گروه سیاسی: ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه یکشنبه شب وارد تهران شد. به گزارش «وطن امروز»، لودریان در حالی وارد تهران شد که قبل از عزیمت به ایران در اظهاراتی توهین‌آمیز به ایران اولتیماتوم داد اگر از برنامه دفاع موشکی خود دست برندارد، تحریم‌های جدید علیه تهران اعمال خواهد شد. همزمان بیانیه وزارت خارجه فرانسه نیز با ادبیاتی غیردوستانه، ایران را متهم به بی‌ثبات کردن خاورمیانه و عامل ایجاد نگرانی برای فرانسه و دوستانش دانسته بود. اما در حالی که بعدازظهر یکشنبه امانوئل مکرون در گفت‌وگوی تلفنی با حسن روحانی نسبت به پایان درگیری‌ها در غوطه شرقی دمشق تاکید کرده بود، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی کشورمان در دیدار لودریان از اقدامات دولت قانونی سوریه علیه تروریست‌های مستقر در غوطه شرقی دمشق حمایت کرد.
به گزارش «وطن‌امروز»، لودریان دیروز صبح در حالی به دیدار دریابان علی شمخانی رفت که اظهارات توهین‌آمیز او و بیانیه غیردوستانه وزارت خارجه فرانسه یک موج اعتراض عمومی را نسبت به سفر او ایجاد کرده بود. اما لودریان که برای تحقق خواسته‌های ترامپ درباره برجام و سیاست‌های منطقه‌ای و برنامه دفاع موشکی ایران به تهران آمده بود، صبح دیروز در دیدار دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان اظهاراتی صریح در انتقاد از سیاست‌های فرانسه در قبال ایران شنید. بر اساس خبری که از محتوای دیدار لودریان با شمخانی منتشر شده، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، بازی اروپا برای تامین خواسته‌های ترامپ را به نقد کشید. شمخانی درباره موشک‌ها نیز گفت فقط ایران آن هم در راستای تامین امنیت ملی خود درباره این موشک‌ها تصمیم می‌گیرد. شمخانی همچنین از سیاست‌های فرانسه در قبال یمن و همینطور پناه دادن این کشور به منافقین بشدت انتقاد کرد. انتقاداتی که با نوع پوشش دبیر شورای عالی امنیت ملی همراه شد. حضور شمخانی با لباس نظامی در دیدار با وزیر خارجه فرانسه توجه برخی رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های مجازی را به خود جلب کرد. اما شمخانی به لودریان چه گفت؟ بر اساس اخبار منتشر شده، دبیر شورای عالی امنیت ملی خطاب به وزیر خارجه فرانسه گفته است: سیاست اروپا در امتیازدهی به آمریکا برای باقی نگه‌داشتن این کشور در برجام نادرست و به‌معنای انفعال و تسلیم‌شدن برابر بازی روانی ترامپ است. ژان ایو لودریان صبح دیروز با علی شمخانی نماینده مقام معظم رهبری در شورای‌عالی امنیت ملی دیدار و درباره راهکارهای گسترش مناسبات دوجانبه و مسائل منطقه‌ای و امنیت بین‌الملل با وی گفت‌وگو کرد.
شمخانی در این دیدار با استقبال از گسترش روابط سیاسی و اقتصادی بین 2 کشور بر ضرورت تسریع در رفع موانع باقیمانده در مسیر مبادلات بانکی در فضای پسابرجام تأکید کرد و اظهار داشت: منطق هر نوع توافق بین‌المللی صیانت همه طرف‌ها و جامعه جهانی از آن بوده و درخواست پایبندی از یک طرف و بی‌تفاوتی نسبت به نقض تعهدات طرف دیگر قابل قبول نیست. دریابان شمخانی با تأکید بر ضرورت تسریع در اجرای کامل تعهدات طرف‌های اروپایی در برجام افزود: عدم موفقیت توافقنامه برجام منجر به شکست اعتبار توافقات بین‌المللی و منطق گفت‌وگو برای حل مسائل جهانی خواهد شد. نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی عنوان داشت: سیاست اروپا در امتیازدهی به آمریکا برای باقی نگه‌داشتن این کشور در برجام نادرست و به‌معنای انفعال و تسلیم شدن برابر بازی روانی ترامپ است.
وی با اشاره به تلاش‌های انجام شده از سوی جمهوری اسلامی ایران در مبارزه واقعی با تروریسم در عراق و سوریه تأکید کرد: عدم مقابله پرهزینه جمهوری اسلامی ایران با تروریسم می‌توانست تصاعد غیرقابل کنترل این بحران و توسعه ناامنی‌ و بی‌ثباتی به اروپا از جمله فرانسه را رقم بزند.
دبیر شورای‌عالی امنیت ملی با اشاره به حضور و فعالیت آزادانه گروه‌های تروریستی معارض جمهوری اسلامی ایران در فرانسه اظهار داشت: عدم مقابله پاریس با گروه‌های تروریستی حاضر در این کشور که در ترور هزاران نفر از مردم بیگناه کشور ما دست داشته‌اند با مسؤولیت بین‌المللی فرانسه در مقابله با تروریسم مغایرت دارد و به‌طور قطع مقوم روند رو به توسعه روابط 2 کشور نخواهد بود. دریابان شمخانی تقویت توانمندی دفاعی ایران بویژه قدرت موشکی کشور را ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در مسیر اجرای سیاست بازدارندگی عنوان کرد و افزود: توان دفاعی ایران تهدیدکننده هیچ کشوری نبوده و توسعه آن بدون تأثیرپذیری از مؤلفه‌های سیاسی، تابعی از نیازمندی‌های امنیتی و تهدیدات بالقوه کشور است. دبیر شورای‌عالی امنیت ملی قطعنامه اخیر پیشنهادی برخی کشورهای اروپایی درباره یمن را ناامید‌کننده و علامت بی‌تفاوتی کشورهای غربی به نسل‌کشی و نقض حقوق بشر در یمن و فجایع انسانی در این کشور عنوان کرد و اظهار داشت: چشم پوشیدن از محاصره شدید مردم مظلوم و بی‌دفاع یمن و بی‌تفاوتی نسبت به شیوع گسترده قحطی و بیماری در این کشور شائبه ترجیح منافع اقتصادی حاصل از پشتیبانی از عربستان سعودی و امارات را ایجاد کرده و بیانگر استاندارد دوگانه و قابل معامله بودن جان انسان‌ها در نظر مقامات برخی کشورهای اروپایی و آمریکاست. وی دستاوردهای سیاسی و میدانی اخیر در سوریه را حاصل استقرار و فعالیت دولت قانونی در این کشور عنوان کرد و افزود: در صورت توقف رویکرد حمایتی از معارضان و تروریست‌های مسلح و پیگیری مسیر گفت‌وگوهای سوری ـ سوری، ثبات و آرامش به این کشور باز خواهد گشت.
ژان ایو لودریان نیز در این دیدار با قدردانی از برخورد فعال جمهوری اسلامی ایران با توافقنامه برجام و اجرای کامل تعهدات خود گفت: دولت فرانسه ضمن تأکید بر ضرورت پایبندی طرف‌های امضا‌کننده برجام به تعهدات خود، مواضع آمریکا را موجب شکنندگی این توافقنامه بین‌المللی می‌داند و با آن مخالف است. لودریان با اشاره به اقداماتی که از سوی فرانسه و سایر کشورهای اروپایی به‌منظور تسهیل مراودات بانکی با ایران در جریان است، اظهار داشت: بزودی راهکارهای جدیدی به‌منظور ایجاد گشایش‌های جدی در روابط پولی و بانکی میان ایران و فرانسه اعلام خواهد شد.
انتقاد ظریف از بازی راضی کردن آمریکا
بعدازظهر دیروز وزیر خارجه فرانسه به دیدار همتای ایرانی‌اش رفت. بر اساس متنی که وزارت امور خارجه منتشر کرده، ظریف در این دیدار به لودریان گفته است ایران وارد این بازی اروپا که برای راضی کردن ترامپ باید امتیازات بیشتری بویژه در منطقه بدهد، نخواهد شد.
بر اساس این گزارش، ظریف در این دیدار ضمن اشاره به موضع اصولی فرانسه و اروپا در خصوص برجام، از برخی رفتارها و اظهارات مقامات اروپایی در اجرای برجام و نیز تاثیرپذیری از فشار آمریکایی‌ها انتقاد کرد.
وی افزود: برجام به عنوان یک توافق چندجانبه که اروپا هم در به ثمر رسیدن آن سهیم بود و به گواهی ۱۰ گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایران کاملا به آن پایبند بود، در حال حاضر دستخوش بازی‌های غیرمنطقی و سیاسی‌کاری‌های آمریکایی‌ها شده است که اروپا می‌تواند نقش سازنده‌تری در حفظ این دستاورد بین‌المللی ایفا کند و قبل از هر چیز ضمن اجرای کامل تعهدات خود، آمریکا را برای اجرای تعهدات خود در برجام تحت فشار قرار دهد و اجازه ندهد  آمریکا به‌رغم بدعهدی‌ها و نقض‌های خود، خواست‌های غیرمنطقی و غیرحقوقی نیز مطرح کند. وی افزود: حفظ این دستاورد دیپلماتیک بین‌المللی باید برای همه ما به یک اندازه مهم باشد و حمایت در گفتار کافی نیست.  اگر قرار است جامعه بین‌المللی تلاش کند یک طرف را راضی به ماندن در توافق هسته‌ای کند، این ایران است که باید راضی شود، نه آمریکا. آمریکا نه‌تنها در اجرای تعهدات خود بدعهدی نهادینه داشته، بلکه حتی مانع اجرای تعهدات اروپا هم شده است. ظریف در این دیدار درباره تحولات منطقه، به تلاش‌ها و پیشنهادهای جمهوری اسلامی ایران برای حل و فصل بحران‌های منطقه اشاره کرد و افزود: متاسفانه برخی طرف‌ها اراده‌ای برای حل‌وفصل سیاسی بحران‌های منطقه ندارند. ما فکر می‌کنیم اروپا می‌تواند دوستان منطقه‌ای خود را متقاعد به در پیش گرفتن راه‌حل‌های سیاسی در این مشکلات و بحران‌ها کند.  اگر اروپا واقعا به دنبال پایان دادن به فاجعه‌های انسانی در منطقه است می‌تواند در این زمینه از تبادل‌نظر با ایران استفاده کند  ولی اگر هدف، تبلیغات یا راضی کردن آمریکاست ما در این بازی وارد نمی‌شویم. ظریف در پاسخ به اظهارات وزیرخارجه فرانسه درباره توان موشکی ایران، ضمن تشریح مذاکرات برجام و تبیین مستدل این واقعیت که موضوع موشکی ایران خارج از برجام و حتی قطعنامه ۲۲۳۱ است، تاکید کرد: آمریکا و دیگر کشورهایی که منطقه ما را با فروش سلاح به انبار باروت تبدیل کرده‌اند باید این اقدامات را متوقف کنند.
وی افزود: توان نظامی ایران برای دفاع از کشور و بازدارندگی است و ایران با توجه به تجربه تلخ جنگ تحمیلی آموخته است برای دفاع از شهروندان خود به توان بازدارندگی خود متکی باشد. 
 

روحانی: برهم خوردن برجام نقطه پشیمانی همگان است
حسن روحانی عصر دوشنبه در دیدار «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران هیچ محدودیتی در توسعه، تقویت و تحکیم همه‌جانبه مناسبات و همکاری‌ها با فرانسه قائل نیست. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، وی برجام را آزمایش و امتحانی برای تمام طرف‌‌های مذاکره‌کننده دانست و افزود: پابرجا ماندن برجام به دنیا ثابت می‌کند مذاکره و دیپلماسی بهترین گزینه برای حل مشکلات بوده و برهم خوردن آن به معنای این است که مذاکرات سیاسی اتلاف وقت است. روحانی با تاکید بر ضرورت پایبندی همه طرف‌‌های مذاکره‌کننده نسبت به تعهدات‌شان در برجام، گفت: ایران هرگز آغازگر نقض برجام نخواهد بود و این توافق را در راستای افزایش اعتماد، آرامش، همکاری و ثبات منطقه‌ای و بین‌المللی موثر می‌داند. رئیس‌جمهور با تأکید بر ضرورت حفظ برجام در راستای توسعه امنیت، ثبات و همکاری‌های منطقه‌ای، خاطرنشان کرد: بر هم خوردن توافق هسته‌ای نقطه پشیمانی همگان خواهد بود و البته ما برای هرگونه شرایطی که مدنظرمان نباشد، آماده خواهیم بود. وزیر خارجه فرانسه نیز در این دیدار با تأکید بر علاقه‌مندی و احترام فرانسه به حفظ و پایبندی برجام، گفت: گزارش‌‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان‌دهنده پایبندی کامل ایران به تعهدات خود است و فرانسه تمام تلاش خود را در راستای پابرجا ماندن برجام انجام خواهد داد.

دکتر حمیدرضا اسماعیلی* : مقوله محیط‌زیست از مهم‌ترین و مشروع‌ترین روش‌های اعمال قدرت توسط نظام سلطه در عصر جدید تلقی می‌شود. همانطور که مفهوم «استعمار» و ایجاد عمران بهانه‌ای شد تا دولت‌های صاحب قدرت در قرن‌های 19 و 20 به چپاول ثروت کشورها و ملل دیگر بپردازند، در دنیای امروز نیز محیط‌زیست همین خاصیت را پیدا کرده است. همچون مفهوم و ارزش استعمار، محیط‌زیست نیز «کلمه حقی» است که از آن «مراد باطل» شده است. پس از آنکه در طول بیش از نیم قرن گذشته اندیشمندان و دانشوران بزرگ جهان درباره آثار مخرب تمدن جدید و صنعت نوین هشدار دادند و گفتند چگونه تکنولوژی و صنعت مدرن، بلای جان بشریت شده است و انواع آلاینده‌ها آینده بشریت را تهدید می‌کند، بتدریج مساله محیط‌زیست به یک ارزش و موضوع مهم در محافل مختلف اجتماعی تبدیل شد. از سوی دیگر این موضوع به دلیل مقبولیت عامی که یافته بود می‌توانست پوشش مناسبی برای سیاست‌های سلطه‌جویانه دولت‌های استعماری باشد.
محیط‌زیست استعداد و پتانسیل زیادی دارد تا دولت‌های استعماری در ذیل آن به پیگیری اهداف خود جهت اعمال قدرت در کشورهای دیگر بپردازند. از این جهت ما با 2 مقوله مواجهیم: 1- مساله و بحران واقعی محیط‌زیست
2- پروپاگاندا و عملیات روانی جهانی محیط‌زیست. مقوله دوم نه‌تنها کمکی به محیط‌زیست و حل مسائل آن نمی‌کند، بلکه برعکس در جهت تخریب محیط‌زیست زیر چرخ‌های ماشین استعمار عمل می‌کند. از این منظر مقوله محیط‌زیست نیز از مقولاتی همچون حقوق بشر است که در قرن 21 به صورت ابزار فشار دولت‌های استعماری علیه دولت‌ها و کشورهای دیگر درآمده است. استفاده از این روش اگرچه در دوران جنگ سرد نیز وجود داشت اما پس از فروپاشی بلوک شرق و در جهان تک‌قطبی که آمریکا آن را به سوی نظم نوین جهانی سوق می‌دهد، اهمیت مضاعف یافته و به سلاحی کاربردی ارتقا پیدا کرده است. طبیعی است قدرت تا جای ممکن نباید لخت و عریان اعمال شود؛ هر قدرتی که در پوشش مفاهیم ارزشمند اعمال شود از نفوذ و پایایی بیشتری برخوردار است. این موضوع در عصر ارتباطات که مردم اخبار و رویدادها را از رسانه‌ها پیگیری می‌کنند اهمیت بیشتری خواهد داشت.
از اینجاست که می‌توان نقش موضوعاتی چون حقوق بشر، محیط‌زیست و فرهنگ را در روابط قدرت بین‌المللی مورد تحلیل قرار داد.
دولت‌های استعماری برای اعمال نفوذ و سلطه خود در عصر پسامدرنیستی امروز ترجیح می‌دهند افزون بر روش‌های خشونت‌آمیز گذشته همچون جنگ، از روش‌های جدیدتری که با شرایط امروز سازگاری دارد نیز بهره ببرند. به این منظور آنها برای محدود کردن فرآیند تصمیم‌گیری در دولت‌های مختلف اقدام به راه‌اندازی سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی کرده‌اند که تشکیلات مرکزی آن در آمریکا و تعدادی از کشورهای همسو با نظام سلطه است. این سازمان‌ها شعبات خود را در کشورهای دیگر می‌گسترانند و در این فرآیند، هم به جمع‌آوری اطلاعات از مناطق و حوزه‌های مختلف کشورها می‌پردازند و هم به‌عنوان یک نهاد مردمی مستقل که ارزش‌های والا و اخلاقی را پیگیری می‌کند، خود را به عنوان نهادهای ملی و بعضاً «منجی» معرفی می‌کنند تا از این طریق مطالبات خود را بر دولت‌های آن کشورها تحمیل کنند.
در میان سازمان‌های غیردولتی استعماری، سازمان‌های زیست‌محیطی از شرایطی برخوردارند که امتیاز خاصی به آنها می‌بخشد. این سازمان‌ها به دلیل آنکه هدف خود را محیط‌زیست تعریف می‌کنند، می‌توانند به این بهانه در مناطق مختلفی از یک کشور و دور از چشم سازمان‌های امنیتی پایگاه و ایستگاه‌های مختلف خود را دایر کنند. اهمیت این موضوع زمانی افزایش می‌یابد که بدانیم شناسایی آن مناطق نیز کاملاً هدفمند و طراحی شده است یعنی از طریق سازمان‌های اطلاعاتی کشورهایی چون آمریکا این مناطق شناسایی می‌شود تا این سازمان‌ها پایگاه خود را مستقر کنند. اکنون روشن است این تشکیلاتی که در پوشش محیط‌زیست فعال شده می‌تواند در جهت سیاست‌های مختلفی به کار گرفته شود. این موضوع می‌تواند از جمع‌آوری اطلاعات ژن گیاهان و پوشش زیستی منطقه تا مسائل استراتژیک متغیر و متفاوت باشد. این نفوذ در واقع در کنار نفوذ در «مرکز»، نفوذ در «پیرامون» را هم هدف قرار داده است.
اگر بخواهیم درباره این موضوع کمی جزئی‌تر سخن بگوییم باید گفت مساله «بحران آب» در همین سیاست می‌گنجد. در اینجا نیز ما با 2 مفهوم مواجهیم: الف- مساله کمبود آب و ضرورت مدیریت آن؛ ب- تبلیغات و عملیات روانی گسترده با اهداف ضدامنیتی. حدود 6 سال است تبلیغات گسترده‌ای از سوی رسانه‌های غربی درباره «بحران آب» مطرح می‌شود. استمرار این پروپاگاندا تا جایی است که مسؤولان ایرانی پیش از برجام مطرح می‌کنند «آب‌آشامیدنی» ما نیز در گرو حکمرانان جهانی است، یعنی همان‌هایی که «حکمرانی آب» را نیز در سر می‌پرورانند. استعمار نوین برای اعمال قدرت خود از روش‌های جدیدی بهره می‌برد؛ نظم نوین جهانی حتی به ایجاد مناطق جدید و از جمله خاورمیانه جدید با نقشه‌ای دیگر می‌اندیشد. همه اینها بدانجا انجامید که نظام سلطه تلاش کند مدیریت آب را به دست گیرد تا از این طریق، هم بر کشورها اعمال نفوذ کند و هم به واسطه آن نقشه جدیدی برای جهان بکشد، لذا مساله بحران آب را می‌توان اینگونه فهمید که نظام سلطه در پی حکمرانی بر منابع آب در جهان است و با بازی با آب تلاش دارد نبض جهان را در دست بگیرد. از این جهت بخشی از این بحران بیش از آنکه به مسائل طبیعی بازگردد به سیاست‌های طراحی‌شده دولت‌های سلطه‌جو بازمی‌گردد که می‌خواهند شیوه نوینی از اعمال قدرت و حکمرانی بر جهان را بیازمایند. آنها با این موضوع در پی آن هستند که برای ایجاد نارضایتی‌های شهری، استانی و درگیری‌های ایالتی بهره گیرند. سیاست‌های جمعیتی از اهداف دیگر این پروژه است تا افراد را از مناطقی به مناطق دیگر کوچ دهند و از این جهت مراحل بعدی سیاست خود را پیش برند. امروز کار به جایی رسیده است که حتی پایگاه رسمی اداره کل حفاظت محیط‌زیست تهران از «جنگی که بزودی راه خواهد افتاد» سخن می‌گوید! جنگی که اگر خوب تحلیل کنیم می‌بینیم لزوماً بین ایران و غیرایران نیست، بلکه بین ایرانی و ایرانی است!
با فهم این سیاست معلوم است همان سازمان‌های غیردولتی صوری در حوزه محیط‌زیست هستند که این نقش را برعهده دارند. این سازمان‌ها که تشکیلات مرکزی آنها در آمریکا قرار دارد با فعالیت در طول سال‌های متمادی  بتدریج مساله‌ای چون آب و محیط‌زیست را به سبک دلخواه دولت‌های غربی در کشور به صورت یک بحران بزرگ جلوه می‌دهند تا در نهایت خود را هم به عنوان ناجیان این بحران به جامعه معرفی کنند. در اینجاست که در آینه، خود را قهرمان‌های آینده‌ای می‌بینند که به خیال خود می‌توانند سهم خوبی از قدرت رسمی را به دست آورند!
روشن است پرداختن به مساله «محیط‌زیست و روابط قدرت» در عصر جدید به منزله کذب تلقی کردن مشکلات زیست‌محیطی که جوامع صنعتی بزرگ‌ترین عاملان آن هستند نیست. مساله اولاً شناختن ابعاد جدیدی از نفوذ و اعمال قدرت در قرن 21 است و ثانیاً تأکید بر اینکه حتی در اینجا نیز نیاز به سازمان‌های مطمئن و متعلق به جوانان متعهد و متخصص ایرانی است. یعنی همانطور که در حوزه سلول‌های بنیادی و انرژی هسته‌ای همین جوانان دستاوردهایی را برای کشور به ارمغان آوردند، در موضوعات دیگر و از جمله محیط‌زیست نیز باید همین تدابیر را به کار گرفت. ثالثاً همین پروژه‌ها به ما هشدار و انذار می‌دهد که عالم دانش، عالم بی‌طرفی نیست و دانش بی‌جهت وجود ندارد. اینجاست که می‌یابیم حتی زمین‌شناسی و جغرافیا نیز تا چه اندازه می‌تواند در خدمت منافع ملی یا علیه آن به‌کار گرفته شود.
*پژوهشگر و استاد دانشگاه

میثم مهرپور*: در روزهای گذشته اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور در ادامه اظهارات منتقدانه خود از مردم ضمن انتقاد از وجود متولدان دهه 60 آنها را عامل بسیاری از مشکلات موجود در کشور دانسته و گفته بود: «متولدان دهــه 60 در هر مقطعی و به هــر موضوعی که ورود می‌کنند آنجا مشکل ایجاد می‌کنند. زمانی که به دبستان ورود کردند آن زمــان همه ما یادمان هســت روزنامه‌ها می‌گفتند مــدارس 4 شــیفته داریم. بعد به دبیرســتان ورود کردند، دبیرســتان‌ها همین جور شــد. بعد آمدند دانشگاه و در هرجایی رسیدیم دانشگاه زدیــم. این نتیجه جمعیت دهه 60 اســت، الان آن جمعیت دهه 60 به دوره اشــتغال ورود پیدا کرده است».  بعد از انتشار این سخنان، جهانگیری به سبک و سیاق سابق خود، بیان این جملات را تکذیب کرد و آن را تقطیع شده دانست و در توئیتی مدعی شد مقصود وی از بیان این جملات، قصور مسؤولان در ایجاد مشکلات متولدان این دهه و  آینده‌نگر نبودن مسؤولان بوده است.
در کمال تاسف روند بهانه‌تراشی و انتقاد از عملکرد گذشتگان با هدف سرپوش گذاشتن بر نقایص عملکردی، در دولت‌های یازدهم و دوازدهم به رویه‌ای معمول تبدیل شده است. گویا دولت قصد دارد همچنان در قامت کارشناس به بررسی و انتقاد از عملکرد مسؤولان قبلی پرداخته و از مقام پاسخگویی فرار کند و در جایگاه منتقدی خارج از گود سخن بگوید. از این رو ذکر نکاتی را در باب این سخنان ضروری می‌دانم.
1- آقای معاون اول با بیان مشکلات متولدان دهه 60 در زمینه اشتغال در ادامه سیاست «انداختن توپ به زمین دیگران» مشکلات امروزی اشتغال جوانان را ناشی از جمعیت بالای دهه شصتی‌ها و عدم برنامه‌ریزی مناسب برای ایجاد اشتغال این نسل در کشور دانسته و در پی توجیه عملکرد ضعیف و شعارزده دولت متبوع خود است. جهانگیری در حالی مسؤولیت ایجاد اشتغال برای دهه شصتی‌ها را بر عهده دولت‌های گذشته می‌داند که اگر دیروز مشکل متولدان این دهه مدرسه و دانشگاه بود و امروز اشتغال آنهاست، یقینا فردا و در دهه‌های آینده مشکل این رده سنی از جمعیت کشور به 2 موضوع بازنشستگی و از کارافتادگی و بهداشت و درمان بازمی‌گردد. حال سوال این است: دولت متبوع آقای معاون اول برای این مشکلات چه کرده است؟ مشکلات صندوق‌های بازنشستگی و قوانین بیمه‌ای نیروی کار در سال‌های اخیر به اوج خود رسیده و در سال‌های ریاست حسن روحانی بر دولت‌های یازدهم و دوازدهم موضوع صندوق‌های بازنشستگی نه‌تنها به سمت بهبود حرکت نکرده، بلکه به اذعان خود دولتی‌ها به بحرانی تبدیل شده که تهدیدی برای امنیت اقتصادی و اجتماعی جامعه  به شمار می‌رود به طوری که با تداوم این مشکلات و نیافتن راه چاره‌ای برای آن، با رسیدن نخستین ‌نسل از دهه شصتی‌ها به سن بازنشستگی چیزی شبیه فاجعه در کمین اقتصاد ایران است. 
2- در تمام کشورهای توسعه یافته محصولات لبنی به عنوان کالاهایی برای حفظ سلامتی جامعه از ضریب اهمیت بالایی برخوردار بوده و عمده دولت‌ها با افزایش مالیات در قیمت نوشابه‌های گازدار و ارائه سوبسید به محصولات لبنی سعی در ارتقای سلامت افراد جامعه و کاهش هزینه‌های درمانی و بیماری‌های ناشی از کمبود کلسیم دارند تا از این طریق در هزینه‌های درمانی نسل آینده صرفه‌جویی کنند، به نحوی که  قرار بود سرانه مصرف لبنیات برای هر فرد ایرانی بر اساس برنامه پنجم توسعه در سال پایانی این برنامه به رقمی حدود 90 کیلوگرم در سال برسد، در حالی که این رقم بر اساس آمارها چیزی کمتر از 50 کیلوگرم در سال است. این در حالی است که در کشورهای توسعه‌یافته این رقم به واسطه حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم دولت‌ها رقمی بالغ بر 120 کیلوگرم در سال است. آقای جهانگیری به جای نقد گذشته بهتر است پاسخ دهند در ازای تعطیلی کارخانجات لبنی به واسطه کاهش قدرت خرید مردم، تجمع دامداران در اعتراض به قیمت خرید شیرخام و... چه کرده‌اند؟ آیا کاهش سرانه مصرف لبنیات در سال‌های اخیر منجر به افزایش بیماری‌های دهان و لثه، گسترش پوکی استخوان و... در دهه شصتی‌های امروز و میانسالان و کهنسالان جامعه در دهه‌های آینده نخواهد شد؟
3-کاهش نرخ رشد جمعیت و تبدیل هرم سنی جامعه ایران از یک جامعه جوان و پویا به یک جامعه پیر و میانسال در دهه‌های آینده در حالی در سال‌های نه چندان دور به معضلی بزرگ برای اقتصاد ایران مبدل خواهد شد که دولت‌های یازدهم و دوازدهم نه‌تنها هیچ اقدامی اعم از تبلیغی و عملیاتی در این راستا نداشته‌اند، بلکه همچنان جزو مخالفان تئوریک افزایش نرخ رشد جمعیت به شمار می‌روند. اگر چه به قول معاون اول رئیس‌جمهور ورود دهه شصتی‌ها به سن اشتغال و عدم رشد اقتصاد ایران متناسب با افزایش جمعیت در سال‌های اخیر گریبان اقتصاد ایران را گرفته است اما طبیعتا نیاز به نیروی کار جوان و متخصص در آینده یکی از نیازهای اساسی اقتصاد ایران خواهد بود. نیروی کاری که طبیعتا در دهه‌های آینده به دلیل کاهش نرخ زاد و ولد و عدم تربیت نیروی انسانی جوان و متخصص وجود خارجی نداشته و بیراه نیست اگر بگوییم با گذر متولدان دهه 60 از سن 50 سالگی،کشور قطعا با مشکل نیروی کار جوان و تحصیلکرده مواجه خواهد شد. موضوعی که به نظر می‌رسد به‌رغم تاکیدات رهبر حکیم انقلاب بر توجه به رشد جمعیتی کشور، دولتی‌های امروز به کل منکر آن شده و به جای فکر کردن به آینده همچنان در نقد گذشته و تغییر زمین بازی به سر  می‌برند. حالا که حال دهه شصتی‌ها خوب نیست و با سخنان و کنایه‌های مسؤولان دولتی روز به روز در حال بدتر شدن است،‌ ای کاش دولت محترم حداقل به فکر آینده دهه شصتی‌ها باشد.
*کارشناس ارشد اقتصاد

انتخابات سراسری چهارم مارس ایتالیا اگر چه دقیقا مطابق میل سیلویو برلوسکونی پیش نرفت اما از  آنجا که ائتلاف جناح راست‌گرا ‌تحت رهبری معنوی او توانست بزرگ‌‌‌‌‌ترین قطاع کرسی‌‌های پارلمان را به دست آورد، می‌توان این سیاستمدار یاغی را که برای انتقام از سیاست بازگشته، پیروز موقتی آن خواند، هر چند ترکیب جدید «کامرا دی دیپوتاتی» یا چمبره وکلای مردم ایتالیا از آن یک پارلمان معلق و بدون حزب یا ائتلاف صاحب اکثریت مطلق ساخته و هنوز نمی‌توان از روی کار آمدن دولتی با خط مشی سیاسی مشخص در رم صحبت کرد، دست‌کم می‌توان گفت با توجه به آرایش جدید شکل گرفته در مجلس سفلای ایتالیا که مجموع آرای احزاب کاملا مخالف با حاکمیت نظام بروکسل، اتحادیه اروپایی بزرگ‌‌‌‌‌ترین بازنده انتخابات پارلمانی این کشور خواهد بود، چرا که بیش از 50 درصد ایتالیایی‌ها به احزاب مختلف ضداتحادیه رای داده‌‌اند که این در حقیقت یک «نه محترمانه» به اتحادیه پیش از برگزاری احتمالی همه‌پرسی ایتالگزیت و «نه محتوم» است.
برلوسکونی، این سیاستمدار جنجالی و خودشیفته موسوم به «سزار کچل»، ظهر یکشنبه گذشته در یکی از شعب اخذ رای میلان- پایتخت امپراتوری سیاسی، مالی، فوتبالی و رسانه‌ای‌‌‌‌اش در کشور چکمه‌ای- حاضر شد تا رای خود را به صندوق بیندازد که با اعتراض یک زن نیمه‌برهنه از جنبش معروف «فمن» مواجه شد که فریاد می‌زد: «برلوسکونی تاریخ مصرف تو گذشته است... زمان تو سر آمده!» اما لحظاتی بعد در حالی که لبخندی پیروزمندانه و سزارگونه به نشانه اطمینان از رای برتر ائتلاف بزرگ راستگرایان در مجلس داشت رای خود را به صندوق انداخت. اگر چه برلوسکونی‌‌‌‌‌‌ به‌خاطر محکومیت قضایی تا سال میلادی دیگر نمی‌تواند سمتی دولتی مثل ریاست کابینه را عهده‌دار شود اما بعید است با سابقه 4 دوره نخست‌وزیری ایتالیا به دنبال چنین هدفی باشد. او حتی دوستش «آنتونیو تایانی» رئیس فعلی پارلمان اروپا را به عنوان نخست‌وزیر برگزیده ائتلاف راستگرایان معرفی کرده تا در عین حال به کمیسیون اروپا دلگرمی دهد که دولت آتی رم پایگاه مطلق دشمنان بروکسل نخواهد شد.
اما مهم‌ترین هدف دون سیلویو برعهده گرفتن نقش پدرخوانده ائتلاف راستگرایان به عنوان رهبر حزب «به پیش ایتالیا» است که 2 حزب افراطی و جدایی‌طلب که هر دو ضد اتحادیه اروپایی هستند ساقدوش‌‌های نامتجانس آن محسوب می‌شوند. یکی حزب ملی‌گرای نئوفاشیستی «برادران ایتالیا» به رهبری «جورجیا ملونی» که سیاست‌‌های اتحادیه اروپایی از جمله مهاجرت‌پذیری را تقبیح می‌کند و دیگری حزب «لیگ شمالی» به رهبری «ماتئو سالوینی» که به دنبال جدایی ایالات شمالی ایتالیا و همچنین همه‌پرسی برای خروج این کشور از اتحادیه است.
به گزارش شبکه «رای» متعلق به خود برلوسکونی، ائتلاف احزاب راستگرا بین ۳۳ تا ۳۶ درصد آرای انتخابات چهارم مارس را کسب کرده‌‌اند در حالی که بزرگ‌‌‌‌‌ترین حزب پارلمان، حزب نوین «جنبش 5 ستاره» است که با کسب 5/29 تا 5/32 درصد آرا چشم‌ها را به خود خیره کرده، اگر چه نتوانست به مرز 35 درصدی آرا برای احراز اکثریت نسبی برای تشکیل دولت به طور مستقل از احزاب رقیب برسد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. در ضمن آنها هم که با فاسد و ناکارآمد خواندن ساختار سیاسی کلی ایتالیا بدین اقبال عمومی دست یافته‌‌اند فعلا محال است پایگاه اجتماعی خود را با ائتلاف با احزاب دیگر که همگی متعلق به ساختار مزبور هستند به دست آورند، حتی نظرسنجی‌‌های یک ماه اخیر که رشد سریع هواداری از جنبش 5 ستاره را در همه طبقات جامعه ایتالیا نشان می‌داد نیز مانع از آن نشد که آنها پیروزی تاریخی‌شان در تصاحب نزدیک به یک‌سوم کرسی‌‌های کامرا دی‌دیپوتاتی را جشن نگیرند. حزبی که 2 سال پیش در بدو تشکیلش توسط جریان اصلی سیاسیون سرزمین چکمه‌ای «سیرک کمدین‌‌های دوره‌گرد و سیاستمداران آماتور» خوانده می‌شد حال با رهبری «لوئیجی دی مایو» برای تشکیل دولت مرکزی خیز برداشته است. جنبش 5 ستاره یک حزب چپ با تعاریف کلاسیک نیست و در حقیقت حمایت گسترده طیف‌‌های مختلف مخالفان نظام فعلی سیاسی حاکم بر اتحادیه اروپایی و ایتالیا را جلب کرده است به همین دلیل است که راستگرایان آن را چپ جدید و چپگرایان آن را پوپولیست می‌خوانند. هر چه هست، این جنبش تبدیل به رکن اصلی مجلس وکلا شده و «نه محترمانه» اکثریت ایتالیایی‌ها به اتحادیه اروپایی در انتخابات اخیر به پشتوانه اصلی آرای آنها بوده است.
2 گروه دیگری که بیشترین آرای «نه محترمانه» به اتحادیه را در پارلمان نمایندگی می‌کنند در ائتلاف راست قرار دارند به‌طوری که حتی کرسی‌‌های حزب راست افراطی «لیگ شمال» حتی از حزب «ایتالیا به پیش» برلوسکونی هم بیشتر خواهد بود و این می‌تواند به معنای تلاش جدی «ماتئو سالوینی» برای ترغیب پدرخوانده به مطرح کردن طرح همه‌پرسی «ایتالگزیت» (خروج ایتالیا از اتحادیه) در پارلمان باشد. با توجه به اینکه هیچ حزب یا ائتلافی برای تشکیل دولت جدید نمی‌تواند 316 کرسی حداقلی مورد نیاز را کسب کند، شکست سنگین حزب حاکم به رهبری ماتئو رنتسی، نخست‌وزیر پیشین ایتالیا تا حدودی تلطیف می‌شود. حزب دموکراتیک، تنها 1/19 درصد آرا را کسب کرده و از حزب اول مجلس به حزب سوم تبدیل شده است. با این وجود دولت برآمده از این حزب می‌تواند تا زمانی چند ماهه که تکلیف ائتلاف‌‌های احتمالی روشن شود یا انتخابات مجدد پارلمانی برگزار شود دولت را همچنان حفظ کند.
 

محمد نجارصادقی:  حسن روحانی، رئیس‌جمهور یکشنبه در پنجاه و هفتمین مجمع سالانه بانک مرکزی، گزارشی از اقتصاد ایران طی سال‌های اخیر ارائه داد که به نظر می‌رسد اشتباها با گزارش اقتصادی کشور دیگری عوض شده بود. روحانی اعلام کرد در سال 95 رشد اقتصادی ایران در دنیا اول بود و اینکه تعداد کشورهای با تورم تک‌رقمی را انگشت‌شمار دانست که ایران هم جزو آنهاست.
به گزارش «وطن امروز»، رشد اقتصادی یکی از متغیرهای علم اقتصاد است که از آهنگ رشد تولید ناخالص داخلی استخراج می‌شود. بر اساس آمار بانک مرکزی، رشد اقتصادی ایران در سال گذشته 5/12 درصد اعلام شده است که بدون در نظر گرفتن فروش نفت، 3/3 درصد می‌شود. مرکز آمار یکی دیگر از مراجع اعلام رشد اقتصادی آن را 3/8 درصد و 3/6 درصد بدون ‌نفت اعلام کرده است.
با این تفاسیر اگر بالاترین آمار اعلامی دولت یعنی 5/12 درصد را در سال گذشته در نظر بگیریم باز هم رتبه ایران در رشد اقتصادی اول نیست و پس از ماریانای شمالی قرار می‌گیریم. در صورت در نظر گرفتن گزارش مرکز آمار مبنی بر رشد 3/8 درصدی، رتبه ایران به پایین‌تر از 10 کشور اول با رشد بالا می‌رسد. نکته‌ای که در این بین وجود دارد پیش‌بینی نرخ رشد برای سال‌های 96 و 97 توسط صندوق بین‌المللی پول برای ایران است. این مرکز اعلام کرده است در سال‌های آتی رشد اقتصادی در ایران بین 3 تا 4 درصد خواهد بود. صندوق بین‌المللی پول دلیل این سقوط آزاد ضرباهنگ افزایش تولید ناخالص داخلی در ایران را افزایش فروش نفت و بی‌نیازی سیاست‌گذاران به بازارهای غیرنفتی اعلام کرده است.
آیا رشد اقتصادی نشانه پیشرفت است؟
 نرخ رشد اقتصادی لزوما به معنای وضعیت خوب اقتصادی کشورها نیست، بلکه در بسیاری از موارد نرخ بالای رشد به دلیل ناپایداری‌های اقتصادی به دست می‌آید؛ چنانکه بین کشورهای با نرخ رشد بالا، بیش از کشورهای توسعه‌یافته یا در حال توسعه، اقتصادهای ناپایدار دیده می‌شود. با توجه به اوضاع بحرانی اقتصادی کشور در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴، دستیابی به رشد اقتصادی بالا در سال ۱۳۹۵ (اولین سال پس از لغو تحریم‌های هسته‌ای) امری طبیعی است. باید توجه داشت افزایش تولید ناخالص ملی ایران تحت تاثیر افزایش چشمگیر صادرات نفت و گاز انجام شده است.
این نکته هم قابل ذکر است همان میزان اندکی که به عنوان رشد اقتصادی غیرنفتی نامیده می‌‎شود خود شامل مشتقات پتروشیمی نیز هست.
رئیس‌جمهور چند انگشت دارد؟
حسن روحانی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع تورم اشاره کرد و گفت: آرزوی بلندمدت ما که تورم تک‌رقمی بود پس از 26 سال محقق شد. وی ادامه داد: فقط ما و چند کشور انگشت‌شمار تورم تک‌رقمی داریم! با درک اینکه تورم در سال‌های اخیر کنترل شده است اما این ادعا که تنها چند کشور انگشت‌شمار تورم تک‌رقمی دارند، اغراق‌آمیز است. بنا بر این گزارش، بیش از 30 کشور در جهان در حال حاضر تورم تک‌رقمی دارند که همین موضوع این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که رئیس‌جمهور چند انگشت دارد؟
آمارهایی که اعلام می‌شود و نمی‌شود
دولت همواره آمارهای مثبت را اعلام می‌کند اما از ارائه آمارهای منفی سر باز می‌زند. کیامرث جهانگیر، اقتصاددان در گفت‌وگو با «وطن امروز» درباره آمارهای اقتصادی گزینشی دولت، گفت: آمارهای اقتصادی باید برگرفته از یک اصول و فرمول خاص علمی باشد و تبعات مثبت آن را مردم به عینه ببینند. اگر دولت مدعی رشد اقتصادی است، چرا نرخ ارز باید گران‌تر شود و برای کاهش این شاخص مهم اقتصادی کاری انجام نشده و قدرت خرید مردم نیز افزایش نیافته است. وی افزود: دولت اگرچه در مسیر مهار نرخ تورم حرکت کرده است اما در عمل مردم توانایی تامین هزینه‌های زندگی را ندارند و در بخش تولید نیز تحرک عمیقی که منجر به خروج از رکود چند ساله باشد، دیده نمی‌شود. وی به عدم برنامه‌ریزی دولت برای تحرک تولید اشاره کرد و افزود: به طور مثال در بخش تولید مسکن برنامه عملی آنگونه که مانع رشد انفجاری این بخش در آینده نزدیک شود در دولت به چشم نمی‌خورد.
رشد اقتصادی با تحول شاخص‌های اقتصادی
ابراهیم نکو، عضو سابق کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه رشد اقتصادی در گرو تحول شاخص‌های اقتصادی در مسیر پویایی است، به «وطن‌امروز» گفت: اعلام آمارهای مهم اقتصادی باید به طور شفاف همراه با جزئیات آن و برگرفته از اصول و قواعد خاص علمی باشد تا فعالان اقتصادی در برنامه‌‌ریزی‌های خود به دولت اعتماد کنند. وی تصریح کرد: البته نرخ تورم در دولت گذشته به شکل فزاینده‌ای رشد کرد و این افسارگسیختگی باعث شد مشکلات عدیده‌ای بر مردم، بخش تولید و بنگاه‌های اقتصادی تحمیل شود. در چنین شرایطی قدرت خرید مردم بشدت پایین آمد. نکو اظهار داشت: هر چند کاهش قدرت خرید مردم متأثر از افزایش نرخ تورم در گذشته است اما اکنون حرکتی که افزایش قدرت خرید مردم را منجر شود، به چشم نمی‌خورد، چرا که میزان حقوق و مزایا به حدی نیست که متناسب با رشد نرخ تورم و پاسخگوی نیازهای مردم باشد.
چگونه با آمار دروغ گفته می‌شود!
دکتر مهدی تقوی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز درباره چگونگی اعلام آمار واقعی نرخ رشد اقتصادی و شاخص تورم به «وطن‌امروز» گفت: اعلام نرخ شاخص‌های اقتصادی اگر درست و منطقی و علمی باشد نقشه راه را به فعالان اقتصادی می‌دهد اما چنانچه آمار و ارقام شاخص‌های اقتصادی با هدف خودنمایی و ارائه عملکرد باشد، بدون اینکه بخش تولید و معیشت مردم در نظر گرفته شود، کارساز نیست. عدم اعلام رشد اقتصادی قطعا چاره‌ساز اقتصاد نخواهد بود. دکتر تقوی گفت: اگر اکنون از دولتمردان درباره چگونگی کاهش نرخ تورم و رشد اقتصادی بپرسیم بی‌شک جواب‌هایی برای گفتن دارند و می‌گویند بروید اندازه‌گیری کنید. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: هر چند دولت روحانی تلاش می‌کند اقتصاد آشفته کشور را ساماندهی کند اما رسیدن به رشد اقتصادی مناسب و کاهش نرخ تورم واقعی نیازمند تلاش وافر و سیاست‌گذاری درست همراه با تصمیم‌گیری‌های اصولی است تا شرایط لازم و بستر مناسب برای این موضوع مهیا شود.

طرح اعاده اموال نامشروع مسؤولان که در مجلس شورای اسلامی با اقبال ویژه‌ای همراه شد و تاکنون بیش از 150 نماینده آن را امضا کرده‌اند، در بیرون از بهارستان نیز مورد توجه ویژه قرار گرفته است. به گزارش «وطن امروز»، علاوه بر مردم، چهره‌ها و شخصیت‌های سیاسی با گرایش‌های مختلف، روز گذشته سخنگوی دستگاه قضا نیز ضمن حمایت از این طرح، آن را زمینه‌ساز افزایش اعتماد مردم خواند. آنگونه که حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی‌اژه‌ای گفته، قوه قضائیه پیش‌تر نظرات خود درباره این طرح را به مجلس ارائه کرده است. او البته گفت باید دید از مجلس چه مصوبه‌ای بیرون می‌آید ولی با این حال از نمایندگان مجلس 2 درخواست داشت؛ اول اینکه طرحی بنویسند که پس از تبدیل به قانون، دستگاه قضا بتواند با آن به تخلفات رسیدگی کند و دیگر اینکه سازوکار این طرح به نحوی باشد که رسیدگی به فساد سریع به نتیجه برسد. اژه‌ای به ضعف قوانین سابق در این زمینه بویژه مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره رسیدگی به دارایی مسؤولان اشاره کرد و ضعف اصلی آن را نبود قابلیت اجرایی این قانون دانست. او گفت متاسفانه چه در این قانون و چه قانون قبلی، ضمانت اجرا گذاشته نشده بود و اگر مسؤولی اموال خود را اعلام نمی‌کرد، دست قوه قضائیه بسته بود.
بر اساس این گزارش، دیروز دوشنبه حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، معاون اول و سخنگوی دستگاه قضا در جمع دانشجویان تربیت دبیر دانشگاه شهید رجایی حضور پیدا کرد و به سوالات دانشجویان پاسخ داد. یکی از اصلی‌ترین محورهای سوالات دانشجویان، به موضوع رسیدگی به اموال و دارایی‌های مسؤولان مربوط بود. اژه‌ای درباره اعاده اموال نامشروع مسؤولان گفت: باید دید آیا از طریق سالم می‌شود ثروت هنگفت پیدا کرد؟ مگر اشخاص خاص.  به دست آوردن ثروت هنگفت جز در موارد خاص ممکن نیست. اگر یک مسؤول صاحب یک ثروت هنگفت شد، نباید او را بازخواست کنیم؟ به نظر من باید این کار را انجام دهیم. شخصی که سالیان زیاد مسؤول بوده اگر صاحب ثروت شود باعث بدبینی عمومی می‌شود و از طرفی احتمال می‌رود از طریق غیرقانونی باشد. اگر مسؤول در زمان کوتاه دارای ثروت سنگین شد باید بازخواست شود. اگر ثابت کرد مشروع بوده حلال است و اگر ثابت شد نامشروع است باید پس گرفته  شود.
وی در ادامه با بیان اینکه قانونی که مجلس برای اصل 49  قانون اساسی تصویب کرد برای یکسری مسؤولیت‌های مشخص و عمدتا برای قبل از انقلاب است، آیا نباید تا الان تجدیدنظر شود؟ آیا بعد از انقلاب لازم نیست بگوییم این مسؤول از کجا آورده است؟ گفت: قوه قضائیه ناگزیر است طبق قانون عمل کند. قوه قضائیه دوست دارد برود و بپرسد از کجا آورده‌اید اما قانون ندارد. قطعا نیاز است که این قانون به‌روز شود. ما اصل 142 را هم داریم که رهبری، روسای قوا و وزرا و معاونان‌شان را احصا کرده، آنها باید در ابتدا و انتهای پذیرش مسؤولیت‌شان اموال خودشان را به رئیس قوه قضائیه اعلام کنند.
اما به قوه قضائیه اجازه ندادند برود تحقیق و بازجویی کند تا ببیند این اموال هست یا نیست.
وی به قانون تصویب‌شده در مجمع تشخیص مصلحت نظام اشاره و اظهار کرد: متاسفانه چه در این قانون و چه قانون قبلی، ضمانت اجرا گذاشته نشده بود. اگر مسؤولی اموال خود را اعلام نکرد، چکار باید کرد؟ دست قوه قضائیه بسته بود. وی توضیح داد: در برنامه ششم، ضمانتی برای مواردی که مشمول اصل ۱۴۲ است در نظر گرفته شد اما برای سایر موارد باز هم ضمانت اجرایی نداشت و کلمه «رسیدگی» هم نداشت. در قانونی که در مجمع تصویب شد، صرفا خوداظهاری را در نظر گرفته‌اند و خوداظهاری محض است. مشکلی که مواجه شدیم و تا الان هم نتوانسته‌ایم رفع کنیم، این است که گفته‌اند این افراد وقتی می‌خواهند مسؤولیت بپذیرند باید حتما تعهد بدهند. معاون اول قوه قضائیه ادامه داد: 2 مشکل داریم که آن موقع هم در مجمع داد می‌زدم و می‌گفتم. این افراد چه زمانی باید تعهد بدهند؟ زمانی که می‌خواهند برای انتخابات نام‌نویسی کنند تعهد بدهند یا زمانی که رأی آوردند و وارد مجلس یا شورای شهر شدند، تعهد بدهند؟ حالا باید به چه کسی تعهد بدهند؟
به گزارش مهر، محسنی‌اژه‌ای افزود: الان ما و مجلس دنبال این موضوع هستیم و خواهشم از مجلس این است که یک قانون جامع و کارا بنویسند و قانونی ننویسند که 6 ماه بعد بخواهیم اصلاح کنیم. اولاً قانونی بنویسند که بشود رسیدگی و تحقیق کرد، ثانیا سازوکاری را در نظر بگیرند که سریع به نتیجه برسد. باید ببینیم
چه مصوبه ای از مجلس بیرون می‌آید. فعلا نظرات را گرفته‌اند و قوه قضائیه هم نظرات خودش را می‌دهد. این کار باعث افزایش اعتماد مردم می‌شود و اگر هم مفسده‌ای داشت حتما باید برگرداند و غرامت کار خود را متحمل شود.
خودکشی به خاطر کشف نشدن اطلاعات
یکی دیگر از سوالاتی که معاون اول دستگاه قضا به آن پاسخ داد، مربوط به خودکشی متهمان در زندان بود. یکی از متهمانی که بتازگی در بازداشتگاه اقدام به خودکشی کرد، کاووس سیدامامی مدیرعامل موسسه حیات‌وحش میراث پارسیان بود. سیدامامی در پوشش فعالیت‌های زیست‌محیطی، اطلاعات سری موشکی کشور را به سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه می‌فروخت. این متهم امنیتی پس از دستگیری، اقدام به خودکشی در توالت بازداشتگاه کرد. این موضوع یکی از سوالات دانشجویان از اژه‌ای بود. سخنگوی قوه قضائیه در پاسخ به این سوال که برخی در زندان‌ها خودکشی می‌کنند و برخی هم آنقدر آزادی دارند که طلا و سکه جابه‌جا می‌کنند، گفت: یعنی می‌گویید کسی را زندان نبریم؟ درباره اغتشاشات یک نفر و درباره جاسوس‌ها هم یک نفر خودکشی کرده است. همه خودکشی‌ها به خاطر سختی در زندان نیست، خیلی وقت‌ها به خاطر افشا نشدن اطلاعات‌شان است.
وی ادامه داد: در اوایل انقلاب، وقتی منافقین دستگیر می‌شدند، وقتی اطلاعات‌شان افشا می‌شد، با قرص سیانور خودکشی می‌کردند بنابراین اولاً هر خودکشی به خاطر سختی در زندان نیست. خیلی وقت‌ها افراد تشکیلاتی و افرادی که جرم سنگین دارند، به خاطر کشف نشدن اطلاعات‌شان خودکشی می‌کنند. در همین پرونده معروف به محیط‌زیست، هیچ سختی‌ای در زندان نبود و فشاری از نظر غذا، بهداشت و دارو نداشت و الان هم خود من نمی‌دانم با چه انگیزه‌ای این کار را کرده است و هیچ نوشته یا چیزی هم کشف نشده است.

ملیحه زرین‌پور: کارگاه‌ها و کارخانجات بیشماری به سبب واردات بی‌رویه به تعطیلی کشیده شده و کارگران بسیاری بیکار شدند و اکنون حرف و سخن‌ها به سوی بازار شیرآلات و اتصالات برنجی آبی و گازی کشیده شده است. باید گفت به دلیل پایه آبی و گازی حوزه نیرو و انرژی در کشور تنوع این محصولات در ایران بالاست، همچنین شیرآلات و اتصالات ایران جزو باکیفیت‌ترین نمونه‌های این محصولات در مقایسه با کالاهای خارجی بوده و قدمت تولیدی آن در کشور به بیش از 50 سال می‌رسد اما واردات همچنان که به دیگر صنایع کشور آسیب زده، این بخش را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.
خیابان سعدی و ناظم‌الاطبا در بازار تهران بورس شیرآلات و اتصالات برنجی آبی و گازی تولید ملی است اما چند وقتی می‌شود که به دلیل حجم بالای واردات شیرآلات و اتصالات چینی ارزان اما بی‌کیفیت، ناقوس نابودی تولید ملی  در این بورس به صدا در آمده است.
به روایت آمارها در 5 ماه نخست سال 96 نزدیک به 250 میلیارد ریال در مجموع اجزا و قطعات شیرآلات چدنی و فولادی از مقصد 15 کشور به ایران وارد شده که چین با رقمی قریب به  129 میلیارد ریال در رتبه نخست صادر‌کننده این محصولات به کشور به شمار می‌رود. مجموع واردات سایر اجزای قطعات شیر و وسایل و مغزی برنجی شیرآلات بهداشتی هم 134 میلیارد ریال در 5 ماه نخست امسال بوده است. همچنین سال 95، 465 میلیارد ریال اجزا و قطعات شیرآلات چدنی و فولادی و  162 میلیارد ریال سایر اجزا و قطعات شیر و وسایل آن وارد کشور شده است و آمار چند سال گذشته نیز همین شیب صعودی را نشان می‌دهد.
سودآوری بلای جان تولید ملی
از پایین خیابان سعدی قدم‌زنان بالا می‌آییم تا گزارشی میدانی از وضعیت این بازار داشته باشیم؛ سراغ هر دلال، واردکننده و تولیدکننده رفتیم تا از نگاه‌شان به وضعیت بازار بگویند. گروه اول خرید و فروش کالای داخلی یا خارجی فرقی برای‌شان  نداشت، اگر چه کیفیت کالاهای داخلی را به مراتب بهتر از کالای خارجی می‌دانستند اما دلیل گرایش‌شان به کالای خارجی را ارزانقیمت‌تر بودن آن عنوان می‌کردند. محمود آقا که یک مغازه زیرپله‌ای کوچک در همان ابتدای خیابان سعدی دارد، می‌گوید: «حدود 100میلیون سرمایه در گردش دارم که باید با آن جنس خرید و فروش کنم، اگر بخواهم کالای ایرانی بخرم شاید بتوانم 100هزار قطعه خرید کنم اما با همین مقدار پول می‌توانم 120هزار  قطعه کالای خارجی بخرم و این برایم سودآورتر است. ضمن آنکه کالای خارجی به سرعت نیاز به تعویض و مراجعه دوباره مشتری دارد».
کمی آن‌طرف‌تر چند کارگر مقابل فروشگاهی بزرگ در حال تخلیه پالت‌های بسته‌بندی شده‌ای از کامیون بودند، مشخص بود صاحب مغازه که جلوی در ایستاده و نظاره‌گر کار کارگران است از واردکننده‌ها به شمار می‌رود. از وی مبدا کالای وارداتی را  پرسیدم. با خنده می‌گوید: خط بیخود روی جعبه‌ها معلوم نیست؟ خطوط چینی روی پالت‌ها بدجور دهن‌کجی می‌کرد. پرسیدم: چرا وارد می‌کنید و کالای داخلی نمی‌خرید؟ وی در پاسخ سودآوری بی‌دردسر این واردات را به نسبت تولید داخلی انگیزه خود عنوان کرد.
زد و بندهایی که بیکاری می‌آورد
کمی جلوتر روی شیشه مغازه‌ای نوشته است «سفارشات سری‌تراشی هم پذیرفته می‌شود»؛ وارد مغازه‌ای که بعد فهمیدم نام  صاحبش حاج‌محمد است، می‌شوم. پای درد دلش که می‌نشینم درمی‌یابم که حاج‌محمد پیش  از اینکه در بازار مغازه داشته باشد جزو تولید‌کنندگان شیرآلات برنجی  بوده و یکی از باکیفیت‌ترین شیرهای کولری و گازی را تولید می‌کرده است که بعد از واردات بی‌رویه این محصولات از مبدا کشورهای خارجی بویژه چین مجبور می‌شود تولیدی‌اش را تعطیل کند و عذر کارگرانش را بخواهد. می‌گوید: «مشکل از همین وارداتچی‌های بازار است. اینها با آقازاده‌ها زد و بند دارند، با تعرفه گمرکی پایین راحت جنس وارد کرده و توزیع می‌کنند و تولیدکننده را بدبخت می‌کنند».  همین طور که صحبت می‌کند 2 شیر گازی از  قفسه کناریش درمی‌آورد که یکی ایرانی و دیگری چینی است. با یک فشار محکم شیر چینی خم می‌شود، حاج‌محمد  با ناراحتی ادامه می‌دهد: «این کیفیت شیر وارداتی است، محصولی که هم سود هنگفتی برای واردکننده‌اش داشته و هم زود خراب می‌شود و مصرف‌کننده مجبور می‌شود خیلی زود مجدد مراجعه کند. علاوه بر این، این شیرآلات برای سلامتی هم مضرر است و چقدر نشتی گاز از همین اتصالات بی‌کیفیت جان مردم را گرفته است».
بازار شیرآلات و اتصالات برنجی بیش از 20 هزار فعال مستقیم و غیرمستقیم تولیدی دارد که به سبب وضعیت واردات و افزایش بی‌رویه و غیرمنطقی آن در چند سال گذشته دستخوش بحرانی عظیم شده و اکنون بیش از نیمی از این جمعیت بیکار شده و کارگاه‌های بسیاری در کشور به تعطیلی کشیده شده‌اند. حال باید دید دولت تدبیر و امید چه تدبیری برای چنین وضعیتی در نظر دارد. آیا مسؤولان خواهند توانست برای کارگران بیکار شده تولیدی‌ها و تولید ملی که دارد قدم به قدم به مرگ و نابودی نزدیک می‌شود فکری بکنند یا باز هم این قصه همان داستان تکراری کارخانجات ارج و داروگر خواهد بود؟
 

ارتش سوریه و نیروهای مقاومت در غوطه شرقی بشدت با گروه‌های تروریستی درگیرند و کفه تحولات میدانی به سود آنهاست. به گزارش شبکه خبری المنار، ارتش سوریه روز گذشته با پیشروی در غوطه شرقی دمشق کنترل مناطق اوتایا، حوش‌الصالحیه، حوش خرابو، النشابیه، حزرما، فوج‌النقل، مزارع‌العب و بیت‌نایم را بعد از درگیری با تروریست‌ها در دست گرفت. ارتش سوریه بعد از کنترل بر منطقه جنوب شهرک الشیفونیه تا شمال شهرک حوش‌الاشعری، به ورودی‌های شهرک‌های مسرابا و بیت‌سوا رسید. ارتش همچنان در حال تأمین گذرگاه انسانی برای خارج کردن غیرنظامیان از غوطه شرقی است. به گفته منابع، ارتش سوریه کنترل ۴۰ درصد از مساحتی را که در غوطه شرقی تحت کنترل عناصر تروریستی بود، در دست گرفته است. طبق این گزارش، نیروهای سوری که از سمت شرق غوطه شرقی در حال پیشروی هستند، با همرزمان خود که در غرب و در اداره حمل‌ونقل حرستا مستقرند 3 کیلومتر فاصله دارند. بدین ترتیب، اگر نیروهای مقاومت در این محور با هم تلاقی پیدا کنند، غوطه شرقی به 2 بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود؛ بخش شمالی شامل شهرهای دوما و حرستا و بخش جنوبی مهم‌ترین شهر آن عربین است و محله جوبر نیز در آن قرار دارد. به گفته خبرنگار المیادین، ارتش سوریه خطوط دفاعی گروه‌های مسلح در جنوب غوطه دمشق را درهم شکسته است. نیروهای دولتی سوریه همچنین اعلامیه‌های جدیدی را در روستاها و شهرک‌های غوطه شرقی دمشق پخش کردند تا به غیرنظامیان مسیرهای رسیدن به گذرگاه امن برای خروج از این منطقه را نشان دهند. این در حالی است که تروریست‌ها همچنان مناطق غوطه شرقی را هدف قرار می‌دهند و مانع خروج غیرنظامیان می‌شوند تا از آنها به عنوان سپر انسانی استفاده کنند. در همین راستا، مرکز آشتی روسیه در سوریه اعلام کرد جبهه‌النصره برای عملیات تحریک‌آمیز در غوطه شرقی جهت به شکست کشاندن آتش‌بس تلاش می‌کند. به گفته این مرکز، افراد مسلح از غیرنظامیان برای حفر تونل استفاده می‌کنند. این مرکز اعلام کرد این اقدام یک جنایت جنگی است و باید عاملانش مجازات شوند. گروه‌های تروریستی از سال 2012 غوطه شرقی را در اشغال خود دارند که مهم‌ترین آنان عبارتند از: جیش‌الاسلام که شهر دوما را مرکز خود قرار داده است، فیلق‌الرحمن که به همراه جبهه‌النصره مناطق گسترده‌ای از مرکز غوطه از جمله حموریه، عربین و جوبر را در اشغال خود دارند و احرارالشام که حرستا را به عنوان مرکز خود انتخاب کرده است. نیروهای مقاومت از یکشنبه هفته گذشته عملیات گسترده خود را برای پاکسازی منطقه مهم غوطه شرقی آغاز کرده‌اند.
عملیات غوطه شرقی ادامه دارد
رئیس‌جمهوری سوریه یکشنبه‌شب در نشست خبری اعلام کرد تهاجم رسانه‎ای و سیاسی علیه سوریه تحت عناوین انسانی با هدف اصلی حمایت از تروریسم و تروریست‎ها پس از حملات پیاپی علیه آنها انجام می‌‏گیرد. بشار اسد تاکید کرد بیشتر ساکنان غوطه شرقی ریف دمشق خواستار رهایی از محاصره تروریست‌ها هستند و از همین رو، عملیات ضدتروریستی همزمان با ایجاد گذرگاه‎های امن به مناطق تحت کنترل دولت سوریه، ادامه خواهد داشت. او با بیان اینکه تناقضی بین آتش‌بس و عملیات ضد تروریستی وجود ندارد، گفت: عملیات غوطه شرقی دمشق ادامه جنگ علیه تروریسم است. اسد گفت: موضوع حملات شیمیایی به فرهنگنامه جعلی و قاموس دروغین غربی‌ها تبدیل شده و تنها ابزاری است که غرب با آن برای توجیه حملات خود به ارتش سوریه استفاده می‌کند. رئیس‌جمهور سوریه تصریح کرد: ائتلاف غربی همان نیروی هوایی داعش است، چرا که ائتلاف به اصلاح ضدداعش بی‌شرمانه از جبهه‌النصره و داعش و دیگر گروه‌های تروریستی حمایت می‌کند. بشار اسد گفت: ورود نیروهای مردمی به عفرین با وجود مشغول بودن ارتش سوریه به مبارزه با تروریسم در دیگر مناطق این کشور، طبیعی است. اسد به حملات نیروهای ترکیه به عفرین واقع در شمال غربی سوریه اشاره کرد و گفت: تحرکات کنونی ترکیه در عفرین نشان‎دهنده ادامه سیاست‎های خصمانه این کشور در قبال سوریه است. در سایه پیشروی‌های گسترده نیروهای مقاومت در غوطه شرقی، عناصر وابسته به گروه تروریستی «ارتش آزاد» سوریه، برای کمک به همرزمان خود در این منطقه دست به کار شدند. روزنامه الوطن سوریه گزارش داد ارتش آزاد اعلام کرده است به‌منظور کمک به تروریست‌های محاصره‌شده در غوطه و کم‌کردن حجم عملیات ارتش سوریه در این منطقه، در جنوب سوریه و استان درعا عملیات نظامی را علیه نیروهای مقاومت آغاز خواهد کرد. أبوحسام، سرکرده نظامی گروه تروریستی «قوات شباب السنه» اعلام کرد گروه‌های ارتش آزاد با هم همکاری دارند و در حال بررسی آغاز نبردی در جنوب کشور هستند تا بر عملیات نظامی در غوطه تأثیر بگذارند.
ورود کاروان کمک‌ها به غوطه
بافل کرشیشک، سخنگوی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ دیروز اعلام کرد، کاروان امدادرسانی شامل ۴۶ کامیون به سمت منطقه غوطه شرقی به راه افتاده است. وی به رویترز گفت: کاروان امدادرسان از آخرین مقر ارتش در مسیرش به غوطه عبور کرده است. دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل در بیانیه‌ای اعلام کرد قرار است این کاروان امروز وارد شهر دوما شود. این در حالی است که سرلشکر ولادیمیر زولوتوخین، سخنگوی مرکز آشتی روسیه در سوریه پیش‌تر گفته بود گروه‌های مسلح در غوطه شرقی با خمپاره بیمارستان نظامی تشرین در نزدیکی نقطه ایست بازرسی واقع در حومه غربی روستای الریحانه را مورد هدف قرار دادند. زولوتوخین گفت: گروه‌های مسلح غیرقانونی به اقدامات تحریک‌آمیز خود ادامه داده و قطعنامه آتش‌بس را نقض می‌کنند. حملات دوره‌ای با اسلحه‌های کوچک به ایست بازرسی انجام می‌شود. همچنین در فاصله ۲۰۰ تا ۴۰۰ متری غرب روستای الریحانه 6 بمب منفجر شد. وزارت دفاع روسیه نیز روز یکشنبه اعلام کرد گروه‌های مسلح همچنان مانع از خروج غیرنظامیان سوری از غوطه شرقی دمشق می‌شوند و گذرگاه انسانی که به خروج آنها اختصاص داده شده را هدف می‌گیرند.
تروریست‌ها نبرد را به جبهه جنوب منتقل می‌کنند
ابوحسام با اشاره به اینکه درگیری ارتش آزاد با گروه تروریستی «جیش خالد بن الولید» در غرب استان درعا، توان این گروه را از بین برده است، در عین حال مدعی شد عملیات نظامی را علیه ارتش سوریه آغاز خواهند کرد تا به زعم خود، واقعیت میدانی را تغییر دهند. وی در پایان مدعی شد مسائلی درباره ادغام گروه‌های تروریستی معارض حاضر در جنوب سوریه مطرح شده ولی توضیحات بیشتری در این باره ارائه نکرد. در همین راستا، روزنامه القدس‌العربی با اشاره به احتمال عملیات نظامی ارتش آزاد در جنوب سوریه، اعلام کرد هدف از این عملیات کاهش فشار بر تروریست‌های حاضر در غوطه خواهد بود. گروه‌های معارض تروریستی حاضر در درعا از چند روز پیش اعلام بسیج عمومی کردند و از عناصر خود خواستند آمادگی خود را برای حمله به اهداف ارتش سوریه در این استان افزایش دهند. ناصر الحریری، فعال معارض اعلام کرد رخدادهای غوطه شرقی، مستقیماً بر «جبهه جنوب» تأثیر خواهد گذاشت، بویژه اینکه اظهارات سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه نشان می‌دهد پس از پایان عملیات ارتش سوریه در غوطه، در منطقه جنوب، معارضان نابود خواهند شد. الحریری اعلام کرد تاکنون گروه‌های تروریستی حاضر در جنوب سوریه، تحرک دسته جمعی انجام نداده‌اند. استان درعا اخیراً شاهد هرج‌ومرج و درگیری میان گروه‌های تروریستی است و منابع محلی تأکید دارند پدیده ربایش افراد غیرنظامی نیز افزایش یافته است.

عضو هیأت‌رئیسه مجلس با اعلام خبر از دستورکار خارج شدن سوال وقف‌چی از رئیس‌جمهور گفت: یکشنبه هفته آتی وضعیت سوال ذوالنوری از رئیس‌جمهور مشخص می‌شود. اکبر رنجبرزاده در گفت‌وگو با خانه ملت، با اشاره به جلسه روز یکشنبه هیأت‌رئیسه مجلس با نمایندگان سوال‌کننده از رئیس‌جمهور گفت: این جلسه پیرامون سوال علی وقف‌چی از رئیس‌جمهور درباره مؤسسات مالی و اعتباری بود که از توضیحات ارائه‌شده در این زمینه قانع نشده بودند. نماینده مردم اسدآباد در مجلس شورای اسلامی بر همین اساس تصریح کرد: از آنجایی که تعداد امضاکنندگان سوال از رئیس‌جمهور از حد نصاب 73 نفر کمتر شد، این سوال از دستور کار مجلس خارج شد. وی در توضیح بیشتر روند سوال از رئیس‌جمهور عنوان کرد: مطابق آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی زمانی که سوال از رئیس‌جمهور به کمیسیون مربوط داده شود، یک هفته فرصت وجود دارد تا درباره سوال، توضیحاتی ارائه شده و به تعداد امضاها افزوده شده یا از آن کاسته شود و در پایان یک هفته تعداد امضاها بسته می‌شود که درباره سوال آقای وقف‌چی این تعداد به زیر حد نصاب رسید. عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی در پایان به روند سوال مجتبی ذوالنوری از رئیس‌جمهور با محورهای مختلف که یکی از آنها مؤسسات مالی و اعتباری است، اشاره و خاطرنشان کرد: این سوال همچنان بیش از 100 نفر امضا دارد و امروز روز نخست مهلت یک هفته‌ای است از این رو تا یکشنبه هفته آینده تکلیف سوال از رئیس‌جمهور روشن می‌شود و در صورت در حد نصاب ماندن تعداد امضاها، سوال از سوی رئیس مجلس به ریاست‌جمهوری ابلاغ شده و رسیدگی به آن به سال 97 می‌رسد.
 

احسان سالمی: نودمین دوره جوایز سینمایی اسکار اگر چه در زمینه اعطای جوایز به برگزیدگان بخش‌های مختلف خود فاصله چندانی با پیش‌بینی‌ها نداشت اما مثل همیشه شگفتی‌هایی نیز در میان برگزیدگان بخش‌های مختلف این رویداد دیده می‌شد. سعید مستغاثی، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» به بررسی جوایز این دوره از مراسم اسکار و نکات جالب توجه آن پرداخت. مستغاثی در تحلیل کلی جوایز اسکار 2018 با اشاره به اینکه جوایز این دوره تقریبا مطابق پیش‌بینی‌ها اعطا شد، گفت: «همه ساله در فصل جوایز سینمایی که پیش از مراسم اسکار، برگزیدگان خود را معرفی می‌کنند، از مجموع فیلم‌هایی که در هالیوود تولید می‌شود، در نهایت بیست و اندی فیلم انتخاب می‌شوند که برگزیدگان این جوایز معمولا تا حدود زیادی با اسکار مشترکند. مثلا جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد که به آقای «گری اولدمن» داده شد یا جایزه بهترین فیلمبرداری که به فیلم «بلیدرانر 2049» تعلق گرفت. به طور کلی جایزه امسال نکته هیجان‌انگیز یا غیرقابل پیش‌بینی نداشت». اعطای جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی این دوره از مراسم اسکار به فیلم «شکل آب» ساخته «گیرمو دل‌تورو» فیلمساز مکزیکی و دلیل توجه ویژه برگزارکنندگان نودمین مراسم اسکار به این اثر علمی- تخیلی که رقبای سرسختی همچون «سه بیلبورد خارج از ابینگ؛ میزوری» و «تیره‌ترین ساعت» را در مقابل داشت، دومین موضوعی بود که در ارتباط با آن از مستغاثی سوال کردیم. وی در پاسخ به این سوال گفت: «در مراسم اسکار به اینکه آیا اثری علمی- تخیلی هست یا نه خیلی توجه نمی‌شود، همچنان که در دهه 70 فیلم‌هایی مثل «جنگ ستارگان» توانستند چندین اسکار را به خود اختصاص دهند یا «ارباب حلقه‌ها» که سومین نسخه آن توانست 11 اسکار را در سال 2003 به دست آورد که رکوردی منحصربه‌فرد محسوب می‌شود. در واقع آکادمی چندان به این قبیل موضوعات نگاه نمی‌کند، بلکه روال آنها به این صورت است که هر سال یک مضمون و درونمایه خاص را در نظر می‌گیرند که سرچشمه این مضامین از خود کمپانی‌های هالیوودی می‌آید. شما اگر فیلم‌های اسکار هر سال را نگاه کنید متوجه می‌شوید اغلب آنها یک درونمایه مشترک دارند و هر فیلمی که بتواند این درونمایه را به شکل بهتری بازتاب دهد و به نمایش بگذارد، رتبه بهتری در میان برگزیدگان اسکار به دست می‌آورد. درونمایه امسال فیلم‌های اسکار، مضمون «انتقام و جنگ» بود و شما در تمام این فیلم‌ها می‌توانید درونمایه انتقام (چه از خانواده، چه از جامعه، چه از کشورها و...) و جنگ‌طلبی را به شکل‌های مختلف مشاهده کنید. حتی شما این نکته را در مراسم‌های پیرامونی اسکار و جوایزی که پیش از اسکار داده می‌شود هم می‌توانید ببینید. سال گذشته درونمایه مورد توجه اسکار «هژمونی قیمومت» بود. یعنی با توجه به اینکه آمریکا چند سالی بود که کمی هژمونی قیمومتش زیرسوال رفته بود، اغلب فیلم‌ها به نوعی به این موضوع پرداخته بودند. سال قبل‌تر از آن مضمون «قهرمان جداافتاده» مورد توجه اغلب فیلم‌ها بود و سال قبل‌تر از آن مباحث مربوط به وال‌استریت و سرمایه‌داری به شکل ویژه در مرکز توجه آثار حاضر در اسکار قرار داشت و به طور کلی شما هر سال با دقت در مضامین آثار می‌توانید این درونمایه را به دست آورید. این نکته از آن نظر مهم است که شما می‌بینید در هر سال شاید فیلم‌هایی باشند که به لحاظ ساختاری نسبت به بسیاری از نامزدهای اسکار و جوایز مشابه آن قوی‌تر باشند ولی به واسطه توجه ویژه به همان موضوعی که در ارتباط با درونمایه آثار عرض کردم، چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند. مثلا در همین دوره فیلم «دیترویت» خانم کاترین بیگلو یا فیلم «آخرین پرچم برافراشته» آقای ریچارد لینکلیتر که به لحاظ ساختاری آثار بسیار مهمی هستند، اصلا در این جوایز دیده نمی‌شوند. حتی شما در همین لیست جوایز اسکار امسال اگر نگاه کنید، فیلمی مثل «لجن‌زار» که یک کارگردان زن سیاهپوست آن را کارگردانی کرده است، فیلم بسیار خوبی بود ولی هیچ موفقیتی کسب نمی‌کند، چون موضوع درونمایه که پیش از این به آن اشاره شد، در آن کمرنگ‌تر است. فیلم «شکل آب» که امسال برگزیده بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شد، درونمایه انتقامش حتی از فیلم «سه بیلبورد خارج از ابینگ؛ میزوری» نیز قوی‌‌‌‌‌‌تر است و در آن هم مضمون انتقام و هم مضمون جنگ وجود دارد. به همین دلیل شما می‌بینید به‌رغم ضعف شدیدی که در فیلمنامه دارد و گره‌های ساده‌لوحانه فیلمنامه، بازهم می‌تواند جوایز اصلی را از آن خود کند». مستغاثی در پاسخ به این سوال که چرا امسال هالیوود درونمایه «انتقام و جنگ» را برای آثار اصلی خود مورد توجه قرار داده است، اظهار کرد: «درونمایه‌هایی که هالیوود هر سال برای خود انتخاب می‌کند به چالش‌های روز ایالت متحده آمریکا و همپیمانان آن بازمی‌گردد. شما اگر به سخنان سیاستمداران آمریکایی طی چند سال گذشته توجه کنید می‌بینید که آنها اصرار دارند بگویند ما در این سال‌ها مظلوم واقع شدیم و می‌خواهیم آمریکا را دوباره به روزهای اقتدار خود بازگردانیم، همچنان که این یکی از شعارهای اصلی ترامپ هم هست و آنها به نوعی سیاست انتقام‌جویانه و جنگ‌طلبانه را سرلوحه کار خود قرار دادند که به شکل طبیعی این درونمایه امسال در مراسم اسکار به عنوان ویترین سینمای هالیوود که مهم‌ترین ابزار تبلیغاتی آمریکا هم هست، به شکل ویژه‌ای مورد توجه قرار گرفت». یکی از شگفتی‌های جشنواره امسال عدم توجه ویژه برگزارکنندگان این مراسم به فیلم‌هایی همچون «دانکرک» و «تیره‌ترین ساعت» بود که بسیاری تصور می‌کردند به‌واسطه اینکه این دو اثر به شکلی هالیوودپسند به روایت وقایع تاریخی پرداخته‌اند، از جانب مراسم اسکار که همواره رویکردی سیاسی داشته مورد توجه قرار می‌گیرند اما در عمل این دو اثر سهمی از جوایز اصلی جشنواره نداشتند؛ مستغاثی در پاسخ به این موضوع گفت: «اول باید این نکته را خدمت شما عرض کنم که رویکرد اسکار سیاسی نیست، ایدئولوژیک است؛ سیاست بخشی از این ایدئولوژی است و همه آنچه ما درباره اسکار و به‌طور کلی هالیوود شرح دادیم ناظر به همان رویکرد ایدئولوژیک آنهاست. در این‌باره نیز برخورد آنها با هر دوی این آثار ایدئولوژیک است و به نظر من آنها جایزه‌شان را گرفته‌اند. چون در اسکار 2 جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین بازیگر نقش اول زن نسبت به بسیاری از جوایز حتی جایزه بهترین کارگردانی از اهمیت بالاتری برخوردارند و شما می‌بینید در زمان اعلام جوایز هم بر اساس همان درجه‌‌‌بندی خود ابتدا جایزه کارگردانی را می‌دهند و بعد جوایز بهترین بازیگران نقش اول زن و مرد و بهترین فیلم که این نشان‌دهنده اهمیت بالای این دو جایزه بازیگری است که خب امسال جایزه بهترین بازیگر مرد برای فیلم «تیره‌ترین ساعت» به آقای «گری اولدمن» رسید و این بهای ویژه‌ای است که هالیوود به این اثر داده و به نوعی می‌گوید از نظر ما این فیلم بعد از «شکل آب» بهترین فیلم است. فیلم «دانکرک» هم 3 جایزه فنی را به دست آورد و به‌رغم همه ضعف‌هایی که هر دوی این آثار داشتند، باز هم شایسته دریافت چنین جوایز مهمی شدند. جالب آنکه فیلم «تیره‌ترین ساعت» با اینکه اصلا نه در بخش کارگردانی و نه در فیلمنامه کاندیدا نشده بود، به عنوان یکی از نامزدهای بهترین فیلم اسکار امسال معرفی شد که همین نشان‌دهنده اهمیت ویژه‌ای است که آکادمی به این فیلم جنگ‌طلبانه داده است. این در حالی است که ما امسال فیلم «چرچیل» را هم داشتیم که رویکرد صلح‌طلبانه داشت ولی شما می‌بینید «تیره‌ترین ساعت» که آن هم در ارتباط با «چرچیل» است به‌واسطه آنکه رویکردی جنگ‌طلبانه دارد، تا این اندازه مورد توجه آکادمی قرار می‌گیرد». مستغاثی در ادامه در ارتباط با جوایز بخش‌های فرعی این مراسم همچون جایزه بهترین فیلم مستند که به فیلم «ایکاروس» با موضوع تقلب ورزشکاران روس در المپیک داده شد نیز گفت: «همه این جوایز و دلیل اعطای آن را باید در همان سیاست ایدئولوژیک مرور کرد که مثلا در دوره‌ای فیلم‌هایی مثل «5 دوربین شکسته» در میان نامزدها حضور پیدا می‌کنند یا آثاری مشابه آن موفق به کسب جایزه می‌شوند که در ظاهر در حمایت از مردم فلسطین هستند ولی در باطن به تحقیر آنها می‌پردازند. سال قبل هم به فیلمی در ارتباط با «جمعیت کلاه سفیدها» جایزه دادند که بسیاری گفتند آکادمی از مستندی در ارتباط با سوریه حمایت کرده ولی بعدها مشخص شد کلاه سفیدها در واقع همکاران نیروهای تکفیری و تروریستی بودند و نه حامی مردم سوریه! حتی در انیمیشن هم همین موضوعی را که عرض کردم می‌بینید. یعنی شما می‌بینید انیمیشن «کوکو» در اغلب این جوایز موفق است و این خود می‌تواند به عنوان یک سوال بزرگ از سوی رسانه‌ها مطرح شود که یعنی هیچ اثری غیر از همین بیست و چند فیلم نیست که از میان نزدیک به 900 فیلمی که سالانه در هالیوود تولید می‌شود، بتواند نظر منتقدان را به خود جلب کند؟! به نظرم این به نوعی منطبق بر یک بخشنامه نانوشته است که موجب می‌شود همه جوایز سینمایی هر سال صرفا به همان چند اثر محدود توجه  ‌کنند که این نشان‌دهنده استبدادرای هالیوودی‌هاست».

برشی از حواشی اسکار
مراسم اهدای نودمین جوایز اسکار ساعت 17:00 به وقت لس‌آنجلس (4:30 بامداد دوشنبه به وقت تهران) در سالن دالبی‌تیاتر مرکز هالیوود با اجرای «جیمی کیمل» آغاز شد. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به مهم‌ترین حواشی این جایزه. پس از رسوایی‌های غیراخلاقی در هالیوود، شماری از بازیگران با لباس مشکی در نودمین مراسم اسکار حضور یافتند. همچنین برخی بازیگران دیگر در واکنش به کشتارهای اخیر با سلاح گرم در آمریکا، با سنجاق‌های نارنجی به نشانه اعتراض روی فرش قرمز اسکار حضور پیدا کردند.  یکی از رکوردهای این دوره از جایزه اسکار، نامزدی تیموتی شلمی برای فیلم «مرا با نامت صدا کن» در سن
۲۲ سالگی است. به این ترتیب شلمی به‌عنوان جوان‌ترین نامزد جایزه اسکار بازیگری نقش اول مرد از سال ۱۹۳۹ شناخته می‌شود. در این دوره جیمز آیوری 89 ساله توانست با کسب جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی برای فیلم «مرا با نامت صدا کن» عنوان مسن‌ترین برنده تاریخ اسکار را از آن خود کند.  مریل استریپ دیگر بازیگری بود که با اعلام نامزدهای اسکار سال ۲۰۱۸ توانست رکوردی را بشکند اما نکته جالب اینکه استریپ رکورد خود را جابه‌جا کرد و برای بیست‌ویکمین بار نامزد جایزه اسکار بازیگری شد که یک اتفاق خارق‌العاده در تاریخ جوایز اسکار بازیگری است. علی فراهانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، تنها ایرانی بود که به شکل رسمی در مراسم اسکار حضور داشت. او مدیریت تصویربرداری فیلم «کودک خاموش» برنده جایزه اسکار فیلم کوتاه را بر عهده داشت.