گروه سیاسی: همزمان با سفر حسن روحانی به 2 کشور اروپایی اتریش و سوییس و در روزهایی که وزارت امور خارجه همچنان تصمیم دارد در قبال جنایت 30 ساله هلند در پناه دادن به کلاهی، عامل بزرگ‌ترین عملیات تروریستی در ایران سکوت کند، اروپایی‌ها دست پیش گرفته و ایران را متهم به انجام عملیات تروریستی در قلب اروپا کرده‌اند. بر اساس آنچه خبرگزاری رویترز منتشر کرده، دادستان بلژیک اعلام کرد پلیس این کشور یک زوج بلژیکی ایرانی‌تبار را روز شنبه ۳۰ ژوئن (نهم تیرماه) در بروکسل به ظن تلاش برای بمب‌گذاری در همایش سالانه سازمان مجاهدین خلق دستگیر کرده است. در همین رابطه، یک دیپلمات ایرانی مستقر در سفارت ایران در اتریش نیز به اتهام تماس با این زوج توسط پلیس در آلمان دستگیر شده است. 3 نفر نیز در همین رابطه در فرانسه دستگیر شدند و تمام این اتفاقات دقیقا همزمان با سفر رئیس‌جمهور به اروپا انجام شده است؛ یک نمایش تمام‌عیار و توهین‌آمیز به دولت و ملت ایران. بدون تردید، انفعال وزارت امور خارجه در ماجرای اعطای پناهندگی به عامل انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی از سوی هلند که طی روزهای گذشته «وطن‌امروز» به آن اشاره کرد، از مهم‌ترین دلایل پیشدستی اروپا در قبال ایران است. بعد از مرگ کلاهی و علنی شدن هویت وی و عمومی شدن مساله و در شرایطی که دولت ایران شاید به خاطر برهم نخوردن مناسبات دیپلماتیک با اروپا در دوران برجام بدون آمریکا، هیچ علاقه‌ای به واکنش در این زمینه ندارد، منطقی‌‌‌‌‌ترین اقدام از نگاه دولت‌های اروپایی اقدام پیشدستانه و متهم کردن ایران است؛ آن هم به تروری که محمدرضا کلاهی عضو منافقین 37 سال پیش در ایران انجام داد و بعدا با هویت جعلی و به مدت 30 سال در پناه دولت هلند قرار گرفت. یعنی در شرایطی که لازم است دولت ایران به‌خاطر حمایت تمام‌قد برخی کشورهای اروپایی از منافقین و دیگر عاملان اقدامات تروریستی در ایران به نهادهای حقوقی بین‌المللی شکایت کند، حالا در یک بازی مضحک رسانه‌ای در جایگاه متهم قرار گرفته است! اتهام به تلاش برای انفجار محل همایش عاملان 17هزار جنایت تروریستی در ایران!
جزئیات ماجرا چیست؟
همانطور که در ابتدای گزارش عنوان شد، بر اساس اعلام دادستان بلژیک، پلیس این کشور یک زوج بلژیکی ایرانی‌تبار را در بروکسل به ظن تلاش برای بمب‌گذاری در همایش سالانه سازمان مجاهدین خلق دستگیر کرده است. دادستانی بلژیک گفته است این دو نفر روز شنبه در حالی که ۵۰۰ گرم ماده منفجره استون پروکسید و چاشنی انفجاری در خودروی خود داشتند، توسط پلیس بازداشت شدند. پلیس بلژیک در بیانیه‌ای اعلام کرد احتمالا این زوج قصد داشته‌اند خود را به ویل‌پنت در نزدیکی پاریس و محل برگزاری همایش «سازمان مجاهدین خلق» برسانند. دادستان بلژیک تصریح کرد این زوج روز دوشنبه به‌طور رسمی به «تلاش برای برنامه‌ریزی یک عملیات تروریستی» متهم شدند. همچنین یک دیپلمات ایرانی مستقر در سفارت ایران در اتریش نیز به اتهام تماس با این زوج توسط پلیس در آلمان دستگیر شده است. بنا بر گزارش رسانه‌ها، دیپلمات بازداشت شده، در سفارت ایران در وین اتریش کار می‌کرده است. وی که در ایالت «بایرن» آلمان بازداشت شده، با حکم «بازداشت بین‌المللی» دستگیر شده و قرار است برای طی روند استرداد به بلژیک، در دادگاهی در «بامبرگ» حاضر شود. نکته قابل توجه اینکه  در صورت صحت گزارش‌ها مبنی بر داشتن روادید دیپلماتیک، این فرد از مصونیت برخوردار بوده است. 3 نفر نیز در همین رابطه در فرانسه دستگیر شدند. سفارت ایران در اتریش هنوز درباره دستگیری این فرد اظهارنظر نکرده است. تحقیقات پلیس در 5 منطقه مختلف بلژیک ادامه دارد ولی تا به حال اطلاعات مفیدی به دست نیامده است. دادستان بلژیک دلیل موفقیت خنثی شدن این عملیات تروریستی را «همکاری مفید بین دولت بلژیک و مقامات قضایی فرانسوی و آلمانی» دانست. بر اساس ادعاهای مطرح، «امیر. س» ۳۸ ساله و «نسیمه. ن» ۳۳ ساله روز شنبه نهم تیرماه درحالی‌که با خودروی مرسدس خود ۵۰۰ گرم ماده منفجره استون پروکسید حمل می‌کردند، دستگیر شدند. یک کیف حاوی چاشنی انفجاری نیز در خودروی این زوج کشف شد که واحد خنثی‌سازی پلیس بروکسل آن را خنثی کرد. سازمان منافقین هم همان‌طور که انتظار می‌رفت در بیانیه‌ای ایران را در این ماجرا متهم کرده است. نکته قابل توجه در همه این اتفاقات، همزمانی دقیق موضوع با سفر اروپایی روحانی است؛ موضوعی که نمایشی بودن ماجرا را قطعی می‌کند.
 اقدام گستاخانه اتریش
اما دست پیش اروپایی‌ها تنها به انجام نمایش مضحک اتهام‌زنی به ایران درباره همایش منافقین ختم نشد. اتریش در آستانه سفر روحانی به این کشور به صورت رسمی از دولت ایران خواسته است مصونیت سیاسی دیپلمات ایرانی بازداشت‌شده در آلمان را لغو کند! به گزارش فارس، خبرگزاری فرانسه روز سه‌شنبه گزارش داد دولت اتریش از ایران خواسته مصونیت دیپلماتیک یک دیپلمات ایرانی را لغو کند. بنا بر این گزارش، سخنگوی وزارت خارجه اتریش اعلام کرد سفیر ایران در وین به وزارت خارجه اتریش احضار و درخواست لغو مصونیت دیپلمات بازداشت‌شده ایرانی به وی تحویل
شده است.
 واکنش ظریف به فضاسازی اروپایی‌ها
اما این نمایش مضحک اروپایی با واکنش محمدجواد ظریف همراه بود؛ واکنشی که انتظار می‌رفت در ماجرای هلند و اعطای پناهندگی به کلاهی نیز به صورت رسمی از سوی وزارت امور خارجه دیده شود اما حتی با همین واکنش توئیتری نیز همراه نبود. وزیر امور خارجه پیامی توئیتری در روز دوشنبه به خبر منتشر شده توسط رسانه‌های غربی مبنی بر دستگیری 2 ایرانی توسط پلیس بلژیک به جرم تلاش برای انجام بمب‌‌گذاری در محل کنفرانس گروهک تروریستی مجاهدین خلق در فرانسه منتشر کرد. ظریف با اشاره به شروع سفر رئیس‌جمهور ایران به سوییس و اتریش نوشت: «چقدر جالب! همین که ما سفر در سطح رئیس‌جمهور را به اروپا آغاز کردیم، [گزارشی منتشر شد که] ظاهرا عملیاتی ایرانی اتفاق افتاده و توطئه‌گران آن دستگیر شده‌اند. ایران صراحتا هرگونه خشونت و ترور را در هر جایی که باشد محکوم کرده و آمادگی دارد تا با همه طرف‌های ذی‌نفع برای پرده برداشتن از چیزی که یک طرح شیطانی عملیات فریب است، همکاری کند».
بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه در پاسخ به پرسش خبرنگاران درباره ادعای بی‌پایه و اساس دخالت یکی از دیپلمات‌های ایرانی در یک اقدام غیرقانونی در یکی از کشور‌های اروپایی اظهار داشت: گروهک تروریستی منافقین پس از ناکامی در نشست سالانه خود و برای جبران شکست در کسب حمایت سیاسی در جهت اهداف ضدانسانی و ضدایرانی خود و نیز با توجه به سفر موفق ریاست جمهوری اسلامی ایران به 2 کشور اروپایی، همانند گذشته مبادرت به برنامه‌ریزی و اجرای سناریوی دیگری کرد تا بتواند ضمن تاثیر‌گذاری بر این سفر اروپایی نسبت به تخریب جایگاه و موقعیت ایران و ایرانیان نزد افکار عمومی اروپا در این مقطع حساس کنونی تلاش کند. قاسمی افزود: جمهوری اسلامی ایران همانگونه که بارها اعلام کرده است هرگونه خشونت و اقدام تروریستی در هر نقطه از جهان و در هر شکل آن را محکوم و مردود می‌داند. طبق اطلاعات موجود، افراد بازداشت‌شده در کشور بلژیک از اعضای شناخته شده و عملیاتی آن سازمان تروریستی محسوب می‌شوند و مقامات ذی‌صلاح ایران آمادگی دارند با ارائه اسناد و مدارک لازم در جهت روشن کردن ابعاد واقعی این سناریوی از پیش طراحی شده گروه مزبور همکاری‌های لازم را به عمل آورند.
 

چند شکارچی آمریکایی در ایامی که دولت آمریکا شدیدترین قوانین را برای ممانعت از حضور اتباع ایرانی در آمریکا وضع کرده، توانستند بدون هیچ مشکلی وارد ایران شوند و در مناطق شکارممنوع نیشابور 2 راس قوچ وحشی را شکار کنند. انتشار خبر شکار حیوانات وحشی در مناطق شکارممنوع آن هم توسط آمریکایی‌ها، انتقادات زیادی را متوجه سازمان محیط‌زیست کرد. همین مساله باعث شد پس از گذشت یک ماه از این اتفاق و در حالی که این شکارچیان به سایر مناطق شکارممنوع خراسان نیز سرک کشیده بودند، سازمان محیط‌زیست اعلام کند تا اطلاع ثانوی شکار برای اتباع آمریکایی در ایران ممنوع شد. بر اساس این گزارش، میانه خردادماه سال جاری بود که رسانه‌ها خبر دادند 2 راس قوچ توسط چند آمریکایی در منطقه حفاظت‌شده حیدری نیشابور، شکار شدند. انتشار تصویر این شکار آن هم توسط اتباع آمریکایی انتقادات زیادی را متوجه سازمان محیط‌زیست کرد. در مقابل اما عیسی کلانتری، رئیس سازمان محیط‌زیست ضمن دفاع از این اقدام، مدعی بود برای بقای محیط‌زیست باید قوچ‌های پیر شکار شوند و آمریکایی‌ها هم این حیوانات را شکار می‌کنند. توجیه رئیس سازمان محیط‌زیست این سوال را در ذهن فعالان محیط‌زیستی به وجود آورده بود که چگونه شکارچیان از میان گله، تنها قوچ‌های کهنسال را شکار خواهند کرد(!) در همان ایام نمایندگان مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «وطن امروز» اعلام کردند نزدیک به یکصد مجوز شکار برای اتباع خارجی صادر شده است. آنان گفتند اتباع بیگانه در مناطقی حضور دارند که از نظر امنیتی بسیار حساس به حساب می‌آید. هر چند این شکارچیان آمریکایی، نخستین شکار خود را در منطقه نیشابور انجام داده بودند اما نمایندگان مجلس می‌گفتند این اتباع آمریکایی، علاوه بر نیشابور، در منطقه شکارممنوع کاشمر نیز حضور داشته‌اند. حضور اتباع آمریکایی در مناطق شکارممنوع با توجه به اتفاقات چند ماه گذشته و افشای جاسوسی در پوشش محیط‌زیست برخی اعضای موسسه حیات وحش میراث پارسیان، نگرانی‌ها در این باره را بشدت افزایش داد و همین مساله نیز باعث شد سازمان‌های امنیتی کشور توجه بیشتری به اینگونه اقدامات سازمان محیط‌زیست داشته باشند اما علاوه بر نهادهای امنیتی، دستگاه  قضا نیز به این پرونده ورود کرد و در نخستین گام دادستان کاشمر با توجه به انتشار اخباری مبنی بر حضور شکارچیان آمریکایی در منطقه شکارممنوع سیدمرتضی کاشمر،  دستور به ابطال پروانه شکار اتباع آمریکایی در این شهرستان داد.  موضوع صدور مجوز برای شکار در کاشمر اما خیلی زود توسط علی تیموری، مدیرکل حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط‌زیست تکذیب شد و او گفت: طی سال جاری هیچ پروانه شکاری توسط صندوق ملی محیط‌زیست برای شکارچیان داخلی و خارجی در شهرستان کاشمر صادر نشده است. این در حالی بود که تصاویر پروانه‌های صادرشده برای شکار در استان خراسان رضوی و شهرستان کاشمر، یک ماه پیش از این در رسانه‌ها منتشر شده بود و حاشیه‌هایی را هم به همراه داشت. تصویری که نشان می‌داد سازمان محیط‌زیست پروانه فروش پروانه شکار 5 قوچ به بهای هر کدام یک‌میلیون تومان در منطقه شکارممنوع سیدمرتضی واقع در شهرستان کاشمر را صادر کرده است.  این اقدام دادستان کاشمر و انتقادات کارشناسان محیط‌زیست از این اقدام سازمان محیط‌زیست باعث شد در نهایت روز گذشته تیموری از منتفی شدن شکار آمریکایی‌ها در ایران خبر دهد. به گزارش فارس، تیموری با یادآوری این موضوع که صندوق ملی محیط‌زیست می‌تواند تا تاریخ 4/11/97 برای مجوزهای درخواستی، تعیین‌تکلیف کند، اظهار کرد: اما تاکنون برای این منطقه، تصمیم‌گیری و تعیین‌تکلیف نشده است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر با توجه به رویکرد خصمانه و اعمال تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، تا اطلاع ثانوی صدور مجوز برای اتباع آمریکایی منتفی است. مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت شکار و  صید سازمان حفاظت محیط‌زیست با تاکید بر اینکه صدور مجوز شکار برای اتباع داخلی و خارجی از جمله تکالیف و وظایف قانونی سازمان حفاظت محیط‌زیست است، تصریح کرد: صدور مجوز شکار و بهره‌برداری مسؤولانه از حیات وحش در کنار حفاظت از تنوع زیستی و حیات وحش از جمله ابزارها و راهکارهای ضروری برای مدیریت در این حوزه است.

حسن روحانی در واکنش به تهدید آمریکایی‌ها درباره به صفر رساندن درآمدهای نفتی ایران هشدار داد در صورت جلوگیری آمریکا از صادرات نفت ایران، صادرات نفت کل منطقه به مخاطره خواهد افتاد.
به گزارش «وطن‌امروز»، روحانی شامگاه دوشنبه به وقت محلی، در دیدار ایرانیان مقیم سوییس اظهار داشت: یکی از آمریکایی‌ها گفته بود ما می‌خواهیم اصلا نگذاریم ایران نفت صادر کند. قاعدتا او معنی این حرف را خیلی نمی‌تواند تحلیل کند. نفت ایران را نمی‌گذاریم صادر کند معنی‌اش این است که نفت کل منطقه صادر نمی‌شود. مگر امکان‌پذیر است نفت ایران صادر نشود و نفت منطقه صادر بشود؟ قاعدتا نمی‌فهمد این حرفی که می‌زند و می‌گوید من نمی‌گذارم ایران یک قطره نفت صادر کند. اگر شما توانستید، این کار را بکنید و نتیجه‌اش را ببینید چه هست.
اظهارات حسن روحانی در حالی است که خبرگزاری رویترز به نقل از «برایان هوک» مدیر بخش برنامه‌ریزی سیاست‌گذاری وزارت خارجه آمریکا گزارش داده بود هدف آمریکا از افزایش فشار بر ایران، به صفر رساندن درآمدهای نفتی ایران است.  هوک در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار داشت: «هدف ما افزایش فشار بر نظام ایران از طریق به صفر رساندن درآمدهای حاصل از فروش نفت این کشور است... ما در تلاشیم اختلالات در بازار جهانی را به حداقل برسانیم اما اطمینان داریم ظرفیت تولید ذخیره نفت به‌مقدار کافی وجود دارد». به گزارش تسنیم، وی افزود: قرار است در پایان این هفته، من برای بحث درباره ایران با متحدان اروپایی‌مان یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان دیدار کنم. وی همچنین گفت یک مقام ارشد وزارت خزانه‌داری آمریکا «طی روزهای آینده» به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس سفر خواهد کرد. این مقام آمریکایی افزود: حدود 50 شرکت بین‌المللی بویژه در بخش‌های انرژی و مالی قصد خود برای خروج از بازار ایران را اعلام کرده‌اند. وی تصریح کرد: «ما به‌صورت واضح به کشورها و شرکت‌های سراسر جهان اعلام کرده‌ایم در حال وارد آوردن فشار شدید اقتصادی بر ایران هستیم تا رژیم ایران سیاست‌های بی‌ثبات‌کننده خود را تغییر دهد». هوک همچنین گفت: آمریکا با متحدان خود به‌صورت مورد به مورد همکاری خواهد کرد اما واشنگتن برنامه‌ای برای معافیت مشتریان ایران از تحریم‌ها ندارد. دولت ایالات متحده آمریکا در فاصله یک ماه مانده به اعمال جدیدترین تحریم‌های خود علیه ایران، فشار گسترده‌ای را برای محدود کردن صادرات نفت ایران آغاز کرده است. در همین راستا رئیس‌جمهور آمریکا گفته است برای جبران ممنوعیت فروش نفت ایران، به سلمان بن عبدالعزیز پادشاه سعودی گفته است تولید نفت عربستان را به میزان یک میلیون بشکه افزایش دهد. در همین راستا دیروز عربستان اعلام کرد در پی درخواست دولت آمریکا، افزایش تولید نفت را در دستور کار خود قرار خواهد داد.  اظهارات روحانی و تهدید او درباره صادرات نفت از منطقه هشداری است که ایران سال‌هاست برای تامین امنیت فروش نفت خود آن را مطرح می‌کند. با توجه به اینکه روزانه 40 درصد نفت مورد نیاز جهان از تنگه هرمز عبور می‌کند؛ هرگونه اخلال در این مسیر ترانزیتی هزینه‌های غیرقابل برآوردی را بر اقتصاد دنیا تحمیل خواهد کرد. از سوی دیگر با توجه به وضعیت قیمت فروش نفت، کارشناسان معتقدند یادآوری تسلط ایران بر مهم‌ترین منطقه محل عبور نفت دنیا می‌تواند در افزایش قیمت فروش این کالای حیاتی موثر باشد.
 

محمد نجارصادقی: نمایندگان رسمی و غیررسمی واردات لوازم خانگی ال‌جی، سامسونگ، بوش و پاناسونیک همگی با دلار دولتی کالا وارد کردند اما این محصولات در بازار گران و کمیاب شده‌است این یعنی تمام این محصولات در حال فروش با مبنای دلار 8 هزار تومانی یا یوروی 10 هزار تومانی است. به گزارش «وطن‌امروز» بر اساس مشاهدات میدانی و اذعان حمیدرضا غزنوی، سخنگوی اتحادیه‌ تولیدکنندگان لوازم خانگی از اردیبهشت‌ماه سال جاری تاکنون لوازم خانگی با بهانه افزایش نرخ ارز، افزایش قیمت 10 درصدی داشته، این در حالی است که محصولات اغلب برندهای خارجی محبوب بازار ایران ارز دولتی دریافت کرده‌اند. بر اساس لیست منتشرشده از سوی بانک مرکزی، بالغ بر ۲۳۰ شرکت بیش از ۴۳ میلیون یورو ارز دولتی برای واردات بیش از ۱۵ قلم لوازم خانگی اعم از اتوبرقی، مخلوط‌کن، جاروبرقی، فریزر، کولرگازی، ماشین لباسشویی، ماشین ظرفشویی، یخچال فریزر، ماکروویو‌، یخچال، بخارشور، چای‌ساز، قهوه‌ساز، فر، اجاق‌گاز و تستر دریافت کرده‌اند. افزایش قیمت حوزه لوازم خانگی در حالی است که سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان در آخرین اطلاعیه خود اعلام کرده تاکنون هیچگونه افزایش قیمتی درباره لوازم خانگی توسط این سازمان مورد تأیید قرار نگرفته است و هرگونه افزایش قیمت توسط شرکت‌های عرضه‌کننده لوازم خانگی بویژه به بهانه تک‌نرخی شدن ارز قبل از اخذ مجوز، فاقد وجاهت بوده و این سازمان و سازمان‌های صنعت، معدن و تجارت استان‌ها و همچنین سازمان تعزیرات حکومتی و ادارات کل تعزیرات استان‌ها براساس گشت‌های مشترک و شکایات واصله نسبت به اعمال قانون اقدام خواهند کرد.
لوازم خانگی در بازار نایاب شد!
آنطور که مشهود است عرضه قطره‌چکانی محصولات به بازار شگرد جدید شرکت‌های لوازم خانگی شده است، به نحوی که این شرکت‌ها با سوءاستفاده از اوضاع نابسامان ارزی کشور برای سودآوری بیشتر عرضه محصولات خود را متوقف کرده یا تا حد قابل توجهی کاهش داده‌اند. بر اساس مشاهدات میدانی خبرنگار «وطن امروز» از بازار اصلی عرضه لوازم خانگی تهران یعنی سه‌راه امین حضور اکثر فروشندگان از شرکت‌ها گله‌مند بوده و حاضر به فروش محصولات نیستند. فروشندگان لوازم خانگی ادعا می‌کنند شرکت‌های خارجی لوازم خانگی توزیع محصولات خود را به بازار محدود و حتی متوقف کرده‌اند.  محمد طحان‌پور، رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی اخیرا در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها ضمن انتقاد از عملکرد شرکت‌ها در توقف و کاهش عرضه کالا گفته بود: مردم در خرید کالا در بازار مشکل دارند و شرکت‌ها با عرضه قطره‌چکانی بر مشکلات بازار اضافه کرده‌اند. شفافیت ناقص بانک مرکزی درباره شرکت‌هایی که ارز دولتی گرفتند تاکنون نه‌تنها نتوانسته از قیمت کالاهای خارجی بکاهد بلکه آنها را نایاب کرده است. نمایندگی‌های اینترنتی شرکت‌های لوازم خانگی محبوب خارجی در ایران مانند سامسونگ، سونی و پاناسونیک هم در این شرایط از فروش آنلاین خودداری می‌کنند این در حالی است که تا چند هفته پیش این فروشگاه‌ها مشکلی برای فروش محصولات خود نداشتند. سوال اصلی اینجاست چرا با وجود هزینه بیش از 40 میلیون یورویی دولت در این زمینه دستگاه‌های نظارتی هیچ اقدامی برای مدیریت بازار انجام نمی‌دهند. به عنوان نمونه جای خالی سازمان حمایت مصرف‌کنندگان وتولیدکنندگان، بازرسان تعزیرات حکومتی و بازرسی اتاق اصناف تهران در رسیدگی به این موضوع احساس می‌شود.
 

گروه اقتصادی: از ابتدای این هفته قطعی چند ساعته برق در کلانشهرها با وجود دمای بیش از 40 درجه تابستان موجب آزار و اذیت مردم شده است اما مسؤولان وزارت نیرو و شرکت توزیع نیروی برق در برابر این موضوع بی‌تفاوت بوده‌اند.  پیگیری‌های «وطن‌امروز» برای گفت‌وگو با مسؤولان در این زمینه، پس از چند روز بی‌نتیجه مانده و هیچکدام از مسؤولان شرکت توزیع برق و وزارت نیرو درباره این موضوع پاسخگو نیستند. بنا بر این گزارش، روز گذشته مناطق مختلف کلانشهر تهران قطعی‌های چندساعته برق را تجربه کردند. گزارش‌های مردمی حکایت از قطع برق در تمام مناطق تهران به غیر مناطق یک تا 3 داشت. همچنین شهرهای اطراف مثل شهریار، پاکدشت، شهر قدس، اندیشه و حتی استان البرز نیز قطعی‌های چندساعته برق را در ساعات مختلف روز تجربه کردند. بسیاری از شهروندان با توجه به استمرار روند قطع برق در مناطقی از تهران و حومه در روزهای اخیر از اطلاع‌رسانی مسؤولان نسبت به قطع مقطعی و ساعتی برق در برخی نقاط استان تهران گله‌مند هستند و معتقدند قبل از هر خاموشی باید اطلاع‌رسانی صورت گیرد، زیرا این قطعی‌ها می‌تواند به وسایل برقی یا روند زندگی آنها لطمه وارد کند. البته بررسی‌ها حاکی از آن است که هیچ قطعی برنامه‌ریزی‌شده‌ای در استان تهران اعمال نشده و قطع برق ناشی از عدم توانایی تجهیزات شبکه توزیع و فوق ‌توزیع برای پوشش بار شبکه در زمان‌های پیک مصرف بوده است.
خاموشی‌های روزانه
شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ در اطلاعیه آخر خود فقط از مردم خواسته 10 درصد از مصرف خود بکاهند تا خاموشی‌ها ادامه نیابد اما اصلا به خاموشی‌های روزانه اشاره‌ای نکرده است. شرکت توزیع نیروی برق تهران  در اطلاعیه خود آورده: «با توجه به پیش‌بینی سازمان هواشناسی درباره افزایش مستمر دما و پایداری هوای گرم در تهران، مصرف برق در روزهای اخیر افزایش چشمگیری داشته است. با توجه به همراهی موثر مشترکان و صرفه‌جویی در مصرف برق تا هفته گذشته شاهد مشکلی در پایداری برق شهر تهران نبودیم اما با توجه به روند افزایشی دما و به‌طبع افزایش مصرف برق، شاهد رشد بار در شبکه هستیم بر همین اساس در این شرایط به منظور تامین برق پایدار، بیش از هر زمان دیگری به مدیریت مصرف برق از سوی مشترکان شهر تهران نیازمندیم». در این اطلاعیه با اشاره به ساعت‌های اوج مصرف انرژی در شهر تهران (12 تا 17-20 تا 23) تاکید شده است: «اگر مشترکان شهر تهران تنها 10 درصد از مصرف برق خود را کاهش دهند، تابستانی بدون خاموشی را در تهران خواهیم داشت. امیدواریم با تلاش همکاران مجموعه صنعت برق و همراهی مشترکان و رعایت صرفه‌جویی 10 درصدی در مصرف برق، پیک بار تابستان امسال را با موفقیت پشت‌سر گذاریم. مشترکان می‌توانند در ساعت‌های اوج مصرف برق کولرهای آبی خود را روی دور کند قرار دهند، در صورت استفاده از کولرهای گازی، ترموستات بین 23 تا 25 درجه سانتیگراد تنظیم شود؛ در ساعت‌های اوج مصرف برق استفاده از وسایل پرمصرف برقی مانند اتو، ماشین لباسشویی، ظرفشویی، جاروبرقی و ... را به ساعت‌های دیگری موکول کرده و تا حد امکان به منظور تامین نور در طول روز از روشنایی طبیعی بهره گیرند». در همین حال همایون حائری، معاون برق و انرژی وزیر نیرو در نشست خبری اخیر خود درباره خاموشی‌ها اینگونه اظهارنظر کرد: علت این خاموشی‌ها به‌خاطر افزایش پیک بار بوده و هیچ برنامه مشخصی از قبل برای خاموشی نبوده است. در کنترل شبکه حتماً مواردی رعایت خواهد شد که کار به خاموشی کشیده نشود و در این باره باید مطرح کنم که ما نزدیک به یکهزار مگاوات ظرفیت ذخیره‌ای در شبکه برای مواقع بحران و اضطراری داریم که در صورت لزوم و نیاز از آن بهره خواهیم برد و در زمان پیک بار این ذخیره پاسخگوی کمبود ما است. معاون برق وزیر نیرو از بستن قرارداد با صنایع برای کاهش مصرف برق تا یکهزار و 300 مگاوات گفت و ادامه داد: مذاکرات مختلفی در این باره انجام شده و به توافق رسیدیم که در زمان پیک، مصرف خود را پایین بیاورند. حائری از برگزاری جلسات متعدد با تولیدکنندگان نیروگاه‌های پراکنده گفت و بیان داشت: قرار شد کمک‌های ویژه‌ای به این تولیدکنندگان داشته باشیم و در این راستا مکاتباتی را با وزارت نفت انجام دادیم و به‌دنبال حل مشکل این عزیزان هستیم تا تاخیری در کار آنها انجام نشود که باید گفت در حال حاضر در پی کسب مجوزهای لازم هستیم. با توجه به گرمای هوا مصرف برق در تهران افزایش چشمگیری داشته و پیش‌بینی‌ می‌شود گرما و خاموشی ادامه داشته باشد. شاید خاموشی‌ها طبیعی باشد اما مردم می‌گویند چرا مسؤولان اطلاعیه خاموشی‌ها را نمی‌دهند تا مردم طبق آن اطلاعیه‌ها برنامه‌ریزی کنند؟ اولا دولت باید تدابیر لازم برای عدم خاموشی‌ها را می‌اندیشید اما حالا که دولتی‌ها مجبور به قطعی برق هستند بهتر است شفاف‌سازی کنند و با اطلاع‌رسانی به‌موقع فرصت برنامه‌ریزی به ملت دهند. قطعا با خاموشی برنامه‌ریزی نشده مشکلات مردم بیشتر می‌شود. به گزارش «وطن امروز»، روز گذشته برق بازار چارسو و علاءالدین ساعت 15 قطع شد و فروشندگان اعلام کردند هر روز از ساعت 15 تا 18 برق این منطقه قطع می‌شود. همچنین بسیاری از مخاطبان در مناطق مختلف تهران اعلام کردند در ساعات مختلف خاموشی دارند و این خاموشی‌ها هر روز تکرار می‌شود. بدین ترتیب نمی‌توان ادعای مسؤولان مبنی بر خاموشی غیربرنامه‌ریزی شده در پایتخت را درست دانست و ما با پدیده «خاموشی برنامه‌ریزی شده» مواجه هستیم. بهتر است مسؤولان در این زمینه شفاف‌سازی کنند و خاموشی‌های برنامه‌ریزی‌شده را به اطلاع مردم برسانند تا اولا از ایجاد شایعه جلوگیری کنند ثانیا موجب شوند مردم نیز برای خاموشی‌ها برنامه‌ریزی کنند.
 

رکورد مصرف برق ایران شکست
با ثبت مصرف لحظه‌ای برق به‌میزان ۵۶ هزار و ۶۷۲ مگاوات، رکورد جدیدی در تاریخ مصرف برق کشور به‌ثبت رسید. به گزارش تسنیم، بر اساس آمار رسمی ثبت‌شده در شرکت مدیریت شبکه برق ایران دوشنبه گذشته در ساعت 16:38 با ثبت مصرف لحظه‌ای برق به‌میزان 56 هزار و 672 مگاوات، رکورد جدیدی در تاریخ مصرف برق کشور به‌ثبت رسید. شدت مصرف برق موجب شد تا بخش‌های زیادی از کشور بویژه نقاط مختلف در کلانشهرهایی چون تهران، سمنان، اصفهان، بندرعباس و کرج با قطعی‌های پراکنده و چندساعته برق روبه‌رو شوند. به‌گفته معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی، اگر مشترکان بخش خانگی 10 درصد در مصرف برق خود صرفه‌جویی کنند، قطعی‌های برق رخ نمی‌دهد.

محسن شهمیرزادی: یک دوستی خاطره‌ای از چند سال پیش روایت می‌کرد و می‌گفت ما سال‌های ابتدایی دانشگاه تب و تاب زیادی برای کار فرهنگی داشتیم اما به هر دری می‌زدیم فکر می‌کردیم کار درست چیز دیگری است و از این شاخه به آن شاخه می‌پریدیم و مثل خیلی از دغدغه‌مندهای فرهنگ دچار سردرگمی شده بودیم. چند وقتی می‌شد که حاج‌حسین یکتا به دانشگاه می‌آمد و روایتگری شهدا می‌کرد. یک شب دورش جمع شدیم و سفره دل‌مان را برایش باز کردیم. گفت: «می‌خواهید برای شما یک کار فرهنگی کاملا اثرگذار برنامه‌ریزی کنم؟» ما که از خدای‌مان بود اما برای‌مان شرط گذاشت: «امشب نه! هفته بعد پنجشنبه بیایید مسجد جمکران، آنجا طرح را برای شما خواهم گفت». ما به گمان اینکه فرمانده سابق قرارگاه خاتم‌الاوصیا بناست مدیریت یک سازمان فرهنگی را به ما محول کند و ردیف بودجه‌ای برای‌مان در نظر بگیرد، هفته را به پایان رساندیم. نیمه شب در حیاط مسجد جمع شدیم و منتظر ماندیم تا ایده‌اش را برای‌مان باز کند. خوش و بش‌ها تمام نشده بود که بی‌مقدمه گفت: «بچه‌ها راستش را بخواهید مساله فقط یک چیز است؛ مردم دل‌شان با ما صاف نیست. ما را در زندگی روزمره خودشان نمی‌بینند. اگر می‌خواهید کار فرهنگی کنید، بروید برای آن پیرزن خریدهای خانه‌اش را انجام دهید، بار سنگین از روی دوش مردم بردارید، بروید گره از کارشان باز کنید، کفش‌های‌شان را واکس بزنید؛ کار فرهنگی این است، اگر می‌توانید و می‌خواهید بسم‌الله. دنبال بهانه و موقعیت بودن، کار فرهنگی نیست».
این نگاه حاج‌حسین یکتا نسبت به کار فرهنگی بخوبی در رفتارهای چند سال اخیر او بروز یافته است. تاسیس موکب‌های مردمی در اربعین و تلاش برای خدمت به زائران او را ماه‌ها در کشور عراق مقیم کرد. زلزله کرمانشاه در روزهای پایانی اربعین باعث شد حسین یکتا تمام موکب‌های همراه را از سامرا به کرمانشاه و سرپل ذهاب منتقل کند و تا آبادانی نسبی این شهر در آنجا بماند. اعتراضات اقتصادی و مشکلات بازاریان او را بار دیگر در میان مردم برجسته کرد و مشکلات آب خرمشهر، حاج‌حسین یکتا را این روزها به جنوب کشور فراخوانده است. در این میان اگرچه نگاه حاج‌حسین یکتا به کار فرهنگی مساوی با خدمت به عامه مردم است اما فهم درست وی از رسانه موجب شده است این فعالیت‌ها اثرگذاری چندبرابری با خود به همراه داشته باشد. شبکه 3 سیما در ایام پس از زلزله، هر شب برنامه‌ای زنده از سرپل ذهاب را روی آنتن می‌برد؛ برنامه‌ای  با اجرای حاج‌حسین یکتا که میان مردم روی سنگ‌های ویرانه‌های زلزله‌ می‌نشست و روایتی امیدوارانه از مشکلات این مناطق را بازگو می‌کرد. «روایت مردم» اثر دیگری است که این شب‌ها از تلویزیون برای مردم پخش می‌شود. مردم و بازاری‌ها  در این مستند به صورت مستقیم گلایه‌ها و مشکلات‌شان را با حاج‌حسین در میان گذاشته و خود را در قاب رسانه ملی مشاهده می‌کنند. حاج‌حسین یکتا اما حالا با گروه مستندسازی به خرمشهر روانه شده تا روایتی از مشکلات آب و هوا و زندگی این مردم داشته باشد و بی‌شک نیز رسانه ملی در چندروز آینده تریبونی برای خرمشهر خواهد شد. فعالیت رسانه‌ای حاج‌حسین یکتا از چند بعد حائز اهمیت است؛ این اتفاق در وهله اول موجب می‌شود رسانه ملی تبدیل به قاب آینه‌ای شود برای بازتاب نگاه مردم؛ صحبت‌هایی که عمدتا در فیلترهای متعدد سیما محو می‌شوند و به شکل کانالیزه و کلیشه‌ای روی آنتن می‌روند اما حضور شخص حاج‌حسین یکتا باعث شده است این روایت صادقانه‌تر، صریح‌تر و مستقیم‌تر از همیشه از تلویزیون پخش شود؛ مشکلاتی که عمده مردم با آن مواجهند اما زبان گویایی برای انتقال آن به رسانه ملی دیده نمی‌شد. دیگر پیامد این کار رساندن صدای مردم به مدیران بالادستی است. بعضا ممکن است کانال روابط عمومی‌ها و حلقه بسته مشاوران، روایت جامعی از مصائب مردم را به گوش مسؤولان نرسانند و رسانه ملی در این میان می‌تواند بهترین محمل برای انتقال چنین موضوعی باشد که این مهم در اتفاقات اخیر توسط حسین یکتا بخوبی تحقق یافته است اما شاید یکی از مهم‌ترین پیامدهای رسانه‌ای شدن فعالیت‌های فرهنگی توسط وی، روایتی است که در نبرد روایت‌های رسانه‌ای به میدان فرستاده شده است. در حالی که هنگام بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی بسیاری از رسانه‌ها، به جای پیشگام شدن در مطالبه مشکلات مردمی، چراغ سوژه‌های خود را به سمت دیگری می‌چرخانند، رسانه‌های معاند تلاش دارند حتی یک نارضایتی کوچک را مصادره به مطلوب کرده و از آن یک بحران بیافرینند و به نام خود ثبت کنند. جامعه ناراضی هم در شرایط بحران به سرعت نگاهش به سمت رسانه‌ای جلب خواهد شد که تصور کند صدای رسای او است. حسین یکتا تلاش دارد با «خودی» نشان دادن مردم از یک سو و ایجاد اعتماد در مردم نسبت به رسانه ملی که آن را رسانه خود بدانند، مشکلات آنها را از این تریبون روایت کند. روایت منصفانه، بسیاری از شایعات و تحلیل‌های نادرست را از میدان به در می‌کند و بازنمایی درست مشکلات جامعه، به رسانه ملی اعتبار و اعتماد می‌بخشد. مشی راوی دفاع‌مقدس با مستند «روایت مردم» این روزها مورد تمجید بسیاری از اهالی فرهنگ قرار گرفته است و اگرچه تا مدیوم رسانه حرفه‌ای فرسنگ‌ها فاصله دارد اما صداقت و انصافش خیلی زود در میان مردم مورد اقبال قرار گرفته و بی‌شک اثر این کار فرهنگی تمیز به چشم خواهد آمد. چنانکه در همین چند روز، حمله ضدانقلاب‌های فضای مجازی به برنامه «روایت مردم» و حسین یکتا نشان می‌دهد این برنامه توانسته اثر اجتماعی داشته باشد و آنها را در این جنگ روایت‌ها به عقب براند.

نوید مؤمن: «رجب طیب اردوغان» توانست با کسب 52 درصد آرا و به لطف ائتلاف با حزب حرکت ملی، حضور خود در رأس معادلات سیاسی و اجرایی آنکارا را تا سال 2022 تضمین کند. طی روزهایی اخیر، تحلیل‌های گوناگونی درباره فضای سیاسی حاکم بر ترکیه ارائه شده است. برخی معتقدند کلیت پیروزی اردوغان در دور نخست انتخابات، بیانگر «یکدستی» و «اقتدار» حزب عدالت و توسعه و رئیس‌جمهور فعلی ترکیه است. با این حال، کسانی که تحولات سیاسی 3 ماه اخیر ترکیه را به صورتی دقیق مورد فحص و بررسی قرار داده‌اند، این نگاه خوشبینانه  را رد می‌کنند.
1- «رویای نوعثمانی‌گرایی» رجب طیب اردوغان این روزها با  دغدغه‌ای به نام «حفظ ترکیه فعلی» جایگزین شده است. به عبارت بهتر، اردوغان به‌رغم میل باطنی خود از فاز «ایده‌آل‌گرایی» وارد فاز «واقع‌گرایی» شده و تحولات جاری در کشورش را از منظری «تمام رئالیستی» مورد رصد قرار می‌دهد. اگر اردوغان تا قبل از سال 2014 میلادی، مهره‌های بازی سیاست داخلی و خارجی خود را با تکیه بر «ریسک‌پذیری نامحدود» می‌چید، امروز ناچار است تک تک حرکت‌های خود در فضای داخلی و بین‌المللی کشورش را با چاشنی احتیاط انجام دهد. اگرچه اردوغان پس از برگزاری انتخابات، تمایلی نسبت به نام بردن از «عبدالله گل» دوست قدیمی و سابق خود ندارد اما همگان به خاطر دارند شایعه حضور رئیس‌جمهور سابق ترکیه در انتخابات ریاست‌جمهوری، تا چه اندازه رعشه بر تن اردوغان و همراهان وی انداخت! اعلام آمادگی بیش از یک پنجم اعضای حزب عدالت و توسعه و سایر احزاب مخالف آک پارتی(AKP)  مبنی بر حمایت از ریاست‌جمهوری دوباره عبدالله گل، می‌توانست اردوغان را به بازنده‌ای تمام عیار در کشورش تبدیل کند، بنابراین اردوغان پیروزی خود در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر در ترکیه را مدیون دوست پیشین خود می‌داند که وارد عرصه رقابت با وی نشد. نکته اصلی اینجاست که در چنین شرایطی نمی‌توان از اردوغان به عنوان «قدرتمندترین سیاستمدار ترکیه» یاد کرد!
2-«محرم اینچه»، «مارال آکشنر» و حتی «صلاح‌الدین دمیرتاش» که رقبای سیاسی اردوغان در انتخابات محسوب می‌شدند هم در جریان برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی و هم در جریان برگزاری انتخابات اخیر توانستند بخشی از جریان‌های اجتماعی و بی‌طرف را علیه سیاست‌های اردوغان بسیج کنند. بدون شک احزاب جمهوری‌خواه خلق، دموکراتیک خلق و جریان انشعابی حزب حرکت ملی‌گرا، طی سال‌های آینده این روند را ادامه خواهند داد. کسب 52 درصد آرای عمومی توسط «دشمن بشار اسد» و «قاتل مردم سوریه» و مخالفت نیمی از جامعه ترکیه با سیاست‌های وی، انگیزه احزاب مخالف اردوغان را در این باره دوچندان خواهد کرد. از این رو، انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر، به مثابه آغاز دور تازه‌ای از بازی قدرت در ترکیه خواهد بود.
3- بسیاری از تحلیلگران مسائل منطقه و نظام بین‌الملل معتقدند اردوغان در سیاست منطقه‌ای و بین‌المللی خود نیاز به نوعی «دوربرگردان» دارد؛ اتحادیه اروپایی درهای خود را به روی آنکارا بسته و با اعتنا به مخالفت ماهوی برخی کشورها و جریان‌های اروپایی با عضویت ترکیه در اروپای واحد، هزینه‌های هنگفت ترکیه در مسیر عضویت در اتحادیه اروپایی بر باد رفته است. از سوی دیگر، سال 94 در جریان سرنگونی هواپیمای سوخوی روسیه توسط ارتش ترکیه، بسیاری از اعضای ناتو به جای حمایت از ترکیه (به عنوان یکی از اعضای پیمان آتلانتیک شمالی) ترجیح دادند سیاست‌های ماجراجویانه اردوغان در منطقه را محکوم کرده و از رئیس‌جمهور ترکیه فاصله بگیرند. کار به جایی رسید که برخی کارشناسان و سیاستمداران اروپایی موضوع «اخراج ترکیه از ناتو» را مطرح کرده و اردوغان را با رؤیای خام «جلب حمایت صددرصدی ناتو»(!) تنها گذاشتند. آنکارا با وجود قرار دادن پایگاه «اینجرلیک» در اختیار ناتو، همچنان حکم بازیگر غریبه، عنصر نامطلوب و حتی وصله‌ای ناجور را میان سایر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی دارد. فراتر از آن، قدرت گرفتن جریان‌های ملی‌گرا و راست افراطی که با عضویت ترکیه در اروپا مخالفت ماهوی دارند، جای هیچ‌گونه خوشبینی و امیدی را در ذهن سیاستمداران ترک باقی نگذاشته است.
4- اگرچه اردوغان طی 6 سال اخیر، پروژه سرنگونی دولت بشار اسد در سوریه را کلید‌زده، اما نه‌تنها به هدف خود در این باره دست پیدا نکرده، بلکه هزینه‌های امنیتی و نظامی ترکیه را به صورت تصاعدی افزایش داده است. سال 94، عبدالله گل صراحتا سیاست‌های دولت اردوغان در سوریه را مورد عتاب قرار داد: «ترکیه به بازگشت از سیاست‎های خود در خاورمیانه و جهان عرب و اتخاذ مواضع واقع‌گرایانه‌تر در قبال تحولات این مناطق نیاز دارد. ترکیه باید روابط خود را با کشورهای غرب آسیا و شمال آفریقا تقویت کند. آنکارا باید بار دیگر جایگاهش را در سطح جهانی به دست آورد».
5-‌ هم‌اکنون اردوغان ناچار است سیاست‌های جدید خود در منطقه و نظام بین‌الملل را بر اساس 3 مولفه و واقعیت مهم «شکست در سوریه»، «ناامیدی از اروپا» و «انزوا در ناتو» بازتعریف کند. هر اندازه اردوغان بر مشی فعلی سیاست خارجی خود اصرار ورزد، هزینه‌های سیاسی ـ امنیتی بیشتری متوجه ترکیه خواهد شد. بدیهی است در چنین معادله‌ای، «احیای دوران عثمانی» و «رهبری منطقه غرب آسیا» دیگر جایی نخواهد داشت! اردوغان هم‌اکنون باید ضمن تکیه بر ظرفیت بازیگران مستقل منطقه مانند جمهوری اسلامی ایران و بازگشت کامل ـ و نه صرفاً تاکتیکی ـ از هدف براندازی نظام مردمی سوریه، دست به جراحی بزرگی در حوزه سیاست خارجی خود بزند. رئیس‌جمهور ترکیه بخوبی می‌داند کوچک‌ترین ریسک و اشتباه در حوزه سیاست خارجی کشورش، تعادل قدرت در آنکارا را به ضرر وی بر هم خواهد زد. اردوغان چاره‌ای جز گذار از اندیشه‌های متوهمانه و انتزاعی‌اش و تکیه بر واقعیات جاری در کشورش، غرب آسیا و نظام بین‌الملل ندارد. نتایج انتخابات اخیر نشان داد آنکارا حتی تا قبل از سال 2022 (زمان پایان دوره ریاست‌جمهوری اردوغان) قابلیت انفجار سیاسی را دارد. چنین حقیقتی قاعدتا باید ضریب احتیاط اردوغان در چینش دوباره پازل‌های سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی کشورش را دوچندان کند. آیا وی چنین حقیقت مسلمی را درک خواهد کرد؟ آینده نشان خواهد داد!

شروین طاهری: وقتی «آرتیوم زوبا» پس از کاشتن پنالتی دقیقه 41 در دروازه  «داوید دخه‌آ» به گوشه زمین ورزشگاه لوژنیکی آمد و آن سلام نظامی را به هواداران داد، این نه فقط برای روس‌ها که برای بسیاری از اسلاوهای شرق اروپا پیامی ویژه به همراه داشت.
پاول، یک افسر سابق ارتش روسیه که او را در خیابان مشهور نفسکی در قلب پطربورگ، سرگرم جشن پیروزی تاریخی بر اسپانیا در یک‌هشتم نهایی جام‌جهانی روسیه 2018 می‌یابم، می‌گوید حرکت مهاجم باشگاه «زسکامسکو»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، سلام نظامی خاص ارتشی‌ها پس از ابلاغ ماموریت بود، به این معنی که دستور دریافت شد و به هر قیمتی عملی می‌شود. این سلام نظامی زمانی در اغلب ارتش‌‌های بلوک شرق بویژه در کشورهای اسلاو که متحد ارتش سرخ بودند، مشترک بود.
این موضوع که زوبا گلزن خط آتش و  «ایگور آکینفیف» نگهبان دروازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، 2  قهرمان اصلی صعود تاریخی فوتبال روسیه به جمع 8 تیم برتر جهان پس از حدود نیم قرن، هر دو عضو باشگاه زسکا، متعلق به ارتش سرخ سابق و ارتش فعلی فدراسیون هستند، بخش مهمی از راز درخشش فوق تصور این دو را بازگو می‌کند. اینکه آنها و احتمالا اغلب بازیکنان متوسط یکی از ضعیف‌‌‌‌‌ترین تیم‌‌های ملی فوتبال روسیه در جام‌جهانی حیثیتی خانگی، برای خود ماموریتی فراتر از مرگ و زندگی قائل هستند. این جنبه فراورزشی پیروزی روسیه بود که ساعتی بعد میلیون‌ها نفر را با حالتی بین ناباوری و شور حماسی به خیابان‌ها کشاند.
اما این تنها رخداد شگفت‌انگیز اول جولای 2018 نبود. یکشنبه‌شب در حالی که میلیون‌ها روس در یک غلیان اجتماعی کم‌سابقه طی 3 دهه پس از فروپاشی شوروی، دیوانه‌وار به خیابان‌های مسکو، پطربورگ، نیژنی نووگورود و سایر شهرهای بزرگ ریخته و از خود بی‌خود شده بودند، در کنار پایکوبی برای تیم کشورشان به شکلی عجیب حواس‌شان به دیدار دوم همان شب میان کرواسی و دانمارک هم بود. در ساعات نزدیک به نیمه‌شب در یک رستوران چینی در مرکز پطربورگ ده‌ها نفر دور یک گوشی همراه که بازی را پخش می‌کرد حلقه زده بودند و با شادی یا خشم به هر پنالتی کروات‌ها که به دروازه «کاسپر اشمایکل» شلیک می‌شد، واکنش نشان می‌دادند. سرانجام  وقتی «راکی»- ایوان راکیتیچ- آخرین ضربه پنالتی را به تور دانمارکی‌ها چسباند، فریاد سرمستی بود که تمام فضا را پر کرد. «آلگ» یک تاجر روس که میز کناری نشسته بود به وسط جمعیت آمد و فریاد زد: اسلاوا فوتبال. واژه‌ای مشترک در روسی و اسلاوی برای «زنده‌باد». لحظاتی بعد جشن‌‌های خیابانی و بوق ماشین‌ها که مشخصا در دقایق پایانی بازی کرواسی- دانمارک از رمق افتاده بود، در خیابان‌های پایتخت زمستانی روسیه که هیچ‌گاه شب ندارد، دوباره جان گرفت.
پدید آمدن یک شب حماسی اسلاوی تمام‌عیار که ملت‌‌های شرق اروپا را در یک جو روانی واحد متحد کند، همانی بود که سردمداران ناتو و اتحادیه اروپایی همواره از آن می‌هراسیدند ولی سرانجام به نمادین‌‌‌‌‌ترین شکل ممکن رخ داد. در حالی که کروات‌ها در زاگرب، صعود تیم‌ملی‌شان به جمع 8 تیم برتر جام‌جهانی را جشن گرفته بودند، هزاران کیلومتر آن سو‌‌‌‌‌‌تر در قلب اوراسیا، در شهر «نیژنی نووگورود» هواداران هموطن‌شان روی سکوها و سپس خیابان‌های شهر، مشترکا با روس‌ها پایکوبی می‌کردند. قضیه وقتی جالب‌‌‌‌‌‌تر می‌شود که بدانیم روسیه و کرواسی در مرحله یک‌چهارم رقیب یکدیگر هستند آن هم در آسان‌‌‌‌‌ترین بال جدول رقابت‌ها که در غیاب آلمان حذف شده در مرحله گروهی و فرانسه و برزیل که در بال دیگر هستند، جز یک انگلیس ضعیف که حتی جلوی کلمبیا هم امید چندانی ندارد، هیچ مدعی بزرگی در آن نیست. اگرچه برنده دیدار روسیه- کرواسی می‌تواند حقیقتا یک پای فینال باشد اما تا آنجا که به «ولادیمیر پوتین» و تیم رهبری روسیه مربوط است، آنها همین حالا به اهداف پیش‌بینی‌شده‌شان از برگزاری جام‌جهانی رسیده‌‌‌اند، البته نه آنطور که غربی‌ها تبلیغ می‌کنند. به‌رغم این تبلیغات ضدروسی درباره نحوه برنامه‌‌ریزی کشور میزبان جام باید گفت طبق اعتراف «میشل پلاتینی» در هفته‌‌های پیش از آغاز جام، تمام میزبان‌های قبلی جام نیز از مزیت گروهی نسبتا آسان برخوردار بوده‌‌اند اما صعود روسیه با یک سبک بازی جنگنده دفاعی در تورنمنتی پرشگفتی که آلمان توسط کره‌جنوبی در گروهش حذف می‌شود یا حتی بخت صعود ایران با حذف پرتغال وجود داشت، جزو ابهامات جام نیست. از سوی دیگر حتی اگر کرملین می‌خواست هم نمی‌توانست برنامه‌‌ریزی کند که کرواسی که با زحمت و بعد از تغییر سرمربی و از طریق پلی‌آف به جام صعود کرده بود، ناگهان در قامت مدعی اصلی ظاهر شده و به جای آرژانتین به عنوان صدرنشین گروهش برای دیدار یک‌هشتم نهایی به شهری بیاید که نماد تاریخی اسلاوهاست. «نیژنی نووگورود» در شرق مسکو جایی است که 1200 سال پیش نخستین حکومت اسلاو اعلام موجودیت کرد. عجیب آنکه این شهر تاریخی هیچ باشگاه فوتبال بزرگی ندارد و تنها باشگاه «نیژنی» هم که اخیرا به دسته دوم راه یافته، تنها 4 سال است تاسیس شده. نام این شهر برای اسلاوها به‌قدری مقدس است که هنگام ساخت ورزشگاه جدید برای جام‌جهانی 2018، هیچ نامی برای آن انتخاب نکردند و به سادگی آن را استادیوم «نیژنی نووگورود» خواندند.
به همین دلیل جشن مشترک نه چندان بزرگ روس‌ها و کروات‌ها در نیژنی از نظر بروکسل، حتی از جشن‌‌های میلیونی مسکو و پطربورگ هم برای احیای آنچه «اتحاد اسلاوی» علیه اتحادیه اروپایی خوانده می‌شود، خطرناک‌‌‌‌‌‌تر بوده و باید منتظر واکنش‌هایی از غرب اروپا در این رابطه باشیم.
البته روس‌ها ترجیح می‌دادند صربستان، کشور اسلاوی نزدیک‌تر به آنها در شبه‌جزیره بالکان بالا بیاید، کشوری که به‌رغم مخالفت ناتو رسما با روسیه وارد پروژه نظامی- امنیتی مشترک در شرق اروپا تحت عنوان «اخوت اسلاوی» شده است. چهارشنبه پیش در مسکو هنگام بازی سرنوشت‌ساز گروه F بین صربستان و برزیل شاهد بودم که چطور روس‌ها در فن‌زون فیفا برای تیم‌ملی صربستان ابراز احساسات می‌کردند حتی با اینکه بسیاری از جوانان‌شان عاشق برزیل و ستاره‌هایش هستند. همچنین یک هوادار صرب به نام  «میکو» به من گفت تیم‌ملی صربستان عملا این احساس را در جام‌جهانی روسیه دارد که در خانه بازی می‌کند. او از تیتر مشهور یک روزنامه اصلی صرب پس از صعود سال گذشته فوتبال آنها به جام‌جهانی گفت، تقریبا با این مضمون: تاواریش (برادر) ما آمدیم!
یادآوری این تیتر همراه با استقبال روس‌ها از پیروزی کروات‌ها ما را به 11 سال پیش می‌برد که رسانه‌‌های روس پس از پیروزی تیم کرواسی در ومبلی لندن و حذف انگلیسی‌ها از راهیابی به یورو 2008 که به معنای صعود تیم‌ملی روسیه بود با تیتر  «تاواریش متشکریم!» از کروات‌ها تشکر کردند.  اگرچه این بار روزنامه‌‌های روس تا حدود زیادی تحت تاثیر موضوع اصلی‌‌‌‌‌‌تر روز یکشنبه یعنی پیروزی‌شان بر اسپانیا و جشن‌‌های مردمی سراسری و رقابت 2 تیم در مرحله بعد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، خیلی روی برادری اسلاوی‌شان با کروات‌ها مانور نداده‌‌اند اما با همه اینها باز هم روزنامه ایزوستیا برای پیروزی کرواسی بر دانمارک تیتر «کرواسی همراه با روسیه صعود کرد» را برگزید و به مقایسه 2 قهرمان اسلاو یعنی دروازه‌بانان 2 تیم، آکینفیف و سوباشیچ پرداخت.  البته یک ملت اسلاو دیگر هم در مرحله گروهی از جام حذف شد که اغلب روس‌ها مشخصا از این موضوع خوشحال شدند. در ایستگاه راه‌آهن کازان پیش از عزیمت به سارانسک برای بازی ایران- پرتغال، اجتماعی از هواداران ایرانی و کلمبیایی به همراه مردم بومی و پلیس‌ها و کارکنان راه‌آهن روسیه را دیدم که برای شکست 3 بر صفر لهستان از کلمبیا شادمانی می‌کردند.
به‌رغم اینکه لهستانی‌ها هم اسلاو محسوب می‌شوند اما رابطه تیره تاریخی‌شان با روسیه تزاری، سپس شوروی و حالا روسیه پوتین، آنها را در طیف ضدروس اروپای شرقی در کنار رومانی و جمهوری‌‌های کوچک بالتیک قرار داده است. مثلا دولت لهستان خواهان حضور قدرتمند ناتو در مرزهای غربی روسیه یا تحریم‌‌های اتحادیه اروپایی علیه مسکو است اما این الزاما خواست تمام مردم این کشور نیست.
شاید تمایل رمانتیک کروات‌ها و صرب‌ها به سوی روسیه در حال قدرت‌‌‌گیری پوتین به‌خاطر این سابقه تاریخی باشد که بالکان هرگز مثل لهستان، چک، اسلواکی یا مجارستان تحت اشغال روسیه یا شوروی قرار نگرفته اما بسیاری از مردم اروپای شرقی بویژه نسل جدید که از تحقیر خود توسط اتحادیه اروپایی ناراضی‌‌اند، ممکن است تاریخ را به شکل دیگری تفسیر کنند.  پیش از آغاز بازی‌ها واچسلاو، هوادار لهستانی در میدان سرخ مسکو به من گفت نسبت دوستداران و مخالفان روسیه در جامعه لهستان تقریبا 40 به 60 است و دلیل آن هم طبیعی است؛ در ادوار مختلف این دو ملت سرزمین‌‌های یکدیگر را اشغال کرده‌اند ولی به گفته او دیگر آن دوران تمام شده و اسلاوها باید متحد شوند. حرف‌های او دور از واقعیت نیست. زمستان گذشته ورشو شاهد بزرگ‌ترین تظاهرات ملی‌گرایان اسلاو علیه دولت لیبرال حامی غرب و اتحادیه اروپایی بود.
پاسی از نیمه‌شب سفید یکشنبه گذشته و در پیاده‌راه نزدیک سادووایا، یکی از انشعاب‌‌های شلوغ بلوار نفسکی همچنان مشغول تبادل نظر  با گروهی از جوانان درباره پیروزی‌‌های روسیه و کرواسی هستیم. آنها هم مانند اغلب افراد نسل جدید روسیه وقتی خود را ایرانی معرفی می‌کنم گل از گل‌شان می‌شکفد و با حرف از دوستی 2 کشور مرا به جمع‌شان می‌پذیرند. «آنتون» یکی از آنهاست که بلافاصله می‌گوید ایران را دیده است. او جزو ملوانان نیروی دریایی روسیه بوده که در چارچوب همکاری‌‌های مشترک 2 کشور در  بندرعباس پهلو گرفته بودند. آنتون که از گفتن نام فامیلش پرهیز می‌کند، می‌گوید به هیچ‌وجه انتظار پیروزی کشورش بر اسپانیا را نداشته و حالا هم به همین که روسیه در جمع 8 تیم قرار گرفته، راضی است. فوتبال روسیه پس از دوران شوروی بشدت افت کرد اما 10 سال پیش آنها با رهبری «گاس هیدینک» تا یک قدمی فینال یورو 2008 هم رفتند. شبیه دستاوردی که بلغارستان و کرواسی در جام‌های جهانی 1994 و 1998 داشتند. فراتر از اینها چک یک بار به فینال یورو 96 و یک بار به نیمه‌نهایی یورو 2004 رسیده بود. فوتبال اسلاوها در حال خیزش دوباره است و در جام‌جهانی 2018  هم قطعا یک نماینده در جمع 4 تیم خواهد داشت. چرچسوف، سرمربی روسیه پس از شکست دادن اسپانیا از عزمش برای پیمودن تمام راه تا فینال سخن گفته است اما همانند بسیاری از روس‌ها برای ولادیمیر پوتین که به دنبال تحقق رویای «روسیه جدید» (نوا راسیا) و ایجاد اتحادیه بزرگ  اسلاو- ارتدوکس در شرق اروپا و منضم کردن آن به اتحادیه در حال توسعه اوراسیاست، روسیه تا همین جا به‌خاطر میزبانی فوق‌العاده، تبلیغات جهانی مثبت و زنده شدن غرور ملی به‌رغم شرایط بد اقتصادی، قهرمان حقیقی جام‌جهانی 2018 بوده است.  اگر دستاورد ژئوپلیتیک شب حماسی اسلاوی اول جولای را هم به این دستاوردها اضافه کنیم، پوتین راضی‌‌‌‌‌ترین فرد از جام بیستم خواهد بود بویژه آنطور که قبلا هم نوشته‌ایم، جام‌جهانی 2018 حقیقی برای پوتین تازه از فردای فینال و زمانی که از زیر بار سنگین برگزاری و تامین امنیت بزرگ‌‌‌‌‌ترین رخداد ورزشی جهان خلاص می‌شود، شروع خواهد شد.
حماسه اسلاوی اخیر سلاحی راهبردی است در دستان او تا هژمونی روسیه را در دل اتحادیه‌ای در حال فروپاشی تثبیت کند؛ اتحادیه‌ای که حتی رئیس‌جمهور فرانسه، رهبر سنتی آن در حال چانه زدن با ترامپ، همتای آمریکایی‌‌‌‌اش برای خروج از آن است. انگلیس آن را ترک گفته و ایتالیا برای ترک آن آماده می‌شود. جام‌جهانی 2018 نیز با حذف آلمان و اسپانیا و پرتغال به عنوان قدرت‌های مسلم فوتبال جهان، ژئوپلیتیک جدید قاره‌ای مبنی بر غیب شدن اتحادیه اروپایی را بخوبی می‌نمایاند. حالا فقط بلژیک و سوئد به عنوان نمایندگان واقعی اتحادیه اروپایی در جام باقی مانده‌‌اند و در حضور کرواسی، فرانسه، انگلیس و حتی روسیه باانگیزه، کمتر کسی برای‌شان شانسی قائل است. در چنین شرایطی صدای پای هژمونی جدید اسلاوها در شرق اروپا بیش از هر زمان دیگری شنیده می‌شود. دیگر باید فاتحه دولت‌هایی را که به اتحادیه اروپایی دل بسته بودند نیز خواند.

محمد عبداللهی : وضع نابسامان اقتصاد پس از لغو برجام توسط آمریکا، اصلاح‌طلبان را به غلیان و جولان انداخته که هر جور بتوانند جامه خود را از این ورطه آشفته بیرون بکشند و دامن خود را پاک از گناه گرانی بدارند. در این بین، برخی اصلاح‌طلبان افراطی مثل شکوری‌راد و جلایی‌پور و... به هذیان درآمده و با ادعاهایی دروغ و پرت و پلا، زمین و زمان را برای توجیه ضعف دولت و فرافکنی به کار بسته‌اند. از این رو قصد دارم بعضی از دروغ‌های آنها را در این نوشته پاسخ دهم.
شکوری‌راد گفته است: آنهایی که اعتقاد به آزادی ندارند، پیشنهاد می‌دهند چکمه‌پوش مقتدری بیاید که نظم، امنیت و نان مردم را تامین کند!
پاسخ: سوال از ایشان این است که چه کسی چنین ادعایی مطرح کرده؟ کدام چهره انقلابی یا اصولگرا، پیشنهاد حکومت نظامی و به تعبیر دیگر کودتا علیه دولت کرده است؟! آیا این ادعا خیالبافی این فرد نیست؟! جالب آنکه حتی ندای «استعفای روحانی» هم از اردوگاه خود اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان بیرون آمده است. موسویان، مشاور معنوی روحانی نخستین چهره‌ای بود که تز داد روحانی به‌عنوان مقصر اصلی استعفا کند و انتخابات زودهنگام برگزار شود.
شکوری‌راد و جلایی‌پور هر دو مدعی شده‌اند: نظام سیاسی ما (ولایت فقیه) یک نظام سیاسی منحصربه‌فرد است که در دنیا نمونه دیگری ندارد و این یک مشکل ما است!
پاسخ: اولا مگر استثنا و منحصربه‌فرد بودن، به خودی خود مذموم و مخالفت با دموکراسی است؟ ثانیا کدام نظام سیاسی در دنیا منحصربه‌فرد نیست و تکراری است؟! آیا نظام سیاسی دو حزبی آمریکا استثنایی نیست؟! آیا مشروطه سلطنتی انگلستان که ملکه بر راس آن می‌نشیند، استثنایی نیست؟! مجلس نمایندگان (بوندستاگ) و شورای ایالات (بوندسرات) آلمان که مردم در آن اجازه نمی‌یابند صدراعظم و حتی نمایندگان مجلس را به طور کامل «مستقیما» انتخاب کنند، استثنایی نیست؟! نظام سیاسی پادشاهی مطلقه عربستان که رای مردم برایش پشیزی ارزش ندارد، استثنایی نیست؟! هیچ یک از کشورهای غربی، دموکراسی واحد و یکسانی ندارند، ده‌ها نوع دموکراسی در جهان وجود دارد و هیچ‌یک نمی‌تواند ادعا کند من دموکرات‌ترم یا دیکتاتورتر اما یک اصلاح‌طلب ایرانی ادعا می‌کند چون دموکراسی ما شبیه ندارد، پس ما دموکراسی نیستیم. براستی این نشانه ناآگاهی است یا عناد؟!
شکوری‌راد ادعا کرده: چون نظام ما ولایت‌فقیه است، حزب در نظام سیاسی ما دارای سقف است و به احزاب سختگیری می‌شود و علت همه مشکلات ما نداشتن حزب است! در حالی که در نظام‌های سیاسی دیگر این سقف تعریف نشده است.
پاسخ: در حال حاضر 230 حزب ثبت شده در کشور وجود دارد که حدود 200 حزب در خانه احزاب عضویت دارند. حدود 30 مورد از این احزاب، احزاب فعال و تاثیرگذار بر حیات سیاسی ایران هستند. شاید تعداد اعضای برخی احزاب به تعداد انگشتان دست نرسد اما براحتی مجوز و حتی امتیازهای مالی می‌گیرند. پس این ادعا که نظام با احزاب مخالف است و سختگیری می‌کند، دروغ بزرگی است.
نکته دوم - گرایش‌های سیاسی در ایران، خود ترجیح داده‌اند بیشتر به صورت جبهه‌ای و اردوگاهی فعالیت کنند تا تشکیلات حزبی؛ نه اینکه حاکمیت مانع تحزب باشد. یکی از دلایل آن، شخص‌گرایی و حب فردی است. مثلا جبهه اصلاحات، بیش از 20 حزب و گروه دارد که هیچ‌یک حاضر نیستند قیمومت و سلطه حزب دیگری را بپذیرند و اتفاقا اغلب آنها مایلند اصلاحات به صورت جبهه‌ای، بدون مانیفست خاص و هسته و تشکیلات آهنین فعالیت داشته باشد. در عین حال این احزاب متعدد، رفتار سیاسی مشابه و هماهنگی دارند. به تعبیر یکی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب، ما اگر 2 نفر باشیم، حزب تشکیل می‌دهیم،3 نفر باشیم انشعاب می‌کنیم! پس تشکیلات یکپارچه حزبی وجود ندارد ولی جبهه‌های سیاسی همان عملکرد و رفتار حزب را انجام می‌دهند.  
نکته سوم - وی ادعا کرده در کشورهای دیگر، حزب سقف ندارد. این هم دروغ بعدی! فعالیت بسیاری از گرایش‌ها و افکار و عقاید در کشورهای دیگر بویژه کشورهای غربی ممنوع است. حزب کمونیست حق فعالیت حزبی در آمریکا ندارد. احزاب با گرایش‌های منتقد اسرائیل حق فعالیت حزبی و حتی دانشگاهی و اداری ندارند. احزاب با گرایشات نئونازی و برخی احزاب کرد و مهاجران، حق فعالیت در آلمان ندارند. با وجود جمعیت قابل توجه مسلمانان، احزاب با گرایشات اسلامی حق فعالیت در بسیاری از کشورهای غربی را ندارند. پس در همه کشورها خطوط قرمز و سقف‌های متعددی برای فعالیت حزبی وجود دارد.
نکته چهارم - شکوری‌راد ادعا کرده نداشتن سیستم حزبی علت مشکلات کشور است و داشتن حزب عامل پیشرفت! اینکه فردی تمام مشکلات کشور را با یک نگاه ساختارگرا و تقلیل‌گرا به داشتن سیستم حزبی منوط کند و نقش کارگزار و مجریان، سیاست‌های اقتصادی و سیاسی و... را نادیده بگیرد، نشانه نگاه جبرگرا و تک‌خطی این فرد است. نظام سیاسی ایران، نظامی ریاستی است و با تاکید بر رای مستقیم مردم اداره می‌شود؛ بر خلاف برخی کشورهای غربی که رای مردم با فیلتری به نام حزب و در نظام پارلمانی، کانالیزه و جهت‌دهی می‌شود. اینکه نظام حزبی باعث پیشرفت برخی کشورها شده، ادعایی اثبات نشده و با ابهامات و مثال نقض‌های بسیار است. نظام سیاسی در لهستان و یونان حزبی است و این کشورها توسعه نیافته‌اند. شاید بتوان گفت آنچه کشورها را پیشرفته‌تر کرده، رای‌دهی بر اساس «برنامه دقیق» است، چرا که جامعه، اغلب کاندیداها را نه بر اساس کاریزمای شخصی و اصل و نسب خانوادگی و وعده و وعیدهای توخالی و... بلکه به واسطه برنامه‌های عملی کاملا دقیق و بدون ابهام گزینش می‌کند.
حزب سبز در آلمان، در لیست کاملا شفاف بیان می‌کند برنامه من «حفاظت از محیط‌زیست، افزایش اتومبیل‌های برقی، افزایش مالیات بر ثروتمندان و... است.» و حزب دموکرات مسیحی در لیست کاملا شفاف اعلام می‌کند برنامه من: «توقف افزایش اجاره مسکن تا فلان سقف، حذف مالیات مراکز تولیدی، لغو مرز سنی برای بازنشستگان و... است.» و مردم بیش از آنکه به مرکل رای دهند به برنامه‌های او رای می‌دهند. بله! این بلوغ سیاسی هنوز در جامعه ایران وجود ندارد؛ نه به دلیل نداشتن حزب و نداشتن تشکیلات حزبی مردم ایران، بلکه به دلیل سوءاستفاده کاندیداها از ضعف تحلیل در بخشی از جامعه و رسانه‌های پوپولیستی. 
نکته دیگر آنکه نظام مبتنی بر حزب و تحزب در نظام‌های پارلمانی، نوعی کانالیزه کردن و سرعت‌گیر گذاشتن بر مطالبات توده مردم و در واقع نقض آزادی آنها برای انتخاب مستقیم حاکمان است. اینکه نام دموکراسی را تحزب بگذاریم، جفا به دموکراسی و مردم هر دو است. در آمریکا، کسانی که به دو حزب اصلی جمهوری‌خواه و دموکرات‌ تعلق نداشته باشند، یا سرمایه تبلیغاتی هنگفتی نداشته باشند، عملا حرفی برای گفتن ندارند و هر دو حزب که ظاهرا مخالف و رقیب هستند، حداقل در بعد سیاست خارجی اصول ثابتی دارند.
اما چرا امثال شکوری‌راد و همفکران او، سیستمی چنین سرمایه‌محور و کاپیتالیستی را که در آن یک فرد عادی و با اندیشه‌های آزاد از 2 حزب، هرگز نمی‌تواند بالا بیاید، دیکتاتوری نمی‌نامند ولی نظام ولایت فقیه را  که در آن یک رفتگر شهرداری می‌تواند عضو شورای شهر شود  و یک کارگر می‌تواند نماینده مجلس شود، دیکتاتوری می‌نامند؛ آیا اینها عجیب نیست؟!
وی در بخشی از سخنانش، برای اثبات ادعاهای خود به شهید بهشتی تشبث می‌کند و علاقه ایشان به تشکیل و فعالیت احزاب را می‌ستاید. متاسفانه باید گفت اطلاعات ایشان در این باره هم مغالطه‌آمیز یا حداقل به دلیل ناآگاهی است. حزبی که اصلاح‌طلبان متلمذ غرب می‌گویند و حزبی که شهید بهشتی می‌گفت، تنها دارای اشتراک لفظی هستند و بس! حزب از نگاه آنچه لیبرال‌ها در جزوه‌های دانشگاهی اساتید از فرنگ برگشته می‌خوانند، تشکیلاتی سیاسی است که صرفا با هدف کسب قدرت تلاش می‌کند و حزب در اندیشه شهید بهشتی، تشکل‌یابی و سازماندهی مردم است، نه برای کسب قدرت و شهرت، بلکه برای تربیت نیروهای انقلابی. او کسی است که می‌گوید «قدرت‌طلبی به هر شکل ممکن، حزب را حزب شیطان می‌کند و جـامعه اسـلامی، نـه چون جامعه‌های در بسته اردوگاه مارکسیسم است که انسان را پشت دیوارهای آهنین نـگه ‌دارد و نـه چون جامعه لیبرال غربی است که بازار مکاره عرضه بی‌ضابطه آرا و افکار باشد؛ حزب بدون رعایت معیارهای اسلامی، لانه شیطان خواهد بود».
اما مطلب آخر اینکه شکوری‌راد، آسمان و ریسمان را برای «توجیه ناتوانی و ضعف دولت اصلاح‌طلب روحانی در اداره اقتصادی و سیاسی کشور» به هم می‌دوزد، از رهبری تا نهادهای نظامی تا صداوسیما تا فلان امام جمعه را مقصر اوضاع اقتصادی می‌داند، جز خود دولت را و البته مجلس و دیگر ارکان لیست امید! بسیار عجیب است. دولتی با یک تریلیون بودجه چگونه می‌تواند «هیچ‌کاره کشور» باشد و عجیب اینکه برای دولتی چنین «هیچ‌کاره» چرا این همه دست و پا زدن؟!
آیا وقت آن نرسیده که پس از شکست دولت اصلاحاتی روحانی که با گره زدن تمام مسائل کشور به مذاکره و 1+5 و برجام و آمریکا، 5 سال از عمر کشور را به بی‌عملی، عدم حمایت از تولید در کشور و... برده است، جریان لیبرال، در مقصریابی و نسخه‌نویسی‌های خود اندکی بیشتر تفکر کند؟! تا کی می‌خواهند با بازی بنی‌صدری «نمی‌گذارند کار کنم»! با بازی تکراری «تقصیر همه است جز من»، با بازی فریبکارانه «رقبای من لولو هستند»، با بازی ریاکارانه «فقط من صدای مردم هستم و بقیه و پایگاه اجتماعی آنها بی‌کیفیت و نازل است»، افکار عمومی و سرمایه‌های کشور را به بازی بگیرند؟! آیا وقت عذرخواهی نرسیده است؟!