گروه اقتصادی: کارشناسان با تاکید بر لزوم استفاده تیم اقتصادی دولت از بیانات  مقام معظم رهبری اعلام کردند بی‌تدبیری‌های دولت بیش از تحریم‌ها در التهابات بازار ارز نقش داشته‌ است. به گزارش «وطن‌امروز»، رهبر انقلاب روز گذشته عرضه‌کنندگان ارز و بی‌تدبیری‌ها را عامل اصلی تلاطم‌های بازار سکه و ارز دانستند و تاکید کردند وقتی قیمت ریال این جور پایین می‌آید آن کارمند روزمزد است که برایش چیزی نمی‌ماند. ایشان در ادامه از خطای بزرگ توزیع‌کنندگان ارز (دولتی) و رانت به وجود آمده انتقاد کردند. آلبرت بغزیان، استاد اقتصاد دانشگاه تهران درباره بیانات رهبر معظم انقلاب درباره بازار ارز به «وطن‌امروز» گفت: فرمایشات ایشان نشان می‌دهد تمرکز رهبری روی بازار و در نهایت بهبود معیشت مردم است. ایشان بدرستی معتقدند بازار باید به تعادل برسد و تا بازار به ثبات نرسد به اهداف نمی‌رسیم. وی افزود: وزارت اقتصاد و بانک مرکزی با ناتوانی، بی‌تدبیری و ناکارآمدی خود باعث شدند اقتصاد کشور به این روز برسد. حال این سوال به وجود می‌آید که چرا مسوولان دولتی با مردم درباره شرایط بازار صحبتی نکردند؟ چرا تیم اقتصادی دولت زودتر برای مشکلات اقتصادی تدبیری نیندیشید؟ نگرانی رهبری بابت معیشت مردم است، چرا که عده‌ای توانستند در این بازار متلاطم پول‌هایی به جیب بزنند و در مقابل بخش زیادی از جامعه زیان کردند. بغزیان با اشاره به اینکه فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای کنترل بازار بوده، گفت: به علت اینکه اظهارات ایشان فصل‌الخطاب است، کارساز خواهد بود. البته با توجه به انفعال و بی‌تدبیری‌های دولت،  نهادهای نظارتی و قضایی باید برخورد با رانت‌خواران و مخلان بازار ارز را زودتر از اینها آغاز می‌کردند. به عبارت بهتر باید قبل از اینکه بازار به التهاب می‌رسید با رانت‌خواری‌ها و متخلفان بازار برخورد می‌شد تا تاثیر آن زودتر دیده می‌شد. وی با تاکید بر اشتباه بودن سیاست‌های جدید ارزی گفت: بهترین راهکار برای ساماندهی بازار ارز، عرضه ارز با نظارت دقیق است. بنده به بازار ثانویه اعتقادی ندارم، چرا که اگر واقعا چنین بازاری وجود دارد می‌تواند با عرضه آن در بازار به التهابات کنونی پایان دهد. بازار ثانویه فقط اجازه چند روز یا هفته استراحت به دولت می‌دهد اما می‌تواند در میان‌مدت و بلندمدت به زیان بازار باشد و در نهایت بازار را متشنج کند.بغزیان گفت: یک اتفاق بسیار بد این بود که شایعات زودتر از اخبار به مردم می‌رسید و با عینیت یافتن آن شایعات اعتماد به شایعه‌سازان بیشتر شد. با توجه به عملکرد ضعیف بانک مرکزی و دولت، اعتماد عمومی به بانک مرکزی رنگ باخته است و بازگشت این اعتماد سخت خواهد بود. وی افزود: مردم قربانی سیاست‌هایی شدند که این سیاست‌ها از کانال‌ بی‌تدبیری مسؤولان اجرایی شده بود. رشد قیمت سکه و ارز در بازار طی یکی، دو ماه گذشته کاملا اعتماد را از مسؤولان سلب کرد. همین بی‌اعتمادی موجب شد مردم پول خود را تبدیل به کالاهای با ارزش مثل ارز و سکه کنند. این خریدها از روی اجبار بوده است، چرا که با نوسانات شدید ارزش پول ملی کاهش یافت.  بغزیان با اشاره به اظهارات مسؤولان درباره گرانی‌های اخیر گفت: استفاده از واژه‌هایی مثل جو روانی و حباب را قبول ندارم، چرا که در صورت واقعیت داشتن حباب و جو روانی، باید علت آن نیز بیان شود. التهابات اخیر به علت تزریق نکردن ارز به بازار و افزایش یک باره آن و رشد عجیب قیمت‌های وارد شده به وجود آمد. وی اضافه کرد: بانک مرکزی قصد داشت راه رفتن کبک را یاد بگیرد اما راه رفتن خودش هم یادش رفت! بازار ثانویه و ارزهای رانتی بازار را بیش از پیش متشنج کرد و اگر ادامه یابد التهاب بیشتر هم رخ خواهد داد. وی در باره مشکل بزرگ آمارهای اقتصادی در دولت روحانی گفت: بانک مرکزی و و وزارت اقتصاد واقعیت‌ها را کتمان می‌کنند و به همین علت التهابات بیشتر می‌شود. مردم با پوست و گوشت خود گرانی‌ها را حس کرده‌اند اما بانک مرکزی نرخ تورم را 10 درصد اعلام می‌کند. با تغییر سال پایه و نرخ پایه براحتی می‌توان نرخ تورم را هم‌اکنون حتی کمتر از 10 درصد اعلام کرد اما آیا این واقعیت دارد؟ همین رویکرد اشتباه دولت و وارونه نشان دادن واقعیات است که کشور را به این روز انداخته و اعتماد مردم را از بین برده است.
پیش‌فروش 60 تن طلا چوب حراج به پشتوانه پول ملی است
ابوالقاسم حکیمی‌پور، کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» درباره اظهارات دیروز آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب مبنی بر اینکه توزیع‌کنندگان مشکل اصلی گرانی دلار و طلا بودند، گفت: قبل از ایشان بسیاری از کارشناسان و اساتید اقتصاد هم درباره سیاست‌های بانک مرکزی تذکر داده بودند. وی افزود: پشتوانه پول ملی یک کشور طلاست؛ این امری اثبات شده است اما آقای سیف 60 تن طلا را پیش فروش کرد، این یعنی آتش به جان پشتوانه پول ملی انداختن.  این استاد دانشگاه تصریح کرد: بانک مرکزی در زمان پیش‌فروش سکه هیچ صحبتی از محدودیت عرضه نکرد اما پس از اینکه مردم پول خود را وارد این بازار کردند به یک باره کسانی را که تعداد زیادی سکه خریده بودند مفسد اعلام کردند؛ سوال اینجاست که آیا خریدار مفسد است؟ چرا ضابطه‌ای برای خرید سکه مشخص نشد؟ حکیمی‌پور با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت اظهار داشت: اگر فسادی هم هست باید متوجه بانک مرکزی شود، بسیاری از مدیران این بانک آلوده به فساد هستند، فساد در بدنه دولت رفته‌ است؛ اینکه چند دلال دستگیر شوند هیچ کمکی به مشکلات اقتصادی کشور نمی‌کند، باید با کسی که این بسترها را ایجاد کرده برخورد جدی کرد، نمونه آن هم کسی بود که بدون هیچ پشتوانه علمی معاون ارزی بانک مرکزی شد. وی در ادامه اظهار داشت: دورانی را پشت سر گذاشتیم که در آن رئیس کل بانک مرکزی بله قربان‌گوی دولت بود، یعنی این بانک را از سیاست‌گذار حوزه پولی به یک صندوق بزرگ برای مخارج دولت تبدیل کرد.

گروه سیاسی: تحلیلگران سیاسی و ناظران مسائل منطقه معتقدند با پیروزی عمران‌خان، رهبر حزب «تحریک انصاف»  در انتخابات پاکستان و ابراز تمایل او برای بهبود روابط با ایران، فرصت بسیار مناسبی برای بهبود اوضاع منطقه و تقویت جبهه ضدآمریکایی- سعودی ایجاد شده است. به اعتقاد کارشناسان مسائل بین‌الملل، سیاست خارجی جمهوری اسلامی باید در این زمینه بسیار فعالانه عمل کند تا قبل از لابی‌گری آمریکایی‌ها بتواند از فرصت پیش آمده حداکثر بهره‌مندی به نفع منطقه را کسب کند. برای بررسی این موضوع و چالش‌های پیش ‌رو، «وطن امروز» با «راشد عباس نقوی»، کارشناس سیاسی پاکستانی گفت‌و‌گو کرد.
***
  همان‌طور که مستحضر هستید عمران‌خان بیشترین کرسی‌های پارلمان پاکستان را کسب کرده است و بزودی هم قرار است نخست‌وزیر انتخاب شود. با توجه به مواضع ضد آمریکایی عمران‌خان و همچنین ابراز تمایل بسیار زیاد او برای بهبود روابط با ایران، فکر می‌کنید مهم‌ترین راهبردی که 2 دولت برای تقویت روابط لازم است انجام دهند، چیست؟
ببینید! باید موضوع را اساسی بررسی کرد، یعنی اینطور نیست که فکر کنیم با عوض شدن یک فرد تمام سیاست‌های یک کشور نیز تغییر می‌کند. پاکستان یک کشور بزرگ است. این کشور یک سیستم بسیار قوی، ارتش قوی و همین‌طور بروکراسی خیلی قوی‌ای دارد. همین‌طور اپوزیسیون هم در پاکستان خیلی قوی است، لذا اینطور نیست که بگوییم اگر عمران‌خان نخست‌وزیر شود همه چیز تغییر می‌کند و تمام سیاست‌‎های گذشته یک‌شبه عوض می‌شود. بنابراین باید به این موضوع توجه شود که تغییر سیاست‌ها اینطور نیست اما اگر تغییراتی هم انجام شود تنها به حضور عمران‌خان بستگی ندارد در حقیقت یک سلسله سیاست‌ها و مراتبی است که چند سال است در پاکستان شروع شده و در حال پیگیری است. لذا اتفاقاتی که امروز در پاکستان رخ داده است نتیجه همین سلسله‌مراتبی است که عرض کردم در این چند سال پیگیری شده است.  در پاکستان تمام نیروهای آمریکایی و لابی‌های این کشور بر سر مسائل افغانستان با ارتش پاکستان درگیر شده بودند. از آن طرف هم آمریکا و هند درباره مسائل منطقه بویژه افغانستان هم مسیر و همدست شده بودند.  سیاست خارجی پاکستان همواره مقابل سیاست خارجی هند جلو رفته است. به عبارتی اگر هند در یک طرف هست، پاکستان در طرف دیگر قرار  دارد و همواره 180 درجه سیاست خارجی 2 کشور با هم متفاوت بوده است. به هر حال این دو کشور با هم درگیرند و اصطلاحا همدیگر را قبول نمی‌کنند. همان‌طور که اشاره کردم آمریکا و هند در مسائل منطقه همسو شده‌اند و در همین رابطه آمریکا باعث شد نفوذ هند در افغانستان افزایش یابد؛ این موضوع اصلا برای پاکستان بویژه برای ارتش این کشور پذیرفتنی نبود و نیست و همین موضوع یکی از مسائل مهمی بود که باعث شد پاکستان از آمریکا فاصله بگیرد.
  چه مسائل دیگری در این فاصله ایجادشده موثر بوده است؟
سیاست آمریکا همیشه به گونه‌ای است که امر می‌کند، یعنی با حالت دیکتاتورمآبانه برخورد می‌کند. پاکستان تا الان نزدیک 60 هزار قربانی برای تروریسم و افراطی‌گری داده است. خب! در مقابل این همه هزینه، آمریکا چه اقدامی برای اسلام‌آباد کرده است؟ هیچ اقدامی! آن هم با پاکستانی که از دهه 80 میلادی هم‌راستا با آمریکا و علیه شوروی با آمریکا همراه بوده است و در مسائل منطقه نیز همسو با سیاست‌های آمریکا عمل کرده است. الان ترامپ دیوانه هم که آمده حرف‌هایی می‌زند که حتی سیاستمداران پاکستانی که به لحاظ خطوط فکری به آمریکا نزدیک بوده‌اند، شرم می‌کنند به مردم کشورشان بگویند با آمریکا بوده‌اند. خب! آمریکا به جای بهبود مناسبات افغانستان و پاکستان، گویی این کشور را مثل یک هدیه تقدیم هند کرده است. الان هند در حال قدرت یافتن در افغانستان است و این برای پاکستان مطلوب نیست. اگر از این منظر به قضیه نگاه کنیم، انتخابات اخیر پاکستان یک نوع مسابقه بین نماینده آمریکا، انگلیس و عربستان که همان نوازشریف است، بود با چهره‌ای که با همراهی ارتش پاکستان علیه این جبهه قرار دارد.
  یعنی ارتش پاکستان الان نگاه ضدآمریکایی دارد؟
الان نگاه در ارتش پاکستان ضدآمریکایی است اما آمریکایی‌ها در حال بازی کردن هستند. یعنی در تلاشند بار دیگر مناسبات گذشته را با پاکستان برقرار کنند تا ارتش نیز به سوی آنها متمایل شود، لذا باید مراقب این مساله بود.
  احتمال محقق شدن این سیاست را چقدر می‌دانید؟
این فرضیه هست اما من امکان تحقق آن را خیلی کم می‌دانم. به این علت که آمریکا در حال حاضر خیلی به هند نزدیک شده و طبیعی است این موضوع بر مناسبات آمریکا و پاکستان اثر بگذارد، از سوی دیگر هند هم علاقه‌مند نیست روابط این دو کشور مانند گذشته شود. چین و روسیه هم وارد عمل شده‌اند. روسیه هم‌اکنون در حال نزدیک شدن به پاکستان است و برخی توافقات و معاهدات نظامی نیز میان 2 کشور انجام شده است. چین هم برخی توافقات اقتصادی با پاکستان داشته و برخی اقدامات عظیم اقتصادی را شروع کرده است.
  خب! با این مواردی که اشاره کردید آیا این امکان وجود دارد با توجه به شرایط جدید پاکستان یک وحدت استراتژیک میان ایران، پاکستان، روسیه و چین مقابل آمریکا شکل بگیرد؟
بله! دقیقا همین‌طور است؛ الان سیستم، بروکراسی و ارتش پاکستان دارد بازی خودش را جلو می‌برد و این پیغام را به آمریکایی‌ها می‌دهد که در صورتی که سیاست‌های شما علیه ما ادامه پیدا کند، این جبهه جدید در مقابل شما آماده شکل‌گیری است. مردم پاکستان هم علاقه‌مندند پاکستان با ایران، چین و روسیه همراه شود تا با آمریکا. اصلا شکی در این نیست که اکثریت مردم پاکستان به این اتحاد رضایت دارند، چرا که آمریکا همواره برای پاکستان مضر بوده است.
  نگاه افکار عمومی پاکستان به این تقسیم‌بندی‌های سیاسی چگونه است؟
ببینید! در پاکستان نقطه مقابل عربستان برای روابط را ایران می‌دانند و دولت نوازشریف هم با عربستان خیلی هماهنگ بود. البته عربستان به صورت غیرمستقیم در همان مجموعه لابی آمریکا حساب می‌شود. از این جهت نواز شریف، نماینده عربستان هم محسوب می‌شد و عربستان خیلی تلاش کرد نواز شریف اکثریت را کسب کند. البته این را هم بگویم اینطور نیست که عربستان الان با عمران‌خان مخالفت علنی داشته باشد. سفیر عربستان نخستین ‌سفیر یک کشور خارجی بود که بعد از انتخابات پیش عمران‌خان رفت و پیروزی او را تبریک گفت. این را از این جهت می‌گویم که نباید بگوییم خب! دیگر عمران‌خان پیروز شد و بزودی هم نخست‌وزیر می‌شود و اصطلاحا خوشحال باشیم که این جدایی از عربستان صددرصدی شده است، نه! مسائل اینگونه نیست.  عمران‌خان در نخستین‌ سخنرانی خود هم اسمی از عربستان آورده و هم درباره جمهوری اسلامی ایران صحبت کرده است. او در این سخنرانی گفته است ما می‌خواستیم بین این دو کشور یک تعادلی برقرار کنیم، البته این را هم بگویم عمران‌خان با نواز شریف اصلا قابل مقایسه نیست، چرا که نواز شریف کاملا با عربستان بود اما مواضع عمران‌خان درباره ایران کاملا مشخص است. خب! لازم است در عین تاکید بر مواضع خوب عمران‌خان به این نکاتی که عرض شد هم توجه داشته باشیم و فکر نکنیم الان کار تمام شده است.
  به عبارتی باید بگوییم حضور عمران‌خان یک فرصت است که باید قدر بدانیم و در عین حال اگر در این زمینه فعال نباشیم ممکن است شرایط قبل تکرار شود.
بله! دقیقا همین‌طور است.
  شما پیروزی عمران‌خان را تا چه میزان در شکل‌گیری وحدت رویه میان کشورها و امکان تشکیل سیاست واحد ضد آمریکایی دخیل و اثرگذار می‌دانید؟
این یک فرصت است اما باید حواس‌مان به مهره‌های آمریکایی و عملکرد آنها در پاکستان هم باشد؛ اینکه اجازه بروز و ظهور به عمران‌خان می‌دهند یا سنگ‌اندازی می‌کنند. همان‌طور که گفتم اپوزیسیون در پارلمان پاکستان خیلی قوی است و عمران‌خان با نخست‌وزیر شدن کار مشکلی در پیش دارد.
  نخست‌وزیر شدن عمران‌خان قطعی است؟
بله! عمران‌خان صددرصد نخست‌وزیر می‌شود ولی اینکه چطور نخست‌وزیر می‌شود هم مهم است. به این مساله باید توجه کرد. عمران خان، آن نمایندگانی که مستقل بودند و برخی دیگر از احزاب کوچک را دعوت کرده و با آنها به توافق رسیده است تا حد نصاب نخست‌وزیری را داشته باشد، چرا که حزب تحریک انصاف به تنهایی با توجه به میزان آرا توان تشکیل دولت را ندارد و مجبور شد با برخی احزاب کوچک دیگر نیز همراه شود. وقتی این احزاب بیایند طبیعتا مطالباتی هم دارند. یکی وزیر می‌خواهد، دیگری فلان اختیار را می‌خواهد و سهم می‌خواهد و اینها پیش می‌آید.  نکته دیگری هم که لازم است بگویم اینکه نباید فکر کنیم با نخست‌وزیری عمران‌خان، الان پاکستان هم به یکی از کشورهای محور مقاومت تبدیل می‌شود. عمران‌خان به لحاظ اعتقادی سکولار است ولی اگر آمریکا با همین روشی که الان در پیش گرفته ادامه دهد و علیه پاکستان فعالیت کند، صددرصد حضور عمران‌خان می‌تواند تشکیل جبهه ضد آمریکایی در منطقه را مستحکم‌تر کند.
  و اگر آمریکا کوتاه بیاید؟
اگر آمریکایی‌ها دوباره سیاست‌های قبلی را داشته باشند و بخواهند به پاکستان نزدیک شوند، خب! عمران‌خان نمی‌تواند اقدامات بیشتری انجام دهد. طبیعتا مدل قرار گرفتن عمران‌خان مقابل نواز شریف سیاست‌های مخالفت‌گونه او با آمریکا بود که با توجه به اقدامات ضد پاکستانی آمریکا انجام شد و مورد توجه مردم پاکستان نیز هست. همه هم می‌دانند پشت قضیه نواز شریف، آمریکا قرار دارد اما باید رفتار آمریکایی‌ها را هم زیر نظر داشت. چند روز پیش سفیر آمریکا در پاکستان به دیدار عمران‌خان رفت، البته عمران‌خان بیشتر درباره افغانستان صحبت کرده است و گفته ما با آمریکا ارتباط متوازن و برابر می‌خواهیم و صحبت‌های خوب دیگری هم داشته است.
  یعنی به  نحوی بر استقلال پاکستان مقابل آمریکا تاکید کرده است؟
بله! دقیقا همین‌طور است.
  خب! الان چه فرصت‌هایی پیش روی ایران و پاکستان است؛ با توجه به اینکه عمران‌خان نسبت به تقویت ارتباط با ایران ابراز تمایل کرده است.
پاکستان قبلا زیر فشار عربستان بود و تمام سیاست‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی پاکستان تحت‌الشعاع قرار می‌گرفت. خب! آن فشاری که در زمان نواز شریف بود الان نیست و شرایط تازه‌ای ایجاد شده است. به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل باید بگویم پاکستان الان با بحران تامین انرژی مواجه است؛ در زمینه برق و گاز و... . مثلا درباره همین خط لوله صلح می‌توان اقدامات فوری انجام داد و من پیشنهادم این است که ایران هم خیلی با توجه به شرایط جدید موضوع را سخت نگیرد و از این فرصت استفاده کند. ببینید! قبل از اینکه عمران‌خان به صورت کامل بر اوضاع مسلط شده و قوی شود و دوباره آمریکایی‌ها بخواهند وارد عمل شوند، ایران باید ورود کند. مثلا سفیر عربستان به فاصله یک روز بعد از پیروزی عمران‌خان به دیدار او می‌رود اما سفیر ایران در پاکستان بعد از یک هفته تازه به دیدار عمران‌خان می‌رود و به او تبریک می‌گوید، خب! اینها در سیاست خارجی خیلی موثر است.
 

گروه سیاسی: حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی صبح دیروز (دوشنبه) در دیدار هزاران نفر از قشرهای مردم از استان‌های مختلف در سخنان مهمی درباره اوضاع اقتصادی و معیشتی، شرارت‌های آمریکا و پیشنهاد مذاکره و نیز ضرورت وحدت عمومی مردم و مسؤولان خاطرنشان کردند: مشکلات اقتصادی و راه‌حل‌های آن معلوم است، هیچ بن‌بستی در کشور وجود ندارد و مسؤولان در هر سه قوه باید با تلاش، کار مشترک و استفاده از نظرات کارشناسان، مشکلات و فشارها را از دوش مردم بردارند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، ایشان همچنین درباره موضوع مذاکره با آمریکا تأکید کردند: با آمریکایی‌ها به علت وجود استدلال‌های دقیق، تجربه گذشته و ضررهای فراوان مذاکره با یک رژیم متقلب و زورگو مذاکره نمی‌کنیم و در پرتو وحدت و همدلی مردم و مسؤولان، این مرحله را بخوبی پشت سر خواهیم گذاشت. رهبر انقلاب اسلامی در سخنان خود با اشاره به مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور و گرانی‌های فراوان اخیر که به بخش‌هایی از مردم بشدت فشار وارد کرده است، گفتند: اکثر کارشناسان اقتصادی و بسیاری از مسؤولان متفق هستند که عامل همه این مشکلات تحریم‌ها نیست، بلکه ناشی از مسائل درونی و نحوه مدیریت و سیاست‌گذاری اجرایی است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: من نمی‌گویم تحریم‌ها اثر ندارد اما عمده مشکلات اقتصادی اخیر مربوط به عملکردهاست و اگر عملکردها بهتر و باتدبیرتر و بهنگام‌تر و قوی‌تر باشد، تحریم‌ها تأثیر زیادی نخواهد داشت و می‌توان مقابل آن ایستاد. ایشان به نوسانات اخیر بازار ارز و سکه و کاهش ارزش پول ملی اشاره کردند و افزودند: در همین قضایای ارز و سکه گفته شد مبلغ ۱۸ میلیارد دلار از ارز موجود کشور آن هم در حالی که برای تهیه ارز مشکل داریم، بر اثر بی‌تدبیری، به افرادی واگذار شد و برخی از آن سوءاستفاده کردند؛ این موارد مشکلات مدیریتی است و ارتباطی با تحریم‌ها ندارد.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: وقتی ارز یا سکه به صورت غلط عرضه و تقسیم می‌شود، مشکلات فعلی به‌وجود می‌آید، زیرا این قضیه 2 طرف دارد؛ یک طرف آن فردی است که دریافت می‌کند و طرف دیگر آن کسی است که عرضه می‌کند. همه بیشتر به‌دنبال آن فردی هستند که ارز یا سکه را گرفته است در حالی که تقصیر عمده متوجه آن فردی است که ارز یا سکه را با بی‌تدبیری عرضه کرده است که اقدامات اخیر قوه‌قضائیه نیز در واقع برخورد با کسانی است که با یک تخلف و خطای بزرگ، زمینه‌ساز این مسائل و کاهش ارزش پول ملی شده‌اند. ایشان به کمین گرفتن دشمن برای سوءاستفاده از این خطاها و بی‌تدبیری‌ها اشاره کردند و افزودند: ما به دلایل گوناگون، دشمنان خبیث و رذل کم نداریم، آنها کمین گرفته‌اند تا همچون مگس روی زخم بنشینند و با سوءاستفاده از مشکلات ناشی از خطای برخی افراد، ناکارآمدی نظام و بن‌بست در کشور را القا کنند تا مردم ناامید شوند. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: در کشور هیچ بن‌بستی وجود ندارد، زیرا مشکلات کشور شناخته شده است و برای همه آنها نیز راه‌حل‌های شناخته شده‌ای وجود دارد و فقط باید مسؤولان کمر همت ببندند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به پیشنهادها و نامه‌های متعدد جوانان انقلابی، مؤمن و خوشفکر برای حل مشکلات گفتند: اخیراً هم عده‌ای کارشناس اقتصادی که با دولت هم مخالفتی ندارند و برخی هم صاحبنام هستند، نامه‌ای دلسوزانه به رئیس‌جمهور محترم نوشته‌اند و ضمن برشمردن مشکلات ساختاری و موجود اقتصادی، راه‌حل‌ها را هم ارائه کرده‌اند که این راه‌حل‌ها اکثراً صحیح بود. ایشان با تأکید بر اینکه اغلب این راه‌حل‌ها قبلاً در شعارهای سال و سیاست‌های کلی اعلام شده بود، افزودند: بنابراین مشکلات اقتصادی کشور راه‌حل دارد و اینگونه نیست که دشمن و برخی افراد دنباله‌رو او در داخل و در رسانه‌ها، خبیثانه تبلیغ کنند که کشور به بن‌بست رسیده و هیچ راهی جز پناه بردن به فلان شیطان یا شیطان اکبر وجود ندارد.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: مسؤولان اجرایی برخی از این راه‌حل‌ها را شروع کرده‌اند اما باید جدی‌تر انجام دهند و من این موضوع را در جلسات خصوصی به رؤسای 3 قوه و مسؤولان کشور گفته‌ام و آنان نیز به اندازه توان خود پیگیر این موضوعات هستند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه ما در کشور نیروی خوب و باعرضه و جوان کم نداریم، گفتند: مسؤولان باید همکاران خوبی برای خود انتخاب کنند.
ایشان نقدینگی عظیم را یکی از مشکلات اقتصادی کشور و ناشی از سیاست‌های اشتباه دانستند و گفتند: همان‌گونه که در عید فطر خطاب به مسؤولان گفتم، باید این نقدینگی به سمت تولید و  بخش‌های صنعت، کشاورزی و مسکن هدایت شود و اگر چنین کاری انجام شود، نقدینگی که امروز یک تهدید است، به فرصت تبدیل خواهد شد.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه همواره از دولت‌ها حمایت کرده‌اند و از این دولت نیز حمایت می‌کنند، خاطرنشان کردند: بار دیگر به مسؤولان دولتی سفارش مؤکد می‌کنم که با فکر و برنامه‌ریزی و مشورت با افراد آگاه، راه‌های سوق‌دادن نقدینگی به سمت تولید را پیدا کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند: برخی می‌گویند علت مشکلات فعلی در بازار و کسب و کار این است که چون فعالان اقتصادی از زمان آغاز تحریم‌ها یعنی نیمه مرداد یا نیمه آبان مطلع بودند، کارهایی انجام دادند؛ حالا سؤال این است که اگر فعالان اقتصادی مطلع بودند و کارهایی کردند، مسؤولان دولتی هم باید خود را برای مقابله با تحریم بیشتر آماده می‌کردند.
ایشان افزودند: البته اکنون هم دیر نشده است و می‌توان تصمیم‌ها و اقدامات لازم را در مقابل تصمیم خبیثانه دشمن اتخاذ کرد و اگر کسی بگوید دیر شده و ممکن نیست، یا جاهل است یا حرف بی‌جهت زده است. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: هر کسی که اعلام کند ما به بن‌بست رسیده‌ایم، یا جاهل است یا حرف او خائنانه است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه مطالب مربوط به مسائل و مشکلات اقتصادی، به موضوع فساد و لزوم مقابله با آن اشاره کردند و گفتند: نامه اخیر رئیس قوه‌قضائیه یک گام مهم و مثبت برای مقابله با فساد و مفسد است.
ایشان با اشاره به نامه 17 سال پیش خود به سران 3 قوه برای مقابله با فساد افزودند: فساد یک اژدهای 7 سر است که باید با آن به طور کامل و جدی مقابله شود، ضمن اینکه وقتی با فساد و مفسد مقابله می‌شود، قطعاً جیغ و دادهایی از گوشه و کنار بلند می‌شود. رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: بیان علنی این موضوع برای این است که همه بدانند بنای نظام، برخورد قاطع و بدون ملاحظه با مفسد است. ایشان افزودند: برخی درخصوص فساد به گونه‌ای صحبت می‌کنند که گویا همه نظام فاسد است و ادعای فساد سیستمی و فراگیر می‌کنند، در حالی که اینگونه نیست و ما در کشور، مدیران پاکدست و مؤمن فراوانی داریم و اینگونه سخن گفتن، ظلم به این افراد و ظلم به نظام اسلامی است. رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه در نظام اسلامی حتی تعداد کم افراد فاسد، زیاد است و باید با آنها قاطعانه برخورد شود، گفتند: افراط و تفریط غلط است. برخی در صحبت‌ها و نوشته‌های خود بی‌ملاحظه هستند. نمی‌توان فساد در برخی دستگاه‌ها یا در میان برخی افراد را به کل کشور تعمیم داد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جمع‌بندی این بخش از سخنان خود، خاطرنشان کردند: راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور اعم از راه‌حل‌های ساختاری و کوتاه‌مدت شناخته شده است و هدف از درخواست برای تشکیل جلسه مشترک سه قوه، یافتن مشترک راه‌حل‌ها با کمک گرفتن از کارشناسان امین است که این کار در حال انجام است. ایشان افزودند: دستگاه‌های نظارتی وابسته به دستگاه‌های اطلاعاتی، قوه‌قضائیه و مجلس نیز باید با قدرت و با چشم باز در میدان باشند و آحاد مردم مؤمن نیز باید با احساس وظیفه، در این خصوص، نقش ایفا کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه قوای مجریه و مقننه باید راه‌های فساد را ببندند، گفتند: اگر در همین قضایای ارز و سکه، نظارت و دقت و پیگیری لازم انجام می‌گرفت، راه‌های فساد مسدود می‌شد. ایشان همچنین با توصیه به آحاد مردم برای هوشیاری و عمل با بصیرت، در مقابل تحریکات دشمن، افزودند: ملت ایران همواره در مقابل دشمن بصیرت داشته است و همه باید بدانند دشمن به دنبال سوءاستفاده از نقطه ضعف‌ها ضد خود مردم است.
رهبر انقلاب اسلامی دستگاه‌های تبلیغاتی اعم از صدا و سیما، مطبوعات و وبگاه‌های فضای مجازی را به مراقبت از ایجاد ناامیدی در جامعه توصیه مؤکد کردند و گفتند: انتقاد اشکالی ندارد اما نباید مردم را ناامید کرد. گاهی در یک روزنامه یا در یک برنامه تلویزیونی و رادیویی، به‌گونه‌ای سخن گفته می‌شود که گویا همه درها بسته است، در حالی که اینگونه نیست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: ملت ایران و نظام اسلامی، همچنان‌که تا به حال از مراحل سختی عبور کرده است، از این مرحله نیز که آسان‌تر از مراحل قبلی است، عبور خواهد کرد.
رهبر انقلاب اسلامی در بخش دوم سخنان‌شان با اشاره به وقیح‌تر و بی‌ادب‌تر شدن مسؤولان آمریکایی در ماه‌های اخیر خاطرنشان کردند: آنها قبلاً نیز ادب سیاسی و دیپلماتیک را در حرف‌های‌شان رعایت نمی‌کردند اما مسؤولان کنونی رژیم آمریکا به گونه‌ای وقیح و بی‌شرم و بی‌ادب با دنیا حرف می‌زنند که انگار حیا را کاملاً از آنها گرفته‌اند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با یادآوری 2 جنایت هفته اخیر سعودی‌ها در یمن یعنی بمباران یک بیمارستان و حمله به یک ماشین حامل کودکان یمنی و قتل عام ده‌ها کودک بی‌گناه و بی‌پناه افزودند: وجدان جهان در مقابل این جنایات تکان خورد و دولت‌ها  نیز ولو به صورت تعارف‌آمیز اظهار تأسفی کردند اما آمریکایی‌ها به جای محکوم کردن این فجایع، بی‌شرمانه از روابط راهبردی خود با سعودی‌ها حرف زدند و این سؤال را پیش آوردند که آیا مسؤولان آمریکایی واقعاً انسانند؟ ایشان جدا کردن حدود ۲ هزار کودک از مادران‌شان و زندانی کردن آنها در قفس را به بهانه مهاجر بودن این افراد، جنایت بی‌سابقه دیگری خواندند و افزودند: نکته تأمل‌برانگیز این است که آمریکایی‌ها بدون هیچ خجالت و شرمی این اقدامات را جلوی چشم جهانیان انجام می‌دهند.
رهبر انقلاب با اشاره به حرف‌های بی‌ادبانه مقامات رژیم آمریکا درباره تحریم، جنگ و مذاکره گفتند: تأکید می‌کنیم جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: البته آنها مساله جنگ را صریحاً مطرح نمی‌کنند اما درصددند با اشاره و کنایه، «شبح جنگ» را ایجاد و بزرگ کنند تا ملت ایران یا ترسوها را بترسانند.
ایشان در همین زمینه تأکید کردند: جنگی رخ نخواهد داد، چرا که ما مثل گذشته هیچ وقت شروع‌کننده جنگ نخواهیم بود و آمریکایی‌ها هم حمله را آغاز نمی‌کنند، چون می‌دانند صددرصد به ضررشان تمام خواهد شد، زیرا جمهوری اسلامی و ملت ایران ثابت کرده‌اند به هر متعرضی، ضربه بزرگ‌تری وارد خواهند کرد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به ناکامی مفتضحانه و حقارت‌آمیز آمریکایی‌ها در حمله
سال ۵۹ به صحرای طبس افزودند: آنها ممکن است خیلی چیزها را نفهمند اما احتمالاً اینقدر می‌فهمند که نتیجه تعرض به ایران را تصور و درک کنند.
رهبر انقلاب در ادامه تبیین طرح‌های آمریکا برای مقابله با جمهوری اسلامی و ملت ایران، به بحث پیشنهاد مذاکره پرداختند و افزودند: آنها البته در این موضوع بر اساس یک بازی و روش پیش پا افتاده و بی‌ارزش سیاسی عمل می‌کنند؛ یک نفر می‌گوید بدون پیش‌شرط، نفر دیگر پیش‌شرط می‌گذارد.حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند: بر خلاف تصور عده‌ای در داخل، درخواست آمریکایی‌ها برای مذاکره مساله جدیدی نیست و در ۴۰ سال اخیر بارها تکرار اما با پاسخ منفی ایران مواجه شده است. حتی ریگان رئیس جمهور وقت آمریکا که نسبت به فعلی‌ها مقتدرتر بود، در قضیه معروف به مک فارلین،
او را مخفیانه برای مذاکره به تهران فرستاد که بعد از ۲۴ ساعت بدون نتیجه بازگشت.
رهبر انقلاب در تبیین استدلال‌های ایران برای مذاکره نکردن با آمریکایی‌ها گفتند: آنها برای مذاکره فرمول خاصی دارند که باید آن را درک کرد و سپس به این سؤال پاسخ داد که آیا هیچ آدم عاقلی با این فرمول مذاکره می‌کند؟
ایشان حقیقت مذاکره را در عرف سیاسی «داد و ستد» خواندند و خاطرنشان کردند: آمریکایی‌ها در هر مذاکره به پشتوانه قدرت سیاسی، تبلیغاتی و مالی خود تلاش می‌کنند هرگونه مقاومت در مقابل تحقق اهداف‌شان را ناکام بگذارند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ترسیم فرمول مذاکره به سبک آمریکایی‌ها افزودند: آنها اولاً اهداف اصلی را کاملاً مشخص می‌کنند البته همه این اهداف را اعلام نمی‌کنند اما در طول مذاکرات با دبه و چانه‌زنی، همه اهداف را پیگیری می‌کنند. نکته دوم اینکه آمریکایی‌ها از این اهداف اصلی یک قدم عقب نمی‌نشینند. ایشان افزودند: آمریکایی‌ها در مذاکرات، با الفاظ ظاهراً اطمینان‌بخش فقط وعده می‌دهند اما از طرف مقابل امتیازات نقد می‌خواهند و وعده نمی‌پذیرند.
رهبر انقلاب خاطرنشان کردند: این واقعیت را ما در برجام تجربه کردیم، همچنان که در مذاکره با کره‌شمالی هم آمریکایی‌ها همین روش را در پیش گرفته‌اند. ایشان خاطرنشان کردند: هر جای مذاکره اگر طرف مقابل از دادن امتیاز نقد امتناع کند، آمریکایی‌ها آنچنان هیاهوی تبلیغاتی و رسانه‌ای در جهان راه می‌اندازند که معمولاً طرف مقابل کم می‌آورد و دچار انفعال می‌شود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تشریح آخرین نکته از فرمول مذاکره آمریکایی‌ها افزودند: آنها پس از مذاکرات نیز براحتی زیر وعده‌ها می‌زنند و به آنها عمل نمی‌کنند. رهبر انقلاب پس از بیان این واقعیات یک سؤال اساسی مطرح کردند: به کدام دلیل باید با رژیم زورگوی متقلبی که اینگونه مذاکره می‌کند، پشت میز گفت‌وگو نشست؟
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برجام را نمونه واضح نتیجه مذاکره با آمریکا برشمردند که البته برخی خطوط قرمز تعیین شده در آن رعایت نشد.
ایشان خاطرنشان کردند: با توجه به فرمول آمریکایی‌ها در مذاکره، هر دولتی در جهان با آنها مذاکره کند، دچار مشکل می‌شود؛ مگر جهت‌گیری‌هایش با واشنگتن یکی باشد که البته دولت فعلی آمریکا حتی به اروپایی‌ها هم زور می‌گوید.
رهبر انقلاب در نوعی جمع‌بندی از این بخش از سخنان‌شان، افزودند: ما فقط وقتی می‌توانیم وارد بازی خطرناک مذاکره با آمریکا شویم که از لحاظ اقتصادی و سیاسی و فرهنگی به اقتدار مورد نظرمان برسیم و فشارها و هوچی‌گری‌های او نتواند در ما تأثیر بگذارد اما در حال حاضر مذاکره قطعاً به ضرر ما تمام می‌شود و ممنوع است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: امام راحل عظیم‌الشأن هم مذاکره با آمریکا را تا وقتی این رژیم آدم نشود ممنوع کرده بودند؛ ما هم بر همین نکته تأکید می‌کنیم. ایشان افزودند: حتی اگر به فرض محال قرار بود با آمریکایی‌ها مذاکره‌ای کنیم قطعاً با دولت فعلی هرگز مذاکره نمی‌کردیم.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با بیان نکته‌ای مهم خطاب به همه سیاستمداران،  دیپلمات‌ها، جوانان پرانگیزه، دانشجویان رشته‌های سیاسی و فعالان عرصه سیاست یادآوری کردند: مذاکره با رژیم زورگو و پرتوقع آمریکا وسیله‌ای برای رفع یا کاهش دشمنی آنها نیست، بلکه دادن ابزاری به آمریکاست که با آن می‌تواند بیشتر و بهتر اعمال دشمنی کند و اهداف خود را پی بگیرد.
رهبر انقلاب تمرکز شیطان بزرگ بر جنگ اقتصادی را ناشی از ناامیدی از جنگ نظامی، سیاسی و امنیتی و حتی جنگ فرهنگی خواندند و افزودند: رویش‌های جوان و پربرکت انقلاب و شکست حوادث و آشوب‌های امنیتی‌- سیاسی سال ۸۸، نشان دهنده شکست و یأس دشمن در این عرصه‌هاست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: البته به توفیق الهی و هوشیاری مسؤولان و مردم، آمریکا در جنگ اقتصادی نیز شکست خواهد خورد. ایشان با اشاره به ترفند و فریب دشمنان در حرف زدن با مردم ایران گفتند: یک عقب‌مانده ذهنی به ملت ایران می‌گوید دولت شما پول شما را در سوریه خرج می‌کند در حالی که رئیس او اذعان کرده که آمریکایی‌ها 7 تریلیون دلار در منطقه خرج کرده‌اند اما هیچ چیزی عایدشان نشده است.
رهبر انقلاب افزودند: ما به 2 کشور دوست یعنی سوریه و عراق در مقابل تهدیدات آمریکا و سعودی‌ها کمک کرده‌ایم که این کمک‌ها نوعی مبادله بین دولت‌های دوست است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ایجاد تردید در افکار عمومی نسبت به مواضع نظام را از اهداف مشخص دشمنان ملت ایران برشمردند و افزودند: آنها می‌خواهند با جنگ اقتصادی نارضایتی ایجاد کنند تا شاید این نارضایتی به اغتشاش و ناامنی تبدیل شود. ایشان با بیان اخبار و اطلاعاتی از پشت صحنه اقدامات آمریکایی‌ها، صهیونیست‌ها و سعودی‌ها افزودند: آنها برای ایجاد ناامنی در دی ماه گذشته، چند سال فعالیت کرده بودند اما ملت با هوشیاری تحسین‌برانگیز، به میدان آمد و زمینه‌سازی‌های چند ساله آنها را به باد داد. رهبر انقلاب افزودند: دشمنان سپس به سال ۹۷ دل‌بستند و برخی مقامات آمریکا گفتند ۶ ماه دیگر خبرهایی از ایران خواهید شنید، منظور آنها همین حوادث مرداد بود که با وجود هزینه‌های فراوان مالی و سیاسی دشمنان اینگونه محدود از آب درآمد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: مردم باهوش و بابصیرت هستند، البته مشکلات معیشتی و اقتصادی اوقات خیلی از آنها را تلخ کرده اما این ملت زیر بار خواست‌های سیای آمریکا و فلان رژیم روسیاه نمی‌رود.
رهبر انقلاب تأکید کردند: دشمن همان‌گونه که تاکنون ضعیف و ناتوان و شکست خورده بوده است، در آینده نیز ناکام خواهد ماند، به‌شرط اینکه همه بیدار باشیم و با پرهیز از ناامیدی به وظایف خود عمل کنیم.
ایشان افزودند: برخی به اسم اینکه طرفدار ضعفا هستیم و می‌خواهیم اوضاع را درست کنیم، خودشان ملتفت نیستند اما عملاً در چارچوب نقشه دشمن حرف می‌زنند و اقدام می‌کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: آنها که می‌گویند دولت باید برکنار شود، در نقشه دشمن نقش‌آفرین هستند. دولت باید سرکار بماند و با قدرت، وظایف خود را در حل مشکلات انجام دهد.
رهبر انقلاب همچنین به حقوق و تکالیف دولت و مجلس اشاره کردند و افزودند: هر دو قوه باید ضمن برخورداری از حقوق خود، کرامت طرف مقابل را حفظ کنند و 3 قوه با هم‌افزایی مشکلات را از پیش‌ روی ملت بردارند.
ایشان در پایان سخنان‌شان با اشاره به سخنان امام خمینی درباره دست قدرت خدا  بر سر ملت ایران و نظام اسلامی افزودند: ما هم این دست قدرتمند خدا را احساس می‌کنیم، قدرتی که در ایمان ملت متجلی است.
 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای سخنان‌شان با اشاره به فرا رسیدن ماه ذی‌الحجه، ماه دعا و توسل و تضرع به درگاه الهی، خاصیت ایمان و اتکا به خدا را ایجاد امید، اعتماد به نفس و شکست‌ناپذیری دانستند و خاطرنشان کردند: ملت ایران با برخورداری از این ایمان، 40 سال است در مقابل قدرت‌های متکبر دنیا با قدرت تمام ایستاده است و باید روز به روز بر این توانایی افزوده شود.
 

گروه بین‌الملل:  خیل عظیمی از مردم یمن، روز گذشته در مراسم تشییع پیکر کودکان شهید حمله اخیر ائتلاف سعودی حاضر شدند. شبکه تلویزیونی المسیره که ارگان رسمی انصارالله محسوب می‌شود، با انتشار تصاویری از این مراسم، گزارش داد با حضور گسترده یمنی‌ها از استان صعده و دیگر استان‌ها از جمله پایتخت، در ضحیان، مراسم تشییع پیکر شهدای جنایت اخیر عربستان‌سعودی در این شهر برگزار شد. روز یکشنبه نیز تصاویری منتشر شد که مردم یمن در حال کندن قبرهای متعدد برای دفن کودکان جان‌باخته در حمله عربستان‌سعودی هستند. شرکت‌کنندگان در این مراسم، با در دست داشتن تصاویر شهدای حمله عربستان به اتوبوس حامل دانش‌آموزان یمنی، علیه نیروهای ائتلاف سعودی شعار سر دادند. نزدیک به 50 خودرو، پیکرهای شهدای این جنایت را به میدانی که قرار بود مراسم تشییع از آنجا آغاز شود، انتقال دادند.
پدر یکی از شهدای معصوم این جنایت در گفت‌وگو با خبرنگار المسیره اظهار داشت: ما به متجاوزان ظالم اعلام می‌کنیم شما نمی‌توانید عزم راسخ ما را درهم‌بشکنید و خون کودکان‌مان به اذن الهی شما را نابود خواهد کرد. پنجشنبه گذشته، جنگنده‌های ائتلاف سعودی اتوبوس حامل دانش‌آموزان یمنی را در بازاری در شهر ضحیان واقع در استان شمالی صعده هدف قرار دادند که بر اساس آماری که تاکنون منتشر شده، دست‌کم 55 نفر شهید و 77 نفر نیز زخمی شدند. محمدعلی الحوثی، رئیس کمیته عالی انقلاب یمن پس از ادای نماز بر پیکر شهدای ضحیان، طی سخنانی اظهار داشت: هدف قرار دادن دانش‌آموزان در ضحیان جنایت آمریکا و همپیمانانش در ائتلاف سعودی است. ما آمریکا را در این جنایت و هر جنایت دیگری که علیه مردم یمن انجام شود، مسؤول می‌دانیم. این جنایت نشان داد نیروهای متجاوز به هیچ قانونی احترام نمی‌گذارند و تروریست و جنایتکارند. وی افزود: اگر وزارت خارجه آمریکا مجوز این کشتار را صادر نکرده بود، عربستان و افسران آمریکایی حاضر در اتاق‌های عملیات ائتلاف سعودی، این جنایت را مرتکب نمی‌شدند. جنایت قبیح کشتار این کودکان در ضحیان، تکرار جنایت آمریکایی‌ها در ژاپن و سایر کشورهاست.
رئیس کمیته عالی انقلاب یمن تاکید کرد: نیروهای زمینی، دریایی و هوایی یمن، به عملیات‌های خود علیه متجاوزان در تمام جبهه‌ها ادامه خواهند داد. ما به نیروی موشکی خود درود می‌فرستیم که مایه ترس دشمنان‌مان شده است. جنگ‌افروزی آل‌سعود و برخی رژیم‌های مرتجع عربی علیه یمن تاکنون به جان‌باختن بیش از 14 هزار یمنی، زخمی شدن ده‌ها هزار نفر و آوارگی میلیون‌ها نفر از آنها منجر شده است. تجاوز نظامی عربستان همچنین کشور فقیر یمن را با کمبود شدید مواد غذایی و دارویی مواجه کرده است. عربستان‌سعودی در جنگ علیه یمن مرتکب جنایات جنگی متعددی شد اما جنایت محسوس و غیرمحسوس علیه کودکان یمنی را می‌توان مهم‌ترین جنایت جنگی ائتلاف سعودی در یمن عنوان کرد که به نظر می‌رسد با بی‌‌تفاوتی جامعه جهانی همراه شده است.  شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان آمریکا با انتشار تصاویری از این تراژدی تکان‌دهنده؛ تصاویری که مربوط به آخرین ساعات زندگی کودکان شهید یمنی در ضحیان است، گفت: «کودکان پس از پایان 2 ماه کلاس درس، مدت‌ها بود انتظار این لحظه را می‌کشیدند و مشاهده می‌شود چگونه به شادی می‌پردازند، آنها سپس بر مزار کشته‌شدگان حوثی‌ها (انصارالله) ادای احترام کرده و زمانی بعد در اتوبوس مورد هدف حمله هوایی ائتلاف عربستان قرار می‌گیرند؛ ائتلافی که از سوی آمریکا حمایت می‌شود. سکوت کرکننده‌ای در جهان حاکم است». هر چند تعداد انگشت‌شماری از کشورها و نهادهای جهانی این جنایت را محکوم کردند ولی کودک‌کشان با نادیده‌ انگاشتن جنایت خود، بار دیگر بی‌توجهی خود به جان غیرنظامیان یمنی را ثابت کردند و سخنگوی سعودی ائتلاف متجاوز با تمام وقاحت گفت: حمله به اتوبوس حامل کودکان یمنی یک عملیات نظامی قانونی بود! سکوت جهانی در قبال جنایات فجیع و مستمر ائتلاف سعودی در حق کودکان معصوم یمنی باعث لجام‌گسیختگی عربستان‌سعودی و امارات شده است. قدر مسلم اینکه رژیم‌های سعودی و اماراتی با پول‌هایی که در اختیار سازمان ملل و دیگر داعیه‌داران غربی حقوق بشر می‌‌گذارند، هر چند در دادگاه‌های بین‌المللی مجازات نخواهند شد ولی هرگز نخواهند توانست لکه ننگین «کودک‌کشی» را از کارنامه سیاه خود پاک کنند. در سایه همین بی‌تفاوتی بین‌المللی است که می‌توان گفت به احتمال زیاد جنایت عربستان در حق کودکان ضحیان نخستین‌ و آخرین جنایت آل‌سعود نباشد. مرکز حقوق بشر و توسعه یمن با انتشار آماری اعلام کرد بیش از 6 هزار و 669 کودک یمنی در حملات هوایی ائتلاف سعودی به استان‌های مختلف یمن شهید و زخمی شده‌اند.
سعودی برای کشتار مردم یمن از چه سلاحی استفاده می‌کند
کشف بقایای بمب‌های آمریکایی کنار اتوبوس حامل قرآن‌آموزان یمنی در صعده بار دیگر بر این نکته تاکید دارد که سعودی‌ها جدای از ارزش‌های انسانی به همراه حامیان غربی خود از هر ابزاری برای کشتار مردم بی‌دفاع یمن استفاده می‌کنند. پیش‌تر اما گفته شده بود بمب‌هایی که عربستان در صعده و در کشتار کودکان و حمله به بازار از آن استفاده کرده بود MK82 بوده است. MK82 یا مارک 82، بمب سبک چندمنظوره غیرهدایت‌شونده است که وزنی معادل 227 کیلوگرم دارد و سبک‌ترین بمب قابل نصب روی هواپیماست. این بمب بارها توسط سعودی‌ها در یمن مورد استفاده قرار گرفته اما کاربر اصلی‌اش ارتش آمریکاست. مارک 82 در عین حال دارای بدنه‌ای از فولاد است و از ارتفاع بسیار نزدیک می‌تواند مخرب باشد. این بمب سبک دارای 89 کیلوگرم مواد منفجره درون خود است که از نوع تیرتونال بوده و 80 درصد آن تی‌ان‌تی و 20 درصد باقیمانده‌اش پودر آلومینیوم است اما شبکه تلویزیونی RT روسیه می‌گوید در میان بقایای اجساد باقیمانده از حمله جنگنده‌های سعودی به اتوبوس حامل کودکان قرآن‌آموز در استان صعده لاشه‌های بمبی یافت شده است که آمریکایی است. گفته می‌شود انگلیس و آمریکا اصلی‌ترین تامین‌کنندگان تسلیحات عربستان در جنگ یمن به شمار می‌روند که این تسلیحات تاثیر بسزایی در کشتار غیرنظامیان این کشور داشته است. در همین حال گفته می‌شود لین ملوف، مدیر عفو بین‌الملل در امور تحقیقات درباره خاورمیانه در بیانیه‌ای گفته است: اسناد و مدارک فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد فروش غیرمسؤولانه تسلیحات به ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی در یمن منجر به صدمات عظیمی به غیرنظامیان یمنی شده است. گزارش RT درباره جنایت‌های سعودی در یمن اما ابعاد نگران‌کننده دیگری دارد که نشان از عمق فاجعه است.  در این گزارش آمده است: 100 هزار یمنی طی سال‌های گذشته جان خود را بر اثر بمباران‌ها و جنایت‌های سعودی از دست داده‌اند و سازمان‌های بین‌المللی هم نسبت به این جنایات عملا سکوت کرده و هیچ اقدام بازدارنده‌ای درباره توقف این جنایت‌ها انجام نداده‌اند.  اما نشریه انگلیسی ایندیپندنت هم در گزارشی درباره افزایش جنایت‌ها در یمن می‌نویسد: هر 10 دقیقه یک کودک در یمن کشته می‌شود، آن هم در حالی که فروش سلاح‌های انگلیسی به عربستان‌سعودی از آغاز جنگ در این کشور 500 درصد افزایش یافته است. این افزایش در شرایطی است که دولت انگلیس از سوی نهاد‌های مدنی و نمایندگان بعضا مستقل پارلمان این کشور درباره این رهاورد و اتخاذ سیاست‌های غیرانسانی تحت فشار قرار دارد.  دولت ترزا می ‌که مناسبات نزدیکی با دولت سعودی دارد از طریق فروش تسلیحات بخشی از بحران‌های مالی خود را جبران می‌کند؛ لندن رقمی بیش از 6/4 میلیارد پوند در 2 سال نخست جنگ یمن سلاح به ریاض فروخته است. انگلیس طی سال‌های همکاری نظامی خود با عربستان تلاش کرده از تمام لابی‌های خود برای سرپوش گذاشتن بر اعمالی که نقض آشکار قوانین بین‌المللی است، استفاده کند. این نقض آشکار بارها در یمن و بمباران‌های نامحدود سعودی مشاهده شده است. تازه‌ترین گزارش‌ها از یمن نشان می‌دهد هیچ نشانه‌ای نسبت به پایان بحران در این کشور دیده نمی‌شود و 10 میلیون یمنی نیازمند کمک‌های فوری انسان‌دوستانه هستند و اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند، شاهد یک فاجعه وسیع‌تر انسانی خواهیم بود؛ فاجعه‌ای که ابعاد آن غیرقابل جبران بوده و نسل‌ها را در یمن متاثر از خود خواهد کرد.

پویان  شریعت: یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد داعش ماهانه میلیون‌ها دلار هزینه حقوق افراد خود را پرداخت می‌کند، همچنین مخارجی برای تأمین تسلیحات، لجستیک، مایحتاج زندگی، تبلیغات و... داشته است. هر چند امروز محدوده کوچک باقیمانده در دستان این گروه تروریستی نشان می‌دهد که داعش مانند قبل هزینه مالی ندارد، با این حال بررسی راه‌‌های تأمین مالی این گروه تروریستی می‌تواند نشان ‌دهد که اولاً گروه‌‌هایی مانند داعش اساساً چه هزینه‌های گسترده‌ای داشته‌اند و ثانیاً این هزینه‌ها عموماً از چه راه‌های تحصیل می‌شده است.
طبق اعترافات برخی تروریست‌های دستگیرشده توسط ارتش عراق، دستمزد بسیار بالایی که داعش برای هر انفجار تروریستی در عراق می‌پردازد نیز باعث شده اکثر تروریست‌های فعال در بمب‌گذاری، جذب این گروه شوند. به گفته بسیاری از رسانه‌های عراقی، در طول بیش از 3 ماه تحصن در مرکز الرمادی  در عراق که هزاران نفر در آن شرکت کردند، همه متحصنان از 3 وعده خوراک گرم و حقوق روزانه بهره‌مند می‌شدند. تحصنی که بعد از متفرق شدن، ارتش عراق در مرکز آن به کارگاهی برای بمب‌‌گذاری خودروها رسید.  بر اساس آخرین خبرهایی که شبکه العربیه به عنوان یکی از نزدیک‌ترین رسانه‌ها به گروه داعش منتشر کرده، ابوبکر بغدادی در دستورالعملی، حقوق جنگجویان این گروه را به ترتیب زیر اعلام کرده بود: هر جنگجوی بومی (در سوریه) که ازدواج کند 1200 دلار هدیه ازدواج دریافت می‌کند و فرقی نمی‌کند این ازدواج اول این جنگجو باشد یا دوم و سوم. حقوق ثابت ماهانه هر جنگجو در گروه داعش 400 دلار است که 50 دلار نیز برای هر فرزند و 100 دلار برای هر همسر به آن اضافه می‌شود. حق مسکن و تامین سوخت خودرو نیز به حقوق هر یک از جنگجویان اضافه شده، در حالی که جنگجویان غیر بومی ماهانه 400 دلار اضافی نیز به عنوان حق مهاجرت دریافت می‌کنند.  در چارچوب آخرین آمارهای اعلام شده درباره شمار جنگجویان داعش در زمان اوج فعالیت این گروه در سوریه و عراق، آنها بین 10 تا 80 هزار جنگجو بوده‌اند که اگر حداقل تخمین‌ها برای شمار جنگجویان داعش در سوریه و عراق را در نظر بگیریم، باز هم تامین حقوق 400 دلار برای مثلاً 10 هزار نفر، به رقم نجومی 4 میلیون دلار در ماه می‌رسد. حال اگر این رقم را در 8 (برای دستیابی به هزینه 80 هزار تروریست) ضرب کنیم و به آن هزینه تسلیحات، بمب‌‌گذاری و... را هم بیفزایم، به رقمی می‌رسد که شاید با بودجه یک یا چند کشور جهان سوم برابری می‌کند.  بر اساس گزارش‌ها و اسناد به دست آمده از داعش در مدت فعالیت این گروهک در عراق و سوریه، منابع مالی داعش عموماً شامل موارد زیر بوده است:
آدم‌ربایی: باجگیری‌‌های انجام شده از اشخاص، مؤسسات و دولت‌ها که از طریق آدم‌ربایی‌‌های مختلف بوده و معمولاً مقادیر هنگفتی پول را به سوی داعش سرازیر می‌کرد. در این چارچوب باید به بسیاری از بازرگانان و تجار سوریه اشاره کرد که بعد از ربوده شدن، اعضای خانواده‌شان به پرداخت مبالغ هنگفتی برای آزادی آنها مجبور شده‌‌‌اند. نیویورک‌تایمز نیز مقاله‌ای در همین رابطه منتشر کرد که بر مبنای آن تروریست‌‌های القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی در خاورمیانه و شمال آفریقا مبلغ 125 میلیون یورو در قبال آزادی گروگان‌ها از دولت‌‌های گوناگون دریافت کرده‌‌‌اند. گروگانگیری شهروندان غربی به یکی از راه‌‌های تولید درآمد برای تروریست‌ها تبدیل شده است؛ داعش هم از این قاعده مستثنا  نیست.
خانواده «جیمز فولی» خبرنگار آمریکایی، ایمیلی از تروریست‌‌های داعش منتشر کرده بود که در آن تروریست‌ها خواستار دریافت 100 میلیون دلار در قبال آزادی او شده بودند. معاون وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز با اشاره به آدم‌ربایی تروریست‌ها در عراق و سوریه تصریح کرده است: «داعش از راه گروگانگیری در سال 2014 حداقل 20 میلیون دلار به دست آورده و ماهانه ده‌ها میلیون دلار از راه گروگانگیری، فروش نفت و اخاذی به دست می‌آورد».
فروش عتیقه: از سال 2011 که داعش در شمال سوریه به قدرت رسید، تجارت اشیای عتیقه را به طور جدی آغاز کرده و این روند را در عراق نیز ادامه می‌دهد به طوری که بر اساس گزارشی که کارگروه مربوط در یونسکو منتشر کرده است بسیاری از آثار باستانی مناطق تحت تصرف داعش به اروپا و برخی کشور‌‌های عربی منتقل شده و هم‌اکنون در اختیار مجموعه‌داران قرار دارد. بهای بسیاری از این اشیای بی‌نظیر تاریخی که از طریق غارت موزه‌ها و مناطق باستانی برای فروش عرضه شده‌‌اند به میلیون‌ها دلار می‌رسد. منابع امنیتی بر این باورند فروش اشیای عتیقه یکی دیگر از راه‌‌های کسب درآمد برای تروریست‌‌های داعش است.
دریافت باج از قاچاقچیان: قاچاقچیان بدون پرداخت باج به تروریست‌‌های «داعش» قادر به ورود کالا‌ها از طریق ترکیه و سوریه به منطقه نبوده‌اند. این «باج» بخش دیگری از منابع  «داعش» را تامین می‌کرده که در حقیقت به نوعی دریافت حق گمرکی به شمار می‌رفته است. طبیعی است که انتقال دارو و حتی موادمخدر نیز از همین قاعده تبعیت می‌کند و قاچاقچیان توانسته‌اند با پرداخت هزینه لازم نسبت به انتقال موادمخدر از مناطق اشغالی به ترکیه و سپس اروپا اقدام کنند.
کمک‌‌های مالی گروه‌‌های خیریه مذهبی: برخی کشورهای عربی از طریق شخصیت‌ها حقیقی با دست و دلبازی کمک‌‌های مالی زیادی به انجمن‌ها و گروه‌‌‌هایی می‌کنند که به گفته خودشان در راه «ترویج اسلام» فعالیت دارند. مبالغ هنگفتی از این کمک‌‌های مالی از طریق کانال‌هایی در اختیار تروریست‌‌های داعشی قرار می‌گیرد. برخی از این انجمن‌‌های خیریه و مذهبی در اروپا و آمریکا فعالیت دارند و اموال‌شان را از طریق شرکت‌‌های سرمایه‌‌گذاری غربی در چرخه اقتصاد غرب به جریان انداخته و سود حاصل را برای داعش، القاعده و گروه‌‌های مشابه ارسال می‌کنند.
منابع بانک‌‌های موصل: اصلی‌‌‌‌‌ترین جهش مالی «داعش» بعد از تصرف موصل شکل گرفت. این نیرو‌ها بسیاری از بانک‌ها و ادارات را غارت کردند و صدها میلیون دلار سرمایه به دست آوردند به طوری که تنها اموال به دست آمده از بانک‌‌های موصل برای تامین دستمزد نیرو‌‌های داعش در طول یک سال کفایت می‌کند. منابع عراقی گفته‌‌اند خزانه بانک مرکزی شهر «موصل» هنگام حمله داعش به این شهر، 420 میلیون دلار آمریکا بودجه داشته است.
دریافت دقیق و با برنامه مالیات: داعش همواره تلاش کرده شبکه‌‌‌هایی را در جوامع تحت سیطره خود تاسیس کند تا بتواند منبع تامین اموال خود را تضمین کند. این را می‌توان از خلال سرمایه‌‌‌هایی که این گروه به طور برنامه‌‌ریزی شده به دست آورده، بخوبی دید.  «چارلز لستر» پژوهشگر اندیشکده بروکینگز دوحه می‌گوید: تخمین‌‌های بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد داعش با تحمیل مالیات بر مناطقی همچون استان «الرقه» در شمال شرقی سوریه، اموال خود را تامین می‌کند.
فروش نفت: نفت یکی از راه‌‌های تامین منابع مالی گروه تروریستی داعش بود. این گروه تروریستی بر منابع نفتی در شمال سوریه و برخی خطوط انتقال نفت در عراق سیطره یافته بود و به انتقال نفت از خلال مرزها به ترکیه اقدام می‌کرد. در زمان حضور پرتعداد و گسترده داعش در سوریه در طول چند سال نفت مناطق تصرف شده در سوریه توسط تروریست‌‌های «داعش»  به قیمت مناسب به دلالان منطقه‌ای فروخته شده و با کامیون‌‌های نفتکش از طریق ترکیه وارد بازار می‌شد.
در همین رابطه گزارشگران می‌گویند مهندسان نفتی ترکیه را در پالایشگاه‌ها و مراکز تولید نفت برای راه‌اندازی و استخراج نفت مشاهده کرده‌‌‌اند.  اما داعش دسته دومی از تأمین‌کنندگان مالی را نیز در اختیار  داشت که در طول حضور این گروهک در عراق و سوریه به شکلی پیوسته و کلان تأمین مالی آن را بر عهده داشتند:  
1- کشورها و سازمان‌‌های مادر و تاسیس‌کننده داعش که پشت‌پرده شکل‌‌‌گیری آن قرار داشته و همچنان کمک‌‌های مالی و لجستیکی خود را به این گروه ادامه می‌دهند.
2- کشور‌‌‌هایی که حضور و فعالیت داعش را در منطقه در راستای منافع خود تفسیر کرده و تلاش می‌کنند با برقراری ارتباط با آن و تزریق کمک‌‌های مالی، از حمایت این گروه در راستای تحقق منافع و اهداف کوتاه و بلندمدت خود در منطقه سود ببرند.
3- کشور‌‌‌هایی که از بیم قرار گرفتن در معرض حملات گروه داعش به دنبال مماشات با آن برآمده و با تخصیص کمک‌‌های مالی به این گروهک تروریستی عملاً حق‌السکوت پرداخت می‌کنند.  
هرچند امروز داعش سلطه سابق را با عنوان خلافت اسلامی و در شکل یک حکومت در عراق و سوریه ندارد اما باید نسبت به تامین مالی و لجستیکی گسترده و مجدد این گروه یا فرقه‌های تروریستی مشابه در منطقه و خطر سربرآوردن دوباره اژدهای هفت‌سر تکفیر هشیار بود.

این روزها فیلم‌های مونتاژ شده بسیاری در فضای مجازی دست به دست می‌شوند که هر یک عامل ایجاد تنش و درگیری در میان گروه‌ها و دسته‌های مختلف است. رشد شبکه‌های اجتماعی موبایل‌محور، مزایای بسیاری برای تمام جامعه از جمله فوتبال‌دوستان داشته است اما در بین تمام ویژگی‌های مثبت، این پیشرفت چشمگیر معایبی نیز دارد و فرصت سوءاستفاده را برای برخی افراد به وجود آورده است. در شرایط فعلی کشور ایران، خیلی‌ها علاقه‌مندند با تحریک شهروندان شهرهایی چون تبریز، اهواز و... آنها را به هنجارشکنی‌های مختلف دعوت کنند و چه فضایی بهتر از شبکه‌های اجتماعی و چه موضوعی بهتر از فوتبال برای این کار؟ پس از پایان بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان، در شرایطی که قرمزها از گزارش به زعم خودشان یک‌طرفه مسعود نری‌موسی ناراضی بودند، با ویدئویی از بازی پرسپولیس و استقلال‌خوزستان روبه‌رو شدند که گزارشگر در حالی که یگان ویژه پشت سر بازیکنان در حال حرکت به سمت سکوها است، جو ورزشگاه را عادی می‌داند و تنها مشکل را بازی ضعیف دو تیم عنوان می‌کند! در آن فیلم، نری‌موسی در میان التهاب واضح در ورزشگاه می‌گوید:  «خوشبختانه من در گزارش بازی هم عرض کردم؛ مشکل خاصی وجود ندارد و فقط بازی ضعیف 2 تیم توی ذوق می‌زند. استقلالی‌ها که سعی می‌کنند در زمین خودشان دفاع کنند و پرسپولیسی‌ها هنوز برنامه‌ای برای به گل رسیدن ندارند»!
انتشار گسترده این ویدئو در رسانه‌های مختلف و حتی تلویزیون‌های رسمی و پرمخاطب خارجی، سبب شد میزان نارضایتی‌ها در این باره افزایش یابد و واکنش اهالی فوتبال بویژه هواداران پرسپولیس تندتر شود. در این باره واکنش‌های بسیاری وجود داشت و در مجموع، این فیلم بر میزان تنش‌ها و التهاب‌ها افزود. نری‌موسی البته نظر دیگری داشت و با تکذیب چنین اظهاراتی گفت که این فیلم برای ثانیه‌هایی پیش بوده است. پس از این صحبت‌ها بر آن شدیم تحقیقات بیشتر و دقیق‌تری در این باره داشته باشیم.
نتیجه تحقیقات، تصدیق صحبت‌های گزارشگر بازی بود. در دقیقه 43:10 بازی و در حالی که استقلال‌خوزستان در کنار خط طولی سمت راست زمین و در میانه میدان صاحب یک ضربه آزاد شده، گزارشگر جمله ای را که پیش تر به آن اشاره شد بیان می‌کند.
حدود یک دقیقه بعد آبی‌های خوزستان صاحب کرنر می‌شوند و در همین حال، یگان ویژه از روی پیست تارتان به سمت سکوها حرکت می‌کند و نری‌موسی پس از سکوت چند ثانیه‌ای می‌گوید: «خب! ایمان مبعلی باید توپ را پرتاب کند. با پای راست یک ارسال به تیر اول و...» او چند ثانیه بعد با اشاره به اتفاقات موجود گفت: «... متاسفانه باز هم فضا ملتهب می‌شود».
 یکی از کانال‌های سودجو و سوءاستفاده‌گر اظهارات نری‌موسی راجع به آرامش ورزشگاه را که برای ابتدای دقیقه 43 بازی بود به یک دقیقه بعد منتقل کرد تا صدا و تصویر، دروغگویی گزارشگر را به شکلی واضح منتقل کند!
 البته در گزارش نری‌موسی ایرادهای فراوانی وجود دارد اما مساله مشخص، ظهور برخی رسانه‌های دروغگو و جعلی است که با استفاده از تعصب هواداران، قصد تحریک هواداران و پیش بردن اهداف شوم خود را دارند. در این بین شاید کاربران فضای مجازی با دیده تردید این اخبار، ویدئوها و تصاویر را دنبال کنند و سعی کنند آنچه وجود دارد را باور کنند نه چیزی که دوست دارند وجود داشته باشد و البته انتظار اهالی فوتبال از مسؤولان کمیته اخلاق و پلیس فتا، پیگیری جدی‌تر این دروغ‌نویسی و دروغ‌سازی برای بهبود هرچه بهتر فضا است.
 2 هفته قبل نیز فیلمی منتسب به هواداران پرسپولیس در بازی فولاد در کانال‌ها و صفحات مجازی منتشر شد که حاوی شعارهای زشت علیه هموطنان عرب‌زبان بود اما چند روز پس از انتشار این فیلم، مشخص شد روی این فیلم صدا‌گذاری شده و مونتاژ شده است! حتی مسؤولان باشگاه فولاد خوزستان نیز شعارهای ضدقومیتی را تکذیب کردند اما بیشتر عرب‌زبان‌ها به کانال‌های تلگرامی اعتماد بیشتری داشتند و آن فیلم جعلی را باور کردند. البته سلب اعتماد نسبت به مسؤولان نیز مساله یک‌شبه نیست و آنها باید ببینند در این سال‌ها چه کرده‌اند که هواداران، به صفحات مجازی اداره شده توسط ادمین‌ها اعتماد بیشتری نسبت به حرف‌های مدیران دارند.
به هر حال تاثیر این فیلم چندثانیه‌ای در بازی پرسپولیس و استقلال‌خوزستان دیده شد. پیش از مسابقه شیشه اتوبوس حامل بازیکنان پرسپولیس با  پرتاب سنگ از سوی همین افراد شکسته شد اما اتفاق بزرگ‌تر در راه بود. در ورزشگاه، برخی تماشاگران اهوازی با سنگ به استقبال پرسپولیسی‌ها رفتند و علاوه بر مصدومیت هواداران این تیم، بارها در انجام بازی وقفه ایجاد کردند.

محسن شهمیرزادی: «شاعر و تاجر که با هم فرق ندارن، تاجر ورشکسته شاعر می‌شه، شاعر پولدار می‌ره تاجر می‌شه...» و شاعر سینمای ایران علی حاتمی شد، حتی اگر این دیالوگ از حسن کچل را نمی‌نوشت. از او که دقیقا 74 سال پیش در همین روز چشم به دنیا گشود، آثار ماندگاری به جا ماند و از آنها می‌توان به «هزار دستان»، «کمال‌الملک»، «مادر» و... اشاره کرد. حاتمی فعالیت سینمایی خود را با «حسن کچل» آغاز کرد؛ فیلمی منبعث از نمایشنامه حاتمی که آن را تبدیل به اثری سینمایی کرد. او بعد از حسن کچل در سال 1349 سراغ «طوقی» رفت و سال بعد نیز با فیلم موزیکال «باباشمل» به سینما آمد. فعالیت تلویزیونی علی حاتمی از همین دوره شروع شد و «داستان‌های مولوی» و «سلطان صاحبقران» در سال 1352 و 1354 از تلویزیون پخش شد. آخرین اثر سینمایی علی حاتمی در پیش از انقلاب به «سوته‌دلان» منتج شد و او تنها یک سال پس از انقلاب مشغول تولید سریال «هزاردستان» شد. «حاجی واشنگتن» در سال 1361 نخستین اثر سینمایی او پس از انقلاب بود. اثری ضدآمریکایی که به روایت سفر نخستین سفیر ایران به آمریکا در دوران قارجاریه می‌پرداخت. یک سال بعد علی حاتمی با «کمال‌الملک» به سینماها بازگشت. «جعفرخان از فرنگ برگشته» و «مادر» فیلم‌های او در سال‌های پایانی دهه 60 بودند و او با «دلشدگان» به استقبال دهه 70 رفت. فیلم «جهان پهلوان تختی» اثری بود که او پس از دلشدگان آغاز کرد اما سرطان در میانه تولید توان ادامه فیلمبرداری را از او گرفت و این فیلم ناتمام به عنوان آخرین اثر علی حاتمی ثبت شد.
شعرسپید روی پرده نقره‌ای
شاید بهترین وصف برای سینمای علی حاتمی، همان شاعرانگی پشت دوربین باشد. در آثار او کاراکترها بیشتر از آنکه شخصیت باشند و مخاطب بتواند برای آنها ما به ازای خارجی پیدا کند، تبدیل به یک تیپ شده‌اند. در واقع برساخت ذهنی علی حاتمی شخصیت‌هایی را خلق کرده که در عالم واقع نمی‌توان براحتی پیدا کرد و در نتیجه همزاد‌پنداری مخاطب با آن بسادگی میسر نیست. حاتمی حرف‌های خود را کوتاه و شاعرانه، با رعایت سجع و جناس از زبان کاراکترها بیان می‌کند. دیالوگ‌هایی که همواره جزو ماندگارترین‌ها در سینمای ایران هستند اما آنچنان ثقیل و نغز طراحی شده‌اند که برای هیچ‌کس باورپذیر نیست کسی در گفت‌وگوهای روزمره خود بتواند این چنین سخن بگوید. کلمات از هردهانی بزرگ‌ترند و از همین رو است که فقط شخصیت‌های تیپیکال می‌توانند چنین سخنانی را بر زبان جاری کنند. منطق روایت‌های علی حاتمی بیش از آنکه بر روابط علی و معلولی و منطبق با درام‌های سینمایی باشد، سیری احساسی را در پیش می‌گیرد و اگرچه تلاش دارد ذهنیت و تفکر مخاطب را به چالش بکشد اما پیش از آن با احساسات بیننده کار خواهد داشت. روابط انسانی ما بین شخصیت‌ها در آثار حاتمی، از دنیایی کمالگرا و شاعرانه بر می‌خیزد و این شخصیت‌ها، با آن کلام و سیر اتفاقاتی که در پیش دارند، همه شعر شاعر سینمای ایران را تشکیل می‌دهند.
دلمشغولی‌های خسته‌کننده آقای کارگردان
در حال و هوای تمجید و تنزیه حاتمی در فضای سینما، در حالی که همگی مسحور دیالوگ‌های علی حاتمی و میزانسن‌های الهام گرفته از سنت او بودند، یکی از جدی‌ترین منتقدان به سینمای حاتمی، سیدمرتضی آوینی بود که فاصله زیادی بین سینمای اشراقی مدنظرش با آثار علی حاتمی می‌دید. مواجهه مکتوب آن روزهای سیدمرتضی آوینی با علی حاتمی به فیلم «مادر» برمی‌گردد. آوینی اگر چه علی حاتمی را از روشنفکران غرب‌زده جدا می‌داند اما همواره نگاه منتقدانه‌ای به آثار او داشته و مادر را بهانه‌ای می‌داند تا اندیشه حاتمی را به چالش بکشد. او مقاله خود را با این عبارت آغاز می‌کند: «باز هم آقای علی حاتمی  و دلمشغولی‌های خسته‌کننده‌اش». آوینی خیلی زود تکلیف خود را با حاتمی مشخص کرده و جریان‌شناسی فیلم‌های او را در صریح‌ترین حالت ممکن این چنین روایت می‌کند: «دلبستگی‌اش به عهد قجر و آت و آشغال‌های صندوق‌خانه‌های متروک و آدم‌هایی نیست‌آبادی اما با بزک واهی و دیالوگ‌های پرتکلف و حکاکی شده‌ای که حتی برای رعایت جناس و قافیه کج و معوج شده‌اند، آن هم از دهان تیپ‌های تصنعی که این کلمات در دهان‌شان زیادی می‌کند...» حاتمی به نشانه‌های اصالت ایرانی همواره علاقه نشان می‌داد و نمادهای ایران کهن در آثار او برجسته بود اما هیچ‌گاه تاریخ روایت‌های سینمایی او به قبل از دوران قاجار نرفت، چرا که او قاجار را آخرین زمانه هویت ایرانی پیش از ورود مدرنیته وارداتی می‌داند. آوینی از همین درجا زدن حاتمی در قاجار گریزی به تولد نامشروع روشنفکری در ایران می‌زند و این چنین از حاتمی گلایه می‌کند: «باز هم داستان به نحوی به همان روزگار نه چندان دوری باز می‌گردد که تهران قدیم در سرازیری مست  فرنگ شدن افتاده بود؛ اول آدم‌ها و بعد اشیا... عهد قجر آخرین دوره اضمحلال تاریخی این قوم است پیش از سلطه تمام عیار شیطان پیر... و نمی‌دانم آن آشی که در سفارت انگلیس پخته بودند چه معجونی بود که همه را «آشخور» کرد، غیر از روزه‌دارها را! کفر فرنگی مثل آسفالت سیاه داشت همه کرت‌ها و مزارع سرسبز را می‌پوشاند تا راه اتومبیل را هموار کند و از آن بدتر، آدم‌ها را بگو که 72 رنگ شهر فرنگ آنقدر در خط و خال کراواتی که گریبانگیرشان شده بود غرق شده بودند که سر ریسمان را نمی‌دیدند که در دست کیست!» آوینی استفاده علی حاتمی از نمادهای سنتی ایرانی را به نوعی شیء‌وارگی و نگاهی توریستی تعبیر می‌کند که روح حیات در آن نیست. او وجه تفاوت خود و مردم را با روشنفکران این‌چنین بر می‌شمرد: «روشنفکران این دیار لااقل با ما مردم در عشق به ضریح و پنجره‌های فولاد، آجر قرمز و بهار خواب و حیاط و کاشی‌های آبی و گلدان‌های سفالی و یاس و اقاقیا و اطلسی و قرنفل و شمعدانی در باغچه‌های دور حوض‌های پاشویه‌دار و تخت‌های چوبی و قالی و گلیم شریکند و فقط تفاوت ما با آنها در آنجاست که ما با این اشیا و در این فضاها زندگی کرده‌ایم، جان خود را لعاب آبی کرده‌ایم و بر سفال‌ها زده‌ایم، روح خود را به پنجره‌های فولاد امامزاده‌ها دخیل بسته‌ایم، عشق‌های جوانی‌مان بوی گل یاس و شب‌بو می‌داده است و بعد خانه بخت‌مان را با آجر قرمز ساخته‌ایم و در حوض‌های پاشویه‌دار وضو گرفته‌ایم و بر سجاده‌هایی از گلیم نماز خواند‌ایم اما این آقایان و خانم‌ها با همه این اشیا و فضاها، مثل توریست‌های وارفته، پیوندی نوستالژیک داشته‌اند. در مغرب زمین نیز روشنفکران دلبسته اشیای عتیقه‌اند و خودشان هم نمی‌دانند که چرا؛ خودشان هم نمی‌دانند که در اشیای کهنه به دنبال آن روحی می‌گردند که هر چه زمان بیشتر می‌گذرد و زالوی تکنولوژی بیشتر و بیشتر خون گردن آدم را می‌مکد، مثل فانوسی که نفتش تمام شده، دارد می‌میرد. آدم هم آدم‌های قدیم! ما خودمان را در گذشته‌ها جا می‌گذاریم و می‌گذریم و این نوستالژی شاید آن غم غربتی باشد که آدمیزاد از دوری خودش دارد. بگذریم که روشنفکران ما فقط ادایش را درمی‌آورند... کاشکی این اداها واقعیت داشت! حتی یک فحش واقعی بهتر است از هزار سلام دروغکی!» آوینی در فرم، کاراکترهای فیلم‌های حاتمی را تصنعی و دیالوگ‌های‌شان را غیرواقعی می‌داند و از شخصیت‌های سریال مادر اینچنین یاد می‌کند: «شخصیت‌ها وصله‌های ناجوری هستند دوخته شده به یک لحاف چل‌تکه... کسی نیست بپرسد مگر لحاف‌دوزی چه اشکالی دارد! هیچ. یاد «هزار دستان» افتادم، با آن پراکندگی ناشیگرانه در پرداخت و «حاجی واشنگتن» با آن میزانسن‌هایی که یا اولش جور بود و آخرش در می‌رفت یا اولش ناجور بود و آخرش درست می‌شد و باز هم همان دیالوگ‌های پرتکلف و پر ادا که برازنده هیچ دهانی نیست. لچک به سر فیلم «مادر» هم مثل همان سرخپوست فیلم «حاجی واشنگتن» بود؛ یک قارچ بدون ریشه، یک خیال خام ناپرورده». اگرچه که روزگار کمال‌طلبی سیدمرتضی آوینی، آثار حاتمی را «ادای سنت و هویت ایرانی درآوردن» می‌داند اما شاید امروز که روشنفکران سینمایی ایران بیش از پیش در رئالیسم سیاه افتاده‌اند، وجود علی حاتمی‌ها با وجود تمام انتقاد‌ها بیش از هر زمانی احساس شود.
 

صادق فرامرزی: در سال‌های اخیر هر جا نشانی از کنکور بوده است نام چند موسسه آموزشی بزرگ نیز  درخشیده اما در مقابل این موسسات نیز هرجا سخنی در نقد کنکور و سیستم آموزشی کشور بوده نام سیدمجید حسینی به‌عنوان جلودار مخالفت با این سیستم به چشم خورده است. این استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران که مدتی است با سخنرانی‌ها و مطالب نقادانه خود موج بزرگی از مخالفت‌ها را علیه کنکور و سیستم آموزشی کشور برانگیخته است نوک پیکان انتقادات خود را به سمت یک مافیای آموزشی گرفته که مدعی است منافع مادی آنان مانع از هرگونه اصلاحی در این امر می‌شود. بحث بر سر چرایی مخالفت با سیستم کنکور به‌عنوان یک سیستم پرسابقه در نهاد آموزشی کشور، ماهیت تجاری پیدا کردن علم‌آموزی رسمی و مساله عدالت آموزشی، ما را بر آن داشت تا با وی به گفت‌وگو بپردازیم و نظراتش را جویا شویم.
***
  در روزهای پس از اعلام نتایج اولیه کنکور قرار داریم و طبق روال هرساله، فضای عمومی و رسانه‌ها در حال الگوسازی از افراد برتر کنکور و مدارس و موسساتی هستند که این افراد در آنها مشغول به تحصیل بوده‌اند؛ مجموعا این الگوسازی را دارای چه نتایج مثبت و منفی‌ای تلقی می‌کنید؟
تفکر کنکوری از اساس مخرب سیستم آموزشی کشور است؛ اینکه عده‌ای به‌علت داشتن یکسری استعداد خاص همانند استعداد ریاضی یا حفظی تبدیل به نمونه و الگوهای ارشد برای دانش‌آموزان کشور بشوند، تحت تاثیر این نگاه تستی و تجاری حاکم بر آموزش‌وپرورش است. سیستم آموزش‌وپرورش با کنکور تبدیل به مرکز درآمدی برای مجموعه‌هایی شده که خارج از این سیستم بدون دغدغه تربیت در حال کسب درآمدهای میلیاردی هستند؛ بر اساس شنیده‌ها نزدیک به 8 هزار میلیارد تومان هزینه این جابه‌جایی اقتصادی تحت تاثیر کنکور است. طبیعتا در چنین فرآیندی که عده‌ای به چنین رقم‌های کلانی دست پیدا می‌کنند رتبه‌های برتر کنکور نیز از طریق همین «مافیای آموزش» تبدیل به الگوهایی برای جامعه می‌شوند. فکر می‌کنم اساس و اوج نگاه تک‌بعدی حاکم بر آموزش و تربیت، خود را در قالب همین اعلام افراد برتر کنکور نشان می‌دهد. در کشورهای صنعتی، برتر کسی نیست که تست بیشتری می‌زند یا دامنه حفظیات او بیش از دیگران است، بلکه معیار برتری در آن جوامع مساله «کارآفرینی» است و نخبه به عنوان کسی تعریف می‌شود که می‌تواند رابطه‌ای میان مهارت‌ها و علم برقرار کند اما ما به‌جای آنکه کارآفرینان را تبدیل به الگو کنیم، اشخاصی را که استعداد خاص و محدودی داشته‌اند و در نهایت تلاش زیادی کرده‌اند، از طریق حمایت شدید موسساتی که منافع اقتصادی‌شان وابسته به کنکور است تبدیل به الگوهای جامعه می‌کنیم. به عبارت دیگر، می‌توان گفت معمولا افرادی که رتبه‌های برتر را کسب می‌کنند، افرادی نیستند که بتوانند نظامی را که در آن درس خوانده‌اند تغییر بدهند. «آدام گرنت» در کتاب «نابغه‌های کوچک» خود می‌گوید: «ما هیچ‌وقت از افرادی که هوش و حافظه بلندی دارند و خوب حفظ می‌کنند انتقادی به سیستم نمی‌شنویم». مجموعا می‌توان گفت معرفی رتبه‌های برتر کنکور به‌عنوان الگو دو مشکل ایجاد می‌کند، چرا که از یکسو ذهن جامعه را از سمت کارآفرینی به سمت حفظیات و ریاضیات می‌برد و از سوی دیگر موجب تضعیف عدالت آموزشی می‌شود.
  شما در مباحث‌تان تعریفی متمایز از نخبه با آنچه در سیستم آموزشی شناخته می‌شود ارائه دادید، با این حال اساسا می‌توان ذات نخبه‌پروری را با کارآمدی آموزش همگانی قابل جمع دانست؟ برای مثال، در سطح آموزش عالی دانشگاه صنعتی شریف را داریم که افرادی را در بالاترین سطح تخصص تربیت می‌کند و آنها در نهایت به مهاجرت فکر می‌کنند یا دانشگاه‌هایی را داریم که صرفا تولید مدرک می‌کنند؛ در این دوگانه متضاد چقدر می‌توان به کارآمدی نخبگان با تعریف شما امید داشت؟
رابطه سیستم آموزشی در ایران با مساله نخبه‌پروری رابطه‌ای معکوس است. ما غالبا کسانی را نخبه تعریف می‌کنیم که کمترین مهارت برقراری ارتباط اجتماعی، انعطاف‌پذیری و خلاقیت را در سازمان ذهن دارند و در این میان مسابقه آموزشی‌ای که برگزار می‌شود کمک می‌کند افرادی با کمترین ویژگی نخبگی به‌عنوان نخبه معرفی شوند. از طرف دیگر کسانی هم  که رتبه‌های برتر کنکور را کسب می‌کنند خودشان واجد استعدادی در زمینه‌هایی مثل ریاضیات یا حفظیات بوده‌اند اما این سیستم به گونه‌ای آنان را مدیریت می‌کند که حتی خود این افراد نیز به سمت مهاجرت گرایش پیدا می‌کنند، یعنی ما می‌آییم و بخش زیادی از منابع کشور را صرف شناسایی این افراد می‌کنیم و پس از شناسایی، حجم دیگری از منابع کشور را صرف ارتقا دادن‌شان می‌کنیم ولی در نهایت با مهاجرت آنها مواجه می‌شویم. علت این مهاجرت چیست؟ چون ما به آنها جنگیدن و شکست خوردن برای اصلاح سیستم را یاد نداده‌ایم؛ در سیستم نخبگانی‌مان افرادی را پرورش داده‌ایم که می‌توانند براحتی به‌جای نقد کردن یک سیستم از سیستم خارج شوند. در واقع حجم زیادی از منابع کشور صرف پرورش نخبگانی می‌شود که در نهایت نفع‌شان به کشور نمی‌رسد و به گزینه مهاجرت می‌اندیشند.
  براساس تعاریف شما می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که سیستم موجود نخبه بودن را که ذاتا باید خلاق باشد محدود به یکسری استانداردهای بسته‌بندی شده کرده است؟
ما در تعریف‌مان از نخبه اینگونه عمل نمی‌کنیم که شخصی را از نخبه شدن محروم کنیم، بلکه اساسا غیرنخبه‌ها را به‌عنوان نخبه انتخاب می‌کنیم. به عبارت دیگر، سازمان آموزشی ما اصلا اجازه خلاقیت به افرادی را که نخبه هستند نمی‌دهد، به‌عنوان مثال خلاقیت نیاز به بازیگوشی، فراغت و حتی بطالت دارد اما در سیستم آموزشی، شما این چیزها را از فرد خلاق مضایقه می‌کنید و شخصی را به‌عنوان نمونه برای دیگران انتخاب و معرفی می‌کنید که خلاق نیست. ما در سیستم آموزشی خود می‌گوییم فقط درس بخوانید تا نخبه شوید و عملا امکان خلاقیت را از نخبگان اصلی می‌گیریم، چراکه خلاقیت در نسبت با جامعه، محیط و مشکلات شکل می‌گیرد اما سیستم ما شرط نخبه شدن را دوری از این مسائل می‌بیند.
  اگر در بعد سلبی همه این نقدها را به سیستم آموزشی کشور قبول کنیم سوالی پیش می‌آید که در بعد ایجابی چه جوامعی وجود دارند که فضای آموزشی‌شان بر مبنای ارزش‌گذاری‌های شما شکل گرفته باشد؟
تقریبا تمام 8 کشور صنعتی، کشورهای حوزه اسکاندیناوی، کشورهای شرق آسیایی و حتی کشوری مثل سنگاپور سیستم خود را بر این مبنا شکل داده‌اند و اگر بر این مبنا پیش نروند اساسا پیشرفتی نمی‌توانند داشته باشند، چرا که بین رشد اقتصادی یک کشور با خلاقیت منابع انسانی آن رابطه‌ای ذاتی وجود دارد.
  موافقان سیستم موجود ممکن است نقدهای شما را وارد بدانند اما این سوال را از شما داشته باشند که گذار از آموزش‌وپرورش به آموزش عالی لزوما نیازمند یک مکانیسم برای تعیین جایگاه افراد است ولی زمانی که کنکور نقد می‌شود مابه‌ازایی در برابر آن ارائه نمی‌شود که این کارویژه را بر مبنای انصاف و عدالت تحقق بخشد؛ جایگزین شما برای این سیستم چیست؟
زمانی که می‌گویم مخالف کنکور هستم مخالفتم معطوف به یک امتحان نیست، بلکه معطوف به تفکر کنکوری است، من مخالف تبدیل کردن بچه‌های‌مان به سوژه‌های رام سیستم مافیایی آموزش هستم. تفکر کنکوری و تبدیل دانش‌آموزان به محل کسب درآمد این مافیا، محل نقد اصلی من است. برای شما مثالی می‌زنم؛ کشور سوییس که از نظر کیفیت زندگی در بهترین جایگاه جهانی قرار دارد تنها 20درصد مردمش دانشگاه را تجربه می‌کنند اما چرا باید بیش از 80درصد جوانان ما به دانشگاه بروند؟ این دانشگاه چه تاثیری در کیفیت زندگی جامعه ما داشته که تا این حد به دنبال گسترش کمی آن بوده و هستیم؟
  نگاه بدبینانه این است که با درگیر کردن جوانانی که سن اشتغال‌شان رسیده به مسائلی مثل کنکور و دانشگاه، قصد به تاخیر انداختن مطالبه آنها وجود داشته!
این مساله اثر عکس می‌گذارد که ما شاهد آن هم هستیم، چرا که افراد بعد از درگیر شدن با سیستم دانشگاه دامنه انتظاری شغل‌شان فراتر می‌رود، به‌گونه‌ای که الان 55درصد دارندگان مدرک لیسانس شاغل هستند ولی در دارندگان دیپلم این عدد به 85درصد می‌رسد، بنابراین مخالفت ما با کنکور به معنای حذف صرف یک امتحان نیست بلکه باید نگاه تستی، غیرخلاق و غیرکارآفرین از مهدکودک تا دانشگاه حذف شود. برای روشن شدن بحث بهتر است به این مساله اشاره کنم که وقتی ما با کنکور مخالفت می‌کنیم، در واقع داریم با کلیت یک سیستم و نگاه آموزشی مخالفت می‌کنیم که اغلب وجوه آن در کنکور جلوه‌بخش می‌شود. کنکور در سیستم ما مثل پازلی است که وقتی بخواهیم آن را درست کنیم باید تمام اجزای آن را درست کنیم و وقتی با آن مخالفت می‌کنیم یعنی در حال مخالفت با تمام نقاط سیستم آموزشی کشور هستیم. اگر دانش‌آموز در دبستان با حفظیات بزرگ می‌شود، کار کردن را نمی‌آموزد، ایزوله می‌شود و... ما تاثیر آن را در کنکور می‌بینیم. پس برای حذف کنکور باید سازمان ذهنی کودک را از دبستان تغییر بدهیم و الا اینکه بخواهیم مبنای پذیرش در دانشگاه را معدل 3 سال آخر بدانیم به معنای حذف کنکور نیست، بلکه شکل دیگری از کنکور است.
  با این اوصاف وقتی تحصیلات، ماهیتی رقابتی به خود بگیرد علم‌آموزی هم تبدیل به صنعت می‌شود و در این صنعت پرداخت رقم بیشتر به معنای احتمال موفقیت بالاتر است. در این شرایط چه راهکاری برای «عدالت آموزشی» می‌توان تجویز کرد؟ عده‌ای معتقدند با تعطیل کردن مدارس خصوصی شرایط رقابت را برای همه تقریبا یکسان کنیم و عده دیگری معتقدند در شرایطی که کیفیت آموزش دولتی اینقدر پایین است تعطیل کردن مدارس خصوصی ولو اینکه عامل بی‌عدالتی نیز باشند به ضرر فضای آموزشی است؛ شما کدام رویکرد را می‌پذیرید؟
از نظر من مشکل اول کشورمان در سطح کلان، مساله عدالت است که مقوله آموزش نیز متمایز از آن نیست. مساله اول ما در باب عدالت از جنبه استعداد و هوش افراد است، یعنی زمانی که ما «ریاضی» و «پزشکی» را مصداق و شاخص هوش افراد می‌دانیم اما باقی علوم را واجد این شاخص بودن نمی‌دانیم، نخستین گام زیرساختی علیه عدالت را برداشته‌ایم. از طرف دیگر از دهه 70 به این سمت نگاه و سیاست‌گذاری ما در مقوله آموزش یک نگاه و سیاست‌گذاری اقتصادی بوده است. ما در قانون اساسی خودمان گفته‌ایم آموزش‌وپرورش برای آحاد ملت رایگان است اما آنچه در واقعیت اتفاق افتاده خلاف این بوده و نه‌تنها آموزش برای ما مساله‌ای رایگان نبوده است، بلکه این رایگان نبودن آن برای طبقات فرادست و ثروتمند جامعه مفید واقع شده است. برای مثال، وقتی شما به ژاپن نگاهی می‌اندازید شاهد آن هستید که 220میلیارد دلار از بودجه سالانه این کشور به مساله آموزش اختصاص می‌یابد، یعنی نسبت تخصیص درآمد این کشور از آمریکا که نزدیک به  160میلیارد دلار را صرف این مساله می‌کند نیز بیشتر است. در ژاپن نه مدرسه غیرانتفاعی و نه سایر مدارس از قبیل هیات امنایی، نمونه دولتی، تیزهوشان و... را نمی‌بینیم و صرفا یک چیز به نام مدرسه وجود دارد که از همان بودجه دولتی ارتزاق می‌کند. به ایران برگردیم؛ ما در ایران سالانه نزدیک به 5میلیارد دلار از جیب مردم یا دولت خرج مساله آموزش می‌کنیم که در برابر آن 220 میلیارد دلار رقم بسیار ناچیزی است اما همین 5میلیارد دلار هم در سطوح مختلف نتیجه خوبی در جهت تولید محتوای آموزشی نداشته و ندارد؛ تبدیل سیاست‌های سرمایه‌دارانه و پولی نسبت به مساله آموزش ما را به اینجا رسانده که الان خانواده‌های زیادی برای پرداخت شهریه دانشگاه آزاد بدبخت شده‌اند و حالا مدرکی در دست فرزندشان است که آن مدرک هیچ کاری نمی‌تواند برای او ایجاد کند. اتفاقی که باید در سازمان آموزشی ما نه فقط در حد مدارس، بلکه تا پایان دانشگاه بیفتد این است که سرانه ملی هر فرد در امر آموزش به او تعلق پیدا کند تا عدالت آموزشی هم در محور عمودی و هم در محور افقی اجرا شود. اگر امروز مدارس دولتی ما بی‌کیفیت هستند دلیلش آن است که ما منابع‌مان را به سمت مدارس خصوصی آورده‌ایم.
  طرفداران خصوصی‌سازی آموزش نیز می‌گویند بین 8تا12 درصد مدارس کشور با تعاریف مختلف غیردولتی هستند و این درصد پایین چندان تاثیری در بودجه آموزشی کشور ندارد.
صرفا بودجه دولتی در این مساله اهمیت ندارد، آنچه اهمیت دارد این است که در چارچوب این سیستم منابع مردمی هم به میان آمده تا از دل آن همان 8تا12 درصدی که در آن مدارس درس می‌خوانند، دانشگاه‌های اصلی کشور را قبضه کنند. این بی‌عدالتی است که باعث سرکوب استعداد و خلاقیتی می‌شود که بخش عمده آن در میان طبقات متوسط و محروم جامعه وجود دارد. از نظر من راهی به غیر از این مساله وجود ندارد که ما به همان ساختار آموزشی طرح شده در قانون برگردیم و منابع ملی مصروف احیای سیستم آموزشی دولتی شود. تا زمانی که عدالت آموزشی احیا نشود توسعه امری بی‌معناست، چون ما بهترین استعدادها را از دست می‌دهیم.
  یکی از نکاتی که بارها در صحبت‌های‌تان به آن اشاره کردید این مساله بود که در نظام آموزشی ما اولویت و اصالت با رشته‌های فنی و تجربی است و به علوم انسانی و هنر در قالب رشته‌های تشریفاتی نگاه می‌شود. این اولویت‌یابی بیش از آنکه ناشی از سیاست‌گذاری باشد تاثیرپذیرفته از مبانی ذهنی جامعه است، برای مبارزه با این پیش‌فرض غلط باید از کجا آغاز کرد؟
نقش دادن علوم انسانی در روند تصمیم‌گیری‌های کلان کشور تنها راه برون‌رفت از این پیش‌فرض غلط است. تا زمانی که علوم انسانی در سیاست و سیاست‌گذاری کشور امری مهم تلقی نشود، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که در عرصه آموزش مساله مهمی محسوب شود. ما در سیاست‌گذاری و مدیریت جاری کشور به مردم اثبات کرده‌ایم که علوم انسانی مهم نیست و حالا انتظار توجه به آن از سمت مردم را داریم. در همین مساله آموزش که مورد بحث ماست، می‌توانیم به این نکته توجه کنیم که علوم انسانی نه در سیاست‌گذاری و نه در توسعه آموزشی‌مان هیچ نقشی ایفا نمی‌کند و وقتی در این سطح علوم انسانی جدی گرفته نمی‌شود طبیعی است از جانب مردم هم چندان تمایلی به آن وجود نداشته باشد.
  ممکن است پاسخ سیستم به این نقد از زاویه دیگری باشد و ادعا کند چون برون داد سیستم آموزشی در مساله علوم انسانی نیروهای قوی‌ای نبوده است پس به خودی خود باعث کنار گذاشته شدن متخصصان این حوزه شده؛ افرادی را که این نوع نگاه را به مساله دارند چقدر محق می‌دانید؟
به هیچ وجه محق نیستند چون این اتفاق از سیستم آغاز شد. مثالی می‌زنم؛ اینکه این حجم از گرایش به علوم پزشکی در این چندسال اخیر شکل گرفته است تا حد زیادی متاثر از طرح تحول سلامتی است که وزارت بهداشت پیگیر و مجری آن بوده است. در این طرح یک دانشجوی پزشکی ماهانه تا 13 میلیون تومان بابت آن حقوق می‌گیرد و این باعث شده که گرایش به این رشته در سال‌های اخیر، داوطلبان کنکور تجربی را به 640هزار نفر برساند. درباره علوم انسانی نیز همین گونه است و این فرضیه که علوم انسانی افراد ضعیفی را تحویل سیستم مدیریتی داده برخلاف چیزی است که در تاریخ شاهد آن هستیم، تاریخ به ما نشان می‌دهد که از ابتدا سیستم گرایش به این داشته تا مدیریت امور را به مهندسان بسپارد؛ در این مورد شما به دوره هویدا مراجعه کنید و ببینید که نخستین بار سازمان برنامه و بودجه توسط آقای ابتهاج و مجموعه‌هایی که در MIT درس خوانده بودند ایجاد شد و اینها مدیریت، برنامه‌ریزی و توسعه کشور را به عهده گرفتند. MIT مغز مهندسی تحویل ما می‌دهد و مغز مهندسی ممکن است در ظاهر امر حدی از توسعه را به ارمغان بیاورد اما در واقع امر، نتیجه نهایی آن توسعه را باید در وضعیت عدالت کشور مشاهده کنیم. تاریخ نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین سیاستمداران کشور در گذشته و حال فارغ‌التحصیلان علوم انسانی بوده‌اند، پس نمی‌توان این سیاست کلان در بی‌توجهی به علوم انسانی را منتسب به عدم ناکارآمدی افراد مشغول در حوزه علوم انسانی دانست.
  در پایان اگر نکته مغفول مانده‌ای به ذهن‌تان می‌رسد بفرمایید!
این روزها زیاد گفته می‌شود منتقدان کنکور مخالف عدالت هستند اما واقعیت امر آن است تا زمانی که تفکر کنکوری بر سیستم آموزشی ما حاکم باشد عدالت محقق نخواهد شد و مهم‌تر از آن اینکه تا زمانی که تفکر کنکوری بر سیستم آموزشی ما حاکم است، نمی‌توان با حذف خود کنکور در قالب‌های مختلف به جایگزینی صحیح رسید.
 

گروه اقتصادی: مشاور وزیر صنعت روز گذشته به صراحت اعلام کرد وزارت صنعت، معدن و تجارت موافق آزادسازی قیمت خودرو و به عبارت بهتر، گرانی خودرو است. به گزارش «وطن‌امروز»، هیچ‌کس حتی مقامات دولتی نتوانستند وزیر پیشین صنعت را متقاعد کنند که خودرو در کشور انحصاری است و به همین علت باید از سوی شورای رقابت قیمت‌گذاری شود و گویا هیچ‌کس نمی‌تواند وزیر فعلی صنعت را نیز متقاعد کند، چرا که شریعتمداری نیز به آزادسازی قیمت خودرو اعتقاد دارد. اصغر خسروشاهی، مشاور خودرویی وزارت صنعت، معدن و تجارت دیروز با صراحتی مثال‌زدنی اعلام کرد که وزارت صنعت خواهان آزادسازی قیمت خودرو است و درخواست رسمی افزایش نرخ خودرو رسما به دفتر ریاست‌جمهوری هم ارسال شده است! خسروشاهی در نشست خبری دیروز گفت: درخواست افزایش قیمت از سوی 2 خودروساز به رئیس‌جمهوری رسیده است اما چون این موضوع در شرایط غیرعادی اعلام شده باید رئیس‌جمهور خود در این رابطه تصمیم‌گیری کند؛ در این میان خودروسازان در نامه خود به وزارت صنعت درخواست آزادسازی قیمت خودرو و فروش محصولات ۵ درصد زیر قیمت بازار را دارند. خسروشاهی در پاسخ به اینکه آیا قیمت 101 میلیون تومانی خودروی استپ‌وی معقول است، گفت: بله، معقول است. این در حالی است که قیمت این خودرو تا 2 ماه پیش حدود 60 میلیون تومان بود. وی اظهار داشت: وزارت صنعت موافق آزادسازی قیمت خودرو است، این در حالی است که پرداخت یارانه به قطعه‌سازان و هر گونه کاری که منجر به فساد می‌شود، نباید انجام شود. خسروشاهی گفت: در حال حاضر که ارز ۴۲۰۰ تومانی برای قطعه‌سازان به نرخ آزاد رسیده است، آشفتگی و تبعاتی به همراه دارد اما تا یک یا 2 هفته آینده و پس از اصلاحیه‌های انجام شده بر تصمیم‌گیری‌ها این وضعیت بهبود می‌یابد.
همچنین شاپور سامعی، نایب‌رئیس انجمن قطعه‌سازان در نشست خبری اعضای این انجمن با بیان اینکه امروز باید به صنعت قطعه‌سازی کشور تسلیت بگویم، اظهار داشت: قطعه‌سازان روزهای بدی را می‌گذرانند به نحوی که ضمن تعدیل نیرو شیفت‌های کاری خود را هم کاهش داده‌اند. در کنار این موضوع نزدیک به یک هفته است که با ابلاغ‌ آیین‌نامه جدید قطعه‌سازان امکان ترخیص کالاهای خود از گمرک را ندارند. وی با بیان اینکه نوسانات نرخ دلار عاملی شده تا ما نتوانیم به تولید مستمر بپردازیم، گفت: کاهش حجم تولید قطعه اثر قابل توجهی بر تولید خودرو می‌گذارد. به اعتقاد ما ۴۰ تا ۵۰ درصد حجم تولید کاهش یافته است. نایب‌رئیس انجمن قطعه‌سازان با اعلام اینکه ما کالاها را با ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی ثبت‌سفارش کرده‌ایم اما در‌ آیین‌نامه جدید باید دلار ۹ هزار تومانی را معیار قرار داده و مابه‌التفاوت آن را پرداخت کنیم، افزود: برای ترخیص کالاهای خود به گمرک مراجعه می‌کنیم که آنها می‌گویند بروید سازمان حمایت اما این سازمان هم ‌آیین‌نامه را بهانه کرده و ما را به سازمان‌های دیگر می‌فرستد و هر روز سرگردان‌تر از دیروز هستیم. در این میان وقتی گشایش‌ها برای قطعه‌سازان با ارز ۴۲۰۰ تومانی انجام شد، دیگر پرداخت مابه‌التفاوت چه موضوعی است؟ چرا که شرعا محصول برای ما است‌.
سامعی گفت: امروز خودروسازان و قطعه‌سازان نمی‌توانند از بانک‌ها وام دریافت کنند، چرا که آنها سودهای ۲۵ درصدی را مطرح می‌کنند. در حال حاضر این مسأله مطرح است که اگر ما قطعات را با دلار ۹ تا ۱۰ هزار تومانی تولید کنیم، قیمت خودرو رشد قابل توجهی پیدا می‌کند که اصلا منطقی نیست. به عنوان نمونه قیمت پراید به حدود ۴۳ میلیون تومان و پژو ۴۰۵ به ۷۰ میلیون تومان می‌رسد. وی افزود: واردات کالا برای قطعه‌سازان از چین حدود ۲ ماه و از ژاپن و سنگاپور  ۵ ماه زمان می‌برد، در این میان نقدینگی برای پرداخت دلار با نرخ ۹ هزار تومانی به دولت نداریم، البته قبل از آغاز تحریم‌ها، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد تحریم‌های داخلی خود را (با دادن رانت به برخی واردکنندگان) علیه تولیدکنندگان داخلی آغاز کردند که این موضوع اصلا به نفع تولیدکننده داخلی نیست. نایب‌رئیس انجمن قطعه‌سازان اضافه کرد: امروز خودروهای تولیدی را فروخته‌اند و نمی‌توانند کار جدیدی تولید کنند. علاوه بر این قطعه‌سازان هم به دلیل کمبود نقدینگی امکان تولید ندارند و در نهایت قیمت خودرو غیرمنطقی افزایش پیدا می‌کند که مردم توان خرید آن را ندارند. به اعتقاد ما، قیمت خودرو باید آزاد شود تا با فروش خودرو در حاشیه بازار، رشد قیمت مواد اولیه کاهش پیدا کند.
خودروسازان اجازه کاهش قیمت نمی‌دهند
در همین حال معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی اظهار داشت: در ایران اگر قیمت خودرو نصف شود ولی قیمت سوخت افزایش یابد مردم راضی‌تر خواهند بود از این رو قرار است هفته آینده با مسؤولان وزارت صنعت با هدف اعمال این استراتژی مذاکراتی داشته باشیم.  مهرداد تقی‌زاده، در رادیو گفت‌وگو درباره پیگیری‌های معاونت حمل‌ونقل وزارت راه‌وشهرسازی برای پیگیری استراتژی کاهش قیمت خودرو و افزایش نرخ سوخت افزود: ما به‌دنبال اجرای این استراتژی هستیم اما در حال حاضر بحث درباره قیمت سوخت، خط قرمز شده است. خودروسازها نیز رایزنی زیادی دارند و نمی‌گذارند مقررات مربوطه تصویب شود، حتی براحتی مسؤولان را تغییر می‌دهند. وی ادامه داد:  در سال 88، 267 میلیون نفر با اتوبوس جابه‌جا شدند اما این رقم در سال 97 به 155 میلیون نفر کاهش یافت. همچنین در سال 89 بیش از 28 میلیون نفر با قطار سفر کردند که این آمار در سال 96 به 24 میلیون نفر کاهش یافت؛ این موضوع نشان‌دهنده کاهش استفاده از حمل‌ونقل عمومی و افزایش خودروی شخصی است. تقی‌زاده با اشاره به اینکه تعداد استفاده‌کنندگان خودرو در کشور زیاد شده است، گفت: تعداد خودرو و موتوسیکلت در کشور 30 میلیون دستگاه است که تا 10 سال آینده به 50 میلیون دستگاه خواهد رسید. تقی‌زاده درباره قطار سریع‌السیر تهران- اصفهان اظهار داشت: شهرداری قم مانع عبور قطار از داخل این شهر است و این مسأله باعث شد اجرای پروژه چند سال عقب بیفتد. وی با ابراز اینکه هزینه سفر با خودرو ارزان‌تر از دیگر وسایل حمل‌ونقل است، افزود: اگر یک خانواده 4 نفره را در نظر بگیریم هزینه رفت و برگشت با هواپیما حدود 5/2 میلیون تومان و هزینه رفت و برگشت سفر با قطار به طور متوسط 800 هزار تومان است اما اگر با خودروی شخصی سفر کنند حدود 200 هزار تومان صرف هزینه بنزین می‌شود.
معاون حمل‌ونقل وزارت راه‌وشهرسازی درباره افزایش قیمت بلیت هواپیما تصریح کرد: بانک مرکزی اعلام کرد که دیگر امکان واگذاری ارز شرکت‌های هواپیمایی به ‌نرخ دولتی وجود ندارد و در نتیجه ایرلاین‌ها یا باید امورات خود را به‌گونه‌ای بگذرانند یا شرکت را تعطیل کنند. در حال حاضر نیز بخشی از ایرلاین‌ها در آستانه تعطیلی هستند. عضو شورای عالی هواپیمایی افزود: قراردادهای خرید هواپیما از ایرباس و بوئینگ کنسل نشده، بلکه به‌دلیل تحریم‌ها این قراردادها را مسکوت گذاشته‌اند که پس از گذشتن از دوره زمانی تحریم‌ها، می‌توانیم این قراردادها را از سر بگیریم. وی درباره مشکلات رانندگان کامیون‌ها، گفت: یکی از علل بالا بودن قیمت کالا در ایران، گران بودن قیمت ناوگان باری سنگین است، ضمن اینکه راننده با کرایه‌های حمل فعلی نمی‌تواند هزینه خرید کامیون را در طول چند سال سرشکن کند. همچنین رانندگان در حال حاضر وضعیت معیشتی مناسبی ندارند.

گروه اجتماعی: سخنگوی وزارت بهداشت گفت از لحاظ اخلاقی الزام برای نصب کارتخوان در مطب‌ها وجود دارد. از ‏لحاظ قانونی، سازمان امور مالیاتی به برخی صنوف و مشاغل الزام کرده است صندوق داشته باشند و این صندوق باید کارتخوان داشته ‏باشد اما هنوز برای صنف بهداشتی و درمانی و پزشکان این موضوع اتفاق نیفتاده است. ‏
به گزارش میزان، ایرج حریرچی درباره نبود کارتخوان در مطب‌های پزشکی گفت: به عنوان یک پزشک خجالت می‌کشم وقتی امکان تهیه ‏کارتخوان بسیار ساده است اما در برخی مطب‌ها این امکان فراهم نشده است. ‏وی افزود: درخواست اخلاقی و توصیه‌ای ما این است که پزشکان در مطب‌های خود کارتخوان داشته باشند، زیرا مورد ‏تقاضای مردم است. گلایه ما این است که حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد پزشکان رفتار‌هایی می‌کنند که باعث واکنش‌های اجتماعی، سیاسی ‏و همچنین واکنش‌هایی از سوی قانون‌گذاران می‌شود که شرایط را برای خود این پزشکان و دیگران سخت‌تر می‌کند. خوشحال می‌شویم اگر کسی الزام قانونی این ‏موضوع را به وزارت بهداشت اعلام کند. ‏سخنگوی وزارت بهداشت ادامه داد: برای الزامی شدن این موضوع باید بر اساس یک قانون این مقررات را وضع کنیم. وزارت ‏بهداشت، وزارت اقتصاد، سازمان تعزیرات حکومتی و قوه قضائیه نمی‌توانند بدون قانون چیزی را الزام کنند، در نتیجه فقط می‌توانیم ‏توصیه کنیم. ‏ معاون کل وزارت بهداشت گفت: در حال حاضر وضعیت مالیات برای پزشکان مشابه مشاغل و صنوف دیگر است. یعنی یا بر اساس ‏دفاتر قانونی اقدام می‌شود یا بر اساس توافقنامه‌های مالیاتی که سازمان امور مالیاتی و سازمان نظام پزشکی دارد. ‏وی در پاسخ به سوال دیگری درباره اینکه آیا سازمان نظام پزشکی نباید تمدید پروانه مطب‌ها را منوط به گذاشتن ‏کارتخوان در مطب‌ها کند، اظهار داشت: باید دید آیا سازمان نظام پزشکی اختیار قانونی این کار را دارد یا خیر و اگر این اختیار را دارد ‏آیا تصویب می‌کند یا خیر. ‏حریرچی در پاسخ به سوالی درباره کمبود دارو گفت: نمی‌گوییم کمبود دارو به هیچ وجه وجود ندارد. در بازار دارویی کشور و ‏کشور‌هایی با درآمد بالا مثل آمریکا و کانادا و اروپای غربی، به طور متوسط یک تا ۲ درصد کمبود اقلام دارویی اجتناب‌ناپذیر ‏است. در ایران نیز تقریبا به همین شکل است؛ کمبود میزان یک درصدی در حد ۳۰ تا ۴۰ قلم دارو همواره وجود داشته است. بعد از ‏بحران ارزی، کمبود‌های دارویی کشور به 5/1تا ۲ درصد رسیده اما کنترل شده است. ‏
وی افزود: کمبود اقلام دارویی در برخی مقاطع زمانی تا ۲۵۰ قلم نیز رسید و بعد از اجرای طرح تحول سلامت این کمبود به حدود ‏‏۳۰ تا ۴۰ قلم کاهش یافت. طی ماه‌های اخیر این کمبود به ۵۰ تا ۶۰ قلم دارو رسیده که عمدتا مربوط به دارو‌های خارجی و وارداتی است. ‏از نظر وزارت بهداشت حتی یک قلم کمبود دارویی نیز نباید وجود داشته باشد. ‏ سخنگوی وزارت بهداشت درباره احتکار دارو نیز بیان کرد: موارد اندکی در این باره مشاهده شده که غیرقانونی است و در ‏یکی دو مورد انبار‌هایی کشف شد. برخی شرکت‌های دارویی تولید یا پخش نیز به خاطر مشکلات نقدینگی، دارو را دیرتر عرضه ‏می‌کنند و می‌گویند در برابر پرداخت نقدی دارو را عرضه می‌کنند و این برخورد مناسبی نیست. ‏ حریرچی ادامه داد: گلایه ما از برخی افرادی است که مورد اعتماد جامعه هستند و قبلا مسؤولیت‌هایی داشتند و سعی می‌کنند چراغ ‏سبز‌هایی به این موضوع بدهند و می‌گویند اگر شرکت دارویی در این شرایط دارو ندهد، حق دارد.

گروه اجتماعی: حذف آزمون مدارس سمپاد و مخالفت با برگزاری آزمون برای ورود به برخی مدارس و همچنین درگیر کردن خانواده‌ها از دوران ابتدایی برای کنکور سراسری از جمله مواردی است که در چند ماه گذشته مورد توجه وزارت آموزش‌وپرورش قرار گرفته است. موضوعی که البته با مخالفت‌هایی همراه بود و به نظر می‌رسد در مسیر حذف آزمون منافع برخی به خطر می‌افتد.
در همین باره، سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش‌وپرورش با بیان اینکه آزمون‌ها در دوره ابتدایی نشاط و سرزندگی را از کودکان ما گرفته است، گفت: دانش‌آموزان ما دوران شیرین کودکی‌شان را به سرعت پشت سر می‌گذارند، بدون اینکه هیچ لذتی از این دوران ببرند. کتاب‌های کمک آموزشی، بچه‌های ما را در مدرسه بیچاره کرده است و من به عنوان یک معلم که تا مدتی مسؤولیت وزارت آموزش‌وپرورش را دارم، وظیفه خود می‌دانم جلوی این موارد را بگیرم؛ این همان سوزنی است که تا آن را می‌زنیم، عده‌ای صدای‌شان در می‌آید.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بطحایی افزود: امسال در دوره ابتدایی آزمون‌ها و کتاب‌های کمک آموزشی را حذف و آن را بخشنامه کردیم، همچنین بازرسان ویژه‌ای را برای اجرای این کار در نظر گرفتیم تا از مهرماه به طور مستمر مدارس را کنترل کنند.
برخورد با مدیران متخلف
وزیر آموزش‌وپرورش افزود: در دوره ابتدایی این سیاست بی‌برو برگرد وزارت آموزش‌وپرورش است؛ اگر در مدرسه‌ای مشاهده کنم و گزارش به من برسد که آزمون‌هایی برگزار می‌شود و کتاب‌های کمک‌آموزشی به بهانه آماده کردن بچه‌ها برای مدارس خاص با دانش‌آموزان کار می‌شود، آن مدیر را شخصا لغو ابلاغ خواهم کرد. وی تصریح کرد: این سیاست بی‌بروبرگرد آموزش‌وپرورش در قبال تأمین محیط بانشاط برای دانش‌آموزان است، باید این سختی‌ها را پشت‌سر بگذاریم و سوزن‌ها را بخوریم تا نظام آموزش‌وپرورش و دانش‌آموزان نشاط پیدا کرده و از این خمودی نجات پیدا کنند. بطحایی با اشاره به اینکه بچه‌های ما و بویژه دختران ناهنجاری‌های قامتی دارند، اظهار داشت: اگر راه رفتن‌شان را نگاه کنید می‌بینید با سختی راه می‌روند و تست‌ها و آزمون‌هایی وجود دارد که به بچه‌ها روی یک خط راه رفتن را می‌آموزد، بچه‌های ما از حیث هوشی سالم هستند اما چون مهارت‌های بدنی را کار نکرده‌ایم، مشکل دارند، البته ده‌ها مهارت داریم و من یک مدل را مثال زدم. وزیر آموزش‌وپرورش افزود: ما بر اساس سند تحول، تربیت را در حیطه‌های گوناگون کار نکرده‌ایم و فقط و فقط به بچه‌ها می‌گوییم حفظ کنید و آن را ارائه دهید و برای این بچه تشویق در نظر می‌گیریم، همین بچه‌ای که در مهارت‌های زندگی نمره صفر می‌گیرد؛ صحبت کردنش صفر است و اگر از وی سوالی بپرسیم توانایی پاسخ دادن ندارد.
انتقاد از کاهش سهم پرورشی!
وزیر آموزش‌وپرورش همچنین در پاسخ به این سوال که چرا بخش پرورشی کمرنگ شده است و آیا کمرنگ شدن حضور معلمان تربیتی که اکثرا یک جنس انقلابی و مذهبی داشتند اثر منفی روی تربیت نسل آینده انقلاب نخواهد گذاشت، گفت: آموزش‌وپرورش حساس است، نه فقط مربیان تربیتی بلکه همه معلمان ما معلمان انقلابی و متدین هستند و البته مربیان تربیتی به جهت مأموریت خاص در حوزه پرورشی به نوعی درگیری‌های بیشتری با فعالیت‌ها دارند. در یک جمله این موضوع را تایید می‌کنم که سیطره حوزه ‌شناختی بویژه دانش و سطح حافظه محوری که سطحی‌ترین سطح دانش است در برنامه‌های آموزشی و پرورشی ما باعث شده است فعالیت‌های پرورشی بشدت رنگ ببازد و کم‌رنگ شود، به تبع آن هم کار مربیان و مشاوران متأسفانه کاهش پیدا کرده است. بطحایی گفت: برای سال تحصیلی پیش رو در مهر 97 تلاش می‌کنیم بخشی از این مشکل را کاهش دهیم اما عامل اصلی و مهم در این اشکال این است که در آموزش عمومی بویژه در دوره ابتدایی و متوسطه اول سهم پرورشی کم شده است و آن را بتدریج باید افزایش دهیم.
تأکید بر اجرا شدن سند تحول
سیدمحمد بطحایی در پایان با بیان اینکه مدل اداره وزارت آموزش‌وپرورش باید تغییر کند، اظهار داشت: تا زمانی که با روش 40 سال قبل وزارتخانه را اداره کنیم (که البته ممکن است این حرف من برای خیلی‌ها خوش نیاید) خزانه کشور به هیچ عنوان نمی‌تواند روزی را ببیند که معلمی بدون شغل دوم وجود داشته باشد، بنابراین باید کارهایی انجام دهیم که یکی از آنها سند تحول است، بخش‌هایی از سند تحول ناظر بر اداره آموزش‌وپرورش است و به سمتی می‌رود که اتلاف را در فضای آموزشی و استفاده از نیروی آموزشی کاهش دهیم؛ بحثی که هرازگاهی درباره اقتصاد آموزش‌وپرورش به میان می‌آید را مورد توجه قرار دهیم تا بتوانیم از ظرفیت‌ها بهره‌وری داشته باشیم.