گروه سیاسی: حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای فرمانده کل قوا صبح دیروز در شانزدهمین مراسم مشترک دانش‌آموختگی و تحلیف دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران، لباس ارتش را لباسی مبارک و افتخارآفرین نامیدند و با اشاره به سیاست‌های شرارت‌بار استکبار برای ایجاد ناامنی و بی‌ثباتی در منطقه تأکید کردند: جمهوری اسلامی و ملت ایران با ایستادگی در مقابل آمریکا ثابت کرده است اگر ملتی از اخم و تشر زورگویان نترسد و به توانایی‌های خود اعتماد و اتکا کند، ابرقدرت‌ها را به عقب‌نشینی و شکست می‌کشاند. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، در ابتدای این مراسم که در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر برگزار شد، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با حضور بر مزار شهیدان گمنام و قرائت فاتحه، به شهیدان سرافراز انقلاب و دفاع مقدس ادای احترام کردند.‌ رهبر معظم انقلاب سپس از یگان‌های مستقر در میدان سان دیدند. فرمانده کل قوا در این مراسم، حضور هزاران جوان رشید و مؤمن در دانشگاه‌های ارتش را موجب امیدواری بیشتر هر انسان خردمند به آینده ایران خواندند و افزودند: بار سنگین آینده‌ روشن میهن عزیزمان بر دوش جوانان است و جوانان غیور ارتشی، یکی از بخش‌های مهم و حساس این مسؤولیت را بر عهده دارند. ایشان ملت ایران را پرچمدار آزادگی و عدالت در جهان برشمردند و افزودند: نیروهای مسلح از چنین ملتی و چنین کشوری دفاع می‌کنند که باید این افتخار بزرگ را با همه وجود و با انگیزه‌های عمیق دینی و ملی ادامه دهند. رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به مردمان بسیاری که در کشورهای مختلف دوستدار عدالتند اما راهی برای ابراز عدالت‌خواهی و آزادی از چنگ استکبار ندارند، افزودند: در چنین دنیایی، جمهوری اسلامی و ملت ایران با زبان رسا و بدون هیچ پنهانکاری، ایستادگی خود را در مقابل ظلم و استکبار ابراز می‌کند و همین مساله علت اصلی دشمنی ظالمان جهانی با ملت بزرگ ایران است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به ناامنی و بی‌ثباتی در مناطق مختلف جهان بویژه منطقه غرب آسیا افزودند: استکبار و در رأس آن آمریکای ظالم و ستمگر، منافع خود را در گرو ایجاد جنگ‌های خانگی، افزایش و توسعه فجیع فعالیت‌های تروریستی و درگیری‌های منطقه‌ای می‌بینند و متأسفانه برخی کشورهای منطقه به آنها کمک می‌کنند. رهبر انقلاب اسلامی جلوگیری از سربلند کردن یک قدرت اسلامی در منطقه را هدف آمریکا و رژیم صهیونیستی خواندند و افزودند: آنها می‌دانند که پیام جذاب اسلام دفاع از مستضعفین و محرومین است، بنابراین از شکل‌گیری قدرتی بر مبنای اسلام بیمناکند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ایستادگی مقتدرانه جمهوری اسلامی در مقابل استکبار را موجب شکست عمده اهداف ظالمان جهانی در منطقه برشمردند و خاطرنشان کردند: تحلیلگران سیاسی و هوشمندان عالم از اینکه ایران با اتکا به خداوند و تکیه بر قدرت ملی، قدرت‌های جهانی را در منطقه ناکام گذاشته است، شگفت‌زده‌اند و به این واقعیت اذعان می‌کنند. رهبر انقلاب اسلامی، تهدید و اخم و تشر و قدرت‌نمایی در حرف و سخن را روش عمده قدرت‌های ستمگر برای ترساندن ملت‌ها خواندند و تأکید کردند: اگر ملتی از این روش‌ها نهراسید و با شجاعت و اعتماد و اطمینان به توانایی‌های خود در راه حق و عدالت حرکت کرد، ابرقدرت‌ها را وادار به عقب‌نشینی و شکست می‌کند. ایشان جمهوری اسلامی را نمونه‌ای روشن از این واقعیت دانستند و خاطرنشان کردند: 40 سال است ایران آماج خرابکاری‌های آمریکا و همدستانش قرار دارد اما اکنون از نهالی کوچک به درختی برومند و پرثمر تبدیل شده و با وجود اکراه شدید و اقدامات فراوان مستکبران، دل‌های ملت‌ها را به پیام انقلاب جذب و جلب کرده و توطئه‌های آمریکا را در منطقه به شکست کشانده است. رهبر انقلاب اسلامی سوریه، عراق و لبنان را نمونه‌هایی از شکست توطئه‌های آمریکا در منطقه خواندند و افزودند: اینها نشانه‌هایی از قدرت پروردگار و صدق وعده‌های الهی است که می‌فرماید اگر خدا را یاری کنید، خدا شما را نصرت می‌دهد و ثابت‌قدم می‌دارد. فرمانده کل قوا در بخش دیگری از سخنان‌شان نیروهای مسلح را به افزایش روزافزون ابتکارات، آمادگی‌ها و توانایی‌ها در میدان‌های علمی، سازمانی، رزمی و پیشرفت‌های گوناگون توصیه کردند و افزودند: براساس آیه شریفه قرآن هرچه می‌توانید بر قدرت خود بیفزایید که اقتدار شما دشمن را می‌ترساند و به عقب‌نشینی وامی‌دارد. ایشان در بخش دیگری از سخنان‌شان همه مردم بویژه جوانان را به مراقبت و جلوگیری از تأثیرگذاری وسوسه‌های دشمن در فضای عمومی زندگی توصیه کردند و افزودند: اجازه ندهید نفوذ دشمن در صفوف یکپارچه جوانان مؤمن اختلال ایجاد کند.
رهبر انقلاب تلاش‌های دشمنان در فضای مجازی و دیگر عرصه‌ها را مأیوسانه خواندند و افزودند: با وجود این دشمن بشدت در زمینه‌های مختلف فعال است که باید با هوشیاری، وحدت و تکیه بر خداوند در مقابل او ایستاد.
در این مراسم، امیر دریادار حبیب‌الله سیاری، معاون هماهنگ‌کننده ارتش، به پاس خدمات شایسته و صیانت از مرزهای آبی کشور در مدت تصدی فرماندهی نیروی دریایی ارتش، به دریافت نشان درجه یک فتح از دست فرمانده معظم کل قوا مفتخر شد. در این مراسم فرماندهان، استادان و دانش‌آموختگان نمونه ارتش جوایز خود را از دست فرمانده معظم کل قوا دریافت کردند و نمایندگان دانشجویان و دانش‌آموختگان نیز درجه و سردوشی دریافت کردند. سپس گوشه‌هایی از آمادگی عملیاتی دانشجویان ارتش به نمایش درآمد و یگان‌های حاضر در میدان از مقابل فرمانده کل قوا رژه رفتند. همچنین در این مراسم امیرسرلشکر موسوی، فرمانده کل ارتش ضمن خیرمقدم، تأکید کرد: ارتش جمهوری اسلامی، همراه و هم‌افزا با دیگر نیروهای مسلح در خط مقدم دفاع از عزت و شرافت ملت ایران قرار دارد. ناخدایکم کریم مصدری، فرمانده دانشگاه علوم دریایی امام خمینی نیز گزارشی از فعالیت‌های دانشگاه‌های افسری ارتش ارائه کرد. آخرین مرحله از شانزدهمین مراسم مشترک دانش‌آموختگی و تحلیف دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش به تمرین دریایی دانشجویی در حضور فرمانده کل قوا اختصاص داشت. در این تمرین 8 مرحله‌ای در ساحل نوشهر، دانشجویان سال‌های دوم، سوم و چهارم گوشه‌هایی از آمادگی‌های خود را به نمایش گذاشتند. در ادامه این مراسم در ارتباطی تصویری با ناوگروه 56 مستقر در خلیج عدن، ناخدا دوم عرشه و ستاد، ناصر رزاقی از اقدامات این ناوگروه و ایجاد فضای امن برای تردد کشتی‌ها در آب‌های آزاد منطقه گزارش داد. فرمانده کل قوا نیز با تقدیر و آرزوی توفیق بیشتر برای نیروهای مسلح ایران تأکید کردند: شما قادرید دریاهای اطراف ایران عزیز ما را با هوشمندی و شجاعت به امنیت کامل برسانید.

امید رامز: این روزها که کشور با شرایط بغرنج اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند و فشار اقتصادی بویژه بر طبقه ضعیف و متوسط جامعه وارد می‌شود، فرصت مناسبی برای 2 دسته از جریانات سیاسی پدید آمده تا از آب گل‌آلود ماهی بگیرند و شرایط موجود کشور را مستمسک آرمان‌شهر موهوم خود قرار دهند؛ دسته اول گروهک‌های خارج‌نشین سلطنت‌طلب‌ها و منافقین که به عنوان پیاده‌نظام و کاسه‌لیس آمریکا و صهیونیسم و سعودی‌ها بر طبل ناکارآمدی نظام جمهوری اسلامی و براندازی می‌کوبند و دسته دوم تجدیدنظرطلب‌های داخلی که با فرار به جلو از واقعیت موجودی که حاصل تدابیر و عملکرد خود آنها در حوزه فکری، برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری، سیاست‌ورزی و اجرا بوده است، درصدد ناکارآمد جلوه دادن ساختار حاکمیت جمهوری اسلامی و القای شکست انقلاب اسلامی در تحقق آرمان‌های خود هستند و لذا راه برون‌رفت از وضعیت موجود را تغییر ساختار نظام و برپایی یک نظام سکولار و لیبرال تلقی می‌کنند. همچنان که سروش در دهه 70 در جلسات حلقه کیان از سران اصلاحات شکایت داشت که چرا کم سکولار و لیبرال هستند و چرا سکولار بودن و لیبرال بودن خود را علنی نمی‌کنند، امروز نیز امثال پروانه سلحشوری با نعل وارونه، بر ساختار نظام و قانون اساسی می‌تازند و روزنامه آفتاب یزد در گزارشی مضحک می‌نویسد: «دولت و مجلس فعلی اصولگرا هستند که در سال 98 و 1400 باید با گزینه‌های اصلاح‌طلب جایگزین شوند. این تنها نسخه نجات‌دهنده در شرایط فعلی است!»
اما آنچه واضح است این است که اگرچه فروپاشی ایران اسلامی عالی‌ترین سطح مطلوبیت نظام سلطه و اعوان و انصار آن است اما با علم به عدم تحقق این ایده‌آل‌شان و شکست سیاست‌های غرب (و در رأس آن آمریکا) در پروژه فروپاشی جمهوری اسلامی، Plan B آنها استحاله نظام و تبدیل آن از یک نظام اسلامی معنوی آرمان‌خواه و مستقل و ضدظلم که دین در همه شؤون آن جاری و ساری است، به یک نظام وابسته توسری‌خور است که برتابنده سلطه و هژمونی آمریکا در منطقه و جهان و همچنین برپادارنده حقوق‌بشر لیبرالی و در همه سطوح عاری از گزاره‌های اسلام ناب است، و از این منظر رفرمیست‌ها را می‌توان همپیمان آمریکا و استکبار دانست.
اما بررسی تاریخ 600-500 ساله غرب مدرن در دوره تاریخی پس از فروپاشی نظام فئودال در قرون وسطی و نقطه عطف تاریخی رنسانس و تدقیق در سیر تمدن‌سازی غرب نشان می‌دهد نمی‌توان و نباید از تحقق تمدن اسلامی که والاترین آرمان در مسیر و فرآیند انقلاب اسلامی است، ناامید شد.
از قرون چهاردهم و پانزدهم میلادی که تغییرات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی اروپا رفته‌رفته سبب ایجاد شهرهای آزاد در «بورگ»ها یا «بورژه»ها شد و موجبات اضمحلال فئودالیته و کاهش قدرت نجیب‌زادگان و فرمانروایان محلی فراهم شد و بتدریج طبقات زمین‌دار خرد و بازرگان بورژوا در شهر‌های آزاد شکل گرفت، تا زمانی که دکارت، پدر فلسفه مدرن، نخستین تفکرات سکولاریستی یعنی خدای ساعت‌ساز را [آنچنان که امروز امثال مصطفی ملکیان به آن اعتقاد دارند] مطرح کرد و بعدها کپرنیک و گالیله در کیهان‌شناسی، زمینه‌ساز پایان خوانش مسلط کلیسایی از علم شدند و کمی بعد آدام اسمیت، پایه‌های اقتصاد مدرن را بنا نهاد و در قرن هجدهم انقلاب صنعتی رخ داد و تاکنون که در قرن بیست‌ویکم قرار داریم، غرب یک سیر تمدنی، همراه با تجربه تاریخی چندصدساله را در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پشت‌سر گذاشته که اگرچه شالوده همه آنها اومانیسم سکولار است اما همواره در سیر تطور قرار داشته است، و با نگاه هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی و انسان‌شناسی خود چندین و چندبار با بحران‌‌های مختلف مواجه شده و مجددا روی پای خود ایستاده است.
تاریخ غرب مدرن از قرون چهاردهم و پانزدهم شروع شده ولی از قرن هفدهم یعنی حداقل 200 سال بعد به «نظام‌سازی» می‌رسد. تا قرن نوزدهم حتی علم طب همچنان طب سنتی است و حتی با وجود رنسانس، تا قرون هفدهم و هجدهم دانشگاه‌ها، مذهبی و تحت تعلیم و تربیت کشیشان است.
نکته مهم‌تر اینکه شکست مارکسیسم در قرن بیستم نیز شکست یک مکتب غیرمدرن نیست. تفکرات مارکس یا لااقل آنچه بعد از مرگش از تفکرات او تحلیل و تفسیر و بسط داده شده، ذیل تفکر سکولار مدرن قابل بررسی است.
شهید آوینی در کتاب «حلزون‌های خانه به دوش» در مقاله‌ «تجدد و تحجر» از قول محمد خاتمی، وزیر وقت فرهنگ و ارشاد می‌نویسد: «ما نباید از یاد ببریم که جهان رقیب ما از یک نظام نظری و سیاسی
جا افتاده و پرسابقه برخوردار است. دنیای امروز- غرب فکری- دارای اندیشه است. قرن‌هاست شکل گرفته. مبانی آن فرموله شده. از جهات مختلف توسط صدها دانشمند بیان شده. تجربیات مختلفی را پشت‌سر گذاشته. خود را با واقعیت محک زده و اصلاح کرده است و نحله‌های فکری مختلف سمبل آن است... دشمن ما نسبت به مبانی فکری خود غیرتمند است و هرکس این مبانی را نپذیرد با او به ستیز برمی‌خیزد».
روزنامه فیگارو چاپ پاریس (سال تاسیس 1826 میلادی) در گزارشی می‌نویسد: «اروپا از زمان جنگ‌های ناپلئون بحران‌های اقتصادی را تجربه کرده است و این تجربه بارها و بارها تکرار شد». در این گزارش آمده فقط از آغاز قرن نوزدهم میلادی، کشورهای اروپایی مجموعا بیش از 54 بار با بحران اقتصادی مواجه بوده‌اند. در یک مورد کشور آلمان طی 140 سال بیش از
7 بحران اقتصادی را پشت‌سر گذاشته است.
به اینها بحران‌های اقتصادی متمادی قرن 19 که عامل اصلی جنگ‌های جهانی است و همچنین بحران‌های دهه 1970 و سال 2008 را هم اضافه کنید که نظام اقتصادی آمریکا، اروپای غربی و آسیای شرقی را تا مرز فروپاشی برد. سال 2016 مجموع بدهی کشورهای جهان بیش از 63 هزار میلیارد دلار برآورد شد. هم‌اکنون بدهی خارجی ایالات متحده حدود 21 هزار میلیارد دلار است که چند هزار میلیارد بیش از تولید ناخالص داخلی این کشور است. این گزاره برای ژاپن نیز با بدهی بیش از 12 هزار میلیارد دلاری صادق است. اروپا و حوزه یورو به صورت جدی با بحران اقتصادی مواجه است. یونان برای پرداخت بدهی‌های خود مجبور به فروش جزایر خود شد. اسپانیا، پرتغال و فرانسه نیز حال و روز خوشی ندارند؛ هیچ‌کدام از این کشورها خواهان نابودی اسرائیل و معتقد به سیاست‌های ضداستکباری نیستند و حقوق‌بشر لیبرال را هم پذیرفته‌اند، نظام ولایی هم ندارند، حامی یمن و سوریه و عراق هم نیستند.
در داخل کشور نیز حداقل در حوزه اقتصاد می‌توان به ضرس قاطع بیان کرد آنچه امروز کشور در حال برداشت آن است، حاصل کاشت چند دهه سیاست‌های اقتصادی جریان غرب‌گرا در اصلی‌ترین اتاق‌های فکر و مراکز تصمیم‌سازی تحت نظر دولت و مجمع تشخیص مصلحت نظام است که مجری سیاست‌های اقتصادی و توسعه‌ای با مبانی فکری و فلسفی غرب سکولار است. حاصل تفکرات تکنوکرات‌های از فرنگ برگشته‌ای است که بعد از سال 68 مهم‌ترین نهادهای سیاست‌گذاری اقتصادی و فرهنگی کشور را قبضه کردند؛ افرادی که صراحتا بیان می‌کنند: «اسلام اقتصاد ندارد». اتفاقا همین گزاره که باور قلبی تکنوکرات‌ها بوده بخوبی نشان ‌می‌دهد طی چند دهه گذشته، به‌رغم وجود یک نظام سیاسی اسلامی، یک نظام اقتصادی مبتنی بر اسلام نداشته‌ایم.
البته این انتقاد بر جریان انقلابی در حوزه و دانشگاه نیز وارد است که به‌رغم بیان انتقادات به سیاست‌های اقتصادی در دولت‌های مختلف، هیچ‌گاه از بعد ایجابی به اقتصاد نپرداخته‌اند و هنوز مدل اقتصادی‌ای که بتوان با آن کشور را اداره کرد ارائه نشده است. اگرچه این انتقاد وارد است اما منصفانه‌تر است که از تاخیر در ارائه مدل اقتصاد اسلامی انتقاد کنیم، نه اینکه نتایج سیاست‌های اقتصاد لیبرال را به اسلام و نظام اسلامی منتسب کنیم و سپس نتیجه بگیریم نظام اسلامی ناکارآمد است و انقلاب شکست خورده است.

 حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای، معاون اول قوه‌قضائیه  شامگاه شنبه با حضور در برنامه تلویزیونی «نگاه یک» ابعاد مختلف فساد ارزی اخیر و کوتاهی بانک مرکزی در این باره را تشریح کرد. موضوع قابل تامل در سخنان معاون اول دستگاه قضا هشداری است که وزارت اطلاعات فروردین ماه امسال به معاون اول و مسؤول دفتر رئیس‌جمهور درباره نحوه توزیع سکه داده است. حجت‌الاسلام والمسلمین غلامحسین محسنی‌اژه‌ای در بخشی از سخنان خود گفت: مشکلات اقتصادی وجود دارد و مردم هم در سختی هستند اما مشکلات بیش از آنچه هست توسط برخی تریبون‌ها القا می‌شود. این مقام مسؤول در دستگاه قضایی افزود: یکی از علل مشکلات اقتصادی، فشار بی‌حدوحصر دشمنان است که بخشی تحریم‌ها و بخشی نیز جنگ روانی دشمن است، ضمن اینکه بخشی از مشکلات نیز به‌دلیل کم‌کاری، فساد، خیانت، بی‌انگیزگی، بی‌تدبیری و ساده‌نگری‌های داخلی است که باعث بروز مشکلات شده است. محسنی‌اژه‌ای ادامه داد: بی‌تدبیری‌های داخلی هم حتماً درصد قابل توجهی در مشکلات اقتصادی نقش دارد و تنها نمی‌توان به تحریم‌ها و جنگ رسانه‌ای دشمن برای بروز مشکلات اقتصادی استناد کرد، البته نمی‌توانم درصدی بگویم سهم هر یک در بروز مشکلات چقدر است. سخنگوی قوه‌قضائیه راجع به اقدامات هماهنگ دولت و قوه‌قضائیه برای برخورد با مفسدان گفت: اقدامات سازمان اطلاعات سپاه، وزارت اطلاعات و ناجا به‌عنوان ضابطان دستگاه قضایی در برخورد با مفسدان بی‌نظیر بود و در پرونده وحید مظلومین و دستگیری میثم رضایی، ضابطان دستگاه قضایی مانع فرار متهمان شدند.
محاکمه سلطان سکه به دلیل خرید سکه نیست
معاون اول قوه‌قضائیه در بخش دیگری از سخنان خود به سؤالی درباره پرونده مظلومین و اینکه آیا خرید سکه جرم است یا خیر، پاسخ داد. وی در این‌باره گفت: سلطان سکه یا همان مظلومین به‌دلیل خرید سکه محاکمه نمی‌شود، ضمن اینکه سیاست بانک مرکزی که در این شرایط بدون سقف سکه فروخت درست نبود، زیرا ممکن است خیلی از افراد بخواهند سکه را قاچاق کنند و ذخیره کشور را به خارج ببرند که این یک بحث است و بحث دیگر این است که اگر فرد منشأ پولش مشکل نداشت و سکه خرید، مشکلی ندارد ولی فردی را سراغ داریم که از بانک با قرارداد مدنی 7 میلیارد وام می‌گیرد اما بر‌خلاف قرارداد سکه می‌خرد که اشکال دارد. معاون اول دستگاه قضا تصریح کرد: مظلومین به‌دلیل خرید و فروش عمده و غیرمجاز ارز و خارج کردن آن از کشور محاکمه می‌شود. محسنی اژه‌ای همچنین از تحت تعقیب قرار گرفتن برخی مسؤولان دولتی در پرونده‌های اخیر خبر داد و گفت: در همین مسائل ارزی، معاون ارزی بانک مرکزی مورد تحقیق قرار گرفت و رئیس بانک مرکزی هم مورد تحقیق قرار گرفت اما بازداشت نشد که این تحقیقات ادامه دارد و مشخص شده فساد وجود دارد. به گزارش تسنیم، وی افزود: همچنین عده‌ای از مدیران و کارمندان بانک مرکزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت را که در وقوع فساد نقش داشتند دستگیر کردیم و تحقیقات از این افراد برای به نتیجه رسیدن پرونده‌ها ادامه دارد.
نقش‌آفرینی بیگانگان در تصمیم‌سازی‌ها
اژه‌ای همچنین به وجود شواهد قطعی از دخالت دشمنان در برخی تصمیم‌سازی‌ها اشاره کرد. او در ادامه سخنان خود گفت: مظلومین سال 91 دستگیر و پرونده‌ای برای وی تشکیل و کیفرخواست برای او صادر شد اما حراست و اداره حقوقی بانک مرکزی به دادگاه شفاهاً و کتباً گفتند این فرد با نظر بانک مرکزی خرید و فروش کرده و به همین دلیل دادگاه، مظلومین را محکوم نکرد اما بعداً مشخص شد حراست بانک مرکزی رشوه گرفته و افراد تحت تعقیب قرار گرفتند. محسنی‌اژه‌ای ادامه داد: آذر سال گذشته هم بانک مرکزی به نیروی انتظامی نوشت که افرادی به‌صورت شبکه‌ای ارز خارج می‌کنند. نیروی انتظامی هم وارد شد و افرادی را شناسایی کرد که یکی از افراد متهم همین مظلومین و پسرش بود. این مقام عالی قضایی اضافه کرد: نیروی انتظامی در بررسی کف بازار هم به سالار آقاخان و محمداسماعیل قاسمی رسید که معاملات «فردایی» داشتند. دوباره بانک مرکزی و وزارت اطلاعات گفتند «اقدامات افراد مزبور با دستور ما بوده» که البته وزارت اطلاعات توضیحاتی داد اما از بانک مرکزی سربسته قبول نکردیم. محسنی‌اژه‌ای در پاسخ به این سؤال که آیا در فسادهای اخیر بیگانگان و سرویس‌های خارجی هم نقش دارند یا خیر، اظهار کرد: تردید نکنید دست بیگانه در برخی گرانی‌ها و مشکلات اقتصادی وجود دارد، یعنی حتماً در تشدید و ایجاد مشکلات، بیگانه دخیل است اما اثبات رابطه بین عوامل داخلی و بیگانگان سخت است. وی توضیح داد: گاه یک نفر اجیر می‌شود و برخی تصمیم‌سازی‌ها برای مدیران می‌کند. درباره تصمیم‌سازی قرائن و شواهد داریم اما سوءنیت فرد مشخص نیست.
وزارت اطلاعات هشدار داده بود
محسنی‌اژه‌ای به نامه هشدارآمیز وزارت اطلاعات درباره نحوه پیش‌فروش سکه نیز اشاره کرد. معاون اول قوه‌قضائیه گفت: وزارت اطلاعات 30 فروردین‌ امسال نامه‌ای خطاب به آقای واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور و آقای جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور نوشت و در آن پیرامون نحوه توزیع سکه تذکر و هشدار داد و درباره نکات منفی مداخله ارزی گذشته هم مطالبی بیان کرده و خواسته بود در رابطه با این سیاست تجدیدنظر شود و رونوشتی هم از این نامه به وزیر اقتصاد و بانک مرکزی فرستاد. معاون اول قوه‌قضائیه افزود:  آنچه برای ما مشخص شده این است که شواهد و قرائنی مبنی بر نقش‌آفرینی بیگانگان در رابطه با تصمیم‌سازی غلط وجود دارد. محسنی‌اژه‌ای در ادامه درباره برخورد دستگاه قضایی با دانه‌درشت‌ها اظهار کرد: ابتدا باید ببینیم منظور از دانه‌درشت چه‌کسی است؛ آیا دانه‌درشت کسی است که میزان اختلاسش زیاد است؟ آیا کسی است که منصب بالایی دارد؟ آیا منظور از دانه‌درشت‌ها، آقازاده‌ها هستند؟ ضمن اینکه ما از افراد پایین‌تر به دانه‌درشت‌ها و به نقطه مرکزی می‌رسیم‌. این دلال را باید بگیریم تا آرام‌آرام به آن بالاتری برسیم. الان ما رسیدیم. مثلا رفتند در سبزه‌میدان. رفتند در فلان پاساژ. یک دلال را گرفتند. او می‌گوید برای آقای مظلومین خرید و فروش می‌کنم. دیگری می‌گوید برای سالار آقاخان دلالی می‌کند. سالار آقاخان را دستگیر می‌کنند. سوال شد آقای سالار آقاخان، این میزان ارز را از کجا آوردید؟ گفت از آقای عراقچی گرفتم. آقای عراقچی به من گفت. آقای عراقچی را گرفتند. آقای عراقچی مطالبی را مطرح کرد و بر همین اساس از آقای سیف تحقیق به عمل آمد.

 سپاه پاسداران همانطور که پیش از این وعده داده بود، در پاسخ به حرکت تروریستی 31 تیر در مریوان که به شهادت 11 نفر انجامید، روز شنبه با موشک‌های فاتح، مقر تروریست‌ها در کردستان عراق را مورد اصابت قرار داد. سردار سرلشکر محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه ماه گذشته با اشاره به 11 شهید امنیت پایدار که تیرماه امسال در منطقه مریوان توسط تروریست‌ها به شهادت رسیدند، اظهار داشت: ضربه‌ای که در پاسخ به این حرکت تروریستی می‌زنیم هموزن این 11 شهید خواهد بود. فرمانده کل سپاه همچنین تاکید کرده بود: باید کاری کنیم تا دیگر حضور گستاخانه این تروریست‌ها در کشورمان تکرار نشود. در همین راستا سپاه پاسداران روز گذشته در اطلاعیه‌ای عملیات موشکی اخیر علیه محل استقرار و جلسه سران یکی از گروهک‌های تروریستی را تشریح کرد. در این اطلاعیه آمده است: در پی شرارت‌های ماه‌های اخیر گروهک‌های تروریستی وابسته به استکبار جهانی از اقلیم کردستان عراق علیه مناطق مرزی جمهوری اسلامی ایران که با اعزام تیم‌های متعدد تروریستی، ایجاد ناامنی و ارتکاب اعمال خرابکارانه، سلب امنیت و آرامش مردم غیور استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه را دنبال می‌کردند و با هوشمندی و آمادگی رزمندگان نیروی زمینی سپاه از جمله در عملیات‌های هفته‌های گذشته در مناطق مرزی مریوان و کامیاران ضربات مهلکی را دریافت کرده بودند، تنبیه و برخورد با متجاوزان در دستور کار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفت و متعاقباً با بی‌اعتنایی سران این گروهک‌ها به هشدارهای جدی مسؤولان اقلیم کردستان عراق، مبنی بر عزم جمهوری اسلامی برای برچیدن پایگاه‌های آنان و ضرورت پایان بخشیدن به شرارت‌ها و اقدامات تجاوزکارانه و تروریستی ضد ایران اسلامی، یگان موشکی نیروی هوافضای سپاه با مشارکت یگان پهپادی نیروی زمینی سپاه، روز شنبه ۱۷ شهریورماه در یک عملیات موفق، محل استقرار و جلسه سران یکی از گروهک‌های پلید و جنایتکار و مرکز آموزش تروریست‌های وابسته را با 7 فروند موشک زمین به زمین کوتاه برد، مورد هدف قرار داد. به گزارش سپاه‌نیوز، در ادامه این اطلاعیه تصریح شده است: بر اساس گزارشات  موثق و مستند دریافتی در این عملیات، این مرکز توطئه علیه امنیت ملی ایران  منهدم و ده‌ها تن از سران و عناصر مهم عملیاتی گروهک به هلاکت رسیده و زخمی شدند. این عملیات قاطع و ویرانگر نشان داد فرزندان ملت ایران در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سایر نیروهای مسلح و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور، مصمم به صیانت از مرزها و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران و دفاع از آرمان‌ها و اهداف بلند انقلاب اسلامی بوده و اجازه نخواهند داد تروریست‌های اجیر شده سازمان‌های جاسوسی بیگانه، امنیت مثال‌زدنی کشور را به مخاطره اندازند. سپاه پاسداران همچنین در این اطلاعیه تاکید کرد در صورت تکرار شرارت و شیطنت از سوی گروهک‌های تروریستی و ضدانقلاب، آنها با پاسخ‌های سخت‌تر و کوبنده‌تر سپاه مواجه خواهند شد.
موشک‌های شلیک‌شده از نوع «فاتح110» بود
آنچه خبر سیما از عملیات موشکی سپاه علیه مقر تروریست‌ها در اقلیم کردستان عراق نشان داد، موشک‌های شلیک شده از نوع فاتح بود. موشک‌های مایل پرتاب فاتح، دقیق‌ترین موشک ایرانی است که در انواع فاتح 110 (300کیلومتر)، فاتح313 (500کیلومتر)، فاتح مبین (500کیلومتر) و ذوالفقار (700 کیلومتر)، خلیج‌فارس و هرمز (دریایی-300 کیلومتر) تولید شده‌ است. طبق آنچه قبلا اعلام شده، موشک فاتح110 دارای سرجنگی به وزن 500 کیلوگرم است. در عملیات سال گذشته سپاه علیه تروریست‌ها در دیرالزور سوریه نیز از موشک‌های قیام و ذوالفقار (از خانواده فاتح) استفاده شده بود.
شلیک از فاصله 220 کیلومتری
عملیات روز شنبه سپاه پاسداران علیه تروریست‌ها، توسط یگان موشکی نیروی هوافضای سپاه انجام شده است و همزمان پهپادهای نیروی زمینی سپاه پاسداران نیز در آن مشارکت داشته‌اند. تصاویر و فیلم‌هایی که توسط تروریست‌ها از این عملیات موشکی منتشر شده است، نشان می‌دهد موشک‌ها با دقت بسیار بالا به اهداف اصابت کرده و منجر به هلاکت بسیاری از سران و نیروهای این گروهک تروریستی شده است. به گزارش تسنیم، این عملیات از فاصله 220 کیلومتری انجام شده و موشک‌ها از این فاصله به سوی هدف شلیک شده و به هدف اصابت کرده‌اند. در این عملیات، پهپادهای رزمی- شناسایی نیروی زمینی سپاه پاسداران تمام عملیات را تحت رصد داشته‌اند و به طور زنده تصاویر اصابت موشک‌ها به اهداف را از بالای سر اهداف، برای مرکز فرماندهی ارسال کرده‌اند.

گروه بین‌الملل: احمد بن عبدالعزیز، برادر پادشاه سعودی با تکذیب آنچه خبرگزاری رسمی سعودی به نقل از وی منتشر کرد، بار دیگر ملک سلمان و فرزندش را فاقد صلاحیت دانست. چند روز بعد از انتشار فیلم اظهارات جنجالی شاهزاده بن‌عبدالعزیز، برادر ناتنی ملک سلمان علیه مواضع او و پسرش محمد بن‌سلمان، خبرها حاکی از آن است که این عضو خانواده سلطنتی در فکر تبعید خودخواسته و عدم بازگشت به عربستان است. شاهزاده احمد بن‌عبدالعزیز، عضو شورای عالی خانواده سلطنتی عربستان که اکنون در لندن حضور دارد، مقابل معترضان به اقدامات عربستان در یمن و بحرین، خود و خاندان سعودی را از جنگ یمن مبرا کرد. وی گفت مسؤولیت جنگ یمن به گردن ملک سلمان و ولیعهد عربستان است و خانواده آل‌سعود دخالتی در این قضایا ندارد. این اظهارات از جانب یکی از اعضای خاندان حاکم خطاب به پادشاه و ولیعهد عربستان است، کسی که از 2 سال قبل به زعم خود و متحدان غربی‌اش یک رویکرد جنگ‌طلبانه- اصلاحی شتابزده در پیش گرفته است. هر چند نسبت به اقدامات اصلاحی وی تردید ایجاد شد، زمانی که با موارد متعدد بازداشت‌ها و اعدام‌ها همزمان شد. پایگاه «میدل ایست آی» در خبری اختصاصی گزارش داد که احمد بن‌عبدالعزیز بعد از این اظهارات، در حال بررسی این موضوع است که به عربستان سعودی بازنگردد. بنا بر گزارش میدل ایست‌آی، خبر فوق را «یک منبع ارشد نزدیک به این شاهزاده سعودی» در اختیار این رسانه انگلیسی قرار داده است. با گذشت ساعاتی پس از انتشار ویدئوی اظهارات برادر شاه سعودی، خبرگزاری رسمی عربستان در گزارشی مدعی انتشار بیانیه‌ای توسط احمد بن‌عبدالعزیز شد. به ادعای این رسانه سعودی، احمد بن‌عبدالعزیز گفت که تفسیر اظهارات او درباره انتقاد از پادشاه عربستان، تفسیری نادرست است. احمد بن عبدالعزیز این خبر خبرگزاری دولتی سعودی را تکذیب کرده است.

گروه بین‌الملل: انتخابات پارلمانی سوئد در حالی روز گذشته برگزار شد که جریان راست‌گرا به رهبری «جیمی اکسون» از تمام رقبای خود پیش افتاده است. نتایج اولیه این انتخابات همانطور که پیش‌بینی می‌شد با از دست دادن کرسی‌ها توسط گروه‌‌های چپ میانه و سوسیالیست‌‌های مرکزی که بیش از صد سال است بر سوئد حاکم هستند همراه شد. مساله اصلی که شکست این گروه‌‌های سیاسی را در سوئد رقم زد بحرانی است که مهاجران در این کشور ایجاده کرده‌‌‌اند. در سال 2015 و در اوج جنگ سوریه 160 هزار مهاجر سوری به سوئد وارد شدند که این مساله خشم عمومی و نگرانی‌‌های بسیاری را در این کشور ایجاد کرده است. نباید از نظر دور داشت که بحران امنیتی در سوئد به‌واسطه درگیری‌‌های طبقاتی و شکاف‌‌های اجتماعی ناشی از سیاست‌‌های درهای باز به سوی مهاجران طی سال‌های گذشته تشدید شده است. جنگ‌‌های خاورمیانه در دهه 1980 و پس از آن در دهه‌‌های 90 و اولین قرن بیست‌ویکم، همواره یکی از چالش‌بر‌انگیز‌‌‌‌‌ترین مسائل اجتماعی را در سوئد ایجاد کرده است. در حال حاضر بسته شدن مرزهای زمینی جنوبی سوئد که از دانمارک مهاجران را پذیرا بود از جمله مواردی است که حزب میانه‌روی چپ برای رساندن پیام خود به رای‌دهندگان از آن بهره‌مند شد اما جریان سبزها که در دولت گذشته سوئد یکی از پایه‌‌های تشکیل قدرت بود دیگر قادر نیست نقش فعالی را ایفا کند. به گفته کارشناسان، تغییرات قدرت در سوئد یکی از مهم‌‌‌‌‌ترین چرخش‌‌های سیاسی داخلی در این کشور در یک قرن گذشته است، به طوری که می‌تواند جهت‌گیری‌‌های سیاسی در اتخاذ سیاست‌‌های کلان را تغییر دهد. جریان راست‌گرای افراطی که بر پایه عقاید نئونازی‌ها پایه‌‌گذاری شده است، می‌تواند مسیر پیروزی دیگر گروه‌‌های راست‌گرا در اروپا را هموار کند. در حال حاضر «مارین لوپن» در فرانسه نیز قادر خواهد بود قدرت را از جریان‌‌های میانه برباید. اگر در سوئد دولت ضد اتحادیه اروپایی تشکیل شود و سوئدی‌ها به قوانین اروپای متحد برای مهاجرت پایبند نباشند بخش مهمی از پناهجویان مجبورند به کشورهای خود بازگردند. طرحی که در حال حاضر در سوئد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، دانمارک و آلمان اجرایی می‌شود «شغل آسان» است که به پناهجویان مشاغل ساده و اطلاعات سطح پایین آموزش داده خواهد شد تا بتوانند گذران عمر کنند. پناهجویانی که نتوانند از پس این مهم برآیند مجبور خواهند شد کشور را ترک کنند. 

کمال لطفی: در روزهای اخیر بازداشت چند تن از اعضای شورای شهر بابل به دلیل ارتکاب جرائم اخلاقی و مالی، به بحثی داغ تبدیل شده است. اما دستگیری اعضای شورای شهر، تنها ماجرای تاسف‌برانگیز مرتبط با شوراهای شهر سراسر کشور در پنجمین دوره آن نیست! در ذیل بخشی از اتفاقات رخ داده در دوره جدید را مرور می‌کنیم.
۱- نهم مردادماه ۹۷: دادستان پرند از دستگیری 4 نفر از اعضای شورای شهر پرند در رابطه با اختلاس شهرداری این‌ شهر خبر داد.
۲- دهم اردیبهشت‌ماه ۹۷: رهام پیکری، فرماندار مرودشت در جلسه‌ای در جمع خبرنگاران خبر از دستگیری 6 نفر از اعضای شورای شهر مرودشت به همراه شهردار این شهر داده و افزود: از رقم اختلاس انجام گرفته اطلاعی ندارم ولی در این جریان مبالغ نقد، سکه بهار آزادی و زمین در معاملات بوده است.
۳- چهارم اردیبهشت‌ماه ۹۷: رسانه‌ها از دستگیری یک عضو شاخص شورای مشهد خبر دادند.
۴- شهریورماه ۹۶: دادستان عمومی و انقلاب نظرآباد از بازداشت 3 نفر از اعضای شورای پنجم شهر و شهردار این شهر خبر داد.
به لیست بالا می‌توان موارد دیگری را اضافه کرد که در مناطق مختلف کشور رخ داده است.
در این میان مساله اصلی، نحوه تایید این افراد برای شرکت در انتخابات شورای شهر است.
انتخابات شورای شهر تنها انتخابات سراسری در کشور است که بدون نظارت شورای نگهبان برگزار شده و برخی افراد می‌توانند با رأی اندکی چون چندصد تا چند هزار رأی راهی شورای شهر شوند و در این میان، این مجلس شورای اسلامی است که وظایفی شبیه شورای نگهبان را در آن ایفا می‌کند.
مرور حوادث تاسف‌برانگیز رخ داده پس از ورود افراد فاقد صلاحیت‌های لازم به شوراهای شهر کشور در طول دوره‌های مختلف آن به تنهایی کافی است تا به ناکارآمدی هیأت نظارت بر این انتخابات پی برد و برای کاهش این ضربات مستمر به اعتماد عمومی چاره‌جویی کرد.
در حالی که برخی مغرضان و ناآگاهان در روزهای اخیر مجددا بحث «نظارت استصوابی» را مطرح کرده و برخلاف قانون، به دنبال کور کردن روزنه اعتماد ملت در رای دادن به کاندیداهای واجد شرایط لازم هستند، مرور حوادث رخ داده در شوراهای شهر نشان می‌دهد این افراد و گروه‌های سیاسی، عامدانه به دنبال ضربه زدن به مردم‌سالاری دینی هستند.
هرچند در تایید صلاحیت برخی افراد توسط شورای نگهبان در انتخاباتی که مستقیما در آنها نقش نظارتی دارد نیز می‌توان موارد معدودی را پیدا کرد که مورد خدشه باشد اما مقایسه تخلفات
رخ داده توسط افرادی که بدون تایید شورای نگهبان وارد نهادهای تصمیم‌گیر شده‌اند، باز هم مهر تاییدی است بر عملکرد این نهاد نظارتی.
البته در تایید معدود افراد فاقد صلاحیت توسط شورای نگهبان نیز نقص قانونی وجود داشته که این مساله بارها از سوی اعضای شورای نگهبان مورد اعتراض قرار گرفته و برای رفع این ایراد، از مجلس شورای اسلامی درخواست کرده‌اند به تصویب قانون جدید مبادرت کند.
به عنوان نمونه آیت‌الله جنتی آذرماه ۹۶، با تاکید بر ضرورت اصلاح قانون انتخابات گفت: بررسی صلاحیت تعداد زیادی از افراد در انتخابات مختلف کار بسیار سنگینی است. ۱۲ هزار نفر برای انتخابات مجلس شورای اسلامی ثبت‌نام کردند که بسیاری از آنها ناشناخته و فاقد صلاحیت هستند و همین کار بررسی صلاحیت‌ها را بسیار دشوار می‌کرد.
با توجه به مسائل بالا، خوب است افراد و جریانات ناآگاه و مغرض به این سوال پاسخ دهند که در صورت عدم نظارت استصوابی و وقوع فجایعی همچون شوراهای شهر در نهادهایی مانند مجلس و... که در میان‌مدت موجب بی‌اعتمادی عمومی و به تبع آن کاهش مشارکت در انتخابات و تضعیف رکن دموکراسی در کشور می‌شود، چگونه مدعی هستند با کنار گذاشتن نظارت استصوابی، این حق‌الناس بزرگ یعنی حق انتخاب افراد واجد صلاحیت مورد خدشه قرار نخواهد گرفت؟

گروه اقتصادی: رئیس اتحادیه فروشگاه‌های زنجیره‌ای گفت: دولت تصمیم گرفته بسته‌های حمایتی را در اختیار خانواده‌ها قرار دهد، بدین صورت که به حساب سرپرست خانوار مبلغی غیرقابل برداشت به‌صورت نقدی واریز می‌شود و سرپرست خانواده فقط می‌‌تواند معادل آن کالا خریداری کند. به گزارش تسنیم، رئیس اتحادیه فروشگاه‌های زنجیره‌ای درباره توزیع اقلام اساسی گفت: با توجه به گستردگی فروشگاه‌های زنجیره‌ای و شیوه کاری و قابل اعتماد بودن این فروشگاه‌ها دولت تصمیم گرفت پخش اقلام اساسی و کالای‌های کوپنی را بر ‌عهده این مجموعه بگذارد. امیر خسرو فخریان ادامه داد: مطابق هماهنگی‌ای که با وزارت رفاه انجام دادیم قرار است 9 هزار فروشگاه در سراسر کشور سیستم‌های خودشان را برای توزیع بسته‌های حمایتی هماهنگ کنند که پیش‌بینی می‌شود در نهایت این هماهنگی تا آخر این ماه انجام شود. وی درباره نحوه فروش اقلام اساسی گفت: دولت تصمیم گرفته بسته‌های حمایتی را به‌صورت غیرنقدی در اختیار خانواده‌ها قرار دهد، بدین صورت که به حساب سرپرست خانوار مبلغی غیرقابل برداشت به‌صورت نقدی واریز می‌شود و سرپرست خانواده فقط می‌تواند معادل آن کالا خریداری کند. فخریان تصریح کرد: درباره بسته حمایتی هنوز هیچ آیین‌نامه و دستورالعملی به ما نرسیده است اما به‌طور حتم این بسته شامل تمام افراد نخواهد شد و فقط برخی دهک‌های جامعه را پوشش خواهد داد. وی در پاسخ به این سؤال که آیا این مبلغ در اختیار همه افرادی که از دولت یارانه دریافت می‌‌کنند قرار خواهد گرفت؟ گفت: آمار دریافت‌کنندگان بسته‌های حمایتی 25میلیون نفر است و شامل همه دریافت‌کنندگان یارانه نمی‌شود. فخریان تصریح کرد: بودجه بسته سبد حمایتی که شامل اقشار ضعیف و تحت حمایت سازمان‌هاست تأمین اعتبار شده و از هفته آینده مبلغ آن به حساب سرپرستان خانوار واریز خواهد شد.

جان کری، وزیر اسبق خارجه آمریکا و رئیس تیم مذاکره‌کننده آمریکایی در مذاکرات 1+5 و ایران به‌تازگی کتاب خاطرات خود را منتشر کرده است. در فصل هجدهم این کتاب ماجرای مربوط به توافق هسته‌ای با ایران شرح داده شده است. به گزارش «وطن‌امروز»، در بخشی از این کتاب جان کری ساعت‌‌های آخر منتهی به توافق برجام را روایت کرده و در آنجا توضیح داده است چگونه توانسته جواد ظریف را با یک اقدام ساده، راضی به توافق کند. جان کری روایت کرده است با وجود اینکه برخی مطالب مورد نظر ایران در این توافق محقق نشده بود اما ظریف راضی به امضای توافق شد به این شرط که دولت آمریکا یک امتیاز جدید به ایران بدهد. کری می‌گوید او نیز ماجرای «نه‌چندان مهم» خروج 12 ایرانی از فهرست تحریم‌‌های آمریکا که پیش‌تر در دستور کار وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار داشت را به عنوان یک امتیاز جدید به ظریف نشان داد و ظریف نیز توافق را پذیرفت! به عبارتی جان کری روغن ریخته را نذر امامزاده کرد و ظریف در حالی که تعدادی از مطالبات مهم ایران در توافق لحاظ نشده بود، با تصور گرفتن یک امتیاز جدید، توافق برجام را پذیرفت. کری ماجرا را اینطور شرح می‌دهد: «هر روز می‌گذشت اما ظریف هنوز قادر نبود خودش را به جایی برساند که بله بگوید. عصر ۱۳ جولای که هفدهمین شب حضور ما در وین بود، ظریف، لاوروف و فدریکا موگرینی، مسؤول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپایی را به اتاق آمریکا در کوبورگ دعوت کردم. فدریکا جایگزین کاترین اشتون شده و همان موقع به شناخت خوبی از ظریف و لاوروف رسیده بود. با پاهای درب و داغانم که روی یک صندلی گذاشته شده بود نشسته بودم و داشتیم به حرف‌های ظریف گوش می‌کردیم که داشت دلایل خودش را درباره اینکه چرا توافقی که ما در حال حرکت به سمتش بودیم به اندازه کافی برای ایران خوب نبود، یکی‌یکی علامت می‌زد...». به گزارش فارس،کری در ادامه به کنایه لاوروف به ظریف مبنی بر نداشتن اختیار توافق اشاره کرد و گفت با پادرمیانی او این ماجرا فیصله یافت. وزیر وقت خارجه آمریکا سپس می‌گوید: «در حالی که تلاش می‌کردم ظریف را آرام کنم به او گفتم: این را می‌دانم که سرگئی نمی‌خواست به تو توهین کند. ساعت‌های سخت و طولانی را صرف این کار کرده‌ایم و حالا قابل درک است که تنش‌ها اوج گرفته‌ است. ما تصور نمی‌کنیم کار دیگری باشد که بتوانیم انجام بدهیم. توافق اینجاست. لحظه حقیقت فرارسیده؛ می‌خواهی آن را بپذیری یا ردش می‌کنی؟ بعد از چند لحظه، اذعان کرد آماده پذیرفتن توافق است؛ فقط- از میان چندین موردی که مطالبه کرده بود- یک چیز دیگر می‌خواست تا توافق را از دیدگاه خودش منصفانه کند... با سرعت هر چه تمام‌تر به اتاق بغلی رفتم. رابرت مالی از شورای امنیت ملی [آمریکا]، جان فاینر و وندی شرمن آنجا منتظر تازه‌ترین خبرها بودند. گفتم «چیزی پیدا کنید که بدون هزینه‌تراشی برای ما و بدون اینکه ذره‌ای در مسائل اساسی تغییر ایجاد شود باعث شود او (ظریف) بتواند مشکلات را پشت‌سر بگذارد. تنها مانعی که الان وجود دارد همین است. نظری دارید؟» نگاه کردم و دیدم که همه شانه بالا می‌اندازند». در کتاب آمده است: «کریس بک‌مایر، کارشناس مسائل تحریمی ما با احتیاط شروع به صحبت کرد و گفت: «یک چیزی هست...» خزانه‌داری آمریکا از قبل آماده شده بود نام ۱۲ نفر از کسانی را که در فهرست ایرانی‌های تحت تحریم قرار داشتند از این فهرست خارج کند. ما آن موقع، از این تصمیم برای لحظه‌ای مثل حالا صرف‌نظر کردیم و این کارتی بود که ایالات متحده در جیب عقب ما گذاشته بود. حالا وقتش بود که آن را بازی کنیم. کریس توصیه کرد: «اینها آدم‌های چندان اثرگذاری نیستند. ممکن است [خروج این افراد از فهرست تحریم‌ها] کافی نباشد». اما من می‌دانستم چیزی که اهمیت داشت ژست این مسأله و احترام گذاشتن به تصمیم‌های سختی بود که ایرانی‌ها گرفته بودند. عصایم را قاپیدم و به سمت در رفتم. دوباره وارد اتاقی شدم که سرگئی و جواد در آن نشسته بودند. به جواد گفتم ما می‌خواهیم برای اینکه کار را به خاتمه برسانیم، یک گام دیگر برداریم. فهرست اسامی‌ای که آماده بودیم آنها را از تحریم‌ها خارج کنیم را به او دادم و پرسیدم: «توافق تمام است؟» بعد از نیمه‌شب بود و فرصت یا انرژی زیادی برای جشن گرفتن باقی نمانده بود. بعد از آنکه با هم دست دادیم، به اتاقم برگشتم و در آنجا با رئیس‌جمهور تماس گرفتم تا خبر را به او برسانم.

گروه اقتصادی: بررسی‌های علمی و کارشناسی ثابت کرد به دنبال سیاست‌گذاری غلط دولت و قاچاق اعلام شدن ارز، نرخ سکه نجومی شده است.
به گزارش «وطن‌امروز»، یکی از تولیدکنندگان صاحب برند در کشور برای خبرنگار ما تعریف می‌کرد در جلسه‌ای با معاون اول رئیس‌جمهور، بشدت از دولتی‌ها درخواست می‌کند طرح یکسان‌سازی نرخ ارز و 4200 تومان شدن دلار را متوقف کنند، چون التهاب ناشی از این تصمیم به تولید و کلا اقتصاد زیان اساسی وارد می‌کند. در آن جلسه ناگهان یکی از مدیران ارشد بانکی رو به معاون اول رئیس‌جمهور می‌کند و می‌گوید شما با خیال راحت این طرح را ادامه بده چون تا دل‌تان بخواهد ارز داریم و کمبود منابع نداریم. حالا بعد از چند ماه از آن موضوع به همگان ثابت شده که سیاست‌گذاری اشتباه نه‌تنها به تولیدکنندگان زیان وارد کرده بلکه اقتصاد را وارد بحران کرده است.
قوه‌قضائیه چند هفته‌ای است که طرح ضربتی برخورد با مفسدان بازار ارز را عملیاتی کرده و حالا مشخص شده در مساله بازار ارز و زیان‌های جبران‌ناپذیر علاوه بر دلال‌های متخلف، برخی مسؤولان دولتی نیز دست داشته‌اند. به غیر از برخورد با شبکه فساد سازمان‌یافته حالا باید با کسانی که این تصمیم وحشتناک را گرفته‌اند نیز برخورد شود. اسحاق جهانگیری در اواخر فروردین موضوع ارز 4200 تومانی را مطرح کرد که به دلار جهانگیری معروف شد؛ جالب اینکه روحانی نیز از این طرح استقبال کرد و در اظهارات خود آن را مناسب اما ناکافی می‌دانست. باید مشخص شود این تصمیم چه زیان‌هایی به دنبال داشته و چه کسانی چنین تصمیمی را اتخاذ کرده‌اند. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی قاچاق اعلام شدن معامله ارزهای خارجی را به عنوان یکی از دلایل جهش سکه اعلام کرد. بر اساس اطلاعات منتشر شده در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، در طرح پیش‌فروش سکه قرار بوده ابتدای سال 99 (در طرح پیش‌فروش 2 ساله) بیش از 7 میلیون و 6 هزار سکه توزیع شود تا حدود 11 هزار میلیارد تومان از بازار جمع‌آوری شود. بر اساس جدول مقابل رشد افسارگسیخته نقدینگی، افزایش قیمت دلار، افزایش تقاضای تبدیل دارایی و افزایش تقاضای سفته‌بازی با قاچاق اعلام شدن معامله ارزهای خارجی از جمله عوامل گران شدن سکه عنوان شده است.
برخورد با بی‌تدبیرها
خیلی‌ها آنهایی را که ارز و سکه بانک مرکزی را گرفته‌اند مجرم می‌دانند اما در قضیه اخیر ارزی گناه آن تصمیم‌گیرندگان و سیاست‌گذاران ارزی بسیار بیشتر از دلالان ارزی و واردکنندگان ارز 4200 تومانی بوده است. قطعا وقتی دولت اعلام کرد نرخی به غیر از دلار 4200 تومانی را قبول ندارد و حاضر شد برای واردات هر نوع کالا و برای مسافران خارج‌رفته ارز پرداخت کند، خیلی‌ها خواهان دریافت چنین ارزی بودند. کار به جایی رسید که سفر خارجی برای افراد رایگان انجام می‌شد و این مساله بسیاری از منابع ارزی کشور را هدر داد. قطعا گناه آن سیاست‌گذار کمتر از واردکننده و دلال سوء‌استفاده‌گر نیست و بسیار بیشتر به اقتصاد کشور ضربه زده است.
مقام معظم رهبری در 22 مردادماه امسال به همین نکته اشاره کردند و از قوه‌قضائیه خواستند با عاملان پرداخت چنین ارزهایی که ارزش پول ملی را کاهش داده، بیشتر از دلالان و واردکنندگان برخورد شود. ایشان در این‌باره گفتند: «در همین قضایای ارز و سکه گفته شد مبلغ ۱۸ میلیارد دلار از ارز موجود کشور آن هم در حالی که برای تهیه ارز مشکل داریم، بر اثر بی‌تدبیری، به افرادی واگذار شد و برخی از آن سوءاستفاده کردند. این موارد مشکلات مدیریتی است و ارتباطی با تحریم‌ها ندارد. وقتی ارز یا سکه به صورت غلط عرضه و تقسیم می‌شود، مشکلات فعلی به‌وجود می‌‌‌‌‌‌‌‌آید، زیرا این قضیه 2 طرف دارد، یک طرف آن فردی است که دریافت می‌کند و طرف دیگر آن کسی است که عرضه می‌کند. همه بیشتر به‌دنبال آن فردی هستند که ارز یا سکه را گرفته است درحالی که تقصیر عمده متوجه آن فردی است که ارز یا سکه را با بی‌تدبیری عرضه کرده است که اقدامات اخیر قوه‌قضائیه نیز در واقع برخورد با کسانی است که با یک تخلف و خطای بزرگ، زمینه‌ساز این مسائل و کاهش ارزش پول ملی شده‌اند».
 

محمد رضا کردلو: جلال آل‌احمد؛ نامش به تنهایی دلربایی می‌کند. هم فخامتی که کلمه «جلال» دارد و هم اصالتی که در پس «آل‌احمد» نهفته است. جلال آل‌احمد در تطوری محیرالعقول‌ مسیر روشنفکری را طی کرده و عکس‌های بی‌تعارفی از روشنفکری ایرانی گرفته است. «یادگاری»‌هایی که به مذاق بعضی‌ها خوش نیامده اما مقدمه دوستی خیلی‌های دیگر با او شده. خیلی‌هایی که او را ندیده‌اند اما دوستدارش هستند. برخی هم شیفته‌اش شده‌اند. مثل محمدرضا کائینی که کارهای فراوانی درباره جلال آل‌احمد منتشر کرده است. از گفت‌وگوهایی که پیرامون جلال انجام داده تا کتاب ارزشمند «دوبرادر» که به کوشش او تدوین شده است. در چهل‌ونهمین سالگرد درگذشت جلال، با کائینی درباره حضور 80 ساله آل‌احمد در فضای ادبی و روشنفکری ایران گفت‌وگو کرده‌ایم.
***
  در سال‌های گذشته تقسیم‌بندی‌های متعددی در معرفی جلال انجام شده؛ داستان‌نویس، ژورنالیست، فعال اجتماعی و البته چیزی که بیشتر از موارد دیگر او را در فضای نخبگانی معرفی کرده، مواجهه‌ای است که با روشنفکری و روشنفکران داشته؛ شما جلال را چطور معرفی می‌کنید؟
در نگاه کلی جلال را در 2 جنبه می‌بینم؛ اول گزارش‌نویس خوبی از وقایع اجتماعی و تاریخی و دوم یک تحلیلگر اجتماعی خوب. در واقع می‌شود صرف‌نظر از شکل و قالب نوشته‌هایش آن را تحلیل رفتارشناسی ایرانیان تلقی کرد.  مثلا در «نون والقلم» جلال به دلایل ناکامی جنبش‌های چپ پرداخته اما چون سانسور دست و پایش را بسته فضا را به صفویه می‌برد. صوفی‌ها را خوب نشان داده و خصال عمومی ایرانیان را خوب گزارش کرده. حاکم، وزیر، سراینده شعر دربار، میرزابنویس خوب، میرزابنویس بد و... همه را خوب گزارش کرده؛ گزارش از ماوقع حکایت دارد. جنبه اول شخصیت جلال نگاه او به حال و گذشته است. از طرفی او معطوف به آینده تحلیلگر بسیار قدرتمندی است. آینده‌ای که دنبالش باید باشیم و قرار است بیاید. یا مثلا در «غربزدگی» هم نگاه به گذشته دارد و هم تحلیل آینده. «خدمت و خیانت روشنفکران» همین‌طور. در سایر آثار هم همین هست. «خسی در میقات» گزارش‌نویسی است. «سنگی بر گوری» و «یک چاه دوچاله» هم همین‌طور. حتی در ترجمه‌هایش به نقد اجتماعی امروز نظر دارد. اینکه اگر غربی‌ها حرفی می‌زنند که کارکردی دارد گفته شود. اگرچه جلال قطعا راه‌حل را همیشه در خود ایران جست‌وجو کرده. در یک چاه و دوچاله می‌گوید: همیشه سر ضرورتی قدم زدم نه از سر تفنن. خب! این فرق او با بقیه بود. در نوشته‌هایش- حالا در هر قالبی که بود- به فکر حل مسائل جامعه بود. به نفع مردم، رفاه مردم و به نفع معیشت آنها تلاش می‌کرد هر چیزی را که می‌بیند زنده کند. باد به غبغب بینداز و برج عاج‌نشین نبود.
  چه نسبتی میان جلال و روشنفکران یا برج عاج‌نشین‌ها قبل و بعد از غربزدگی وجود داشت؟
من البته در اطلاق روشنفکر به آل‌احمد احتیاط می‌کنم. روشنفکرها را اگر از مشهورات زمانه خالی کنیم چیزی برای گفتن ندارند. من با خیلی از اینها گفت‌وگو کرده‌ام، از نزدیک دیدم‌شان، از برخی‌شان محبت‌هایی دیده‌ام و خاطرات خوبی هم با اینها دارم اما آنچه یافته‌ام این است که کعبه آمال آنها ترجمه است و بعضا ترجمه‌های مغلوط. چه چپ و چه راست. از بدو مشروطه ترجمه خوب و بد داشتیم و بعد اینها را بزک دوزک شده با آیات قرآن یا اشعار مولانا می‌آمدند کنار هم می‌گذاشتند اما اعتقادشان این بود که ریشه فکر اینجا نیست و آنجاست. اگر روشنفکری این است که قاعدتا این است؛ من بیشتر دوست دارم به مرحوم جلال و مرحوم طالقانی بگویم روشنگر تا روشنفکر. اما درباره نسبت جلال با روشنفکران باید بگویم روشنفکری از جلال خیلی استفاده کرده. از پایمردی، سانسورستیزی و کاوشی که جلال در ایران و فرهنگ ایران داشته متاثر شده‌اند اما حساب آل‌احمد از جریان روشنفکری جداست و خوشبختم که این شرایط هنوز هم ادامه دارد و این حتما یک امتیاز برای آل‌احمد است که توانست حسابش را از حساب آنها جدا کند. آل‌احمد فرقش با دیگر روشنفکران در آویختن با مشهورات زمان و یافتن راه‌حل‌ها از درون مکتب و سنت ایران بود و هر چقدر بیشتر اینها را نشان داد مخالفت‌ها با او بیشتر شد. در حالی که اینها با هم در حزب توده بودند و جلال در حزب توده خیلی پیشرفت کرد.
  «با هم» یعنی با معاریف روشنفکری؟
با خلیل ملکی، انور خامه‌ای، ابراهیم گلستان و... . اما جلال در حزب توده هم مارکسیست عملی بود. مارکسیست علمی و اعتقادی نبود. همه کسانی که با آل‌احمد کار کردند اذعان داشتند که آل‌احمد در پس ذهنش قائل به یک معنایی بود. به پوچ‌گرایی نرسیده بود. این را هم باید بدانید که بعد از شهریور 1320 جایی نبود که بضاعتی داشته باشد که جوان‌ها حول آن جمع بشوند. هر کسی می‌خواست خودی نشان بدهد وارد حزب توده می‌شد. هنوز هم که من در خدمت شما هستم- حتی بعد از انحلال- حزب توده یکی از قوی‌ترین جمع‌های تشکیلاتی را به صورت پنهان تشکیل می‌دهد. نویسندگان و اهل فرهنگ در این جمع حضور می‌یابند.
  یعنی آن خاصیت جمع‌کنندگی را دارند.
به هر حال جریان چپ به قول معروف ککی در تنبان مخاطب خود می‌اندازد، مثل معتادها که می‌گویند پُک اول را بزنید پیل آخر است که ول‌کن مخاطب نیست. همین الان شما با آقای عمرو یا زید هم حرف بزنید معتقد است 2 طبقه بیشتر نداریم؛ کارگر و بورژوا.  خب! جلال تا زمانی که با اینها در حزب توده بود تفاوت‌های‌شان زیاد حس نمی‌شد. اگرچه رده‌های حزبی را خوب طی کرد. البته شاخص نبود. تا بعد از 28 مرداد که آل‌احمد از سوسیالیسم مورد علاقه ملکی زده شد. به آن حرف‌ها دیگر اعتقاد نداشت، اگرچه نوستالژی‌اش نسبت به ملکی باقی ماند. «غربزدگی» که آمد نخستین‌ بوق جدایی آل‌احمد از روشنفکری زده شد. دیگر خودش حجره‌داری می‌کرد بدون اینکه تکیه‌ای به جریان یا شخصی داشته باشد. این پیشرفت ادامه داشت تا جایی که در مقابل فرح، کانون نویسندگان تاسیس می‌کند. خدمت و خیانت روشنفکران که رسما همه چیز را آشکار کرد که البته در آن مقطع اجازه انتشار نیافت. البته من شنیدم که به شکل پلی‌کپی توسط حاج‌احمد آقای خمینی و خوانش آیت‌الله خامنه‌ای منتشر شد.
  جلال در نامه‌ای که به امام نوشته در آن مقطع موضوع جالبی را مطرح می‌کند که چرا روشنفکران دقیقه 90 مقابل مردم ایستادند؛ این نتیجه تجربه همزیستی آل‌احمد با روشنفکران بود؟
خب! روشنفکران با مردم نیستند. همین الان در جامعه ما اتفاق نامتعارفی بیفتد روشنفکران می‌گویند ما این را 50 سال قبل، پیش‌بینی کرده بودیم در حالی که علائم رفتاری‌شان کاملا مشخص است. از طرفی دروغگویی و ریاکاری در اینها هست. شوک‌هایی مثل انقلاب، جنگ، انتخابات سال 84 اینها را حیرت‌زده کرد و از خود پرسیدند: «واقعا چه خبر است؟» آل‌احمد اینطور نبود. آل‌احمد در میان مردم بود و می‌دانست دارد چه اتفاقی می‌افتد. آل‌احمد منتظر انقلاب بود. دشمن هم درست حدس زده بود که اگر بخواهد عقبه ادبی انقلاب را بزند جلال را باید هدف قرار دهد. در روشنفکران اما به این دلیل که عقبه و آبشخورشان ترجمه است و اساسا ترجمه نمی‌تواند حالات جامعه را تشخیص بدهد، اینها به همین جهت هیچ وقت در موضع مردم نبودند که طرف مردم را بگیرند.  این البته نمود اجتماعی هم دارد. هیچ روشنفکری در تاریخ معاصر ایران به اندازه آل‌احمد مورد اقبال بدنه اجتماعی قرار نگرفته. آل‌احمد قهرمان هر ساله نمایشگاه کتاب است. در همین نمایشگاه کتاب امسال، ده‌ها ناشر از جیب خودشان آثار آل‌احمد را با جلدهای مختلف منتشر کردند. ناشر خصوصی عاشق چشم و ابروی آل‌احمد نیست. او اقبالی را که از سوی مردم وجود دارد می‌بیند. استقبال از بعضی نوشته‌هایش حیرت‌انگیز است. مثلا مونوگرافی نوشته‌های ایشان مال 50-40 سال پیش است. هم اورازان تغییر کرده، هم خارک تغییرکرده و هم تات‌نشین‌های بویین‌زهرا دچار تحولات بنیادین شده ولی مردم هنوز می‌خرند و می‌خوانند. من فکر نمی‌کنم مردم برای آشنایی با این مناطقی که گفتم اینها را بخوانند. بیشتر به خاطر صداقت، خود انتقادی که در قالب کلمات ریخته شده و روراستی است که در این نوشته‌ها وجود دارد.
  و این استقبال مایه حسادت شد.
دوستانش که همتراز خودش بودند به ورطه حسادت افتادند. آل‌احمد خیلی از اینها را در یک چاه و دوچاله رسوا می‌کند. مثلا صنعتی‌زاده، گلستان و ناصر وثوقی را. من ندیدم کسی آنقدر خوب گلستان را شناخته باشد. آنها البته همه‌شان یک حسادت و جدایی نسبت به آل‌احمد داشتند اما از اعماق جان جلال را آدم خوبی می‌دانستند و اختلاف‌شان نظری بود. خیلی از اینها در ماتم جلال تا مدت‌ها حال‌شان بد بود. اساسا اگر آل‌احمد می‌ماند خیلی‌های‌شان دچار اشتباهات بعدی نمی‌شدند. یک قیادت و سیادتی بر اینها داشت.
  می‌دانم شاید قیاس مع‌الفارغی باشد اما ما داریم نویسندگانی را که در قلم مبرز‌ند و رمان‌های شاخص و پرفروش دارند اما یا در سطح و کلاس خودشان نمی‌بینند که به عنوان یک اکتیویست اجتماعی مثل جلال فعال و کنشگر باشند یا وقتی این کار را می‌کنند از بالا و انگار از موضع یک خلبان دارند شرایط را نگاه می‌کنند. در حالی که مثلا جلال به یکی مثل ایرج افشار که رفیقش هم هست، صریح نقد می‌کند که چرا در مجله راهنمای کتاب از بهائیت تعریف کردی؟! حالا اما اینطور نیست. تا نویسنده یا روشنفکر خودش مورد خطاب و نقد قرار نگیرد، صدایش درباره مسائل دیگر درنمی‌آید.
یکی از ویژگی‌های خوب آل‌احمد این بود که منفعت‌طلب نبود. منفعت به دو معنا؛ وجاهت اجتماعی و پول. روشنفکر‌ها هر چه مترجم‌تر، هر چه حرف‌های قلمبه و سلمبه بزنند و بر بنیادهای فکر و رفتار بومی لگد بزنند، وجیه‌ترند ولی آل‌احمد کسب وجاهتش را از راهی که روشنفکران می‌روند، به دست نیاورد. از جهت مالی هم که آن خانه‌اش هست که چند وقت است درش باز شده می‌توانید بروید ببینید. چیزی نداشت. آن خانه را هم خودش ساخت. روحیه افزون‌طلبی نداشت. گاهی خودزنی می‌کرد؛ هم از دوره انشعاب از توده، هم زمانی که از دکتر بقایی در حزب زحمتکشان جدا شد. هم وقتی از دکتر مصدق عبور کرد و هم بعد از گذر از سوسیالیسم خلیل ملکی و خرد شدن و خود شدن و تنها شدن در عرصه روشنفکری و در عین تنهایی، مهم و موثر شدن در بدنه روشنفکری، همه اینها مستلزم دوری از منفعت‌جویی است. فضای فرهنگی و فکری امروز ما به معنای واقعی آلوده به منفعت است. همه این سلبریتی‌هایی که در کنایه به بنیاد‌های فرهنگی اعتقادی جمهوری اسلامی مطلب منتشر می‌کنند، همین‌ها اگر با پیشنهاد چرب و نرمی از صداوسیما مواجه شوند حتما قبول می‌کنند. روشنفکری ایران منفعت‌طلب و وجاهت‌جو است و با افت شدید دانش و بینش مواجه شده. بسیار حسود هست. آل‌احمد که اصلا در کانون حسادت بود. دولت‌آبادی یک روز به من گفت: «روشنفکران ما رفتارشان با همدیگر شبیه هووهاست». ریشه‌های مواجهه تند با جلال همین‌هاست.
  طبیعی بود که مواجهه با آل‌احمد حسادت‌آمیز باشد. در فضای اعتراض خیلی شریعتی و آل‌احمد را به هم شبیه می‌کنند.
آل‌احمد حتی صریح‌تر بود. شریعتی حدودی رعایت می‌کرد. آل‌احمد اما چیزی برای کسی باقی نمی‌گذاشت اگر می‌خواست نقد کند. عصیانگر بود. به او می‌گفتند سید جوشی. برخلاف برادرش شمس که خیلی آرام بود. روشن‌بینی، روشن‌اندیشی و روشنگری برخلاف روشنفکری متعارف لازمه‌اش اعتراض است. اما چه اعتراضی؟ اعتراضی که مبنایش اندیشه باشد نه کلیشه‌زدگی، نه جوزدگی، نه نگاه کردن به فضای جامعه. ایستادن پای آن چیزی که می‌بینی و می‌فهمی و می‌توانی به معنای واقعی دفاع کنی. این نیست الان. من یک پست اینستاگرام می‌گذارم می‌بینم می‌آیند و فحش می‌دهند و وقتی از آنها می‌خواهم مستند و با استدلال حرف بزنند باز فحش می‌دهند. تقصیر اینها نیست البته. مثل یک بادکنکی شده‌اند که پر از هوای سیاست است. در تلویزیون چه در داخل و چه خارج گفت‌وگوهایی می‌بینم که بسیار عوامانه است. در حالی که آل‌احمد عمیقا متفکر و باسواد بود. می‌گفت در فلسفه غرب چیز دندانگیری نیست که من نخوانده باشم. تنوع ساحت‌های دانش و پژوهش او حیرت‌انگیز است. اخیرا من در منزل ایشان به خاطر اعتمادی که هم از سمت خانم دانشور و هم خواهر ایشان خانم ویکتوریا وجود داشت اجازه دادند به کتاب‌های شخصی‌اش دسترسی پیدا کنم. دیدم چه حاشیه‌هایی بر اشعار اخوان، اشعار شفیعی‌کدکنی، نمایشنامه‌های اکبر رادی و مجموعه اشعار خیلی آدم‌های گمنام نوشته که عجیب است. آدمی که مثل جلال چپش پر باشد می‌تواند معترض باشد. آدمی که بنیاد ندارد حق اعتراض ندارد. با تقلید می‌خواهید اعتراض کنید؟ ادای اعتراض درآوردن‌هایی که ما می‌بینیم میمون‌وار است. همان‌طور که تقلید میمون‌وار داریم اعتراض میمون‌وار هم داریم. همه حرف اینها را کنار هم بگذاری همه‌اش یکی است. البته با درصدی از بی‌سوادی در همه‌شان.
  می‌شود از مکتب آل‌احمد به عنوان یک مکتب تجربی که اتصال به دانشگاه هم ندارد، یاد گرفت و برای زمانه بهره جست؟
مکتبی به نام مکتب آل‌احمد وجود دارد. 80 سال است که پدیده‌ای به نام آل‌احمد در ادبیات ما فعال است. یادم هست یکبار آقاشمس گفت من امیدوارم جلال 100 سال در ادبیات ایران زنده باشد. خب! الان 80 سال گذشته است. اساس مکتب جلال بر فهم تجربه‌گر و خود محقق هست. و دیگر اینکه راه‌حل و درمان هر ملتی در چارچوب و جغرافیای آن ملت وجود دارد. آل‌احمد به معنای واقعی کلمه مردم را دوست دارد. رفته تمام کشور را با پای سفر گشته و با مش تقی بقال و کل تقی عطار دوست شده و آنها را بیشتر از برخی روشنفکران وقع می‌نهد. از آنها یاد می‌گیرد و از تکیه‌کلام‌ها و سبک زندگی‌شان بهره می‌برد. مثلا وقتی کافه نادری می‌رود در عین حال که کراوات می‌زد در کنارش گیوه هم به پا می‌کند. همه تلاشش برای بهبود معیشت، فکر و فرهنگ مردم بود. گذشته و اعتقادات مردم را تحقیر نمی‌کرد. از این جهت با روشنفکران زمانه‌اش اختلاف‌نظر و عمل داشت.
  در مسائل اینچنینی، منتقدان جلال او را به احساساتی شدن در مسائل مذهبی متهم می‌کنند؟
اساسا چه اشکالی دارد که آدم به این احساس احترام بگذارد. چرا همه‌اش باید از در عناد و ستیز با احساسات مردم مواجهه کرد. رفتار جلال را من به گاندی شبیه می‌کنم که به اعتقادات مردمش احترام می‌گذاشت و نگاهی ستیزه‌جویانه با احساسات مردم نداشت.
  یک جایی مثل «سنگی بر گوری» برخی معتقدند جلال این صراحت و بیان احساسات را درباره زندگی شخصی خودش هم به کار برده؛ برخی اسم خودافشایی روی آن می‌گذارند.
در صراحت بی‌نظیر است. هیچ کس خودافشایی آل‌احمد را ندارد اما این نگاهی سطحی به سنگی بر گوری است که این یک خودافشایی است. او از زندگی خودش مایه می‌گذارد که نقد اجتماعی بکند.
  این از خودگذشتگی است!
مسلما! یعنی همه هدفش معطوف به جامعه است. درباره دکتر زنان، نمونه غربی دکتر زنان، نگاه مردم به کسی که بچه ندارد، نگاه مردم به کسی که بچه ندارد و مال و منال دارد و.... من شنیدم برخی حتی می‌گویند این بهترین کتاب آل‌احمد هست. خوب هم نوشته واقعا. البته این نسخه را بدون اطلاع سیمین خانم، آقاشمس چاپ کرد که نسخه نهایی نبود و موجب ناراحتی سیمین خانم شد.
  در مورد قلم آل‌احمد و خوب نوشتنش گفتید. یک موضوعی که امروز وجود دارد این است که برخی از قلمی که دارند استفاده نمی‌کنند. امروز یک فضایی ایجاد شده که نویسندگان ما سال به سال با رمان به فروشگاه‌ها می‌آیند و در میان مردم نیستند؛ به نظر شما این مزیت است یا اینکه همه باید مثل جلال رفتار کنند.
در جامعه امروز ما اگر کسی استعدادی چه در قلم و چه در بیان و چه در ساحت‌های دیگر هنر دارد، بلافاصله تبدیلش می‌کند به دکان. در واقع امروز قلم و بیان و دیگر ادا و اطوار‌های روشنفکری تبدیل شده به دکان. وقتی از واژه «دکان» استفاده می‌کنم، دارم خیال شما را از اول کار راحت می‌کنم. وقتی «دکان» وسط باشد، شما انتظار آل‌احمد بودن، خودتخریبی و تعهد و مسؤولیت اجتماعی و... نداشته باشید. دکان‌دار دوست دارد کسب‌وکار داشته باشد، مرید داشته باشد و برج عاج‌نشینی کند. و یک حقیقتی وجود دارد که دکان‌داری روشنفکران از آنچه آنها دکان‌داری روحانیت می‌نامند مبتذل‌تر است. آدمی را دیدم با یک تریلی 18 چرخ ادعا، یک تار موی شاملو را گذاشته بود در شیشه و نگه می‌داشت. حالا شاملو را اگر من آنطور که از دوستانش شنیدم تعریف کنم، شما حال‌تان به هم می‌خورد.
  آل‌احمد در نسبت با سلطنت چگونه مواجهه می‌کرد؟
آل‌احمد خیلی صریح مقابل دربار می‌ایستاد. فرح داشت کنگره ملی نویسندگان را تشکیل می‌داد که آل‌احمد با یک بیانیه، کل کنگره را منحل کرد و کانون نویسندگان توسط او تشکیل شد. اینجا فرح یک تودهنی محکم از آل‌احمد خورده ولی کسی اینها را نمی‌گوید. وقتی کنگره فرح بنا شد رسمی شود، آل‌احمد با واکنش مناسبی که نشان داد جلویش را گرفت و با محفلی از نویسندگان که به طور هفتگی در خانه‌اش برقرار بود، کانون نویسندگان را تشکیل داد.
  چرا سانسور جلال تا همین امروز ادامه دارد و الگوهایی که معرفی می‌شود توسط روشنفکران محتوای‌شان پوچ و مبتذل است؟
فرهنگ مملکت مافیا دارد. البته حقیقت خودش را نشان می‌دهد. الان همه کتابفروشی‌های روبه‌روی دانشگاه تهران دارند کتاب‌های جلال را سانسور می‌کنند اما عمرا اگر مجموعه اشعار شاملو به اندازه کتاب‌های جلال فروخته باشد. مافیای فرهنگی کارش مبتذل نگه داشتن مخاطب است که اساسا به فکر منفعت باشد نه فرهنگ. برای کسی هم که دنبال این چیزها می‌آید خوراکی آماده می‌کنند مثل این چیزهایی که گفتید.
  یکی از چیزهایی که درباره جلال مطرح است خوش‌مشربی جلال است. من این را در گفت‌وگوهای متعدد درباره‌اش دیده‌ام؛ از محمود دولت‌آبادی تا دیگران. حتی جلال برای مخاطب فعلی جلال یک آدم خوش‌مشرب جلوه می‌کند. چرا در جریان فرهنگی انقلاب ظرفیتی که بشود به عنوان عنصر خوش‌مشرب برای جمع کردن جوان‌ها از او اسم برد، نداریم؟
واقعا هر کس برخورد آل‌احمد را در پاتوق‌های هفتگی که داشته دیده، هنوز شیرینی طعم دیدار با جلال برایش نوستالژی هست. جواد مجابی و فریدون مجلسی و دیگران. اما چرا این خلأ امروز وجود دارد؟ دلایل مختلفی دارد. یک بخشی از اینها سرخورده شده‌اند به خاطر مسائل اجتماعی؛ الان نخبگان ما باید پاسخگوی گران شدن پوشک هم باشند. رفتار مسؤولان و سیاست‌گذاری‌های غلط فرهنگی، نخبگان را سرخورده کرده. سیاست و اقتصاد آنچنان بر فرهنگ پیشی گرفته که کمتر علاقه‌ای به صراحت و ورود به این حوزه وجود دارد، مگر کسی بخواهد انتحار کند و حاضر باشد پای حرفش جانش را بدهد. آل‌احمد البته اگر در شرایط امروز بود، باز همان رفتاری را می‌کرد که آل‌احمد باید بکند اما همه آل‌احمد نیستند و نمی‌شود انتظار داشت همه مثل او باشند. نکته‌ای را هم لازم می‌دانم بگویم و آن اینکه هر زمانه‌ای آداب و مدها و ادا و اطوارهایی دارد. مهم این است که متفکر بتواند سنگی بیندازد که به 50 سال دیگر برسد که آل‌احمد اینطور است. ما اگر زبان مذهب را با وقار و زیبایی بیاراییم و دوباره به صحنه بیاوریم که جوان بتواند نیازهایش را در آن بیابد، باز می‌گردد. اتفاقی که امروز افتاده در ایام نهضت ملی هم افتاد. همچنین یک بار هم در دهه 40 و50 رخ داد. من به آینده بدبین نیستم ولی این هم نیست که چک سفید امضا از خدا گرفته باشیم. نباید خیلی ناامید بود.

محسن شهمیرزادی: ماجرا از آنجایی شروع شد که محسن چاوشی در اعتراض به عدم اخذ مجوز آلبوم «ابراهیم» تهدید به انتشار غیرقانونی این آلبوم و حتی تلویحا خروج از کشور کرد؛ اتفاقی که باعث شد علی ترابی، مدیر دفتر موسیقی ارشاد با چاوشی به بستنی خوردن بنشیند و بعد از آن با کاهش اصلاحیه‌ها، آلبوم چاوشی منتشر شود! حتی پس از آن قطعه‌‌های غیرمجاز نیز از کانال چاوشی منتشر شد که به‌سرعت حذف شد اما آن قطعات خیلی زود نشر یافت و حذف آن چاره‌ای را دوا نکرد. در همین بین بسیاری از طرفداران چاوشی انتقادات خود را به «محمدعلی بهمنی» رئیس شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی روانه کردند، چرا که اصلاحات آلبوم چاوشی به اشعار قطعات او باز می‌گشت که توسط حسین صفا سروده شده بود. محمدعلی بهمنی در آن برهه برای تنویر افکار عمومی درباره اصلاحات اشعار چاوشی اینگونه نوشت: «من، تنها یک‌بار از ترانه آقای چاوشی ایراد گرفته‌ام- آن هم به‌خاطر جایگاه شاعر گرانقدرش (حسین صفا)؛ عزیزی که ارزش ترانه‌هایش را می‌دانید. آن هم با بهره‌گیری- «ببخشید» از ضرب‌المچلی که انتشار جبری‌‌‌‌اش ریشخندی به هوشمندان ترانه باارزش و صدای باارزش است. با پوزش- ناچار برای قضاوت شما: (اره رو که فرو کنی- چه در کشی چه تو کنی)». با این وجود در روزهای گذشته محمدعلی بهمنی نامه استعفای خود را از این شورا رسانه‌ای کرد که واکنش‌‌های مختلفی را دربرداشت. اشاره وی در نامه خداحافظی‌‌‌‌اش به ترانه‌‌های ضعیفی بازمی‌گشت که به نظر می‌رسد از شورای ناراضی شعر و ترانه عبور می‌کرد و به بازار موسیقی می‌رسید. او در متن خداحافظی‌‌‌‌اش از دلیل این کار اینگونه یاد می‌کند: «من با آگاهی اشتباهم از قبول ریاست شورای ترانه، نه به دلیل اینکه 6 ماه است کارشناسانش حقوقی دریافت نکرده‌‌‌‌اند، فقط به این دلیل که دیگر مزاحم ترانه‌‌های ضعیف نباشم، خداحافظی می‌کنم».
مشکل ترانه‌های ضعیفی است که آبروی شعر و موسیقی را برده‌
در ماجرای این استعفا، بیش از همه حواشی ترانه‌های آلبوم «ابراهیم» محسن چاوشی برجسته شد اما بهمنی این مساله را تکذیب کرد و در گفت‌وگویی پس از استعفای خود از این شورا اظهار داشت: «من هیچ مشکلی با آقای چاوشی نداشتم. کار «ابراهیم» را هم من رد نکردم. خود ارشاد هم گفته بود که اصلاح کند و بفرستد تا تصویب شود. نمونه‌ تصحیح شده را هم ما نداشتیم. آقای چاوشی خودش خواننده باارزشی است. شعر این آلبوم هم از سروده‌های حسین صفا است. صفا از خوبان ترانه روزگار ما است. با ایشان که من مشکل نداشتم. تنها پیشنهادی که من به آقای چاوشی دادم مربوط به 3 سال پیش می‌شود. 3 سال پیش اثری را آقای چاوشی برای گرفتن مجوز ارائه کرده بود که بخشی از آن در شأن آقای چاوشی و در شأن آقای صفا نبود. من هم پیشنهاد دادم آن بخش را عوض کنند که بعدها دیدم عوض کرده‌اند». وی در ادامه دلیل استعفای خود را چاوشی و آلبومش نمی‌داند و بیان می‌کند: «مشکل نه چاوشی است و نه صفا. مشکل ترانه‌های ضعیفی است که آبروی شعر و ترانه و موسیقی را برده. اگرنه کار خوب و باارزش که بیاید ما تشنه‌ خواندن و شنیدنش هستیم». محمدعلی بهمنی همچنین درباره اینکه آیا استعفای ایشان ربطی به ماجرای حمید هیراد دارد یا خیر هم عنوان داشت: «هیراد که با من طرف نبود. آقای علیرضا بدیع نکته‌ای را متوجه شد و به او گوشزد کرد. فقط زمانی که برای گرفتن مجوز پیش ما آمد، عزیزانی که شعرهای‌شان را برداشته بود، با هیراد توافق کرده بودند و هیچ مشکلی هم از آن نظر نبود». ما برای بررسی بیشتر این موضوع سراغ سعید بیابانکی و ناصر فیض 2 تن از اعضای شورای موسیقی وزارت ارشاد رفتیم تا در ارتباط با دلایل این اتفاق و نظر آنها پیرامون وضعیت کلی ترانه‌سرایی امروز صحبت کنیم که هر دوی آنها به خبرنگار «وطن‌امروز» اعلام کردند بنا بر خواست وزارت ارشاد قرار است فعلا در این رابطه اظهارنظری نکنند و صحبت در ارتباط با این موضوع را به نشست رسانه‌ای که قرار است در آینده‌ای نزدیک برای پاسخ به این سوالات برگزار شود، موکول کردند.
سد شعر و غول«بند»ها
پیشینه اعتراضی که محمدعلی بهمنی رقم زده است،  به سال‌‌های گذشته بازمی‌گردد. بسیاری از شاعران و اهالی موسیقی معتقدند اشعار و ترانه‌‌های موسیقی پاپ در سال‌‌های اخیر تنزل یافته‌‌اند و از محتوای عمیق و غنای شعری برخوردار نیستند. بسیاری از «بند»‌‌های موسیقایی و خوانندگان نوظهور اشعاری را برمی‌گزینند که از کمترین ارزش شعری برخوردار نبوده و صرفا با موسیقی خاص‌شان در میان مخاطبان برجسته شده و به مرور زمان ذائقه شنوندگان خود را نیز تنزل می‌دهند. علاوه بر این، مقوله شعر دزدی نیز از دیگر مواردی است که سال‌‌های گذشته رواج داشته و اعتراض بسیاری را برانگیخته است. پیش از این سعید بیابانکی در بخشی از مراسم «در حلقه رندان» با نقد ترانه‌ «کجایی؟» محسن چاوشی که برای سریال شهرزاد تولید شده است، گفت: نمی‌دانم جمله‌هایی مانند «رگامو تو خونت بریزم» یا «بیا رو تو رو کن» در این ترانه چه عملی را توصیف می‌کند و چه معنایی می‌دهد؟ وی همچنین در انتقاد از پخش قطعات غیرمجاز آلبوم شهرزاد در این سریال گفت: ترانه‌های منتشر شده در موسیقی این سریال از دفتر شعر و ترانه وزارت و فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز نگرفته‌‌‌اند. سریال و موسیقی که به صورت شبکه نمایش خانگی بیرون می‌آید از موسسه سینمایی مجوز می‌گیرند و سازوکار دیگری دارد و من که در شورای شعر و ترانه ارشاد حضور دارم، در جریان ترانه‌‌های این سریال نبودم». این اتفاق بارها در سایر آثار سینمایی و شبکه خانگی تکرار شد و خوانندگان غیرمجاز یا قطعات بدون مجوز به راحتی از این رسانه‌ها پخش شدند. از سوی دیگر ماجرای سرقت ادبی حمید هیراد نیز از جمله موضوعات چالشی بود که در دنیای شعر حواشی بسیاری را برانگیخت. در این میان بسیاری از شاعران با امضای نامه‌ای تحت عنوان «نه! به سرقت ادبی» به این موضوع واکنش نشان دادند اما این مساله نمی‌توانست از طریق قانون و دفتر موسیقی اثرگذار باشد، چرا که حمید هیراد احتمالا با پرداخت کپی‌رایت رضایت شاعران ذی‌حق را اخذ کرده و روند انتشار آلبوم او بدون هیچ مشکلی ادامه یافت. سعید بیابانکی هم بار دیگر نسبت به این موضوع اینچنین واکنش نشان داد: «تعدادی از شاعران با دریافت مبلغی عجیب برای یک بیت مسروقه ظاهرا ماجرا را فیصله داده‌اند... این با آزادگی و رسالت و شرافت شاعر در تضاد است». با این اوصاف به نظر می‌رسد مسیر مافیای صنعت موسیقی به راحتی از میان شورای شعر و سایر دغدغه‌مندان هنر می‌گذرد و حتی رئیس این شورا هم توان مقابله با این اتفاق را ندارد. شاید مهم‌ترین دلیل این اتفاق عدم شفافیت در روند اعطای مجوزهای موسیقی و ابهام در سیاست‌های موسیقایی دفتر موسیقی است که باعث شده است نقاط تاریک این هنر از روشنایی آن پررنگ‌‌‌‌‌‌تر باشد.