وغیره
رئیس دولت یکهو گفت: اگر دربرابر یک ابرقدرت، ضعیف باشیم به جایی نخواهیم رسید. همین رئیس ادامه داد: ما که نمی‏توانیم پنج سال از وقت و سرمایه و عمر و توان و انرژی و هزینه و فرصت‌های یک کشور و ملت را برای مذاکره با یک ابرقدرت بریزیم در جوب آب! وی که متوجه نگاه‌های شگفت‏زده و نگاه‌های گِردشده خبرنگاران شده بود افزود: برای اینکه همه آحاد ملت با گوشت و پوست و استخوان خود عبث بودن و بیهوده بودن و بی‏فایده بودن و غیره بودن این کار را حس کنند، دولت تدبیروامید در این 4 به اضافه 1 سال، این کار را انجام داد اما متأسفانه تعداد کمی از مردم و مسئولین نتوانستند کاملاً متوجه مطلب شوند و ما برای آنکه عادت نداریم تنها کارمان را اینجوری انجام دهیم خود را ملزم می‏دانیم سه سال دیگر آن کار را با اروپایی‏ها ادامه دهیم تا این تعداد کم هم خوب برایشان جابیفتد و آن درس زندگی کاملاً به گوشتشان نفوذ کند. وی ابراز امیدواری کرد با یاری همه مسئولین و مدیران این دولت، به زودی شاهد بیرون زدن «وغیره» همه مردم ایران باشیم.

دیپلماسی ماست
یکی از نمایندگان مجلس که در یکی از جلسات یکی از احزاب شرکت کرده بود، به یکی از دستاوردهای «ما» اشاره کرد و اضافه کرد.
عارف در این نشست گفت: رودررویی کنگره آمریکا با ترامپ، پیروزی دیپلماسی ماست. وی که اشاره نکرد منظورش از «ماست» چه نوع ماست و با کدام درجه از چربی است از نقش لبنیات در زندگی بشر و تأثیری که این ماده غذایی و تولیدکنندگان آن در رشد و توسعه استخوان‌های انسان دارند تقدیرکرد و افزود: بازگشت جناب‏خان به خندوانه، پخش مجدد سریال پایتخت از صداوسیما و حضور حاجی لک‏لک‏ها در سیبری از دیگر پیروزی‏های دیپلماسی‏های ماست هستند اما شکایت مراکش، فروش گاز رایگان به ترکیه و قتل جوان ایرانی در آمریکا توسط پلیس این کشور از دیپلماسی‏های ماست نیستند و به عنوان نمونه از ورود تروریست‌ها از مرزهای شرقی کشور، انجام ترور و بازگشت آنها بدون ذره‏ای مزاحمت توسط پلیس کشور همسایه نام برد و برای اطمینان به آن اشاره هم کرد.

ماله بین‏المللی
صندوق بین‏المللی پول اعلام کرد ایران با هشت میلیارد دلار کسری بودجه مواجه خواهدشد اما فی‏الفور نوبخت هم کم نیاورد و اعلام کرد: شاید منظور صندوق بین‏المللی پول از کسری بودجه، عدم تحقق منابع باشد. وی که همزمان سخنگوی دولت و رئیس‏سازمان برنامه و بودجه است در توضیح این جمله که برای توضیح آن جمله ساخته بود گفت نه اینکه فکر کنید فقط من می‏فهمم صندوق پول چی میگه‏ها! نه! نوبخت در ادامه به توضیح تفاوت میان کسری بودجه و کسری بودجه پرداخت و با زبان ساده برای خبرنگاران جزئیاتی شگفت‏انگیز از این تفاوت را فاش کرد. رئیس سازمان برنامه و بودجه همچنین به تفاوت اساسی کسری بودجه با کسری بودجه اشاره کرد و ابراز امیدواری کرد صندوق بین‏المللی پول قبل از هرنوع اظهار نظری با وی مشورت کند.
 

به کی قسم به چی قسم، ما هرچه گشتیم توی اعمال واجب و مستحب این ماه عزیز شرشر اشک ریختن پای تلوزیون را ندیدیم، نمی دانم این تخم لق اشک و آه و ماتم مرگ و تصادف و کما را چه کسی در تلویزیون کاشت و ما را به این روز انداخت، ما که نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم خدا ببخشدش.
فرقی هم نمی کند حتی اگر سریال طنز هم باشد یکهو از قسمت ۱۶ به بعد با یک شیب تند به سوی غم و بدبختی حرکت می‌کند، حالا بماند ۱۵ قسمت اولش هم قصه فقر و بدبختی است و ما باید به فلاکت یک عده بخندیم و لابد خدا را شکر کنیم که وضع ما بهتر است! اصلا جوری این سریال‌های تلویزیون غم و غصه و ماتم را در ما نهادینه کرده‏اند که اسم شب قدر می‌آید به جای تصویر مسجد و کتاب دعا و مهر و تسبیح، تصویر فول اچ‏دی‏ آی‏سی‏یو و تخت و نوار قلب جلوی چشممان می‏آید، به کی قسم به چی قسم شب قدر می‏شود از خدا عروسی و تولد فرزند و شادی هم طلب کرد. یکی به گوش کارگردان آن فیلمی که اسمش را نمی‌برم برساند، دِ لامصب شاید برای ما اتفاق خوب هم بیفتد! به همین نثرطنز قسم ۱۰ سال پیاپی از قسمت ۱۷ تا ۲۷ که بازیگر فیلم(همه فیلم ها هم حداقل یک نفر را داشتند) توی کما بود، افطار و سحر از گلوی مان پایین نمی‌رفت، تا می‏آمدیم روزه‏مان را باز کنیم، یاد امین تارخ می‌افتادیم که توی یک سریالی دارد بهش نامردی می‌شود. (گاهی به طور همزمان در دو شبکه مختلف در حق تارخ نامردی می‌شد) و آب جوش توی گلوی‏مان گیر می‌کرد!
اصلاً به ما رحم نکنید، ما نسلی هستیم که در کودکی با کارتون سمندون آب‏بندی شده‌ایم، به این نسل جدید هم که رحم و مروت جایز نیست! به تارخ هم اگر رحم نمی‌کنید، به ما مربوط نیست پولش را می‌گیرد ولی احترام موی سفیدش را نگه دارید!
 

س: آیا می‌دانید شناسنامه چیست و چگونه گم می‌شود و اصولاً آیا شناسنامه شما گم شده است؟
ج:تا جایی که می‌دانم قدیم‌ترها، شناسنامه به چیزی می‌گفتند که هویت افراد را مشخص می‌کرد. از طرفی اما در چند سال اخیر، شناسنامه ملاک دلواپس بودن یا نبودن افراد شده است. یعنی به محض کوچکترین انتقاد به دولت تدبیر، در طرفه‌العینی شناسنامه شما وجود خارجی خودش را از دست می‏دهد، دیدم که میگم.


س: اگر بخواهید به مختصرترین شکل ممکن، خودتان را معرفی بفرمایید، چگونه این کار را انجام می‌دهید؟
ج: اینطوری: محمدحسین مهدویان، ۲۸ ساله از قم!


س: آقای مهدویان 28 ساله از قم! اصلاً چرا رفتید سراغ شعر؟ چرا شعر طنز؟ حضور شما در این عرصه از کجا و چگونه شروع شد؟
ج:سراغ شعر طنز رفتم چون به قول استاد عزیزم عباس احمدی: «باز دیدم شعر گفتن از گدایی بهتر است» لذا پس چی؟! مگه برای گفتن حرف حق، از طنز بهتر هم، چیزی داریم؟


س:شما چقدر به اینترنت وابسته‌اید؟ یعنی شبیه خیلی‌هایی که می‌شناسیم، آیا دائم برخط هستید؟
ج:حقیقتاً زیاد به اینترنت وابسته نیستم. دقیق‌تر بگویم، فقط شب‌ها موقع خواب کاملاً آفلاینم! البته معمولاً!


س:آنلاین بودن و دائماً سر در گوشی داشتن از معضلات خانواده‌های امروزی است. خانواده شما به این موضوع اعتراضی ندارند؟
ج:در واقع در عصری داریم زندگی می‌کنیم که می‌دانیم اعتراض به هیچ وجه به جایی نمی‏رسه؛ خانواده ما هم از این قاعده مستثنی نیست.
س: در جریان هستید که فیلترینگ تلگرام اتفاق افتاده است اما کسی مسئولیت آن را گردن نمی‌گیرد، جسارتاً می‏خواستم بدانم آیا بسته شدن تلگرام، کار شخص شما نیست؟
ج: ببینید! تجربه موفق ما در برجام ثابت کرده که همه چیز با مذاکره قابل حله. اگه با منم مذاکره کنین چه بسا مسئولیت فیلترینگو پذیرفتم. خدا رو چه دیدی؟!


س: با توجه به اینکه پرداخت یارانه ماهانه، از معضلات اساسی کشور است، لذا برای ما بگویید که باقیمانده یارانه هر ماه را دقیقاً کجا سرمایه‌گذاری می‌کنید؟
ج:من که نمی‌خواستم ریا بشه اما حالا که پرسیدین باید بگم ‌که بخشی از مقدار اضافی یارانه‌مو به حساب چندتا از کودکان مظلوم وزرای دولت واریز می‌کنم و بخشی دیگه‌ هم به حساب سلبریتی‌های دلسوز ریخته میشه تا تو راه خیر خرج کنن. تازه علاوه بر اینها، روزه هم هستم.


س:شخصاً از نرخ 4200 تومانی دلار، راضی هستید؟
ج:الحمدلله، خدا راضی باشه.


س:می‏توانید به ما هم بگویید برای تهیه دلار با این قیمت، به کجا باید مراجعه کنیم؟
ج:شما باید به صرافی سر کوچه آقای جهانگیری سری بزنید؛ یعنی صرافی «فریدون و شرکا به جز حسن»


س: یک سوال کاملاً سیاسی - امنیتی! اگر مجبور باشید بین دستپخت همسر و والده گرامی، یکی را انتخاب کنید، ترجیحاً سراغ کدامیک خواهید رفت؟
ج:به نظرم در اینگونه موارد حفظ کیان خانواده مهمتر از رفع گرسنگیه.


س:برای تهیه مایحتاج روزانه، خودتان خرید هم می‌کنید؟ مثلاً ریز قیمت نان سنگک و سیب‌زمینی و شیرخشک را می‌دانید؟
ج:بله البته. مثلاً خبر دارم که قیمت یک کیلو سیب‌زمینی الآن ۱۵۰۰ تومن. الآن ۱۶۵۰ تومن. الآن ۱۸۰۰ تومن. الآن ۲۶۰۰ تومن. الآن... سوال بعدی لطفاً

س:به نظرتان چرا یک عده برای سوار شدن بر خر مراد، اختلاس می‌کنند؟
ج:چون خر مراد از کر‌گی دم نداشته و همون دُمِ نداشته، چند هزار میلیارد تومن آب می‌خوره. سوار شدنش هزینه داره دیگه. والاه!


س:شما برای اینکه توی پیاده‌روها دیوار کشیده نشود، چه پیشنهادی دارید؟
ج:به نظرم باید به جای این کار، توی پیاده‌رو خیابون بکشند.


س:در دنیایی که با یک پست اینستاگرامی، می‌توان سلبریتی و بچه معروف شد، شعر گفتن (آن هم شعر طنز) سخت‌تر است یا حرف نزدن؟
ج‎:‎متن سوال شما به نظرم مشکوک بود! راستش حالا که خوب فکر می‌کنم اصلاً متوجه سوال نشدم. گویا ‏متن سوال ایراد داره‎!!!


س‎: خبر داریم که تشابه اسمی شما با بعضی‌ها سبب شده که اشعارتان را پای دیگران بنویسند. درباره این موارد ‏هم برای ما بگویید لطفاً.
ج‎: آخ آخ دست رو دلم نذارین که خونه! خیلی سخته که بعد از شعرخوانی محضر رهبری بری تو ‏خبرگزاری‌ها ببینی تیتر اولشون اینه: شعرخوانی طنز کارگردان «ایستاده در غبار» محضر رهبری + ‏عکس!‏‎


س‎: شما که توانسته‌اید محضر رهبر انقلاب، اشعاری را بخوانید، لطفاً درباره شعرخوانی و حال و هوای جلسه ‏شعرا با رهبر انقلاب هم برای ما بگوئید‎.
‎ ج‎: فقط همینو میتونم بگم که بیت رهبری فوق‌العاده‌ترین جایی هست که تا حالا دیدم‎.
 

س‎:  اگر باز هم کسی چنین سوالاتی از شما پرسید، چه واکنشی نشان خواهید داد؟‎
ج‎: کاری رو می‌‌کنم که اصلا توقعشو نداره. یعنی به سوالاتش جواب می‌دم. دقیقاً همین بلایی که سر شما ‏آوردم‎!‎‏
 

- گنبد آهنینِ دفتر رو روشن کنید، تعداد موشک‏هاشون خیلی زیاده اما همه اونا از نوع کوتاه برد هستن و اگه زود بجنبیم، می‏تونیم از خودمون دفاع کنیم، فقط چند نفر رو بفرستید تا میدون مین داخل حیاط رو تقویت کنن و برق حصار ها رو هم روشن کن و تک تیر انداز ها رو هم سر جاشون مستقر کنید!
+چشم آقای مدیر اما تعداد تلفات کم کم داره خیلی زیاد میشه در صورت لزوم می‏تونیم عقب نشینی کنیم؟
-به هیچ وجه، تکرار می‏کنم به هیچ وجه نباید دست بچه ها به انبار مهمات برسه. وقتی دانش آموزا با همین موشک‌های کوتاه‏برد و سلاح های ساده، دارن اینطوری به امتحان علوم واکنش نشون میدن مطمئناً اگه دستشون به موشک‌های بالستیک و سلاح های خودکارِ معلما برسه دیگه هیچوقت امتحان ریاضی‏ای در کار نخواهد بود! راستی آقای ناظم رو به پناهگاه بردید؟ ایشون هر لحظه ممکنه ترور بشن!
+ بله قربان! آقای ناظم به همراه گارد ویژه از راه دستشویی مخصوص معلمین فرار کردند و الان توی مدرسه بغلی جاشون امنه...
- ارتش! هنوز از نیروهای ارتش خبری نشده؟
+ نیروی های ارتش میگن مسائل داخلی مدارس به ما مربوط نیست! قربان بچه‏ها معاون پرورشی رو هم گروگان گرفتن!
-  اگه همون سال 2018 که ده نفر ده نفر تلفات می‏دادیم، کار رو به دولت و ارتش واگذار می‏کردیم اینطور نمی‏شد! اما اون ترامپ خاک بر سر سال بعدش از یه طرف به ما اسلحه و مهمات داد و از یه طرف هم از مسلح شدن دانش‌آموزا  حمایت کرد...
+ قربان جسارتاً باید عرض کنم الان سال 2050 هست و ما هم بدون کمک توی یه جنگ درون مدرسه‏ای گیر کردیم و اگه معاون پرورشی مدرسه بلایی سرش بیاد جواب زنشو چی بدیم؟
- نگران نباش! به زودی زنگ ورزش تموم می‏شه و معلم ریاضی با تانک از راه می‏رسه!
 

قیصر: توچرا دست خالی اومدی؟ اینو کی پاره کرده؟
میتی: هیچی بابا، من بودم، حاجی ظریف، عباس نحیف، حمید غریب، آره و اینا خیلی بودیم، آق فِری‏مونم بود...
قیصر: فری؟ کدوم فری؟
میتی: فری سرخه! میشناسیش! از ما نه از اونا آره که بریم توافق کنیم. تو نمیری به موت قسم اصن ما تو نخش نبودیم. یعنی بودیم ولی اینقد نبودیم. آره... نه... گاز... دنده... دم هتل بوریواژ لوزان اومدیم پایین، یکی چپ یکی راست یکی بالا یکی پایین نشستیم رو بالکن به نوشتن که جانِ نامرد گفت بریم پایین. تو نمیری به موت قسم خیلی تو لب شدم؛ این جیب نه اون جیب نه تو جیب ساعتی خودکار اومد بیرون رفتم اومدم دیدم کسی نیست همه رفتن. پریدم تو طیاره بنزین نداشت. باالتماس پُرش کردیم اومدم دم کوچه سعدآباد بغل این هسته فروشیه اومدم پایین دیدم یه یارو کله هویجی واستاده گفتم هته ته! گفت رته ته! دست کردم کارت ویزیت موگرینی رو دربیارم بزنم تو صورتش جاخالی داد. دستمو کردم تو جیبم که برم و بیام... توافقو پاره کرد. گفتم نامرداش! یه تُفم انداخت روش. چشامو باز کردم دیدم مریض‌خونه روسام. حالا ما به همه گفتیم حله، شمام بگین حله، آره، خوبیت نداره. واردی که؟!
 

آقای نماینده، باز چهارتا دلواپس دور و بر خودتان دیدید شاخ شدید؟ آدم جمع می‏کنید طرح سوال از رئیس جمهور را امضا می‏کنید؟ لابد فردا هم می‏خواهید طرح استیضاح بریزید. نه؟!!
مشکلی نیست. اتفاقاً دولت از انتقاد استقبال می‏کند. فقط محض اطلاع، آن طرح تاسیس بیمارستان برای حوزه انتخابیتان بود که دو سال است دنبالش دویدی تا مجوزش صادر شد، شرمنده الان که خوب فکر می‏کنیم می‏بینیم کسری بودجه داریم به جان عزیزت.
راستی به اخوی گرامی هم سلام برسانید. ان‌شاءالله که این یک سالی که در آن شرکت کار پیدا کرده‏اند بهشان خوش گذشته باشد. چون علی‏رغم میل‏مان تعدیل نیرو داریم که مجبوریم از خدمت برخی از نیروهای خوبمان مرخص شویم.
درضمن دختر خانمتان یک وام ازدواج درخواست داده بود، گویا پرونده‏شان مشکلی پیدا کرده و یک پنج شش تا ضامن کارمند رسمی زیر بیست سال و سند سه تا زمین بالای 5000 متر کم دارد. گفتم در جریان باشید که هرچه زودتر تهیه کنید که خدای نکرده عروسی عقب نیفتد. مبارکشان باشد.
 همین

تا بحث از آزادی انسان به میان است
هر گوشه کسی منتقد و نکته پران است
اینجا اگر آزادی ما حق عیان است...
معطوف به سگ داشتن و موی زنان است

صحبت اگر از غزه و آزادی آن است
القصه که حلقوم شما در خفقان است

چندیست که بر چشم شما عینک دودی است
اسلام شما ورژن اسلامِ یهودی است
آن غیرتتان هم -که دگر رو به خمودی است-
دنبال حقوق عربستان سعودی است

«چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است»
القصه که حلقوم شما در خفقان است

گفتید که حایل شده دیوار؟ به ما چه
در غزه شده کشتن و کشتار به ما چه
هر خانه اگر هست عزادار به ما چه
هر جا شده مظلوم گرفتار به ما چه

یک خون یهودی صفتی در رگتان است
القصه که حلقوم شما در خفقان است

از لوث سفارت بدن قدس نجس شد
در زیر شنی بال و پر غزه پرس شد
از چنگ ستم، داد فلسطین خس و خس شد
بی غیرتی از حاشیه‏ واقعه حس شد

آیا کسی از بین شما هم نگران است؟
القصه که حلقوم شما در خفقان است
 

مجری اول: با سلام. من دُخانچی و همکارم توتونکار با اعلام ساعت 3بامداد با تازه‌ترین اخبار ایران و جهان در خدمت شما هستیم.
روز جهانی بدون دخانیات در اکثر کشورهای جهان و کشور ما گرامی داشته شد.
هر ساله مردم سراسر جهان این روز را جشن می‌گیرند و سعی می‌کنند در آن دخانیات مصرف نکنند.

مجری دوم: به همین مناسبت، جام فوتبال «دخانیات همیشه مرغوب» در تهران برگزار شد. در فینال این مسابقات، دو تیم «ضلع غربی ترمینال جنوب» و «انتهای مولوی» به مصاف هم رفتند که در پایان، این بازی به دلیل پرتاب سُرنگ توسط تماشاگران به زمین بازی، نیمه تمام ماند.

مجری اول: گفتنی ا‌ست در انتهای این بازی، 37 نفر سنگ‌کوب کردند، 18 نفر به کما رفتند و 219 نفر نیز توسط نیروهای انتظامی دستگیر و راهی کمپ‌های ترک اعتیاد شدند. پیش از این و در ابتدای بازی، 3 باند بزرگ قاچاق مواد مخدر به‌صورت نمادین شناسایی و منهدم شدند.

مجری دوم: به خبر بعدی گوش کنید. رئیس اتحادیه سیگارداران کشور با ابراز نارضایتی از قاچاق سیگارهای خارجی با برندهای مختلف به داخل کشور افزود: دااااش، این رسمش نی... وی خاطرنشان کرد مردم با خرید سیگارهای داخلی، از بیکار شدن و به دنبال آن معتاد شدن کارگران ایرانی جلوگیری کنند.

مجری اول: به خبری که هم‌اکنون به دستم رسید گوش کنید:
بانک جهانی با انتشار آماری اعلام کرد، کشور ایران، بیشترین سهم مصرف مواد مخدر مخلوط در جهان را دارد. طبق این گزارش، همه ساله افراد فراوانی در ایران اقدام به مصرف همزمان مواد مخدر سنتی و صنعتی می‌کنند که تا این لحظه نتایج بسیار عجیبی به همراه داشته است.

مجری دوم: برای مثال، یکی از این مصرف‌کنندگان با سابقه، در مواردی دچار عدم تشخیص فرق بین کشور سوئد و سوئیس شده است. در موردی دیگر، مصرف‌کننده، درهای دستشویی‌های مکان‌های مختلف را مورد بررسی و تحقیق گسترده قرار داده است و از دغدغه‌های آنان خبر داده است.
نگرانی‌ها برای این مصرف‌کنندگان ادامه دارد.

مجری اول و دوم باهم: تا دودی دیگر بدرود.
 

 دهم خرداد یا 31 مه میلادی از سوی نهادهای بین المللی روز جهانی بدون تنباکو نامگذاری شده که در این روز، سیگاری جماعت در زیر سیگاری‌شان گل می‌گذارند! حالا اینکه طرف اگر یک روز به‌جای سیگار گل بزند ممکن است خوشش بیاید و از آن به بعد کلا گل بزندش را جامعه جهانی باید جواب بدهد. ما اینجا راهکارهای خودمان را فقط برای مقابله با تنباکو می‌گوییم و می‌رویم.

آمار بدهیم! البته نه از آن آمارها بلکه از این آمارهایی که موی آدم را سیخ می‌کند یا می‌ریزاند. سالانه شش میلیون نفر مستقیم و ششصد هزار نفر غیر مستقیم! به‌خاطر سیگار می‌میرند. حالا مستقیم‌ها دندشان نرم، آقا ما معمولی‌های غیرمستقیم را چرا می‌کشید؟ از این تعداد نقش کشور ما با کمی بیش از یک درصد نقشی تقریبا کمرنگ در عرصه بین‌المللی است که لازم است مسئولان به آن رسیدگی کنند. در حال حاضر در ایران سالانه 65 میلیارد نخ سیگار دود می‌شود که چنانچه این نخ‌ها را به عنوان نخ خیاطی محاسبه کنیم(یعنی هر سیگار 10 سانتی‌متر نخ) معادل 18 میلیون دوک خیاطی خواهد بود که حتی اگر با آنها جوراب یا لیف حمام ببافیم، صنعت نساجی کشور را تکان می‌دهد.

موانع را رفع کنیم. امروز قریب به 90 درصد ملت به دلایلی مانند لاغر شدن، شاخ بازی و ... اقدام به کشیدن سیگار می‌کنند. دیگر ما موانع را گفتیم زحمت بقیه‌اش با مسئولین!

منع نکنیم! کلا ما آدم ها با منع کردن مشکل داریم. با اینکه قرار باشد یک کاری نکنیم. به‌جای این حرف‌ها بیاییم راه جایگزین معرفی کنیم. مثلا به‌جای روز جهانی بدون تنباکو، از روز جهانی تنفس از کپسول هوای غواصی استفاده کنیم، این جوری هم چالش با حالی می‌شود و هم ما به هدف‌مان که یک روز سیگار نکشیدن مردم است می‌رسیم.