گروه فرهنگ و هنر: امسال نیز به سیاق هر ساله، جمعی از شاعران و اهالی فرهنگ و هنر انقلاب به دیدار رهبر انقلاب رفتند و بزرگ‌ترین شب شعر انقلاب اسلامی را در شام میلاد
امام حسن مجتبی(ع) برگزار کردند. در این برنامه که شامگاه چهارشنبه برگزار شد نزدیک به 30 شاعر به شعرخوانی پرداختند، رهبر انقلاب در سخنانی شاعران را تشویق به تلاش برای باقی نگاه داشتن شعر فارسی در مسیر عفت، حکمت‌آمیز بودن و امیدآفرینی کردند. متن کامل بیانات رهبر انقلاب در این دیدار را در ادامه می‌خوانید.
جلسه شیرین خوبی بود؛ تنها ضعف این جلسه همین بود که چند نفر از دوستان حاضر - از برادران و خواهران- مایل بودند از اشعارشان بخوانند و استفاده کنیم و این توفیق را ما پیدا نکردیم البته وقت هم دیگر گذشته، یعنی ساعت الان دوازده و اندی است و بیش از معمول این جلسه وقت گذاشته شده؛ دیگر حالا گاهی پیش می‌آید.
‌«ما کل ما یتمنی المرء یدرکه / تجری الریاح بما لاتشتهی السفن؛ انسان به هرچه آرزو دارد دست نمی‌یابد / همان‌طور که بادها در جهتی که کشتی‌ها می‌پسندند نمی‌وزند.» گاهی اوقات چیزی که انسان می‌خواهد پیش نمی‌آید.
اما اولاً شعرهای امشب بسیار خوب بود واقعاً؛ حالا ایشان می‌گویند «جوان‌ها»؛ تعدادی از حضار شعرخوان، امشب جوان‌ها بودند و انصافاً هم شعرهای‌شان خوب و شیواست؛ نه‌فقط از لحاظ نوآوری‌های زبانی که در شعر امروز بحمدالله مشاهده می‌شود، بلکه از لحاظ پرداختن به موضوعات مهم و قابل توجه و احیاناً نو و همچنین از لحاظ آرایش لفظی و نظم زبانی و استفاده مناسب واژگانی، انسان می‌بیند خب، شعرها الحمدلله خیلی خوب است. گاهی اوقات در شعرهای امروز یعنی شعرهای دوران انقلاب که مضامین خوب و مفاهیم نو در آنها زیاد است، ضعف‌های زبانی دیده می‌شود؛ من می‌بینم بتدریج دارد این ضعف‌های زبانی برطرف می‌شود، یعنی امشب خوشبختانه این معنا وجود داشت. چند نکته را راجع به شعر عرض بکنم؛ یک نکته که به نظرم می‌رسد امروز به این نکته باید توجه کرد این است که شعر فارسی از اولی که یک تبرزی (آشکار شدن) پیدا کرده تقریباً تا امروز، غالباً شعر عفیف بوده، شعر محجوب بوده؛ این را از روی بررسی عرض می‌کنم؛ نه‌اینکه حالا هرزه‌گویی و پرده‌دری در شعر وجود نداشته، چرا! در گذشته هم بوده، البته کم؛ در دوران‌های اخیر هم بوده - مثلاً حالا از قبیل فرض کنید بعضی از اشعار ایرج یا خاکشیر و امثال اینها که شعرهای صریح و بی‌پرده و زشتی است - لکن اینها کم است؛ در شعر فارسی از اول، حتی مثلاً فرض کنید در دوران شعر خراسانی که در مقدمه قصاید و مطلع قصاید، مبالغی تعشق و به قول خودشان شعرهای تشبیب - شعرهای مثلاً فرض کنید عاشقانه و امثال اینها- داشتند اما آن حالت محجوبیت و عفت در اینها محفوظ بود. من برای اینکه درست روشن بشود مقصودم چیست، مقایسه می‌کنم با شعر عربی همان دوران البته شعر عربی، امروز آنطور نیست؛ خوشبختانه شعر عربی امروز، شعر بسیار متعهد و خوبی است؛ الان هم 4 نفر از شعرای عرب لبنانی اینجا تشریف دارند که برای من
شعرهای‌شان را - چند بیتی- قبل از نماز خواندند، واقعاً خوب بود، واقعاً برجسته بود، لکن در گذشته اینطور نبود. مثلاً فرض بفرمایید یک شاعری به خودش جرأت
می‌داد با یک زن شناخته‌شده در جامعه، با [بیان] اسم در شعر عشق‌بازی کند، تعشق کند؛ این کار، کار رایجی بود؛ این را شما در شعر فارسی نمی‌بینید، چنین چیزی وجود ندارد. در شعر فارسی، نسبت به معشوق اظهار علاقه و ارادت و محبت و امثال اینها می‌شود اما او یک معشوق ناشناخته است، یک معشوق غالباً خیالی یا کلی است؛ شخص معینی نیست. در قصاید عربی دوران اول نه، یک شخص معینی [منظور شاعر بوده] مثلاً‌ فرض کنید که:
«و لو ان لیلی الاخیلیه سلمت
علی و دونی جندل و صفائح»
«لیلی اَخیَلیه» یک آدم مشخصی بوده، یک خانم محترم معتبری در جامعه بوده؛ این شاعر معروف، به این زن تعشق می‌کند، یعنی هیچ اشکالی هم نداشته است. یا فرض بفرمایید یک شاعر معروف دیگری - معاصر فرزدق و جریر و مانند اینها- به نام کُثَیر؛ این شاعر، عاشق یک شاعره‌ای است که آن شاعره اسمش عزه است؛ این کثیر از بس در شعر خود تعشق نسبت به آن شاعره کرده، معروف شده به کثیر عزه؛ یعنی شما الان بخواهید شرح حال کثیر را پیدا کنید، باید بگردید دنبال «کثیر عزه»؛ این کار معمول بوده، این کار رایج بوده [اما] در شعر فارسی شما این را اصلاً مشاهده نمی‌کنید؛ بله! در قصاید آن‌وقت یا بعد در غزلیات، یا تشبیب هست - به قول خودشان تشبیب و نسیب- یا اصلاً تغزل و تعشق هست اما مطلقاً یک شخص خاصی را با اسم، هدف قرار نمی‌دهند که نسبت به او اظهار عاشقی [کنند]. البته در این آخر، شاملو از آیدا اسم می‌آورد اما او زنش است، او عیال خودش است، او یک آدم بیگانه‌ای نیست؛ نسبت به او در شعرهای خودش اظهار تعشق می‌کند. بنابراین شعر فارسی یک شعر عفیف است. خب، عرض کردم مواردی پیدا شده که پرده‌دری‌هایی کرده‌اند، حرف‌های زشتی -که انسان شرم می‌کند از اینکه اینها را بر زبان بیاورد یا حتی گاهی به یاد بیاورد- گفته‌اند اما این خیلی کم است. ما شعر فارسی را در طول تاریخ، عفیف سراغ داریم؛ این را نگه دارید؛ بایستی در محیط شعری ما این عفت شعری محفوظ بماند. این یک نکته مهمی است.
نکته دوم این است؛ عزیزان من! شعر یکی از هنرهای اثرگذار است؛ یک خصوصیاتی در شعر هست که در بسیاری از هنرهای دیگر نیست. خب! بعضی از هنرها در بخش دیگری و به نوع دیگری خیلی اثرگذارند - مثل سینما، مثل تئاتر و از این قبیل- اما شعر یک جور دیگری اثرگذار است. شعر بایستی جریان‌سازی کند؛ یعنی مجموعه شاعران کشور باید جوری شعر را در فضای هنری کشور و فضای شعری کشور تنظیم و تولید و خلق و تکثیر کنند که بتواند مسائل مهم و مورد ابتلای کشور را گفتمان‌سازی و جریا‌ن‌سازی کند. فرض بفرمایید راجع به مساله عدالت، مساله مقاومت، مساله اخلاق؛ ما چقدر احتیاج داریم به اخلاق معاشرتی با یکدیگر که من پریروز هم در یک جلسه‌ای اینجا با جوان‌ها روی این تکیه کردم؛ ما هم اخلاق فردی خودمان، اخلاق شخصی خودمان بایستی تهذیب بشود و رشد و علو پیدا بکند، هم اخلاق معاشرتی‌مان، رفتارهای‌مان با مردم، مثل گذشت، مثل ایثار، مثل صداقت، مثل اخوت، برادری و از این چیزها. خوشبختانه در تاریخ شعر ما، در این زمینه خیلی حرف هست، خیلی اشعار عالی سروده شده و این گفتمان‌سازی باید ادامه پیدا کند؛ همچنین در زمینه‌های گوناگون که عرض کردم؛ مثل مقاومت، مثل همین مسائلی که امشب در چند شعر بود و موضوعات مهمی بود.
یک نکته دیگری در مورد شعر وجود دارد؛ شعر فارسی در طول زمان نقش‌آفرینی کرده است؛ در تولید اندیشه و تعمیق اندیشه. شما اگر نگاه کنید، در شعر فارسی حکمت زیاد است؛ ما فردوسی را می‌گوییم «حکیم فردوسی»، نظامی را می‌گوییم «حکیم نظامی»، سنایی را می‌گوییم «حکیم سنایی»، و از این قبیل؛ سعدی یک حکیم واقعی است، حافظ یک حکیم و عارف واقعی است؛ یعنی اینها شعر خودشان را ظرفی قرار دادند برای حکمت، آن‌هم حکمت اسلامی، حکمت قرآنی، حکمت معنوی و پیامبرانه. شعر فارسی مملو از حکمت است؛ بایستی این روحیه و این حالت حکمت و اخلاق، در شعر امروز ما برجسته شود. من در همین شعرهایی که امشب اینجا خوانده شد، چند بیت دیدم که واقعاً در آنها حکمت بود و از ابیاتی بود که اینها را می‌توان نگه داشت در حافظه، در کتاب، در نوشته‌ها و منتقل کرد و منتشر کرد. نقطه مقابل این حکمت و اخلاق و تعمیق اندیشه و ایجاد اندیشه و ایجاد امید در شعر، این است که ما در شعر، مخاطب خودمان را به لاابالی‌گری در عمل، سطحی‌نگری در اندیشه و فکر، وادادگی در سیاست و بی‌تفاوتی در مواجهه با دشمن سوق بدهیم؛ یعنی اگر شعر ما اینطور باشد که این خصوصیات را ایجاد کند، این قطعاً برخلاف حکمت شعری است که در طول زمان در شعر فارسی وجود داشته. بایستی به این توجه کرد؛ این یک مساله مهمی است. شعر بایستی در زمینه جدیت و کوشندگی و انضباط در عمل و ژرف‌نگری در اندیشه و استحکام در هویت و مجاهدت در برابر دشمن، فعال باشد. و این را هم شما برادران و خواهران عزیز ما - شماها نخبگان جامعه هستید؛ یعنی هنر شعر عادتاً از یک ذهن نخبه و روحیه نخبه برمی‌خیزد - توجه داشته باشید و البته توجه هم دارید که برای منحرف ساختن هنر کشور دارد تلاش می‌شود؛ یعنی دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، پول خرج می‌کنند، هیات‌های اندیشه‌ورز می‌نشینند، طراحی می‌کنند برای اینکه شعر موجود ما را منحرف بکنند؛ همچنان‌که در مورد سینمای ما، در مورد تئاتر ما، در مورد نقاشی ما، در مورد همه فنون و شعبه‌های گوناگون هنر، همین کارها دارد انجام
می‌گیرد؛ یعنی کارهای منحرف‌کننده دارد انجام می‌گیرد. در مورد شعر هم همین‌جور است؛ واقعاً دارند تلاش می‌کنند. یک عده آدم‌های هرزه‌گو را بزرگ می‌کنند؛ من این را الان در جامعه خودمان مشاهده می‌کنم؛ دست‌هایی هستند که فلان شاعر بی‌ربط‌گو و هرزه‌گو را اصلاً بزرگ می‌کنند، مطرح می‌کنند، چهره می‌کنند، در‌حالی‌که از لحاظ فنی هم شعرهای‌شان شعرهای پایینی است؛ حالا از لحاظ محتوا که هیچ، از لحاظ فنی هم شعری نیست که حالا بگوییم «شعر خوبی است، ولو مضمونش مضمون بدی است»؛ نه! اصلاً شعرش از لحاظ فنی هم [بد است] لکن اینها بزرگ‌شان می‌کنند. یک نکته دیگری که خیلی مهم است، مساله ترانه و سرود است. من یک بار دیگر، اینجا این قضیه را مطرح کردم که ترانه و سرود، یک بخش لازم و یک شعبه لازم در زمینه هنر شعری است و خیلی هم تأثیر می‌گذارد؛ ترانه و سرود واقعاً تأثیرگذار است. ما در موارد بسیاری دیده‌ایم که مثلاً یک شعری در زبان جوان، نوجوان و افراد مختلف -دانشجو، دانش‌آموز و... - جریان دارد که خود این شعر موجب حرکت است، موجب نشاط است، موجب جهت‌دهی است. الان در این زمینه انصافاً ما کم داریم و کم گذاشته‌ایم؛ در زمینه ترانه و در زمینه سرود، سرودهای خوب کم است.
جامعه ایرانی با شعر آمیخته است و این خیلی نقطه قوت بزرگی است. جامعه عرب هم همین‌جور است؛ عرب‌ها هم همین‌جورند؛ آنها هم با شعر خیلی اُنس دارند و آمیخته‌اند. شما ملاحظه کنید در همین قضایای انقلاب، در این سال‌های گوناگون انقلاب، شعارهایی که غالباً هم موزون است و صورت شعری دارد، خودش از دل جمعیت جوشیده؛ یعنی اصلاً هیچ‌کس هم نمی‌داند چه کسی تولید کرده این شعر را اما از دل جمعیت یک نفر گفته، طبع دیگران متمایل به آن بوده و چون شعر است و چون موزون و مثلاً در مواردی مُقفی( دارای قافیه) است، مردم دنبال کرده‌اند آن را. در محیط‌های زندگی ما شعر خیلی رایج است و این خیلی فرصت بزرگی است. من یک چیزی یادداشت کرده‌ام و دوست داشتم بگویم این را؛ در یکی از این اعلان‌های فواتحی (آگهی تسلیت) که در بعضی از روزنامه‌ها هست، یک شعری من دیدم؛ بعضی‌ها شعر می‌نویسند، نظر آدم به طور طبیعی کشانده می‌شود طرف آن شعر؛ دیدم واقعاً طبیعت مردم ما اصلاً طبیعت شاعرانه است. لحن هم در این بیت شبیه لحن بیدل است، [منتها] نمی‌دانم این شعر مال چه کسی است:
«به صد دام آرمیدم، دامن از چندین قفس چیدم
ندیدم جز به بال نیستی پرواز آزادی»
چقدر قشنگ است! ندیدم جز به بال نیستی پرواز آزادی. خب! این روحیه مردم ما است؛ در اعلان فاتحه‌شان هم شما می‌بینید یک شعر به این قشنگی را پیدا می‌کند [و می‌آورد]. البته حالا شماها که با رایانه و مانند آن سروکار دارید، می‌توانید شاعرش را هم پیدا کنید؛ بنده نفهمیدم شاعرش چه کسی است اما زبان، شبیه زبان بیدل است. از این فرصت، از این تمنای موجود و تقاضای موجود در جامعه برای شعر باید استفاده کرد و مفاهیمی را که مردم احتیاج دارند آنها را بدانند یا روش‌های عملی‌ای را که مردم احتیاج دارند با آنها آشنا بشوند، در زبان شعر به مردم منتقل کرد. ان‌شاءالله که همه شما موفق باشید و امیدواریم که سال‌های متمادی این توفیق را پیدا کنید که در این صراط حرکت کنید.

وزیر بازرگانی آمریکا روز پنجشنبه اعلام کرد از این پس بر واردات فولاد و آلومینیوم از کانادا، مکزیک و اتحادیه اروپایی تعرفه اعمال می‌شود. بر اساس این تصمیم، بر فولاد 25 درصد و بر آلومینیوم 10 درصد تعرفه واردات اعمال می‌شود. این اقدام دولت آمریکا اعتراض‌هایی را بویژه در اروپا در پی داشت.  به گزارش «وطن‌امروز»، در این میان برخی رسانه‌های آمریکا هدف این کشور از این اقدام را بیشتر هماهنگ کردن اتحادیه اروپایی با سیاست‌های واشنگتن دانسته‌اند. در همین راستا شبکه خبری بلومبرگ در گزارشی نوشته است یکی از اهداف ترامپ از اعمال تعرفه‌های گمرکی بر واردات فولاد از اتحادیه اروپایی، هماهنگی اروپا با آمریکا در اعمال تحریم‌های ایران است. شبکه خبری بلومبرگ در گزارشی به بررسی ارتباط جنگ تعرفه‌ای آغاز شده
از سوی «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا با توافق هسته‌ای برجام و تحریم‌های ایران پرداخته است. این رسانه آمریکایی با اشاره به مذاکرات طرف‌های آمریکایی و اروپایی برای رسیدن به یک توافق بر سر تعرفه فلزات نوشته است: «اما به نظر نمی‌رسد یک توافق تجاری متعارف چیزی باشدکه ترامپ در واقع به دنبال آن است. واشنگتن، در عوض به دنبال مبادله صلح در تجارت در ازای اخذ امتیازهای امنیتی و سیاست خارجی است.» بلومبرگ نوشته است: «این روشی بدیع - و احتمالاً تنش‌آمیز- از سوی یک رئیس‌جمهور آمریکا برای تجارت با نزدیک‌ترین متحدانش است، اما روشی است که در کوتاه‌مدت می‌تواند نتایجی به همراه داشته باشد تا ترامپ با توجه به آنها اعلام کند به پیروزی دست پیدا کرده است.» مطابق این گزارش، امید ترامپ احتمالاً این است که می‌تواند از تهدید به اعمال تعرفه بر واردات فلزات به عنوان یک اهرم فشار برای جلب همکاری کشورهای اروپایی در زمینه افزایش سهم بودجه‌ دفاعی متحدان ناتو و تحریم‌های ایران استفاده کند.  به گزارش تسنیم، بلومبرگ در تأیید این گزاره به اظهارات اخیر «استیون منوچین»، وزیر خزانه‌داری آمریکا اشاره کرده که در مصاحبه با سی‌ان‌بی‌سی گفته بود ترامپ میزان سهم کشورها در تأمین بودجه ناتو را در مالیات 25 درصدی برای فولاد وارداتی و مالیات 10 درصدی آلومینیوم وارداتی در نظر خواهد گرفت. رگه‌های دیگر این رویکرد ترامپ را می‌توان در موضوع تحریم‌های ایران دید. «ریچارد گرنل»، سفیر آمریکا در آلمان در مصاحبه‌ای با نیویورک‌تایمز گفته بود ترامپ آماده است در صورت همکاری اتحادیه اروپایی با آمریکا در موضوع ایران، اعضای این اتحادیه را برای همیشه از تعرفه‌های تجاری معاف کند. تهدیدهای آمریکا بیش از 20 میلیارد دلار تجارت سالانه اتحادیه اروپایی و ایران و همچنین قراردادهای شرکت‌های بزرگی مانند «توتال» و «رنو» را در معرض خطر قرار می‌دهد. مهم‌تر از آن، این تهدیدها مزایای اقتصادی ایران از «برجام» و به‌تبع آن، توان حفظ این توافق را به‌خطر می‌اندازد. ماهیت فراسرزمینی قوانین آمریکا که شرکت‌های خارجی در حال تجارت با دلار آمریکا و حتی فعالیت‌های شعب غیرآمریکایی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد مقام‌های آمریکایی را قادر کرد سال 2014 بانک فرانسوی «بی‌ان‌پی پاریبا» را با رقم بی‌سابقه 9 میلیارد دلار جریمه کنند. هراس از اعمال همین جریمه‌هاست که باعث می‌شود شرکت‌های بین‌المللی عطای تجارت با ایران را به لقای مخاطرات آن ببخشند.
ناامیدی شرمن از زنده ماندن برجام
وندی شرمن، معاون سیاسی وزیر خارجه آمریکا در دولت اوباما و مذاکره‌کننده ارشد این کشور در گفت‌وگوهای منتهی به توافق هسته‌ای ایران می‌گوید تلاش‌ها برای زنده نگه داشتن توافق هسته‌ای با ایران بدون حضور آمریکا فایده‌ای ندارد و با خروج آمریکا، بسیار سخت است که این توافق زنده بماند. شرمن برای دومین بار در 10 روز اخیر این موضوع را گفته است. او که اخیرا در گفت‌وگو با رادیو نیویورکر این موضوع را مطرح‌کرده بود، این بار در مصاحبه با شبکه خبری فرانس 24 گفت بدون حضور آمریکا، زنده ماندن برجام سخت خواهد بود.
شرمن در این مصاحبه گفت: خروج ترامپ از برجام به علاوه «تغییر رژیمی» که وی به دنبال آن است با تنش‌های منطقه‌ای در سراسر خاورمیانه ترکیب شده و شرایط را برای درگیری احتمالی «عربی- ایرانی» ایجاد کرده است. مقام سابق وزارت خارجه آمریکا خروج ترامپ از برجام را «اشتباهی بزرگ» توصیف کرد و گفت: بدون حضور آمریکا زنده نگه داشتن توافق هسته‌ای «کاری بسیار دشوار» است. شرمن همچنین در پاسخ به این سوال که «آیا امکان بازگشت دولت ترامپ به میز مذاکره با ایران وجود دارد یا این موضوع اصلا موضوعیت ندارد؟»، جواب داد: «به نظر من در آینده نزدیک، این مساله موضوعیت ندارد. ایرانی که فرهنگ مقاومت دارد و به خودش می‌بالد، بعد از خروج آمریکا از برجام، قرار نیست به میز مذاکره با دونالد ترامپ بازگردد. به نظر من، بولتون احتمالا رئیس‌جمهور را تشویق می‌کند تحریم‌ها علیه ایران را برگرداند و آنها را شدیدتر کند تا همگان را در جامعه بین‌المللی به همکاری دوباره [با آمریکا برای تحریم ایران] بکشاند. به نظر من آنچه بولتون و شاید رئیس‌جمهور به آن امیدوار است آن است که این تحریم‌ها چنان سخت و شدید باشد که مردم ایران برخاسته و حکومت را سرنگون کنند. به نظر من، تغییر رژیم استراتژی بولتون است ولی من فکر نمی‌کنم چنین چیزی قرار باشد اتفاق بیفتد».
 

وزیر نفت ایران نامه‌ای به رئیس اوپک نوشت تا از ایران در برابر تحریم‌های آمریکا حمایت کند. به گزارش رویترز، ایران از اوپک خواسته است در برابر تحریم‌های آمریکا از ایران حمایت کند. ایران همچنین گفته است هنوز نسبت به نظر عربستان سعودی برای افزایش عرضه نفت در بازارهای جهانی توافقی حاصل نشده است. به گزارش رویترز، بیژن نامدار زنگنه در نامه‌ای به رئیس اوپک نوشت: «من بر اساس ماده 2 اساسنامه اوپک از این سازمان می‌خواهم از ایران در برابر تحریم‌های آمریکا حمایت کند. در ماده 2 اساسنامه اوپک به حفظ منافع اعضا به صورت فردی و جمعی تأکید شده است.» زنگنه همچنین در این نامه تاکید کرده است ایران با پیشنهاد برخی وزرای اخیر اوپک برای بازار نفت موافق نیست. زنگنه همچنین گفته است اگر آخرین تهدیدهای تحریمی آمریکا علیه ایران حل‌وفصل شود، ایران حق بازگشت به سهم بازار نفتی خود را در حداقل زمان ممکن خواهد داشت و تولید معمولی خود را در سطح قبلی ادامه خواهد داد و هیچ نوع محدودیتی را راجع به این مسأله نخواهد پذیرفت. زنگنه همچنین از رئیس اوپک خواسته است در نشست ماه ژوئن اوپک دستورکاری را به عنوان «حمایت وزرای اوپک از کشورهای عضوی که تحت تحریم‌های غیرقانونی یکجانبه از سوی دیگر کشورها هستند»، بگنجاند. رئیس اوپک در نامه جداگانه‌ای در پاسخ به زنگنه دو گزینه را مطرح کرده است؛ نخست اینکه کشورهای عضو اوپک این درخواست را بررسی کنند و در نشست اواخر امسال اوپک که در ماه نوامبر برگزار می‌شود مطرح شود. گزینه دوم از نظر رئیس اوپک این است که پیشنهاد زنگنه به عنوان یک درخواست از سوی جمهوری اسلامی ایران در  نشست ماه ژوئن و در آخر جلسه بررسی و نظر اعضا جویا شود. مزروعی تأکید کرده است این پیشنهاد نمی‌تواند به عنوان دستور کار اصلی نشست ماه ژوئن بین وزرای اوپک طرح شود.
 

اول ژوئن 2018. این تاریخ شروع یک جنگ جهانی دیگر از غرب است که همانند روزهای اول آگوست 1914 (آغاز جنگ جهانی اول)  و اول سپتامبر ۱۹۳۹(آغاز جنگ دوم جهانی) در تاریخ ثبت خواهد شد؛ جنگ تجاری جهانی! اتفاقا این جنگ را شخصی آغاز کرده که افکار و رفتار متناقض و شخصیت غیرمتعارفش بیشترین شباهت را به 2 صدراعظم ژرمن یعنی قیصر ویلهلم و آدولف هیتلر، آغازگر 2 جنگ جهانی پیشین دارد؛ دونالد ترامپ. پنجشنبه گذشته، در آخرین روز ماه مه سرانجام رئیس‌جمهور ایالات متحده دستور به اجرا گذاشته شدن افزایش تعرفه 10 تا 25 درصدی واردات بر فولاد و آلومینیوم را صادر کرد. اقدامی که اعلان جنگ آشکار به صنایع مربوط در کانادا، مکزیک و اتحادیه اروپایی به عنوان اصلی‌ترین شرکای سیاسی و اقتصادی واشنگتن و بزرگ‌ترین صادرکنندگان این محصولات فلزی به آمریکا محسوب می‌شوند. ویلبر راس، وزیر بازرگانی آمریکا اعلام کرد تعرفه‌های جدید از صبح روز اول ژوئن اعمال خواهد شد که باعث ضرر 50 میلیارد دلاری صادرات محصولات فلزی کانادا، مکزیک و اتحادیه اروپایی به آمریکا خواهد شد. بدین ترتیب ترامپ با اجرایی کردن تصمیمی که کمتر از 3 ماه پیش گرفته بود با وجود مخالفت کنگره بویژه هم‌حزبی‌های جمهوری‌خواهش و اصلی‌ترین گروه لابی تجاری در آمریکا سرسختی تجاری‌اش را آشکار کرد که مهم‌ترین نتیجه آن به راه افتادن بزرگ‌ترین غائله بر سر منافع اقتصادی نه فقط میان آمریکا و اروپا بلکه میان 3 اقتصاد بزرگ حوزه نفتا (آمریکای شمالی) و حتی در داخل آمریکا خواهد بود.
واکنش‌ها و پیامدها
در نخستین واکنش به این خبر، رئیس کمیسیون اروپا، وزیر خارجه کانادا و وزیر اقتصاد مکزیک همگی با لحنی حاکی از عصبانیت از اقدامات تلافی‌جویانه و اعمال افزایش تعرفه‌های مشابه روی صادرات آمریکا به قلمرو خود سخن گفتند ضمن اینکه جنگ تجاری و تحریمی آمریکا با سایر اقتصادهای بزرگ یا نسبتا بزرگ جهان شامل چین، استرالیا، آرژانتین، ونزئلا کره‌جنوبی، روسیه و ایران نیز از ماه‌های گذشته آغاز شده بود. در حالی که خبرگزاری رویترز واکنش‌های تند بین‌المللی به تصمیم ترامپ را عامل نگرانی بازارهای جهانی از وقوع یک جنگ تجاری جهانی دانسته، شبکه سی‌ان‌ان صریحا ترامپ را آغازگر چنین جنگی برشمرده است. اعلان دوطرفه جنگ تجاری جهانی بین طرف‌های مورد ذکر باعث شد از روز پنجشنبه شاخص متوسط صنعتی داوجونز در وال‌استریت دچار افت یک‌درصدی و شاخص اس‌اندپی 500 هم دچار کاهش 69/0 درصدی شود، در حالی که سهام شرکت‌های بزرگ آمریکایی همچون بوئینگ و کاترپیلار هم به ترتیب شاهد افت 7/1 و 3/2 درصدی بود. طبیعی است که در سوی مقابل سهام اروپایی و کانادایی هم  دچار کاهش معتنابهی می‌شوند. به گزارش یورو نیوز، ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا در واکنشی تند به «جنگ تجاری» شکل گرفته از سوی ترامپ گفت: «اعمال افزایش تعرفه آمریکا غیرقابل قبول است. امروز روز بدی برای دنیای تجارت است. ما از منافع اروپا دفاع خواهیم کرد.» او تصریح کرد که اروپا منشأ مشکلات آمریکا نیست بلکه به همان اندازه از این مشکلات آسیب می‌خورد. «فدریکا موگرینی» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی دیروز گفت اروپا اقدامات متناسب با وضع تعرفه‌هایی از جانب آمریکا در پیش می‌گیرد تا از منافع (خود) حفاظت کند. از سوی دیگر برونو لومر، وزیر دارایی فرانسه نیز رسما تهدید کرد که مقامات آمریکایی در صورت ادامه روند موجود وارد یک جنگ تجاری با بزرگ‌ترین شریک تجاری خود یعنی اروپا خواهند شد. به گفته لودریان، وزیر خارجه فرانسه، شعار «آمریکا مقدم است» در حال تبدیل شدن به «آمریکا تنها» است. در نتیجه اتحادیه اروپایی در اقدامی تلافی‌جویانه تعرفه‌هایش بر کالاهای وارداتی از آمریکا شامل موتوسیکلت‌های هارلی دیویدسون و برخی نوشیدنی‌های الکلی را افزایش خواهد داد به طوری که مجموعا شاهد 5/7 میلیارد دلار افزایش تعرفه بر این کالاها خواهیم بود. به دنبال اعلام این خبر نیز سهام شرکت‌های هارلی دیویدسون و براون فورمن شاهد افت 2/2 و 1/2 درصدی بوده است. اعضای اتحادیه اروپایی همچنین حمایت خود را از طرح کمیسیون اروپایی برای وضع تعرفه‌های وارداتی بیشتر بر 8/2 میلیارد یورو از دیگر کالاهای وارداتی آمریکا اعلام کرده‌اند. در نهایت در حالی که گفته می‌شود ترامپ در حال تحریم واردات و مونتاژ خودروهای آلمانی در آمریکاست، برلین به عنوان پیشروی اقتصادی اتحادیه اروپایی اعلام کرد برای برخورد با خصومت تجاری آمریکا آماده می‌شود. «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان هم گفت: «پاسخ درست به سیاست آمریکا در وهله نخست، اروپای متحد است.» جنگ تجاری جهانی راه افتاده توسط کاخ سفید نه‌تنها می‌تواند بحرانی عمیق بین آمریکا و بزرگ‌ترین شریک تجاری‌اش یعنی اتحادیه اروپایی با گردش مالی سالانه نزدیک به یک تریلیون و 100 میلیون دلار به وجود آورد بلکه بزرگ‌ترین پیمان اقتصادی قاره آمریکا یعنی نفتا هم عملا در آستانه فروپاشی قرار گرفته است. «جاستین ترودو» نخست‌وزیر کانادا با لحنی قاطع تعرفه‌های جدید ترامپ را غیرقابل قبول خوانده و  «کریستیا فریلند» وزیر خارجه کانادا که کشورش بزرگ‌ترین تامین‌کننده فولاد آمریکا به شمار می‌رود اعلام کرد با بزرگ‌ترین اقدام تجاری پس از جنگ دوم جهانی به این تصمیم واشنگتن پاسخ خواهد داد. کانادا با تعرفه‌هایی به ارزش 6/16 میلیارد دلار کانادا (8/12 میلیارد دلار آمریکا) بر کالاهای وارداتی از آمریکا شامل مشروبات، آب پرتقال، فولاد، آلومینیوم و سایر محصولات وارداتی از این کشور پاسخ خواهد داد. وزارت اقتصاد مکزیک، دیگر کشوری که تا سال پیش همپیمان اقتصادی واشنگتن در قالب پیمان نفتا بود هم اعلام کرده اقدامات مشابهی را بر طیف متنوعی از محصولات کشاورزی و صنعتی وارداتی از آمریکا اعمال می‌کند که شامل پای خوک، سیب، انگور، پنیر و فولاد می‌شود.
محاسبات اشتباه ترامپ
دولت ترامپ معتقد است آمریکا با افزایش تعرفه بر واردات فولاد و آلومینیوم به عنوان بزرگ‌ترین بازار جهان در این زمینه نه‌تنها سود مستقیم چند ده میلیاردی به جیب خواهد زد بلکه با گران شدن محصولات وارداتی، صنایع مشابه در ینگه دنیا دوباره پا گرفته و میلیون‌ها آمریکایی در آنها مشغول به کار خواهند شد. اما از آنجا که محاسبات ترامپ عمدتا یک‌طرفه هستند او به این موضوع که چگونه اعمال تعرفه‌های سنگین متقابل بر کالاهای آمریکایی توسط همسایگانش در آمریکای شمالی و اروپا باعث بیکار شدن نیروی کار در داخل کشورش خواهد شد، فکر نکرده است بویژه که در عصر موسوم به انفجار اقتصاد آسیایی، به جز برخی صادرات فناورانه خاص و تسلیحات نظامی فوق پیشرفته دیگر عرصه‌ای باقی نمانده که چین و دیگر پیشروان تجاری شرقی از عهده تولید آن با همان کیفیت آمریکایی برنیایند. به عبارت دیگر بازارهایی که آمریکا بویژه در میان شرکای تجاری و سیاسی غربی‌اش بر اثر جنگ تجاری جهانی از دست خواهد داد احتمالا دیگر هیچ گاه دوباره به دست نخواهد آورد. به همین خاطر بود که «تام دونوهو» رئیس اتاق بازرگانی ایالات متحده در نامه‌ای به هیات مدیره این اتاق هشدار داد که سیاست‌های تجاری فعلی ترامپ، پیشرفت‌های اقتصادی به دست آمده در آمریکا را تهدید می‌کند و می‌تواند موجب از بین رفتن بیش از 2 میلیون فرصت شغلی در همان ایالت‌هایی شود که به ترامپ و کاندیداهای جمهوری‌خواه رای داده‌اند. یکی از نمونه‌ها به صنایع خودرو‌سازی بویژه خودروهای لوکس آلمانی مربوط می‌شود که ترامپ در دیدار اخیر با همتای فرانسوی‌اش مکرون قول داده بود مانع از تردد آنها در خیابان پنجم نیویورک به عنوان قلب وال‌استریت و نماد اقتصاد آمریکا شود. روز پنجشنبه مشخص شد ویلبر راس، وزیر بازرگانی آمریکا در اقدام بعدی خود قصد دارد به طور موثر تولید و مونتاژ خودروهای لوکس و گران خارجی بویژه مرسدس بنز را در ایالات متحده تحریم کند. انتشار خبر اولیه باعث شد ظرف چند ساعت سهام شرکت‌های مشهور آلمانی نظیر دایملر، پورش و فولکس‌واگن افت کند. این در حالی است که خودروهای ساخت این شرکت‌ها در بازار آمریکا تقریبا بی‌رقیب بوده و صنایع خودروسازی آمریکایی نمی‌توانند محصولاتی با اقبال مشابه در بازار تولید کنند و در نتیجه کارکنان این شرکت‌ها در آمریکا بی‌کار می‌شوند. نمونه دیگر برخورد ترامپ با مهاجران لاتین بویژه مکزیکی‌تبارهایی است که بازار کار بزرگ بدون جایگزین ایالات متحده را در مشاغل پست و ارزان کارگری تشکیل می‌دهند به طوری که شهروندان عادی آمریکایی حاضر به پر کردن این خلأ نخواهند بود.
 

2 سال است که نیروهای سعودی، اماراتی و آمریکایی در تلاش برای تسلط بر شهر الحدیده و ساحل غربی یمن هستند، هدفی که در پس آن ائتلاف سعودی معتقد است می‌تواند جنگ را در سال چهارم آن به نفع خود پیش ببرد و شریان اصلی حیات یمن و از مهم‌ترین معابر اقتصادی این کشور را در دست بگیرد و در مذاکرات آتی بتواند به عنوان برگ برنده از آن بهره ببرد. به نوشته روزنامه الاخبار اما کارشناسان نظامی تأکید می‌کنند که فصل جدیدی در جنگ‌های چریکی علیه نیروهای متجاوز در نزدیکی ساحل و در امتداد کوه‌هایی که یک دژ طبیعی محسوب می‌شود آغاز خواهد شد، عوارض طبیعی که یک امتیاز برای نیروهای صنعا محسوب می‌شود تا نیروهای یمنی هم بتوانند دفاع کنند و هم عملیات فرسایشی طولانی‌مدت علیه نیروهای متجاوز شکل دهند. عملیات‌های اخیر ائتلاف سعودی، از ماه‌ها پیش با پوشش شدید هوایی و دریایی امارات و عربستان و خدمات اطلاعاتی و لجستیکی آمریکا توانسته خط ساحلی را شکسته و به منطقه الجاح بالایی و پایینی در شهرستان «بیت‌الفقیه» در جنوب شهر الحدیده برسد اما نیروی انسانی ائتلاف سعودی پس از عملیات‌های چریکی و ایذایی نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی خسته و فرسوده شده است. نیروهای یمنی به سرعت در ساحل غربی از حالت جنگ کلاسیک به جنگ چریکی و استفاده از تاکتیک‌های خسته‌کننده و عوارض زمینی و دریایی علیه متجاوزان تغییر استراتژی داده‌اند و به جای سرازیر کردن نیروها در طول خط دفاعی، نیروهای یمنی به شکل گروه‌های کوچک درآمده‌اند و از اسلوب غافلگیری و «بزن دررویی» علیه نیروهای ائتلاف سعودی بهره می‌برند. نیروهای ائتلاف سعودی که بارها در معرض غافلگیری نیروهای یمنی قرار گرفته‌اند، مجبور شده‌اند صرفا از مسیر اصلی خط ساحلی به عرض 5 کیلومتر بهره ببرند، آنها تاکنون نتوانسته‌اند از چندین جبهه برای حملات خود بهره ببرند. خط ساحل غربی از منطقه «ذو باب» در استان تعز آغاز می‌شود و پس از عبور از باب‌المندب به سوی استان الحدیده پیش می‌آید و در شهرستان میدی در استان مرزی حجه پایان می‌یابد و پس از آن مناطق کوهستانی آغاز می‌شود که به تعبیر سید عبدالملک الحوثی، «عمق استراتژیک» محسوب می‌شود و در طول تاریخ هیچ ارتشی نتوانسته از آن عبور کند. این مناطق همچنین بیشترین درصد از جمعیت یمن را در خود جای داده است. بنا بر این گزارش، تاکنون 120 تن از نیروهای متجاوزان کشته شده‌اند که در میان آنها 2 فرمانده بلندپایه نیز دیده می‌شود، همچنین بیش از 100 نفر از جمله یک فرمانده تیپ هم زخمی شده‌اند. همزمان گزارش‌ها حاکی‌ است که ارتش و کمیته‌های مردمی یمن برای مقابله با حملات ائتلاف متجاوز سعودی به شهر الحدیده،‌ روز پنجشنبه نیروها و تجهیزات نظامی زیادی به این شهر اعزام کردند. به گزارش وبگاه «متابعات» یمن، نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن با این کار قصد دارند خود را برای درگیری‌های قریب‌الوقوع با نیروهای مزدور یا آنچه «تیپ‌های عظیم جنوب» نامیده می‌شود، آماده ‌کنند؛ این نیروها وابسته به امارات عربی متحده و نظامیان طارق صالح عفاش، برادرزاده علی عبدالله صالح هستند که با حمایت هوایی گسترده ائتلاف متجاوز سعودی قصد دارند از جنوب، شهر الحدیده را به اشغال خود درآورند. به‌رغم تحولات اخیر، شهرهای الجراحی، التحیتا و زبید که دومین شهر بزرگ استان الحدیده است، بیت‌الفقیه و الحسینیه که مراکز شهرستان‌ها هستند، همچنان تحت کنترل نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن قرار دارند. در همین راستا، یگان پهپادی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن با استفاده از پهپادهای خود مواضع اتاق عملیات و پدافند هوایی نظامیان الحدیده را هدف قرار داد.
پیروزی‌های چشمگیر یمنی‌ها
نیروهای مردمی و ارتش این کشور طی روز پنجشنبه پیروزی‌های قابل توجهی را در مقابل مزدوران ائتلاف ضد یمن به دست آورده و خسارت‌های قابل توجهی را به آنان وارد کردند. گزارش‌ها حاکی‌ است نیروهای یمنی در روز پنجشنبه  توانستند یک فروند بالگرد آپاچی ارتش عربستان را منهدم کنند. این بالگرد در داخل مرزهای عربستان و در منطقه جیزان در جنوب عربستان سقوط کرد. نیروهای انصارالله همچنین در همان روز توانستند یک پهپاد بدون سرنشین متعلق به ائتلاف عربی را در استان عسیر عربستان سرنگون کنند. استان عسیر در 738 کیلومتری جنوب غربی عربستان و در مرز با یمن واقع است.
 

دیدار هادی با بن‌سلمان در  جده
ولیعهد سعودی یک هفته پس از آفتابی شدن، روز پنجشنبه در جده با رئیس‌جمهور مستعفی یمن دیدار و گفت‌وگو کرد. به گزارش روزنامه «الشرق‌الاوسط» چاپ لندن، بن‌سلمان و عبدربه منصورهادی در حضور «مساعد العیبان» وزیر مشاور و «خالد الحمیدان» رئیس کل اطلاعات سعودی و همچنین «عبدالله العلیمی» رئیس دفتر رئیس‌جمهور خودخوانده یمن در ریاض و سرتیپ «ناصر عبدربه هادی» برادر هادی و فرمانده نیروهای حفاظت او و شماری دیگر از مسؤولان یمنی وابسته به هادی درباره جدیدترین مسائل مربوط به یمن  بحث و تبادل نظر کردند.
 

در حالی که بیژن زنگنه، وزیر نفت سفر محمدجواد ظریف به هند را مثبت و راهگشا توصیف کرده و گفته این سفر می‌تواند از ایجاد تنگناها در حوزه صادرات نفت ایران جلوگیری کند، یک شرکت نفتی هندوستان که مالک بزرگ‌ترین مجموعه پالایشگاهی در این کشور است، اعلام کرد واردات نفت از ایران را متوقف می‌کند.  رویترز به نقل از برخی منابع نوشته شرکت ریلاینس که ارتباطات زیادی با نظام مالی آمریکا دارد، کمتر از 6 ماه دیگر خرید نفت از ایران را متوقف خواهد کرد. علاوه بر این شرکت، هفته گذشته 2 بانک هندی نیز برای صادر‌کنندگان این کشور برای پایان مراودات مالی با تهران ضر‌ب‌الاجل تعیین کردند.
به گزارش «وطن امروز»، محمدجواد ظریف یکشنبه هفته گذشته در راس هیاتی بلندپایه از مقامات سیاسی- اقتصادی کشورمان به هندوستان سفر کرد. در جریان این سفر که با هدف بررسی آخرین وضعیت روابط دوجانبه و گسترش و تعمیق روابط دو کشور و نیز گفت‌وگو و تبادل نظر با مقامات هندی درباره تازه‌ترین تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی انجام گرفت، همتای هندی ظریف بر حفظ برجام تاکید کرد و از بی‌توجهی کشورش به تحریم‌های یکجانبه آمریکا سخن گفت. سوشما سوارج، وزیر خارجه هند در نشستی خبری که پیش از دیدارش با وزیر امور خارجه ایران برگزار شد، بر استقلال موضع دهلی از هر کشور دیگری تأکید کرد و گفت هند تنها تحریم‌های سازمان ملل را دنبال می‌کند. او در ملاقاتی که با ظریف داشت نیز بر حمایت قاطع هند از تداوم اجرای برجام تأکید کرد.
یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی که در این سفر مورد بحث و بررسی طرفین قرار گرفت، موضوع تداوم صادرات نفت ایران به هند پس از بازگشت تحریم‌های آمریکا بود. در حال حاضر ایران سومین عرضه‌کننده نفت به هندوستان، بعد از عراق و عربستان است و همین موضوع نیز باعث شد در جریان این سفر معاونان وزیر نفت نیز ظریف را همراهی کنند. پس از پایان این سفر دو طرف جزئیاتی از مذاکرات خود و محور تفاهمات
صورت گرفته، منتشر نکردند اما بیژن زنگنه، وزیر نفت در گفت‌وگویی این سفر را بسیار راهگشا دانسته و سفر ظریف به هند را مانعی در برابر تنگناهای احتمالی در حوزه فروش نفت به این کشور دانست.
زنگنه در گفت‌وگو با دانشجو، درباره سفر معاونان وزرای نفت به همراه تیم اقتصادی اعزامی به هند به سرپرستی محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان و رایزنی‌های نفتی انجام شده در این سفر گفت: دستاوردهای ظریف و هیات اقتصادی همراه از سفر به هند را بسیار مثبت و راهگشا ارزیابی می‌کنم. وی در پاسخ به این سوال که آیا این سفر گشایش‌هایی هم در حوزه فروش نفت ایران داشته است یا نه؟ گفت: این سفر قرار نبود گشایشی  در حوزه نفت داشته باشد، بلکه بنا بود از ایجاد تنگنا جلوگیری کند که به لطف خداوند تا الان همه چیز مثبت بوده است.
در حالی که انتظار می‌رفت پس از سفر ظریف به هند، آنطور که بیژن زنگنه گفته، تنگناهای احتمالی برطرف شود و همه چیز مثبت باشد، بانک‌های هندی به فاصله کمتر از یک روز پس از بازگشت ظریف از هند، برای پایان همکاری با ایران ضرب‌الاجل تعیین کردند. طبق اعلام سازمان صادرکنندگان هند و نامه‌های رویت شده توسط رویترز، ۲ بانک هندی از صادرکنندگان خواستند در واکنش به تهدید تحریم‌های جدید آمریکا، تراکنش‌های مالی خود با ایران را تا ماه آگوست تکمیل کنند. فدراسیون سازمان صادرکنندگان هند اعلام کرد ایدوس‌ایند و یوسی‌او، 2 بانکی که صادرات به ایران را تسهیل می‌کنند، تا ۶ آگوست برای خاتمه دادن به قراردادهای خود ضرب‌الاجل تعیین کردند. این اقدام بانک‌های اروپایی در راستای پاسخ به دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه ایران است.
علاوه بر این دو بانک هندی، یک شرکت هندی که مالک بزرگ‌ترین مجموعه پالایشگاهی در هند است، اعلام کرده واردات نفت از ایران را متوقف می‌کند. به گزارش فارس، شرکت هندی «ریلاینس» که مالک بزرگ‌ترین مجموعه پالایشگاهی در این کشور است قصد دارد واردات نفت از ایران را متوقف کند. خبرگزاری رویترز که این خبر را گزارش داده آن را نشانه‌ اقدام خریداران نفت برای کاهش مبادله با ایران در نتیجه احیای تحریم‌های آمریکا پس از خروج این کشور از برجام دانسته است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا روز ۱۸ اردیبهشت‌ماه کشورش را از توافق هسته‌ای برجام خارج و فرمانی را برای احیای تحریم‌ها علیه ایران امضا کرد. برخی تحریم‌ها، پس از یک دوره ۹۰ روزه «کاهش تدریجی» فعالیت‌های شرکت‌های همکار با ایران اجرا خواهد شد (روز ۶ آگوست) و برخی دیگر که عمدتاً تحریم‌های مربوط به بخش نفت است، پس از دوره‌ای ۱۸۰ روزه (۴ نوامبر). خبرگزاری رویترز نوشته انتظار می‌رود اقدام شرکت «ریلاینس» در ماه اکتبر یا نوامبر اجرایی شود. دولت هند قبلا اعلام کرده از تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران حمایت نمی‌کند اما نظام تحریم‌های آمریکا به گونه‌ای است که شرکت‌های کشورها را در صورت عدم تبعیت، به قطع دسترسی به نظام مالی آمریکا تهدید می‌کند. شرکت «ریلاینس» که یک شرکت خوشه‌ای است ارتباطات زیادی با نظام مالی آمریکا دارد و برخی شرکت‌های تابعه‌اش در آمریکا فعالیت می‌کنند. یک منبع به خبرگزاری رویترز گفت این شرکت که پالایشگاه جدیدش به نام «جام‌نگر» واقع در شمال غربی هند در ایالت «گجرات» ظرفیت پالایش روزانه حدود 4/1 میلیون بشکه نفت را دارد، به شرکت ملی نفت ایران گفته در ماه اکتبر یا نوامبر واردات نفت از ایران را کاهش می‌دهد.
یک منبع دیگر هم گفته در صورتی که ایران و کشورهای اروپایی نتوانند برجام را حفظ کنند، این شرکت واردات نفت از ایران را زودتر از این زمان متوقف خواهد کرد. این منبع اضافه کرده برخی شرکت‌های بیمه‌‌ای از ریلاینس خواسته‌اند قبل از ماه نوامبر به مراوداتش با ایران پایان بدهد. براساس این گزارش، علاوه بر بسیاری از شرکت‌های نفتی اروپایی که در چند هفته گذشته رسما از خروج از بازار ایران خبر داده‌اند، حالا شاهد خروج شرکت‌های آسیایی نیز از بازار ایران هستیم.

محمد نجارصادقی: بررسی سند منتشر شده توسط تلگرام به نام  «تلگرام شبکه باز» یا Telegram open network نشان از آن دارد که دورف برای ایجاد قابلیت ضد سانسوری پیام‌رسان خود از پروتکل‌ها و روش‌هایی مانند TOR  استفاده کرده است، این یعنی دسترسی بی‌حد و حصر و فعالیت در محیط دارک وب فضای مجازی که بسیار مخرب‌تر از پراکسی‌های معمولی در دسترس است. به گزارش «وطن‌امروز»، محمدجواد آذری‌جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در دفاع خود از فیلتر نشدن تلگرام، موضوع اشاعه فیلترشکن‌ها را مطرح کرده بود اما شواهد حاکی از آن است که پایدار ماندن تلگرام با هدفی که ترسیم و آن را اعلام هم کرده است، بلایی به مراتب بزرگ‌تر بر سر کاربران تلگرام می‌آورد.  آزمایشگاه بلاک‌چین دانشگاه صنعتی شریف، در گزارش اخیر خود درباره ارز دیجیتال‌ «گرام» اطلاعاتی را مبنی بر به کارگیری TOR در شبکه جدید تلگرام به نام Telegram open network ارائه کرده است.  بر این اساس TON PROXY عملکردی مانند شبکه TOR(شبکه‌ای که کاربر را پنهان می‌کند و جنایت‌کاران و متخلفان مالی در جهان از آن استفاده می‌کنند)  خواهد داشت و تلگرام در بخش پیام‌‎رسان خود از روش‌های رمزنگاری نامتقارنی مانند این شبکه استفاده می‌کند. این یعنی فرستنده، گیرنده و محتوای پیام در هر حالتی غیرقابل شناسایی خواهند بود. فارغ از این موضوع که این اتفاق می‌تواند برای یک پیام‌رسان مناسب باشد، تلگرام به دنبال پلتفرمی است که بتواند جست‌وجوگر، طراحی وب و حتی طراحی نرم‌افزار را در محیطی غیرقابل سانسور در اختیار کاربر خود بگذارد؛ هم‌اکنون شبکه TOR  بسیار محدود این خدمت را ارائه می‌کند که بخشی کوچکی از آسیب‌های آن را می‌توان دارکوب معرفی کرد.  دلواپسان محدودیت تلگرام باید بدانند که پروژه TON در آینده‌ای نه چندان نزدیک بستری در فضای مجازی ایجاد می‌کند که دیگر هیچ محدودیتی در آن وجود نخواهد داشت درست مانند شبکه TOR، البته شبکه TOR در تمام دنیا زیر 10 میلیون کاربر دارد ولی تلگرام در ایران جمعیت قابل‌توجهی را تحت پوشش دارد.
 اپل به کمک روسیه آمد!
به دنبال دستور دولت روسیه مبنی بر فیلترینگ تلگرام در این کشور، اپل از انتشار آپدیت تلگرام در اپ‌استور ممانعت کرده است. اقدامات اپل شامل ارائه نکردن نسخه جدید تلگرام عادی یا همان تلگرام آبی و ممنوعیت انتشار تلگرام X می‌شود. با این ممنوعیت انتشار، کاربرانی که در بتازگی 4/11 iOS  را دریافت کرده‌اند گزارش می‌دهند بعضی قابلیت‌های تلگرام دچار اختلال شده؛ مثلا استیکر‌ها به نمایش در نمی‌آید. دورف در توئیت خود ابعاد مشکل را اینگونه تشریح کرده است: «از زمانی که مقامات روسیه به اپل دستور داده‌اند تلگرام را از روی اپ‌استور حذف کند، این شرکت جلوی انتشار به‌روزرسانی نسخه iOS اپلیکیشن را به صورت بین‌المللی گرفته است. در حالی که کاربران روسیه فقط 7 درصد از مجموع کاربران تلگرام را شامل می‌شوند، اپل از اواسط ماه آوریل انتشار به‌روزرسانی تلگرام برای همه کاربران از سراسر دنیا را محدود کرده است». دورف در ادامه می‌گوید جلوگیری از انتشار آپدیت به این معناست که تلگرام نمی‌تواند تا پایان ددلاین بیست و پنجم ماه مه‌ خود را با قوانین GDPR مطابقت دهد. پیروی نکردن از قوانین GDPR می‌تواند از بسیاری جهات موضوع نگران‌کننده‌ای برای کاربران تلگرام باشد و از طرف دیگر، حالا که از انتشار به‌روزرسانی برای اپلیکیشن ممانعت به عمل آمده توسعه‌دهندگان این اپ قادر به ارائه پیچ‌های امن و رفع باگ برای کاربران آیفون نیستند.
حامیان داخلی تلگرام را بهتر بشناسید!
ششم خرداد نسخه 9-8-4 تلگرام که حاوی پراکسی داخلی است منتشر شد و از این روز آمار دانلود نسخه اصلی تلگرام در میان کاربران ایرانی گوگل به صورت تصاعدی افزایش یافته است.
در واقع تلگرام‌های غیررسمی توانستند برای تلگرام زمان بخرند تا نسخه پراکسی‌دار خود را منتشر کند. این کلاینت‌ها تاثیر بسیاری بر پایدار ماندن کاربران فضای مجازی در بستر تلگرام داشتند. اگر مردم از تلگرام قطع امید می‌کردند و در این مدت کاربری تلگرام کم می‌شد و مخاطبان با فضای خلوت تلگرام مواجه می‌شدند در نتیجه کمتر از فیلترشکن برای اتصال به تلگرام استفاده می‌کردند و می‌توانستیم به کم شدن مخاطبان تلگرام امیدوار باشیم.
سهامدار تلگرام اسرائیلی شد
رومن آبراموویچ، میلیاردر روس و صاحب باشگاه فوتبال چلسی، روز دوشنبه با هواپیمای شخصی وارد اسرائیل شد و تابعیت اسرائیلی‌اش را گرفت. مسؤول دفتر «امور اتباع یهودی شوروی» در دولت اسرائیل اعلام کرد آقای آبراموویچ پیش از این، از طریق سفارت اسرائیل در مسکو، تقاضای ویزای مهاجرت کرده بود. بر اساس «قانون بازگشت»، فرزند و نوه یک فرد یهودی حق برخورداری از تابعیت اسرائیل را دارند، آبراموویچ یکی از 3 نفری است که چند ماه قبل به عنوان سرمایه‌گذاران اصلی شبکه TON تلگرام در این پروژه سرمایه‌‌گذاری کرده بود. وی با سرمایه‌‌گذاری 300 میلیون دلار در عرضه خصوصی گرام شرکت کرده بود. مدیرعامل تلگرام با حضور 81 سرمایه‌گذار پروژه تون را آغاز کرده که یکی از آنها آبراموویچ است. جالب‌تر آنکه در پیش‌فروش اصلی گرام که در اصطلاح ارزهای مجازی به آن ICO می‌گویند، ایرانی‌ها به دلیل قوانین تحریمی ایالات متحده اجازه حضور نداشتند اما حالا مشخص می‌شود خریدار بیش از یک پنجم سهام ارز گرام یک شخص اسرائیلی است.

حمیدرضا صدر: رئیس باشگاه خوابش را نمی‌دید در چنین مخمصه‌ای گرفتار شود. او آمادگی رویارویی با چنان لحظه‌ای را نداشت، نه نداشت. همیشه او بود که مربیانش را اخراج می‌کرد، فلورنتینو پرس. ولی نه آن روز، نه آنجا. نه در سالن کنفرانس والدبباس. آن روز همه چیز برای پرس بزرگ دست‌نیافتنی وارونه شده بود. این‌بار مربی‌‌‌‌اش بود که بی‌اعتنا به پیشنهادهایش خبر از رفتنش داده بود، مربی‌اش: زین‌الدین زیدان. آن هم پس از فقط 5 روز پس از فتح پیاپی سومین لیگ قهرمانان. پس از 110 ساعت از بالا بردن جام زرینه‌بال. زیدان دوباره همه را حیرت‌زده کرده بود. چنانکه در آخرین بازی‌‌‌‌اش برای فرانسه همه را با آن ضربه سر به سینه ماتراتزی میخکوب کرد ولی این بار پرس بیش از دیگران میخکوب شده بود. او در کنفرانس مطبوعاتی کنار زیدان نشست. با جامه‌ای تیره و چهره‌‌‌‌اش دژم. نمی‌دانست چه پاسخی به خبرنگارها بدهد. برخلاف همیشه آماده نبود و نشانی از آرامش فلورنتینویی در چشمان و خطوط صورتش به چشم نمی‌خورد. روشن‌‌‌‌‌ترین پاسخ پرس این بود «زیدان راهی برای ماندن نگذاشته بوده» و همه چیز برایش «مطلقا غیرمنتظره» بوده. زیدان بیشتر پاسخ‌ها را با «نمی‌دانم»، «خیر» و «شاید» داده بود («آیا اگر رئال در فینال کی‌یف شکست می‌خورد می‌ماندید؟ شاید»). وقتی پرس در پایان گفته بود «چه روز غم‌انگیزی»، زیدان جواب داده بود «ولی برای من روز غم‌انگیزی نیست» و سپس بلند شده و با پرس دست داده و سالن را ترک کرده و رفته بود. زیدان طی 2 سال و نیم نشستن روی آن نیمکت داغ همان جور دل‌ها را برده بود که طی حضورش در میدان ربوده بود، با صمیمیت و آرامش. با 9 جام بالا برده طی 878 روز که یعنی متوسط یک جام طی 16 بازی، یعنی درخشان‌‌‌‌‌ترین عصر رئال در دوران معاصر، یعنی احتمالا تکرار نشده‌‌‌‌‌ترین رکورد تاریخ. در عین حال کمتر مربی رئال توسط غیررئالی‌ها چنین مورد احترام بود. در زیدان وقاری جاری بود که حریفان را هم به تحسین وادار می‌کرد، برخلاف مثلا مورینیو که در مادرید با همه سر جنگ داشت یا حتی آنچلوتی که به‌رغم آرامش، عاری از صمیمیت زیزو بود. برای دستیابی به جزئیات وداع غیرمنتظره زیدان با رئال باید صبر کرد ولی دلیل کلی‌‌‌‌اش روشن بود. او نمی‌خواست به سرنوشت مربیان پیش از خود در برنابئو دچار شود، به سرنوشت دل‌بوسکه، کاپلو، بنیتس، آنچلوتی و خیلی‌‌های دیگر. نمی‌خواست طناب سرنوشتش در دستان پرس یا رسانه‌‌های بی‌ترحم اسپانیایی و طرفداران بی‌تاب رئال قرار بگیرد. نمی‌خواست در سیاهه یکی از آن مربیان اخراج شده دیگر در برنابئو قرار بگیرد. او آنقدر در مادرید بوده- هم به عنوان بازیکن و هم مربی- تا بداند طعم پیروزی‌‌های بزرگ در رئال برای مربیانش چقدر کوتاه است. تا بداند تاریخ باشگاه رئال آنقدر پرافتخار بوده که ردیف کردن جام‌ها در ویترینش خیلی زود عادی به نظر می‌رسد. زیدان بلندی موج‌‌های برنابئو را دیده بود... پرس هم همان موج‌ها را بارها دیده بود ولی انتظار نداشت موج‌‌های توفانی به سوی او هجوم آورند، آن هم بلافاصله پس از سومین قهرمانی پیاپی اروپا. سرجیو راموس هنوز جام را بالا نبرده بود که کریستیانو رونالدو با تاکید بر واژه «بود»، جمله «حضورم در مادرید معرکه بود. در چند روز آتی پاسخ طرفداران را خواهم داد» را بر زبان آورد و همه را گیج کرد. زیدان در مصاحبه مطبوعاتی پس از بازی در پاسخ خبرنگاران در آن باره گفت «می خواین چی بگم؟ نمی‌تونم چیزی که رونالدو گفته رو تغییر بدم». روز بعد همان طرفداران در مادرید طی جشن بزرگ شعار «رونالدو بمان» را سر دادند و گرت بیل ته اتوبوس ایستاد و کسی نمی‌دانست در برنابئو می‌ماند یا می‌رود. کسی نمی‌دانست زمزمه ورود نیمار به رئال راست است یا دروغ... و از همه بزرگ‌‌‌‌‌‌تر کسی نمی‌دانست زیدان 4 روز بعد وداع خواهد کرد. فلورنتینو پرس خوابش را نمی‌دید در چنین مخمصه‌ای گرفتار شود. نه نمی‌دید. حالا معمای انتخاب مربی پس از زیدان بزرگ‌‌‌‌‌ترین چالش مدیریتی پرس شده. همان مربی‌ای که خوب می‌داند در سایه درخشش بی‌حصر زیدان محو خواهد شد.
یوگی لو یا پوچتینو؛ گزینه‌های قطعی رئال‌مادرید
پوچتینو نخستین گزینه رئال برای جانشینی زیدان و در صدر فهرست فلورنتینو پرز است. سپیدپوشان قصد دارند هر چه سریع‌تر مذاکرات با سرمربی آرژانتینی را تمام کرده و کار انتقال او به سانتیاگو برنابئو را یکسره کنند. همان‌طور که دیروز مشخص شد، قرارداد جدید پوچتینو با تاتنهام، بند ویژه‌ای برای رئال‌مادرید ندارد ولی توافقی بین دنیل لوی و پوچتینو انجام شده که اگر سرمربی آرژانتینی بخواهد راهی رئال‌مادرید شود، باشگاه اسپرز اجازه جدایی‌اش را بدهد. لوو دیگر گزینه رئالی‌هاست که سپیدپوشان با او تماس گرفته‌اند. قرارداد لوو با تیم‌ملی آلمان تا سال 2022 اعتبار دارد و پرز سعی دارد متوجه شود آیا سرمربی آلمانی تمایلی به حضور در مادرید خواهد داشت یا نه. در طول پنجشنبه عصر، خوزه آنخل سانچز، رامون مارتینز و فلورنتینو پرز که همگی از مدیران ارشد باشگاه هستند، گزینه‌ها را بررسی کرده‌اند ولی هنوز به تصمیم قاطعی نرسیده‌اند.
سایه زیدان روی سر خروس‌ها
از زیدان همواره به عنوان سرمربی آینده تیم‌ملی فرانسه یاد می‌شد و دیدیه دشان هم در پایان جام‌جهانی از سمت خود کنار خواهد رفت. بنزما که همواره زیدان به خاطر بازی دادن به او مورد انتقاد قرار گرفته، از سال 2015 به دلیل مسائل انضباطی به تیم‌ملی فرانسه دعوت نشده و حالا صحبت‌های بنزما در خداحافظی با زیدان، شک و شبهه‌های فراوانی ایجاد کرده است. بنزما در توئیتر نوشت: «افتخار بازی کردن با تو را نداشتم برادر ولی این افتخار را داشتم که تو مربی من باشی. بنابراین از اعماق قلبم، از آنچه برایم در این مدت انجام دادی سپاسگزارم. هر آنچه برایت رخ می‌دهد، در آن موفق باشی و شاید اگر خدا بخواهد، دوباره بزودی تو را ببینم.» قرارداد دشان تا سال 2020 اعتبار دارد ولی جایگاه او در تیم متزلزل شده و ناکامی در روسیه می‌تواند با اخراج او همراه شود.
 

 گروه‌‌های مرجع در جامعه باعث ایجاد یا تسریع تحولات هستند. این گروه از افراد کسانی هستند که می‌توانند بر افکار عمومی اثر گذاشته و ایشان را به سمتی سوق دهند یا از گرایش مردم جامعه به گروه، شخص یا جریانی جلوگیری کنند. یکی از عواملی که موجب می‌شود فردی جزو گروه مرجع به حساب بیاید دیده شدن است؛ پس افرادی که جزو گروه مرجع هستند در بیشتر موارد دارای این خصوصیت هستند که «دیده می‌شوند». البته در اینجا به گروه مرجعی اشاره داریم که مرجعیت‌شان برای عموم است اگرنه گروه‌های مرجع برای خواص شاید نیازمند دیده شدن نباشند. به هر روی گروه مرجع همانگونه که از نام و تعریفش پیداست، گروهی مهم در شکل‌‌‌گیری جریانات اجتماعی به حساب می‌آید. «بازیگران» یکی از مشهورترین گروه‌‌های مرجع شمرده می‌شوند که با موضع‌گیری‌‌های خود بر تحولات تاثیرگذارند؛ از همین رو افراد موثر در فرآیند قدرت هرگز چشم بر بازیگران و مزایای ایشان در نیل به اهداف خویش نمی‌بندند. چندی قبل عده‌ای از بازیگران با انتقاد از وضعیت اقتصادی موجود در جامعه مراسم افطار ریاست‌جمهوری را تحریم کردند و با انتشار مطالبی از پشتیبانی خویش نسبت به دکتر روحانی ابراز پشیمانی کردند. این عمل را که با بازتاب گسترده‌ای میان اقشار مختلف جامعه روبه‌رو شد می‌توان از زوایا و ابعاد مختلف نگریست. عده‌ای بر این باورند بازیگران تحریم‌کننده مراسم افطاری نمی‌دانستند چه می‌کنند ولی امروز به اشتباه خویش پی برده‌‌اند و عده‌ای می‌گویند این دسته از بازیگران به دلیل برخی تغییر و تحولات که به مذاق‌شان خوش نیامده است مانند گران شدن عوارض خروج از کشور و... معترض آقای رئیس‌جمهور شده‌‌‌اند؛ ممکن است تحلیل‌ها و نگاه‌‌های دیگری نیز وجود داشته باشد که ما از آنها بی‌خبریم اما شاید بتوان اینگونه نیز نگاه کرد: یک «مرکز فرماندهی هوشمند» وجود دارد که خوراک دوستان سلبریتی را تامین می‌کند. این مرکز هوشمند می‌داند هرکس بلیت‌‌‌هایی برای خرج کردن دارد حتی سلبریتی‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌، وقتی ما ایشان را در موضوعی مانند انتخابات خرج می‌کنیم باید دوباره آنها را ریکاوری یا تجدید قوا کنیم، یعنی اگر سلبریتی‌ها موثر هستند دلیل آن مردمی بودن ایشان است.
پس لازم است این چهره که با طرفداری از یک کاندیدا تا حدودی خدشه‌دار شده است، دوباره اعاده شود. پس با انتقاد از رئیس‌جمهور می‌توان به این هدف رسید؛ رئیس‌جمهوری که دیگر نیازی به حمایت ندارد و به صورت قانونی تا 3 سال آینده نبض کشور را در دست دارد. اگر بخواهیم این موضوع را روشن‌‌‌‌‌‌تر بیان کنیم بد نیست مثالی بزنیم؛ اگر شما شیئی را پرتاب کنید لازم نیست دنبال آن بروید. شما با انرژی‌ای که به آن جسم داده‌‌‌‌‌‌‌‌اید همراه آن هستید و آن جسم به سمتی که شما می‌خواهید در حرکت است. پس سلبریتی‌ها هم لازم نیست دنبال رای خود بروند، زیرا تصمیم‌گیری‌‌های دولتی به سمت مطلوب ایشان حداقل در حوزه فرهنگ در حال حرکت است، حال وقت آن رسیده که فاز دیگر عملیات با راهبری مرکز فرماندهی هوشمند اجرا شود که همان بازپس‌‌‌گیری وجهه است. فرصت کافی نیز تا 3 سال آینده وجود دارد، زیرا در آن زمان شاید کسی یادش نباشد این دولت را چه کسانی حمایت کرده و رای از مردم گرفته‌اند. پس سلبریتی‌ها آماده می‌شوند بار دیگر به نفع جریانی که مکمل جریان حاضر است به میدان بیایند. پس آنچه امروز به عنوان تحریم افطار رئیس‌جمهور دیده می‌شود، تکمیل پازل یک جریان سیاسی است که در حال آماده کردن خویش برای ورود به عرصه انتخابات آتی است.

قرار هر ساله‌ رهبر انقلاب با شاعران و متولیان شعر را بی‌شک می‌توان مهم‌ترین، راهبردی‌‌‌‌‌ترین و دلنشین‌‌‌‌‌ترین محفل ادبی در چند دهه اخیر دانست؛ محفلی که در سال‌‌های گذشته نه‌تنها صحنه حضور و شعرخوانی شاعران پارسی‌سرای ایران بلکه فرصتی برای همه شاعران پارسی‌سرای دیگر کشورها چون تاجیکستان، افغانستان و هندوستان بوده است و نه‌تنها برای شعر پارسی بلکه برای شعرهای آذری و گهگاه عربی ایرانیان نیز آغوش گشوده است. محفل بسیار صمیمانه و البته تخصصی که هم میعادگاه شاعران پیشکسوت و سپیدمو بوده و هم دلخوشی شاعران جوان و حتی گاه نوجوانی که نخستین گام‌های خود را در این هنر بی‌بدیل، استوار برداشته‌‌‌اند. سابقه این دیدارها به دهه 60 بازمی‌گردد، زمانی که ایشان در کسوت ریاست‌جمهوری نیز وقت معینی را برای دیدار با شاعران برجسته روزگار خود اختصاص می‌دادند و به این بهانه، جویای احوال شاعران دردمند و وارسته و تأثیرگذار می‌شدند و از وضعیت شعر کشور سراغ می‌گرفتند. اما این جلسات صمیمانه که در دهه‌های پیش با تعداد کمتری از شعرا برگزار می‌شد رفته‌رفته با افزایش تعداد شاعران کشور بویژه جوانان و البته افزایش شوق شاعران برای حضور و شعرخوانی، روبه‌رو شد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. این مسأله موجب شد در سال‌‌های اخیر قریب به 200 شاعر از نسل‌‌های مختلف و حتی از سایر کشورها در هر دیدار حضور یابند و حدود 30 نفر از این جمع پرانگیزه و پرشور توفیق شعرخوانی را نیز پیدا کنند. صدالبته رسیدن به این فرصت مغتنم موجب رقابت‌ها و بعضا دلگیری‌‌‌هایی در میان شاعران کشور شده که از جهتی طبیعی است و از جهتی شاید با برنامه‌‌ریزی دقیق‌تر کاهش‌یافتنی باشد.
دیدار امسال نیز از آن دیدارهای خاص، شیرین و به‌یادماندنی بود. همیشه نخستین سکانس‌‌های این ماجرا در حیاط بزرگ حوزه هنری رقم می‌خورد و اجتماع شاعران از نقاط مختلف کشور، اقوام متنوع و حتی سایر کشورها کم‌کم این حیاط را خاطره‌سازتر می‌کند. البته امسال باد شدید توفان‌گونه‌ای نیز به حیاط حوزه آمده بود که شاید می‌خواست او هم شاعری حماسی باشد در دیدار امسال. البته ظاهرا نتوانست کارت ورود بگیرد و او نیز مانند برخی شاعران که با حسرت برای استقبال دوستان‌شان آمده بودند بازگشت! اندک‌اندک جمع شاعران سوار اتوبوس‌‌های حوزه هنری می‌شوند تا به محل قرار برسند. پیش از ورود کاروان شاعران به بیت رهبری، زیباترین و شگفت‌‌‌‌‌ترین صحنه‌ای که به چشم می‌خورد، 2 دروازه‌ گل‌کوچک و بچه‌‌های بازیگوشی بود که دقیقا مقابل در ورودی بیت رهبر مسلمانان جهان سرگرم فوتبال بودند. این تصویر غیرقابل انتظار و دلپذیر برای من و خیلی‌ها نمادی بود برای درک بهتر خیلی مفاهیم عمیق که شاید برنامه‌‌‌سازان و متولیان فرهنگی کشور با صرف بودجه‌‌های کلان از انتقال آن درمی‌مانند.
کم‌کمک باید وارد آن حیاط خاطره‌انگیز و زیبا و کوچک می‌شدیم که نمازخانه شاعران می‌شد. بسیاری از شاعران می‌دانستند پیش از نماز، حضرت آقا دقایقی زودتر تشریف می‌آورند و صمیمانه به دیدارهای رودررو با شاعران میهمان می‌نشینند. همین مسأله موجب شده بود نگاه‌ها به در ورودی گوشه حیاط بماند و انتظار لحظه حضور یار را بکشد. بالاخره صدای صلواتی از میان جمع برخاست که لحظه دیدار را مژده دهد. حضرت آقا با چهره همیشه متبسم‌شان آمدند و با شاعران سلام و احوال‌پرسی کردند. سپس نشستند و حلقه‌ای از شاعران مشتاق دور ایشان شکل گرفت و بی‌صبری آنها برای رسیدن به آن محضر مبارک.
علیرضا قزوه، مجری این جلسه در کنار حضرت آقا دوزانو نشسته بود و یکی‌یکی شاعرانی را که خدمت آقا می‌رسیدند معرفی می‌کرد. شاید بیش از 70 شاعر از نسل‌ها، اقوام و کشورهای مختلف در این 30 دقیقه فرصت گفت‌وگو با ولی‌امر مسلمانان جهان را یافتند. مابین این دیدارها حضرت‌آقا خطاب به استاد گرمارودی که مقابل‌شان نشسته بود، گفتند: «آن ماضی مضارعی که فرمودید چه بود؟» گرمارودی با لبخند پاسخ داد: «عرض کردم تا نوبت به ما برسد باید با فعل ماضی بگویند فلانی بود!»
از شاعری که فرزند شهید مدافع حرم خوزستان، جانمحمد علی‌پور بود و با عکس پدرش خدمت حضرت آقا رسید تا موسی عصمتی، شاعر روشن‌دلی که برنده کتاب سال نابینایان بود همه و همه بی‌شک در حال گذراندن زیباترین لحظات زندگی‌شان بودند. مهربانی و گشاده‌رویی رهبر انقلاب آشنا و غریبه و مشهور و گمنام هم نمی‌شناخت، با همه بویژه جوان‌ها از همه طیف‌ها با توجه، عطوفت و احترام روبه‌رو می‌شدند. شاعران ضمن تقدیم کتاب‌‌های خود یا نامه‌هایی به ایشان گاه تبرکی نیز از ایشان درخواست می‌کردند و ازحضرت آقا چفیه‌ای می‌گرفتند.
اما زیباترین و تکان‌دهنده‌ترین این دیدارها از دید من که در گوشه‌ای ‌سرگرم تماشای این لحظات ناب بودم، 3 دیدار آخر بود. 3 شاعر فرهیخته و جوان از لبنان که با اشک فراوان و عشق بی‌توصیف‌شان آمدند و نشستند روبه‌روی آقا. پس از گریه شدید و عرض ارادت، شعرهای خودشان به زبان عربی را برای حضرت آقا خواندند که به‌نظر می‌آمد شعرها برای ایشان سروده شده است. این شعرخوانی‌ها که با اشک زلال همراه شد زیباترین شعرخوانی‌‌های این دیدار بود.
نماز جماعت مثل سالیان گذشته با اقتدا به رهبر انقلاب خوانده شد و پس از سفره ساده اما دلپذیر افطار، نوبت به حضور میهمانان در سالن اصلی جلسه رسید. یک ضلع جلسه ویژه خانم‌‌های شاعر، 2 ضلع ویژه آقایان شاعر و ضلع باقیمانده محل استقرار حضرت آقا، مجری جلسه و برخی شاعران پیشکسوت و متولیان حوزه شعر بود.
پس از قرائت قرآن، علیرضا قزوه با این بیت‌‌های زیبا از خودش جلسه را آغاز کرد:
«سلام بر رمضان و طلوع ماه تمامش    
هزار بار درود و هزار بار سلامش    
سلام ما به شهیدان شعر در شب دیدار
علی‌الخصوص به شوریدگان دعوت عامش
سلام ما به حسن آنکه روشنان دو عالم
هماره سکه خورشید می‌زنند به نامش    
در این زمانه دشوار در کنار علی باش    
به غیر خون جگر هرکه هرچه خورده حرامش...»
مثل همیشه یاد شاعران رفته که سال‌ها‌ی پیش در این جلسات بودند، نخستین کلام مجری بود؛ شاعرانی چون مهرداد اوستا، حمید سبزواری، مشفق‌کاشانی، شاهرخی، گلشن کردستانی، قیصر، سیدحسن حسینی، سلمان هراتی، نصرالله و محمدعلی مردانی، طاهره صفارزاده، خلیل جمالی، بهجتی (شفق)، احمد عزیزی، آقاسی، قدسی، صاحبکار و...‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ . به اینجا که رسید حضرت ‌آقا گفتند البته این دو نفر آخر که این جلسات را نمی‌آمدند و البته از دوستان ما بودند. این صحبت و مزاح کوتاه آقا نخستین لبخندها را در جلسه ارمغان آورد. قزوه ادامه داد 2 شاعر بزرگ تاجیک، بازار صابر و مؤمن قناعت نیز امسال درگذشتند؛ مؤمن قناعت سال گذشته همین جا روی صندلی‌ای که الان آقای کریمی نشسته است نشسته بود. حضرت آقا گفت بگویید: بلانسبت! باز خنده بر لب شاعران حاضر آمد. قزوه ادامه داد: در دیدار امسال 120 چهره جدید حضور دارند و بیش از 70 درصد از شعرخوانی‌ها از شاعران جدید خواهد بود. علیرضا قزوه، همچنین گفت مرتضی امیری‌اسفندقه امسال در اجرای جلسه به من یاری خواهد رساند. نخستین شعرخوانی را استاد گرمارودی با شعری برای جانبازان آغاز کرد:
«شهید زنده ‌ای جانباز نستوه    
صلابت در تنت پیچیده چون کوه    
گل خورشید باغ انقلابی    
معمای شکفتن را جوابی    
شبی رفتی و بی‌پا آمدی روز    
به ما هم رسم این رفتن بیاموز...»
استاد کریمی‌مراغه‌ای از شاعران شهیر خطه آذربایجان شاعر پیشکسوتی بود که امسال نوبت به شعرخوانی‌اش رسید. کریمی مراغه‌ای، مخمسی آذری تقدیم رهبر انقلاب کرد که مصرع آخر بند نام حضرت آقا را درخود داشت. می‌دانستیم حضرت آقا راضی نیستند چنین شعرهایی در این جلسه خوانده شود. همین بود که بعد از تکرار مصرع ترجیع توسط جمع، آقا تذکر دادند نیاز نیست جمع تکرار کند. در عین حال حضرت آقا این پیشکسوت مهربان شعر آذری را احترام و تفقد کردند. مرتضی امیری‌اسفندقه با یک رباعی از سیدحسن حسینی جلسه را به افشین علا سپرد. افشین علا گفت الحمدلله مسؤولان فرهنگی مرا خانه‌نشین کرده‌اند تا بتوانم بیشتر شعر بگویم. حضرت آقا به مزاح فرمودند: «خوب است بگویید این لطف خانه‌نشینی را به دیگران هم بدهند تا بتوانند بیشتر شعر بگویند».    
علا شعری نوجوانانه خواند:    
«یک روز پدر به خاطر قرض    
با غصه و آه و اخم بسیار    
صبحانه نخورده رفت کنجی    
تا صبح نشسته بود بیدار...»
حضرت آقا پس از پایان شعر ضمن تشویق و تحسین، اشکال فنی را بر بند نخست وارد دانستند و پیشنهادی فرمودند. قادر طهماسبی (فرید) شاعر مشهور انقلاب اسلامی شعرخوانی بعدی را باید آغاز می‌کرد. فرید از گرفتاری‌های جسمی‌اش گفت و البته اینکه این گرفتاری‌ها عذر خوبی برای شعر نگفتن نیست و شعرهایی خواند یکی در موضوع نقض برجام و دیگری برای فلسطین:
«پیمان شکست دشمن شیطان‌پرست ما
نابود باد خصم سیه‌روی پست ما   
از مسند غرور هیالوی غرب را   
پایین کشید همت یزدان‌پرست ما   
هرکس که گشت حاکم کاخ سپید مرد
در آرزوی دیدن روز شکست ما   
ما وارث ولایت عشقیم کز ازل   
با عشق اهل‌بیت گره خورده هست ما   
    ...
عاشقان را گر هزاران جان دهند   
جمله را در صحبت جانان دهند   
اهل گل را دادن جان مشکل است   
اهل دل، جان را ولی آسان دهند   
ما ز جان آسان و خندان بگذریم   
هر زمان مولای ما فرمان دهند   
وقت آن شد گوشمالی سهمگین   
فارسان بر لشکر شیطان دهند   
این گرازان گریزان تا به کی   
در بهشت قدس ما جولان دهند   
صبح آن روز درخشان دیر نیست   
تا تو را آزادی از حرمان دهند   
زود باشد ‌ای بهارستان حزن!   
اجر صبرت را لبی خندان دهند»   
حضرت آقا بسیار فرید را تحسین کرد: «خیلی خوب بود، الحمدلله شما در حد بسیار خوب شعر قرار دارید، هم مضمون‌ها، هم الفاظ، هم مناسبت. بار اول هم نیست چنین شعرهای خوبی از شما می‌بینیم. شعر شما پاسخ به نیاز روز است؛ خدا شما را حفظ کند و شفای عاجل عنایت کند به شما».   
شاعر بزرگ و شناخته‌شده، یوسفعلی میرشکاک، پیش از شعرخوانی گفت: «با سلام به حضرت آقا از ژرفنای وجودم». قصیده استاد میرشکاک برای حضرت زهرا(س) بود با ابیاتی از این دست:   
«جهانیان همه نقشند و نقش جان، زهراست
جهان، سراب فنا، جان جاودان زهراست
نشان مجو ز مزار حقیقت ازلی   
چرا که در دو جهان ‌شأن بی‌نشان زهراست...»   
در بیتی از این شعر، میرشکاک تعبیر مستی جسم و جان را برای حضرت علی(ع) به کار برده بود. حضرت آقا با لبخندی گفتند: مگر حضرت امیر، مستی جسمی هم داشته‌اند؟! پس از پایان شعر حضرت آقا فرمودند: «خیلی خوب، ماشاءالله به این قصیده‌سرایی بلند و زیبا و خوش‌لفظ».
شاعر پیشکسوت افغانستان که از کابل آمده بود و خبر مجروحیت برادرزاده‌اش در حادثه انتحاری افغانستان غمگینش کرده بود، شاعر بعدی بود. صفرعلی احمدی یک رباعی برای امام حسن(ع) و غزلی زیبا در توسل به حضرت معصومه(س) خواند:
«در بدر فلک آل عبا را نگرید   
در ماه خدا، ماه خدا را نگرید   
چون غنچه به روی دست زهرای بتول
لبخند امام مجتبی را نگرید...»   
دکتر علی‌اکبر شاه، شاعر و استاد زبان فارسی دانشگاه کشمیر  و نماینده شاعران فارسی‌زبان هندوستان ضمن تقدیر از زحمات علیرضا قزوه و هادی کیاسری در احیای زبان فارسی و شعر پارسی هندوستان، شعری انقلابی خواند:   
«فتنه این بار هم از شام به راه افتاده است
کفر در هیأت اسلام به راه افتاده است   
عَلم آل‌سعود است به نام اسلام   
فتنه عاد و ثمود است به نام اسلام   
نهروان است و خوارج غم ایمان دارند!   
بر سر نیزه ببینید که قرآن دارند   
باز از چشمه تاریخ جنون می‌جوشد   
هند تا اندلس از غلغله خون می‌جوشد...
غزل«خسرو» در انجمنی «غالب» نیست
غزل«بیدل» اگر هست کسی «طالب» نیست...»   
حضرت آقا اشاره کردند که البته اینجا بیدل، زیاد طالب دارد!   
«شمع «اقبال» برافروختنی خواهد شد
شعر ابریشم کشمیر، «غنی» خواهد شد»
آقا فرمودند: بله! اتفاقا اقبال لاهوری در اصل کشمیری بوده است.   
«موجی از آتش و آواز به پا خواهد خاست
شرق از خواب قرون باز به پا خواهد خاست
پیر ما پرچم توحید به دست آمده است
بر صف لشکر کفار شکست آمده است»
آقا با تحسین این شعر، فرمودند: شما با اینکه زبان مادری‌تان نیست بسیار خوب شعر گفته‌اید، طوری که احساس می‌شود زبان مادری‌تان پارسی است. کاملا شعر خوبی بود.
قزوه ضمن تعریف از شعرخوانی‌های فنی استاد شاهی از اردبیل از ایشان دعوت کرد شعر بخوانند. استاد شاهی شعرهایی به آذری و فارسی خواند و بسیار جلسه را به شوق آورد:
«ای قوم خصومت مکنید این همه با من
سعد اوغلی یدالله هوالفوزدی یا من   
از عرش و زمین و ملک و انس بپرسید
شاهم به ثریا من و شاهم به سرا من   
هر آنچه که در غیب و شهود و ملکوت است
دانم همه را من همه را من همه را من...»
شاعر جهرمی، ایوب پرندآور نیز ابیاتی به حضرت زهرا(س) تقدیم کرد:   
«شد فاطمه در عالم بالا متجلی   
از فاطمه شد نور به هرجا متجلی...»   
جواد اسلامی از چناران خراسان رضوی نیز غزلی خواند، این بار در هجو آل‌سعود:   
بگذار بگویم که نگیرند به بازی   
تیغ سخنم را دله دزدان حجازی...   
حاشا که نشینیم و تو در خطه رستم   
بر پیکر یاران علی، اسب بتازی...»   
حضرت آقا فرمودند: «آل‌سعود غلط می‌کنه!»   
نوبت به یکی از جوان‌‌‌‌‌ترین شاعران دیدار امسال می‌رسد؛ میلاد حبیبی که اهل خمینی‌شهر است. وقتی مجری میلاد حبیبی را معرفی کرد، آقا به من نگاه کردند و فرمودند یک «میلاد» دیگر هم آنجا نشسته است! میلاد حبیبی شعر بسیار زیبایی خواند و حضرت آقا تقریبا برای همه بیت‌ها آفرین گفتند:   
«به دست شعله‌‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه‌مسلک بودن خود را
اگر تقدیر، تن دادن به فرمان زلیخا بود
همان بهتر که دست گرگ می‌دیدم تن خود را»   
آقا فرمودند: «آفرین، بله! واقعا همین طوره!»   
«تو را‌ ای عشق از بین هوس‌ها یافتم آخر
شبیه آنکه در انبار کاهی سوزن خود را
اگر این بار رو در رو شدم در آینه با خود
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را»
حضرت‌آقا این بیت را بسیار تحسین کردند و از شاعر خواستند تکرار کند.   
«بگو با آسمان بغض‌دار پیرهن از ابر   
برای گریه کردن پاره کن پیراهن خود را
به امیدی که شاید بگذری از کوچه‌ام  یک شب   
به در آویختم فانوس هر شب روشن خود را»   
رهبر معظم انقلاب بار دیگر پرسیدند:‌ «آقا جون از کدام شهری؟» و میلاد گفت: «از خمینی‌شهر.» یک «حبیبی» دیگر نیز کنار میلاد حبیبی نشسته بود البته از شاعران باسابقه‌تر. محمود حبیبی‌کسبی شعری برای حضرت امام رضا(ع) خواند:   
«رسیدم دوباره به درگاه شاهی   
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی»
در بیتی شاعر به نقاره‌خانه حضرت اشاره می‌کند که آفتاب از آن اذن طلوع می‌گیرد. این شعر نیز تحسین شد و حضرت آقا به مزاح گفتند: «خوب شد فلسفه نقاره‌خانه را هم فهمیدیم، نباشد آفتاب نمی‌زند! ان‌شاءالله خود حضرت اجر شما را بدهد.» بابک اسلامی از اهر نیز شعری آذری را با شور و حال فراوان خواند و پس از او از دیار نجف‌آباد سیدعلی شکراللهی غزلی با این مطلع زمزمه کرد:   
«اهل مسجد شده‌ام جام پیاپی بفروشم
ایستگاه صلواتی بزنم می‌ بفروشم»   
حضرت آقا ضمن تحسین شعر پیشنهاد دادند در مصرع 2 به جای «ایستگاه صلواتی بزنم» گفته شود «ایستگاه صلواتی زده‌ام».
رضا صالحی از مازندران غزل خوبی با این مطلع خواند تا دیگر شاعر جوان این شب باشد:   
«گر نباشد عشق، دنیا جای تنگی بیش نیست   
بیستون بی‌تیشه فرهاد سنگی بیش نیست»
شاعر باسابقه سبزواری، جواد جعفری‌نسب قصیده‌ای برای پرچم ایران خواند:   
«این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوه آهنگر آمده است...»
نوبت به خانم‌های شاعر رسید؛ اگرچه دیر. خانم فاطمه معصومه‌شریف را صدا زدند از قم شعر بخواند و البته روحانی سپیدمویی که پدر ایشان بود بعد از شعرخوانی تاکید کرد: ما کاشانی هستیم و ساکن قم. حضرت آقا به لبخند گفتند: «این تعصب کاشانی‌گری نمی‌گذاره!» خانم شریف غزلی خواند با مطلع:   
«توبه‌هایم را شکسته اشتباه دیگری   
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری»   
عالیه مهرابی غزلی از زبان همسران شهدای مدافع حرم خواند که با استقبال رهبری روبه‌رو شد:   
«روی اجاق، قوری شبنم گذاشتم   
دمنوش خاطرات تو را دم گذاشتم...»   
حضرت آقا فرمودند: «خوب است در چنین موضوع ارزشمندی بویژه خانم‌ها بیشتر شعر بگویند.» فائزه زرافشان شعری با مطروحه رهبری خواند:   
«دلم می‌خواست باشم راهی دشت جنون من هم   
گل سرخی کنار لاله‌‌های واژگون من هم
بگو نام مرا در زمره‌ عشاق بنویسند   
که خوردم خون دل‌ها بیستون در بیستون من هم   
چه شد عطر تنت؟ پیراهنت را بادها بردند
رهایم کن که شیون سر دهم در سووشون من هم...»
سمانه روشنایی از قم نیز غزلی انتخاب کرد برای خواندن:   
«آسمان بی‌شک پر از تکبیره..‌‌الاحرام اوست
غم همیشه تشنه دریای ناآرام اوست...»
شاعر بعدی اهل ایلام بود. خانم سیده‌فرشته حسینی ابتدا سلام ایلامی‌ها را رساند و جواب سلام گرفت و سپس غزلی با این مطلع را به امام کاظم(ع) تقدیم کرد:   
«جهان را، بیکران را، جن و انسان را دعا کردی    
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
تمامِ مردمِ ایران سرِ خوانِ شما هستند
که هم شیراز، هم قم، هم خراسان را دعا کردی     
اثر کرده دعایت در زنی آوازه‌خوان حتی
و این یعنی تمامِ روسیاهان را دعا کردی»
آقا ضمن تحسین شعر، پیشنهاد دادند که مصرع آخر اینطور باشد: و این یعنی که حتی روسیاهان را دعا کردی.   
محمد حسین ملکیان، از شاعران جوان و موفق اصفهان یکی از موثرترین شعرهای جلسه را خواند درباره واقعه گوهرشاد:   
«یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه   
غم دین بود در اندیشه مردم، غم نان نه
شبی ظلمانی و تاریک حاکم بود بر تهران
به لطف حضرت خورشید اما بر خراسان نه
کبوترهای گوهرشاد بودیم و صدای تیر
پریشان کرد جمع یکدل ما را، پشیمان نه
سراسر، صحن از فوج کبوترها چنان پر شد
که چندین بار خالی شد خشاب آن روز و میدان نه...»   
حضرت آقا تقریبا تمام ابیات را تحسین کردند بویژه این بیت را:   
«دیانت بر سیاست چیره شد، آری جهان فهمید   
رضاجان است شاه مردم ایران، رضاخان نه!»
رهبر معظم انقلاب به بهانه این شعر، پرداختن به واقعه گوهرشاد را که در سال 1314 اتفاق افتاده ارزشمند و مغتنم دانستند و گفتند این واقعه بعد از انقلاب هم مظلوم مانده و در سال‌های اخیر الحمدلله به گونه‌هایی مطرح شده است. دکتر عباس احمدی با شعر طنزی فضای جلسه را کمی تغییر داد. وی در جملاتی پیش از آغاز شعرخوانی گفت: «قطعه طنزآمیزی نوشتم که نقدی بر محافل ادبی و شب‌های شعر است که آنها را به نقد می‌کشد. بخش‌هایی از آن هم تضمینی‌است از شعر سعدی».
«یک شب به هوای طلب فوت و فن شعر
رفتم شب شعری منِ استاد ندیده   
تا اینکه از این راه شود شعر ‌‌‌‌‌‌تر من   
مطلوب دل و دیده اصحاب جریده...»   
حجت‌الاسلام حسین مودب از مشهد آمده بود و با غزلی برای شهید حججی:   
«ما اگر گمگشته‌ راهیم عیب از جاده نیست   
جاده‌ها جا می‌گذارند آن که را آماده نیست
آب و نان از آن دونان، آسمان از آنِ ما
این قفس سقف نگاه مردم آزاده نیست
پیش پای دوست سر افتاد اما سربلند   
پیش پا افتاد اما پیش پاافتاده نیست»
حضرت آقا این شعر را آفرین گفتند و نوبت رباعی‌‌‌هایی از اکبر سلیمانی، شاعر اهل کهگیلویه رسید:   
«در راه تو مردمت همه پر جنمند   
در مکتب عشق یک به یک هم‌قسمند
سرتاسر خاک میهنم یک حرم است   
مرد و زن آن مدافعان حرمند»   
رباعی‌‌های سیداکبر سلیمانی نیز تحسین شد. پس از او مجید لشکری از زاهدان غزلی کوتاه در جمع شاعران و محضر رهبر انقلاب خواند:   
«چون آبله آیینه‌ بی‌تابی و داغیم   
در دیده‌ صحرای جنون، چشم و چراغیم...»
آقای قزوه با نگاهی به ساعت گفت ساعت 12 است و 27 نفر شعر خوانده‌‌‌اند. جلسه از این به بعد در اختیار حضرت آقا باشد. رهبر معظم انقلاب فرمودند: من دوست دارم خیلی‌ها شعر بخوانند اول دکتر حدادعادل. حدادعادل شعری خواند کوتاه درباره کالای ایرانی:
«منم پاک فرزند ایران زمین   
چراغی در این خاک نورانی‌ام   
اگر ترک و کرد و لر و ترکمن   
بلوچ و عرب یا خراسانی‌ام   
ز تبریز و شیراز از اهواز و رشت   
زکرمان و یزدم، سپاهانیم   
هوادار آبادی میهنم   
نگهدار ایران ز ویرانی‌ام   
ندارم به جز مهر ایران به دل   
خریدار کالای ایرانی‌ام»
رهبر عزیز انقلاب سپس از استاد کلامی شعری طلب کردند و ایشان هم غزلی کوتاه خواند. رهبر انقلاب سپس به مرتضی امیری‌اسفندقه که بخشی از اجرای برنامه را برعهده داشت، فرمودند: «آقای امیری نمی‌خوانند امشب؟» استاد اسفندقه اجابت کرد:
«این چفیه پاره بود پنهان در خاک   
یا ابر بهاره بود پنهان در خاک   
باور کن استخوان پوسیده نبود   
یک مشت ستاره بود پنهان در خاک...»
***
« با دوست در دل شب راز و نیاز دارم   
شمعم که شادمانه سوز و گداز دارم   
آیینه نگاهم همواره می‌درخشد   
من خواب هم که باشم چشمان باز دارم   
حرفی نمانده باقی تا بشنوم بگویم   
از بس که بی‌نیازم حال نماز دارم   
قفلی نمانده باقی در سایه عنایت   
در دست خود کلید درهای باز دارم
نزدیک می‌شود مرگ اما هنوز زود است
من تا به خود رسیدن راهی دراز دارم»
امیری پس از شعرخواندن گفت: «البته قصیده‌ای برای شهید حججی داشتم اما وقت را مراعات کردم.» آقا فرمودند: «کارخوبی کردید». میزبان بزرگوار جلسه این‌بار از فاضل نظری خواست شعر بخواند. فاضل گفت، شعری عاشقانه می‌خواند:
«من و جام می ‌و معشوق، الباقی اضافات است   
اگر هستی که بسم الله، در تأخیر آفات است
مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست   
تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است...   
ز من اقرار با اجبار می‌گیرند، باور کن   
شکایت‌های من از عشق از این دست اعترافات است   
میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم   
که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است
اگر در اصل، دین حب است و حب در اصل دین، بی‌شک   
به جز دلدادگی هر مذهبی، مُشتی خرافات است»
حضرت آقا درباره مصرع دوم شعر فاضل که به تقاضای ایشان بار دیگر خوانده شد به مزاح گفتند: «من و جام می ‌و معشوق، الباقی اضافات است: اهل قناعت هم هستید!» لبخند بر لب همه حاضران آمد. همچنین در پایان شعر، ایشان در واکنش به مصرع: «به جز دلدادگی هر مذهبی، مشتی خرافات است...» فرمودند: «العیاذ بالله!» رهبر انقلاب باز نگاهی به جمع انداختند مرا دیدند، محبت کرده و فرمودند آقا میلاد هم برای ما رباعی بخواند. من که قرار نبود شعر بخوانم محبت ایشان را اجابت کردم و خواندم:   
«یک پنجره، گلدانِ فراموش شده   
یک خاطره، انسانِ فراموش شده   
در خانه، جماعتی پی معجزه‌ها   
بر طاقچه، قرآن فراموش شده»
***
«در این همه رنگ، آنچه می‌خواهی نیست
در این همه راه، غیر گمراهی نیست   
در شهر خیابان به خیابان گشتم   
آنقدر که آگهی ست آگاهی نیست»
***
«ما سینه زدیم بی‌صدا باریدند   
از هر چه که دم زدیم، آنها دیدند   
ما مدعیان صف اول بودیم   
از آخر مجلس شهدا را چیدند...»   
حوالی ساعت 12:20 بود که جلسه به سخنان رهبر معظم انقلاب رسید. نشاط ایشان پس از گذشت حدود 3 ساعت از جلسه مثال زدنی و شگفت بود. ایشان به لزوم عفت و حیا در شعر عاشقانه اشاره کردند و فرمودند: «معمولا شعر پارسی ما در عشق، عفیف و نجیب بوده است در حالی که مثلا در شعر عرب پیش از اینها این مسأله رعایت نمی‌شده و گاهی شاعر برای زن یا شاعره شناخته شده‌ای شعر می‌گفته و درباره او تعشق می‌کرده است». دومین مطلب ایشان لزوم توجه به جریان‌ساز بودن شعر در موضوعاتی چون عدالت، مقاومت و اخلاق بود و اینکه شأن جریان‌سازی شعر باید احیا و حفظ شود. سومین نکته ایشان لزوم حکیمانه شعر گفتن و صاحب حکمت بودن شعرا بود. ایشان فرمودند: «بسیاری از شعرای خوب در گذشته صاحب حکمت بوده‌اند و لقب حکیم داشته‌‌اند و این مسأله نباید فراموش شود.» نکته دیگری که رهبر انقلاب مطرح کردند لزوم توجه بیشتر به ترانه و سرود و اعتلای لفظی و محتوایی این حوزه بود. ایشان همچنین وجود جریانی را یادآور شدند که قصد منحرف کردن هنر کشور را با بزرگ کردن هرزه‌گوها دارد و مدام در حال برنامه‌‌ریزی و هزینه کردن است. مطلب دیگر ایشان این بود که جامعه ایرانی با شعر آمیخته است و با آن زندگی می‌کند طوری که من روزی در یکی از آگهی‌‌های ترحیم در روزنامه این بیت زیبا را دیدم که زبانش به شعر بیدل نزدیک است اما نمی‌دانم برای کیست:   
«به صد دام آرمیدم دامن از چندین قفس چیدم   
ندیدم جز به بال نیستی پرواز آزادی»   
ایشان فرمودند باید از این ویژگی جامعه بهره برد برای انتقال مفاهیم متعالی و مفید از طریق شعر.

حسن رضایی: وابسته شدن اقتصاد کشور به مسائل خارجی، فارغ از اینکه چه دولتی بر سر کار باشد، امری معقول و منطقی نیست. بر همین اساس، خلاف آن چیزی که معمولاً از سوی رسانه‌ها تبلیغ می‌شود، کشورها حتی در باب میزان و چگونگی فعالیت سرمایه خارجی در اقتصادشان هم ملاحظات متعددی دارند و عدم توجه به این مهم را مساوی در مخاطره قرار دادن امنیت اقتصادی و ملی خود تلقی می‌کنند. با این همه، دولت طی سال‌های گذشته به صورت بی‌ملاحظه‌ای، اقتصاد داخلی را نه به سرمایه که مستقیماً به سیاست(!) کشورهای خارجی وابسته کرده است. این در حالی است که کارشناسان اقتصادی موافق و مخالف دولت، طی سال‌های گذشته به صورت متفق‌القول و مکرر از تاثیر حداکثر 20 درصدی تحریم‌ها بر اقتصاد ایران سخن گفته‌اند و برخی چون دکتر حسین راغفر این رقم را تا 5 درصد هم کاسته‌اند.
آنچه مسلم است زیرساخت‌های اقتصادی ایران طی 5 سال گذشته، تغییر قابل توجهی نداشته است، لذا درصد تاثیر وجود یا عدم تحریم، در حال حاضر نیز تفاوتی با اردیبهشت ماه 92 ندارد. جامعه اما به لحاظ روانی، طی سال‌های گذشته به سندروم «زندگی تحریمی» دچار شده است. سندروم «زندگی تحریمی» را می‌توان نوعی بیماری اجتماعی دانست که جامعه بر اثر ابتلا به آن، بدون آنکه بفهمد، تصمیمات شخصی، شغلی، خانوادگی و سیاسی خود را با ضرباهنگ تحریم‌ها تنظیم می‌کند. ابتلای جوامع هدف به چنین سندرومی را می‌توان نهایی‌ترین هدف طراحان تحریم‌ها در واشنگتن، لندن و پاریس دانست. هدفی که طی 5 سال گذشته، به مهم‌ترین هدف برخی در داخل کشور بدل شده است! در واقع، بیماری فوق‌الذکر نسبت مستقیمی با گره زدن آب خوردن مردم به رفع تحریم و شعارهای قدیمی و کلیدی‌تری چون «چرخیدن همزمان چرخ سانتریفیوژ و چرخ زندگی مردم» دارد.
دولت و رسانه‌های اصلاح‌طلب، متاسفانه طی سال‌های گذشته تمام هم و غم خود را شرطی کردن افکار عمومی نسبت به مساله تحریم قرار داده‌اند و به نوعی آن را تبدیل به مساله اول کشور کرده‌اند. 
سعید حجاریان، تئوریسین مشهور اصلاح‌طلبان در همین زمینه تا آنجا پیش رفت که انتخابات مجلس گذشته را رقابت مابین برجامیان و نابرجامیان نامید و از تغییر مدل نظام انتخابات مجلس خبر می‌داد! از همان روز نخست اجرای برجام اما بتدریج مشخص شد برجام قرار نیست تاثیر محسوسی بر زیست اقتصادی مردم بگذارد و به فاصله کوتاهی، رئیس بانک مرکزی هم از عایدی «تقریبا هیچ» برجام برای اقتصاد ایران گفت. بخشی از واقعیات اقتصادی کشور اما باز هم به مردم گفته نشد و همچنان تا خروج آمریکا از برجام سانسور شد. واقعیات سانسور شده در واقع چیزی جز همان بدیهیات ابتدای این یادداشت نیست!
درصد قابل توجهی از جامعه اما حالا به سختی این واقعیات را می‌پذیرد، چرا که 5 سال ذهنش درگیر «مساله»‌ای بوده که اولاً دولت آن را به مساله اول کشور تبدیل کرده و ثانیاً اثبات‌کننده تاثیر فوق‌العاده تحریم‌ها ولو بر آب خوردنش بوده است! بر این اساس، راه رهایی از سندروم «زندگی تحریمی» در شرایط کنونی جز این نیست که دولت، سرانجام وزن واقعی تحریم‌ها را به مردم بگوید و مهم‌تر اینکه عملاً نشان دهد همچنان که برجام، چنان رونقی ایجاد نکرد تا کذا! نابودی برجام هم چنان مصیبتی ایجاد نمی‌کند که واویلا! اینکه اکنون باز دوباره تمام هم و غم خود را  مصروف توافق با اروپا به هر قیمت ممکن کنیم، چیزی جز ارسال همان پیام خطرناک قبلی به جامعه و تعمیق سندروم «زندگی تحریمی» در بطن جامعه نیست. پیامد روشن چنان وضعیتی، چیزی جز بستن دست نیروهای فعال اقتصادی به لحاظ ذهنی و عملیاتی، تزریق پنهان خودباختگی به جوانان این ملک و کشتن انگیزه، خلاقیت و پتانسیل‌های ملی نیست. بر این اساس، القای توهم وجود بن‌بست در کشور پس از خروج آمریکا از برجام، همانقدر مضحک است که ادعای ارتباط آب خوردن مردم به رفع تحریم‌ها، چنین بود! در زمینه القای این دروغ بزرگ دوم به جامعه هم اما دقیقاً کسانی پیشتاز شده‌اند که در ترویج دروغ اول نقش کلیدی داشته‌اند.
سعید حجاریان، تئوریسین اصلاح‌طلبان اخیراً طی مصاحبه‌ای، حرف از استعفای روحانی به دلیل ناتوانی وی در اداره امور کشور در مقطع کنونی به میان آورده است. به راستی کاسبی عجیبی است؛ اینکه 5 سال مردم را از تحریم بترسانی تا نانت در تنور اعتدال بپزد و حالا برای پوشاندن دروغ اول و عهده‌دار نشدن مسؤولیتش، دوباره مردم را بترسانی که تندروها می‌خواهند روحانی را وادار به استعفا کنند! ورای این بازی‌های سیاسی بی ارتباط با منافع ملی اما واقعیت همین است که برجام اساساً قرار نبود بار مهمی از دوش اقتصاد مملکت و دولت بردارد که حالا با نبودش، اتفاق خاصی افتاده باشد.
خود آمریکایی‌ها هم می‌دانند به واسطه پیچیدگی‌های روابط کشورها سازوکار تحریم برای مدت طولانی قابل ادامه دادن نیست. اساساً معنای روشن اینکه باراک اوباما و جان کری گفته بودند در صورت عدم انعقاد برجام، سازمان تحریم‌ها دچار فروپاشی می‌شد، چیزی جز همین نبود. چنانکه اکنون بانک‌های اصلی کشور چین به دلایل فنی، عملاً تحریم‌ناپذیر شده‌اند و بانک‌های روسی نیز به دلایلی دیگر از چنین مزیتی برخوردار هستند. ورای تمام اینها اما باید به منابع عظیم انسانی، سرزمینی و طبیعی کشور بی‌نظیری چون ایران نظر انداخت تا معنای دروغ اول و دوم را فهمید. پرداختن به این مهم البته فرصتی دیگر می‌طلبد!