فکر می‌کنیم نیازی به قانون و سرو صدا نداریم.
رسیدگی به اموال 40ساله مسؤولان
بی‌اطلاعی سخنگوی دولت از این طرح - که به نظر می‌رسد ناشی از مخالفت دولت با آن است - در حالی است که پیش از این متن کامل این طرح در رسانه‌ها منتشر شده و نمایندگان مجلس نیز درباره جزئیات آن اظهارنظر کرده‌اند. حتی روز گذشته نیز برخی نمایندگان در گفت‌وگو با رسانه‌ها جزئیات بیشتری از این طرح را رسانه‌ای کردند. احمد امیرآبادی، عضو هیات‌رئیسه مجلس در گفت‌وگو با فارس، از تشکیل کمیته‌ای 5 نفره به همراه روسای کمیسیون اصل 90 و قضایی مجلس برای رسیدگی به اموال نامشروع مسؤولان خبر داد. عضو هیأت‌رئیسه مجلس گفت: بر اساس طرح نمایندگان کمیته‌ای 5 نفره مامور بررسی اموال مشروع و غیرمشروع مسؤولان می‌شود و بر اساس تصمیم متخذه اموال مسترد شده در مسیر فقرزدایی و ایجاد اشتغال در کشور هزینه خواهد شد. احمد امیرآبادی، نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با فارس، با اشاره به جزئیات طرح اعاده اموال نامشروع مسؤولان به بیت‌‌المال گفت: در این طرح تعریفی از اموال متعارف و غیرمتعارف مشروع و غیرمشروع مسؤولان ارائه شده و کمیته‌ای برای این منظور تعیین شده تا درباره این موضوع تصمیم‌گیری کند. وی افزود: در این کمیته 5 نفره نمایندگان وزیر اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، یک نفر از قضات عالیرتبه کشور، نماینده دفتر بازرسی مقام معظم رهبری و نماینده رئیس سازمان بازرسی در آن عضویت دارند و رؤسای کمیسیون‌های قضایی و اصل 90 مجلس نیز در آن عضو هستند که در این کمیته موضوع اموال مسؤولان و مشروع
و غیرمشروع بودن آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. عضو هیأت رئیسه مجلس اظهار داشت: بر اساس این طرح مقامات مسؤول برای ارائه توضیحات دعوت می‌شوند و چنانچه مال نامشروعی کسب کرده باشند با تصمیم این کمیته به بیت‌المال بازگردانده می‌شود. امیرآبادی خاطر‌ نشان کرد: مسؤولانی که مدنظر این طرح هستند عبارتند از رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران آنها، معاونان رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران‌شان، استانداران و شهرداران که اموال آنها توسط کمیته 5 نفره مورد بررسی قرار می‌گیرد و تصمیمات این کمیته برای همه لازم‌الاجراست و قوای سه‌گانه مکلف به رعایت آن هستند. سیداحسان قاضی‌زاده‌هاشمی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس نیز درباره این طرح گفت: این طرح مربوط به همه مقامات ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری همچون سران
3 قوه، نمایندگان، وزرا و ... است که طرح نمایندگان درباره عودت اموال نامشروع نه‌تنها شامل این مسؤولان بلکه خانواده‌های آنها همسر، فرزند و همینطور شامل افرادی که اموال‌شان را به آنها واگذار کردند نیز می‌شود. وی افزود: ملاک در این طرح بررسی اموال و دارایی‌ها روی نحوه کسب درآمد است که آیا درآمد حاصل‌شده توسط مسؤول بر اثر یک فرآیند کاری و اقتصادی متعارف بوده یا درآمد اتفاقی است. یعنی بر اثر استفاده از یک رانت یا امتیاز خاص حاصل شده است. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اظهار داشت: در این طرح برای بررسی اموال مسؤولان کمیته‌ای پیش‌بینی شده که این کمیته که قوای مختلف در آن نماینده‌ای دارند، همه اموال مقامات فوق‌الذکر را از بدو پیروزی انقلاب تاکنون مورد بررسی قرار می‌دهد. ممکن است بسیاری از این مقامات،‌ مقامات سابق باشند اما این به معنای عدم رسیدگی به اموال آنها طبق  این طرح نیست. قاضی‌زاده خاطرنشان کرد: اگر پس از بررسی‌ها مشخص شود اموال مسؤولی به صورت غیرمتعارف افزایش یافته قطعا اجازه مصادره اموال به نفع بیت‌المال صادر می‌شود.

وارش گیلانی: از نام پرآوازه دکتر «غلامعلی حدادعادل» در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی که بگذریم و به نخستین دفتر شعرش (ظاهراً از چند دفتر دیگر) به عنوان یک شاعر ایرانی همچون دیگر شاعران ایرانی بنگریم، باید در ابتدا بگوییم نام دفتر شعرش، یک نام ذهنی است و نشان از شاعری ذهنی‌گرا، طبعاً با اشعاری ذهنی دارد؛ نامی که در عین حال، بسیار کلی‌گرا هم هست! «هنوز هم...» تا کجا و تا کی و تا چه چیزی و چه کسی؟! این ذهنی‌گرایی و کلی‌گرایی تا بی‌نهایت معنا و تداوم دارد اما نه از منظر هنری و بویژه از منظر جهان‌بینی امروزی. این گستردگی و بلکه بی‌نهایتی، نشان از گستره‌های معنایی بلند و عمیق ندارد، بلکه تنها می‌تواند ذهن مخاطب را تا هر کجا که او خواست ببرد اما مخاطبان هنر و شعر بیشتر ترجیح می‌دهند با محسوسات و آن چیزهایی که ملموس و عینی هستند، سر و کار داشته و ذهن خود را به آنها مشغول کنند. حتی در عالم ذهنیات و کلیات هنری و فلسفی، جاذبه‌هایی هست که چون به عرفان و آبستره و فانتزی مجلل و باشکوه و معرفتی نزدیک است، مخاطب را به نوعی به خلسه هنری دعوت می‌کند که اگرچه عینی نیست و کلی هست اما به تجربه‌های درونی و جاذبه‌های شخصی ما مربوط و با آن مرتبط است؛ از این رو، ملموس است و قابل درک یا حداقل قابل القا شدن. در این باب از عالم هنر مثال‌های فراوان وجود دارد و در عالم فلسفه نیز می‌توان شرح و نظر سقراط بر مبحث «عشق» را مثال زد که او آن را از یک زن شرقی آموخته است؛ البته به قول خودش...
شاعر مجموعه «هنوز هم...» می‌خواهد بگوید هنوز هم هزار حرف و خاطره و هزار ناگفته و چه و چه و چه هست که ناتمام مانده. او می‌خواهد این معنای بزرگ را بازگو کند. حدادعادل شاعری غزل‌سراست و دیگر اشعار را بیشتر به قصد و از روی آگاهی می‌سراید. یعنی غزل، مأمن الهام‌های راستین او است؛ شاعری که آن بعد اصیل غزل را که همانا تغزلی ‌بودن آن است، حفظ کرده است. شاعری که این اصالت را با روانی بیان و سادگی زبانش عرضه می‌کند و روانی کلام و بیانش یک امتیاز بزرگ است که با محتوا و موسیقی نرم و آرام ایرانی و درونی غزل‌ها همخوانی دارد و سادگی زبانش نیز از سطحی‌گویی و سادگی ابتدایی و مبتدی‌گونه شعرش برنمی‌آید؛ آن چیزی که برخی تا آخر عمر شاعری خود، از قید آن ره نتوانند. سادگی زبان و شعر حداد، از شخصیت درونی کارکرده و کارکشته‌اش سرچشمه می‌گیرد. با این همه، مخاطب همواره در این روانی و سادگی، تنها نوعی تامل و گاه تعقل معلمانه و نصیحت‌گر می‌بیند، نه جنون و سرکشی و عصیان شاعرانه و عارفانه!
نکته دیگر، تکرار مضامین  و حتی گاه مفاهیم شعر دیروز است که البته این امر در نیمه دوم شاعری حداد (اگر آغاز پیروزی انقلاب را آغاز جدیت او در شاعری بدانیم، همانطور که خود او گفته است) کمرنگ می‌شود و گاه کاملا رخت برمی‌بندد؛ یعنی گاه در یک غزل به طور کامل و گاه در ابیاتی از یک غزل. با این همه، هرگز، حتی در بهترین موقعیت و وضعیت و استقلال کلامی، نمی‌توان شعر حداد را غزل نو دانست، چرا که دامنه این نوگرایی در غزل امروز آنقدر فرارفته و گستردگی یافته که نوگرایی‌های شاعرانی همچون حداد را نمی‌توان به حساب نو شدن غزل‌های‌شان دانست، چرا که حداد و شاعرانی نظیر او برخلاف غزل‌سرایان نوگرا که همواره نیم‌نگاهی به دیدگاه‌ها و مانیفست «نیما یوشیج» دارند، بیشتر و کامل‌تر خود را به شاعران و شعر دیروز وابسته می‌دانند. از این رو و به واسطه نوع نگاه - و نه الزاما نوع بیان و زبان به طور مستقیم - اشعار شاعرانی نظیر حداد را می‌توان در ردیف شعر دیروز قرار داد. البته این به خودی خود عیب و نقص نیست، چرا که شعر «شهریار» (کم و بیش) و شعر «عماد خراسانی» و «مهرداد اوستا» و بسیاری از شاعران بزرگ معاصر نیز در همین ردیف قرار می‌گیرد؛ درست بر خلاف شاعرانی نظیر حسین منزوی و محمدعلی بهمنی. یعنی در سادگی غزل حداد این نیست که همچون حسین منزوی ساده اما نو بگوید:
«در دست گلی دارم این بار که می‌آیم
خواهم که کلیدم را در دست تو بسپارم»
بلکه حداد بسیار ملیح و دلپسند و با زبان قدما و گاه ظاهراً امروزی‌تر از قدما اما همواره در همان فضا و مثلا تنها با چند کلمه امروزی یا کلماتی که امروزـ نسبت به گذشته ـ بیشتر به‌کار می‌روند، مثل برف و شهر و پنجره و...، یک رفرمی در سطح شعر ایجاد می‌کند:
«شب است و من به امید سپیده بیدارم
دو دیده خیره به دروازه سحر دارم
شب است و برف خموشی نشسته بر سر شهر
نشسته بر سر آتش منم که بیدارم»
بلی! شعر حداد نیز با همان افق نگاه سنتی خویش تنها با آوردن چند کلمه امروزی و حتی گاه نیز بدون این کلمات، در روانی و سادگی خود دلچسب می‌شود؛ آنگونه که مخاطب درمی‌یابد شاعر بی‌هیچ تلاش و کوشش و ریب و ریایی، صادقانه به گفتنی دل خوش کرده و رو به والایی و بالایی دارد و غزل می‌گوید و تغزل را در آن همچون قدما پاس می‌دارد:
«به زنجیر محبت بسته‌ای پای نگاهم را
مبادا گم کنم در کوچه تردید راهم را
تو بارانی که بر خاک کویر تشنه می‌باری
تو مهتابی که روشن می‌کنی شام سیاهم را
به گرد قامت زیبای چون سرو تو می‌پیچم
حریر نازک و لغزنده و لغزان آهم را...»
حداد چنان راحت شعر می‌گوید که انگار دارد حرف می‌زند و او این حرف را صادقانه و بی‌تصنع و با سلامت زبانی می‌سازد تا آن را گیرا کند و مخاطب را در گیرایی و گرمای خود، گیر اندازد:
«باز آمدی به دیدن من بعد سال‌ها
محبوب بی‌وفای من و این خیال‌ها؟!
امروز از کدام طرف سر زد آفتاب
تا سر زدی به خانه ما بعد سال‌ها
آیا تویی کبوتر دیرآشنا که باز
برگشته و گشوده بر این بام بال‌ها؟»
شاید شعر حداد را از منظرهایی بتوان به شعر مرحوم سیدمحمدحسین بهجت تبریزی [شهریار] تشبیه کرد، چرا که شهریار نه‌تنها از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات بهره می‌برد، بلکه نوع ابیات شعرش به گونه‌ای است که قابلیت ضرب‌المثل شدن را نیز دارد:
«تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم»
یا: «آمدی جانم به قربان ولی حالا چرا»
در واقع اشعاری اینچنین، نسبت به تخیل، بار عاطفی غلیظ‌تری نیز دارند:
«از راه می‌رسند، شتابان، جوانه‌ها
با هر کدام‌شان ز جوانی نشانه‌ها»
البته گاه واژه‌هایی نیز به بار ضرب‌المثلی و اصطلاحی شعر می‌افزاید؛ همچون واژه «غنیمت» در ابیات ذیل:
«فرصت کم است و قافله عمر در شتاب
آری! کم است فرصت و آن کم غنیمت است
ما آفتاب بر لب بامیم و تا غروب
یک لحظه بیش نیست که آن هم غنیمت است»
حرف آخر اینکه، شاعران را با بهترین اشعارشان می‌شناسند؛ حداد را نیز باید در اشعاری نظیر «پرچم آزادگی» و «گل پنهان» یافت و شناخت؛ آنجا که ردیف و قافیه در شکل‌گیری و جاافتادگی معنا و فصاحت و بلاغت شعر نقشی بسزا داشته و کلمات نیز در هر مصراع، زبان گویای خانه غزل خود است، چرا که گاه در نقش آجری است یا سنگی برای تزیین یا چراغی در میدان یا کوزه‌ای سفالی همرنگ قالی و... آنجا که شاعر همه ‌چیز را گم می‌کند و در شعر همه‌ چیز را پیدا می‌کند:
«شب است و راه دل من به سوی کوی تو گم
ستاره‌ها همه پیدا و ماه روی تو گم
در این بهار که شهر از شکوفه رنگین است
گل وجود تو پنهان و عطر و بوی تو گم
ز باد بوی تو را خواستم، ندانستم
که باد هم شده چون من به جست‌وجوی تو گم
نمی‌روی ز دلم، گرچه رفتی از نظرم
نمی‌شود ز دلم یک دم آرزوی تو گم
کجایی ‌ای همه دیده‌ها به یاد تو خون؟
کجایی ‌ای همه جاده‌ها به سوی تو گم؟»                                                                                          
 

حسن حنیف: نخستین روز از دهه سوم ماه آگوست سال 2013 خبری مبنی بر حمله شیمیایی در منطقه «غوطه دمشق» در صدر اخبار رسانه‌‌های جهان قرار گرفت؛ حمله‌ای که به اعتقاد مراکز حقوق‌بشر «بزرگ‌ترین حمله شیمیایی بعد از فاجعه حلبچه» بود. طی این فاجعه شیمیایی صدها تن از ساکنان غیرنظامی منطقه غوطه کشته و تعداد قابل‌توجهی مجروح شدند.
در حالی که افزایش تبلیغات رسانه‌ای درباره فاجعه شیمیایی در غوطه در دستور کار رسانه‌‌های غربی قرار گرفته بود، همزمان تصاویر متعددی از ستون‌کشی زرهی و رژه یگان‌های مسلحی با عناوین «جیش‌الاسلام»، «احرارالشام» و «القاعده» در فضای مجازی دست به دست منتقل می‌شد.
سخنرانی «زهران علوش» سرکرده گروهک جیش‌الاسلام و افسر سرویس سعودی در کنار عناصر همتراز وی در سایر گروه‌های تروریستی مستقر در غوطه خبر از جنگی تمام‌عیار علیه دولت قانونی دمشق و نیروهای مقاومت می‌داد. این در شرایطی بود که ایالات متحده و متحدان واشنگتن در منطقه به همراه ناتو، دولت سوریه را عامل این فاجعه شیمیایی دانسته و به دنبال افزایش فشار سیاسی- نظامی بر دمشق بودند.
اما در مقابل اقدامات غرب، مسکو و جمهوری اسلامی ایران نظر دیگری داشته و فاجعه شیمیایی در غوطه را متوجه گروه‌های تروریستی دانستند. اما حالا با گذشت 5 سال از فاجعه شیمیایی غوطه و بحران تروریسم تکفیری در منطقه غرب آسیا بار دیگر نام این منطقه در صدر اخبار رسانه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قرار گرفته و غوطه به کانون توجه دولت‌های مختلف در عرصه بین‌المللی تبدیل شده است.
برای روشن شدن ابعاد گوناگون این مسأله باید ویژگی منطقه غوطه و وضعیت سیاسی- میدانی سوریه را مورد بررسی قرار داد تا شاید بتوان بخشی از ناگفته‌ها و سوالات مخاطبان درباره موضع‌‌‌گیری دولت‌های گوناگون و برخی سیاسیون را پاسخ داد.
غوطه اهرم فشار بر دمشق
اواخر سال 2010 و در ماه‌‌های ابتدایی سال 2011 میلادی، درست در روزهایی که اخبار مربوط به بهار عربی و انتقال آن همچون ویروسی فراگیر در کشورهای عربی به موضوع روز رسانه‌های مختلف مبدل شده بود، جرقه‌های بحران در مناطق ریف دمشق زده شد.
جرقه‌هایی که نه‌تنها بسترساز یک جنگ مسلحانه تمام‌عیار در سوریه بود، بلکه نمایانگر آغاز یک بحران تروریستی در منطقه غرب آسیا و تهدیدی جدی برای اغلب کشورهای جهان به شمار می‌رفت.
در این بین تصاویر متعددی از حضور عناصر مسلح غیرسوری که به گفته سرویس اطلاعاتی روسیه (FSB) از 49 ملیت مختلف خود را به شام رسانده بودند، در حال انتشار بود.
غوطه و شهر دوما مرکز اصلی تجمع و آغاز جنگی تمام عیار علیه دولت قانونی دمشق و ملت سوریه و حتی جامعه بین‌الملل شد. همان منطقه‌ای که از آن یگان‌های تروریستی متعدد و مختلفی به مناطق گوناگون در داخل سوریه و سایر کشورهای جهان با هدف اجرای عملیات تروریستی و... اعزام شدند.
دلایل اهمیت غوطه
بعد از گذشت 7سال از بحران تروریسم تکفیری در سوریه و مناطق غرب آسیا اگر نگاهی گذرا به وضعیت میدانی در سوریه داشته باشیم می‌توان متوجه تغییر آمایش زمینی و حضور سرزمینی گروه‌های تروریستی شد.
شرایط امروز بر خلاف چند سال قبل تغییر کرده و بخش‌‌های مختلفی از سوریه از اشغال تروریست‌های تکفیری خارج شده است اما هنوز بخش‌هایی از سوریه در اشغال سازمان‌های تروریستی قرار دارد که این مسأله خود دلیلی بر اهمیت غوطه است.
سازمان رزم تروریسم تکفیری برای منطقه غوطه به دلیل اشراف بر پایتخت این کشور  اهمیت ویژه‌ای قائل است. در هر منطقه‌ای از سوریه که ارتش و نیروهای مقاومت با اجرای عملیاتی دستاورد قابل‌توجهی داشته‌اند یا پیشروی آنها ادامه دارد، تروریست‌ها با استفاده از اهرم غوطه به دنبال ایجاد شوک در اقدامات ارتش و مقاومت برمی‌آیند. این بدان معنی است که  با افزایش فشار در مناطق اشغالی، تروریست‌ها دمشق و مناطق غیرنظامی را هدف قرار می‌دهند تا در نهایت ارتش و مقاومت عملیات و اقدام خود را متوقف کنند.
مسأله دیگر اشراف این منطقه بر جاده مواصلاتی و بزرگراه حمص- دمشق است. سازمان رزم تروریست‌‌های مستقر در این منطقه از نخستین روزهای جنگ با اجرای آتش، راه‌‌های مواصلاتی دمشق به استان‌‌های شمالی را غیرقابل عبور و ناامن کردند تا در نهایت بتوانند از انتقال نیرو، تجهیزات، دارو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و غذا به سایر مناطق درگیری جلوگیری کنند.
گروه‌‌های تروریستی مستقر در غوطه را می‌توان در 3 گروه جیش‌الاسلام، احرارالشام و القاعده(شاخه سوریه) تقسیم کرد. در واقع سعودی‌ها با تغذیه جیش‌الاسلام و اعزام علوش به سوریه منطقه غوطه را به عنوان یک منطقه استراتژیک انتخاب کرده و مرکز فعالیت تشکیلاتی این گروه تروریستی را در ریف دمشق قرار دادند.
در کنار سرویس سعودی، «میت» ترکیه با سازماندهی احرارالشام به دنبال تامین منافع و اهداف خود بوده و این سرویس به دلایل مذکور بخشی از غوطه را به عنوان محل استقرار خود انتخاب کرده‌‌‌ است. در کنار آنها حضور بخشی از سازمان رزم القاعده به عنوان تشکیلات تروریستی سوم در این منطقه خودنمایی می‌کند. حامیان القاعده در 17 سال گذشته در بخش‌‌های مختلف مشخص شده‌اند اما موضوعی که بیش از هر چیز مورد اهمیت است ارتباط آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده با این سازمان تروریستی است.
اگر به گروه‌‌های تروریستی مستقر در غوطه و حامیان خارجی آنها دقت کنیم می‌توان به دلایل جنجال رسانه‌ای و سیاسی چند روز اخیر برخی کشورها درباره غوطه پی برد.
اصرار به آتش‌بس و احیای تروریسم تکفیری
یکی از مهم‌ترین اهداف ایجاد این بحران در منطقه غرب آسیا تغییر غیرقانونی نظام قانونی سوریه و ضربات غیر قابل جبران به مقاومت بوده است.
در واقع می‌توان یکی از مهم‌ترین اهداف در راهبرد مثلث عبری- عربی- غربی در ایجاد چنین جنگی در منطقه را تامین امنیت رژیم صهیونیستی و افزایش ضریب امنیت پیرامونی تل‌آویو عنوان کرد.
تروریست‌های تکفیری با از دست دادن مساحت زیادی در سوریه در آستانه نابودی کامل در این کشور قرار دارند و غوطه جزو آخرین پایگاه‌‌های تکفیری‌ها در سوریه به شمار می‌رود. از سوی دیگر حامیان خارجی آنها نیز بخوبی مطلعند آزادسازی غوطه که پاکسازی مناطق گسترده‌ای را در ریف دمشق به دنبال خواهد داشت، می‌تواند زمینه‌ساز پاکسازی سایر مناطق جنوبی سوریه باشد‌‌‌‌‌‌‌‌‌. به همین دلیل طرح آتش‌بس و ایجاد مناطق کاهش تنش در سوریه به عنوان یکی از راه‌های مداخله و جلوگیری از عملیات ارتش و مقاومت در دستور کار آنها قرار گرفته است.
این در حالی است که دولت سوریه به دلیل قرار گرفتن در موضع برتر هیچ‌گونه شروطی را برای آتش‌بس در غوطه درباره تروریست‌ها نپذیرفت و روسیه متعاقبا آتش‌بسی را قبول کرده است که فاقد دربرگیری سازمان رزم تروریسم تکفیری در غوطه شود.
اما در اینجا چند سوال درباره برخی موضع‌گیری‌ها از سوی برخی سیاسیون در داخل ایران مطرح است که غیرعادی به نظر می‌آید.
اینکه گفته شده عملیات در غوطه باعث نقض حقوق بشر در این منطقه و کشته شدن غیرنظامیان شده است جای بسی تامل دارد. آن دسته از سیاسیونی که این قبیل اظهار نظرها را به شکل علنی دنبال می‌کنند، یا از وضعیت منطقه غوطه بی‌خبرند یا اینکه این اقدامات هدفمند و با سیاستی خاص دنبال می‌شود.
باید به آن دسته از سیاسیونی که نگران غوطه و ساکنان غیر نظامی آن هستند یادآوری کرد طی سال‌های گذشته و در ادامه درگیری‌های موجود در این منطقه شاهد مهاجرت  گسترده ساکنان غیرنظامی و مردم بومی بوده‌‌‌‌‌ایم و  بنا به گفته منابع متعدد در حال حاضر جمعیت منطقه غوطه در حدود ۲۰۰ هزار نفر است که بخش قابل توجه آن را نیز تروریست‌های مستقر در منطقه و خانواده‌‌های آنها تشکیل می‌دهند.
از طرفی باید گفت کسانی که در غوطه نسل‌کشی کردند و هزارن نفر را به دامان مرگ کشاندند همان سازمان‌‌های تروریستی بودند که از سوی حامیان خارجی خود با سلاح‌‌های شیمیایی تغذیه شدند و امروز کسانی که با پروپاگاندای رسانه‌ای به دنبال ایجاد تنش و جنجال درباره غوطه و اقدامات ارتش سوریه و نیروهای مقاومت هستند، همان دلالان سلاح‌‌های کشتار جمعی هستند که فرشته مرگ را بر غوطه و سایر مناطق سوریه نازل کردند.
اما چگونه می‌شود کسانی که امروز در داخل ایران نگران نقض حقوق‌بشر درباره غوطه هستند در روزهایی که تروریست‌های جیش‌الاسلام به دستور سرویس سعودی و با هدف ایجاد رعب و وحشت بیش از 130 خانواده حاضر در غوطه را که از ادیان مختلف بودند به قتل رساندند، ابراز نگرانی نکردند؟
ایجاد آتش‌بس از سوی غرب و متحدان عربی واشنگتن تنها با هدف احیای سازمان رزم تکفیری‌ها و جلوگیری از پیشروی ارتش و مقاومت در سوریه بوده است. مسأله‌ای که اجرای آن چندی قبل در خان‌طومان برای مقاومت حادثه‌ای تلخ آفرید و در ایامی که تروریست‌ها در مناطق جنوب غرب حلب شکست‌های پی در پی را تجربه می‌کردند، حامیان خارجی آنها با دخالت و آتش‌بس در این مناطق در اقدامی آنها را احیا کرده و به دلیل اینکه همه گروه‌ها جز القاعده و داعش شامل آتش‌بس بودند، با پرچم سایر گروه‌ها نیروهای القاعده را منتقل کرده و در نهایت حادثه خان‌طومان را رقم زدند.
چگونه می‌شود برخی سیاسیون داخل همان مواضعی را اتخاذ کنند که شبکه برانداز در خارج از ایران و دولت‌های حامی تروریسم در سوریه اتخاذ می‌کنند؟
باید متذکر شد تروریسم تکفیری در سوریه به دلیل از دست دادن مساحت زیادی از مناطق تحت اشغال در آستانه نابودی کامل در حوزه فعالیت و حیات آشکار قرار دارد. درباره برخی اظهار نظر‌ها درباره کودکان در غوطه هم باید اشاره کرد به گزارش ناظران حقوق بشر در سوریه، اغلب کودکان بالای 10 سال در غوطه از سوی تروریست‌ها برای فعالیت در کارگاه‌‌های نظامی به کارگیری شده‌اند.
در پایان باید اشاره داشت آتش‌بس 30 روزه هم مطمئنا نمی‌تواند وضعیت تروریسم تکفیری در سوریه را تغییر دهد و ارتش سوریه و نیروهای مقاومت در زمانی نه چندان طولانی مناطق ریف دمشق را نیز پاکسازی می‌کنند و این پیشروی و پاکسازی‌ها تا مرزهای جنوبی سوریه ادامه پیدا می‌کند.  
 

نمایش لاشه‌‌های یک موشک توسط نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل، مقدمه‌ای بود برای آنکه آمریکایی‌ها به همراه انگلیس، فرانسه و آلمان مقدمات پروژه محدود کردن برنامه دفاع موشکی ایران را کلید بزنند. دفاع موشکی نیروهای مقاومت یمن در مقابل حملات گسترده عربستان سعودی به خاک این کشور، بهانه‌ای بود تا دولت آمریکا از طریق آن قطعنامه 2231 را علیه ایران فعال کند و پس از آن، پروژه محدود کردن برنامه دفاع موشکی ایران را با شتاب بیشتری به پیش ببرد؛ پروژه‌ای که حالا 3 کشور اروپایی حاضر در برجام یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان همراهی تمام‌قد خود را با آن نشان داده‌‌‌اند. به گزارش «وطن‌امروز»، نمایش آمریکا و دوستانش در سازمان ملل، دوشنبه‌شب در قالب قطعنامه پیشنهادی علیه ایران به‌خاطر حمایت از مردم یمن شروع شد. این قطعنامه توسط نماینده انگلیس در سازمان ملل پیشنهاد شد. موضوع قطعنامه «تمدید تحریم‌‌های یمن» بود اما در آن از اقدامات ایران در قبال یمن ابراز نگرانی شده بود. این یعنی مرتبط کردن این قطعنامه با ایران و در ادامه مانور روی قطعنامه 2231 و افزایش فشار بر ایران و احتمال تحریم‌‌های جدید. پیش‌‌‌‌‌‌‌نویس این قطعنامه اما تصویب نشد و روس‌ها آن را وتو کردند تا مشخص شود ائتلاف 2 سوی آتلانتیک علیه ایران، یک مخالف جدی و سخت به نام روسیه دارد. بر اساس این گزارش، روسیه پیش‌نویس یک قطعنامه‌ شورای امنیت را که در آن ادعا شده بود ایران به تحریم‌های سازمان ملل متحد در قبال یمن تعرض کرده و نسبت به این تعرض ابراز نگرانی شده بود، وتو کرد. اگرچه پشت‌پرده این قطعنامه نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل بود اما نماینده انگلیس آن را پیشنهاد داد. قطعنامه‌ای که انگلیس پیش‌نویس آن را ارائه داده بود، در شورای امنیت به رأی گذاشته شد. در این رأی‌گیری ۱۱ کشور به پیش‌نویس یادشده رأی موافق، 2 کشور رأی مخالف (روسیه و بولیوی) و 2 کشور رأی ممتنع (قزاقستان و چین) دادند که در نهایت این پیش‌نویس از سوی روسیه وتو شد. واسیلی نبنزیا، نماینده روسیه در سازمان ملل متحد درباره این قطعنامه گفت مسکو نمی‌تواند نتیجه‌گیری‌های مورد اشاره در پیش‌نویس انگلیسی‌ها را بپذیرد. وی در ادامه با بیان اینکه وضعیت کنونی در یمن بسیار پیچیده است، تأکید کرد: پیش‌نویس پیشنهادی انگلیس خطرناک خواهد بود و به تشدید تنش‌های منطقه‌ای منجر خواهد شد. از همین رو، روسیه نمی‌تواند از این قطعنامه حمایت کند. روس‌ها پس از وتوی پیش‌‌‌‌‌‌‌نویس قطعنامه انگلیسی‌ها، خودشان پیش‌نویسی تهیه کردند و آن را به رای گذاشتند. قطعنامه پیشنهادی روس‌ها که بر اساس آن پیشنهاد داده شده بود تحریم‌‌های یمن تا سال 2019 تمدید شود، به اتفاق آرا تصویب شد. با این حال در پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس تصویب شده قطعنامه روس‌ها، موضوع ایران به طور کلی حذف شد تا نمایندگان آمریکا، انگلیس و فرانسه با دست خالی به خانه بازگردند. خبرگزاری رویترز درباره این ماجرا گزارش داد قطعنامه پیشنهادی انگلیس، با هماهنگی آمریکا و فرانسه مطرح شد. بر اساس گزارش رویترز، نمایندگان آمریکا، انگلیس و فرانسه در شورای امنیت پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس قطعنامه‎ای را تهیه کرده بودند که قصد داشت ضمن تمدید تحریم تسلیحاتی یمن برای یک سال دیگر، ایران را با ادعای واهی ناکامی در ممانعت از ارسال موشک به حوثی‌ها محکوم کند. بر اساس گزارش رویترز، نماینده روسیه در سازمان ملل گفته بود: به طور کلی ما طرفدار محکوم کردن کسی نیستیم. موضوع قطعنامه یمن است. موضوع قطعنامه تمدید مأموریت کارگروه یمن است، نه ایران. برای همین باید اول روی تمدید کار این گروه تمرکز کنیم.
آمریکا: مأیوس شدیم
واکنش آمریکایی‌ها به وتوی قطعنامه ضدایرانی آنها و دوستان‌شان توسط روسیه قابل توجه بود. آنها در واکنش به وتوی این قطعنامه گفتند مایوس شدند اما از راه‌‌های دیگر و با ایجاد ائتلاف‌هایی، برنامه فشار بر ایران را دنبال خواهند کرد.  بلافاصله پس از وتوی قطعنامه مورد نظر آمریکا توسط روسیه، کلی کری، نماینده آمریکا در امور اقتصادی و اجتماعی در سازمان ملل متحد اظهار داشت: امروز روسیه اکثریت این شورا را متهم به تلاش برای بی‌ثبات کردن منطقه از طریق پشتیبانی از متن انگلیس کرد. این حقیقت دارد که در واقع، وتوی حقوقی روسیه تنها برای حفاظت از تلاش‌های ایران برای بی‌ثبات کردن منطقه و گسترش نفوذ بدخواهانه آن است. کری با بیان اینکه نتیجه این رأی‌گیری در شورای امنیت عمیقا مأیوس‌کننده بود، ادامه داد: ناکامی شورای امنیت در تصویب قطعنامه انگلیس امروز تلاش‌های جمعی ما برای ترویج صلح در یمن را از بین برده است. همه کشورهای عضو مسؤول این شکست جدی نیستند اما همه ما باید با عواقب آن مواجه شویم؛ ادامه درگیری و رنج در یمن و احتمال جنگ گسترده در منطقه.
نیکی و تهدید؟
اما بازنده بزرگ این ماجرا یعنی نیکی هیلی هم در واکنش به وتوی روسیه، ایران را تهدید کرد از راه‌‌های دیگر اقدامات چندجانبه‌ای علیه ایران اعمال خواهد کرد. سفیر آمریکا در سازمان ملل گفت: اگر روسیه به پشتیبانی خود از ایران ادامه دهد، در آن صورت آمریکا و شرکایش (انگلیس، فرانسه و آلمان) نیاز دارند اقدامات جدیدی را به صورت چندجانبه علیه ایران انجام دهند. اگر نتوانیم اقدامات متناسبی را در شورای امنیت علیه ایران انجام دهیم، باید خودمان دست به کار شویم. او مدعی شد اقدامات روسیه باعث خواهد شد ایران به اقدامات خطرناک و رفتارهای غیرقانونی خود ادامه دهد.
اما در کنار آمریکایی ها، نمایندگان فرانسه و انگلیس نیز مواضع تندی علیه ایران اتخاذ کردند. نماینده فرانسه در شورای امنیت در این‌باره در ادعاهایی واهی گفت پاریس ارسال سلاح توسط ایران به یمن را محکوم می‌کند.

تحلیل حمید و تبرئه الی؟!
همراهی و هم‌آوازی انگلیس و فرانسه با آمریکا در موضوع فشار بر ایران برای محدود شدن برنامه دفاع موشکی تهران حالا دیگر کاملا آشکار شده است. دولت‌‌های انگلیس و فرانسه طی چند ماه اخیر بارها اعلام کردند در موضوع ضرورت فشار بر ایران برای عقب‌نشینی از منطقه و برنامه دفاع موشکی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، با آمریکا همنظر هستند و تلاش‌های‌شان برای تحقق این اهداف را ادامه می‌دهند. روز دوشنبه، این هم‌آوازی در جریان پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس پیشنهادی درباره یمن دوباره آشکار شد. به‌گونه‌ای که خبرگزاری رویترز نیز گزارش داد پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس پیشنهادی قطعنامه اگرچه توسط انگلیس ارائه شد اما در واقع با هماهنگی انگلیس، آمریکا و فرانسه مطرح شده بود. در این میان، اظهارات حمید بعیدی‌نژاد، سفیر دولت حسن روحانی در انگلیس درباره پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس قطعنامه و وتوی روسیه قابل تامل بود. بعیدی‌نژاد به ارزیابی اهداف این قطعنامه پرداخت اما در کمال تعجب نه‌تنها نامی از انگلیس نیاورد بلکه تلاش کرد آمریکا و نیکی هیلی را به عنوان عامل بازنده این وتو معرفی کند.  سفیر ایران در انگلیس که انتقادات زیادی درباره رفتار او در انگلیس وجود دارد، درباره ماجرای این قطعنامه در کانال تلگرامی خود نوشت: «دیروز شورای امنیت به هنگام بحث پیرامون یمن، به‌جای تلاش برای یافتن راه‌حل جامع برای توقف جنگ و فشار بر سعودی و حامیانش برای پایان دادن به کشتار انسان‌های بیگناه، به عرصه اختلافات سیاسی پیرامون ایران تبدیل شده بود. آمریکا در قطعنامه‌ای که درباره یمن بود هیچ توجهی به یمن نداشت. آمریکا 3 هدف را دنبال می‌کرد: ایران ناقض تحریم‌های علیه یمن اعلام شود، به بهانه بحث موشک، قطعنامه یمن و اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ مرتبط شده و بحث موشک‌های ایران در دستور کار شورای امنیت قرار گیرد و درنهایت با ناقض دانستن ایران، امکان وضع تحریم‌های جدید شورای امنیت علیه ایران فراهم شود. آمریکا در تحقق این اهداف حتی حمایت کامل کشورهای غربی را هم نداشت و در نتیجه متن تغییرات زیادی کرد و محکومیت‌ها جای خود را به ابراز نگرانی داد ولی این تغییرات هم به حدی نبود که نگرانی‌های روسیه را تامین کند لذا قطعنامه وتو شد و شکست کاملی برای آمریکا و شخص نیکی هیلی رقم خورد». این نوشته عجیب بعیدی‌نژاد به گونه‌ای است که اگر مخاطبی در جریان جزئیات پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس قطعنامه نباشد، تصور می‌کند این پیش‌‌‌‌‌‌‌‌نویس توسط آمریکا ارائه شده و انگلیس هیچ نقشی در آن نداشته است! شاید حالا این سوال مطرح شود که بعیدی‌نژاد واقعا سفیر ایران در انگلیس است یا... .
 

تروریست‌های تکفیری غوطه شرقی که آمریکا و متحدانش در شورای امنیت به حال آنها دل می‌سوزاندند و هفته گذشته با تصویب قطعنامه آتش‌بس 2401، برای تجهیز آنها در مقابل ارتش سوریه یک ماه مهلت خریده بودند، از همان بدو اجرای قطعنامه یادشده به طور مکرر مرتکب جنایت علیه بشریت شده‌اند. پس از آنکه رئیس جمهور روسیه پیشنهاد 5 روز آتش‌بس موقت برای امدادرسانی به این منطقه تروریست‌نشین در حومه شرقی دمشق و همچنین خروج غیرنظامیان را با دولت سوریه مطرح کرد، آتش خمپاره تروریست‌ها جلوی خروج مردم از معبرهای از قبل پیش‌بینی شده را گرفت. طبق اطلاعیه وزارت دفاع روسیه، آتش‌بس از صبح روز سه‌شنبه آغاز شده و قرار بود تا 5 روز هر روز از ساعت 9 صبح تا 2 بعدازظهر برقرار باشد تا ضمن امدادرسانی از خارج منطقه تحت محاصره غوطه شرقی به داخل آن، غیرنظامیانی هم که می‌خواهند از طریق معابر یادشده خارج شوند اما شواهد حاکی از آن است که از همان ساعات نخست توقف حملات ارتش سوریه و نیروی هوایی روسیه در این منطقه، «کریدور بشردوستانه» خروج مردم زیر آتش سنگین خمپاره‌ها و گلوله‌باران تروریست‌های عمدتا وابسته به سعودی و القاعده قرار گرفته و هیچ کس نتوانسته خارج شود.
به گزارش شبکه آرتی، از صبح سه‌شنبه نیروهای دولتی سوریه با حمایت ارتش روسیه، شرایط لازم را برای خروج غیرنظامیان فراهم کرده و اتوبوس‌هایی را برای انتقال غیرنظامیان غوطه شرقی برای اسکان موقت در دیگر مناطق به داخل حلقه محاصره فرستاده بودند اما به گفته مقامات وزارت دفاع روسیه، مسیر از پیش تعیین شده این اتوبوس‌ها آماج خمپاره‌های تکفیری‌ها قرار گرفته است. تنها واکنش متحدین به این حملات که نقض آتش‌بس محسوب می‌شوند، 2 حمله هوایی برای زدن محل‌های شلیک گلوله به مسیر غیرنظامیان بود.  اگر چه یاسر دیلوان، مسؤول اداره سیاسی گروه تروریستی جیش‌الاسلام وابسته به عربستان‌سعودی ادعا کرده این گروه مانع کسی نمی‌شود که بخواهد از منطقه خارج شود اما تصاویر موجود از اتفاقات دیروز و سوابق تیره این گروه در ارتکاب جنایت‌های داعشی نظیر اعدام فجیع غیرنظامیان در قفس، بریدن سر اسرا، حملات شیمیایی به مناطق مسکونی غوطه و گلوله‌باران مناطق مسکونی دمشق مانع از باور این ادعا می‌شود. رفتار این تروریست‌ها یادآور اعدام غیرنظامیان در حال خروج از موصل توسط داعش و گلوله‌باران مردم توسط النصره هنگام خروج از حلب جنگ زده است. تخمین زده می‌شود 4 گروه تروریستی فعال در غوطه شرقی که هلالی از مزارع و مناطق سبز در حومه شرقی پایتخت سوریه است،  جمعیتی بالغ بر ۴۰۰ هزار نفر را از سال ۲۰۱۳ تاکنون در گروگان خود قرار گرفته‌اند که از کمبود مواد غذایی و دارو رنج می‌برند. حتی مقامات پنتاگون نیز پیش‌تر اعتراف کرده‌اند این تروریست‌ها در جنگی نامتقارن در برابر ارتش سوریه از غیرنظامیان به عنوان پوشش استفاده کرده‌اند.
حمله آمریکا به متحدان ارتش سوریه
از طرف دیگر دیروز آناتولی، خبرگزاری رسمی ترکیه گزارش کرد جنگنده‌های آمریکایی دیروز در 11 نقطه مختلف در استان دیرالزور به نیروهای وفادار به ارتش سوریه حمله کرده‌اند. این در حالی است که این نیروها 4 روز پیش 22 نقطه در حوزه میدان گازی «کونیکو» در مرز سوریه با عراق  را از سیطره گروه تروریستی پ‌ک‌ک خارج کرده بودند اما هواپیماهای نظامی آمریکا مستقیما به حمایت از تروریست‌ها وارد عمل شده‌اند.
جنگ تروریست‌های ادلب در زمان آتش بس
در همین حال خبر می‌رسد تروریست‌های تحت حمایت غرب و ترکیه در ادلب، در آستانه گرفتن مرکز و مناطق کلیدی این استان از جبهه النصره (شاخه نظامی القاعده در سوریه) هستند. این تروریست‌ها موسوم به جیش تحریر با کنترل مناطقی چون دارهعزه، کفرنتین، صلوه، کفرناصح، المشهد، بازیهر، جبل الشیخبرکات، دیر سمعان، أطمه، قاح، بسرطون، تقاد، عقیربات، ترمانین، معرشورین در ریف جنوبی حلب و همچنین ادلب، بخش وسیعی از مناطق مورد ادعای خلافت النصره را تصرف کرده‌اند. آنها در جدیدترین اقدام به النصره ۱۲ ساعت فرصت داده‌اند تا شهر ادلب را تخلیه کنند و در غیر این صورت به این شهر حمله خواهند کرد. این جنگ فرسایشی بین تروریست‌های ادلب در حالی صورت می‌گیرد که حامیان خارجی آنها برای حفاظت‌شان قطعنامه آتش‌بس یک ماهه تصویب کرده‌اند.

در پی انتشار گزارش «3 یهودی در شبکه جاسوسی سبز» که در شماره 2388 به تاریخ 8 اسفند 96 در همین صفحه منتشر شد، سیامک مره‌صدق، نماینده ایرانیان کلیمی در مجلس شورای اسلامی و همایون سامه‌یح، رئیس انجمن کلیمیان ایران جوابیه‌ای به شرح زیر برای «وطن‌امروز» ارسال کردند.
مدیرمسؤول محترم روزنامه «وطن‌امروز»
با سلام
تیتر روزنامه صبح «وطن امروز» هشتم اسفند 1396 سوالات فراوانی در اذهان ایرانیان یهودی ایجاد کرده و سبب اعتراضات و سوالات فراوانی گردیده است.
اولا: اینجانب تاکنون هیچ اطلاعی از دین یا مذهب متهمان به جاسوسی در این شبکه به دست نیاورده‌ام. ثانیا: بیان دین متهمان در این مورد چه هدفی را دنبال نموده؟ آیا در مورد بقیه متهمان این پرونده یا بقیه متهمان به جاسوسی و جنایات دیگر اشاره به دین و مذهب روال قانونی و جاری است؟ بدون شک رفتارهایی از این دست که در بهترین تعبیر حاصل عدم دقت کافی است هیچ‌گونه کمکی به اتحاد و همراهی اقشار مختلف ایران در مبارزه با استکبار و صهیونیزم نمی‌کند، حداقل خواسته جامعه کوچک ایرانیان کلیمی در این مورد عذرخواهی و درج این پاسخ است. اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان کلیمی همواره مدافع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و ارزش‌های توحیدی آن بوده‌اند و به پیروی از مقام معظم رهبری افتخار می‌کنند و تقدیم بیش از ده‌ها شهید و جانباز در جریان انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس، حضور یکپارچه در راهپیمایی ها
و همایش‌های حمایت از نظام و دفاع مکرر ایرانیان کلیمی از ارزش‌های نظام مانند پشتیبانی از مردم مظلوم فلسطین بخشی از همراهی ایرانیان یهودی با سایر اقشار ملت ایران در پیروی از امام راحل و مقام معظم رهبری است. امیدوارم تمامی اصحاب مطبوعات با درک شرایط خاص و تلاش‌های دشمنان نظام در تفرقه‌افکنی در صفوف ملت ایران در جهت تعمیق و همدلی ایرانیان حرکت کنند.
بدیهی است این اتحاد و همدلی فقط سبب ناخشنودی دشمنان ملت موحد ایران و وابستگان خارجی و داخلی آنان است.
توضیح «وطن‌امروز»
پرونده شبکه جاسوسی کشف شده ابعاد بسیار وسیعی دارد که باید بموقع به آنها پرداخته شود. یکی از جوانب این پرونده، رفت‌وآمدهای مشکوک برخی متهمان به سرزمین‌‌های اشغالی است. گزارش «وطن‌امروز» با عنوان «3 یهودی در شبکه جاسوسی سبز» در واقع اشاره‌ای است به این ماجرا.
این نکته نیز بدیهی است که اتهامات جاسوسی این 3 یهودی، مسؤولیتی متوجه جامعه کلیمیان ایران نمی‌کند.

مدیر اداره صادرات بانک مرکزی هشدار داد خرید ارز از دلالان ارزی و اشخاص حقیقی و حقوقی غیرمجاز به‌منزله قاچاق ارز محسوب شده، دارای ریسک بالایی است و برابر مقررات با آنان برخورد خواهد شد. به گزارش روابط عمومی بانک مرکزی، صمد کریمی با تشریح وضعیت کنونی بازار ارز گفت:  لازم به توضیح است صرافی‌های مجاز خریدار ارز می‌توانند روزانه تا سقف 100 هزار دلار آمریکا و 100 هزار یورو به‌صورت اسکناس از صرافی‌های منتخب بانکی خریداری و نسبت به فروش آن به متقاضیان اقدام کنند. وی خاطرنشان کرد: صرافی‌های منتخب بانکی نسبت به فروش اسکناس خرد دلار آمریکا و یورو به اشخاص حقیقی و حقوقی در روزهای کاری از ساعت 11 تا 16 اقدام می‌‌کنند. وی تصریح کرد: ضرورت دارد اشخاص حقیقی و حقوقی برای تأمین ارز خود مطابق با «مقررات ناظر بر عملیات ارزی صرافی‌ها» فقط به صرافی‌های مجاز مراجعه و از تأمین ارز به‌واسطه دلالان و سوداگران ارزی پرهیز کنند، چرا که خرید ارز از دلالان ارزی و اشخاص حقیقی و حقوقی غیرمجاز به‌منزله قاچاق ارز محسوب شده، دارای ریسک بالایی است و برابر مقررات با آنان برخورد خواهد شد.