|
نمایندگان سازمان حفاظت محیطزیست که به جلسات توافقنامه پاریس رفتند تسلط علمی نداشتند
در قبر «گرمایش زمین» مردهای نیست که برایش گریه کنیم!
دکتر محمدتقی زمانیان*: معتقدم موضوع تغییر اقلیم به طور کلی اتفاق نمیافتد و اگر ایران میخواهد اقدامی در حوزه اقلیم انجام دهد باید سراغ دیدگاههای علمی برود و اینکه یک مجمع بینالمللی درباره اقدامات ملی ما تصمیمگیری کند درست نیست. در واقع اینکه بر سر موضوعی به اصطلاح اجماع جهانی وجود دارد- که البته در این موضوع هم تشکیک وجود دارد و کارشناسان آن را قبول ندارند- دلیل نمیشود دولتمردان ایرانی برای آن اقدامی عملیاتی انجام دهند. همین اجماع جهانی در برابر کشتار مسلمانان بیتفاوت است. پس مشخص میشود اجماع جهانی هر کاری به سودش باشد انجام میدهد. عدهای به اشتباه به دنبال القای این موضوع هستند که دلیل گرم شدن کره زمین، افزایش میزان دیاکسید کربن است، در صورتی که هیچ بنیان علمی برای این موضوع ندارند، حتی این موضوع در مجامع علمی کشورهایی که طرفدار این موضوع هستند مورد تردید است. کشورهای توسعه یافته برای متوقف کردن کشورهای در حال توسعه حربه محیطزیست را دستاویز قرار دادهاند که به این وسیله مانع از تولید و بهرهوری شوند؛ به این صورت که آنها را از مصرف و تولید سوخت باز میدارند و این در حالی است که خودشان در سالهای قبل همین مسیر را رفتهاند اما میخواهند چنین ظرفیتی را در کشورهای دیگر و در حال توسعه از بین ببرند. عمده کسانی که میگویند زمین گرم شده یا در حال گرم شدن است، تمام ادعای خود را بر 7 محور برنامهریزی میکنند؛ آنها این محورها را شامل بالا رفتن دمای کره زمین، آب شدن یخهای قطبها، بالا آمدن سطح آب اقیانوسها، تغییر الگوهای بارشی، پدیدههای شدید جوی و اقیانوسی و افزایش 7 درجهای دما عنوان میکنند، در حالی که تمام این حرفها و دلایل خدشهپذیر است. یکی از دلایل خدشهپذیری به نحوه پیشبینیها و مدلهای آن بازمیگردد؛ مدلهایی که برای پیشبینیها به کار میرود همه مربوط به آمار است در صورتی که علم هواشناسی با علم آمار تفاوت دارد؛ حداقل 4 اختلاف بین علم هواشناسی و علم آمار وجود دارد و نمیتوان دادههای هواشناسی را با آمار به دست آورد و لحاظ کرد. تمام پیشبینی و پیشنوشتههایی که « INDC» سند مشارکت ملی مورد توافق ایران و معاهده تغییر اقلیم برای کشورها در نظر گرفته از مدلهای آماری استنباط شده است؛ باید این مهم را هم مورد توجه قرار داد که مدلهای هواشناسی نیز تا 15 روز مورد توجه است و بعد از آن پیشبینیها قابل استناد و صحیح نیست؛ بنابراین پیشبینیها نباید بر اساس آمار باشد و باید مدلهای هواشناسی مورد توجه قرار گیرد اما درباره سرنوشت توافقنامه پاریس باید در وهله نخست بحث علمی درست بودن یا غلط بودن گرمایش زمین مورد توجه واقع شود که بنده به عنوان کارشناس این حوزه تاکید دارم تمام حرفها و استدلالهای گرمایش زمین، خدشهپذیر است و از نظر علمی ایرادات فراوانی دارد، چرا که اقلیم زمین دارای نظاممندی و خودکنترلی است و باید به نظریههای علمی در این موارد توجه شود. به عقیده من همانطور که بارها گفتهام گرم شدن کره زمین، قبری است که در آن مردهای وجود ندارد که برای آن گریه میکنند. من مستقل از این ادعاها با استدلال علمی میگویم گرمایش زمین صحت ندارد. متاسفانه افرادی که از سمت سازمان حفاظت محیطزیست برای موضوع توافقنامه پاریس به جلسات بینالمللی این موضوع فرستاده شده بودند به کلی روی موضوع آبوهوا و اقلیم تسلط نداشتند و چشم بسته ادعای کشورهای دیگر را پذیرفتند تا چنین بلایی سر کشور بیاید. ارسال به دوستان
توافقنامه پاریس و یک نفوذ شیک!
محسن حیات*: تجربه نشان داده سازمان ملل متحد تأثیرپذیری زیادی از کشورهای حمایتکنندهاش دارد. از این رو واضح است که قراردادها یا موافقتنامههایی که در مجامع بینالمللی به تصویب میرسد، به صورت پنهان اهداف خاصی را دنبال میکند. به صورت کلی موافقتنامه پاریس، شامل حدود 200 کشوری است که اکثر آنها در زمره کشورهای درحال توسعه قرار میگیرند. کشورهایی که به مراتب بیشتر از کشورهای صنعتی به افزایش توان تولید و گسترش فعالیتهای صنعتی و همچنین پیشبرد فعالیتهای منجر به تولید انرژی احتیاج دارند. این مورد به قدری اهمیت دارد که کشوری مثل آمریکا که جایگزینهای زیادی فقط در حوزه انرژی خود دارد، به همین علت از موافقتنامه خارج میشود. ترامپ خروج کشورش را مایه رونق صنایع نفت و زغالسنگ آمریکا اعلام کرد. این موافقتنامه برای تحقق موارد ذکر شده بهمثابه یک سد محکم است. دلیل آن هم پایبندی کشورهای امضاکننده با توجه به تعهدات و تبعات سنگینی است که آنها را از خارج شدن از این موافقتنامه باز میدارد. بر اساس موافقتنامه پاریس، هر یک از اعضا برای دستیابی به هدفهای مشارکت، موظفند برنامههای کاهش انتشار خود را پیگیری کنند. در متن موافقتنامه که به زبان انگلیسی تنظیم شده است از الفاظی الزامآور برای تعهدات استفاده شده است. برای مثال لفظ shall مانند کلمات should و may تفسیرپذیر نبوده و از صدور حکمی برای اجرا حرف میزند. یکی دیگر از دلایلی که این تعهدات را پیچیده میکند، مشخص نبودن سازوکار نظارت بر اجرای توافقنامه است. یکی از خطرات بزرگی که میتواند متوجه کشور شود، سازوکارهای نظارتی است که در آینده قرار است تصویب شود. در متن موافقتنامه به کمیتهای اشاره شده است که مسؤولیت پیگیری اجرای برنامههای ارائه شده از سوی کشورها را بر عهده دارد. این موضوع بهطور کاملاً مبهم و نامشخص باقی مانده و در متن موافقتنامه فقط از وجود یک سازوکار بسیار سختگیرانه سخن به میان آمده است و کشورهای عضو پیمان نمیدانند در آینده ممکن است شامل چه بندهایی شوند. موضوع دیگری که به صورت مستقیم با امنیت ملی کشور ارتباط دارد، بحث شفافیت و ارائه اطلاعات خواسته شده در حوزههای انرژی و انرژیساز است. در ماده 13 موافقتنامه، سازوکاری در جهت بهبود شفافیت فعالیت اعضا و عملکرد آنها در حوزههای مطالبه شده وجود دارد. در بند 7 همین ماده، از اعضا خواسته شده گزارشهایی در زمینه انتشار دیاکسید کربن تولید شده توسط انسان، با استفاده از روشهای مورد توافق، تهیه و ارائه کنند. نکته قابل توجه این است که در متن موافقتنامه، تضمینی برای محرمانه ماندن اطلاعات و عدم انتشار گزارشهای اعضا در آینده وجود ندارد و احتمال ارائه آمار و اطلاعات مراکز حساس کشور وجود دارد که با توجه به جنگی که در حوزه انرژی و اقتصاد گریبانگیر کشور شده، در معرض خطر قرار دادن این اطلاعات مهم بیشک به ضرر مصالح و منافع ملی است و بستری را برای نفوذ و پیادهسازی اهداف دشمن فراهم میکند. سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که آیا نمیتوان برنامهای دقیق و مناسب در جهت حفظ محیطزیست، اصلاح الگوی مصرف و بهینهسازی انرژی مصرفی در کشور تدوین کرد؟ برنامهای که علاوه بر تحقق موارد فوق، هیچگونه تعهدی به خارج از کشور نداده و همچنین بر سر راه تولید ملی و چرخهای اقتصاد هم مانعی جدید نتراشد؟ ارسال به دوستان
پرونده ویژه «وطنامروز» درباره توافقنامه پاریس و تبعات اجرای پنهانی آن
تله شمال برای جنوب
محمد نجارصادقی: صبح یک روز پاییزی در سال 95 نمایندگان مجلس شورای اسلامی مستاصل از آلودگی هوا و در شرایطی که در هفته پیش از آن چندین روز مدارس به دلیل وارونگی هوا در تهران، تبریز و اصفهان تعطیل شده بود، میزبان معصومه ابتکار، رئیس وقت سازمان حفاظت محیطزیست بودند. انتقاد بسیار گستردهای در فضای رسانهای و افکار عمومی به سمت این سازمان روانه شده بود و نمایندگان منتظر پاسخگویی ابتکار در مجلس و ارائه گزارش از اقدامات انجام شده طی 3 سال ریاست او بودند. ابتکار یک طرح جدید برای بهبود وضعیت آب و هوای پایتخت و دیگر کلانشهرهای آلوده با خود آورده بود؛ توافقنامه پاریس!
ابتکار در جلسه تصویب پیوستن ایران به توافق پاریس این توافق را راهی برای رسیدن به هوای پاک عنوان میکند و میگوید: بحث انتشار گازهای گلخانهای و جلوگیری از آلودگی هوا یک موضوع ملی و بینالمللی است.
از اظهارات نمایندگان مجلس هم در آن مقطع بر میآید که به همین دلیل این موافقتنامه را بدون بررسی و ظرف 20 دقیقه پذیرفتهاند. حسن نوروزی، سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در همان روز تصویب پیوستن ایران به توافقنامه پاریس به خانه ملت گفته است: باید از تجارب دیگر کشورها برای مبارزه با آلودگی هوا استفاده کنیم که یکی از این اقدامات همین توافقنامه پاریس است.
اما توافقنامه پاریس از کجا به بهارستان رسید؟
در آذرماه سال 94، توافقنامهای در شهر پاریس حاصل شد که بر اساس آن کشورهای عضو معاهده تغییر اقلیم سازمان ملل، نسبت به کاهش انتشار دیاکسیدکربن در اتمسفر زمین متعهد شدند تا مانع گرمایش زمین و تغییر اقلیم جهانی شوند. هدف از این معاهده بینالمللی کاهش انتشار گاز دیاکسیدکربن انسانساز است تا جلوی افزایش 2 درجهای دما و تغییرات اقلیمی کره زمین گرفته شود.
آذرماه سال 95 متن این توافقنامه پس از مذاکره نمایندگان 195 کشور جهان طی 21 اجلاس کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد در پاریس نهایی شد.
پس از آن محمدجواد ظریف در تاریخ سوم اردیبهشت با حضور در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک این توافقنامه را امضا کرد.
بیستم آبانماه سال 94 سند اقدامات متعهدشده ظریف به تصویب هیات دولت رسید.
بعد از تصویب این موضوع توسط مجلس شورای اسلامی، این مصوبه به شورای نگهبان ارسال شد که این شورا به دلیل نقص مستندات، این لایحه را به کمیسیون کشاورزی ارجاع داد که هنوز نتیجهای از این کمیسیون بیرون نیامده است اما شواهد گویای آن است که این توافقنامه به صورت پنهانی در حال اجراست.
پاریس هوا را خوب میکند؟ ارسال به دوستان
یوسف قویدل، استاد اقلیمشناسی:
خیلی وقت است توافقنامه پاریس در ایران اجرا شده!
توافقنامه پاریس؛ وسیلهای برای محدود کردن کشورهای در حال رشد
محمدصادق امانی: استاد اقلیمشناسی ایران اعتقاد دارد بدون اینکه شورای نگهبان نظر قطعی خود را درباره توافقنامه پاریس اعلام کند، دولت تدبیر و امید به صورت غیرقانونی اجرای توافقنامه را شروع کرده است. یوسف قویدل، اقلیمشناس و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتوگو با «وطنامروز» درباره ادعای برخی رسانههای خارجی مبنی بر عدم اجرای توافقنامه پاریس از سوی ایران، گفت: این ادعاها صحت ندارد و متاسفانه دولت تدبیر و امید در حال اجرای این توافقنامه است و نشانههای اجرای آن بر اهل فن این موضوع پوشیده نیست اما غربیها برای افزایش فشار بر ایران این حرفها را میزنند. وی افزود: بر عکس آنچه طرفداران این توافقنامه میگویند، توافقنامه پاریس یک توافق سیاسی و برای اعضای آن الزامآور است و در صورت اجرا نشدن میتواند تبعات بینالمللی داشته باشد. وی گفت: طرفداران این توافق حتی دروغ غیرالزامآور بودن توافقنامه پاریس را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم گفتند و در اقدامی بسیار زشت متن فارسی داده شده به نمایندگان را تغییر دادند. برای مثال در متن تعهدات ایران به کرات از کلمه Should استفاده شده بود اما آن در متن ترجمه شده توسط دفتر ریاستجمهوری به عنوان پیشنهاد و غیرالزامآور ترجمه شده بود. قویدل ادامه داد: متن توافقنامهای که تحویل نمایندگان مجلس شد با اهداف خاصی ترجمه شده بود و نمایندگان هم عامدانه یا جاهلانه آن را پذیرفتند. این اقلیمشناس با بیاعتبار دانستن ادعاهای علمی طرفداران توافقنامه پاریس، گفت: این استدلال که گاز دیاکسیدکربن عامل گرم شدن زمین است ادعایی بیش نیست و فرضی است که اثبات نشده است. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|