وزیر نفت با اشاره به وضعیت فعلی بازار نفت، اظهار داشت: در جنگ تجاوزگرانه فعلی آمریکا علیه ایران، نفت نوک پیکان قرار دارد، بنابراین باید کمک کنیم تا با سربلندی از این شرایط خطیر عبور کنیم و رویای به صفر رساندن صادرات نفت ایران تحقق نخواهد یافت و با تمام توان این سیاست تحریمی را با شکست روبه‌رو می‌کنیم. بیژن نامدارزنگنه با بیان اینکه عرضه و تقاضای نفت در بازار جهانی شکننده است، اظهار داشت: بیانیه‌های آمریکا و همپیمانان منطقه‌ای آنها برای اطمینان دادن به بازار و جلوگیری از افزایش قیمت نفت بیش از هر چیز بیانگر نگرانی آنها از بی‌ثباتی بازار نفت است و در این اوضاع شکننده نمی‌توان اطمینان داشت که به اندازه نیاز بازار نفت تولید شود. وی اضافه کرد: اساساً برخی کشورهای منطقه ظرفیت مازاد خود را برای تحریک آمریکا و وارد کردن فشار به ایران و آرامش خیال مصرف‌کنندگان بیش از واقعیت و توان خود اعلام می‌کنند لذا ضمن اینکه اعلام می‌کنم خواب آمریکا برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران تعبیر نخواهد شد، تکرار می‌کنم که آمریکا و همپیمانانش با سیاسی کردن نفت و استفاده از آن به عنوان یک سلاح، مرتکب اشتباهی خواهند شد که با توجه به وضعیت شکننده بازار دود آن به چشم خیلی‌ها خواهد رفت. گفتنی است روز گذشته وزیر نفت با حضور در مجلس به پرسش هدایت‌الله خادمی، نماینده ایذه درباره  سیاست‌های گازی کشور در بخش خدمات گاز‌رسانی به روستاها و بخش‌های مختلف کشور و  گرفتن سهم بازار گاز دنیا پاسخ داد و نمایندگان مجلس از پاسخ‌های زنگنه قانع شدند اما خادمی گفت از توضیحات وزیر قانع نشده است.

«سطح آب کم‌کم پایین می‌آید»؛ ما از اخباری که درباره سیل خوزستان می‌شنویم، چه تحلیلی داریم؟ چه جملات و عباراتی در اخبار، ما را نسبت به مسأله سیل خوزستان حساس می‌کند و با شنیدن کدام گزاره‌ها خیال‌مان راحت می‌شود! اصلا چقدر سیل را می‌شناسیم و سیستم مدیریت بحران کشور تا چه اندازه با چنین سیل‌‌‌هایی آشنایی داشته و خود را آماده آن کرده است؟ سیلی که گویا یکی از بی‌سابقه‌‌‌‌‌ترین سیل‌‌های قرن اخیر است و به همین جهت تجربیات کافی در میان مسؤولان و مردم برای مواجهه با آن وجود نداشته است. حالا اما وقتی اخبار از پایین رفتن سطح آب حکایت می‌کند، یک مواجهه کلی با این خبر این است که: «خب پس‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌! بخیر گذشت». یا اینکه کمی با طنز گفته شود: «آب از سر خوزستان گذشت». برای خوزستانی‌ها پایین آمدن آب تازه آغاز ماجرایی دیگر است. آغاز بحرانی دیگر و یک بلاتکلیفی که احساسش می‌کنند. برای آنها که زمین‌های کشاورزی‌شان زیر آب رفته، برای آنها که حالا خانه‌های‌شان محل مناسبی برای سکونت نیست، برای آنها که دام‌های‌شان بر اثر سیل تلف شده و برای آنها که معیشت‌شان در سال پیش‌رو دچار اختلالات جدی شده، پایین آمدن سطح آب معنای دیگری دارد. در این گزارش، دردمند روزهای آتی خوزستان شده‌‌‌‌‌ایم و نیازمندی‌های فوری مردم سیل‌زده، اولویت‌‌های امداد مالی و گروه‌های جهادی را بررسی کرده‌‌‌‌‌‌ایم. با آغاز روند تخلیه مناطق سیل‌زده و اسکان موقت مردم در کمپ‌ها و اردوگاه‌ها ساماندهی برای نحوه توزیع اقلام مصرفی و خوراکی شرایط مناسب‌تری نسبت به مناطق تخلیه نشده دارد. منظور از مناطق تخلیه ‌نشده البته روستاها و مناطقی است که اهالی‌شان در نزدیکی محل سکونت خود و در ارتفاعی بالاتر سکنای موقت گزیده‌‌‌اند. برخی در پشت‌بام خانه‌های‌شان چادر زده‌‌اند و برخی دیگر چادر اسکان موقت خود را روی تپه و ارتفاعی بالاتر نسبت به روستا بنا کرده‌‌‌اند. روستاهای دیگر نیز به‌واسطه سختی دسترسی اصلا امکان انتقال را نداشته‌‌اند که در محل زندگی خود با کمی فاصله زندگی می‌کنند. هوا روز به روز گرم‌‌‌‌‌‌تر می‌شود و سختی شرایط روزهای آتی قابل پیش‌بینی است. در این مرحله چند نکته اساسی پیرامون مناطق سیل‌زده مطرح است.

توزیع
شاید اینطور به نظر برسد که مسأله اصلی در مناطق سیل‌زده، مسأله تهییج به ادامه کمک‌رسانی و دل‌نگرانی مستمر برای خوزستان است و توزیع آخرین موردی است که باید به آن بپردازیم. واقعیت اما این است (تجربه زلزله بم و کرمانشاه و باقی حوادث و بلایای طبیعی این را تایید می‌کند) که مسأله توزیع چه‌ بسا مهم‌‌‌‌‌‌تر از باقی موارد است. اتفاقات اخیر و گزارش‌‌های رسیده از خوزستان نیز شاهدی بر این ادعاست که عدم توزیع مناسب اختلالاتی را در امداد‌رسانی متوجه منطقه کرده است. در یکی از گزارش‌های اخیر پیرامون سیل خوزستان اینطور می‌خوانیم: «در موازی‌کاری‌‌های بدون هماهنگی به روستایی 3 وعده غذا داده می‌شود و به روستای دیگر 3 نوبت اقلام بهداشتی‌ای که تاریخ مصرفش نیز در حال انقضاست. در حالی که روستای اولی به‌دلیل عدم دسترسی به اقلام بهداشتی در مضیقه است و روستای دومی نیاز به خوراک دارد. یکی از نیروهای فعال در منطقه هم تماس گرفته و از قاراشمیش بودن توزیع گلایه دارد: به روستایی غذا به اندازه کافی نرسیده اما در روستایی دیگر گاو و گوسفندها دارند به خوردن جوجه‌کباب و کوبیده عادت می‌کنند».
مساله توزیع نه فقط درباره اقلام خوراکی و مصرفی که درباره اقلام دارویی نیز با اشکالاتی روبه‌رو است. آنطور که معاون وزیر بهداشت گفته حدود ۴۲ میلیارد ریال از محل بودجه اختصاصی سازمان غذا در مناطق سیل‌زده هزینه شد تا در پوشش دارویی مشکل چندانی وجود نداشته باشد؛ حسابش را بکنید اگر مشکلات ذکر شده در توزیع کالاهای مصرفی و خوراکی درباره دارو هم وجود داشته باشد، چه خسارتی به کشور وارد می‌شود. بیماری‌‌های ناگهانی نیاز به درمان فوری دارند. این هم یک دودو تا چهارتای معمولی است؛ سیل که بیاید شرایط بهداشت محیطی با مشکل مواجه می‌شود، استحمام سخت می‌شود و بیماری‌‌‌هایی که عامل محیطی دارند فراوان می‌شوند. حالا در شرایط بحرانی آیا تدارکی برای این بیماری‌ها دیده شده است؟ توزیع دارو و درمان چطور؟

نیروهای امدادی کجا باشند؟
توزیع، مساله‌ای حیاتی در مناطق سیل‌زده است. گسیل نیروهای امدادی و جهادی داوطلب هم به منطقه با فروکش کردن سطح آب، کاهش پیدا کرده است. کاهش تعداد نیروهای خدماتی البته دلایل دیگری نیز دارد؛ بازگشایی دانشگاه‌ها، آغاز ماه مبارک رمضان، برخی نابسامانی‌ها در حوزه مدیریت منابع انسانی در مناطق سیل‌زده، خستگی گروه‌‌های مقدم در کمک‌رسانی و... به طور طبیعی باعث خواهد شد از تعداد نیروهای حاضر در منطقه کاسته شود. با این همه سوال مهم و اساسی‌ این است که خود نیروهای جهادی و امدادی به تناسب و نیاز منطقه تقسیم شده‌اند؟ بنا به اتفاقاتی که در مسأله توزیع شاهد آنها بوده‌‌‌‌‌‌‌ایم، توزیع نیروهای امدادی نیز به جهت نداشتن سر واحد باعث ناهماهنگی‌‌‌هایی در خدمت‌رسانی شده است. اتفاقا یکی از دلایل توزیع‌‌های نامتوازن اقلام خوراکی ناهماهنگی گروه‌هاست؛ خیریه‌‌های خودجوش و گروه‌های مردمی اعزامی از مساجد و محلات که با نیت‌‌‌هایی خالصانه و البته بدون نیازسنجی وارد مناطق سیل‌زده می‌شوند، ممکن است به جهت عدم مدیریت واحد، فعالیت‌شان بی‌ثمر شود. تعدد نیروهای جمع‌آوری کمک یکی از موهبت‌‌های ملی در شرایط اینچنینی است اما ناهماهنگی‌ها در توزیع می‌تواند خسارت‌بار باشد. آنچه مشهود است اینکه لازمه توزیع مناسب مدیریت و هماهنگی در یک ستاد مرکزی است.  در سیل خوزستان چند گروه جهادی مورد نیاز وجود دارد که بعضی فوریتی و بعضی بلندمدت است. امروز گروه‌‌های جهادی پزشکی، فرهنگی، آموزشی، روانشناسی و سازندگی اولویت‌‌های اصلی حضور در منطقه هستند. گروه‌‌های جهادی باید برنامه‌‌ریزی 2 ماهه به جهت خدمت‌رسانی‌‌های فوریتی داشته باشند.
جهادی‌‌های پزشکی و روانشناسی باید به هلال‌احمر استان محل اعزام خود یا به قرارگاه جهادی امام رضا رجوع کنند تا ساماندهی و برنامه‌‌ریزی منطقی انجام دهند.
جهادی‌‌های سازندگی‌ باید به سپاه استان خود رجوع کنند. در سیل خوزستان 8 سپاه استانی شامل تهران، کرمان، چهارمحال‌وبختیاری، هرمزگان، مرکزی، بوشهر، یزد و فارس به‌عنوان سپاه معین به کمک سپاه خوزستان آمده‌اند و گروه‌‌های جهادی اگر جزو این 8 استان هستند باید به سپاه استان خود مراجعه کنند و آنها این افراد را در شهرستان‌‌های استان خوزستان که زیر نظر این 8 سپاه تقسیم‌‌‌بندی شده‌اند، توزیع می‌کنند. گروه‌‌های جهادی غیر این 8 استان نیز اگر به سپاه استانی خود رجوع‌کنند، آنها را به این 8 سپاه متصل می‌کنند.
 گروه‌‌های جهادی فرهنگی و آموزشی می‌توانند به قرارگاه جهادی امام رضا، ستاد مردمی امام رضایی‌ها و آموزش‌وپرورش استان خود رجوع کنند.
گروه‌‌های جهادی، خیریه‌ها و کانون‌‌های دیگر هم اگر می‌خواهند حضور مثمرثمری در مناطق سیل‌زده خوزستان داشته باشند باید در قالب‌‌های بالا توزیع شوند.
 

نیازهای ضروری و فوری
نیازمندی‌های ضروری و فوری در مناطق سیل‌زده را می‌توان به چند دسته مهم تقسیم‌‌‌بندی کرد. اقلام خوراکی و دارویی، امکانات حداقلی زندگی در شرایط بحرانی و نیازمندی‌های ضروری جهت تغذیه و انتقال دام‌ها از اصلی‌‌‌‌‌ترین نیازهای فعلی مردم در مناطق سیل‌زده است. اگرچه مردم می‌توانند بسیاری از این اقلام را تهیه کنند، اما برخی از آنها به دلیل هزینه بالا و داشتن جنبه حاکمیتی فقط از سوی مسؤولان قابل حل است. مثلا در موضوع انتقال دام‌ها و حل فوری مشکلات کشاورزان وزارت جهاد کشاورزی می‌تواند مسؤولانه‌‌‌‌‌‌تر برای حل مسائل اقدام کند.
کمک‌‌های مالی  شاید در اولویت‌‌‌‌‌ترین راه برای کمک به سیل‌زدگان جمع‌آوری کمک‌‌های مالی باشد تا ستادهای درگیر بتوانند به‌صورت برنامه‌‌ریزی شده به خرید و هزینه‌کرد اقلام مورد نیاز مبادرت کنند. کد واریزی *780*112# هلال‌احمر و *8877*99# برای کمیته امداد در نظر گرفته شده تا کمک‌‌های مردمی را جمع آوری کند.
اقلام خوراکی در حال حاضر هیات‌ها و موکب‌ها، اردوگاه‌های وابسته به سپاه و... با برنامه‌ریزی‌‌های مشخص غذای روزانه مردم در مناطق سیل‌زده را آماده می‌کنند. با این همه مناطقی که دسترسی‌‌های محدودتری به آنها وجود دارد، برای دریافت غذای گرم با مشکل مواجهند. از همین رو غذاهای کنسرو شده می‌تواند یکی از نیازهای اساسی مردم منطقه باشد. همچنین آذوقه خشک اعم از برنج، نان و آب نیز جزو اقلام توصیه شده است.
اقلام دارویی با توجه به شرایط پیش‌رو در مناطق سیل‌زده، اقلام دارویی که جهت مقابله با گرمازدگی جنبه مصرفی دارند، توصیه می‌شود. پودر بچه یکی از این نیازهاست. مردم منطقه به دلیل زندگی بیرون از منازل خودشان و بدون امکانات سرمایشی حتما با مشکلات بیشتری نسبت به سال‌های قبل مواجه خواهند بود؛ مشکلاتی که ناشی از گرماست. همچنین به دلیل زندگی در محیط بیرونی و احتمال گزیدگی توسط جانوران گزنده از جمله عقرب و... داروها و امکاناتی برای درمان گزیدگی از نیازهای مردم منطقه است.
امکانات حداقلی زندگی در شرایط بحرانی  همان‌طور که گفته شد، گرما اساسی‌‌‌‌‌ترین مسأله امروز و هفته‌‌های آتی مردم خوزستان است. آنها تا پیش از سیل در خانه‌‌های خود در حداقلی‌‌‌‌‌ترین حالت از یک کولر یا وسیله سرمایشی دیگر استفاده می‌کردند و در شرایط سخت گرما به وسیله این امکانات بر گرما غلبه می‌کردند. امروز و با توجه به تخلیه منازل و اسکان در محیط‌‌های بیرونی اعم از چادر و... یا از بین رفتن وسایل سرمایشی در نتیجه سیل، نیاز به تجهیزات سرمایشی ضروری است. اسپیلت‌‌های بزرگ برای کمپ‌ها و اردوگاه‌ها، کولر گازی و پنکه از وسایل مورد نیاز مردم منطقه است که تهیه آنها جز با مدیریت مناسب مسؤولان ممکن نخواهد بود. در شرایط اینچنینی (گرما، زندگی در محیط بیرونی و...) مزاحمت حشرات هم وجود دارد. ارسال «پشه‌بند» یکی از توصیه‌‌های مکرر نیروهای حاضر در منطقه است.
انتقال دام‌ها و تهیه علوفه یکی از دغدغه‌‌های روستاییان منطقه و نگرانی‌های‌شان مربوط به چگونگی نگهداری دام‌ها در شرایط سیل است. برخی تا امروز اقدام به انتقال دام‌‌های خود کرده‌‌اند که در این مسیر ممکن است تلفاتی هم داده باشند. این موضوع جز با امداد دستگاه‌های حاکمیتی رفع نمی‌شود. از طرفی از بین رفتن مزارع و انبارهای علوفه نیز باعث شده مشکل تغذیه دام‌ها نیز بر مشکلات قبلی افزوده شود.
تجهیزات بهداشت محیطی نامتعارف بودن وضعیت زندگی در مناطق سیل‌زده باعث می‌شود بهداشت محیطی با مخاطرات جدی مواجه شود. به گزارش یکی از حاضران در مناطق سیل‌زده، حتی در مناطق شهری، پس از فروکش کردن سیل، فاضلاب سطح خیابان و محل عبور و مرور و زندگی روزمره مردم را گرفته است. شهرداری‌ها عملا در بخشی از مناطق سیل‌زده خوزستان از سامان افتاده‌‌اند و کاری در جهت بهداشت محیطی انجام نمی‌شود؛ بهانه هم سیل است. در برخی مناطق زباله‌‌های انباشته شده روی هم باعث بیماری نیز شده است. در مناطق روستایی وضع بدتر است. برخی نقاط پر است از زباله‌‌های باقیمانده از پسماند غذاها و ظروف یکبار مصرف که همتی برای جمع‌آوری آنها نمی‌شود. به همین جهت ارسال وسایل و تجهیزات جمع‌آوری و از بین بردن زباله‌ برای منطقه حیاتی است.
نیروی انسانی علاوه بر آنچه به عنوان اقلام ضروری بیان شد، امروز وجود نیروی انسانی کافی هم یکی از فوریت‌‌های جدی خوزستان است. اگرچه فضای همیاری در کمک به خوزستان بسیار بالا بوده است اما این حجم کمک در برابر وسعت عظیم حادثه کوچک‌‌‌‌‌‌تر است! آب در مناطق شمالی خوزستان در حال فروکش کردن است و آنجا نیاز به لایروبی و بازسازی دارد! در مناطق جنوبی خوزستان آب در حال بالا آمدن است و نیاز به ساخت سیل‌بند برای محافظت از شهرها و روستاها دارد. در کنار این مسأله نیروهای جهادی پشتیبانی اعم از پزشکی، آموزشی و فرهنگی نیز بشدت مورد نیاز است و با آغاز فصل گرما نیازشان بیشتر هم احساس می‌شود؛ لذا نیروهای جهادی باید هر چه سریع‌تر سازماندهی خود را برای اعزام از طرقی که در گزارش گفته شده انجام دهند.

گروه بین‌الملل: سیدعبدالملک بدرالدین الحوثی، دبیرکل جنبش انصارالله یمن، که برای نخستین‌بار در گفت‌وگویی اختصاصی با یک شبکه تلویزیونی شرکت می‌کرد، در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی المسیره گفت: شهادت صالح الصماد (رئیس پیشین شورای عالی سیاسی یمن) به دست متجاوزان به یمن، حادثه‌ای دردناک و جانسوز برای ملت عزیز ما بود اما در عین حال شهادت وی عامل مهمی بود که باعث تقویت مقاومت ملت یمن شد. وی ادامه داد: حضور مردمی گسترده در میادین در پنجمین سال تجاوز دشمنان به خاک یمن، برای این ملت چیز عجیبی نیست. این حضور گسترده نشان‌دهنده ثبات و مقاومت و قهرمانی این ملت است. مردم یمن از همان آغاز تجاوز، در عرصه‌‌های مختلف و در میادین نبرد فعالانه حضور داشتند و فداکاری‌های بزرگی از خود نشان دادند و این مساله برای ملت ما چیز عجیبی نیست که برای گرامی‌داشت پنجمین سال مقاومت در برابر متجاوزان چنین حضور گسترده‌ای داشته باشند. ملت یمن از پشتوانه بزرگی از ارزش‌ها، اصول و اخلاق برخوردار است. درباره طولانی شدن تجاوز علیه یمن باید بگویم تجاوز علیه یمن 2 جنبه دارد؛ یک جنبه به ملت عزیز ما مربوط می‌شود. از آنجا که این تجاوز در حجم گسترده‌ای انجام شده کاملاً طبیعی است که ملت ما نتواند به‌طور مستقیم و در میدان نبرد به این تجاوزگری پایان دهد اما خود اینکه ملت یمن توانسته در این برهه طولانی در برابر این حجم از تجاوز مقاومت کند، پیروزی محسوب می‌شود. از جنبه دشمنان، همین که این برهه طولانی شده است برای آنها شکست محسوب می‌شود. وقتی ما به‌طور کلی به حوادث منطقه نگاه کنیم برخی حوادث مدت زمانی طولانی به درازا کشیده است، به‌عنوان مثال جنگ در سوریه که از سال 2011 آغاز شده و تاکنون ادامه پیدا کرده است یا درگیری‌های لیبی که آن نیز از سال 2011 آغاز شده و تاکنون ادامه یافته است. از این‌رو بحران‌‌های امنیتی، نظامی و سیاسی که منطقه با آن مواجه بوده غالباً طولانی‌مدت بوده است. سیدعبدالملک بدرالدین درباره عواملی که باعث شده است ملت یمن بتوانند در برابر متجاوزان مقاومت کنند، گفت: نخستین عامل توسل به خدا و توکل بر او بوده است. عامل ایمانی و معنوی عامل اصلی مقاومت و پایمردی مردم یمن در برابر متجاوزان بوده است. پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره مردم یمن فرموده است: الایمان یمان و الحکمه یمانیه (ایمان و حکمت یمنی است). ایمان عبارت از اصول، ارزش‌ها و اخلاق است. ایمان اصولی دارد که در رأس آن مخالفت با بندگی برای غیر خداست. ایمان ارزش‌های بزرگی دارد که از جمله این ارزش‌ها عزت و کرامت است. ملت یمن با استناد به این اصول و ارزش‌‌های ایمانی توانست دست به تحرک بزند و این حجم گسترده از تجاوزگری را تحمل کند و در این راه دست به فداکاری بزند. عامل دیگر که باعث مقاومت مردم یمن در برابر متجاوزان شده، هوشیاری است. همچنین حجم جنایت‌‌های وحشتناک و شنیع متجاوزان نیز اثر مهمی در تحریک این ملت داشت و مردم را به این سمت سوق داد که تحمل خود را بالا ببرند و صبر کنند. دبیرکل جنبش انصارالله یمن گفت: اینکه گفته می‌شود جنگ یمن چشم‌انداز روشنی ندارد، درواقع برای متجاوزان چشم‌انداز روشنی ندارد. این آنها هستند که به مرحله‌ای رسیده‌‌اند که هیچ چشم‌انداز روشنی ندارند. ما ملت یمن امیدمان به خداوند متعال است و از بر حق بودن آرمان خویش کاملاً آگاه هستیم، از این رو در برابر ما چشم‌انداز مهمی هویدا است که ثمره مقاومت، دلاوری‌ها و مقاومت ما در برابر متجاوزان است. اما نکات مهمی وجود دارد که به این مساله مربوط می‌شود. مجموعه‌ای از حوادث در منطقه وجود دارد؛ مانند مساله فلسطین، بحران سوریه، بحرانی که عراق با آن دست به گریبان بود و بحران لیبی. از این‌رو منطقه به‌طور کامل با زایشی دشوار و حوادثی بزرگ روبه‌رو است. 2 طرف اصلی که به حوادث ارتباط دارند آمریکا و اسرائیل هستند. دخالت آمریکا و اسرائیل در این حوادث و ساخت این حوادث، مشکلات، جنگ‌ها، بحران‌ها و استفاده از این مشکلات و به‌کارگیری این بحران‌ها- چه در عرصه یمن باشد و چه در دیگر مناطق- نقش عمده‌ای در پیچیده شدن حوادث و طولانی شدن این حوادث دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تصور نمی‌کنید گفت‌وگو با طرفی که هیچ اختیاری از خود ندارد (نمایندگان عبدربه منصور هادی، رئیس‌جمهور مستعفی و فراری یمن) هیچ فایده ندارد و صرفاً هدر دادن وقت است، گفت: ما حضور در چنین مذاکراتی را بی‌فایده نمی‌دانیم هرچند در بسیاری موارد پیش‌بینی می‌کنیم که دشمن برای به شکست کشاندن این مذاکرات تلاش کند و اساساً در این گفت‌وگوها جدیتی نداشته باشد. دبیرکل جنبش انصارالله یمن درباره توافق استکهلم گفت: ائتلاف متجاوزان و مزدوران‌شان از زیر بار اجرای توافق استکهلم شانه خالی می‌کنند و می‌کوشند این توافق را به اجرا درنیاورند. بسیاری از مسؤولان انصارالله نیز این مساله را کاملاً توضیح داده‌‌‌اند. توافق استکهلم اساساً یک توافق بشردوستانه است و به سازمان ملل متحد یک نقش نظارتی در بندر الحدیده می‌دهد و الحدیده را به لحاظ نظامی یک منطقه بی‌طرف قرار می‌دهد اما ارتباط وضعیت اداری و امنیتی منطقه الحدیده با صنعا را حفظ می‌کند. ما در بسیاری از سخنرانی‌ها و دیدارهای خود گفته‌‌‌‌‌ایم وجود نقش نظارتی سازمان ملل متحد بر بندر الحدیده نشان می‌دهد توافق استکهلم بر این اساس انجام شده که وضعیت اداری و امنیتی الحدیده با صنعا مرتبط باقی بماند اما پس از امضای این توافق، طرف مقابل کوشید مساله ارتباط امنیتی و اداری الحدیده با صنعا را دور بزند و با ارائه ایده‌‌های ساده‌لوحانه و غیرعملی به گونه‌ای خود را شریک در اداره بندر الحدیده قرار بدهد. هم‌اکنون فرصتی برای اجرای گام نخست و مرحله نخست توافق وجود دارد و می‌توان در این زمینه به تفاهم‌‌‌هایی دست پیدا کرد، به این معنا که فرآیندی رخ دهد که از یک سو در زمینه بنادر گامی برداشته شود و از سوی دیگر مزدوران و اماراتی‌ها نیز گامی برداشته و از برخی مناطق عقب بنشینند. ما در انتظار اجرای اقدامی که اخیراً درباره آن توافق انجام شد، هستیم و امیدواریم این اقدام، مشوقی برای برداشته شدن گام‌‌های دیگر و تکمیل اجرای توافق باشد.
سیدعبدالملک بدرالدین الحوثی، دبیرکل جنبش انصارالله یمن درباره کنفرانس ورشو و حضور وزیر خارجه (دولت فراری و مستعفی) عبدربه منصورهادی در کنار بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفت: در آغاز باید بگویم مشروعیت از آن ملت مظلوم یمن است.
ملت مظلوم یمن به‌واسطه موضع برحق، آرمان درست و مظلومیت آشکاری که دارد از مشروعیت بهره‌مند است اما آنچه ائتلاف متجاوزان انجام می‌دهند دخالت در امور داخلی ما و دخالت در کار ملت یمن است. آنها چنین حقی ندارند، نه آمریکا چنین حقی را دارد نه انگلیس، نه اسرائیل، نه سعودی و نه امارات هیچ یک چنین حقی ندارند. آنها مشروعیتی ندارند. آنها نمی‌توانند از فرمان بیگانگان که امارات و سعودی باشند سرپیچی کنند. حتی عبدربه منصورهادی نمی‌تواند به عدن بیاید مگر آنکه بیگانگان به او اجازه دهند و فقط به اندازه‌ای که امارات عربی متحده به او اجازه دهد می‌تواند در عدن باقی بماند. اگر امارات عربی متحده بخواهد او را از عدن بیرون کند، این کار را می‌کند و او را از این شهر بیرون می‌اندازد تا به ریاض بازگردد. بنابراین هر کاری که آنها می‌کنند تلاشی برای اشغالگری است و آنها به تمام معنای کلمه دست به اشغالگری زده‌‌اند و همه چیز را تحت فرمان خود گرفته‌‌اند و چنین وضعیتی هیچ‌گونه مشروعیتی ندارد.  مجری شبکه تلویزیونی المسیره از سیدعبدالملک پرسید شیپورهای رسانه‌ای متجاوزان از این مساله بسیار دم می‌زنند که شما تهدید خطرناکی برای سعودی محسوب می‌شوید، پاسخ شما به این مساله چیست؟ رهبر جنبش انصارالله یمن گفت: این ادعای آنها است. ما می‌گوییم ما نه در این مرحله، نه در مراحل گذشته و نه در هیچ مقطعی از تاریخ یمن خطری برای عربستان نبوده‌‌‌‌‌ایم، بلکه به لحاظ تاریخی این عربستان بوده است که علیه ما دست به تجاوزگری می‌زده و در امور داخلی یمن مداخله می‌کرده است و این مساله بر همگان آشکار است. چه در زمانی که یمن کشوری پادشاهی بود و چه در زمانی که نظام ریاست‌جمهوری بر یمن حاکم شد ما با دخالت‌ها و تجاوزهای عربستان روبه‌رو بوده‌ایم. سیدعبدالملک بدرالدین درباره مذاکره مستقیم با عربستان گفت: امکان اینکه ما پیام‌‌های‌مان را به سعودی منتقل کنیم یا آنها پیام‌‌های‌شان را به ما بدهند وجود دارد. با این حال مساله مذاکره مستقیم نیازمند این است که سعودی‌ها برای انجام این مذاکرات اراده جدی داشته باشند. بدرالدین افزود: ما در واکنش به کشورهای متجاوز اهداف مهم و راهبردی را در سر داریم. موشک‌‌های ما به ریاض و دورتر از ریاض، به ابوظبی و دوبی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، به اهداف حیاتی و حساس آنها می‌رسد. آنان مفهوم اهداف حیاتی و حساس را می‌دانند و امیدواریم از این کاری که آغاز کرده‌اند درس بگیرند.  وی درباره تجهیز یمن به تسلیحات گفت: تفاوت ما با عربستان و امارات این است که آنان تسلیحات را خریداری می‌کنند و ممکن است به تسلیحات پیشرفته مجهز شوند تا جایی که برای استفاده کردن از این سلاح هم نیاز به کارشناسان آمریکایی و انگلیسی داشته باشند، ضمن اینکه در تأمین لوازم یدکی این تسلیحات هم به بیگانگان و سازندگان سلاح نیاز دارند. به طور کلی آنان قدرت تولید تسلیحات را ندارند، حتی قدرت تعمیر و نگهداری از تسلیحات را هم ندارند اما ما با وجود امکانات محدود و شرایط دشوار، به فناوری ساخت مجهزیم. درست است که سطح تولید ما همچنان محدود است اما این مشکل به مرور زمان قابل حل است. به خواست خدا کارشناسان ما توانستند در این زمینه به مرحله یادگیری و پس از آن کسب تجربه برسند و در پی تولید بر آیند و تلاش ما این است که مرحله به مرحله توان تولید را بالا ببریم و همزمان چه در صنعت موشکی، چه در صنعت ساخت پهپاد یا دیگر تجهیزات، در پی ارتقای تولیدات‌مان بر آییم. دستیابی به توان تولید تسلیحات و تجهیزات نتیجه تلاش بی‌وقفه کارشناسان ما است، البته این دستاورد، تجربه کشورهای بسیاری است که در محاصره و تنگنا قرار گرفتند و در عین حال توانستند بسازند و توسعه دهند.  وی درباره طرح‌‌های ارتش و کمیته‌‌های مردمی برای مقابله گفت: ما خیلی نمی‌توانیم درباره طرح‌های‌مان برای برخوردها در دریا شفاف‌‌سازی کنیم اما در این زمینه سلاحی مهم، مناسب و فعال و همچنین ابزاری مناسب را در دست تولید داریم.  دبیرکل انصارالله در پایان گفت: از جمهوری اسلامی ایران چه مسؤولان و چه مردم تشکر می‌کنم، از همبستگی و همدردی آنها، موضع مثبت و مسؤولانه آنها. همچنین از ملت لبنان و ملت عراق و ملت سوریه تشکر می‌کنم. ما اطمینان داریم که ملت‌های عربی و اسلامی با ما همسو هستند اما بسیاری از ملت‌ها تحت فشار هستند و نمی‌توانند این همبستگی خود را اعلام کنند، البته در برخی نقاط این همبستگی‌ها مشاهده می‌شود مانند تونس، مصر و دیگر کشورها و حتی برخی اوقات در رسانه‌ها و شبکه‌‌های اجتماعی هم مطرح می‌شود. درست همانطور که با ملت فلسطین اعلام همبستگی می‌شود. اما ملت‌هایی هستند که حتی نمی‌توانند همبستگی خود را با ملت فلسطین اعلام کنند، حال چه برسد به اعلام همبستگی با یمن. امیدواریم این ملت‌ها نیز روزی از این بندها و محدودیت‌ها رهایی یابند.

بهزاد مهرکش: بیش از یک ماه از آغاز بحران سیل در چندین نقطه کشور می‌گذرد. در شرایطی که در هفته اول بحران، برخی تعلل‌ها در حوزه اجرایی نگرانی‌هایی را ایجاد کرده بود؛ گروه‌‌های جهادی و بسیج مردمی به موقع خود را به مناطق بحرانی رساندند. حوزه اقدامات گروه‌‌های جهادی نیز به موارد خاصی محدود نمی‌شود و جهادی‌ها تقریبا در همه حوزه‌ها به مردم خدمت می‌کنند؛ از لایروبی و پاکسازی تا خدمات مشاوره‌ای و فرهنگی. بسیجی‌ها در همه نقاط درگیر سیل حضور دارند و دوشادوش مردم شبانه‌روز در خط مقدم بحران سیل هستند. سرهنگ دکتر محمد زهرایی، رئیس سازمان بسیج سازندگی در گفت‌وگویی تفصیلی با «وطن‌امروز» بخشی از خدمات و اقدامات گروه‌‌های جهادی، تعداد گروه‌‌های مستقر و همچنین تقسیم کار آنها در استان‌های مختلف درگیر سیل در کشور را تشریح کرد.
***
  در هفته اول بحران سیل در کشور گروه‌‌های جهادی و بسیج مردمی پای کار بودند و به میدان آمدند. با این حال انتقاداتی در مناطق سیل‌زده نسبت به برخی غیبت‌های مدیران اجرایی و سوء تدبیرها وجود داشت. به نظر شما عملکرد مدیریت بحران در سیل اخیر چگونه بود؟
در مدیریت بحران 3 مرحله را باید به طور دقیق طی کرد؛ مرحله اول قبل از وقوع بحران است و مسؤولان باید برنامه‌‌ریزی لازم جهت هرگونه بحرانی را داشته باشند، مرحله دوم، مدیریت بحران در زمان وقوع بحران و مرحله سوم، مدیریت بعد از وقوع بحران است. معتقدم برنامه‌ها باید متناسب با جنس کار و بحران چیده شده باشد که متاسفانه در کشورمان اینگونه نیست؛ ما کشوری هستیم که در گسل زلزله قرار داریم و بحران‌‌‌هایی همچون سیل، زلزله، توفان و ریزگرد خطراتی است که کشورمان را تهدید می‌کند اما اکنون باید پرسید جای این بحران‌ها کجای سازمان مدیریت بحران است؟ با توجه به اعتبارات دولتی، هر سال یک میزان 10 یا 20 درصدی بر بودجه سال گذشته در موضوعات مختلف اضافه می‌شود، مثلا میراث فرهنگی در سال جدید تقاضای افزایش بودجه نسبت به سال گذشته می‌کند، در حالی که باید بودجه به مسائلی که اولویت کشور است تخصیص داده شود. مثلا موضوع ریزگردها در کشورمان در اولویت است و باید برای حل این مشکل، برنامه‌‌ریزی متناسبی شده و تعیین بودجه شود اما متاسفانه می‌بینیم اینگونه نیست و در نظام برنامه‌‌ریزی کشورمان، کار به این صورت پیش نمی‌رود. بخش عمده‌ای از مشکلات به دلیل ضعف مدیریت است و متاسفانه مدیران کشورمان در بازه زمانی کوتاه می‌خواهند برنامه‌‌ریزی و نتیجه‌‌‌گیری کنند، در حالی که باید از مدت‌ها قبل برای مواجهه با بحران‌ها برنامه‌‌ریزی کرد. مثلا رئیس‌جمهور یا وزیر و سایر مدیران دولتی پیش خود می‌گویند 4 سال بیشتر در رأس کار نیستیم و مشخص نیست آیا در دوران مدیریت ما بحرانی در کشور رخ بدهد؛ پس ممکن است برای مواجهه با سیل و زلزله برنامه‌‌ریزی و تعیین بودجه کنیم اما در طول این 4 سال مدیریت‌مان، این بحران‌ها واقع نشود؛ به همین دلیل تعیین بودجه برای مقابله با چنین بحران‌‌‌هایی را در اولویت برنامه‌‌های خود نمی‌بینند. دومین مشکل، عدم انگیزه در مدیران کشورمان برای مقابله با بحران‌‌های احتمالی است. متاسفانه جنس کاری این مدیران به گونه‌ای است که توانایی حل این مشکلات و بحران‌ها را ندارند.
  گروه‌‌های جهادی و بسیج مردمی از چه زمانی در بحران حاضر شدند؟
بسیج بزرگ‌ترین شبکه مورد اعتماد مردم است. گروه‌‌های جهادی بسیج همواره اولین گروه‌‌‌هایی هستند که بعد از وقوع سیل و زلزله به کمک مردم می‌روند و در بحران اخیر در استان خوزستان نیز می بینید گروه‌‌های جهادی در کنار مردم دست به کار شده‌‌اند و با استفاده از گونی و خاک در تلاش برای ساخت سیل‌بند و مقابله با بحران سیل هستند. با این حال معتقدم حق بسیج ضایع شده و برای جمع‌آوری کمک‌‌های مردمی به مناطق سیل‌زده حتی در اعلام شماره حساب کمک به حوادث غیرمترقبه بسیج هم تعلل و تاخیر وجود دارد.
در سفر اخیری که سردار غیب‌پرور، رئیس سازمان بسیج مستضعفین به استان ایلام و مناطق سیل‌زده داشت، یک پیرزنی به او گفت ما از این بحران سیل هم عبور خواهیم کرد و مشکلات حل خواهد شد و حضور شما مسؤولان بسیج و سپاه یقینا برای‌مان اهمیت دارد و همین که حضور پیدا کردید، برای‌مان روحیه‌ساز و قوت قلب است و چیزی نمی‌خواهیم؛ در حالی که نیاز مبرم به وسایل خانه داشت. همه اینها یعنی اینکه باید در دل مردم بود و با آنها همسو شد. توسط مردم می‌توان بحران‌ها را پشت‌سر گذاشت و مدیریت کرد. یقینا استفاده از گروه‌‌های جهادی و مردمی برای مقابله با بحران‌ها باعث سرعت عمل در کار و کاهش هزینه‌ها می‌شود اما می‌بینیم که برخی مدیران در مواقع بحران، عقب‌نشینی می‌کنند و ریسک‌پذیر نیستند.
  درباره اقدامات گروه‌‌های جهادی بسیج در مناطق سیل‌زده بیشتر توضیح دهید.
در ابتدای وقوع سیل، مدیریت بحران ما هم دچار زلزله شده بود و مشخص نبود باید چه کرد. مردم دچار بحران شده بودند و کمک می‌خواستند و موضوع اصلی که در دستور کار ما قرار داشت سازماندهی وحدت فرماندهی بود. در نهایت قرارگاه جهادی تشکیل شد و 32 سپاه استانی پای کار آمدند و بخش‌‌‌هایی از استان‌‌های سیل‌زده را به خود اختصاص دادند تا به مردم این نواحی کمک‌رسانی کنند و در حقیقت شکل امداد و نجات به مردم، شکل تازه‌ای به خود گرفت. بعد از وقوع زلزله کرمانشاه، تجربه‌‌‌هایی را کسب کردیم که بتوانیم با بحران‌ها مقابله خوبی داشته باشیم و به همین دلیل همان موقع پیشنهاد دادیم در 500 شهرستان کشورمان، هزار گروه جهادی داشته باشیم، یعنی هر شهرستان 2 گروه تا در مواقع بحران این گروه‌ها بتوانند در اسرع وقت به کمک مردم بشتابند. در سیل اخیر هم توانستیم با کمک چنین گروه‌هایی به مردم خدمت‌رسانی کنیم. در حال حاضر هر گروه جهادی متشکل از 10 تا 50 نفر است و در سیل اخیر، قبل از اینکه اعلامی شود، این گروه‌‌ها در مناطق سیل‌زده حاضر شده بودند. به عنوان مثال در حال حاضر 600 گروه جهادی بومی در استان خوزستان حضور دارند و این استان نیازی به پذیرش گروه جهادی میهمان و اعزامی از سایر استان‌ها ندارد.
  با توجه به تعطیلات ایام عید مشکلی برای فعالیت گروه‌‌های جهادی نبود؟ یعنی دچار پراکندگی نیروی انسانی به‌خاطر تعطیلات نبودید؟
اتفاقا تعداد قابل توجهی از گروه‌‌های جهادی که در ایام عید وظیفه محرومیت‌زدایی در مناطق محروم را داشتند، زمانی که بحران سیل در کشورمان شکل گرفت تغییر عملکرد دادند و به مناطق سیل‌زده رفتند. یعنی حتی زمانی که بحران هم نبود و ایام تعطیلات بود، گروه‌‌های جهادی ما در حال خدمت‌رسانی بودند.
  یکی از مشکلاتی که در همه بحران‌ها با آن مواجه هستیم، نیازسنجی دقیق مناطق بحرانی از یک سو و نحوه توزیع امکانات از سوی دیگر است؛ در این زمینه چه اقداماتی انجام شد؟
قرارگاه‌‌های جهادی در مناطق سیل‌زده نیازهای مردم را به ما اعلام می‌کردند؛ مثلا برای شهرستان آق‌قلا نیاز به 30 هزار کنسرو و 2 هزار چکمه بود و تلاش شد این اقلام و کمک‌ها با مدیریت صحیح در بین مردم توزیع شود. نیازسنجی‌‌های مردم توسط بسیج انجام و برای این کار، از پایگاه‌‌های بسیج و معتمدان محلات کمک گرفته شد و بسیج سازندگی مفتخر بود که بخوبی توانست این اقلام را بین مردم توزیع کند تا جایی که در آن منطقه هلال‌احمر و فرمانداری در برهه‌ای از بسیج برای توزیع اقلام کمک خواستند. در حقیقت یکی از عملکردهای بسیج سازندگی در سیل اخیر، اصلاح مدیریت توزیع اقلام و اجناس میان مردم و نیازسنجی‌ بود.
  درباره نحوه فعالیت گروه‌‌های جهادی در مناطق مختلف درگیر سیل و میزان حضور آنها بیشتر بگویید.
برای اینکه بحران سیل در استان گلستان نقطه آغازین بود و طبیعتا برای نخستین‌بار در خط خبرها قرار گرفت، بیشترین کمک‌‌های مردمی به سمت این استان روانه شد و سپاه هم برای حل مشکلات این استان بیشترین تلاش را کرد، چرا که نقطه آغاز بحران بود. بیش از صد کامیون و تریلی به استان گلستان اعزام شد و گروه‌‌های جهادی در این استان مشغول کمک به مردم شدند. در گلستان و مازندران هزار و 490 گروه جهادی حاضر شدند که بیش از 1100 گروه جهادی در گلستان بودند. بعد از وقوع سیل در استان لرستان، ابتدا گروه‌‌های جهادی بومی ورود کردند تا به مردم کمک کنند و سپس گروه‌‌های جهادی میهمان از سایر استان‌ها به لرستان اعزام شدند. عمق فاجعه در لرستان بیشتر بود؛ پل‌ها تخریب شده بود و در برخی نواحی با هلی‌کوپتر و بالگرد امکان کمک به مردم وجود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ داشت. ما با محوریت بسیج سازندگی، جلسه‌ای تشکیل دادیم و کمیته جهادی در آنجا شکل گرفت و گروه‌‌های جهادی با چکمه و بیل به دست به کمک مردم رفتند تا خانه‌های‌شان را پاکسازی کنند. نزدیک به 350 گروه جهادی در لرستان فعال شدند که 50 گروه از آن ها، میهمان بودند و یکی از نکات جالب، حضور گروه‌‌های جهادی طلاب و روحانیون در میان مردم بود. در گلستان و مازندران 700 طلبه داشتیم و در خوزستان هزار طلبه و همچنین 650 طلبه هم در لرستان به مردم در قالب گروه‌‌های جهادی و بسیجی کمک‌رسانی کردند و هم‌اکنون نیز در حال خدمت هستند. در استان ایلام نیز 49 گروه جهادی پای کار آمدند.
  مجموعا چند گروه جهادی وارد عمل شدند؟
بر اساس آخرین برآورد 2590 گروه جهادی به مناطق سیل‌زده اعزام شدند که جمعیتی بالغ بر 53 هزار نفر می‌شود. یقینا هیچ کشوری در جهان، اینقدر نیروی انسانی انقلابی و ارزشی ندارد که در مواقع بحرانی، بدون هیچ چشم‌داشتی به کمک مردم بشتابند.
  آیا فعالیت گروه‌‌های جهادی که هم‌اکنون در مناطق سیل‌زده حضور دارند فقط در حوزه عمرانی است یا اینکه در حوزه‌‌های فرهنگی، پزشکی و... هم فعالیت دارند؟
نه! طبیعتا فقط به حوزه‌‌های عمرانی ختم نمی‌شود؛ گروه‌‌های بسیج پزشکی هم در مناطق سیل‌زده حضور فعالی داشتند.  339 تیم پزشکی به تعداد 1268 نفر در مناطق سیل‌زده حضور پیدا کردند و  227 تیم پزشکی عمومی و 112 تیم پزشکی تخصصی به مردم سیل‌زده خدمات پزشکی ارائه کردند و توانستند به بیش از 16 هزار نفر از مردم خدمات‌رسانی کنند. در حوزه فرهنگی شاهد اعزام 120 گروه جهادی به مناطق سیل‌زده بودیم که در نیمه شعبان در شهرستان پلدختر ویژه‌برنامه‌ای برای مردم برگزار شد.
  وضعیت تخلیه آب از منازل، کوچه‌ها و خیابان‌ها اهمیت زیادی دارد اما به نظر می‌رسد بعد از آن، تازه گرفتاری‌‌های جدیدی شکل می‌گیرد و ابتدای برخی مشکلات جدی است؛ چه برنامه‌ای برای رفع این مشکلات وجود دارد؟
گروه‌‌های جهادی و بسیجی تا امروز موفق به پاکسازی 14 هزار و 930 خانه در مناطق سیل‌زده شده‌اند و این در حالی است که همچنان خانه‌‌های بسیاری وجود دارد که نیاز به پاکسازی دارد و هنوز به مرحله مرمت و بازسازی نرسیده است. گل‌ولای و همچنین لجن وارد خانه‌‌های مردم شده و گروه‌‌های جهادی تلاش می‌کنند به مردم در پاکسازی آن کمک کنند. تا امروز گروه‌‌های جهادی توانسته‌اند هزار و 100 کوچه و خیابان را تمیز کنند و 180 راه و 49 پل را بازسازی کرده‌اند. سپاه هم توانسته کار لوله‌‌گذاری را انجام دهد. در مناطقی از استان خوزستان طول سیل‌بندها به 4 کیلومتر می‌رسد. در حمیدیه 250 متر پارگی در سیل‌بند ایجاد شده بود که تلاش‌ها در جهت رفع این مشکلات توسط گروه‌‌های بسیجی، مردمی و جهادی انجام شد.  گاهی ساختن سیل‌بندها چندین شبانه‌روز به طول می‌انجامید. نظر سردار غیب‌پرور این بود که از ظرفیت مردمی با محوریت مساجد استفاده شود تا پای کار بیایند و هر مسجد، یک خانه بسازد و کمک کند. ما 70 هزار مسجد داریم که اگر اینها پای کار بیایند، 70 هزار خانه در مناطق سیل‌زده ساخته می‌شود و اگر هر کسبه‌‌‌ای، یکی از اقلام ضروری مردم سیل‌زده را تهیه کند، این مشکل هم حل می‌شود. اگر هر صنفی، کالای اساسی سیل‌زدگان را بدهد، خواهیم دید مشکلات مردم بزودی برطرف می‌شود. مثلا بانک‌ها رسیدگی به مشکلات مدارس سیل‌زده را به عهده بگیرند و...
  مهم‌ترین معضلی که در ساختار اجرایی کشور وجود دارد، چیست؟ چه نیازهایی در مواقع بحرانی در کشورمان حس می‌شود و نقش دولت‌ها در چنین مواقعی چیست و باید چه عملکردی داشته باشند؟
به اعتقاد بنده، بودجه‌محوری دولت برای مقابله با بحران‌ها اهمیت دارد. در حال حاضر دولت آقای روحانی به رهبر معظم انقلاب پیشنهاد داده کمک‌‌های مالی به مردم سیل‌زده از صندوق توسعه ملی داده شود. متاسفانه برای حل بحران، بودجه صرف می‌شود اما نه بدرستی. نگاهی که به ساخت خانه‌‌های تخریب شده مردم در سیل ها و زلزله‌ها در کشورمان وجود دارد، نگاه پیمانکاری است، یعنی نگاهی که پیمانکار به دنبال سود بیشتر است.
  برخی هشدارها که در اوج بحران از سوی مسؤولان دولتی داده می‌شد، گاهی چندان مورد توجه مردم قرار نمی‌گرفت مانند تخلیه منازل؛ به نظر شما عدم پرداخت خسارت‌های حوادث پیشین در این امر موثر بوده است؟
بله، همین‌طور است! شما ببینید مثلا مسؤولان سال 95 قول دادند خسارت‌‌های مردمی را که خانه‌شان در حریم رودخانه‌ها و غیرمجاز است بدهند اما محقق نشد. دولت به صاحبان خانه‌‌‌هایی که در حریم رودخانه و غیرمجاز بودند، فشار می‌آورد که خانه‌شان را واگذار کنند اما حس مردم این بود که اگر خانه را تخلیه کنیم، دولت آن را تصاحب می‌کند و پولی به آنان نخواهد داد. متاسفانه مسؤولان دولتی هم در میان مردم حضور پیدا نمی‌کردند تا در این‌باره روشنگری و شفاف‌‌سازی کنند. یکی از خانم‌‌های ساکن آق قلا که خانه‌‌‌‌اش با ارتفاع یک متری در آب بود، به ما می‌گفت به فرماندار بگویید حداقل پایش را یک بار به آب بزند و خیس شود. این نشان‌دهنده عدم حضور مسؤولان دولتی در میان مردم است.
  یک تفاوت را در سیل اخیر با دیگر حوادث مشابه مانند زلزله شاهد بودیم؛ اینکه ضدانقلاب نتوانست مانند گذشته موج‌سواری کند و برخی سلبریتی‌ها که تابعیت کشورهای دیگر را دارند هم نتوانستند شیطنت کنند؛ علت این امر را در چه می‌دانید؟
با تجربه‌ای که از زلزله کرمانشاه در کشورمان داشتیم، نیروهای انقلابی و بسیجی در ماجرای سیل اخیر زودتر  وارد عمل شده و کمک‌رسانی به مردم بحران‌زده را آغاز کردند. این موضوع هم در میدان کار و هم در پوشش رسانه‌‌‌ای بخوبی قابل مشاهده بود. وقتی در میان مردم حضور پیدا کنیم و حرف و درددل‌‌های مردم را به زبان بیاوریم، دیگر جایی برای شیطنت‌‌های ضدانقلاب وجود نخواهد داشت. سازمان فضای مجازی بسیج هم با تشکیل 3 قرارگاه در 3 نقطه اصلی درگیر بحران و استفاده از ظرفیت‌‌های رسانه‌ای قرارگاه‌‌های استان‌‌های دیگر به عنوان استان معین، به صورت لحظه‌ای در حوزه پوشش اخبار و ساخت مستندهای مربوط اقدام کرد. همچنین گروه‌‌های مردمی از کشور عراق با همکاری گروه‌‌های جهادی و طلاب در مناطق سیل‌زده توانستند بخوبی عمل کنند. مجموعه این اقدامات که بهنگام بود باعث شد دشمن نتواند در این زمینه میدان‌داری کند.
 

علی صدری: وزیر امور خارجه کشورمان راه‌اندازی INSTEX توسط اروپا را گامی مقدماتی خوانده و اظهار کرده است: «سازوکار متناظر در ایران هفته گذشته راه‌اندازی شده و الان اروپایی‌ها هیچ بهانه‌ای ندارند برای اینکه کار خود را شروع کنند. اروپایی‌ها در اجرای تعهدات‌شان بسیار عقب هستند. اروپایی‌ها نباید این‌طور تصور کنند که جمهوری اسلامی ایران منتظر آنها می‌ماند. من نمی‌دانم اروپایی‌ها برای یک سازوکار مقدماتی چقدر وقت نیاز دارند».
آقای ظریف در حالی این سخنان را بیان کرده است که «ژرار آرود» سفیر فرانسه در ایالات متحده آمریکا تهدید کرده است در صورت از سر‌‌‌گیری غنی‌‌سازی اورانیوم از سوی ایران، حتی پس از پایان سال 2025، تحریم‌ها علیه ایران بازخواهد گشت! وی در پیامی توئیتری که بعدا آن را حذف کرد، نوشت: «اینکه بگویم ایران پس از انقضای برجام اجازه دارد اورانیوم غنی‌‌سازی کند، اشتباه است. مطابق پروتکل الحاقی، ایران باید تحت نظارت‌‌های شدید ثابت کند که فعالیت‌‌های هسته‌ای‌اش غیرنظامی است!»
از  آذرماه سال 1392، زمانی که توافق موقت ژنو میان ایران و اعضای 1+5 منعقد شد، غنی‌‌سازی صفر درصدی (Zero Enrichment) یا همان «عدم غنی‌‌سازی اورانیوم» به کلیدواژه‌ای صوری  برای اعمال فشارهای فنی و سیاسی علیه  برنامه‌‌ صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان تبدیل شد. این در حالی بود که غنی‌‌سازی 20 درصدی اورانیوم از سوی کشورمان، در عمل آمریکا و تروئیکای اروپایی را مجاب کرده بود که وادارسازی ایران نسبت به توقف غنی‌‌سازی اورانیوم و امحای ظرفیت‌ها و ابزارهای موجود در این‌باره امکانپذیر نخواهد بود. متاسفانه تعجیل صورت گرفته در مذاکرات هسته‌ای از یک‌سو و فراتر از آن، عدم رعایت «اصل تناظر تعهدات فیمابینی» میان ایران و اعضای 1+5 در اجرایی‌‌سازی سند نهایی برجام سبب شد دموکرات‌های آمریکا و متحدان فریبکار اروپایی آنها از خلأهای حقوقی و اجرایی موجود در این‌باره نهایت استفاده را برده و ایران را به طرفی «کاملا متعهد» و خود را به طرفی «منتفع و بدون تعهد» در این معادله تبدیل کنند.
امروز در اوایل سال 1398 و در حالی که نزدیک به 4 سال از انعقاد برجام می‌گذرد، مقامات اروپایی در نقشه‌ای کاملا هماهنگ با ایالات متحده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ایران را نسبت به هرگونه غنی‌‌سازی اورانیوم، حتی پس از انقضای مدت زمان تعیین شده در برجام تهدید می‌کنند! همگان به یاد دارند «اعمال محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های فرازمانی علیه برنامه هسته‌ای ایران» و حذف بند موسوم به  غروب آفتاب، یکی از خواسته‌‌های چهارگانه رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا قبل از خروج از توافق هسته‌ای با ایران بود. هم‌اکنون فرانسوی‌ها و دیگر بازیگران اروپایی درصددند این خواسته واشنگتن محقق شود. گویا تصویر نهایی پازل مشترکی که «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه و «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا علیه ایران چیده‌‌‌‌اند، در حال نمایان شدن است. این تصمیم عریان و نفرت‌انگیز، «ابطال برجام» در عین «افزایش دامنه تعهدات ایران» است. اگر چه ملت و نظام ایران هرگز اجازه شکل‌گیری نهایی این تصویر را به دشمنان قسم‌خورده این مرز و بوم نمی‌دهند اما در این میان ابهامات و نکاتی وجود دارد که دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان باید نسبت به آنها پاسخگو باشد.
تاکنون چندین بار جریان‌های متعهد و ارزشی در کشورمان (که وزارت امور خارجه اصرار دارد به طعنه آنها را دلواپس بخواند)‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، از مذاکرات پشت‌پرده واشنگتن و پاریس  علیه ایران، آن هم پس از خروج کاخ سفید از برجام خبر داده بودند. چرا این هشدارها از سوی وزارت امور خارجه کشورمان جدی گرفته نشد؟ متاسفانه اگر توئیت جنجالی سفیر فرانسه در آمریکا درباره ممنوعیت غنی‌‌سازی اورانیوم از سوی ایران نبود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، باز هم خواب خرگوشی خودخواسته دستگاه دیپلماسی ما در این‌باره ادامه می‌یافت! موضوع دیگری که آقای دکتر ظریف و همکاران ایشان باید پاسخ دهند، به انفعال سوال‌برانگیز و غیرقابل توجیه آنها در قبال مواضع «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان باز می‌گردد. هایکو ماس 2 هفته قبل در جریان برگزاری نشست گروه هفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، صراحتا بر موضوع  عدم غنی‌‌سازی اورانیوم از سوی ایران تاکید کرد. با این حال وزارت امور خارجه کشورمان به راحتی هر چه تمام‌‌‌‌‌‌تر از کنار این مسأله  گذشت! نتیجه انفعال وزارت امور خارجه (که ان‌شاءالله تعمدی نبوده است) در مقابل گزافه‌گویی وزیر امور خارجه آلمان، تکرار ادعای وی توسط سفیر فرانسه در واشنگتن بود. اگر آقایان ظریف و عراقچی لااقل در مقابل سخنان هایکو ماس موضع می‌گرفتند، شاهد بی‌پروایی فرانسوی‌ها در تقابل با برنامه هسته‌ای محدود شده ایران نبودیم.  در نهایت اینکه پاسخ سوال وزیر امور خارجه کشورمان از اروپاییان کاملا مشخص است! ایشان بخوبی می‌دانند «ثبت» و «راه‌اندازی» INSTEX به طور طبیعی کاری ندارد و  زمان زیادی نیز نمی‌خواهد، اما ماهیت اینستکس به گونه‌ای تعریف شده است که حکم یک «اهرم فشار» علیه ایران را برای تبادل حداقلی‌‌‌‌‌ترین ستانده‌ها با  حداکثری‌‌‌‌‌ترین داده‌‌های ممکن ایفا می‌کند. موضوعی که به نظر می‌رسد آقای ظریف نیز در ذهن خود نسبت به آن آگاه است.

مهدی محمدی: به چند دلیل راهبرد فشار حداکثری آمریکا به ایران که از اردیبهشت 97 با خروج دولت ترامپ از برجام آغاز شد، شکست خورده و ما اکنون در مرحله بازاندیشی راهبردی آمریکا درباره ایران قرار داریم. 
نخست، هدف اصلی این راهبرد که وارد کردن ایران به فاز آشوب سراسری و بسیج مردم علیه حاکمیت بود نه تنها شکست خورد، بلکه عملا این راهبرد به افزایش انسجام ملی در ایران انجامیده و از اعتبار اجتماعی غرب‌گرایان چنان کاسته که حتی کسانی که در دل هنوز عقیده دارند باید نشست با آمریکا مذاکره کرد و با امتیازدهی مشکل را حل کرد، جرأت بیان چنین سخنی را در محضر افکار عمومی ندارند. مشکلات اقتصادی در کشور فشار فزاینده‌ای را بر بخش‌های بزرگی از مردم تحمیل کرده اما آمریکا نتوانست مردم را متقاعد کند که با آشوب یا وارد شدن به فاز امنیتی، «بهبود اقتصادی» رخ خواهد داد. با وجود اینکه آمریکا مکررا ادعا می‌کند نظام را در ایران هدف گرفته نه مردم را اما همه پژوهش‌های افکار عمومی که اخیرا انجام شده نشان می‌دهد مردم ایران به این باور رسیده‌اند که هدف اصلی دولت آمریکا در واقع آسیب رساندن به مردم است. از طرف دیگر، تلاش‌های نیمه‌سخت آمریکا برای ضعیف نشان دادن نظام از طریق انجام عملیات‌های تروریستی و شبه‌اطلاعاتی هم موجب نشد در ارزیابی جامعه درباره نیرومند بودن پایه‌های نظام تغییری حاصل شود، بلکه آنچه افزایش یافت درجه تنفر مردم از آمریکا و کسانی بود که با این اقدامات نشان دادند اگر روزی دست‌شان به این کشور برسد، ریختن خون بی‌گناهان برای آنها آسان‌ترین کار است. بنابراین هدف اول که امنیت‌زدایی از ایران و درگیر کردن مردم و نظام بود، عملا نتیجه عکس داده است.
هدف دوم آمریکا این بود که با تشدید فشار اقتصادی بر مردم، تقاضا برای سازش بویژه در حوزه‌های موشکی و منطقه‌ای را افزایش داده و ایران را پای میز مذاکره بنشاند. آمریکا تصور می‌کرد قادر خواهد بود مولفه‌های اصلی بازدارندگی ایران را با روش‌های مذاکراتی از دست آن بگیرد و بعد – همچون مدل عراق و لیبی- ضربه نهایی را در شرایطی وارد آورد که کشور دیگر توان دفاع از خود را نداشته باشد. در این مورد هم از یک منظر راهبردی، استراتژی آمریکا به نقض غرض منجر شده است. فشارهای اقتصادی آمریکا تقاضا برای سازش را درون جامعه ایران رشد نداده، بلکه بیشتر به شکل‌گیری این جمع‌بندی دامن‌ زده که اساسا مذاکره و توافق با آمریکا امری بی‌ارزش است و باید راهی دیگر برای حل مسائل پیدا کرد. استراتژی ترامپ به جای اینکه به مذاکره به عنوان یک ابزار برای مهار ایران اعتبار دهد، در واقع از آن اعتبارزدایی کرده و این امر به یک ذهنیت فراگیر اجتماعی در ایران تبدیل شده است. در واقع مخالفان مذاکره با آمریکا در ایران باید زحمت بسیار زیادی می‌کشیدند تا به مردم ایران همین چیزهایی را نشان دهند که ترامپ بی‌مزد و منت صبح تا شام در حال نشان دادن آن است. علاوه بر این، با اعلام قطعی، علنی و رسمی این موضوع از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی که «اگر هم بنا باشد با آمریکا مذاکره‌ای صورت بگیرد، با دولت فعلی در آمریکا هیچ مذاکره‌ای نخواهد شد» در واقع زیر پای راهبرد آمریکا خالی شده و این راهبرد، «آینده» خود را از همین حالا از دست داده است.
سومین هدف آمریکا محافظه‌کار کردن ایران در برنامه‌های دفاعی و منطقه‌ای، محدود کردن ایران به درون مرزهایش، تحت فشار گذاشتن متحدان منطقه‌ای ایران، قطع منابع مالی مقاومت و در نهایت گرفتن ابتکار عمل در منطقه از ایران بود. در اینجا هم دولت ترامپ در واقع به پای خود شلیک کرده است. اکنون همه کشورهای منطقه می‌بینند آمریکا نه شریک و نه حتی طرف مذاکره قابل اعتمادی نیست، به باج گرفتن بیشتر علاقه‌مند است تا توافق و مصالحه و اساسا عقلانیتی در آمریکا وجود ندارد که بتوان آن را پایه یک نظم جدید قرار داد. عملا هم روشن شده که صهیونیست‌های افراطی به واسطه کسانی مانند جرد کوشنر در حال سواری گرفتن از ترامپ هستند و او برخلاف آنچه ظاهرش نشان می‌دهد، تصمیم‌گیرنده نهایی هم نیست. تحت این شرایط است که مقاومت با قدرتی بیش از گذشته می‌تواند اهداف خود را پیگیری کند بی‌آنکه در برخی دام‌های گسترده شده از سوی آمریکا بیفتد. درون ایران FATF دقیقا به دلیل راهبرد ویژه‌ای که دولت ترامپ در پیش گرفته به عنوان زیرساخت جاسوسی مالی تفسیر شد و از صحنه کنار رفت. در منطقه، حتی تشکیلات خودگردان فلسطین و کشورهای عربی نیز نه می‌توانند و نه مایلند برای طرحی مانند معامله قرن کارسازی کنند، لذا این طرح هم احتمالا مرده متولد خواهد شد. همه اینها به این دلیل است که رفتار دولت ترامپ اتمسفری ایجاد کرده که در آن کوچک‌ترین اعتمادی به نیات دولت آمریکا یا کمترین امیدی به اینکه بتوان با آن به یک معامله معقول رسید وجود ندارد. بی‌تردید در فضایی که دولت آمریکا به گونه‌ای دیگر رفتار می‌کرد، وضعیت در این سو نیز می‌توانست کاملا متفاوت باشد اما بی‌خردی آمریکایی‌ها کار را برای مقاومت بسیار آسان کرده است.
برخی گزارش‌های منابع غربی نشان می‌دهد آنها خود نیز دریافته‌اند فاز اول راهبرد خرد کردن ایران زیر بار فشار حداکثری شکست خورده و آنها باید در این راهبرد بازنگری کنند. آنچه از هم اکنون پیداست این است که دولت آمریکا ایده خلاقانه‌ای برای بازنگری در راهبرد خود ندارد و همچنان به تعمیق استراتژی فشار برای فشار (یا آنچه خود رساندن فشار به سطحی غیرقابل تحمل نامیده) می‌اندیشد. ذهن تک‌بعدی، اطلاعات غیر دقیق و تحلیل‌های احمقانه تیم بولتون - کوشنر از محیط داخلی ایران اساسا به آنها اجازه نمی‌دهد خلاقیتی به خرج داده و به وادی جدیدی قدم بگذارند. بنابراین مساله اصلی در ماه‌های آینده این خواهد بود که درک کنیم تلاش‌های ظاهری آمریکا برای تشدید دیوانه‌وار فشار بر ایران از طریق اقداماتی مانند قرار دادن نام سپاه در فهرست FTO یا عدم تمدید معافیت‌های خرید نفت از ایران ناشی از یک ابتکار عمل راهبردی برای ضربه زدن به ایران نیست، بلکه ناشی از این است که آمریکا کلافه شده، سردرگم است، راهبردی ندارد و اساسا دیگر نمی‌داند چه باید بکند بنابراین با تمام سرعت به سمت دیوار در حال حرکت است. اگر از این منظر به قضایا نگاه کنیم، ماه‌های آینده حاوی فرصت‌هایی برای ایران خواهد بود که در آشکار شدن ناتوانی و بی‌گزینگی آمریکا ریشه دارد. از این وضعیت می‌توان برای ایجاد و استقرار یک نظم پایدار استفاده کرد که در میان‌مدت، اساسا طرح‌ریزی و اجرای هر پروژه فشار جدیدی را منتفی کرده و نوعی بازدارندگی زیرساختی در مقابل اراده دولت آمریکا ایجاد کند.
 

محسن شهمیرزادی: حال ناخوش صنعت نشر و بازار پر تب و تاب کاغذ، بسیاری از ناشران را با چالش‌‌هایی بزرگ مواجه کرد؛ از این رو می‌شد پیش‌بینی کرد شاهد تغییرات مهمی در نمایشگاه کتاب امسال باشیم. در این میان عمده انتشاراتی‌ها تلاش کرده‌اند رمان‌ها و مجموعه‌‌های داستانی خود را به عنوان یکی از پرمخاطب‌‌‌‌‌ترین گونه‌‌های نشر به نمایشگاه امسال برسانند. آنچه در مقابل از نظر می‌گذرانید پیشنهاد‌‌های «وطن‌امروز» از میان مهم‌ترین مجموعه‌‌های داستانی است که بناست در نمایشگاه کتاب امسال ارائه شوند.

باخ/ میثم امیری/ کتابستان معرفت
انتشارات کتابستان معرفت که در چند سال اخیر در حوزه ادبیات داستانی انقلاب اسلامی در موضوعات گوناگون پیشتاز بوده،  امسال رمان «باخ» به قلم میثم امیری را همراه چند رمان تازه نشر دیگر به نمایشگاه کتاب آورده است. دومین اثر میثم امیری داستان یک تیم ترور است؛ تیمی 4 نفره از 2 نسل متفاوت؛ نسلی که در جنگ حاضر بوده و نسلی دیگر که تنها از جنگ شنیده است. حال آنها با هم همراه می‌شوند تا دست به عملیات بزنند. داستان این عملیات را یکی از اعضای تیم روایت می‌کند. او در زندان گرفتار شده و تصمیم می‌گیرد تا رویدادها را شرح دهد. روزنوشت‌های این فرد شاکله کتاب باخ را تشکیل داده است.

اوسنه گوهرشاد/ سعید تشکری/  به‌نشر
انتشارات به‌نشر وابسته به آستان قدس رضوی، چند سالی می‌شود به صورت جدی وارد ادبیات داستانی شده است. سعید تشکری، نویسنده «مفتون و فیروزه» با 3 اثر از این ناشر در نمایشگاه کتاب حاضر است. «اوسنه‌ گوهرشاد» عنوان یکی از این مجموعه‌هاست که داستان‌‌های فانتزی به هم پیوسته‌ای را در یک مجموعه روایت می‌کند.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ در این داستان نو و مبتنی بر حقیقت که به فانتزی تمایل دارد، گوهرشاد بیگم بعد از هزار سال به جایی می‌آید که خود ساخته و حالا با ملکه‌ای روبه‌رو می‌شود که قرار است آنچه را او ساخته، یعنی مسجد گوهرشاد، ویران کند و این آغاز رمان فانتزی تشکری است.
 

پس از بیست سال/سلمان کدیور/شهرستان ادب
این کتاب در زمره تازه‌ترین کتاب‌های مدرسه رمان شهرستان ادب است با روایتی تاریخی از صدر اسلام. «پس از بیست سال» از دوران امام علی(ع) آغاز و به پس از حادثه عاشورا ختم می‌شود اما محوریت آن در بازه تاریخی جنگ صفین روایت می‌شود. سلمان کدیور درباره این اثر 700 صفحه‌ای خود که 4 سال نگارش آن به طول انجامیده، پیش از این گفته بود: صفین مهم‌ترین نقطه‌ای از تاریخ است که 2 نوع قرائت از اسلام با هم درگیر می‌شوند. به عقیده من صفین از کربلا مهم‌تر است و یکی از اتفاقات جهان اسلام است که جا افتاده و مورد غفلت واقع شده؛ اتفاقی که در کربلا می‌افتد ریشه در وقایعی مانند صفین دارد. روایت داریم که امام علی(ع) می‌فرماید: در حقانیت این نبرد اگر کسی شک کند در حقانیت خدا و نبی(ص) شک کرده است. یکی از علت‌هایی که به این قسمت از تاریخ اسلام پرداختم این بود که یک پرده مغفول از تاریخ تشیع را با زبان داستان روایت کنم.
 

عروسی لاکچری/ محمدعلی جعفری/ شهید کاظمی
تازه‌‌‌‌‌ترین اثر داستانی محمدعلی جعفری، نویسنده کتاب‌های«قصه دلبری» و «سربلند»، مجموعه داستان‌‌های تاریخی است که توسط انتشارات شهید کاظمی به چاپ رسیده است. گفته می‌شود این اثر  مجموعه 5 داستان کوتاه متفاوت است که در آن نویسنده دست مخاطب را می‌گیرد برای رساندن  به صندوقچه شاه عباس... او برای فرار از سوزن آجین، از وسط کوچه شش بادگیری، مخاطب را به یک عروسی لاکچری می‌رساند تا یک  جشن تلخ را برای‌شان شیرین کند. در بخشی از این کتاب آمده است: «دیدم کلی لاو ترکانده‌اند. 2 روز بود زیر چشمی می‌پاییدمش که ببینم چه شکلی الگوی گوشی‌اش را می‌کشد. از وقتی رابطه تلگرامی‌اش با طاهره شروع شد هم الگوی گوشی‌اش را عوض کرد، هم نمی‌گذاشت لحظه‌ای به آن دست بزنم. باورم نمی‌شد این احمد خجالتی بعد از جاری‌شدن صیغه محرمیت اینقدر رو پیدا کند...

کاخ سفید روز دوشنبه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد آمریکا معافیت 6 ماهه 8 کشور کره‌جنوبی، چین، هند، ژاپن، تایوان، ترکیه، ایتالیا و یونان برای خرید نفت از ایران را دیگر تمدید نخواهد کرد. این معافیت‌ها هفته آینده به پایان می‌رسد و دولت آمریکا اعلام کرده است دیگر آن را تمدید نخواهد کرد و بر اساس قوانین داخلی آمریکا درباره تحریم نفتی ایران، هر کشوری اقدام به خرید نفت از ایران کند؛ مشمول مجازات‌های آمریکا قرار خواهد گرفت.
به گزارش «وطن‌‌امروز»، این اقدام آمریکا در واقع تکمیل حلقه تحریم نفتی ایران و خلاف مفاد برجام است. با این وجود اما اروپایی‌ها که در عمل آنها نیز همانند آمریکا از برجام خارج شده‌اند و تنها در اعلام موضع، حضور خود در این توافق را اعلام می‌کنند؛ در واکنش به این اقدام کاخ‌سفید تنها به ابراز تاسف بسنده کردند! بر اساس این گزارش، سخنگوی اتحادیه اروپایی، از عدم تمدید معافیت‌های نفتی مشتریان ایران توسط ایالات متحده آمریکا، ابراز تأسف کرد.
به گزارش اسپوتنیک، «مایا کاسیانچیچ» سخنگوی مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی در واکنش به تصمیم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا مبنی بر لغو معافیت‌های مشتریان نفتی ایران گفت: «ما از بیانیه اخیر ایالات متحده آمریکا  مبنی بر عدم تمدید معافیت‌های نفتی، بسیار متأسفیم. این اقدام بیش از پیش اجرای توافق هسته‌ای را ضعیف می‌کند. تا زمانی که ایران به اجرای کامل و مؤثر برجام پایبند است، ما به عنوان اتحادیه اروپایی، به این توافق متعهد خواهیم ماند».
ابراز تاسف اروپایی‌ها در حالی است که 3 کشور اروپایی حاضر در برجام یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان در عمل هیچ‌کدام از تعهدات برجامی خود را انجام نمی‌دهند و در عمل، آنها نیز به تبعیت از آمریکا، از این توافق خارج شده‌اند. با این حال آنها با گرفتن ژست حضور در برجام، به دنبال نگه داشتن ایران در برجام و تداوم محدودیت‌های هسته‌ای ایران هستند. بنابراین آنچه در عمل اتفاق افتاده است؛ خروج علنی و رسمی آمریکا از توافق هسته‌ای و خروج عملی و غیررسمی و غیرعلنی اروپا از برجام است. از سوی دیگر اروپا در حالی در واکنش به بی‌اعتبار شدن مفاد برجام تنها ابراز تاسف می‌کند که 3 کشور اروپایی حاضر در برجام 9 ماه پس از خروج آمریکا از این توافقنامه، درباره میزان پایبندی خود به توافق هسته‌ای، تنها اعلام کردند می‌توانند راهکار فروش کالاهای انسان‌دوستانه مانند فروش غذا و دارو به ایران را اجرایی کنند. این بسته اروپایی که در ایران به INSTEX معروف شده به این معناست که حالا نزدیک به 4 سال پس از امضای برجام، بخش مهمی از برنامه هسته‌ای ایران تعطیل مانده است و آمریکا نه تنها تحریم‌ها را علیه ایران باز اعمال کرده، بلکه اروپا نیز چیزی جز سیاست فروش غذا و دارو به ایران را روی میز حسن روحانی و محمدجواد ظریف نگذاشته است.
اعتراض چین، واکنش مشکوک هند
هندی‌ها در واکنش به اقدام کاخ سفید برای عدم معافیت‌های خرید نفت از ایران،
به گونه‌ای موضع گرفتند که به نظر می‌رسد به دنبال همراهی با این تصمیم آمریکا هستند. سخنگوی وزارت خارجه هند در این‌باره گفت: ما بخوبی خود را برای مواجهه با تأثیرات این تصمیم آماده کرده‌ایم. وزارت نفت و گاز طبیعی هند بزودی بیانیه‌ای در همین راستا منتشر می‌کند. دولت به همکاری با کشورهای شریک خود، شامل آمریکا برای یافتن راه‌های ممکن تأمین نیازهای مشروع هند در حوزه انرژی و منافع امنیت اقتصادی خود ادامه خواهد داد.
چینی‌ها اما به این تصمیم آمریکا معترض شدند. وزارت خارجه چین روز سه‌شنبه اعلام کرد اعتراض رسمی خود را به آمریکا به دلیل توقف اعطای معافیت از تحریم‌های نفتی ایران ارائه داده است. سخنگوی وزارت خارجه چین پس از انتشار این خبر گفت: پکن به‌طور جدی با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا مخالف است. این تصمیم واشنگتن بی‌ثباتی در خاورمیانه و بازار جهانی نفت را تشدید خواهد کرد. وی ادامه داد: ما از آمریکا می‌خواهیم رویکردی مسؤولانه اتخاذ و نقشی سازنده ایفا کند، نه اینکه عکس آن را انجام دهد.

گروه اقتصادی: «هدف اصلی سال ۹۸ کاهش تورم و افزایش رشد اقتصادی است؛ هر چند بر اساس آمارها رشد در ۲ سال گذشته خوب بوده است». حسن روحانی وقتی 2 ماه پیش این جملات را می‌گفت هرگز فکر نمی‌کرد آمارهای دولتی هم نرخ تورم بالای 30 درصد را در فروردین‌ماه نشان دهند؛ انتشار آمار رسمی تورم بالای 30 درصدی به خیلی‌ها ثابت کرد که نرخ تورم بسیار بیشتر است از آنچه نشان داده می‌شود.
به گزارش «وطن‌امروز»، روحانی 8 اسفند97 وعده کاهش نرخ تورم را برای سال 98 داد اما روند افزایش نرخ تورم نشان می‌دهد دولت کار بسیار سختی برای تحقق وعده خود دارد. وی
2 ماه پیش آمار عجیب و غریبی از تورم و گرانی‌ها را اعلام کرد که ناشی از روحیه طلبکارانه دولت است. وی 7 اسفند سال گذشته از روند کاهشی نرخ تورم خبر داده و گفته بود: «تورم ماهانه در شهریور و مهر ۷ واحد درصد در یک ماه بود و در ماهی 8/1 درصد بوده است، البته در بهمن روند حرکت ما کاهشی نبوده است. اگر روند کاهشی را ادامه دهیم، می‌توانیم تورم را کنترل کنیم. افتخار دولت یازدهم و دوازدهم این بود که سال ۹۵ تورم کشور بعد از ۲۶ سال تک‌رقمی شد. تورم امسال ۲۳ درصد شده و امسال آن امتیاز تک‌رقمی را از دست داده‌‌‌‌‌‌ایم. سال آینده، سال مهار تورم است. باید رشد تورم را کنترل کرده و کاهش دهیم. با آنچه در این چند ماه دیدیم این موضوع کاملا امکان‌پذیر است». اظهارات روحانی در حالی است که مرکز آمار نرخ تورم را
30 درصد اعلام کرده و رئیس این مرکز می‌گوید ابایی ندارد از اینکه اعلام کند فلان کالا 450 درصد گران شده است. قطعا آمار تورم 30 درصدی حق مطلب را ادا نمی‌کند، چرا که آمار کلی تورم شامل تمام شاخص‌های اقتصادی می‌شود و وقتی به تغییرات قیمتی در حوزه‌ای خاص مانند کالاهای اساسی نگاه می‌کنیم نرخ تورم نجومی می‌شود.
ترسی از اعلام افزایش قیمت نداریم
رئیس مرکز آمار معتقد است آمار تورم نشان‌دهنده تغییرات قیمت مجموعه‌ای از کالا‌ها به‌طور میانگین است و میزان گرانی کالا را نشان نمی‌دهد. به گزارش تسنیم، امیدعلی پارسا، رئیس مرکز آمار با بیان اینکه علت استفاده از 2 عدد برای اعلام تورم، محاسبه بر مبنای 2 فاصله زمانی است، اظهار داشت: تغییر شاخص کل فروردین امسال نسبت به فروردین سال قبل 4/51 درصد است و معنی آن این است که خانوار‌ها 4/51 درصد بیشتر از فروردین پارسال برای خرید یک «مجموعه کالا و خدمات یکسان» پرداخت کرده‌اند، اما نرخ تورم در 12 ماه اخیر حدود 31 درصد است که البته رقم بالایی است. پارسا افزود: این اعداد میانگین است، درست مثل دانش‌آموزی که ممکن است نمره تک داشته باشد، اما در درس‌های دیگر نمره بهتری گرفته باشد. رئیس مرکز آمار با اشاره به ارقام اعلام شده برای برخی کالا‌ها، اظهار داشت: ما در کنار افزایش 450 درصدی برای پیاز و افزایش 220 درصدی برای رب، کاهش 30 درصدی برای لیمو ترش داشتیم و مجموع و میانگین این اعداد و ارقام مشابه آنها باید در آمار ما محاسبه شود. پارسا گفت: اگر هموطنان‌مان اعداد و ارقام مربوط به زندگی روزانه خود را نیز به همین روش جمع و تفریق کنند، به آمار ما می‌رسند. پارسا افزود: به عنوان رئیس مرکز آمار باید به مردم و محققان این اعتماد را بدهیم که این ارقام صحیح است. رئیس مرکز آمار در عین حال افزود: البته ما نمی‌توانیم ادعا کنیم که این رقم در همه نقاط کشور یکسان است، چرا که ما به همه فروشگاه‌ها یا مناطق مراجعه نکرده‌ایم، بلکه بر اساس معیار‌ها و روش‌های علم آمار عمل کرده‌ایم و میانگین‌ها را محاسبه و ارائه کرده‌ایم. پارسا گفت: همان آمار مربوط به گرانی هم در مرکز آمار تهیه و ارائه می‌شود و اگر کسی بخواهد می‌تواند حتی میزان افزایش قیمت نوشیدنی خاصی را دریافت کند. رئیس مرکز آمار با ارائه جداولی از ارقام مربوط به مواد غذایی تصریح کرد: ما ابایی از اینکه افزایش قیمت مثلا 450 درصدی یک کالا را اعلام کنیم، نداریم.
ارقام گرانی را هم اعلام کنید
یک کارشناس اقتصادی در این باره از مرکز آمار خواست ارقام گرانی را نیز در کنار عدد و رقم تورم اعلام کند تا مردم احساس قرابت بیشتری با آمار اعلام شده داشته باشند و سیاست‌گذاری‌ها نیز صحیح‌تر شود. عزیزنژاد، کارشناس اقتصادی با بیان اینکه هدف از محاسبه تورم و ارائه این آمار این است که سیاست‌گذاران بدرستی بازار و عرصه اقتصادی را مدیریت کنند، افزود: برای اینکه این سیاست‌گذاری‌ها درست‌تر باشد، باید آمار‌ها نیز جامع‌تر و صحیح‌تر شود.این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه در همه جای دنیا ارقام مربوط به تورم با معیار‌ها و اشکال مختلفی ارائه می‌شود، اظهار داشت: رقم فعلی تورم نقطه به نقطه از 8 درصد پارسال به 51 درصد رسیده که جهش بزرگی است. وی افزود: برخی کالا‌ها مانند رب گوجه‌فرنگی سهم بزرگی در سبد تغذیه‌ای مردم دارد و باید در سیاست‌گذاری‌های دولت لحاظ شود. عزیزنژاد اظهار داشت: نکته مهم دیگر این است که تورم نقطه به نقطه در مناطق روستایی بیش از مناطق شهری رشد داشته که ضروری است مورد توجه سیاست‌گذاران قرار گیرد. این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه آنچه مردم در زندگی روزمره خود و در مغازه‌ها می‌بینند با آنچه مرکز آمار اعلام می‌کند تفاوت دارد، افزود: برخی مواقع حتی کالای اشاره شده در آمار مرکز آمار اصلا مورد استفاده اکثر مردم نیست و به همین دلیل مردم این ارقام را نمی‌پذیرند. عزیزنژاد افزود: علت این امر تفاوت دیدگاه‌هاست و مردم احساس می‌کنند اجناس گران‌تر از عددی است که اعلام شده است. وی از مرکز آمار خواست ارقام گرانی را نیز در کنار عدد و رقم تورم اعلام کند تا مردم احساس قرابت بیشتری با آمار اعلام شده داشته باشند و سیاست‌گذاری‌ها نیز صحیح‌تر شود.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه یک هموطن روستایی نمی‌تواند با مراجعه به اینترنت و تحلیل معیار‌های مرکز آمار و آشنایی با تعریف تورم نقطه به نقطه، دلیل ارقام اعلام شده را دریابد، از نهاد‌ها و رسانه‌های مرتبط خواست با شفاف‌سازی، اعداد ملموس‌تری برای مردم بیان کنند.

گروه اجتماعی: بتازگی تعرفه‌های پزشکی برای سال 98 در 2 بخش دولتی و خصوصی به ترتیب 10 و 13 درصد افزایش یافت که مورد انتقاد جامعه پزشکی کشور واقع شده است. آنها این افزایش تعرفه‌ها را معقول نمی‌دانند و توقع افزایش 70 درصدی تعرفه‌ها را دارند! این در حالی است که این موضوع موجی از انتقاد‌ها را از سوی افکار عمومی جامعه و تعدادی از نمایندگان مجلس در پی داشته است. گفتنی است در روزهای گذشته تعدادی از اعضای شورای عالی نظام پزشکی با انتقاد از میزان تعرفه‌های اعلام‌شده آن را غیرمنطقی دانسته‌اند. در یکی از اظهارنظرها علیرضا اسپید، نایب‌رئیس دوم شورای عالی نظام پزشکی گفته است: «براساس پیشنهادات در شورای عالی نظام پزشکی به این نتیجه رسیدیم که اگر ما امسال 70 درصد تعرفه‌ها را بالا ببریم با توجه به نرخ تورم تازه به نقطه صفر سال 97 می‌رسیم».
جامعه توان پرداخت ندارد
در همین باره عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفته است: «با توجه به افزایش ناگهانی تعرفه‌های پزشکی که در سال ۹۴ اتفاق افتاد، جامعه در حال حاضر توان پرداخت بیش از اندازه اعلام شده را ندارد». بهروز بنیادی در ارتباط با افزایش تعرفه‌های پزشکی، به تسنیم اظهار کرد: برای اثبات معقول بودن یا نبودن افزایش تعرفه‌ها باید توجه کنیم آیا قیمت خدمات بهداشتی و درمانی در حد استطاعت مردم است یا خیر؟ شرایط پرداختی در نظام سلامت نباید به گونه‌ای باشد که بیمار برای تامین هزینه‌های درمانش ناچار به فروش زندگی‌اش باشد. بنیادی در همین باره افزود: با توجه به افزایش ناگهانی تعرفه‌های پزشکی که در سال 94 اتفاق افتاد، جامعه در حال حاضر توان پرداخت بیش از اندازه اعلام شده را ندارد. بنابراین جامعه پزشکی با در نظر گرفتن تمام مشکلات اقتصادی باید به دولت و مردم کمک کند تا از شرایط محاصره اقتصادی کنونی عبور کنیم.
برای مردم شکننده است
یکی دیگر از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز با انتقاد از خواسته جامعه پزشکی مبنی بر افزایش تعرفه‌های پزشکی عنوان کرد: اگر قرار باشد تعرفه‌های پزشکی بیش از عددی که اعلام شده افزایش یابد، برای مردم بسیار شکننده خواهد بود. محمدحسین قربانی اظهار داشت: حوزه بهداشت و درمان متفاوت از حوزه‌های دیگر است، بنابراین نمی‌شود افزایش قیمت‌ها را در این حوزه با سایر حوزه‌ها مقایسه کنیم. قربانی با اشاره به یارانه تعلق گرفته به نظام سلامت، افزود: اگر قرار است یارانه‌ای در نظام سلامت به مردم تعلق بگیرد باید از طریق بیمه‌ها توزیع شود، چرا که توزیع یارانه باید از طریق یک مسیر قانونی انجام شود؛ 14 میلیارد دلار برای تامین کلاهای اساسی در نظر گرفته شد که به‌صورت مستقیم به دست مردم برسد اما امروز وضعیت توزیع گوشت نابسامان است. به همین منظور بهترین مسیر برای رساندن یارانه به‌صورت عادلانه به مردم در حوزه سلامت، توزیع از طریق بیمه‌هاست. عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با اشاره به افزایش تعرفه‌های پزشکی اظهار کرد: الزاما نمی‌توان تعرفه‌ها را متناسب با تورم افزایش داد. امروز بسیاری از مراجعه‌کنندگان برای دریافت خدمات سلامت، حتی توان پرداخت ویزیت پزشک را هم ندارند.
دخالت گروه‌های قدرت در تعیین تعرفه‌ها
اما در اظهار نظر دیگری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفته است: یکی از علل نارضایتی گروه‌های پزشکی از روند تعیین تعرفه‌ها، ناشی از دستکاری کتاب تعرفه‌ها توسط گروه‌های صاحب نفوذ در وزارت بهداشت است. حسینعلی شهریاری افزود: در حال حاضر بیش از 3 هزار کارشناس شنوایی‌شناسی و ۳۰۰ کارشناس ارشد این رشته در کشور فعالیت دارند که گلایه‌های آنها در زمینه تعرفه‌های شنوایی‌شناسی بحق است و ما قول می‌دهیم مسائل و مشکلات این رشته را پیگیری کنیم. وی با انتقاد از توزیع ناعادلانه نیروی متخصص در کشور، گفت: متأسفانه وضعیت توزیع نیروی متخصص در تمام رشته‌های پزشکی و... به گونه‌ای است که در یک خیابان صد تا مطب می‌بینیم و در یک شهرستان باید به دنبال نیروی متخصص بود. شهریاری در ارتباط با وضعیت تعرفه‌ها هم اظهار داشت: تعیین تعرفه‌ها هیچ ربطی به مجلس ندارد. رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ادامه داد: تعرفه‌ها ابتدا در شورای عالی بیمه به تصویب می‌رسد و متأسفانه وزیر بهداشت در این شورا تنهاست و سایر اعضای شورا که اغلب آنها بیمه‌ها هستند، با تعیین تعرفه‌های واقعی مخالفت می‌کنند، چون توان پرداخت آن را ندارند. شهریاری به دستکاری کتاب تعرفه‌ها که منجر به اعتراض برخی گروه‌های پزشکی شد، اشاره کرد و افزود: وقتی کتاب کالیفرنیا ترجمه شد، یکسری گروه‌های صاحب نفوذ در وزارت بهداشت، تلاش کردند در تعیین تعرفه‌ها دخل و تصرف داشته باشند و این باعث نارضایتی سایر گروه‌ها شد. وی گفت: به دنبال ایجاد نارضایتی و عدم توان بیمه‌ها برای پرداخت تعرفه‌های دست‌کاری شده، دوباره شاهد بودیم تعرفه‌ها را کاهش دادند که همین مساله نیز باعث شد موجی از نارضایتی در بین گروه‌های تعرفه‌دار ایجاد شود. وی ادامه داد: معتقدیم اگر نظارت بدرستی و دقت در روند بررسی تعرفه‌ها وجود داشته باشد، هرگز شاهد بروز این قبیل مشکلات و اعتراض‌ها نخواهیم بود.
 

سیدبهزاد اخلاقی: کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی قرار است با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه دیدار کند. تاریخ ملاقات رهبران روسیه و کره‌شمالی به دوران شوروی بازمی‌گردد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ زمانی که در تاریخ روابط 2 طرف از آن به عنوان دوران طلایی یاد می‌شود. سابقه این دیدارها به اکتبر 1948 باز می‌گردد. کره‌شمالی در تمام سال‌های حیاتش بخشی از اردوگاه شرق بوده و حتی دیدارهای نمایشی با ترامپ هم باعث نشد پیونگ‌یانگ دوستان خود را در دوران سخت فراموش کند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. پکن و مسکو بی‌بدیل‌‌‌‌‌ترین همراهان کره‌شمالی طی سال‌های گذشته بوده‌اند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ از تحریم‌ها گرفته تا فشارهای بین‌المللی. کره‌شمالی طی سال‌های حیاتش با مقاومت در برابر آمریکا توانسته رویه مستقل خود را حفظ کند. حتی مقالات سفارشی مجله فارین‌پالیسی درباره الگوبرداری کره‌شمالی از پروژه ویتنام هم عملا نتوانست این کشور را از آنچه در دستور کار برنامه سیاسی و راهبردی بلندمدتش بود خارج کند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. کره‌شمالی و روسیه 17 کیلومتر مرز مشترک دارند که در امتداد رودخانه «تومن» است. این مرز به دوران تزارها بازمی‌گردد اما تزار جدید روسیه پس از انتخاب شدنش در سال 2000 همان‌طور که اشاره شد سعی در حفظ مناسبات خود با رهبران کره‌شمالی داشت به طوری که نخستین دعوت رسمی از کیم در سال 2015 اتفاق افتاد. سابقه دیدار رهبر کره‌شمالی با رئیس‌جمهور روسیه حتی در دوران دیمیتری مدودف هم متوقف نشد و آنها دیداری را در حاشیه همکاری‌های نظامی داشتند. از سال 2001 که نخستین توافق نظامی آشکار میان مسکو و پیونگ‌یانگ به امضا رسید تاکنون بیش از 3 جلسه با حضور مقامات ارشد نظامی و اقتصادی طرفین برگزار شده که همگی به گسترش همکاری طرفین انجامیده است. فارین‌پالیسی تلاش می‌کرد کره‌شمالی را ویتنام جدید جلوه دهد؛ تلاشی با هدف رویارویی کره‌شمالی و چین و روسیه. در نهایت شرایط جدید نشان می‌دهد وضعیت مضحکی که ترامپ در مقابل رهبر کره‌شمالی یافته، محصول اتاق‌‌های فکر دموکرات و جمهوری‌خواه و همچنین تصمیمات عجولانه خود ترامپ است. حالا قرار است ولادیمیر پوتین و کیم جونگ اون برای نخستین‌بار با یکدیگر دیدار کنند. این دیدار از آن جهت حائز اهمیت است که در حاشیه دیدارهای دوگانه ترامپ و کیم برگزار می‌شود که با پروپاگاندای شدید خبری همراه بود و عملا «هیچ» نصیب آمریکایی‌ها شد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. از سویی این دیدار برای دموکرات‌ها در آمریکا که قصد دارند نشان دهند سیاست خارجی ترامپ ناکارآمد است می‌تواند فرصت خوبی باشد. پوتین که به «مرد صورت یخی» در رسانه‌ها شهرت دارد قرار است در شهر شرقی ولادی‌وستوک با اون دیدار کند. کیم کمتر از یک ساعت با جت شخصی‌‌‌‌اش که البته روسی است تا این شهر ساحلی فاصله دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. ولادی وستوک بهشت سرمایه‌‌گذاری در شرق روسیه است و بسیاری از شرکت‌ها و بازرگانان در این شهر در حال بازگشایی دفاتر تجاری خود هستند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و کره‌شمالی هم که به داشتن شبکه زیرزمینی رستوران‌ها و کافه‌‌های خاص در ژاپن و کره‌جنوبی برای کسب درآمد شهرت دارد می‌تواند از فرصت ولادی‌وستوک برای توسعه درآمد‌‌های خود استفاده کند، البته دیدار آوریل 2019 پوتین و کیم بیش از آنکه یک ملاقات ساده سیاسی باشد، نوعی صف‌کشی سیاسی است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ برای روسیه که اکنون تحت فشار شدید آمریکایی‌ها قرار دارد. یارکشی‌‌های جدید اهمیتی محوری دارد  و دیدار 25 آوریل می‌تواند در این زمینه تعیین‌کننده باشد. «دیمیتری پسکوف» سخنگوی کاخ کرملین گفته رهبران 2 کشور برای دیدار در ولادی وستوک آماده می‌شوند، آن هم در شرایطی که روسیه در همین روز میزبان هیات آمریکایی درباره مساله افغانستان در مسکو خواهد بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. در کنار آمریکایی‌ها، چینی‌ها هم حضور دارند تا بتوانند برای طرح گفت‌وگو درباره آینده تحولات این کشور با طرف افغان دیدار کنند. سفر اون به روسیه می‌تواند در افکار عمومی این کشور برای پیشبرد دیپلماسی پوتین تاثیرگذار باشد به طوری که با یک مشاهده آنی می‌توان به وضوح دید همکاری‌‌های نظامی میان کره‌شمالی و روسیه برای طرفین سودآور بوده و کره‌شمالی هسته‌ای با مقاومت در برابر تحریم‌‌های آمریکایی بار دیگر نشان داده مذاکره با آمریکا بی‌فایده است. آمریکای امروز با توجه به اتصال دلار به نفت و طلا تلاش می‌کند از ارز جهانی دلار برای پیشبرد سیاست‌‌های یکجانبه‌گرایانه خود سود ببرد در حالی که در روسیه، چین، کره‌شمالی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ایران و حتی ترکیه در حال حاضر یک عزم جدی وجود دارد تا از هژمونی دلار خارج شوند. روسیه با همکاری‌‌های بانکی با ترکیه توانسته بخشی از این فشارها را از بین ببرد؛ در این میان بانک‌‌های روسی در مجارستان با نام‌‌های مجاری به این روند کمک شایانی کرده‌‌اند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. تحریم‌‌های مالی آمریکا که به علت پیوستگی تجارت جهانی با دلار است روندی نزولی یافته که سرعت آن در برخی مقاطع کند و بعضی مواقع تند خواهد بود. درنتیجه همکاری‌های میان کشورهایی که همگی با تحریم‌‌های دلار روبه‌رو هستند، عملا این راهبرد کوتاه‌مدت را کم‌اثر و حتی بی‌اثر خواهد کرد.

فرماندهی مرکزی آمریکا در غرب آسیا (سنتکام)، نیروها و سازمان ها یا نهادهای تحت اختیار این فرماندهی با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی در فهرست نیروهای تروریستی قرار گرفت و هرگونه کمک به آنها همکاری در اقدام تروریستی است. به گزارش ایرنا، نمایندگان در ادامه جلسه علنی دیروز مجلس ماده یک طرح اقدام متقابل در برابر اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌عنوان سازمان تروریستی توسط آمریکا را با 173 رای موافق، 4 رای مخالف و 11 رای ممتنع از مجموع 215 نماینده حاضر تصویب کردند.

سردار منتظرالمهدی سخنگوی  ستاد مبارزه با موادمخدر شد
رئیس ستاد مبارزه با موادمخدر طی حکمی سردار سعید منتظرالمهدی را به عنوان سخنگو و معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با موادمخدر ریاست‌جمهوری منصوب کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، سردار اسکندر مومنی، رئیس ستاد مبارزه با موادمخدر صبح دیروز طی حکمی سردار «سعید منتظرالمهدی» را به عنوان سخنگو و معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با موادمخدر ریاست‌جمهوری منصوب کرد. گفتنی است منتظرالمهدی پیش از این سخنگو و معاون اجتماعی نیروی انتظامی بود و بتازگی بنا به درخواست دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر ریاست‌جمهوری و با موافقت فرمانده نیروی انتظامی به ریاست‌جمهوری مأمور شد.

نتانیاهو: روستایی در جولان را به نام ترامپ نامگذاری می‌کنم
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دیروز سه‌شنبه گفت به کابینه‌اش پیشنهاد داده با نامگذاری روستایی به نام «دونالد ترامپ» در جولان اشغالی موافقت کند. به گزارش فارس، «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفت به کابینه‌اش پیشنهاد داده با نامگذاری روستایی به نام «دونالد ترامپ» در جولان اشغالی موافقت کند.  به گزارش روزنامه اورشلیم‌پست، نتانیاهو گفت: «روستایی در بلندی‌های جولان را به نام دونالد ترامپ نامگذاری می‌کنم. بزودی این را برای تصویب توسط دولت مطرح خواهم کرد». «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا روز دوشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۸ در اقدامی مغایر با قطعنامه‌های سازمان ملل با امضای اعلامیه‌ای حاکمیت رژیم صهیونیستی بر بلندی‌های جولان اشغالی سوریه را به رسمیت شناخت.  قطعنامه ۴۹۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد که سال ۱۹۸۱ به تأیید اکثریت اعضای این شورا از جمله آمریکا رسیده به طور مطلق ادعای رژیم صهیونیستی برای حاکمیت بر جولان را رد و الحاق این منطقه به اراضی اشغالی فلسطین را باطل و ملغی اعلام کرده است.  بلندی‌های جولان اشغالی، بخشی از استان «القنیطره» سوریه است. رژیم صهیونیستی در جنگ 6 روزه سال ۱۹۶۷ این منطقه را اشغال و در سال ۱۹۸۲ آن را ضمیمه خود کرد؛ جامعه بین‌الملل هرگز این اقدام را به‌رسمیت نشناخته است.