گروه سیاسی: در شرایطی که اتحادیه اروپایی باید برای 3 بار خلف وعده در ثبت و اجرای کانال ویژه مالی (SPV) پاسخگوی ایران باشد، وزیر خارجه دانمارک از تحریم‌های جدید این اتحادیه علیه ایران خبر داد!
به گزارش «وطن امروز»، «قبل از پایان سال میلادی گذشته» سومین وعده اروپا به ایران در 8 ماه گذشته برای ارائه SPV بود؛ وعده‌ای که محقق نشد و مسؤولان دیپلماسی دولت روحانی را مجبور کرد بالاخره از وعده‌های کشورهای اروپایی جهت جبران آثار تحریم‌های آمریکا دل کنده و تصریح کنند از اروپا ناامید شده‌اند.
اتحادیه اروپایی البته قبل‌تر و در 2 مقطع تیر و آبان 97 نیز وعده خود برای راه‌اندازی سازوکار ویژه مالی را نقض کرده بود. پس از خروج آمریکا از برجام در 18 اردیبهشت و شروع مذاکرات ایران و اروپا در 24 اردیبهشت که با دستورکار حفظ برجام از سویی و جبران آثار تحریمی آمریکا از سوی دیگر کلید خورده بود، مقرر شد کشورهای اروپایی ظرف 2 ماه بسته جبرانی خود را ارائه کنند. با این حال تیرماه و زمانی که این بسته به مسؤولان ایرانی ارائه شد، مشخص شد هیچ سازوکار عملی برای حفظ مراودات مالی و بانکی ایران و اروپا و همچنین تضمین فروش نفت ایران در آن وجود ندارد؛ موضوعی که اعتراض مقامات دولتی را هم به دنبال داشت و حسن روحانی طی تماس تلفنی با صدراعظم آلمان این بسته را ناامیدکننده توصیف کرد. 4 نوامبر (13 آبان) که موعد بازگشت دور دوم تحریم‌های آمریکا نیز بود، تاریخ دومی بود که اروپایی‌ها برای ارائه SPV معرفی کردند. اهمیت این تاریخ برای ایران تا حدی بود که عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه تاکید داشت بسته اروپا حتما باید تا این تاریخ ارائه شود و «بعد از آن تاریخ دیگر فایده‌ای نخواهد نداشت». چنانکه انتظار می‌رفت اروپا باز هم خلف وعده کرد و این بار پیش از پایان سال 2018 را وعده داد؛ وعده‌ای که تاکنون و به‌رغم گذشت 10 روز از سال جدید میلادی همچنان معلق مانده است. با همه اینها اروپا که این روزها باید به خاطر وقت‌کشی 8 ماهه خود و عدم ارائه بموقع SPV پاسخگوی ایران باشد، تصمیم گرفته است در اقدامی پیش‌دستانه، ایران را به بهانه‌های واهی تحریم کند!
روز گذشته روزنامه وال‌استریت به نقل از «اندرس ساموئلسن» وزیر خارجه دانمارک خبر داد اتحادیه اروپایی تحریم‌هایی را علیه ایران در ارتباط با آنچه حمایت از طرح‌های تروریستی در پاریس و کپنهاگ خوانده، اعمال خواهد کرد. «اندرس ساموئلسن» گفت این اقدام اتحادیه اروپایی منافاتی با حمایت از توافق هسته‌ای ایران (برجام) ندارد و تاثیری بر آن نخواهد گذاشت. وی همچنین مدعی شد اتحادیه اروپایی قرار است درباره این موضوع 2 شخص و یک نهاد ایرانی را تحریم کند.
ماجرای پاریس و کپنهاگ چه بود؟
ادعای توطئه ترور در فرانسه به یازدهم تیرماه سال جاری بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که پلیس بلژیک اعلام کرد 2 شهروند بلژیکی ایرانی‌تبار را که به ادعای آنها قصد سفر به فرانسه برای حمله به همایش منافقین در پاریس را داشتند، دستگیر کرده و در خودروی آنها یک بمب دست‌ساز حاوی ۵۰۰ گرم ماده منفجره TATP کشف کرده است.
در همین راستا وزارت خارجه فرانسه رسما وزارت اطلاعات دولت حسن روحانی را متهم به تلاش برای بمب‌‌گذاری در همایش تروریست‌‌های منافقین کرده بود. وزارت خارجه فرانسه 2 اکتبر (10 مهر) وزارت اطلاعات ایران را متهم به تلاش برای اقدام تروریستی در همایش تروریست‌‌های منافقین در پاریس کرد. دیپلمات‌‌های فرانسوی به خبرگزاری فرانسه گفتند: «مدیر عملیات در وزارت اطلاعات ایران دستور آن حمله را داده بود».
سازمان اطلاعات فرانسه نیز همان زمان مدعی شد: «بدون هیچ تردیدی وزارت اطلاعات ایران در اقدام به بمب‌گذاری در گردهمایی مجاهدین خلق در پاریس دست داشته است». پس از آن بود که فرانسه اموال وزارت اطلاعات ایران در این کشور را توقیف کرد.
این موضع رسمی فرانسه در قبال ماجرای ادعای بمب‌‌گذاری در همایش منافقین در پاریس در حالی طرح و پیگیری شد که هنوز هیچ سندی درباره درستی آن منتشر نشده و صرفا در حد ادعا باقی مانده است. چنانکه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه 21 مهر درباره اتهام دروغ تلاش ایران برای بمب‌‌گذاری در همایش منافقین، اظهارات وزارت خارجه خود درباره دست ‌داشتن وزارت اطلاعات ایران در این ماجرا را پس گرفت. مکرون در گفت‌وگو با فرانس24، درباره ادعای کشورش و برخی دیگر کشورهای اروپایی مبنی بر تلاش ایران برای بمب‌‌گذاری در همایش منافقین در پاریس گفت: «همانطور که می‌دانید، ساختار قدرت در ایران برخی اوقات به قسمت‌های مختلفی تقسیم می‌شود و من نمی‌توانم بگویم دستور طرح این حمله از راس قدرت آمده است یا ساختار امنیتی یا یک بخش دیگر». این اظهارات مکرون رسما به معنای عقب‌نشینی فرانسه از موضع پیشین خود درباره دست داشتن دولت ایران در ماجرای ادعای بمب‌‌گذاری در همایش منافقین در پاریس بود. در پی این توطئه همچنین اسدلله اسدی، دیپلمات ایرانی در اتریش به‌رغم برخورداری از مصونیت دیپلماتیک و برخلاف تمام قواعد بین‌المللی از سوی سرویس امنیتی آلمان بازداشت و پس از 3 ماه تحویل دادگاهی در بلژیک شد. بازداشتی که کماکان ادامه داشته و وزارت امور خارجه نیز نتوانسته آنگونه که باید و شاید از حقوق بدیهی دیپلمات مظلوم ایرانی صیانت کند.
ماجرای دانمارک نیز تنها با استناد به پیدا شدن چند عکس از یک نروژی ایرانی‌تبار، از خانه یکی از سران گروهک تروریستی الاحوازیه مقیم دانمارک مطرح شده است. یعنی سرویس اطلاعاتی دانمارک اعلام کرده است از یک نروژی ایرانی‌تبار چند عکس پیدا کرده که مربوط به خانه یکی از سران تروریست‌‌های الاحوازیه مقیم دانمارک است. سرویس اطلاعاتی دانمارک حتی اذعان کرده است این نروژی ایرانی‌تبار ادعای همکاری با وزارت اطلاعات ایران را رد کرده است.  «فین بورچ‌اندرسون» رئیس سازمان امنیت و اطلاعات دانمارک روز سه‌شنبه در یک نشست مطبوعاتی ادعا کرد وزارت اطلاعات ایران به دنبال برخورد با «حبیب جبر» فعال عرب ایرانی بوده که در دانمارک زندگی می‌کند. به گفته فین بورچ اندرسون، جبر رهبر شاخه دانمارک گروهک تروریستی الاحوازیه بوده است؛ همان گروهک تروریستی که اعلام کرد حمله تروریستی31 شهریورماه امسال در اهواز را که طی آن 24 شهروند ایرانی از جمله یک کودک 4 ساله به شهادت رسیدند، آنها انجام داده‌‌‌اند.
وزارت خارجه دانمارک نیز بلافاصله پس از این نشست خبری رئیس دستگاه اطلاعاتی این کشور، سفیر ایران در دانمارک را به وزارت خارجه احضار کرد. وزارت خارجه دانمارک سپس سفیر خود در تهران را نیز فراخواند. این در حالی است که اساسا با استناد به اظهارات رئیس دستگاه اطلاعاتی دانمارک، در وهله اول این سوال باید مطرح شود که رهبر شاخه دانمارک گروهک تروریستی الاحوازیه که تعداد قابل توجهی از مردم ایران را در خون غلتانده‌ است در دانمارک چه می‌کند و چرا دولت و دستگاه اطلاعاتی دانمارک به این تروریست‌ها پناه داده‌اند؟ این همان سوالی است که در ماجرای حضور «کلاهی» و همین‌طور حضور «نیسی»، سرکرده الاحوازیه در هلند یا حضور و فعالیت آزادانه منافقین در فرانسه باید از مسؤولان این کشورها پرسیده ‌شود.
«وطن امروز» 22 مهرماه در گزارشی تقویت تروریست‌ها در کشورهای اروپایی را نشان‌دهنده همنوایی اروپا با آمریکا در راستای راهبردهای ترامپ علیه ایران توصیف کرد و نوشت: اروپایی‌ها در حال تقویت منافقینی هستند که محور و تکیه‌گاه پروژه ترامپ برای ایجاد ناامنی در ایران هستند. به عبارتی اروپایی‌ها تلاش می‌کنند صرفا با امتیاز خرید نفت ایران، همچنان هدف مهم تعطیلی برنامه هسته‌ای ایران را محقق شده ببینند و هم از سوی دیگر در برنامه ترامپ برای ایجاد ناامنی در ایران برای دادن امتیازات بیشتر مشارکت کنند. یکی از وجوه این مشارکت، تقویت و امیددهی به منافقین است که در پروژه ترامپ برای ناامن کردن ایران، نقش محوری دارند. همین رفتار غیرصادقانه اروپا باعث شده اهالی رسانه در ایران، اروپا را رفیق برجام و شریک ترامپ و تروریست‌ها لقب بدهند.
 

 وعده مجدد اروپا به ایران درباره SPV!
سخنگوی مسؤول سیاست‌خارجی اتحادیه اروپایی تأکید کرد سازوکار مالی ویژه برای تسهیل فرآیند تجارت با ایران بزودی راه‌اندازی می‌شود. به گزارش فارس، «مایا کوچیانچیک» سخنگوی «فدریکا موگرینی» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی تأکید کرد اتحادیه اروپایی همچنان در حال کار روی راه‌اندازی سازوکار مالی ویژه برای تسهیل فرآیند تجارت با ایران و دور زدن تحریم‌های آمریکا علیه تهران است. سخنگوی مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی در کنفرانسی مطبوعاتی در بروکسل به خبرنگاران گفت: «در حقیقت این کاری است که از جانب کشورهای عضو اتحادیه اروپایی در حال انجام است و طبق اطلاعاتی که ما از پیشرفت کار داریم، این فرآیند همچنان ادامه داشته و تاکنون پیشرفت خوبی نیز داشته است». وی در ادامه تصریح کرد: «سازوکار مالی ویژه موسوم به «اس‌پی‌وی» بزودی راه‌اندازی خواهد شد. ما معتقدیم این سازوکار در هفته‌های آینده راه‌اندازی شده و اثرات مثبتی بر پیشبرد تعاملات تجاری با ایران خواهد داشت». سخنگوی موگرینی تأکید کرد: «این (سازوکار) بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر اتحادیه اروپایی برای حفظ توافق هسته‌ای (برجام) در زمانی است که ایران به تعهدات خود ذیل این توافق پایبند است». فدریکا موگرینی 10 دسامبر (19 آذرماه) به خبرنگاران در بروکسل گفته بود این سازوکار مالی تا پیش از پایان سال 2018 میلادی راه‌اندازی خواهد شد!

فراگیر شدن اعتراض «جلیقه‌زردها» در سراسر فرانسه، رژیم پلیسی این کشور را به‌رغم اعمال تمام سرکوب‌ها و محدودیت‌ها عاصی کرده است. حتی دستگیری حدود 5 هزار فعال اجتماعی و کارگری و متهم کردن آنها به اقدام برای کودتا و براندازی رژیم هم نتوانست مانع گسترده‌تر شدن اعتراضات طبقات مختلف فرانسوی‌ها در دست‌کم 10 شهر بزرگ شود که حالا فراتر از مطالبات معیشتی، خواهان استعفای رئیس‌جمهور مکرون و اصلاحات ساختاری قانون اساسی هستند.
پس از آنکه تهدید سخنگوی دولت فرانسه به محاکمه دستگیرشدگان به عنوان «برانداز» نیز نتوانست مانع سرازیر شدن سیل معترضان خشمگین به خیابان‌های پاریس، مون پلیه، نانت، بوردو و... در جریان هشتمین دور از تظاهرات جلیقه‌زردها در روز شنبه گذشته شود، حالا شخص نخست‌وزیر در نقش یک دیکتاتور نظامی در مقابل مردم قد علم می‌کند.
ادوارد فیلیپ، روز دوشنبه در برنامه زنده شبکه اول تلویزیون ملی فرانسه حضور یافت و از وضع قوانین جدید و  سختگیرانه علیه تجمعات و اعتراضات خبر داد. او ایجاد سنگری مشتعل در بلوار سنت ژرمن پاریس در جریان تظاهرات روز شنبه را بهانه کرد تا به «خشونت جلیقه‌زردها» بتازد و آنها را «خرابکار و اراذل و اوباش» بخواند. فیلیپ گفت:« به همین خاطر است که اعتراض‌ها عمل نمی‌کنند. به‌خاطر برخی که به تظاهرات بدون مجوز می‌پیوندند و آنهایی که با نقاب به این تظاهرات می‌روند».
روزنامه لوموند، این تهدیدات فیلیپ علیه خشونت جلیقه‌زردها را به مثابه چنگ و دندان نشان دادن دولت خواند. به گفته نخست‌وزیر، پیشنهاد کابینه او برای تغییر در وضعیت قانون تظاهرات در فرانسه که به معنای پلیسی‌تر شدن رژیم است تا ماه فوریه آماده خواهد شد. عجیب آنکه فیلیپ در مقایسه‌ای که خشم معترضان را برانگیخته است، قوانین جدید ضد تجمعات را با قوانینی مقایسه کرد که برای کنترل هولیگان‌ها-‌هواداران اوباش فوتبال- وضع شده است تا  به شکل خاص از حضور در استادیوم‌ها منع شوند.
به نوشته وب‌سایت ورلد سوسیالیست، با پیشینه تاریکی که رژیم فرانسه در حصر خانگی بی‌سر و صدای رهبران احزاب ملی‌گرا و چپ‌گرای فرانسه طی 2 ماه اخیر ‌داشته است، حرف‌های فیلیپ می‌تواند به معنای قانونی کردن حصر رهبران مخالف دولت باشد. این در حالی است که به گفته رسانه‌های مستقل نظیر «لوکال فرانس» طی ماه گذشته  پایتخت و اغلب شهرهای بزرگ و محورهای مواصلاتی اصلی فرانسه به طور روزانه شاهد گشت‌ها و پست‌های بازرسی حدود 90 هزار نفری  نیروهای مسلح شامل 50 هزار یونیفرم‌پوش و همچنین لباس شخصی‌های رژیم این کشور بوده‌اند.
فرانسه طی 4 سال گذشته جز بازه زمانی کمتر از 6 ماهه به بهانه حملات تروریستی تحت حالت اضطراری که وضعیتی شبیه حکومت نظامی است قرار داشته است.
 

گروه اقتصادی: «امروز در یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی هستیم و دشمن بر معیشت مردم متمرکز شده است». محمد مخبر، رئیس ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در آیین بهره‌برداری از ۵۰۰ طرح اشتغال‌زایی اجتماع‌محور و تسهیلات‌محور بنیاد برکت، مبادله تفاهمنامه‌ مدیریت و راهبری طرح پیشرفت و آبادانی شهرستان دلفان و همچنین افتتاح و شروع عملیات اجرایی ۱۱۰ پروژه‌ عمرانی برکت، با بیان مطلب فوق اظهار داشت: ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) به 2 دلیل استان لرستان را به عنوان هدف اصلی برای آبادانی و پیشرفت برگزیده است؛ اول به علت وجود معضل بیکاری در استان و دوم به این دلیل که معتقدیم از طریق لرستان می‌شود بخشی از مشکلات دیگر نقاط کشور را حل‌وفصل کرد. مخبر با اشاره به قابلیت‌ها، امکانات و ظرفیت‌های استان لرستان خاطرنشان کرد: مایه‌ تأسف است در منطقه‌ای که به لحاظ آب، خاک و توانایی‌ها در ایران بی‌نظیر است و با حفر ۲ متر خاک به آب می‌رسیم، شاهد بیکاری باشیم. وی با بیان اینکه دشمن از پیش از پیروزی انقلاب اسلامی درصدد توطئه بوده است، عنوان کرد: پس از استقرار نظام جمهوری اسلامی نیز با تحمیل جنگ ۸ ساله، حمایت از منافقان و... شروع به توطئه‌آفرینی کرد که خوشبختانه به یُمن رهبری امام راحل و مقام معظم رهبری، سرشان به سنگ خورده است. وی با تأکید بر اینکه در 40سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کارهای فراوان و بزرگی در کشور انجام شده است، گفت: به همه‌ روستاهای بدون آب در پیش از انقلاب اسلامی آبرسانی شده است. همچنین وضعیت بهداشت و درمان امروز با پیش از انقلاب قابل قیاس نیست. در آن دوران نیمی از نوزادان متولد شده در روستاها جان خود را از دست می‌دادند و در شهرها نیز از هر ‌هزار نوزاد، ۱۲۰ نفر از دست می‌رفتند. وی ادامه داد: در سال ۱۳۵۶ با وجود فروش روزانه 5 میلیون بشکه نفت، طبق گزارش بانک جهانی، ۴۶ درصد از جمعیت ۳۰ میلیونی ایران زیر خط فقر بودند اما امروز با وجود جمعیت ۸۵ میلیونی کشور، تنها 5/9 درصد مردم با مشکل معیشتی روبه‌رو هستند. مخبر با تشبیه تسهیلگران اشتغال‌زایی به فرماندهان جوان دفاع‌مقدس اظهار داشت: یکی از مناطقی که برایش تدارک ویژه دیده‌ایم، دلفان است که امیدواریم بتوانیم آن را به یک منطقه‌ موفق و نمونه‌ اقتصاد مقاومتی تبدیل کنیم. وی با اعلام آمادگی این ستاد برای همکاری بیشتر و بسیج همه‌ منابع برای پیشرفت و آبادانی دلفان بیان کرد: نرخ بیکاری در دلفان نسبت به دیگر مناطق استان لرستان کاهش چشمگیری پیدا خواهد کرد. مخبر با تأکید بر این مطلب که با توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی مناطق محروم می‌توان شاهد مهاجرت معکوس از شهرها به روستاها بود، اظهار امیدواری کرد در سفر ۲ سال آینده‌ خود، دلفان تغییر چهره داده و به یک شهر توسعه‌یافته تبدیل شده باشد.
ایجاد ۲۳۰۰ طرح اشتغال‌زایی
همچنین رئیس هیأت‌مدیره‌ بنیاد برکت در آیین بهره‌برداری از ۵۰۰ طرح اشتغال‌زایی اجتماع‌محور و تسهیلات‌محور برکت اظهار داشت: تا به امروز تجربه‌های زیادی در کشور در زمینه‌ اشتغال‌آفرینی داشته‌ایم که مشکل بیشتر این اقدامات در تخصیص صرف منابع بوده است. محمود عسکری‌آزاد ادامه داد: بر اساس دستور رئیس ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) مطالعات فراوانی درباره نحوه اشتغال‌زایی پایدار در ستاد اجرایی و بنیاد برکت انجام شده که خروجی این مطالعات، 4 طرح آسمان، سحاب، مهتاب و آفتاب بوده است. وی در تشریح هر یک از این طرح‌ها اظهار داشت: طرح آسمان بر مبنای توسعه‌ سرمایه‌های انسانی و اجتماعی و اشتغال مبتنی بر مردم است. طرح سحاب نیز فرآیند ایجاد اشتغال و تداوم آن با احیای نیروهای انسانی است.
وی ادامه داد: طرح مهتاب مدل هادی اشتغال برکت و بر مبنای ایجاد اشتغال بر اساس نیازهاست. طرح آفتاب هم بر مبنای توان‌افزایی برای پشتیبانی از تولیدات روستایی و برندسازی محصولات روستایی در بازار طراحی شده است.
رئیس هیأت‌مدیره‌ بنیاد برکت عنوان کرد: بنیاد برکت بر اساس این ۴ طرح، کار را در استان لرستان آغاز کرده و قرار است در سال‌های ۹۷ و ۹۸، بیش از ۲۳۰۰ طرح اشتغال‌زایی در شهرستان‌های دلفان، پلدختر، رومشگان و کوهدشت ایجاد شود که تا امروز ۵۴۰ طرح به اجرا درآمده است. عسکری‌آزاد با تأکید بر اینکه همه امور کارآفرینی توسط تسهیلگران هدایت می‌شود، خاطرنشان کرد: کار بر اساس مبانی علمی پیش می‌رود و متکی بر مردم است. برنامه‌ ما احیای ظرفیت‌ها و امکانات موجود است. لازم به توضیح است، طرح‌های بهره‌برداری شده در استان لرستان، در حوزه‌ها‌ی کارآفرینی اجتماع‌محور سحاب و تسهیلات‌محور در رشته‌های دام سبک و سنگین، زنبورداری، قالی‌بافی، پرورش قارچ و دیگر مشاغل ایجاد شده است.
 

دلفان الگوی توسعه‌ کشور
استاندار لرستان با تقدیر از توجه ویژه‌ ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) به این استان گفت: توسعه پایدار دلفان تحت راهبری ستاد اجرایی آغاز شده و همه‌ امکانات زیر نظر یک برنامه، سیستم و مدیریت واحد برای پیشرفت و توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی این شهرستان بسیج شده است. موسی خادمی تأکید کرد: با توجه به ظرفیت‌های خوب دلفان از جمله آب و خاک مناسب و مردم اهل کار و فعالیت، این شهرستان می‌تواند به عنوان یک الگو در کشور مطرح شود. گفتنی است بازدید از طرح‌های اشتغال‌زایی اجتماع‌محور روستاهای حیدرآباد، جعفرآباد و نصرت‌آباد و تجلیل از خانواده‌ معظم شهید اکبر برکت از دیگر برنامه‌های رئیس ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در سفر به استان لرستان بود. در این سفر همچنین 110 پروژه‌ عمرانی شامل پروژه‌های بهداشتی و درمانی، آموزشی و فرهنگی با اعتبار 450 میلیارد ریال افتتاح یا عملیات اجرایی آنها آغاز شد. مرکز درمان ناباروری برکت جهاد دانشگاهی خرم‌آباد و مراکز بهداشت و درمان روستاهای آشورآباد و شورآب از توابع شهرستان‌های ازنا و چگنی از توابع شهرستان دلفان از جمله‌ این طرح‌های عمرانی به‌شمار می‌رود. ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) در راستای محرومیت‌زدایی، اشتغال‌زایی و توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی لرستان، تاکنون از طریق بنیاد برکت یکهزار و 402 طرح را در مناطق محروم و کمترتوسعه‌یافته این استان با اعتباری بالغ بر یکهزار و 570 میلیارد ریال به بهره‌برداری رسانده یا در دست اجرا دارد.

گروه یادآور: در کشاکش مبارزات مردمی ایران در روزهای پایانی حکومت پهلوی، دغدغه و نگرانی مهمی بین مردم و نیروهای انقلابی بود؛ خطر انحراف و خارج شدن مسیر انقلاب از ریل اصلی خود به نفع ابرقدرت‌ها. توجه به سرنوشت چهره‌‌های استقلال‌طلب جهان در آن سال‌ها که خواسته‌‌اند کشورشان را از زیر بیرق وابستگی به آمریکا خارج کنند، خود شاهدی بر این مدعاست. به عنوان مثال 18 سال قبل و در سال 1961 میلادی، «پاتریس لومومبا» نخست‌وزیر جمهوری کنگو که بتازگی از بلژیکی‌ها اعلام استقلال کرده بود، با یک کودتا توسط سازمان سیا سرنگون و پس از دستگیری بدن او قطعه‌قطعه و سپس در اسید حل شد. 12 سال بعد، رئیس ارتش شیلی با حمایت آمریکا، «سالوادور آلنده» رئیس‌جمهور ضدامپریالیستی این کشور را سرنگون کرد. در پاناما، گواتمالا، یونان و... هم بأی نحوه کان. این مثال‌ها حتی نسخه داخلی هم داشت. کودتای 28 مرداد سال 32 و سرنگونی دولت مردمی مصدق که 50 سال بعد «مادلین آلبرایت» وزیر خارجه وقت آمریکا از نقش ایالات متحده در آن می‌گوید، خود دلیل بزرگی برای دل نگران شدن برای عدم انحراف انقلاب است. 26 دی‌ماه 57 و پس از ماه‌ها اعتراضات و تجمعات سراسری در کشور، بالاخره محمدرضا پهلوی تصمیم به خروج از کشور گرفت. اتفاقا روز قبل از آن هم مجلس سنا رای مثبت به نخست‌وزیری «شاپور بختیار» از اعضای جبهه ملی داد. البته نزدیک به 20 روز قبل، او از سوی شاه به این مقام گمارده شده بود. به هر ترتیب شاه و همسرش با پروازی به «اسوان» در جنوب مصر، کشور را ترک کردند. مسیر حرکت هلی‌کوپتر حامل شاه از کاخ «نیاوران» به فرودگاه «مهرآباد» توسط 5 هلی‌کوپتر نظامی اسکورت شده بود و این هلی‌کوپترها برای رسیدن به مقصد، از فراز ساختمان مقر وزارت دفاع ایران گذشتند؛ جایی که در آن ژنرال «رابرت هایزر» فرستاده ویژه «جیمی کارتر» رئیس‌جمهور وقت آمریکا به ایران، درحال گفت‌وگو با ژنرال‌های ارتش ایران بود و بنا به نوشته خودش، او عبور این هلی‌کوپترها را از محل برگزاری مذاکرات به چشم دید.
کمی قبل‌‌‌‌‌‌تر از آن و با تزلزل حاکمیت پهلوی، اختلافاتی درون هیأت حاکمه آمریکا برای مقابله با مبارزان رژیم سلطنتی به وجود آمده و 2 گروه دیدگاه‌‌های متفاوتی در این زمینه داشتند. از طرفی شورای امنیت ملی این کشور و مشخصا «زبیگنیو برژینسکی» معتقد بودند ماهیت رژیم شاه تنها یک مسأله ثانویه است و ایران دارای آن چنان اهمیتی در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکاست که باید در حد امکان از شاه حمایت کرد تا در هر صورت تسلط خود را بر مملکت حفظ کند. تصور آنها چنین بود که سقوط شاه به طور بالقوه اثرات فاجعه‌آور بین‌المللی در پی خواهد داشت و این امر در میان تمام متحدان آمریکا در خلیج‌فارس پیامدهای ناگواری به بار می‌آورد و حتی عزیمت ناگهانی شاه به خارج از کشور ممکن بود به بی‌ثباتی بیشتر منتهی شود. (زبیگنیو برژینسکی، اسرار سقوط شاه و گروگانگیری (خاطرات برژینسکی مشاور امنیتی کارتر)، ترجمه حمید احمدی، تهران: انتشارات جامی، 1362، ص 63) اما از سوی دیگر وزارت خارجه بویژه «پرشت» و «سایروس وینس» وزیر خارجه معتقد بودند باید طرز تفکر «برژینسکی» کنار گذاشته شود و برداشت اخلاقی‌تری راهنمای عمل شود. آنها به این نتیجه رسیده بودند که دیگر شاه توانایی خویش را از دست داده است و تداوم حضور او تنها موجب افزایش تنش می‌شود. (مایکل لدین و ویلیام لوئیس، کارتر و سقوط شاه، تهران: انتشارات امیرکبیر، 1361، ص 47) همین شکاف و اختلاف نظر باعث تردید «جیمی کارتر» رئیس‌جمهور ایالات متحده شده بود. او که 2 سال قبل از انقلاب ایران و با شعار اعلام حمایت از حقوق‌بشر به قدرت رسیده بود، به دنبال لیبرالیزه کردن ایران بود و در همین راستا شاه را برای آزادی زندانیان سیاسی تحت فشار گذاشت. به همین دلیل او سعی می‌کرد تا گزینه کودتا و تکرار فرمان عملیات «آژاکس» که از طریق آن سازمان سیا دولت ملی مصدق را در 28 مرداد سرنگون کرد و تاج و تخت را به شاه برگرداند در اولویت قرار ندهد و به دنبال برقراری دولتی طرفدار آمریکا و به ظاهر دموکراتیک باشد اما در عین حال نمی‌خواست کشوری را که دسترسی به میدان‌های نفتی منطقه خلیج‌فارس را تأمین کرده بود از دست بدهد. در واقع اینگونه می‌توان گفت که کارتر بین «کودتای نظامی» و «کودتای نظامی در شرایط مشخص»، تفاوت قائل بود. ژنرال «رابرت هایزر» گزینه‌‌های روی میز کارتر را چنین می‌شمارد: «تا زمانی که یک دولت غیر نظامی وجود داشت، رئیس‌جمهور کارتر احساس می‌کرد پس از خروج شاه، ارتش باید متقاعد شود که فورا و با تمام وزن خود از دولت حمایت کند اما این کار چگونه می‌توانست انجام شود؟ ظاهراً رئیس‌جمهور فکر می‌کرد با اعزام فرستاده ویژه این کار شدنی است و یک مقام برجسته نظامی دارای تجربه دیپلماتیک و آگاهی گسترده از امور ایران که بتواند اعتماد رهبران نظامی ایران را جلب کند، برای این کار در نظر گرفته بود... برژینسکی می‌خواست برای اقدام به کودتای نظامی به ارتش ایران چراغ سبز داده شود [اما] رئیس‌جمهور کارتر در نظر داشت چنین پیام و چراغ سبزی در آخرین مرحله و به عنوان آخرین چاره داده شود».
در نهایت و پس از کش و قوس‌‌های فراوان دیدگاه‌‌های وزارت امور خارجه (وینس و طرفدارانش) بر شورای امنیت ملی (برژینسکی) چربید. برژینسکی در این‌باره می‌نویسد: «در جریان هفته‌های بعد، مسأله ما در ایران از صورت اینکه چگونه باید شاه را حفظ کرد، به صورت اینکه چگونه می‌توان ایران را حتی بدون شاه حفظ کرد، تغییر یافت». (وینس و برژینسکی، توطئه در ایران، ترجمه محمود مشرقی، تهران: انتشارات هفته، 1362، ص 124) تصمیم نهایی کاخ سفید درباره این موضوع در آخرین روزهای سال 1978 و در مذاکرات «کارتر» و «وینس» در «کمپ دیوید» اتخاذ و قرار شد به جای اعزام «برژینسکی» یا یک فرستاده سیاسی دیگر به تهران، «رابرت هایزر» ژنرال چهار ستاره آمریکایی و معاون فرماندهی نیروهای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) که با فرماندهان نظامی ایران از نزدیک آشنا بود به تهران اعزام شود.  هایزر که قبل از این ماموریت، بارها برای انجام ماموریت‌‌های مختلف به ایران آمده بود، پنجشنبه چهاردهم دی‌ماه با یک هواپیمای نظامی و به صورت کاملا مخفیانه وارد ایران شد به گونه‌ای که حتی شاه هم از حضور او در ایران مطلع نشد. محمدرضا پهلوی در کتاب «پاسخ به تاریخ» که بعد از فرارش از ایران منتشر کرد، می‌نویسد: «اوایل ژانویه سال ۱۹۷۹ (اواسط دی‌ماه ۱۳۵۷) هنگامی که من هنوز شاه ایران بودم یکی از نزدیکان من خبر شگفت‌انگیزی برایم آورد و گفت «اعلیحضرتا! ژنرال‌ هایزر چند روز است که در تهران به سر می‌برد!» در آن روز‌ها من به شنیدن خبرهای عجیب و باورنکردنی عادت کرده بودم ولی این یکی برای من از همه عجیب‌تر بود. چطور ممکن بود‌ هایزر در تهران باشد و من از آن خبر نداشته باشم». البته حضور او در ایران بعد از 3 روز علنی شد و روزنامه اطلاعات در 17 دی‌ماه خبر از ورود این ژنرال آمریکایی به تهران داد.
هایزر خود در کتاب خاطراتش سفر به ایران و ماموریتی را که از سوی کاخ سفید به او محول شده بود چنین روایت می‌کند: «من برای بررسی این مساله مخفیانه به تهران آمدم که کودتا چگونه میسر است و آیا اصلاً به مصلحت هست یا نه؟ پس از بررسی‌های بسیار، از واشنگتن دستور رسید که دولتی قوی به رهبری شاپور بختیار تشکیل شود. در صورتی که این کار شکست بخورد کودتای نظامی انجام خواهد شد». او در ادامه 4 محور اصلی ماموریت خود را اینگونه شرح می‌دهد: «1- ممانعت از عملیات خودسرانه و حساب نشده ارتش پس از فرار شاه از ایران 2- موظف‌سازی ارتش به حمایت از دولت بختیار و کودتای نظامی در صورت لزوم 3- مشخص‌سازی سرنوشت قراردادهای فروش سلاح‌های پیشرفته آمریکا به ایران 4- ممانعت از به تصرف ‌درآمدن وسایل و سلاح‌های مدرن آمریکا در ایستگاه‌های رادار در ایران توسط شوروی». (ماموریت در تهران. خاطرات ژنرال هایزر-  ترجمه: ع.رشیدی. نشر اطلاعات)
هایزر نزدیک به یک ماه در ایران اقامت داشت و چهاردهم بهمن‌ماه نیز با یک هواپیمای نظامی «130C»، در حالی کشور را ترک کرد که نهایت تلاش خود را برای انجام ماموریت‌‌‌هایی که به او محول شده بود، انجام داد؛ حال بعضی از آنها موفق و بعضی ناموفق  اما 8 روز بعد از خروج او انقلاب به پیروزی رسید و مراکز قدرت در تهران در اختیار مخالفان سیاست‌‌های او و روسایش در کاخ سفید قرار گرفت و ایالات متحده استراتژیک‌‌‌‌‌ترین متحد خود را در منطقه خاورمیانه از دست داد. او این مسأله را تراژیک می‌خواند و آن را چنین توصیف می‌کند: «درباره حوادث سال‌های 1978 و 1979 ما هنوز در حال پرداخت هزینه و خسارات آن هستیم... خیلی غم‌انگیز است که ما با داستان مرگ کارمان را ختم کنیم».
 

احسان سالمی: مستند «خارج از دید 2» یکی از آثاری است که پخش آن در این شب‌ها با واکنش‌های بسیاری در فضای رسانه‌ای کشور روبه‌رو شده است. دنباله‌ای بر مجموعه «خارج از دید» که سال گذشته در ارتباط با حوادث و اتفاقات پیش‌آمده در جریان فتنه 88 ساخته شد و امسال در سری دوم خود به بررسی این نکته پرداخته که دشمنان جمهوری اسلامی ایران چگونه پس از ناامیدی از فتنه 88 با ابزار «نفوذ» به دنبال آسیب رساندن به نظام و ملت ایران هستند. اظهارنظرهای مختلف درباره این مستند و برخی موضوعات مطرح‌شده پیرامون آن بهانه‌ای شد تا با مهدی نقویان، کارگردان شناخته‌شده این مستند به گفت‌وگو بنشینیم. نقویان که پیش از این آثار مهمی همچون «رمز و راز ملکه»، «برادران» و «در برابر طوفان» را تولید کرده است، در این گفت‌وگو نکات جالبی را در ارتباط با ابعاد مسأله نفوذ
و سختی‌های ساخت مستندی در این زمینه مطرح کرده که در ادامه می‌خوانید.

 مهدی نقویان چرا تصمیم گرفت از «خارج از دید 1» که در ارتباط با بحث فتنه 88 بود سراغ سوژه «نفوذ» در سری دوم خارج از دید برود؟
به نظرم این دو موضوع در امتداد هم است، یعنی بعد از ماجرای فتنه 88 که دشمنان جمهوری اسلامی همه عزم خود را بر زمین زدن نظام قرار دادند و الحمدلله به موفقیت هم نرسیدند، با مدل‌های جدید دشمنی خودشان را نسبت به جمهوری اسلامی ادامه می‌دهند که در واقع همین بحث «نفوذ» است. البته «نفوذ»، مساله‌ای بشدت پیچیده‌تر است که بیشتر در حوزه جنگ نرم خود را نشان می‌دهد و حتی گاهی بدون اینکه هیچگونه ردپایی از خود به جا بگذارد، به مقاصد خود می‌رسد و از این نظر موضوعی بشدت پیچیده‌تر و در عین‌ حال سخت‌تر است. کلیدواژه‌ای که بعد از فتنه 88 هم مطرح شد، بحث «نفوذ» بود که حضرت آقا هم چندین بار درباره آن صحبت کرده‌اند و به نظرم رسید باید این مسأله برای مردم تبیین شود.
 مسأله نفوذ همان‌گونه که خود شما به آن اشاره کردید، ابعاد بسیار گسترده‌ای دارد و در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است انجام شود. یکی از نقدهایی که به کار شما می‌شود این است که چون ابعاد این موضوع خیلی گسترده می‌شود ممکن است طرح بسیاری از این موضوعات در قالب یک مستند چندقسمتی با زمان‌هایی محدود، بیشتر باعث آشفتگی ذهن مخاطبان شود. نظر شما در ارتباط با این انتقاد چیست؟
سوال دقیقی پرسیدید ولی به نظرم نتیجه نمایش این مستند، اینگونه نیست. اتفاقا من تصمیم گرفتم در ارتباط با نفوذ کار کنم تا دیگر همکاران رسانه‌ای ما هم که تاکنون به هر دلیلی وارد این حوزه نشده‌اند، به این موضوع ورود کنند. من در اینجا اتفاقا می‌خواهم از برخی دوستان رسانه‌ای و همکاران خودمان هم گلایه کنم؛ برخی از این دوستان سال گذشته نیز نسبت به ساخت «خارج از دید 1» انتقاد کردند و گفتند باعث ایجاد شکاف اجتماعی می‌شود؛ صحبت‌هایی که باعث می‌شود دیگر هیچکس جرات نکند سراغ ساخت آثاری در ارتباط با فتنه برود. من اتفاقا امسال سراغ سوژه «نفوذ» رفتم تا سایر دوستانی هم که می‌خواهند در ارتباط با این سوژه اثر تولید کنند، جسارت پیدا کنند بسازند و وارد این فضا شوند. فارغ از این نقدها، به هر حال مسأله «نفوذ» همان‌طور که شما گفتید، مساله‌ای پیچیده است اما بالاخره باید از یک جایی کار روی این موضوع را شروع می‌کردیم و به نظرم حالا بقیه افرادی که می‌خواهند در این حوزه کار کنند، می‌توانند با خاطر آسوده‌تری وارد این عرصه شوند. اصلا گله من هم از برخی دوستان در همین زمینه است؛ من دغدغه‌های دیگری نیز در حوزه مستندسازی دارم اما وقتی ‌می‌بینم موضوعات مهمی همچون «فتنه» یا «نفوذ» مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد، سعی می‌کنم حداقل در حد توان خودم در این زمینه اثر تولید کنم.
 اطلاعاتی که در مستند ارائه می‌شود تا چه اندازه آشکار است و چه بخشی از آن شامل اطلاعات و داده‌های پنهانی و خارج از دسترس عمومی می‌شود؟
نگاه من در ساخت این اثر و هر اثر دیگری که پیش از این تولید کرده‌ام این است که عامه مردم با آن ارتباط برقرار کنند؛ هر چند بسیاری از پرونده‌هایی که ما در این مستند مطرح کردیم، پرونده‌های سنگینی بود ولی با کمی جست‌وجو در فضای مجازی بسیاری از این اطلاعات را می‌توان یافت و در واقع بسیاری از این اطلاعات و تصاویری که ما در مستند استفاده کردیم، تصاویر و اطلاعات آشکاری بوده که پیش از این در فضای مجازی یا سایر آثار و رسانه‌ها منتشر شده است. برخی دوستان با کنایه به ما می‌گویند از «راش رانتی» استفاده کرده‌ایم در حالی که 90 درصد اطلاعاتی که ما استفاده کردیم در فضای رسانه‌ای وجود داشته و در این صورت استفاده از گوگل و یوتیوب برای گرفتن فیلم و اطلاعات همه جزو استفاده از رانت به حساب می‌آیند!
 با توجه به اینکه موضوع «خارج از دید2» با موضوعات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گره خورده بود، واکنش‌های مختلفی نسبت به این مستند صورت گرفت. برخی واکنش‌ها در فضای مجازی درباره این بود که این مستند با طرح بحث نفوذ به نوعی علیه همه کسب‌وکارهای نوین از جمله استارت‌آپ‌ها موضع‌گیری منفی دارد. پاسخ شما به این انتقاد چیست؟
ببینید! ما در «خارج از دید1» در ارتباط با برخی آسیب‌هایی که به‌واسطه فتنه 88 به کشور وارد شد، صحبت کردیم. مثلا گفتیم عده‌ای در خیابان‌های تهران به اموال عمومی آسیب زدند. آیا در آنجا همه مردم تهران علیه ما موضع‌ گرفتند که بالاخره ما هم در آن زمان در تهران زندگی می‌کردیم و چون شما گفتید عده‌ای به اموال عمومی آسیب زدند، این شامل حال ما هم می‌شود؟! خب هیچکس چنین برداشتی از حرف ما نداشت. طبیعتا وقتی ما در «خارج از دید 2» هم داریم درباره موضوع نفوذ صحبت می‌کنیم و از مصادیق آن در حوزه‌های مختلف می‌گوییم، منظورمان همه افرادی که در آن حوزه فعالیت می‌کنند، نیست. من در این گفت‌وگو هم دوست دارم یک بار دیگر و به صورت شفاف بگویم ما در حوزه کارآفرینی، استارت‌آپ‌ها، رسانه و مطبوعات هچگونه موضع منفی نداریم اما هر جا که نفوذ شده باشد، با اسناد و مدارک مورد بررسی قرار دادیم. اتفاقا ما خواستیم با ارائه سند و مدرک نشان دهیم بحثی که بسیاری با عنوان «توهم توطئه» درباره نفوذ مطرح می‌کنند، اشتباه است. آن کسانی که نسبت به این مستند و بحث‌های مطرح‌شده در آن اعتراض می‌کنند، با سند و مدرک حرفی که ما در این مستند زدیم را رد کنند نه اینکه با گفتن حرف‌های کلی مصادیقی که ما در این مستند آوردیم را رد کنند. همچنین طرح یک یا چند مصداق را به صورت طرح این موضوع به شکل عام نبینند، یعنی اگر مثلا ما در این مستند از یک نمونه نفوذ در یک حوزه صحبت می‌کنیم، تصور نکنند این موضوع به همه بخش‌ها و مصادیق آن حوزه تعمیم داده شده است.
 مستند شما در چند قسمت نهایی خود به طرح بحث نفوذ در برخی رسانه‌های داخلی پرداخته است. فکر می‌کنید نحوه مواجهه این رسانه‌ها با بحث‌های مطرح‌شده در مستند شما چه خواهد بود؟
 به طور کلی همیشه استراتژی طرف مقابل در مواجهه با آثاری که علیه جریان نفوذ و جریان‌های مخالف جمهوری اسلامی تولید شده این بوده که اگر آن اثر، خودش دارای ایرادهای فرمی یا اشتباهات محتوایی بوده به طرح بحث‌های مختلف رسانه‌ای به سرعت آن را برجسته کرده و سپس ایرادات آن را برای مخاطبانش مطرح کرده اما هر بار که اثر با ارائه دلایل قاطع و اسناد محکم تولید شده، معمولا سعی کرده‌اند با کم‌اهمیت نشان دادن آن مانع برجسته شدن اثر و در اصطلاح ایجاد سروصدای رسانه‌ای پیرامون اثر شوند. پیش‌بینی من هم این است که درباره این قسمت‌ها هم اینگونه واکنش نشان دهند. البته اگر نسبت به موارد مطرح‌شده در این مستند واکنش نشان ندهند، در واقع فعالیت حرفه‌ای خودشان زیرسوال می‌رود؛ هر چند در هر صورت این واکنش‌ها برای من اهمیتی ندارد و همیشه سعی کرده‌ام با توجه به آن اعتقادی که دارم کارم را پیش ببرم.

محسن پورعرب: «خشت اول گر نهد معمار کج/ تا ثریا می‌رود دیوار کج»؛ بیراه نیست اگر بگوییم مصداق بارز این مثل معروف، حال و روز این روزهای طرح تحول سلامت است؛ طرحی که به باور کارشناسان نقاط ضعف گوناگونی داشت که  حتی معمارش هم حاضر نشد مسؤولیت ادامه پروژه را قبول کند و ناچار به بهانه تامین نشدن بودجه طرح، پس از 5 سال عطای مدیریت طرح را به لقایش بخشید! حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر مستعفی بهداشت که از ابتدای اجرای طرح تا پیش از رفتنش نقطه مقابل منتقدان طرح تحول سلامت بود، با استعفایش تلویحا مهر تاییدی بر انتقادهای وارده به این طرح زد. مسعود پزشکیان، نایب‌رئیس مجلس و وزیر بهداشت در دوره اصلاحات یکی از منتقدان اصلی طرح تحول سلامت از ابتدا تاکنون بوده است. پزشکیان مردادماه 94 یعنی 2 سال پس از اجرای طرح گفته بود: «طرح تحول نظام سلامت از بن غیرعلمی، غیرقانونی و غیرکارشناسی است، چون طرحی که برای یک نفر ۱۰۰ میلیون و برای دیگری یک میلیون درآمد داشته باشد، اشتباه است». وزیر اسبق بهداشت همان زمان در پاسخ به پرسشی درباره رضایتمندی مردم از این طرح افزود: «این رضایتمندی به شکل محدود ادامه خواهد داشت، چون هم‌اکنون که ابتدای طرح است دولت پول بالایی در این طرح هزینه کرده و به خاطر همین منابع خوب، یک موج رضایتمندی به وجود آمده اما همه اینها به شکل محدود بوده و تنها به عنوان یک مسکن عمل خواهد کرد». حالا پس از گذشت 5 سال از اجرای طرح تحول، نه خبری از تحقق وعده‌های داده شده است و نه خبری از معمار اصلی طرح! نگاهی به شعارهای طرح تحول که بارزترین آنها «عدالت در سلامت» بود و وضعیت کنونی حوزه سلامت نشان می‌دهد بخش‌هایی از این طرح تنها در حد شعار باقی مانده است. کم‌توجهی به تکریم بیماران در مراکز درمانی و عدم نوسازی مراکز درمانی فرسوده و ساماندهی نکردن وضعیت نیروها مانند پرستاران نشان‌دهنده چاله‌ها و چالش‌های مهم در اجرای این طرح پس از گذشت 5 سال است.

بلاتکلیفی ساماندهی پرستاران
همان‌طور که اشاره شد برخی موضوعات در حوزه سلامت آنطور که باید در طرح تحول سلامت لحاظ نشده است. یکی از این موضوعات، بلاتکلیفی ساماندهی نیروهای پرستاری است. اختلاف درآمدی پزشکان و پرستاران، افزایش فشار کاری بر نیروهای بخش بهداشت و درمان و به تبع آن کاهش کیفیت خدمات ارائه شده از پیامدهای بی‌توجهی به این موضوع بوده است. در همین باره، اصغر دالوندی، رئیس سازمان نظام پرستاری معتقد است سیاست‌گذاری‌های اشتباه در حوزه سلامت باعث شده مشکلات و پیامدهای ناشی از بی‌توجهی به ساماندهی پرستاران دیده نشود.
دالوندی با اشاره به اینکه نادیده گرفتن حوزه پرستاری در چند سال گذشته پیامدهای بحرانی در حوزه سلامت کشور داشته است به «وطن‌امروز» می‌گوید: کمبود نیروهای پرستاری در مراکز درمانی، افزایش فشار کاری بر پرستاران و به تبع آن کاهش کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران از جمله پیامدهای بحرانی ناشی از سیاست‌گذاری غلط وزارت بهداشت در چند سال گذشته بوده است. دالوندی اظهار داشت: این رویه باعث شده بخش اعظمی از جامعه پرستاری خسته، فرسوده و بی‌انگیزه شوند. وی با پرداختن به دلایل نادیده گرفته شدن ساماندهی پرستاران در طرح تحول سلامت، خاطرنشان کرد: متاسفانه در راس طرح تحول سلامت بیمارستان‌مداری و بیمارمحوری مورد نظر قرار گرفت. از سوی دیگر کارکردها در حوزه سلامت مبتنی بر درمان انجام شد. در واقع اساس کارکردها از مراقبت به سمت درمان حرکت کرد و درمان نیز بیماری را دنبال می‌کند. با این شرایط مشاهده می‌کنیم کارکردهای گوناگون یک پرستار در حوزه دانش، مهارت و نگرش و ایفای نقش‌هایش در مراکز درمانی رنگ باخته است. رئیس کل سازمان نظام پرستاری تصریح کرد: متاسفانه نه‌تنها ظرفیت‌های حوزه پرستاری دیده نشد، بلکه با شکاف اختلاف درآمدی بین پزشکان و پرستاران به بدنه پرستاری ضربه زده شد.
فرسودگی مراکز درمانی
بررسی مشکلات حوزه سلامت نشان می‌دهد دومین موضوع که در بازه زمانی اجرای طرح تحول کمتر به آن پرداخته شده، نوسازی و ساخت بیمارستان‌ها بوده است. حرف از بیمارستان‌های غیراستاندارد که به میان می‌آید نام بیمارستان شهدای سرپل‌ذهاب تداعی می‌شود؛ بیمارستانی که در دوره مدیریت حسن قاضی‌زاده‌هاشمی و در راستای تحقق شعارهای طرح تحول افتتاح شد اما تاب زمین‌لرزه 3/7 ریشتری آبان ماه سال 96 را نداشت و به طور کامل تخریب شد. بحران مراکز درمانی غیراستاندارد و فرسوده زمانی نگران‌کننده می‌شود که آمار حاکی از عمر بالای 35 سال بیمارستان‌های دولتی کشور است. بهمن حسین‌زاده، مدیرعامل شرکت سهامی نمایشگاه بین‌المللی در حاشیه چهارمین نمایشگاه بین‌المللی بیمارستان‌سازی که دی ماه سال جاری برگزار شد، اظهار داشت: «آنطور که بررسی‌ها نشان می‌دهد درصد بالایی از بیمارستان‌ها چه در تهران و چه در دیگر شهر‌های کشور استاندارد‌های لازم را ندارند و در زمان بروز بحران‌ها نمی‌توانند بدرستی خدمات‌رسانی کنند، چون خود آنها دچار وضعیت بحرانی می‌شوند».
حسین‌زاده افزود: «وضعیت بیمارستان‌های کشور بیانگر این است که متوسط عمر ۵۷۰ بیمارستان دولتی کشور، بالای ۳۵ سال است، یعنی بیمارستان‌هایی با سازه‌هایی ضعیف به لحاظ ایمنی هستند و این در شرایطی است که ۸۷ بیمارستان کشور قدمتی بیش از ۴۵ سال دارند، لذا با یک حساب سرانگشتی اهمیت نوسازی، استانداردسازی و ایمن‌سازی بیمارستان‌ها بیش از پیش نمایان می‌شود». از سوی دیگر حمیدرضا خانکه، رئیس مرکز تحقیقات سلامت در حوادث و بلایا با اشاره به اینکه دانشگاه‌های علوم پزشکی پول کافی را برای ساخت و بازسازی مراکز درمانی ندارند، گفته است: «متاسفانه نظارتی بر ساخت بیمارستان‌های جدید وجود ندارد. باید توجه کرد سیستم پیمانکاری برای ساخت بیمارستان سیستم مناسبی نیست. چون پول پیمانکار به دلیل نبود بودجه کافی داده نمی‌شود، پیمانکاران از کیفیت می‌زنند». با این شرایط بررسی‌ها نشان می‌دهد نظام سلامت در مدت اجرای طرح تحول سلامت بیش از آنکه به نوسازی و ساخت مراکز درمانی ایمن و مجهز توجه داشته باشد، با توجه به درمان‌محوری، انگار به سمت درآمدزایی و کسب سود از تجارت پزشکی قدم برداشته است.
حلقه گمشده تکریم بیماران
اما سومین موضوعی که در مدت اجرای طرح تحول مانند موارد قبلی که مطرح شد مورد توجه قرار نگرفته، موضوع تکریم بیماران و احترام به حقوق مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی است. به باور کارشناسان حوزه سلامت، تمرکز روی هدف اصلی طرح یعنی کاهش پرداخت از جیب مردم باعث شد نظام سلامت برخلاف شعار اصلی یعنی «پیشگیری بهتر از درمان است» به سمت درمان‌محوری حرکت کند تا بتواند هزینه‌هایی را که برای کاهش پرداخت از جیب مردم انجام می‌شود جبران کند. چنین رویکردی باعث شد درمان جایگزین پیشگیری شود و میزان مراجعه به مراکز درمانی بویژه مراکز درمانی دولتی افزایش پیدا کند؛ افزایش مراجعه‌ها به مراکز درمانی دولتی پیامدهایی را به همراه داشته است. ازدحام جمعیت مراجعه‌کنندگان، ایجاد صف‌های طولانی برای دریافت خدمات، تکمیل بودن ظرفیت پذیرش و طولانی شدن مراحل پذیرش بیماران از جمله این پیامدها بوده است. از سوی دیگر با توجه به شعار اصلی طرح تحول که «عدالت در سلامت» را دنبال کرده است، انتظار می‌رفت توزیع عادلانه امکانات و خدمات درمانی و بهداشتی بتواند پاسخگوی نیازهای بیماران در شهرستان‌ها باشد. با این حال مشاهده‌های میدانی از بیمارستان‌های شهرهای بزرگ از جمله تهران، محقق نشدن شعار اصلی طرح را تایید می‌کند. حضور گسترده بیماران و مراجعه‌کنندگان غیربومی در مراکز درمانی دولتی پایتخت حاکی از ضعف در توزیع عادلانه خدمات درمانی و به تبع آن ناتوانی در تکریم بیماران و همراهان آنان است. هنوز هم می‌توان همراهان بیمارانی را مشاهده کرد که اطراف بیمارستان‌های دولتی چادر زده‌اند یا شب تا صبح را در فضای سبز و خودروهای‌شان سپری می‌کنند. در این بین همانند مراکز درمانی که تا امروز نتوانسته‌اند پاسخگوی جامع نیازهای مراجعه‌کنندگان باشند، بیمه‌ها نیز که به دلیل سیاست‌گذاری اشتباه مدیریت سلامت دچار بدهی‌های سنگین شده‌اند، در انجام تعهدات‌شان در قبال بیماران دچار مشکل شده‌اند. بیمارانی که قرار بود رنجی جز بیماری نداشته باشند این روزها علاوه بر نگرانی از دریافت بموقع و باکیفیت خدمات درمانی، نگران هزینه‌های درمانی هم هستند.
محقق شدن برخی اهداف
با این احوال آنچه می‌توان در اجرای طرح تحول به آن امیدوار بود، محقق شدن یکی از بخش‌های مهم این طرح یعنی افزایش و استقبال از زایمان طبیعی است. طرح تحول با هدف افزایش زایمان طبیعی، طرح زایمان طبیعی رایگان در بیمارستان‌های دولتی را در دستور کار قرار داد. افزایش آمار زایمان طبیعی در طرح تحول سلامت، اثرات مثبت روانی نیز برای مادران به همراه داشته است، زیرا با راه‌اندازی اتاق‌های جداگانه زایمان طبیعی، مادر توانسته با آرامش روانی بیشتری، فرزندش را به دنیا بیاورد و حتی در این مدت همسرش می‌تواند کنارش باشد. به باور کارشناسان، طرح تحول سلامت توانست زایمان طبیعی را احیا کند. بر اساس آمارها، ترویج زایمان طبیعی با اجرای طرح تحول توانسته میزان سزارین در برخی استان‌ها را به زیر 30 درصد کاهش دهد. همین موضوع باعث شده وزارت بهداشت به مراکز درمانی که آمار سزارین آنها به زیر 30 درصد برسد مدرک درجه یک عالی اعطا کند، بنابراین افزایش زایمان طبیعی با توجه به رایگان شدنش در طرح تحول سلامت را می‌توان یکی از نقاط مثبت طرح دانست؛ اقدامی که در ارتقای سلامت مادران و نوزادان بسیار موثر است و جلوی بسیاری از عوارض منفی سزارین را می‌گیرد.

شکست بازوی اصلی طرح!
به جرات می‌توان گفت طرح تحول سلامت بین افکار عمومی و عامه مردم با محوریت بیمه رایگان سلامت جا افتاد. اگر روزهای نخست اجرایی شدن طرح را به یاد داشته باشیم، شعار بیمه شدن تمام ایرانیان به صورت رایگان معرف اصلی طرح تحول در جامعه بود. به همین دلیل می‌توان گفت بیمه سلامت به عنوان بازوی اصلی اجرایی طرح در نظر گرفته شد اما متاسفانه به دلیل نبود برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح این بازوی اجرایی امروز دیگر توان کافی برای پیشبرد طرح تحول را ندارد. حجم زیاد بدهی‌های بیمه سلامت به بخش‌های گوناگون حوزه سلامت باعث نگرانی‌هایی شده است تا جایی که بتازگی برای خارج شدن بیمه سلامت از حالت بحرانی موضوع برداشت 500 میلیون یورو از صندوق توسعه ملی مطرح شد. محمدحسین قربانی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با اشاره به اینکه در اجرای طرح تحول و بیمه سلامت خطاهایی شد، به «وطن امروز» گفت: در ابتدای اجرایی شدن طرح تحول، مدیران آمار افراد فاقد بیمه را حدود 6 میلیون نفر اعلام کردند، این در حالی است که با اجرای بیمه سلامت 12 میلیون نفر بیمه شدند. با این حال باز هم عنوان می‌شود حدود 5 میلیون نفر فاقد بیمه هستند یا دارای همپوشانی بیمه‌ای هستند؛ حال و روز نامناسب بیمه سلامت را آنجا می‌توان درک کرد که به گفته طاهر موهبتی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت، در صورت تخصیص نیافتن بودجه کافی در سال 98 بازه زمانی پرداختی‌های بیمه سلامت به بخش‌های گوناگون به 16 ماه می‌رسد و سال آینده با 6 تا 7 هزار میلیارد تومان کسری مواجه خواهد شد که با کسری سال‌های قبل به 13 هزار میلیارد تومان خواهد رسید. بتازگی دولت لایحه بودجه 98 را به مجلس ارائه داد اما بودجه در نظر گرفته شده برای طرح تحول سلامت و بیمه سلامت آنقدر کم است که زمینه نارضایتی و استعفای حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت را فراهم کرد.
از سوی دیگر ابوالفضل حسن‌بیکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در واکنش به بودجه 13 هزار میلیاردی بیمه سلامت در سال 98 خاطرنشان کرده است: در کمیسیون تلفیق نمایندگان به دنبال آن هستند تا برای جلوگیری از کاهش خدمات بیمه سلامت اعتبارات بیشتری حداقل به میزان 20 هزار میلیارد تومان برای بیمه سلامت در نظر بگیرند؛ بر اساس اظهارات انجام شده پیرامون بیمه سلامت، در صورت تامین نشدن منابع کافی مطمئنا در سال آینده مشکلات گوناگونی در ارائه خدمات پیش خواهد آمد که این مشکلات دامن افراد تحت پوشش را خواهد گرفت و موجی از نارضایتی را در پی خواهد داشت.

زهره فلاح‌زاده: اولین دیدار ایران در جام ملت‌های آسیا برابر یمن انجام شد و ملی‌پوشان توانستند با نتیجه پر گل ۵ بر صفر این تیم عربی را از پیش رو بردارند. چه در مراسم افتتاحیه و چه در دیدارهایی که تا به حال انجام شده، استقبال چندانی از مسابقات نشده و این می‌تواند به خودی خود یک نکته منفی برای میزبان رقابت‌ها باشد. در بازی ایران و یمن هم تعداد هواداران به قدری کم بود که موج مکزیکی ایرانی‌ها کامل اجرا نشد!
تیم کی‌روش را با دفاع مستحکمش می‌شناسند؛ دفاعی که در جام‌جهانی نمره قبولی گرفت و کمتر کسی ایرادی به خط دفاعی او می‌گیرد اما در دیدار با یمن داستان کمی متفاوت شد. دفاع ایران در دقایق ابتدایی حال مساعدی نداشت و اگر یمنی‌ها گلزن بودند براحتی می‌توانستند با اشتباهات فاحش خط دفاع ما به گل هم برسند؛ اشتباهاتی که می‌تواند در برابر تیم‌های بعدی جام برای ما زیان‌آور باشد! به خصوص تیم‌هایی که برعکس یمن، برای گلزنی طرح و برنامه دارند و مهاجمان آنها چارچوب‌شناس‌تر از حریف اول ایران‌ هستند!
مزد فوتبال هجومی
زمانی که استرالیا، مدافع عنوان قهرمانی در دیدار اول خود از تیم نه‌چندان مطرح اردن شکست خورد یا کره‌ که به سختی و با یک گل توانست فیلیپین را از پیش رو بردارد، همه نگاه‌ها خیره به سمت دیدار ایران و یمن بود که ببینند تیم صدرنشین آسیا مقابل تیم درجه 2 یا 3 آسیا چه می‌کند؟ منتظر بودند ببینند شگفتی‌ای رقم خواهد خورد یا ایران به دردسر خواهد افتاد؟
اما ایران در یک دیدار یکطرفه و سراسر هجومی با نتیجه پر گل ۵ بر صفر یمن را در هم کوبید و از همین ابتدا خط و نشانی برای مدعیانی که در روز اول حال چندان مساعدی نداشتند، کشید.
نکته مهم این دیدار این بود که سبک تیم کی‌روش برخلاف دیدارهای تدارکاتی و به‌خصوص در برابر فلسطینی که به تساوی یک- یک رسیده بود، تغییر کرده بود و از همان ابتدای بازی عطش گلزنی در بین بازیکنان ایران بخوبی به چشم می‌آمد تا جایی که ۵ گل وارد دروازه یمنی‌ها کردند.
تعویض طلایی کی‌روش
همیشه تعویض طلایی را اینگونه تعریف می‌کنند که بازیکنی که به عنوان یار تعویضی به زمین می‌رود نقش مؤثری را ایفا می‌کند، گل می‌زند یا پاس گل می‌دهد! اما در دیدار مقابل یمن تعویض طلایی کی‌روش، خروج بازیکن بی‌احتیاط تیم و ورود مدافع کهنه‌کار در بهترین زمان ممکن بود. مجید حسینی، مدافع جوان ایران در دیدار مقابل یمن اشتباهات عجیبی داشت و با بی‌احتیاطی‌های او ممکن بود خطر جدی‌ای روی دروازه ما رخ دهد. کارلوس کی‌روش با تعویض بموقع او و آوردن پژمان منتظری با تجربه، توانست جلوی اشتباهات دفاعی ما را بگیرد، البته مصدومیت نصفه و نیمه حسینی هم در این تعویض چندان بی‌تاثیر نبود.
حاشیه‌های همیشگی کی‌روش در کنفرانس مطبوعاتی
ایران برد، آن هم پرگل؛ نتیجه‌ای که برای همه ما نتیجه فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شد. در حالی که همه خوشحال از این برد شیرین بودند اما کمی بعد از بازی و پس از صحبت‌های طعنه‌آمیز کی‌روش، لبخند به روی لبان همگی خشک شد.
البته کنفرانس‌های مطبوعاتی کی‌روش همیشه با حاشیه همراه بوده اما از آنجا که خود مرد پرتغالی در آستانه بازی‌ها همه را به صلح و دوستی فراخوانده و در واقع آتش‌بس اعلام کرده بود اما باز هم متلک‌هایی را که نه وقتش در این کنفرانس بود نه جایش مطرح کرد؛ حرف‌هایی که نه به درد خبرنگاران حاضر در آن جمع می‌خورد و نه به تیم او کمکی می‌کرد!
به هر حال امیدواریم ایران با آرامش بیشتر به کار خود ادامه دهد و به سوی موفقیت بیشتر گام بردارد.
 

مهناز افشار: فدریکا موگرینی طی یادداشتی در وبلاگ شخصی‌اش نوشت: «تلاش برای ایجاد سازوکار ویژه مالی در سال 2019 ادامه می‌یابد». به فاصله‌ای کوتاه از این اظهارنظر، حسن روحانی اظهار داشت: «برجام یکی از خیرات دولت یازدهم است. این حسنه مداوم است و برای همیشه می‌ماند. مثل یک کار خیر که پایانی ندارد!» محمدجواد ظریف نیز چندی پس از سخنان رئیس‌جمهور در مصاحبه با همشهری تاکید کرد: «کجا من نگاهم به غرب بوده است؟! سفرهای من بیشتر به غرب بوده؟ حرف‌های من بیشتر متوجه غرب بوده؟ شما بیایید و ثابت کنید! بیشترین تعداد سفرها را من به آفریقا، آسیا، همسایگان و آمریکای لاتین داشته‌ام، بیشترین سفرها به همراه رئیس‌جمهور چه در دولت یازدهم، چه دولت فعلی به همسایگان و کشورهای غیرغربی بوده، شاید چندین برابر کشورهای غربی بوده باشد، بیش از ۲۰ بار به روسیه و بیش از ۲۰ بار به ترکیه رفته‌ام، شما یک کشور غربی را پیدا کنید که من برای مذاکره دوجانبه بیش از ۳ بار رفته باشم در صورتی که گفتم بیش از ۲۰ بار به ترکیه و روسیه رفته‌ام».
خدا رحمت کند حضرت حافظ(ره) را. چه خوب می‌فرمود: «من از بیگانگان هرگز ننالم/ که با من هر چه کرد آن آشنا کرد!» علی ‌ای حال، سرکار علیه خانم فدریکا موگرینی، خواهر خوبم! ما از ابتدا هم می‌دانستیم شما کاری جز سر کار گذاشتن ما و دولت‌مان ندارید، آمریکایی‌ها که دیگر جای خود دارند! اینجا ولی به خاطر گفتن همین واقعیت، شخص آقای روحانی، 6 سال ما را بی‌سواد، بی‌شناسنامه، عصرحجری، بی‌دین، حسود، افراطی، جیب‌بر، دنیا ندیده، بیکار، مستضعف فکری، متوهم، دارای خطای دید، بزدل، تخریبگر، دین نشناس، عقب مانده، لرزان، هوچی‌باز، کودک، فحاش، دروغگو، کاسب تحریم، بی‌عقل، افراطی و تندرو خواند و همزمان بر نبستن دهان‌ها و نشکستن قلم‌ها هم تاکید موکد کرد! خواهر مودب و باهوشم! می‌دانم که شما هم مثل آمریکایی‌ها ما را تندرو می‌خوانید و آقای روحانی و دوستانش این بهتان را اساسا از شما یاد گرفته‌اند...
بگذار اما از این بگویم که حکایت غریبی بود اینکه ما و ملت عزیز ایران باید تاوان عشق دیگران به شما و دوستان چشم‌آبی‌تان را می‌پرداختیم.
ولی خب پرداختیم و نقدا هم در حال پرداختنیم! خبر خوب برای آن خواهر سلفی‌بگیر اما اینکه دولت پر از تدبیر و امید ما، به جهت راهبری اقدامات داخلی و خارجی برجام، قریب 5/3 میلیارد تومان بودجه برای سال 98 در نظر گرفته است. خبر بهتر اینکه بودجه نگهداری و بهسازی تاسیسات هسته‌ای کشور عزیز ما در سال 98، تنها ۲ میلیارد تومان خواهد بود و خبر عالی برای آن وارث خلف جک استراو آنکه دوستان شما در دولت ما، برای مطالعات راهبردی صنعت هسته‌ای در سال 98 تنها یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بودجه لحاظ کرده‌اند! خواهر ارجمندم! ورای مسائل سیاسی، امیدوارم در سرمای سوزان این روزهای زمستان، مانند مردم یمن بی‌سرپناه نبوده و سلامتی وجود شریف‌تان به یمن دعای این مردم گرسنه برقرار باشد.
توصیه حقیر البته این است که علاوه بر همراه داشتن حرز حضرت داوود(ع)، در این روزهای کوتاه زمستان، فرصت روزه نذری برای نجات آن ملت مظلوم را از دست نداده، یا حداقل مثل آقای ظریف ما، از این اقدام حمایت رسانه‌ای کنید. این اقدام برای ترمیم وجهه داخلی و خارجی شما بسیار خوب است، هر چند مانند ایشان در بازگرداندن کشتی نجات از ساحل بندر الحدیده نقشی کلیدی ایفا کرده باشید!
اما بعد؛ من نمی‌دانم شما چقدر به سوابق مذاکرات هسته‌ای ایران و غرب تسلط دارید، مرقومه شریف آن بانو در وبلاگ شخصی‌اش اما عجیب ما را یاد خاطرات آقای جک استراو از مذاکره‌اش با هیات ایرانی در دهه 80 شمسی می‌اندازد. مردک انگلیسی زمانی در مصاحبه با بی‌بی‌سی اینگونه برای‌مان تعریف کرده بود: «پس از انجام مذاکرات و امضای توافق پاریس، که طی آن ایران پذیرفت همه فعالیت‌های غنی‌سازی را تعلیق کند، در بازگشت به انگلستان، برای گذراندن تعطیلات آخر هفته با قطار عازم شهر محل زندگی خود بودم که بینِ راه تلفن همراهم زنگ زد».
استراو چنین ادامه می‌دهد: «آن‌سوی خط دکتر کمال خرازی، وزیر خارجه ایران بود. او گفت: ما می‌خواهیم 20 سانتریفیوژ را برای تحقیقات علمی فعال نگه داریم. من دیدم در حضور همراهانم در قطار نمی‌توانم در خصوص یک پرونده حساس بین‌المللی مذاکره کنم، لذا به مستراح قطار رفتم. آنجا به خرازی گفتم: شما توافقنامه را امضا کرده‌اید و دیگر نمی‌شود زیرش بزنید. اما او باز اصرار کرد. من گفتم: باید در این باره با دیگران صحبت کنم... در همان حال کسی هم به در مستراح می‌زد و ظاهراً عجله داشت تا از آن برای کاری غیر از مذاکره‌ اتمی استفاده کند!» وی در نهایت بر این نکته تاکید می‌کند که در همان مستراح به درخواست ایران پاسخ منفی داده است! من به جهت آنکه شما بانوی ظاهرا محترمی هستید و بنا بر آنچه ادب حکم می‌کند، نمی‌توانم حرف دلم را پیرامون جک در اینجا بنویسم. جسارتا اما نوع رفتار کنونی شما و اروپا با ملت ما و دولتی که 6 سال به ما فحش داده، کپی نعل به نعل لجن‌خواری همان موجود پلید در دهه 80 است.
از من نپرسید که چرا با آنکه شما را می‌شناختیم، دوباره در چاه افتادیم و حتی نه به شما، که به دوستان جانی آمریکایی‌تان هم اعتماد کردیم. این را طبعا باید از آقای روحانی و ظریف بپرسید که مسؤولیت اصلی مذاکرات هر دو مقطع را برعهده داشته‌اند یا حداقل از مهره‌های رسانه‌ای‌تان در اردوگاه غرب‌پرستان ایرانی! راستی، رئیس کل بانک مرکزی ما جناب آقای همتی عزیزمان هم اخیرا سخن دقیقی درباره فعالیت‌های وبلاگی شما گفته‌اند. ایشان تاکید کرده‌اند: «به کانال اروپا خیلی امیدی نیست ولی باید از آنها مطالبه کرد و طلبکار بود!» طلبکاری ما از آن خواهر دلسوز و مودب اما در همین خلاصه نمی‌شود. ما، آفریقا، آمریکای لاتین، آسیا و خلاصه، تمام بشریت، به اندازه چند قرن غارت و کشتار از شما و دوستان منحوس آمریکایی‌تان طلبکاریم. راستش را اما اگر بخواهی خواهر جان! حاضریم همه را واگذار کنیم و در عوض تنها امید آقای روحانی و ظریف به عنایات شما قطع شود. فحش هم به ما بدهند، حرفی نیست! دیگر اینکه شما هم یاد بگیر و توقعت را از این دنیای فانی کم کن خواهر خوبم و اینقدر دنبال استحمار و استعمار ما نباش! 

حسین قدیانی: جناب محمدعلی ابطحی در نقد آیت‌الله یزدی توئیتی زده‌اند بدین منوال: «آیت‌الله یزدی گفته‌اند؛ «ما در این ۴۰ سال، اندازه ۴۰۰ سال پیشرفت کرده‌ایم». اما وقتی بنی‌صدر و موسوی و رفسنجانی و خاتمی و احمدی‌نژاد و روحانی را مطرود و خائن و منحرف می‌دانند، پس چه دولتی باعث شده ۴۰۰ سال پیشرفت کنیم؟!»
اشاره کنم به نکاتی در این باره؛
یکم- عجیب است آقای ابطحی! مگر به ادعای رفقای شما ۸۸ تقلب نشده بود؟! پس چطور اسم فرد پیروز آن انتخابات را آورده‌اید کنار رؤسای جمهور قانونی؟! آیا این هم مثل آن جمله دیگرتان؛ «تقلب، اسم رمز آشوب بود» تلویحی آشکارتر از تصریح، مبنی بر سلامت انتخابات ۸۸ نیست؟! اگر هنوز هم معتقدید احمدی‌نژاد با تقلب رئیس‌جمهور شد، پس این توئیت چیست؟! و اگر به ظاهر و باطن این توئیت‌تان واقعا اعتقاد دارید و احمدی‌نژاد را هم مثل آن الباقی که برشمردید رئیس‌جمهوری قانونی می‌پندارید، چرا پس نظام را متهم کردید به تقلب؟! و چرای مهم‌تر اینکه چرا یک کلام مرد و مردانه، بابت تهمت زشت تقلب که در وهله اول، مسبب فتنه شد و در وهله دوم باعث بخش بزرگی از تحریم‌ها، از ملت عذرخواهی نکردید؟!
دوم- اشتباه بزرگ شما آقای ابطحی این است که دولت و قوه مجریه را با آن همه بزرگی که از پاستور در تهران شروع و تا کوچه‌پس‌کوچه‌های همه شهرها و همه روستاهای کشور ادامه می‌یابد، خلاصه در آن فرد کرده‌اید که به عنوان «رئیس‌جمهور» شناخته می‌شود! دولت و قوه مجریه اما فقط شخص رئیس‌جمهور نیست! فرض کنید رئیس‌جمهوری ۶ سال خوب بوده و ۲ سال بد! آیا در این ۲ سال، می‌توانیم همه وزرایش، نیز همه استاندارانش را بد بخوانیم؟! یک وقت می‌بینی رئیس‌جمهور واقعا مشکل دارد یا حالا به هر دلیل حال خدمت ندارد، لیکن فلان بخشدار بهمان بخش واقعا دارد کارش را درست انجام می‌دهد! پس تقلیل همه آنچه «دولت و قوه مجریه» می‌خوانیم به شخص رئیس‌جمهور، هم نادرست است و هم بی‌انصافی! گاه می‌بینی رئیس‌جمهور رسما عامل بیگانه است اما دولتمردی در همان دولت به فیض شهادت هم رسیده! و این دولتمرد ممکن است رئیس مخابرات یک شهر مرزی باشد! پس سرنوشت همه دولت و همه دولتمردان را نمی‌توان با سرنوشت رئیس دولت، یکی گرفت! بله! یک وقت می‌بینی رئیس‌جمهوری، حین یا بعد از دوره مسؤولیتش، قدم در وادی فتنه یا انحراف گذاشته اما همکاران نزدیک و دورش که اسباب خدمت و پیشرفت را فراهم آورده‌اند، نه فتنه‌گر و منحرف، که همچنان مرد کارند و دنبال مجرایی برای گره‌گشایی از مشکلات! یقینا کسی هم مدعی نشده که مثلا تمام دوره مشهور به سازندگی، عصر بخوربخور بوده از صدر تا ذیل دولت! خود ما در همین «وطن امروز» اخیرا متنی نوشتیم که یک پاراگراف آن مختص دفاع از فرماندهی جنگ بود، حتی در مقطع پایانی ۸ سال دفاع‌مقدس! بله! قریب ۱۰ سال پس از ۸۸ هم، ما باز به مرحوم هاشمی و امثالهم نگاه منصفانه داریم و خدمت را خدمت می‌بینیم و صدالبته خیانت را خیانت!
سوم- من در مقام دفاع از جمله آیت‌الله یزدی، حالا البته نمی‌خواهم اشاره کنم به هسته‌ای و نانو و موشکی و این همه جاده و راه و برق و آب و گاز و چه و چه! یا اینکه به حیث علمی یا مثلا نظامی یا حتی ورزشی، قبل از انقلاب کجا بودیم و الان کجاییم! حرف من از قضا این است که اصلا و ابدا نمی‌توان فتوحات انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را با متر و عیاری مثل ۴ قرن پیشرفت سنجه کرد! «پرورش انسان تراز اسلام» مظهر پیشرفت نهضت و نظام ماست؛ که اگر هنرمند باشد، بشود آوینی و اگر نظامی باشد، بشود حاج‌حسین خرازی! یعنی همه آن دردانه‌های بی‌بدیل از تبار باکری‌ها و باقری‌ها که به زعامت ولی‌فقیه توانستند حتی دل «ادواردو آنیلی» متمول غرب‌نشین را نیز ببرند!
مثل اینکه حججی توانست دلربایی کند از جوانان بحرینی! یا این همه محبوبیت جهان‌شمول حاج‌قاسم! که تو در راه کربلا و در ضیافت ممتاز و متمایز اربعین حسینی ببینی جوان کره‌ای را، جوان استرالیایی را و جوان سوئدی را که برداشته عکس سردار نیروی قدس سپاه ما را ‌زده پشت کوله‌اش! گذشت عصر لشکرکشی پادشاهان! انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی از راه پرورش چمران، نه‌تنها خود را مفتخر به حضور احمدی‌روشن کرده، بلکه حتی می‌بینی مصطفای اول انقلاب، دل رهبر عربی حزب‌الله لبنان را هم ربوده! و این کار را با دل سیدحسن نصرالله، متوسلیان هم کرده! آری! ما سخن از آن پیشرفت می‌گوییم که هنرمندمان بعد از آن همه کافه‌گردی، مست خرابات فکه بشود و قلعه قلبش را دربست در اختیار حاج‌همت بگذارد! فرمانده شهید ما کجا و ژنرال پترائوس لشکر غرب کجا؟!
آقای ابطحی! درست در ایام سالگرد فتنه امثال شما- همین چند روز پیش!- جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران برای مظلومیت مردم یمن، یک هفته‌ای روزه گرفتند لیکن وعده ناهارشان را بردند مناطق محروم! حرکتی، کاری و ابتکاری شبیه آنچه ما از وزوایی‌ها و ورامینی‌ها و علم‌الهدی‌ها سراغ داشتیم! و آنجا که ما مدعی پیشرفت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی هستیم، اشاره دارد به همین مفاهیم تمدن‌ساز! و علمدار شهید کربلای هویزه، خود یک مفهوم بود و هنوز هم هست! و چه خوش که این روزها سالگرد شهادت سیدحسین علم‌الهدی است! چند ماه پیش، متنی در مدح این شهید نوشتم! به مناسبت تولدش! آن ایام مشغول مطالعه زندگی و جنگ این شهید بودم! حتم کردم دیگر روی دست علم‌الهدی، شهید دفاع مقدسی نمی‌آید! لیکن چه حتم بی‌خودی! پیچک را می‌خوانی، فکر می‌کنی او در قله است! چراغی را همین‌طور! دستواره‌ها را همین‌طور! دقایقی را همین‌طور! املاکی را همین‌طور! بروجردی را همین‌طور! قجه‌ای را همین‌طور! دیشب وسط اسباب‌کشی، چشمم خورد به کتابی درباره شهید محمود شهبازی! خدای من! این دیگر که بود! و بعد که دوباره بروی علم‌الهدی بخوانی، باز تصور می‌کنی که قله را یافته‌ای! یکی از یکی معجزه‌تر! و انسان‌تر! و آدم‌تر! ۲ شبانه‌روز شهید شهبازی نخوابیده باشد و بعد نیمه‌شب، او را ببینی که مشغول شستن لباس بچه‌رزمنده‌هاست و بعد هم بفهمی که رفته ایستاده به نمازشب! و های‌های گریه در قنوت! که ببخش خدایا! گناهانم را!
لطفا به نادرشاه افشار بگویید دیگر لشکر نکشد! این بچه‌ها از راه قلب وارد می‌شوند! و حججی هم نگاهش را تا قلب آن جوان ساحل عاجی امتداد داد که من در اربعین‌نوشت‌های امسالم، نوشتم! آری! پیشرفت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی یعنی این و الا حتی در محلات هنوز هم زاغه‌نشین ریودوژانیرو اداره برق وجود دارد! انقلاب اسلامی، سنگ‌بنای یک تمدن الهی است که ما تازه در ابتدای راه آن هستیم.
چهارم - آقای ابطحی! اشاره کنم اما به پیشرفتی دیگر! و کرامتی دیگر! و لطف و محبتی دیگر! شما با وجود این اعترافات و صدالبته بدون هیچ معذرتی، دعوت می‌شوید بیت رهبری! و آنکه از شما هم بیشتر در فتنه نقش داشت، وزیر می‌شود! شهردار می‌شود! و آن وقت این است برخورد فنارسه به قول جلال با معترضین! یا ترکیه! لذا کاش عوض این توئیت‌ها، یک توئیت عذرخواهی بزنید از ۴۰ میلیون رأی! نیز از حضرت آقا! ۸۸ اگر جلوی فتنه علیه انتخابات نمی‌ایستادند ایشان، والله ۹۲ و ۹۶ و هیچ سال دیگری، دیگر نمی‌شد در این کشور انتخابات برگزار کرد! آن روز که در بیت رهبری دیدم‌تان، در دل گفتم؛ ما کرامت این نظام و این رهبر را متوجه می‌شویم اما چند تا نقطه‌چین! عوض شما بودم، همین الان یک توئیت عذرخواهی بابت تهمت سخیف تقلب در انتخابات 88 می‌زدم، بلکه شهادت داده باشم به وجدانم! یا علی!

یک سناتور آمریکایی می‌گوید آمریکا هر روز در حال دور شدن از دموکراسی و نزدیک شدن به شکلی از دولت اُلیگارشیک است. برنی سندرز، سناتور دموکرات آمریکایی که به انتقاد از ساختارهای حکومتی آمریکا شناخته می‌شود در صفحه تایید شده خود در شبکه اجتماعی توئیتر نوشت: «جیمی کارتر راست می‌گفت آنگاه که گفت آمریکا یک الیگارشی است با رشوه‌های سیاسی نامحدود». وی در این توئیت تصریح کرد که آمریکا هر روز از دموکراسی دورتر و به شکلی اُلیگارشیک از حکومت نزدیک می‌شود. سندرز نوشت: دموکراسی باید بر مبنای «هر فرد، یک رای» شکل بگیرد، نه اینکه میلیاردرها انتخابات را بخرند. سندرز بشدت منتقد سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده است. وی در انتخابات سال 2016 نیز رقیب هیلاری کلینتون در رقابت‌های درون‌حزبی حزب دموکرات بود اما نتوانست به دور نهایی انتخابات راه پیدا کند.

حسن رضایی: خدا رحمت کند عزت‌الله انتظامی را. درخشش او در فیلم «گاو» هرگز از حافظه سینما و مردم هنرپرور ایران نخواهد رفت. این روزها هرچه به وضعیت خودمان و نسبت آن با برجام، SPV، دلار، پوشک، رب گوجه‌فرنگی، جلیقه‌زردها، سازمان خصوصی‌سازی، استعفای وزیر بهداشت، غیره و غیره نگاه می‌کنم، بیشتر و بیشتر یاد فیلم گاو در ذهنم زنده می‌شود. داستان فیلم از این قرار است که گاو مش‌حسن مرده و اهالی ده جنازه‌‌‌‌اش را در چاه انداخته‌‌‌‌اند، مشتی اما نمی‌تواند واقعیت را بپذیرد و مدعی می‌شود من خودم گاو مش‌حسن هستم! نسبت ما با دنیای غرب هم طی سال‌های گذشته مدام در چنین وضعیتی بوده است. در حالی که «فرانسیس فوکویاما» از پایان نئولیبرالیسم سخن می‌گوید، اینجا کسانی با ژست باسوادی و مفروض گرفتن نئولیبرالیسم به عنوان جامعه ایده‌آل بشر، مکرر توصیه‌‌های سی‌گانه یک شهروند تراز آن دنیای موهوم و رو به فروپاشی را برای ما فهرست می‌کنند!
این در حالی است که دانشجویان علوم انسانی ما اکنون بیش از آنکه در دانشگاه‌ها، علوم انسانی غرب را بخوانند، با «تاریخ علوم انسانی غرب» سر و کار دارند. فصل فلاسفه و متفکران بزرگ در غرب سپری شده و حتی روشنفکری غرب هم در جرگه اموات قرار دارد و دیگر خبری از امثال «ژان پل‌سارتر» و «راسل» در میان نیست. فوکویاما نیز با آنکه می‌فهمد غرب در بن‌بست تاریخ گیر افتاده، دورنمای روشنی از جوشش تفکری نو به مخاطبانش ارائه نمی‌کند و تنها از نوعی بازگشت به سوسیالیسم سخن می‌گوید که چیزی جز ارتجاع و یک دور باطل نیست. اساس غرب بر قدرت سرمایه بنا شده و خلاف نظر کسانی که امثال ترزا می ‌و ترامپ را با تاچر و ریگان قیاس می‌کنند، واقعیت این است که اگر بابای تاچر و ریگان هم اکنون حاضر بودند، همین قدر مانند ترامپ، ترزا می ‌و مکرون حقیر و قابل ترحم جلوه می‌کردند، چرا که بحران از کلیت سیستم است و نه از اشخاص!
ما در ایران اما کسانی را داریم که سال‌هاست به همین غرب رو به موت دخیل بسته‌اند تا مشکل آب خوردن ما را حل کند؛ غربی که بیش از آنکه در اختیار اوباما یا ترامپ باشد، در سلطه سرمایه‌دارانی است که نئولیبرالیسم آنقدر دست آنها را باز گذاشته که به دولت‌ها هم پاسخگو نیستند. آنها تنها به افزایش سود و سرمایه خود می‌اندیشند، نه به نگرانی‌‌های ما، آقای ظریف و جلیلی پیرامون برجام یا مثلا سخنان جلیقه‌زردها!
غرب مانند گاو مش‌حسن در چاه افتاده، ولی غرب‌پرستان اینجا اصرار دارند آن را نه گاو مش‌حسن، که «کدخدا» معرفی کنند. وقتی هم که افسانه کدخدایی‌شان رنگ می‌بازد، دست‌بردار نیستند و به هر صورتی سعی دارند با خصوصی‌‌سازی آموزش، بهداشت، مسکن و همه‌چیز، خودمان را تبدیل به غرب کنند تا به هر حال اثبات کنند گاو مش‌حسن زنده است! غرب‌گرایان در این راه حتی شکست‌‌های غرب را پیروزی جلوه می‌دهند و اعلام خروج نیروهای آمریکایی از سوریه را هم تهدیدی برای جمهوری اسلامی جا می‌زنند! مش‌حسن‌ها اما سرانجام چاره‌ای جز دیدن حقیقت نخواهند داشت. حقیقت همین است که: «رژیم صهیونیستی که در 2 جنگ قبلی با گروه‌های مقاومت، در برهه‌ای بعد از ۲۲ روز و در برهه‌ای دیگر بعد از ۸ روز درخواست آتش‌بس کرد، در آخرین درگیری، بعد از ۴۸ ساعت خواستار آتش‌بس شد و این یعنی به زانو درآمدن رژیم غاصب صهیونیستی».
گاو مش‌حسن از این چاه بیرون آمدنی نیست ولی مش‌حسن‌ها از فرط دلبستگی به گاو توان دیدن حقایق پیرامونی خود را هم ندارند. شکست غرب در لبنان، سوریه، عراق، یمن و فلسطین، واقعیاتی نیست که عواقب آن در ادامه قرن 21 برای گاوهای در چاه افتاده قابل جبران باشد. لذا وقتی رهبر انقلاب می‌فرمایند: «تشکیل دولت فلسطینی در تل‌آویو محقق خواهد شد»، از حقیقتی مبتنی بر واقعیات میدانی سخن می‌گویند، نه از آرزویی دور و دراز. خروج نیروهای آمریکا از سوریه را نیز نمی‌توان فارغ از این فضای کلی بررسی کرد، ولو اینکه ترامپ با لجبازی و تنها به‌خاطر عمل به وعده‌‌های انتخاباتی‌‌‌‌اش دست به این کار زده باشد. خروج نیروهای آمریکایی از سوریه برای کسانی که حضور آنها هم تاثیری در شلیک موشک به 5 کیلومتری‌شان نداشته، تهدید نیست، فرصت البته شاید باشد!

 آیت‌الله‌العظمی جوادی‌آملی در اظهاراتی با اشاره به دشمنی تاریخی آمریکا گفت: کفاری که از دشمنی دست برنمی‌دارند، شما هم با آنها دشمن باشید، حواس‌تان جمع باشد. 5 سال قبل که مسؤولان امور خارجه آمده بودند به آقایان گفتم وقتی با آمریکایی‌ها دست می‌دهید، انگشتان‌تان را بشمارید!
به گزارش «وطن‌‌امروز»، وی با تشریح اظهارات خود به مسؤولان وزارت امور خارجه خاطرنشان کرد: به آنها گفتم اینها به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند، ما در کودتای ۲۸مرداد آمریکایی‌ها را دیدیم. بعد از 3 سال هم گفتیم که دیاثت سیاسی هم وجود دارد، مواظب باشید. قبل از اینکه دیگران بگویند برجام خطر دارد، ما به اینها گفتیم.
وی افزود: دشمنان به عهد خود پایبند نیستند؛ نمونه بارز عهدشکنی را بعد از قطعنامه دیدیم؛ صدام رؤسای همه کشورهای عربی را به ایران فرستاد و با امام مذاکره کردند تا قطعنامه را بپذیریم ولی سال‌ها بعد وقتی پذیرفته شد عملیات مرصاد را علیه ما راه انداختند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، این مرجع تقلید در پایان خاطرنشان کرد: آدم وقتی با کفار معامله می‌کند انگشتش را می‌شمارد ولی اگر خدای ناکرده فریب بخورد، دیگر تقصیر خودش است.
آیت‌الله جوادی‌آملی موضوع دیاثت سیاسی را نخستین بار اردیبهشت‌ماه 95 در دیدار محمدرضا عارف مطرح کرده بود. این مرجع تقلید در آن دیدار با بیان اینکه دیاثت یا اخلاقی است یا سیاسی، عنوان کرد: کسی که بیگانه را راه می‌دهد دیوث سیاسی است. بیگانه را در حریم خود راه دادن و وارد حریم غیر شدن با غیرت
سازگار نیست.
هشدارهای اقتصادی آیت‌الله
آیت‌الله‌العظمی جوادی‌آملی 2 روز پیش نیز درباره موضوعات اقتصادی هشدارهای مهمی را در دیدار وزیر امور اقتصادی و دارایی مطرح کرده بود. وی با بیان اینکه مال مانند ستون فقرات بوده و یکی از دلایل قیام ملت‌ها و ایستادگی آنها به آن وابستگی دارد، ادامه داد: با توجه به اهمیت مال نباید مدیریت آن در دست افراد نالایق باشد و اگر مال به عنوان ستون فقرات آسیب ببیند، درمان آن کار هر کسی نبوده و نیاز به متخصص برای ترمیم دارد. مرجع تقلید شیعیان با تأکید بر اینکه طبق نص قرآن نباید مال و ثروت جامعه تنها در اختیار دولت باشد، ابراز کرد: مال و ثروت مانند خونی است که باید در وجود تمام اعضا و بدنه جامعه در گردش باشد و هر عضوی بر‌اساس ظرفیت و شایستگی خود از آن استفاده کند.
استاد برجسته حوزه علمیه خاطرنشان کرد: اگر کسی عرضه تولید داشته باشد باید از ثروت استفاده کند ولی اگر کسی عرضه ندارد، نباید به واسطه رشوه و زد و بند بیش از لیاقت خود از جامعه بهره‌مند شود. ما باید مانند کشاورزانی که گندم را به امیدی انبار کرده‌اند، مواظب باشیم موش‌هایی به ذخایر مملکت نفوذ نکرده و به آن آسیب نرسانند. آیت‌الله جوادی‌آملی در بخش دیگری از سخنانش در دیدار وزیر اقتصاد، شرط مصون ماندن از تحریم‌های دشمنان را مقابله با بی‌نظمی مالی در کشور عنوان کرد. وی با بیان اینکه باید مراقب خطر نفوذ غارتگران به ذخایر و داشته‌های کشورمان باشیم، تصریح کرد: به لطف خداوند ما همه‌چیز در این کشور داشته و از همه امکانات برخورداریم و اگر اختلاس و بی‌نظمی مالی در کشور نباشد هیچ‌گاه تحریم‌ها تأثیری نخواهد داشت.
آیت‌الله جوادی‌آملی با تأکید بر اینکه مادامی‌که اختلاسگران را از ثروت و دارایی کشور دور نکرده و نظام بانکی خود را اصلاح نکنیم شکست قطعی است، اظهار داشت: امیدواریم با تلاش مسؤولان شاهد رفع کامل مشکلات باشیم.