|
دمشق کنترل بخش اعظمی از مناطق مرزی با اردن را به دست گرفت
ارتش سوریه به گذرگاه مرزی النصیب رسید
زیبا اکبرزاده: ارتش سوریه 2 روز پیش عملیات نظامی برای کنترل مرز مشترک این کشور با اردن را آغاز کرد. گروه اطلاعرسانی الاعلام الحربی(وابسته به حزبالله لبنان) با اعلام این خبر، گزارش داد ارتش سوریه طی این عملیات موفق شد 9 پاسگاه مرزی را از ابتدای پاسگاه ۷۹ تا ۷۱ که به عرض یک تا 3 کیلومتر بود، به کنترل خود درآورد. در این عملیات ارتش سوریه همچنین توانست روستاها و مناطق «صماد، سمج، ارض الاطرش، طیسیا، خربه قولوه، ابوقطونه، المشافی، أبو رأس، السماقیات، العمان، ندی و مقتله» را آزاد کند. به گزارش همین مرکز، ارتش سوریه همچنین «تیپ ۲۸ پدافند هوایی» در غرب منطقه صیدا و «تیپ 99» در شمال النعیمه واقع در حومه درعا را آزاد کرد. گفتنی است، شهرک «صیدا» در ۱۰ کیلومتری شرق درعا قرار دارد و از مهمترین مراکز تروریستها به شمار میرفت که با آزادی این شهرک، ارتش سوریه توانسته گام بلندی برای پاکسازی شرق استان درعا بردارد. طبق گزارش گروه اطلاعرسانی «الاعلام الحربی»، ظهر جمعه ارتش سوریه گذرگاه مرزی النصیب در مرز اردن را آزاد کرد. رسانههای وابسته به مخالفان مسلح دولت سوریه به آزادسازی این گذرگاه اذعان کردند و ارتش سوریه پرچم این کشور را در گذرگاه النصیب به اهتزار درآورد. طی چند روز عملیات ارتش سوریه در امتداد مرز اردن، مساحتی به طول 20 کیلومتر از مرز سوریه آزاد و پاکسازی شده است. ارسال به دوستان
اروپا پناهجویان را بازمیگرداند
گروه بینالملل: بحران مهاجران بالاخره با توافق آلمان و اتریش در غرب اروپا به آرامش نسبی رسیده است. این خبر بسیار بدی برای مهاجرانی است که برای حضور در آلمان و اتریش برنامهریزی کرده و خواهان استفاده از قانون دوبلین بودند. قانون دوبلین میگوید پناهجویان باید در همان اولین کشور امنی که رسیدند اعلام پناهندگی کنند و حق انتخابی جهت کشور را ندارند. اما بعدها تبصرههایی به این قانون اضافه شد و پناهجویان از مرزهای یونان و اسپانیا و حتی پرتغال وارد آلمان و کشورهای اروپای غربی میشدند و در این کشورها اعلام پناهندگی میکردند و کشورهای میزبان آنها را به کشورهای مبدأ بازنمیگرداندند. پیش از این، وقتی فردی در یک کشور اتحادیه اروپایی درخواست پناهندگی میداد وظیفه اداره امور پناهندگی آن کشور بود که ابتدا کنترل کند آیا فرد متقاضی قبلاً در یک کشور دیگر عضو اتحادیه اروپایی یا عضو پیمان شنگن درخواست پناهندگی داده بوده است یا خیر. این تحول در حالی رخ میدهد که آلمان و اتریش از این پس پناهجویان خود را به کشورهای مبدأ بازمیگردانند تا در آن کشورها درباره سرنوشت آنها تصمیمگیری شود. این توافق نخست در دولت آلمان رخ داد و پس آن دولت راستگرای اتریش آن را تکمیل کرد تا عملا روند جدیدی برای مهاجران در قاره اروپا پیش آید. نخستوزیر اتریش اما در این رابطه به خبرنگاران گفت: اروپا بدون مرزهای داخلی تنها در صورتی میتواند وجود داشته باشد که مرزهای خارجی آن مستحکم باشد. در حال حاضر، آلمان و اتریش مهاجرانی را که از مرزهای یونان و دیگر کشورهای جنوبی وارد شده باشند نمیپذیرند و آنها را بازمیگردانند. این بازگشت در حالی رخ میدهد که در هفتههای گذشته دولت مرکل تحت فشارهای شدیدی از سوی محافل داخلی آلمان قرار داشت که سیاستهای مهاجرتی این کشور را تغییر دهد. اما در ایتالیا شرایط بهگونه دیگری پیش میرود و دولت دست راستی سالوینی در این کشور خواهان رفع تحریمهای جهانی علیه لیبی است تا موج مهاجرانی را که از سوی جنوب به سوی این کشور میآیند، محدود کند. اروپا به صورتپاد ساعتگرد به سوی گذشتهاش بازمیگردد، چرا که خروج انگلیس از اتحادیه و کمرنگ شدن نقش سازمانهای امنیتی چون ناتو در کنار بحران مهاجران از جمله مسائلی است که نشان میدهد اروپا طی سالهای آینده بستر مناسبی برای رشد جریانهای راستگرایانهای است که با سیاستهای اقتصادباز اتحادیه مخالف بوده و با سیاستهای پذیرش مهاجران نیز همسویی ندارند. همانطور که اشاره شد بر اساس توافقی که میان اتریش و آلمان به امضا رسید افراد از مرزهای آلمان و اتریش به سوی کشورهای مبدأشان جهت بررسی پناهجویی بازگردانده میشوند. کشورهای جنوب اروپا اما در توافقی دیگر به عنوان «گروه عمل» درباره مسائل پناهجویان در حال تصمیمگیری هستند. احزاب راستگرا در اروپا قدرت خود را وابسته به سیاستهای ضدمهاجرتی میدانند. سیاستهایی که در میان افکار عمومی حامیان بسیار زیادی داشته و از نظر اقتصادی نیز میتواند برای این کشورها نوعی انبساط مالی ایجاد کند. ارسال به دوستان
پوتین فشارهای ترامپ را دفع میکند
گروه بینالملل: ترامپ و پوتین قرار است شانزدهم جولای در هلسینکی دیدار کنند. درباره این دیدار گمانهزنیهای زیادی شده است و با توجه به رای دادگاه درباره دخالت قطعی مسکو در انتخابات آمریکا، این ملاقات زیر فشارهای شدید مخالفان ترامپ در داخل ایالات متحده پیش خواهد رفت اما رئیسجمهور چهلوپنجم آمریکا برای تخلیه بار فشارهای شدیدی که در حال حاضر مجبور به تحمل آن است 2 راه در مقابل خود میبینند؛ نخست فشار به روسیه برای تعیین تکلیف پرونده سوریه و دوم فشار برای خروج نیروهای ایرانی در خاک سوریه. اما آیا پوتین این فشارها را تحمل خواهد کرد؟ به نظر نمیرسد رئیسجمهوری آمریکا بتواند همتای روس خود را برای تعیین تکلیف مسائلی که در سوریه رخ میدهد متقاعد کند. مسکو توانسته است پیشرویهای قابل قبولی در خاک سوریه داشته باشد و شرط خروج اسد از قدرت نیز دیگر وجود ندارد و روسیه در عین حال میداند برای آنکه بتواند موضع برتر خود را در حوزه پاسیفیک حفظ کند مجبور است درباره سوریه با موضعی قاطعتر برخورد کرده و زیر بار فشارهایی که ترامپ با وجود تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد روسیه وضع کرده است نرود. از سوی دیگر، برخی تحلیلگران بر این باور بودند که ترامپ مساله حاکمیت روسیه بر کریمه را به رسمیت خواهد شناخت در صورتی که مسکو امتیازاتی در سوریه در اختیار این کشور قرار دهد اما این ایده تا زمانی که روسیه دست برتر را در معادلات دمشق دارد غیرواقعی به نظر میرسد. اما نشریه آمریکایی فارین پالیسی درباره اجلاس هلسینکی مینویسد اگر ترامپ، پوتین را برای اتخاذ سیاست همسو با آمریکا درباره خروج نیروهای ایرانی از سوریه تحت فشار قرار دهد عملا با یک جواب ساده مواجهه خواهد شد: «نه». در همین حال، مساله مهم دیگری که وجود دارد آن است که پوتین حتی نمیخواهد ایران از سوریه خارج شود و اگر هم وی خواهان این خروج باشد از اهرمهای کافی برای مجبور کردن تهران برای خروج از مناطق تحتکنترلش برخوردار نیست. یوری بارمین، عضو شورای مشورتی سیاست خارجی روسیه در این باره معتقد است مسکو به حمایت از همپیمانانش ادامه خواهد داد زیرا اگر قرار بود ما دوستان خود را کنار بگذاریم مدتها قبل باید ایران و سوریه را رها میکردیم. از سوی دیگر، سفیر سابق آمریکا در روسیه درباره گفتوگوهای جان بولتون و خواسته وی برای اعمال نفوذ مسکو در تهران برای خروج از سوریه بر این ایده استوار است که مسکو چنین تاثیرگذاریای بر ایران ندارد. ارسال به دوستان
داعش یک خطر زنده است
گروه بینالملل: زمانی که سال 2017 شهر رقه به عنوان مرکز گروه تروریستی – صهیونیستی داعش سقوط کرد به نظر میرسید کار این جریان تروریستی در سوریه به پایان رسیده است. این جریان تروریستی که با حمایتهای مستقیم و غیرمستقیم سرویسهای اطلاعاتی کشورهای مختلف از جمله چند کشور عرب خاورمیانه و بویژه رژیم اشغالگر قدس توانسته بود منطقهای به اندازه کشور بلژیک را در میان عراق و سوریه تحت اشغال خود قرار دهد اکنون در بخشهای بسیار کوچکی از سوریه محدود شده است اما سلاحهای این جریان تروریستی کماکان میتواند تهدیدی علیه امنیت بینالمللی باشد. گزارشها نشان میدهد داعش با گذشت 9 ماه از سقوط رقه کماکان در بخشهایی که به گفته تحلیلگران محدودهای آلوده نامیده میشود فعالیت خود را از سر گرفته است. داعش که طی سالهای گذشته با استفاده از کانالهای مالی و تسلیحاتی تسلیح و تروریستهای آن آموزش دیده شده بودند با انبار قابل توجهی از ادوات مخرب و کشنده مواجهه است که میتواند همانطور که اشاره شد بسیاری از مناطق و کشورهای منطقه شمال آفریقا تا حوزه مدیترانه را تهدید کند. بر اساس گزارشهایی که موسسه صلح استکلهم منتشر کرده است در جنگ محدود هوایی که آمریکا و متحدانش در شمال عراق و جنوب سوریه صورت دادند 107 هزار و 814 بمب و موشک علیه 29 هزار و 741 هدف استفاده شد که 60 هزار هدف داعشی از میان رفتهاند. اما این تمام آنچه در سوریه رخ داده است نیست چرا که 6321 شهروند در این مناطق توسط بمبارانها کشته شدهاند. با تمام این توضیحات باید به این نکته اشاره کرد که داعش در حال حاضر یک محدوده کوچک در شرق سوریه را در اختیار دارد اما شبکههای اجتماعی و گروههای عضوگیری آن در مصر و فیلیپین بشدت فعالیت میکنند و کشورهایی چون نیجر، سومالی و بخشهایی از مالی و نیجریه هم توسط این گروه مورد تهدید قرار میگیرند. این فعالیت بر اساس حقایقی که مجله پولیتیکو منتشر کرده است منجر به حضور نیروهای ویژه آمریکایی برای مقابله با این گروه میشود که هدف سیاسی پشتپرده آن رقابت با چینی است که در حال نفوذ در قاره آفریقا و کشورهای ثروتمند این حوزه است. آنچه گروههای نخبگان غربی حاضر به شنیدن آن نیستند این است که منابع مالی که داعش با تکیه بر آن تسلیحات خود را تکمیل میکند قطع یا محدود نشدهاند به همین علت جریانهای تروریستی کماکان به عنوان یک خطر جدی در منطقه خاورمیانه و آفریقا حضوری جدی و فعال خواهند داشت. ارسال به دوستان
دغدغههای اردن در جنوب سوریه
عبدالباری عطوان: بعد از 8 سال جنگ مخرب در سوریه که قرار بود ارتش جمهوری عربی سوریه را خسته و نیز نظام حاکم را سرنگون کند، سطح نگرانی در میان کشورهایی که از این جنگ، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، حمایت میکردند، افزایش مییابد. ما اینجا از اردن، رژیم اشغالگر اسرائیل، ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای عربی حوزه خلیجفارس صحبت میکنیم. طی سال جاری بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل برای دومین بار به مسکو پرواز میکند تا با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه دیدار و از وی درخواست کمک کند. آن هم زمانیکه ارتش سوریه به سیطره کامل بر استان درعا و استقرار نیروهایش برای نبرد در جبهه جولان اشغالی نزدیک شده است. قبل از سفر نتانیاهو به پایتخت روسیه، ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن وارد مسکو شد و با همتای روس خود «سرگئی لاوروف» دیدار و از وی درخواست کرد میانجیگری روسیه با گروههای معارض مسلح در جنوب سوریه از سرگرفته شود. او متعهد به عقبنشینی این گروهها از بیشتر شروطشان، تحویل یکباره تسلیحات و خروج از مناطق تحت اشغالشان در جنوب درعا شد. وزیر اردنی خواستههای خود را مطرح کرد و بعد از بمباران شدید (از سوی) روسیه، بلافاصله ازسرگیری مذاکرات به جریان افتاد و پیام این وضعیت واضح است: هیچ راهی جز برونرفتی که بر سر میز مطرح میشود، وجود ندارد؛ یعنی سناریوی غوطه شرقی یا تحمل نتایج و عواقبهای مخالفت و سرکشی. اردن خواهان راهحلی سریع برای بحران جنوب سوریه و بازگشت حاکمیت سوریه بر گذرگاه مرزی «نصیب» جهت تحقق هدف اصلی خود است؛ نخست تضمین تزریق 400 میلیون دلار به صندوق بودجه اردن از طریق اخذ مالیات بر کالاها و کامیونهایی که در حال تردد در این مسیر هستند و دوم، طولانی نشدن مدت بسته بودن مرزهای اردن به روی 200 هزار آواره که نیمی از آنها در لب مرز سوریه هستند و منتظرند اردن از این تصمیم خود (بستن مرز) صرفنظر کند. بسته شدن مرزهای اردن به روی آوارگان «بالقوه» سوری تنها به این دلیل نیست که هزینه مالی سنگینی را در نتیجه ورودشان به اردن که با بحران شدید اقتصادی روبهرو است، به دولت این کشور تحمیل میکنند، بلکه دلایل کاملا امنیتی نیز دارد، چرا که مقامهای اردنی بخوبی میدانند سوریها و همپیمان ایرانیشان به سهولت نقش اردن را در تجهیز و تسلیح معارضان سوری و نیز توصیههای مکررشان به بشار اسد را برای کنارهگیری و ترک این کشور جهت جلوگیری از کشتار فراموش نمیکنند و همین امر میتواند به اقدامات انتقامی آن هم پس از فروکش کردن بحران و پایان جنگ منجر شود. این موضوع احتمالی این روزها شدیدا روی میز بررسیهای دستگاههای امنیتی اردن قرار دارد. به اعتقاد بسیاری، دلیل واقعی بسته شدن مرزهای اردن اینبار نگرانی از حضور هستههای اطلاعاتی آموزشدیده سوریه در میان آوارگان و سپس اقدام به عملیات انتقامجویانه و همچنین نفوذ عناصر مسلح معارض نظام در هیات آوارگان و اقدام به تحرکات خشونتبار است که میتواند با ایجاد تنشهای امنیتی، ثبات اردن را متزلزل کند. نگرانی اسرائیل بسیار بزرگتر از همتای اردنیاش است؛ تمام تهدیدهای اسرائیلی که از زبان نتانیاهو و وزیر جنگ او، آویگدور لیبرمن مبنی بر جلوگیری از حضور نیروهای ایرانی یا نیروهای وابسته به حزبالله لبنان در اراضی سوریه صادر شده، در تحقق اهدافش شکست خورده است و شروع به دادن نتایج معکوس میکند. با تهدیدهایی که روز پنجشنبه گذشته از زبان گلعاد اردان، وزیر امنیت داخلی اسرائیل مبنی بر بمباران نیروهای سوریه که به جولان اشغالی نزدیک شوند، صادر شده است، با تمسخر و بیتوجهی برخورد میشود؛ برای اینکه این تهدیدها بیارزش است و هیچکسی را نمیترساند. نگرانی عمده رهبران اسرائیلی در حال حاضر، مهارت بالای رزمی ارتش سوریه و همپیمانان آن، خواه ایرانیها یا مبارزان حزبالله است. اسرائیلیها میخواهند جبهه نوار غزه از طریق توافق (آتشبس) طولانیمدت آرام باشد تا به جبهه خطرناک شمالی سرگرم شوند؛ برای اینکه این رژیم نمیتواند همزمان در 2 جبهه وارد جنگ شود. مهمترین موضوع در دستور کار رایزنیهای نتانیاهو با میزبانش یعنی پوتین در روز چهارشنبه، اوضاع پس از نزدیک شدن پایان بحران سوریه است. برای ما پیشبینی نتایج و خروجی این سفر دشوار است ولی در مقایسه با دیدارهای قبلی، قدر مسلم آن است که نتانیاهو با اطمینان خاطر به تلآویو بازنمیگردد و طبق عادت، نتانیاهو فهرستی از درخواستها را تقدیم میکند ولی پوتین فقط معدودی از آنها را اجرا میکند. ارسال به دوستان
چهارگوشه
حکم 10 سال زندان برای نواز شریف ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|