سیدحبیب‌الله بهشتی: پنتاگون سیاست‌های خود را برای سال 2018 اعلام کرد. در حالی که آمریکایی‌ها 800 پایگاه نظامی در 70 کشور جهان مستقر کرده‌اند، به دنبال گسترش نفوذ خود در آسیا و شرق اروپا هستند. هدف آنها در آسیا چین اعلام شده و در اروپا مدعی‌اند خطر روسیه هنوز مهار نشده است. این در حالی است که شرکت‌های آمریکایی از «مک دونالد» تا «مک دانلد داگالاس» مجموعه‌ای از فعالیت‌ها را در سطوح مختلف پیگیری می‌کنند. مک دونالد ذائقه جهان را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و مک دانلد داگلاس به آنها جنگنده می‌فروشد. در عین حال که بودجه نظامی آمریکا برای سال 2019 به طور قابل توجهی افزایش یافته و به 700 میلیارد دلار رسیده است. ترس و تردید عاملی است که آمریکایی‌ها آن را در استراتژی نظامی خود در نظر گرفته‌اند. جنگ با سیاست بازدارندگی امنیتی شاید در ظاهر ترکیبی عوام‌فریبانه باشد اما با توجه به سیاست‌هایی که آمریکایی‌هایی طی سال‌های گذشته و پس از پایان جنگ سرد  آن را در چارچوب عملیاتی خود قرار داده‌اند، می‌تواند کاملا گواه سیاست‌های پشت‌پرده آنها باشد. همانند آنچه در نوشتار شکسپیر آمده است چهره دروغین به دنبال پنهان کردن قلب دروغین است که درباره ایالات متحده ردپای این مساله کاملا در سیاست‌های آن قابل مشاهده است. در حال حاضر و با گذشت  بیش از 16 سال از جنگ افغانستان شاهد حضور پرتعداد نیروهای آمریکایی در این کشور جنگ‌زده هستیم؛ فضای سیاسی بی‌ثبات است، طالبان کماکان قدرت دارد و برای محدود کردن آن و بر هم زدن فضای سیاسی بعضا آمریکایی‌ها به دنبال گروه‌های خشن و مسلح دیگری هستند تا حضور خود را در این کشور توجیه کنند. حضور آنها در افغانستان بخشی از سیاست بازدارندگی است که در دکترین نظامی این کشور به وضوح دیده می‌شود. آمریکایی‌ها با ایجاد تهدید خود را به عنوان عامل بازدارنده این ویروس معرفی کرده و در بخش‌های مختلفی از جهان به سرعت تکثیر شده‌اند. این سیاست ایالات متحده در میان اعضای ناتو نیز طرفدارانی دارد به طوری که شاهد افزایش نیروهای آمریکایی در لهستان و ایجاد پایگاه در این کشور توسط آنها برای جلوگیری از تهدید به اصطلاح روسیه هستیم. آمریکایی‌ها حضور نظامی خود را در جهان با سیاست بازدارندگی توجیه می‌کنند در حالی که این سیاست منجر به تکثیر و افزایش حضور آنها در بیشتر جبهه‌های جهانی است. توجیه نظامی ایالات متحده سیاست بازدارندگی از وقوع جنگ است به همین منظور سیاست افزایش نیروهای آمریکایی در اروپا و انتقال آن به شرق آسیا از سوی جریان‌های مختلف نظامی و سیاسی در ایالات متحده دیده می‌شود. در همین چارچوب شاهد آن هستیم که هژمونی اقتصادی آمریکا در خدمت هژمونی نظامی این کشور عمل کرده و این دو بخش خدمات متفاوت و بعضا مستقلی را به یکدیگر می‌دهند که انگیزه اصلی آن جهانی ناامن‌تر با ایده ترس و تردید است. این جهان ناامن را رسانه‌های آمریکایی تبلیغ می‌کنند، جریان‌های سیاسی و سیاستمداران ایالات متحده آن را پیاده‌سازی و باورپذیر می‌کنند و سربازان و ارتش در کنار فناوری‌های نظامی آن را به جهان عرضه می‌کنند. این مثلث که شامل رسانه‌ها، سیاستمداران و بخش‌های نظامی است به کمک خوراک‌های اقتصادی در سراسر جهان غرب نفوذ یافته و حتی در مجموعه کشورهای عربی و شرق آسیا نیز توانسته است حامیان داخلی برای خود بیابد که حضور نظامی آمریکا در سراسر جهان را توجیه‌پذیر می‌کند. آمریکایی‌ها با محصور کردن قدرت تلاش می‌کنند همانند گذشتگان صاحب قدرت در تمدن غربی رفتار کنند. این کنش‌ها همانند آن چیزی است  که در روم باستان، در یونان و بعضا در امپراتوری‌های مدرن غربی به پیشرانه‌ها مبدل شد که توانست استعمار نوین را در عرصه بین‌المللی معرفی کند. اما در سال 2018 دشمن اصلی در جهان و دشمنی که تمدن بشری را در تیررس خود قرار داده، کاخ سفید است. این نظام سیاسی در اروپا با با بر هم زدن تمام کانون‌های قدرت و وابسته کردن آنها به مجموعه‌های آمریکایی عملا از هر گونه تمرکز قوای توانمند جلوگیری کرد. این سیاست جلوگیری امروز کاملا در ناتو و اتحادیه اروپایی و سیاست‌های امنیتی این قاره قابل مشاهده است.
 

دامنه اعتراضات علیه اوضاع نابسامان اقتصادی، خدمت‌رسانی شهری و قطعی مکرر آب و برق، فساد اداری و بیکاری جوانان در جنوب عراق به مرگ 2 نفر و زخمی شدن 60 تن از جمله 31 نیروی امنیتی و تعطیلی چندین ساعته فرودگاه نجف منجر شد. روز جمعه در ششمین روز این اعتراضات علاوه بر بصره، شهرهای ناصریه (مرکز استان ذی‌قار)، العماره (مرکز استان میسان)، کربلا و نجف اشرف نیز شاهد تظاهرات‌های مردمی بود. شدت این اعتراض‌ها به حدی بود که شورای وزارتی امنیت ملی نشستی فوق‌العاده به ریاست حیدر العبادی، نخست‌وزیر و و فرماندهی کل نیروهای مسلح برگزار کرد و مقامات سیاسی عراق به این اعتراض‌ها واکنش نشان دادند. وزرای دفاع، کشور و امنیت ملی، رئیس دستگاه اطلاعاتی و مشاور شورای امنیت ملی و رئیس ستاد مشترک ارتش عراق در این نشست حضور داشتند و برخی منابع می‌گویند این نشست چند ساعت پس از اعزام نیروهای نظامی و امنیتی به مناطق مختلف کشور برگزار شد. گفته می‌شود دولت عراق برای مهار شرایط به وجود آمده 10 هزار سرباز و نیروهای امنیتی به منظور حفظ امنیت استان‌های مختلف اعزام کرده و تیپ واکنش سریع وابسته به پلیس فدرال عراق را برای  حفظ امنیت استان بصره  مامور کرده است.  ثامر الحسینی، فرمانده تیپ واکنش سریع وابسته به پلیس فدرال عراق از دستور فرمانده کل نیروهای مسلح عراق برای  حفظ امنیت استان بصره  توسط  6 یگان از این تیپ و 6 یگان نیروهای مبارزه با تروریسم و همچنین تعدادی از تیپ‌های ارتش عراق از روز شنبه خبر داد. آیت‌الله سیستانی، مرجع عالیقدر شیعیان عراق با معترضان اعلام همبستگی کرده و آنها را فراخوانده تا خواسته‌های خود را از راه‌های مسالمت‌آمیز بیان کنند. او از دولت مرکزی عراق و مقام‌های محلی خواسته با مردم وارد گفت‌وگو شده و «برنامه‌ای تدوین کنند که مشکلات آنها را سریعا حل کند». بنا بر گزارش رسانه‌های محلی عراق، اعتراض‌ها و تظاهرات‌ها در بصره، ذی‌قار، نجف اشرف و کربلای معلی تا به آتش کشیدن دفتر احزاب سیاسی نیز رسید. در همین راستا، یک افسر عالی‌رتبه در وزارت کشور عراق نوشت: طی تظاهرات‌ها و اعتراض‌های جمعه شب پیش، 9 دفتر و مقر حزب در استان‌های بصره، ذی‌قار، نجف اشرف و کربلای معلا به آتش کشیده شد که دفتر احزاب الدعوه، جریان الحکمه، الفضیله، عصائب اهل الحق، گردان‌های حزب‌الله و ائتلاف الفتح بود. صدها عراقی نیز عصر جمعه به فرودگاه نجف یورش برده، وارد سالن فرودگاه شدند و تا باند پرواز فرودگاه پیش‌رفتند که باعث توقف پروازها از و به این فرودگاه پررفت‌وآمد عراقی شد. شبکه العالم در آخرین ساعات روز جمعه گزارش داد پروازها در فرودگاه نجف پس از آرام شدن اعتراضات و خروج تظاهر‌کنندگان از سر گرفته شد. در همین حال پلیس نجف در همه مناطق این استان برای ساعاتی مقررات منع آمد و شد وضع کرد.

با پایان یافتن حضور گروه‌های شورشی در جنوب سوریه، توجهات معطوف شمال این کشور می‌شود و استان ادلب واقع در شمال غرب سوریه آخرین پایگاه گروه‌های شورشی است؛ همزمان با نزدیک شدن زمان تعیین سرنوشت این استان، اطلاعات موجود درباره این منطقه از وجود آشوب در ادلب خبر می‌دهد. طبق اظهارات رهبران گروه‌های شورشی در شمال سوریه، در میان این گروه‌ها نگرانی درباره تحولات ناگهانی از جمله کودتای ساکنان یا تشکیلات نظامی به نفع ارتش سوریه در آغاز درگیری‌ها موج می‌زند و رهبران گروه‌ها نسبت به خیانت، تسلیم و نفوذها هشدار دادند و تهدید کردند کسی که دست به این اقدامات بزند را مجازات می‌کنند. منابع داخلی اعلام کردند، تعدادی از مقامات در استان ادلب برای تحویل دادن مناطق خود و ایجاد حل‌وفصل با دولت سوریه اقدام به رایزنی با مرکز آشتی روسیه در سوریه کرده‌اند. این منابع تصریح کردند، اخبار ادلب نشان می‌دهد که مردم این استان علیه گروه‌های شورشی بوده و در صورت ورود ارتش سوریه از آن استقبال خواهند کرد. با وجود کنترل کامل گروه تروریستی جبهه‌النصره در سال ۲۰۱۵ بر استان ادلب، دولت سوریه و سازمان‌های آن به دنبال نفوذ به داخل این استان بوده و در انتظار ورود ارتش سوریه به ادلب هستند. گروه‌های شورشی تلاش می‌کنند از توافقنامه کاهش تنش که شامل ادلب و حومه‌های آن می‌شود، استفاده کنند اما روسیه بارها اعلام کرده، این توافقنامه شامل گروه‌های تروریستی در داخل و خارج از مناطق کاهش تنش نمی‌شود. از این رو، این نکته باب ورودی برای مداخله نظامی در ادلب خواهد بود. از سوی دیگر به دنبال بسته شدن پرونده نظامیان شورشی پس از خروج آنها از این مناطق، ترکیه نیروهای نظامی خود در برخی مناطق مستقر در ادلب را کاهش داده و برخی ایست‌های بازرسی خود در سوریه را به درخواست روسیه از بین برده است و این بدین معنی است که درگیری در ادلب نزدیک است و ترکیه با گزینه روسی- سوری مبنی بر بستن پرونده ادلب به همان شیوه‌ای که پرونده حلب، غوطه و درعا پایان یافت، تعامل خواهد کرد. در درگیری احتمالی ادلب گزینه انتقال شورشیان وجود نخواهد داشت، به همین دلیل همه در این درگیری به نبرد خواهند پرداخت. گروه موسوم به «دیدبان حقوق‌بشر سوریه»، وابسته به معارضان، می‌گوید بعد از بازپس‌گیری غوطه شرقی و کل دمشق و بخش اعظم درعا نیروهای نظام سوریه با توجه به مساحت سوریه که ۱۸۵ کیلومتر مربع است اکنون ۶۱ درصد از مساحت کل کشور را در اختیار دارند در حالی که قبل از عملیات گسترش نفوذ تنها ۱۷ درصد را در اختیار داشتند. به گفته فابریس بالانش، جغرافیدان سوری، در مناطق تحت تسلط دولت سوریه ۷۲ درصد جمعیت این کشور زندگی می‌کنند و 6 میلیون سوری نیز در خارج از کشور آواره هستند و حدود 7 میلیون نفر نیز از بین ۲۳ میلیون نفر از منازل‌شان کوچ کرده‌اند.

زیبا اکبرزاده: همزمان با اعلام خبر بازداشت نواز شریف، نخست‌وزیر برکنارشده پاکستان و دخترش و 2 هفته مانده به انتخابات در این کشور، 2 بمب‌گذاری در شهرهای کویته و بنو جان ده‌ها نفر را گرفت. گزارش‌ها حاکی‌ است که سوءقصدی انتحاری در بلوچستان، جنوب غربی پاکستان، در کارزار انتخاباتی کاندیدای حزب «عوامی لیگ» جان 128 نفر را گرفت. گفته می‌شود حدود ۳۰۰ نفر نیز زخمی شده‌اند که حال برخی از آنها وخیم است. رئیس پلیس کویته به خبرگزاری رویترز گفته است عامل حمله، خود را در میتینگ سراج رئیسانی، نامزد ایالت بلوچستان منفجر کرد. کمی قبل از این سوءقصد، بمب دیگری ۴ نفر را در میتینگ انتخاباتی اکرم خان دورانی، یکی دیگر از متحدان حزب نواز شریف در شهر بنو به کشتن داده بود. اکرم خان دورانی از حزب مذهبی «متحد مجلس عمل» کاندیدای انتخابات شده است. انفجار بمب در کاروان انتخاباتی سراج رئیسانی، خونین‌ترین حمله در پاکستان ظرف 4 سال گذشته است و سومین مورد سوءقصد در یک هفته در چارچوب کارزارهای انتخابات پارلمانی این کشور. دولت ایالتی به این مناسبت 2 روز عزای عمومی اعلام کرد.  گروه تروریستی داعش با درج نوشته‌ای در وبسایتش، موسوم به «اعماق»، مسؤولیت این حمله انتحاری را برعهده گرفت. در انتخابات پیش روی پاکستان، رقیب اصلی حزب «مسلم لیگ» شاخه نواز شریف، حزب «تحریک انصاف» به رهبری عمران خان، ستاره کریکت و سیاستمدار پاکستانی است. تکلیف 342 کرسی پارلمان در این انتخابات مشخص خواهد شد.  اهمیت این انتخابات، در حکمی است که بتازگی علیه نخست‌وزیر سابق و رهبر معزول حزب حاکم مسلم لیگ صادر شده است. دادگاه عالی پاکستان، یک هفته قبل نواز شریف را به صورت غیابی به 10سال زندان محکوم و روز جمعه او و دخترش مریم را در فرودگاه لاهور بازداشت کرد. نخست‌وزیر پیشین پاکستان به فساد مالی متهم شده و دخترش مریم نیز به عنوان شریک جرم پدر، حکم ۷سال زندان و مجازات نقدی 5/2 میلیون دلاری دریافت کرده است. نواز شریف که برای درمان همسرش در لندن به سر می‌برد، پس از صدور حکم اعلام کرد برای اعتراض به کشور باز خواهد گشت. او که دبیرکل حزب «مسلم لیگ» بود، در جولای ۲۰۱۷ پس از 3 بار تصدی پست نخست‌وزیری، با حکم دادگاه از ریاست دولت و دبیرکلی حزب برکنار شد.  انتخابات قرار است ۲۵ جولای (سوم مرداد) برگزار شود و نظرسنجی‌های فعلی نشان از پیشتازی اکرم خان دورانی و عمران خان دارد. هر یک از این دو در صورت پیروزی به نخست‌وزیری پاکستان خواهند رسید. اکرم خان دورانی، وزیر سابق مسکن و کار پاکستان، شخصیتی اسلامگراست و از حزب «متحد مجلس عمل» که ائتلافی از گروه‌های تندرو مذهبی است نامزد انتخابات شده است. عمران خان، بازیکن سابق تیم‌ملی کریکت و همچنین نماینده پیشین پارلمان پاکستان، چهره‌ای شناخته‌شده است و با حزب «تحریک انصاف» در انتخابات شرکت کرده است.
 

ماری دوسکی*:  توهین، خشونت و تهدید؛ این تمام آن چیزی است که ترامپ علیه ترزا می‌، نخست‌وزیر انگلیس طی 3 روز سفر به این کشور نشان داد اما در عمق این گفتمان چه چیزی نهفته است؟  ترامپ گفت‌وگویی جنجالی را با روزنامه «سان» انجام داد، مصاحبه‌ای که قرار بود تنها 10 دقیقه وقت رئیس‌جمهوری آمریکا را بگیرید اما این گفت‌وگو 28 دقیقه به درازا کشید. خبرنگار سان شاید خوش‌شانس‌ترین فرد در فضای سیاسی روابط انگلیس و آمریکا باشد، چرا که او توانسته جملات آتشینی را علیه دولت ترزا می ‌از لابه‌لای صحبت‌های ترامپ استخراج کند؛ «توافق تجاری میان آمریکا و انگلیس در کار نخواهد بود»، «سیاست‌های خروج از اتحادیه اروپایی می ‌قابل قبول نیست» و جملات دیگری از این دست. اما در فضای رسمی ترامپ عکس این رفتار را از خود نشان داد؛ تلاش کرد می ‌را نخست‌وزیری قدرتمند معرفی کند و در عین حال گفت قصدی برای دخالت در امور داخلی انگلیس نداشته است. برگ‌های دفترچه خاطرات سفر ترامپ اما یکی پس از دیگری ورق می‌خورد تا جایی که رئیس‌جمهور آمریکا گفت: من فکر می‌کنم آنچه مردم انگلیس برای خروج از اتحادیه اروپایی به آن رای داده‌اند با آنچه امروز دولت می درباره طرح خروج انجام می‌دهد متفاوت است. در میان اظهارنظرهایی که ترامپ در انگلیس کرد نمی‌توان تنها به گفت‌وگوی او با نشریه سان تکیه داشت اما از برآیند تحولاتی که در لندن رخ داد می‌توان این نتیجه‌گیری کلی را کرد که انگلیس در فضای عمومی‌اش از رئیس‌جمهور آمریکا استقبال نکرد و او را مجبور کرد برای جلساتش به خارج از شهر برود تا شاید امنیتش حفظ شود و مجبور نباشد با موج عظیمی از معترضان  سرشاخ شود.
درگیری اصلی میان ترزا می‌ و ترامپ را باید در این جمله رئیس‌جمهور آمریکا جست‌وجو کرد: «من صحبت‌های زیادی با می‌ کرده‌ام و راه‌حل‌هایی به او ارائه داده‌ام، او نمی‌خواهد به من گوش دهد و راه خودش را رفت». دخالت در سیاست انگلیس تا جایی از سوی رئیس‌جمهور آمریکا پیش رفت که او بوریس جانسون، وزیر خارجه مستعفی دولت ترزا می‌ را فردی باهوش و گزینه‌ای مناسب برای تصدی مقام نخست‌وزیری دانست. آیا گفتمان ترامپ از این هم پیش‌تر خواهد رفت؟ آیا رئیس‌جمهوری آمریکا با این گفتمان می‌تواند مساله دیپلماسی را در دستور کار خود کماکان حفظ کند؟ بعید به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها بتوانند با چنین گفتمانی، شرکای خود در سطح بین‌المللی را متقاعد کنند تا کماکان همپیمانی‌شان را با واشنگتن حفظ کنند. رفتار غیرمتعارف ترامپ و گفتمان او در عرصه سیاست جهانی عملا مواضع واشنگتن را در قبال شرکا و رقبایش در سطح جهان متزلزل کرده است. زبان ترامپ و رفتار او سوالاتی را درباره مفید بودن و نبودن اتحادیه‌هایی نظیر ناتو پیش می‌آورد و هر نوع ارتباط با آمریکا را در حال حاضر در معرض سوال قرار می‌دهد. در این بین سوال دیگری که مطرح می‌شود آن است که بسیاری می‌گویند ترامپ صادقانه در قبال رهبران اروپایی رفتار می‌کند و از هر گونه سیاست‌ورزی در قبال آنها پرهیز می‌کند، آیا در حال حاضر صداقت داشتن در عرصه روابط بین‌الملل آن هم به سبک ترامپ که مواضعش چه در میان دوستان و دشمنانش کاملا آشکار است مساله‌ای است که هزینه‌ها را برای ایالات متحده کم ‌کند؟ بعید به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها در قبال شرکای اروپایی خود بتوانند توان این حجم از فشار و دخالت را داشته باشند و مادامی که ترامپ به رفتارهای خارج از عرف خود ادامه دهد، عملا باید شاهد افزایش کشمکش‌ها و چالش‌های میان رهبران اروپا و وی باشیم. سفر ترامپ به انگلیس را شاید بتوان به پایان دیپلماسی تعبیر کرد، زیرا نتیجه مذاکرات او با رهبران اروپایی چندان خوب نبود و پس از آن دیدارهایش در انگلیس نیز مشکلات فراوانی را ایجاد کرد. مسائلی که دو سوی آتلانتیک و شرکای قدیمی را به یکدیگر بدبین کرده است.
*گاردین

وضعیت فوق‌العاده در ترکیه لغو می‌شود
یکی از مشاوران ارشد رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کرد، وضعیت فوق‌العاده در ترکیه که بعد از کودتای نافرجام ۲۰۱۶ اعمال شده بود، ‌انتظار می‌رود در ۱۸ ماه ژوئیه لغو شود. ابراهیم کالین اعلام کرد: اگر بار دیگر ترکیه با یک تهدید غیرمعمول مواجه شود مکانیزم وضعیت فوق‌العاده می‌تواند دوباره اعمال شود. ترکیه برای نخستین‌بار وضعیت فوق‌العاده را در ۲۰ ماه ژوئیه ۲۰۱۶ بعد از کودتای نافرجام، اعمال کرد. پس از آن وضعیت فوق‌العاده در این کشور برای 7 بار تمدید شده و تاکنون ادامه دارد.

یورش صهیونیست‌ها به مراسم عروسی در کرانه باختری
در جریان تظاهرات «جمعه وفاداری به خان الاحمر» که در قالب تظاهرات بازگشت و شکستن محاصره در نوار مرزی غزه برگزار شد یک نوجوان فلسطینی شهید و 220 تن دیگر زخمی شدند. طبق این گزارش، شانزدهمین جمعه تظاهرات بازگشت به منظور همبستگی با ساکنان روستای خان‌الاحمر در شرق که در برابر تجاوزات و جنایات رژیم اشغالگر صهیونیستی قرار دارند، جمعه وفاداری به ساکنان خان‌الاحمر نامگذاری شد. ارتش رژیم صهیونیستی همچنین روز گذشته به یک مراسم نامزدی در کرانه باختری یورش برده و داماد را بازداشت کرد. همزمان موج جدید حملات هوایی به غزه انجام گرفت.

خروج عضو دیگر شورای امنیت ملی آمریکا
جنیفر آرانجیو، یکی از مدیران ارشد شورای امنیت ملی آمریکا که با گروه‌های جهانی کار می‌کرد، با اسکورت از کاخ سفید خارج شده و اظهار کرده است که دیگر به حضور او در این نهاد نیازی نیست. یکی از مقامات سابق کاخ سفید به این رسانه گفت، آرانجیو «بشدت به ترامپ وفادار است» اما با استفان میلر، مشاور ارشد کاخ سفید درگیری‌هایی داشته است. از زمان آغاز تصدی شورای امنیت ملی آمریکا به دست جان بولتون، چند تن از مقامات این نهاد آن را ترک کرده‌اند.

هدیه وزیر جنگ اسرائیل
به ملک عبدالله
اسرائیل اخیرا یک تانک مدل مرکاوای ارتش این رژیم را به نشانه گسترش روابط نظامی و دیپلماتیکش با اردن، به این کشور هدیه کرده است. قرار است این تانک در موزه سلطنتی تانک اردن که در سال 2007 توسط ملک عبدالله دوم در راستای حفظ تانک‌ها و خودروهای زرهی مورد استفاده ارتش اردن و همچنین به نمایش درآوردن تانک‌های مهم در دیگر نقاط جهان ایجاد شده، قرار داده شود. تصمیم برای انتقال این تانک از اسرائیل به اردن توسط بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر و آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ این رژیم اتخاذ شده است.

افزایش بودجه نظامی فرانسه
همزمان با رژه و مراسم سالگرد روز باستیل (روز ملی) در فرانسه، رئیس‌جمهوری این کشور بودجه نظامی را افزایش داده است. امانوئل مکرون بودجه جدید نظامی را پیش از رژه مراسم امضا کرده و هدفش افزایش 2 درصدی از تولید ناخالص داخلی همان‌طور که به ناتو قول داده شده، است. افزایش بودجه نظامی فرانسه مدت‌ها بود که برنامه‌ریزی شده بود اما پس از نشست ناتو در بروکسل عملی شد؛ در نشست ناتو، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا بار دیگر به متحدانش در این ائتلاف نظامی اعلام کرد که این هزینه‌ها کافی نیست. حدود ۱۱۰ هزار نیروی امنیتی در سراسر فرانسه برای تامین امنیت این مراسم استقرار یافته‌اند.

ناآرامی‌های نیکاراگوئه
درگیری‌ها‌ میان حامیان دانیل اورتگا، رئیس‌جمهور نیکاراگوئه و معترضانی که خواستار استعفای او هستند اعتراضات چند ماه اخیر را به خونین‌ترین اعتراضات پس از جنگ داخلی این کشور در سال ۱۹۹۰ تبدیل کرده است. به گزارش خبرگزاری رویترز، در جریان درگیری میان نیروهای طرفدار دولت و معترضان دست‌کم 3 نفر زخمی ‌شده‌اند. به دنبال اعتراضات گسترده روز پنجشنبه و کشته شدن ۵ نفر با فراخوان گروه‌های مدنی، به مدت ۲۴ ساعت در سراسر کشور اعتصاب برقرار شد. مخالفان می‌گویند، حدود ۹۰درصد از مردم با این اعتصاب همراهی کرده‌اند. گرو‌ه‌های مدنی خواستار برگزاری انتخابات جدید و کناره‌گیری اورتگا و همسرش، معاون او که به فساد و استبداد متهم شده، هستند. در جریان درگیری‌های خشونتباری که در 3 ماه اخیر میان مخالفان و موافقان دولت در گرفته تاکنون حدود ۲۷۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند.