در آستانه ماه مبارک رمضان، حسینیه امام خمینی(ره) معطر به عطر دل‌انگیز کلام وحی شد و قاریان، مناجات‌خوانان و مدیحه‌سرایان قرآنی به مدت 3 ساعت در حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی محفل انس با قرآن کریم برپا کردند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این مراسم در سخنانی، یکی از نیازهای اساسی امروز بشریت و جامعه اسلامی را فهم معارف قرآنی و عمل به آن دانستند و با اشاره به تصریح قرآن بر مقابله با استکبار و کفر و طواغیت و ایستادگی در مقابل آنها، گفتند: عزت روزافزون و پیشرفت فوق‌العاده ملت ایران در 40 سال گذشته، به علت عمل به قرآن و ایستادگی بوده و امروز نیز تنها راه غلبه بر شیاطین و کفار، ایستادگی است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای یکی از مشکلات امروز دنیای اسلام را آشنا نبودن با معارف قرآنی و عمل نکردن به آنها برشمردند و افزودند: آنهایی که از موضع رئیس‌جمهور و یا پادشاه برخی کشورها، بر سر ملت‌ها عربده می‌کشند، همان‌هایی هستند که قرآن صراحتاً دستور مقابله با آنها را داده و تأکید کرده است به آنها اعتماد نکنید.
ایشان با اشاره به حرکت بیداری اسلامی و قیام مردم در برخی کشورها در چند سال پیش، خاطرنشان کردند: این حرکت به علت قدر ندانستن آن و اعتماد به آمریکا و رژیم صهیونیستی خاموش شد اما ملت ایران به برکت امام بزرگوار که سرشار از معارف قرآنی بود، قدر حرکت و انقلاب خود را دانست و از همان روز اول به قدرت‌های استکباری اعتماد نکرد و در مقابل آنها ایستاد.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود، قرآن را یک اثر هنری بی‌نظیر خواندند و با تأکید بر اینکه قرآن باید در جلسات و محافل، هنرمندانه قرائت شود، گفتند: قرائت هنرمندانه قرآن و تکیه صحیح و بجا بر عبارات، موجب تأثیرگذاری بر مخاطبان و فهم آن می‌شود. رهبر انقلاب اسلامی فهم قرآن را زمینه‌ساز گشوده شدن درهای معارف گوناگون دانستند و با اشاره به جلسات و محافل قرائت قرآن در ماه مبارک رمضان، تاکید کردند: باید این محافل در طول سال در مساجد برگزار و مساجد به پایگاه‌های قرآنی تبدیل شوند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: علاوه بر محافل قرائت قرآن باید جلسات تفسیر قرآن نیز برگزار شود تا سطح معارف قرآنی و دینی جامعه افزایش یابد. ایشان تأکید کردند: انس جامعه با معارف قرآنی موجب استحکام و قوام جامعه در شئونات و مسائل مربوط به حیات دنیوی و حیات اخروی خواهد شد. در این محفل نورانی جمعی از اساتید و پیشکسوتان، قاریان جوان، گروه‌های جمع‌خوانی، تواشیح و مدیحه‌سرایی و مناجات‌خوانان به اجرای برنامه پرداختند. در پایان این مراسم نماز مغرب و عشا به امامت رهبر انقلاب اسلامی اقامه شد.

 

سیل موشکی مقاومت در سرزمین‌های اشغالی که دامنه آن به شکلی تاریخی تا بندر اشدود و حتی نزدیکی نیروگاه هسته‌ای دیمونا نیز رسید، رژیم صهیونیستی را مجبور به پذیرفتن آتش‌بس در کوتاه‌ترین زمان ممکن پس از آغاز جدیدترین تجاوز خونین خود به باریکه غزه کرد. این جنگ 2 روزه را چه با عنوان ایستادگی «آخر شعبان» یاد کنیم یا نبرد «نوید ماه رمضان»، در هر صورت شاهد تحولی شگرف در توانایی مقاومت فلسطین برای توازن قوا در مقابل تجاوزات یک رژیم نظامی تا بن دندان مسلح هستیم.
رژیم جنایتکار تل‌آویو این بار با وجود بهره‌گیری از همه توان آتش هوایی و توپخانه‌ای و موشکی خود، نتوانست جنگی تمام عیار با فلسطینیان محاصره شده در نوار غزه را حتی به روز سوم بکشاند.
صبح دوشنبه بود که خبرگزاری فرانسه به نقل از منابعی در جنبش‌های حماس و جهاد اسلامی فلسطین اعلام کرد گروه‌های مقاومت فلسطینی با درخواست دولت افراطی نتانیاهو برای توقف آتشی که خود اسرائیلی‌ها ساعت 10 صبح روز شنبه بر سر مردم غزه گشوده بودند، موافقت کرده‌اند. اگرچه برخی منابع عربی در ابتدا درخواست آتش‌بس تل‌آویو را تحت فشار‌های بین‌المللی دانسته بودند اما واضح است متعاقب شلیک بیش از 650 موشک در کمتر از 48 ساعت از داخل منطقه غزه به ده‌ها نقطه سرزمین‌های اشغالی در شعاع 80 کیلومتری مرزهای این باریکه، این فشار افکار عمومی وحشت‌زده اسرائیلی‌های بسط نشسته در پناهگاه‌ها و زیرزمین‌ها بود که افسار نتانیاهو و تندروهای متحدش را کشید.
به گزارش شبکه خبری الاقصی و شبکه ماهواره‌ای فلسطین الیوم، همانند آتش‌بس‌های نافرجام پیشین در غزه، این توافق نیز با واسطه‌گری سازمان ملل متحد و مصر در قاهره انجام شده و از ساعت 4:30 بامداد دوشنبه به وقت محلی اجرایی شده است. البته همان‌طور که انتظار می‌رفت، نه جنون صهیونیستی نتانیاهو این آتش‌بس خفت‌بار در مقابل مردمی منزوی و تحت محاصره را می‌تابد و نه فلسطینی‌ها می‌توانند روی قول نماینده رژیم بچه‌کش و واسطه‌های سیاسی واشنگتن و قاهره حساب کنند، به همین دلیل بود که نه تنها نتانیاهو تا بعد از ظهر دوشنبه به رغم توقف آشکار ماشین جنگی‌اش از بیم ادامه حملات موشکی مقاومت، همچنان مدعی ادامه جنگ بود، بلکه سخنگوی کمیته‌های مقاومت نیز با وجود اعلام موافقت غزه با  اجرایی شدن آتش‌بس، برای تل‌آویو پیام فرستاد که باید بیش از این عقب بنشیند.
«ابو مجاهد» صریحا گفت: «توافقنامه آتش‌بس مشروط به این است که رژیم اشغالگر توافق‌های شکست محاصره غزه را امضا کند، همچنین پایبندی به آتش‌بس باید دو‌جانبه و متقابل باشد».
«بداللطیف القانوع» سخنگوی جنبش حماس نیز هشدار داد: «هرگونه آتش‌بسی که اشغالگران را برای شکستن محاصره نوار غزه ملزم و متعهد نکند، شکننده بوده و اوضاع قابل فروپاشی و انفجار خواهد بود. نبرد با اشغالگران صهیونیستی تا زمانی که اشغالگران به خواسته‌های برحق ملت فلسطین پاسخ ندهد، هرگز متوقف نمی‌شود».
هلاکت 8 صهیونیست
در مقابل نتانیاهو با اشاره به حمله نیروهایش به بیش از 350 هدف در غزه و به شهادت رساندن رهبران و عناصر حماس و جهاد اسلامی و ویران کردن چندین برج در باریکه، سعی کرد ژست پیروزی بگیرد و برخلاف التماس پشت‌پرده دولتش برای امضای آتش‌بس با فلسطینی‌ها مدعی شد نبرد علیه غزه هنوز پایان نیافته و این رژیم در حال آمادگی برای مراحل آتی  جنگ است.
او نه به شهادت 25 نفر از اهالی عمدتا غیرنظامی غزه و جراحت بیش از 150 تن دیگر اشاره کرد و نه 6 نظامی و غیرنظامی صهیونیست که با آتش انتقام مقاومت هلاک شدند اما با این حال نتوانست گاف ندهد که هدف از اعلام آتش‌بس موقت فراهم کردن  امنیت و آرامش برای ساکنان جنوب سرزمین‌های اشغالی است؛ جایی که نه فقط شهروندان عادی‌اش، بلکه ژنرال ارتش و نماینده کنست هم به گواه فیلم‌های خبری شبکه‌های اسرائیلی در حال فرار از موشک‌باران تاریخی فلسطینیان بودند.
طبق اعلام شبکه 12 اسرائیل تا عصر یکشنبه 4 شهرک‌نشین در جنوب کشته شده بودند و 4 مجروح دیگر در بیمارستان برزیلا در شرایط بحرانی قرار داشتند و این به غیر از 130 مجروح و  57 شهرک‌نشین دچار حمله‌های هیستریک ناشی از موشک‌باران مقاومت بود و البته پنجمین صهیونیست هلاک شده که ساعاتی بعد خبرش آمد. ضمنا با احتساب 3 سربازی که در جریان اصابت موشک کورنت فلسطینی‌ها در حوالی شمال غزه به خودروی نظامی‌شان جزغاله شدند، آمار تلفات صهیونیست‌ها به 8 تن می‌رسد.
طبق اعلام منابع فلسطینی ابتدا شامگاه یکشنبه بود که کمیته مشترک حماس و جهاد اسلامی پیشنهاد نتانیاهو مبنی بر آتش‌بس فوری را رد کرده و خواستار اجرای فوری همه توافق‌های سابق درباره شکست محاصره غزه شده بودند اما گویا رهبران مقاومت به این درک رسیدند که پذیرش آتش‌بس از سوی تل‌آویو، پس از بی‌سابقه‌ترین موشک‌باران‌های سرزمین‌های  اشغالی بازتاب‌دهنده شکست اسرائیل و سامانه گنبد آهنینش در یک نبرد دیگر علیه غزه خواهد بود. «سامی ابوزهری» از رهبران جنبش حماس، دیروز در واکنش به اظهارات و ادعاهای نتانیاهو مبنی بر ضربه زدن به مقاومت، آن را به تسمخر گرفت و گفت: این مقاومت بود که موفق به ایجاد بازدارندگی در برابر ارتش نتانیاهو شد و بینی آن را به خاک مالید، پیام ما این است که این دور پایان یافت ولی نبرد و رویارویی هرگز پایان نخواهد یافت، مگر آنکه حقوق ملت فلسطین بازپس گرفته شود.
صهیونیست‌ها عاصی از ایستادگی غزه
پس از موشک‌ها و کلمات غرورآفرین فلسطینی، نوبت باریدن سرکوفت‌ها به زبان عبری بر سر نتانیاهو و فرماندهی دستگاه نظامی رژیم بود. حتی روزنامه یدیعوت آحارانوت نزدیک به حزب حاکم لیکود به کابینه امنیتی رحم نکرد و به نقل از ژنرال بنی گانتس، رئیس ائتلاف ژنرال‌ها که در انتخابات اخیر رقیب سرسخت نتانیاهو بود، او را به‌خاطر کوتاه آمدن مقابل حماس و پرهیز از افزایش شدت حملات به غزه ترسو خطاب و به از دست رفتن قدرت بازدارندگی اسرائیل در برابر غزه  اعتراف کرد. گانتس همچنین احساس وحشت و عدم امنیت ساکنان جنوب اراضی اشغالی را هم به گردن نتانیاهو  انداخت.
رئیس اسبق ستاد مشترک ارتش عبری، آتش‌بس دولت تل‌آویو را به سازش با حماس تعبیر و از سیاست‌های اشتباه حزب لیکود برای تحریک مقاومت غزه انتقاد کرد. ژنرال «تال روسو» از سران حزب کار رژیم هم نتانیاهو را متهم کرد به حماس باج می‌دهد. او که زمانی فرمانده ارتش صهیونیستی در مناطق جنوبی بود، به یدیعوت آحارانوت گفت: «حماس می‌داند اسرائیل به سبب حوادث آینده تحت فشار است، روز استقلال (روز نکبت، تشکیل رژیم جعلی صهیونیستی) و جشنواره یوروویژن در راه است و به همین سبب تلاش می‌کند از ما باج‌خواهی کند ولی معتقدم این دور هم با ورود میانجیگران به صحنه متوقف می‌شود».
از نظر او حماس موفق شده با مقاومت جانانه خود حکومت اسرائیل  را به آستانه پرتگاه بکشاند، چرا که این رژیم در قبال مقاومت فلسطینیان کاری جز حمله و تجاوزات گسترده نظامی به غزه و تخریب زیرساخت‌ها و کشتار غیرنظامیان نمی‌تواند انجام دهد.
اما جالب‌تر از همه اعتراف «یوفال اشتاینتس» وزیر انرژی رژیم صهیونیستی بود که  گفت: «ما هیچ راهی (به جز ادامه جنگ) برای حل مشکل غزه پیدا نخواهیم کرد».  او همچنین اعتراف کرد اسرائیل پس از 30 سال همچنان مجبور است با تهدیدهای آینده مواجه شود، چرا که با وجود حملات سنگین به حماس نتوانست آن را از بین ببرد و این مساله بازدارندگی را پیچیده کرده است.
به گفته وزیر سابق اطلاعات اسرائیل، وضعیت غزه، راه‌حل ریشه‌ای و جدی ندارد و رژیم صهیونیستی تا روزی که هست از این اقدامات رنج خواهد برد. اشتاینتس اظهارات ناامیدانه‌اش را چنین جمع‌بندی کرد: «چند سال پیش به لزوم اشغال نوار غزه و رهایی از جنبش حماس اعتقاد داشتم ولی اکنون دیگر به آن اعتماد ندارم، چرا که اوضاع تغییر کرده است؛ اولا بهایی که ما برای این کار خواهیم پرداخت، بسیار سنگین خواهد بود. ما زمانی که دست به عملیات محدودی در غزه زدیم، 70 نظامی خود را از دست دادیم و این معنایش این است که ما در عملیات یورش زمینی گسترده تلفات بیشتری خواهیم داد. مساله دوم هم این است که تشکیلات خودگردان به یک جسم شکننده ضعیف تبدیل شده و هرگز نمی‌تواند برای مدت طولانی بر نوار غزه مسلط باشد».
 

دلیل حمله اسرائیل به دفتر آناتولی
رئیس‌جمهور ترکیه حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به دفتر خبرگزاری آناتولی در غزه را محکوم کرده و هشدار داد این کار باعث نمی‌شود آنکارا از اطلاع‌رسانی درباره جنایات رژیم صهیونیستی دست بردارد. رجب طیب اردوغان توئیت کرد:‌ «به‌‌رغم چنین حملاتی، ترکیه و خبرگزاری آناتولی همچنان تروریسم و جنایات اسرائیل در غزه و دیگر بخش‌های فلسطین را روایت خواهند کرد». همچنین وزیر خارجه ترکیه، «مولود چاووش اوغلو» این جنایت را  نمونه جدیدی از تهاجم نامحدود اسرائیل به اهداف غیرنظامی توصیف کرد. مقامات غزه معتقدند اقدام رژیم صهیونیستی در هدف قرار دادن دفتر خبرگزاری آناتولی با هدف از بین بردن شواهد و تصاویر مربوط به بمباران‌های اخیر غیرنظامیان و شروع جنگ توسط اسرائیل انجام شده است.

محسن شهمیرزادی: مرحوم طالقانی یکی از پرارتباط‌ترین شخصیت‌های سیاسی معاصر به‌حساب می‌آید که سخت است بتوان او را در یک کلمه یا عبارت خلاصه کرد؛ از همان زمانی که آیت‌الله طالقانی همزمان با مصدق، کاشانی و شهید نواب صفوی توأمان رابطه‌ای صمیمی داشت برای مبارزه با حکومت ظلم، تناقض‌ها برای وی حل‌شدنی به‌حساب می‌آمد.  برگزاری جشن برای پیروزی ملت‌های مستضعف و جمع ‌کردن فطریه‌ برای مبارزان فلسطینی از جمله اتفاقاتی بود که در ذهن بسیاری نمی‌گنجید اما جهان‌بینی جهان‌شمول طالقانی از او «عبای وحدت» ساخته بود. از همین رو هر کسی به‌گونه‌ای طالقانی را می‌ستود؛ برای کسانی «پدر طالقانی» به‌حساب می‌آمد و برای دیگران آیت‌اللهی روشنگر. پس از انقلاب اسلامی اما خطوط قرمز آیت‌الله با تمام وحدت‌آفرینی‌‌اش معین‌تر می‌شود، تا جایی که برخی گمان می‌برند فوت مشکوک مرحوم طالقانی کم ارتباط نیست با موضع تند ایشان در قبال کسانی که پیش ‌از این او را پدر طالقانی می‌خواندند اما به روی مردم اسلحه گشودند. مستند «پدر طالقانی»، اثری بیوگرافیک از زندگی مرحوم طالقانی است که به کارگردانی محمدعلی محمددوست و تهیه‌کنندگی اباذر صالحیان تولید شده است. این اثر موج جدید اکران‌های دانشگاهی خود را آغاز کرده است و به همین بهانه با تهیه‌کننده اثر به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

  در نگاه اول این سوال پیش می‌آید که چرا در میان این همه نام، سراغ لقبی رفتید که منافقین به مرحوم طالقانی نسبت می‌دادند. با این اسم مخاطب بیشتر انتظار دارد مستند متمرکز بر مواجهه آیت‌الله طالقانی و منافقین باشد، در حالی که اینچنین نیست.
علتش دقیقا همین است که این اسم را سازمان مجاهدین در انحصار خودش قرار داده بود، در حالی که این لقب را حضرت امام به آیت‌الله طالقانی نسبت داده بودند. در پیامی که امام بعد از فوت مرحوم طالقانی صادر کردند، اشاره داشتند که مرحوم طالقانی پدر امت بودند و بسیار بر این مساله تاکید داشتند. اینگونه نبوده که سازمان مجاهدین صرفا این لقب را به مرحوم طالقانی داده باشند اما به هر ترتیب صفت «پدر» برای مرحوم طالقانی در انحصار این سازمان قرار گرفت و ما بنا داشتیم از این اتفاق انحصارزدایی کنیم و به این ترتیب مجبور به سنت‌شکنی شدیم.
  در میان گونه‌های متفاوت مستند‌سازی در تاریخ، چرا تصمیم گرفتید با «مستند بازسازی» مستند را جلو ببرید؟
می‌خواستیم روایت کاملی از زندگی مرحوم طالقانی داشته باشیم، یعنی از زمان تولد تا رحلت ایشان را دربرگیرد. طبیعتا فیلم‌های آرشیوی درباره ایشان به همان اواخر دوره پهلوی و بعد از انقلاب بازمی‌گشت. کمبود منابع ما را به این رساند که برای اینکه کار جذاب‌تر شود و خلأ تصاویر آرشیوی به چشم نیاید، با داکیودرام کار خودمان را پیش ببریم. علاوه بر این ژانر، گونه جذابی در مستند‌سازی است و هدف ما این بود کار به گونه‌ای باشد که بتوانیم مخاطب عام و مردم را هم به آن جذب کنیم. بحث این نبود که صرفا یک کار تاریخی برای قرار گرفتن در آرشیو تولید کنیم.
  از منظر شما که سازنده این اثر هستید، آیا مرحوم طالقانی در ویژگی شخصیتی و مشی خود تحولی داشته‌اند؟
واقعیت این است که تغییری در زندگی آیت‌الله طالقانی مشاهده نمی‌شود. البته ایشان نگرانی‌هایی داشتند مبنی بر اینکه آینده انقلاب چه خواهد شد و به کجا ختم می‌شود اما اینکه بگوییم در تفکر و منش ایشان تغییر و تحولی اتفاق افتاده است، خیر، اینگونه نبوده است.
  بخواهم شفاف‌تر بگویم اینکه پیش از انقلاب همه گروه‌های مبارز با تمام تناقض‌ها و اختلافات در میان خود ارتباط حسنه‌ای با مرحوم طالقانی داشتند اما پس از انقلاب ایشان مرزبندی‌های مشخصی دارد، به گونه‌ای که تندترین واکنش‌‌شان نسبت به همین مجاهدین رخ داد که با عبارت «به درک که کشته می‌شوید» شناخته می‌شود. به این خاطر شاید بتوان گفت مشی ایشان در پس از انقلاب متفاوت‌تر از قبل بوده است.
ایشان این سیاست و منش را در طول زندگی‌شان با خود همراه داشتند. مرحوم طالقانی پیش از انقلاب تلاش داشتند تمام گروه‌های مبارز را زیر عبای خود جمع کنند اما همان زمان هم خط قرمز‌های مخصوص به خود را داشتند و تا جایی که از این خط قرمز‌ها عبور نمی‌شد، ایشان هم موضعی منفی و سلبی نمی‌گرفتند. ولی زمانی که از خطوط قرمز ایشان عبور می‌شد چه پس و چه پیش از انقلاب همواره مواجهه‌های معینی در تاریخ به نام ایشان ثبت شده است. فارغ از تحلیل‌ها و داده‌های تاریخی، آدم از برآیند این گونه رفتارها احساس می‌کند انگار یک هماهنگی بین حضرت امام و مرحوم طالقانی وجود داشته که ایشان همواره وجهه رحمانی از اسلام و انقلاب باشند. در عین اینکه قاطعیت مثال‌زدنی در وجود مرحوم طالقانی بود، تلاش بسیار زیادی هم برای دور هم جمع کردن طیف‌های مختلف عقیدتی و سیاسی حول  ایشان مشاهده می‌شد اما در جاهایی مثل مواجهه مسلحانه سازمان مجاهدین پس از انقلاب، به صورت قاطع و محکم جلوی آنها ایستادند.
  آنچه از این مستند به چشم می‌آید، این است که برای ورود به مساله چگونگی فوت آیت‌الله طالقانی ابا داشتید و روایت صریحی از چگونگی فوت ایشان مطرح نشده است. آیا نوع فوت ایشان برای شما نیز مبهم بود یا تعمدا در مستند به آن نپرداختید؟
آن چیزی که من می‌توانم بگویم این است که هیچگاه نمی‌توان نظری قطعی درباره نوع درگذشت ایشان ارائه داد. اینکه بگوییم به مرگ طبیعی درگذشتند یا به صورت مشکوکی کشته شدند چیزی نیست که تاکنون بتوان به صورت قطعی اظهار کرد. در هر صورت ابهاماتی در نوع درگذشت ایشان هست که با کنار هم قرار دادن شواهد و قرائن، فوت ایشان مشکوک به نظر می‌رسد اما قضاوت قطعی نمی‌توان کرد. ما هم به این دلیل وارد داستان نشدیم، چراکه حس کردیم این موضوع اولویت کارمان نیست و اگر مسائل حاشیه‌ای را در این زمان کم برجسته می‌کردیم، از مسیر خود خارج می‌شدیم. اولویت ما شرح زندگی مرحوم طالقانی و شیوه زیستن ایشان بوده است. یک تاریخ‌پژوه می‌تواند به صورت جدی روی این مساله کار کند و به نتایج متقن‌تری برسد اما ما چنین بنایی را در مستند نداشتیم، چرا که از اولویت‌های خودمان فاصله می‌گرفتیم.
  بازخورد خانواده مرحوم طالقانی نسبت به این مستند چگونه بود، چرا که فرزندان ایشان در طیف‌های مختلف سیاسی قرار دارند و مواجهه آنها با مستند درخور توجه است.
کلیت نظر آنها مثبت بوده است. با نقد و ایرادهایی که ممکن است به کار داشته باشند، معتقد بودند این اثر یکی از بهترین کارهایی است که درباره مرحوم طالقانی در این سال‌ها تولید شده است.
  وضعیت اکران «پدر طالقانی» در چه شرایطی است؟
اکران دانشگاهی ما از  قبل عید به‌واسطه سامانه اکران نت آغاز شده است. از اوایل فروردین‌ماه هم این کار در فیلمو و سینما مارکت هم رونمایی شد. همینطور یک سری اکران‌های خصوصی و دانشگاهی هم در نظر داریم که به امید خدا بزودی آنها را آغاز خواهیم کرد. این کار متعلق به شبکه افق است و بناست به صورت سریالی از این شبکه روی آنتن تلویزیون برود.
 

گروه اقتصادی: نتیجه جلسه 2 ساعته غیرعلنی نمایندگان مجلس قابل پیش‌بینی بود؛ بنزین گران نمی‌شود، کارت سوخت احیا می‌شود.
به گزارش «وطن‌امروز»، جنجال بنزینی هفته پیش دولتی‌ها موجب شد نمایندگان مجلس با جدیت به دنبال جلوگیری از تکروی دولت در این زمینه باشند. به همین علت در یک اقدام کم‌سابقه در جلسه غیرعلنی مجلس مصوب کردند دولت کاری به قیمت سوخت نداشته باشد. اظهارات نمایندگان بعد از جلسه غیرعلنی نشان می‌دهد چند طرح و ایده برای قیمت سوخت به رای گذاشته شد اما هیچ کدام رای نیاورد. نخستین پیشنهاد همان طرح دولتی‌ها بود، یعنی 60 لیتر سهمیه بنزین با قیمت 1000 تومان و افزایش نرخ تا 2500 تومان که مجلسی‌ها با آن مخالفت کردند. طرح تک‌نرخی ماندن سوخت و افزایش قیمت به 1500 تومان هم رای نیاورد. در نهایت نمایندگان از دولت خواستند کارت سوخت را احیا کند تا قاچاق سوخت کنترل شود و قیمت سوخت گران نشود.
در جلسه دیروز وزرای نفت، اقتصاد و کشور و روسای سازمان برنامه و بودجه و ستاد مبارزه با قاچاق ارز و کالا هم حضور داشتند اما نتوانستند نمایندگان را قانع کنند که افزایش نرخ سوخت را تصویب کنند. سخنگوی هیات‌رئیسه مجلس در حاشیه جلسه علنی دیروز مجلس در جمع خبرنگاران اظهار داشت: بنا بر مذاکرات انجام شده مقرر شد کارت‌های سوخت بدون سهمیه‌بندی و با قیمت فعلی (هر لیتر هزار تومان) به منظور جلوگیری از قاچاق سوخت احیا شود. بهروز نعمتی افزود: در این جلسه موضوعات مهم اقتصادی از جمله اصلاح ساختار بودجه مطرح شد که قرار بود توسط دولت انجام شود. آقای نوبخت سناریوهای مختلفی را بیان‌ کرد و در نهایت قرار شد کمیته‌ مشترکی با مجلس شورای اسلامی تشکیل شده و روی سناریوها کار مشترکی شود تا در مهلت زمانی 4 ماهه کار انجام شود. سخنگوی هیات‌رئیسه مجلس شورای اسلامی در ‌عین ‌حال ادامه‌ داد: بحث دیگر مربوط به موضوع افزایش قیمت بنزین بود که سناریوهای مختلفی مطرح شد و در نهایت جمع‌بندی مجلس شورای اسلامی این بود که افزایش قیمت بنزین نخواهیم نداشت و بنزین هزار تومانی همچون گذشته عرضه می‌شود. برای این کار باید ساماندهی مورد نیاز برای عرضه سوخت و اقدامات لازم برای جلوگیری از قاچاق سوخت انجام شود. در این‌ راستا قرار شد کارت‌های سوخت احیا شود و دولت هم همکارهای  لازم را انجام دهد.
نعمتی در بخش دیگری از صحبت‌های خود اضافه کرد: قرار شد اگر مشکلاتی وجود دارد، دولت ساماندهی لازم را انجام دهد. موضوع مهم دیگر درباره گسترش مراکز CNG در کشور بود، بویژه برای ناوگان‌های خصوصی و اتوبوسرانی که هر چقدر بتوانیم آنها را گسترش دهیم، از میزان مصرف بیهوده هم جلوگیری به عمل می‌آید.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا احیای کارت سوخت برای سهمیه‌بندی بنزین است، توضیح داد: هیچ گونه افزایش قیمت بنزین نخواهیم داشت و کارت سوخت هم فقط برای ساماندهی است، لذا مصرف بنزین سقفی ندارد، یعنی ممکن است فردی در ماه ۹۰ لیتر یا دیگری ۳۰ لیتر مصرف داشته باشد. این کار یعنی احیای کارت سوخت فقط برای ساماندهی و جلوگیری از قاچاق سوخت است. این تصمیم همدلی مجلس شورای اسلامی و دولت بود که ان‌شاء‌الله پایدار خواهد ماند.
رأی منفی ۱۶۸ نماینده به افزایش قیمت بنزین
عضو کمیسیون صنایع مجلس نیز درباره جلسه دیروز گفت: در نشست غیرعلنی پیشنهاد قیمت یکسان ۱۵۰۰ تومان با ۱۰۲ رای موافق و ۱۲۷ رای مخالف رد شد و در نهایت پیشنهاد ادامه وضعیت موجود با ۱۴۵ رای موافق و ۷۷ رای مخالف نمایندگان مواجه شد. سیده‌حمیده زرآبادی با اشاره به جلسه غیرعلنی دیروز مجلس شورای اسلامی که درباره قیمت بنزین تشکیل شده بود، بیان کرد: در این جلسه با افزایش قیمت بنزین مخالفت شد. در این جلسه استفاده از کارت‌های سوخت الزامی و دولت مکلف به تقویت جایگاه‌های CNG در کشور شد. زرآبادی همچنین اضافه کرد: در این جلسه 3 طرح به رای گذاشته شد که نخستین پیشنهاد سهمیه‌بندی به صورت ۶۰ لیتر در ماه به قیمت هر لیتر ۱۰۰۰ تومان و سهمیه آزاد ۲۵۰۰ تومان بود که با ۵۷ رای موافق و ۱۶۸ رای مخالف رد شد.
نماینده مردم در مجلس دهم شورای اسلامی بر همین اساس اضافه کرد: همچنین پیشنهاد قیمت یکسان ۱۵۰۰ تومان هم با ۱۰۲رای موافق و ۱۲۷ رای مخالف رد شد و در نهایت پیشنهاد ادامه وضعیت موجود ۱۴۵رای مثبت گرفت.
لاریجانی: مجلس مخالف گرانی سوخت است
رئیس مجلس شورای اسلامی در آغاز جلسه دیروز گفت: دولت با روش‌های دیگر به‌دنبال جلوگیری از قاچاق سوخت باشد که همین کارت سوخت می‌تواند کمک کند. علی لاریجانی افزود: مجلس در شرایط فعلی چندان موافق افزایش قیمت بنزین نیست و در این جلسه این نظر به دولت منعکس شد.
اظهارات زنگنه بعد از مصوبه مجلس
وزیر نفت بعد از جلسه غیرعلنی مجلس اعلام کرد: اطلاعی ندارم که آیا امکان افزایش مجدد قیمت سوخت وجود دارد یا خیر. بیژن زنگنه در گفت‌وگو با خانه ملت، به موضوع قیمت و سهمیه‌بندی بنزین اشاره کرد و گفت: دولت در این باره هیچ مصوبه‌ای نداشته اما برخی با شایعات برای کشور مشکل ایجاد کردند، در حالی که وزارت نفت هیچ تصمیمی درباره افزایش قیمت بنزین نداشته است. وی درباره بازداشت سخنگوی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی به‌مدت ۲۴ ساعت هم گفت: اگر واقعاً تخلفی انجام شده باشد ما نیز برخورد خواهیم کرد. وزیر نفت با بیان اینکه رسانه‌ها در مقابل انتشار اخبار خود، آن هم به صورت قطعی مسؤول هستند، تصریح کرد: اطلاعی از امکان افزایش قیمت بنزین ندارم؛ در این زمینه دولت باید تصمیم‌گیری کند. وزیر نفت در حالی ناشیانه می‌خواهد هرج و مرج بنزینی هفته گذشته را به رسانه‌ها نسبت دهد که منبع خبر مذکور یکی از مدیران زیرمجموعه وزارت نفت بوده و از طرفی دولتی‌ها حتی در جلسه دیروز مجلس نشان دادند بی‌میل به سهمیه‌بندی و گرانی بنزین نیستند. تلاش دولتی‌ها برای نشان دادن این موضوع که مخالف گرانی بنزین هستند بی‌فایده است و مصوبه مجلس موجب شد تیر دولت برای سهمیه‌بندی به سنگ بخورد؛ مصوبه‌ای که موجب می‌شود حداقل تا تغییر ساختار بودجه‌ای و اقتصادی کشور گرانی بنزین متوقف شود.

گروه سیاسی: روز گذشته خبرنگاران ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، روز خود را با انتشار خبر رهسپار شدن ناوگروه جنگی آبراهام لینکلن به خلیج‌فارس آغاز کردند. جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در بیانیه‌ای اعلام کرده است آمریکا در واکنش به رفتارهای نگران‌کننده ایران، در حال استقرار ناوگروه «یواس‌اس آبراهام لینکلن» و شماری بمب‌افکن در منطقه تحت نظارت «سنتکام» (فرماندهی مرکزی آمریکا) است. او گفت هدف، فرستادن پیام روشنی برای حکومت ایران است که «هر گونه حمله‌ای به منافع آمریکا یا متحدان این کشور با نیرویی بی‌امان روبه‌رو خواهد شد».
بولتون در بیانیه خود نوشت: «آمریکا قصد جنگ با رژیم ایران را ندارد اما کاملا آماده واکنش نشان دادن به هرگونه حمله‌ای چه از سوی سپاه پاسداران، نیروهای نظامی متعارف ایران یا گروه‌‌های نیابتی (ایران) است».
به گزارش «وطن‌امروز»، بولتون با این حال نگفته است به کدام اقدامات تحریک‌آمیز ایران اشاره دارد. در این میان بررسی اخبار مربوط به ناوگروه آبراهام لینکلن نشان می‌دهد این ناوگروه از یک ماه پیش یعنی از تاریخ هشتم آوریل ‌از بندر ویرجینیا خارج شده و قرار بوده است برنامه‌ای روتین و از پیش تعیین‌شده برای حمایت از عملیات‌‌های نیروی دریایی آمریکا در آب‌‌های بین‌المللی داشته باشد.
ایلان گلدن‌برگ، مدیر بخش امنیت خاورمیانه در اندیشکده مرکز امنیت آمریکای نوین نیز در حساب توئیتری خود بیان کرده است: اعزام یک ناوگروه به سنتکام، اقدام غیرمعمولی نیست و احتمالاً اقدامی عادی بوده که از مدت‌ها قبل برنامه آن چیده شده است. حدس من آن است که این موضوع فرصتی برای تلاش به‌منظور ارعاب ایرانی‌هاست نه چیز بیشتر.
اگرچه جان بولتون اعلام کرده این ناوگروه تنها برای هشدار دادن به ایران به منطقه فرستاده شده است اما سایت نیروی دریایی ایالات متحده در خبر مربوط به عملیات‌‌های مرتبط با این ناوگروه بیان کرده است این عملیات از یک ماه پیش به صورت روتین برنامه‌‌ریزی شده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. این ناو جنگی در حالی با عنوان و ادعای مقابله با مشکلاتی که قرار است ایران برای نیروهای دریایی آمریکا ایجاد کند، به منطقه فرستاده شده که به گزارش گاردین، ماهیت این مشکلات هنوز مشخص نیست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. در عین حال روزنامه گاردین خاطرنشان کرده است این اقدام بولتون در شرایطی است که برخی تحلیلگران در واشنگتن بر این عقیده‌‌‌‌اند که جان بولتون دنبال به راه انداختن جنگ است. با این حال جنگی که روزنامه گاردین از آن یاد می‌کند، نه جنگ با ایران، بلکه جنگ احتمالی آمریکا با ونزوئلاست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. روزهای انتهایی هفته گذشته بود که رسانه‌ها اعلام کردند تلاش آمریکا و خوان گوایدو، رئیس‌جمهور خودخوانده ونزوئلا برای به راه انداختن کودتا در این کشور ناکام مانده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. گوایدو نیز شخصا و به صورت رسمی روز یکشنبه اذعان کرد این کودتا شکست خورده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. کاخ سفید به قدری از این ماجرا عصبانی بود که به صدور چند بیانیه اکتفا کرد و خبرها حکایت از این داشت که ترامپ، جان بولتون را مسؤول این شکست می‌داند. ترامپ بعد از این شکست گفته بود با دقت حوادث ونزوئلا را رصد می‌کند. با این حالا برخی رسانه‌ها، از جمله پایگاه خبری هیل که مرتبط با کنگره آمریکاست، روز یکشنبه گزارش دادند اختلافات بین ترامپ و مشاور امنیت ملی‌‌‌‌اش بر سر گزینه‌‌های پیش‌رو درباره ونزوئلا بالا گرفته است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. این پایگاه خبری- تحلیلی در ادامه آورده است: ترامپ تاکنون بارها عدم تمایلش به استفاده از نیروی نظامی را اعلام کرده ولی با این حال در ماجرای ونزوئلا بیان کرده است که همه گزینه‌ها را روی میز نگه می‌دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. این مسأله اما چندان هم باب میل بولتون نیست و او به چهره‌ای تبدیل شده است که به صورت علنی از هر گونه اقدام نظامی حمایت می‌کند. این پایگاه خبری در عین حال اعتقاد دارد شکاف عمیقی بین ترامپ و مشاورانش درباره مسائل مختلف و مرتبط با سیاست خارجی به وجود آمده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. ترامپ قصد ندارد هیچ‌وقت «ماشه را بچکاند» اما بولتون بشدت دنبال به راه انداختن اقدام نظامی در ونزوئلاست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.
بعد از شکست کودتا در ونزوئلا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، شکست در مذاکرات با کره‌شمالی و آزمایش‌‌های جدید موشکی این کشور، و در عین حال شکست گفت‌وگوهای تجاری آمریکا و چین، بولتون در پی فرار به جلو و سوق دادن افکار عمومی به سمت ایران است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. به همین دلیل نیز قصد دارد دوگانه جنگ- مذاکره را که زمانی جرج بوش در مقابله با ایران در پیش گرفته بود دوباره راه بیندازد. این پروژه البته در رسانه‌‌های ایرانی نیز همان زمان در تمام مدتی که ایران با آمریکا بر سر فعالیت‌‌های هسته‌ای‌‌‌‌اش مذاکره می‌کرد دیده می‌شد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. شاید به همین دلیل باشد که رسانه‌‌های طرفدار مذاکره با ترامپ و آمریکا از روز دوشنبه فعالیت خود را برای راه انداختن دوباره دوگانه جنگ- مذاکره آغاز کرده‌‌‌اند. این روزنامه‌ها با برجسته کردن گزاره جنگ و ضریب دادن به آن، می‌خواهند یک بار دیگر زمینه را برای مذاکرات ظریف با آمریکایی‌ها فراهم کنند. تلاش این رسانه‌ها برای بزرگنمایی تهدید جنگی در حالی است که پیش از این نیز محمدجواد ظریف در اظهارنظری عجیب مدعی شده بود احتمال درگیری تصادفی ایران و آمریکا وجود دارد. اظهارنظر ظریف البته با واکنش سریع سرلشکر قاسم سلیمانی مواجه شد. سرلشکر سلیمانی تصریح کرد کاخ سفید به هیچ عنوان دنبال درگیری نظامی ولو درگیری بسیار محدود و نقطه‌ای علیه ایران نیست و کسانی که این اظهارات دروغ را مطرح می‌کنند در زمین دشمن بازی می‌کنند. البته تلاش‌‌های جریان غربگرای داخلی برای بزرگنمایی خطر جنگ، با تاکید اخیر رهبر انقلاب مبنی بر نبود آرایش جنگی نظامی در آمریکا تا حدود زیادی نقش بر آب شد و نشان داد در مجموعه تصمیم‌گیر نظام، برآورد دقیقی از سیاست ارعاب آمریکایی‌ها وجود دارد و در این میان، دست و پا زدن‌‌های جریان ورشکسته سیاسی داخلی بی‌فایده خواهد بود.
از سوی دیگر تلاش رسانه‌‌های نزدیک به ظریف برای برجسته‌‌سازی ماجرای غیرواقعی جنگ این بار در حالی است که حتی رسانه‌‌های آمریکایی نیز با تعجب و شگفتی به بیانیه بولتون و اشاره‌‌‌‌اش به ایران پرداخته و بیان کرده‌‌اند هیچ تحرکی از سوی ایران مشاهده نشده که نشان دهد قرار است درگیری‌ای بین نیروهای ایرانی و آمریکایی در منطقه رخ دهد. بسیاری از رسانه‌‌های آمریکایی بر این باورند که بولتون از عزیمت ناوگروه آبراهام لینکلن به سمت خاورمیانه که از مدت‌ها قبل برنامه‌‌ریزی شده بود استفاده کرده و سعی دارد ایران را بترساند تا پای میز مذاکره با ترامپ برود. شبکه خبری ان‌بی‌سی آمریکا در این‌باره نوشته است: مواضع بولتون در تناقض عجیبی با مواضع کاخ سفید قرار دارد و در شرایطی که کارشناسان وزارت خارجه آمریکا اعتقاد داشتند معافیت برخی کشورها از تحریم‌‌های ایران باید ادامه داشته باشد، او به همراه مایک پمپئو‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اعلام کردند معافیت‌ها دیگر تکرار نخواهد شد و به سمت سیاست صفر کردن میزان صادرات نفت ایران رفتند.
میکا زنکو، تحلیلگر آمریکایی نیز در این‌باره اظهار داشت: «توسل بولتون به استقرار روتین ناو لینکلن در منطقه استحفاظی سنتکام برای ترساندن ایران، یک تهدید توخالی و به طور خاصی ضعیف است». لفاظی‌‌های جان بولتون و ترامپ علیه ایران البته تازگی ندارد؛ چندی پیش و در اولین سال ریاست‌جمهوری ترامپ نیز او بیان ‌کرد به‌خاطر اینکه او بر سر کار آمده، ایران دیگر فعالیتی علیه آمریکا در خلیج‌فارس ندارد، البته ترامپ به این مسأله اشاره نکرد که از ابتدای ریاست‌جمهوری او تا همین چندی پیش اصولا آمریکایی‌ها در خلیح‌فارس ناوگروه نداشتند که ایران بخواهد با آنها مواجهه‌ای داشته باشد!

----------------------------------
منابع
-https://www.navy.mil/submit /display.asp?story_id=109119
-https://www.nbcnews.com /news/amp/ncna1002196
-https://www.theguardian.com /world/2019/may/06/us-deploys-aircraft-carrier-and-bombers-after-troubling-indications-from-iran?CMP=Share_AndroidApp_Bale

پایان تاریخ مصرف استراتژی دیوانگی
«وطن‌امروز» 11 آذرماه 1397 در گزارشی با عنوان «استراتژی دیوانگی» به صورت مفصل سیاست کاخ سفید برای ارعاب و توسل دولت ترامپ و مشاورانش از جمله جان بولتون به استراتژی «مرد دیوانه نیکسون» را تشریح کرد. «وطن‌امروز» همچنین در تاریخ 24 آذر 1397 در گزارشی با عنوان «بولتون‌جان ترامپ» نقش جان بولتون در استراتژی مرد دیوانه ترامپ را تشریح کرد. در این 2 گزارش به صورت مفصل توضیح داده شد که سیاست کاخ سفید علیه ایران و به طور کلی علیه کشورهایی که آمریکا آنها را دشمن خود می‌داند، سیاست ارعاب یا همان ترساندن است. با این تفاوت که دولت فعلی آمریکا اساسا به دلیل وضعیت داخلی آمریکا و نیز نگاه کاسبکارانه رئیس‌جمهور آمریکا، تمایلی به جنگ با کشورها ندارد. این موضوع از سیاست‌‌های انتخاباتی ترامپ هم مشخص است و رفتارهای او طی 3 سال اخیر نشان داده است او بشدت از جنگ و درگیری نظامی اجتناب می‌کند. جاخالی مفتضحانه آمریکا در ماجرای حمله به سوریه به وضوح برای همه کشورها ثابت کرد دیوانه‌نمای کاخ سفید به هیچ‌وجه مرد جنگ و درگیری نظامی آن هم با کشورهایی مانند ایران نیست. با این حال اما در این گزارش‌ها و بویژه در گزارش «بولتون‌جان ترامپ» نقش جان بولتون در سیاست ارعاب کاخ سفید با جزئیات توضیح داده شد. در این گزارش آمده است که بولتون به دلیل چهره جنگ‌طلبی که از او در افکار عمومی ایجاد شده، نقش چماق را در سیاست مرد دیوانه ایفا می‌کند تا دوز دیوانگی هیات حاکمه کاخ سفید را بالا ببرد. البته در این 2 گزارش نشانه‌‌‌هایی از تمایل بولتون به سیاست چماق و هویج و در نهایت تمایل بیشتر او به مذاکره مورد اشاره قرار گرفته است. از جمله این نشانه‌ها تمایل بولتون به ارعاب و ترساندن گروه‌‌های مقاومت، از جمله حزب‌الله لبنان برای اینکه در نهایت این گروه تن به مذاکره با آمریکا دهد مورد اشاره قرار گرفته است.
اکنون درباره ایران نیز دقیقا سیاست مرد دیوانه نیکسون یا همان استراتژی دیوانگی ترامپ در حال اجراست؛ از یک‌سو چهره جان بولتون به‌عنوان یک جنگ‌طلب و دیوانه در قامت مشاور امنیت ملی ترامپ بشدت برجسته می‌شود تا سیاست ارعاب و ترساندن ایران با شدت و هجمه رسانه‌ای و با همراهی یک جریان غربگرای داخلی انجام شود و همزمان اینگونه وانمود می‌شود که ترامپ در نهایت با این موضوع یعنی جنگ با ایران و اقدامات بولتون مخالف است. این دوگانه‌نمایی سیاست در کاخ سفید در نهایت گزاره «مذاکره» را موجه می‌کند. یعنی اینکه عده‌ای در 2 کشور این موضوع را مطرح و برجسته کنند که برای آنکه سیاست جنگ‌طلبانه بولتون به نتیجه نرسد، باید ایران اقداماتی برای مذاکره انجام دهد، چراکه ترامپ نیز مایل به مذاکره است و از این طریق خطر جنگ رفع می‌شود.
این نقشه ساده‌لوحانه مدت‌ها قبل برای ایران فاش شد و به عبارت دقیق‌تر، دست آمریکایی‌ها مدت‌هاست برای ایران رو شده است. اظهارات اخیر رهبر انقلاب مبنی بر اینکه ایران در حال جنگ اقتصادی، سیاسی و فرهنگی با آمریکاست و نه جنگ نظامی، و تصریح ایشان مبنی بر اینکه آمریکا آرایش نظامی جنگی علیه ایران ندارد، نشان داد نظام جمهوری اسلامی فهم واقع‌بینانه‌ای از سیاست‌‌های آمریکا علیه ایران دارد و بر همین اساس رفتار عاقلانه و مدبرانه‌ای در برابر کشوری که تنها حربه باقی‌مانده‌اش علیه مردم ایران تحریم‌هاست، اتخاذ خواهد کرد. از سوی دیگر، اقدام اخیر کاخ سفید در قرار دادن نام سپاه پاسداران در فهرست به اصطلاح گروه‌‌های تروریستی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، هر نوع موضوع مذاکره را برای مدت‌ها از میز مناسبات ایران و آمریکا برداشت، چراکه به صورت آشکار یک اقدام علیه امنیت ملی ایرانیان بوده است. بر همین اساس اندیشکده‌‌های آمریکایی نیز اذعان کردند با این اقدام، نه در دولت فعلی آمریکا و نه در دولت‌‌های آینده آمریکا، امکان مذاکره طرفین وجود نخواهد داشت.

انتقاد سرلشکر سلیمانی پس از اظهارات نسنجیده ظریف
ظریف: این نگرانی وجود دارد که هر سوءتفاهم کوچکی به یک درگیری همه‌جانبه نظامی منجر شود!
سرلشکر سلیمانی: شما بعضی وقت‌ها از زبان دشمن حرف می‌زنید. به جای آنکه واقعیت دشمن را بدانید، قدرت دشمن را بالا می‌برید

گروه سیاسی: محمدجواد ظریف هفته گذشته در گفت‌وگو با ایندیپندنت گفته بود: ما معتقد به قریب‌الوقوع بودن جنگ میان ایران و آمریکا نیستیم اما اتفاقات ساده می‌تواند به یک درگیری تمام‌عیار منجر شود؛ مثل آنچه در ژانویه سال ۲۰۱۶ رخ داد و چند سرباز آمریکایی از سوی سپاه بازداشت شدند؛ اگر ارتباط ما با طرف آمریکایی- جان کری- نبود ما قادر به کنترل اوضاع نبودیم؛ حالا هم این نگرانی وجود دارد که در نبود کانال ارتباطی میان دو کشور، هر اتفاق یا سوءتفاهم کوچکی مثلاً در خلیج‌فارس یا در تنگه هرمز به یک درگیری همه‌جانبه نظامی منجر شود! به گزارش «وطن‌امروز»، اظهارات نسنجیده ظریف در شرایطی مطرح شد که سرلشکر سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که شخص وزیر امور خارجه بارها از حمایت‌‌های او بویژه در ماجرای استعفایش تقدیر و تشکر کرده بود، اینگونه اظهارات را بر خلاف واقعیت دشمن برشمرد و تاکید کرد نباید قدرت دشمن را بالا برد. واکنش صریح سرلشکر سلیمانی به اظهارات نسنجیده ظریف که به فاصله یک روز نیز بیان شد، موید این واقعیت است که بیان اظهارات خلاف واقع درباره حمله آمریکا به ایران از سوی برخی مسؤولان تا چه حد مخرب و آسیب‌زاست. سرلشکر سلیمانی شامگاه شنبه با اشاره به احتمال درگیری نظامی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران، تأکید کرد: «دشمن می‌گوید ما نباید اقدامی انجام بدهیم، چون هرگونه اقدام نظامی در این مقطع ممکن است ما را به یک جنگ بی‌پایان بکشاند و همه منافع ما را به‌خطر بیندازد». سردار سرلشکر قاسم سلیمانی در تازه‌‌‌‌‌ترین سخنرانی خود گفته است: الان خود دشمن چه می‌گوید؟ همین دشمنی که جان بولتون و سازمان سیا [در رأس آن قرار دارند]... می‌دانید سازمان سیا به ترامپ چه می‌گوید؟- تازه اینها تندروهای‌شان هستند- می‌گویند نباید با ایران درگیر شد- ولو در (یک) نقطه- بعضی‌ها می‌گویند آمریکا با ما درگیر جنگ نمی‌شود اما اگر درگیر جنگ هم شد، «جنگ نقطه‌ای» است. مثلا یک نقطه ما را می‌زند. اما تصور دشمن چیست؟ شما بعضی وقت‌ها از زبان دشمن حرف می‌زنید. به جای آنکه واقعیت دشمن را بدانیم، قدرت دشمن را بالا می‌بریم؛ به جای آنکه قدرت دشمن را بشناسیم. دشمن می‌گوید ما نباید اقدامی انجام بدهیم، چون هرگونه اقدام نظامی در این مقطع ممکن است ما را به یک جنگ بی‌پایان بکشاند و همه منافع ما را به‌خطر بیندازد. من اطلاعات را می‌گویم، نه تحلیل».

روز چهارشنبه هفته جاری برنامه‌های مرحله‌ای ایران برای انجام اقدامات متقابل در برابر خروج آمریکا از برجام اعلام خواهد شد.
به گزارش ایسنا، برنامه‌های پیش‌بینی شده در چارچوب بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام بوده و فعلاً موضوع خروج از برجام مطرح نیست.
کاهش جزئی و کلی برخی تعهدات ایران و آغاز بخشی از فعالیت‌های هسته‌ای که انجام آن در چارچوب برجام متوقف شده بود، اولین گام ایران در واکنش به خروج آمریکا از برجام و همچنین بدعهدی کشورهای اروپایی در اجرای تعهدات‌شان است. راه برای دیپلماسی باز است و اقدامات مرحله‌ای ایران فرصت مجددی است به دیپلماسی و طرف‌های مقابل که مسیر اشتباه یکجانبه‌گرایی را تصحیح کنند و به نقطه گذشته و عمل به تمام مفاد برجام بازگردند.
همچنین مقامات اتحادیه اروپایی که در یک سال گذشته تنها به ارائه وعده‌های اجرا نشده اکتفا کرده‌اند به صورت غیررسمی در جریان این تصمیم قرار گرفته‌اند. بنابر پیگیری خبرنگار ایسنا از منابع مطلع، احتمالاً رئیس‌جمهور این خبر را روز چهارشنبه به صورت رسمی اعلام خواهد کرد. طبق بند ۲۶ برجام، در صورت عدم پایبندی طرف مقابل به تعهدات، ایران حق دارد اجرای تعهدات خود را به شکل کلی یا جزئی متوقف کند. همچنین بر اساس بند ۳۶ اگر موضوع اختلافی با طی مراحل این بند فیصله نیافت شاکی می‌تواند این امر را به عنوان مبنای توقف کلی یا جزئی اجرای تعهداتش وفق برجام قلمداد کرده یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ کند که معتقد است موضوع مصداق «عدم پایبندی اساسی» به شمار می‌آید.
چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت (۸ مه)، سالگرد خروج آمریکا از برجام است.

محمد صدری: حضور هفته گذشته وزیر امور خارجه آقای ظریف در آمریکا و مصاحبه با رسانه‌های آمریکایی 2 محور اساسی و پراهمیت داشت که نمی‌توان بسادگی از کنار آنها گذشت. آقای ظریف در مصاحبه با فاکس‌نیوز از گروهی تحت عنوان تیم «B» متشکل از بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا، محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان و محمد بن‌زاید ولیعهد امارات یاد می‌کند که همواره برای ایجاد تنش و درگیری نظامی در منطقه تلاش می‌کنند و دونالد ترامپ را برخلاف خواسته‌اش به سوی جنگ با ایران راهبری می‌کنند. ظریف علاوه بر این تمایل خود را برای مذاکره جهت تبادل زندانیان طرفین ایرانی و آمریکایی ابراز کرد. بنابراین حضور ایشان در آمریکا، زمان حضورشان، محور مصاحبه‌ها و نیز رسانه‌ای که برای مصاحبه انتخاب کرده‌اند، قابل بررسی و تحلیل است.
یکم- «ریچارد نفیو» نویسنده کتاب هنر تحریم‌ها که به عنوان معمار دور قبلی تحریم‌ها از او یاد می‌شود، در توصیف 2 مفهوم «درد» و «استقامت» در مکانیزم اعمال تحریم‌ها، در کتاب خود توضیح می‌دهد که هنر تحریم‌ها علاوه بر تسلط بر زمان، حوزه‌ها و چگونگی اعمال تحریم‌ها برای اعمال درد بیشتر به کشور هدف، کشف و استفاده از شاخص‌هایی برای سنجش اثربخشی این درد نیز هست تا بتوان با بهره‌گیری از آن، میزان و نوسان استقامت کشور تحت تحریم را ارزیابی کرد و متناسب با استقامت دشمن و تغییرات آن، میزان و نقاط درد را برای اثربخشی بیشتر بازتنظیم کرد تا در نهایت با شکست استقامت دشمن، او را به پای میز مذاکره و پذیرش خواسته‌ها کشاند. اگر این بخش از نوشته نفیو را در کنار رفتار و گفتار هفته گذشته ظریف گذاشته و ارزیابی کنیم به چه نتیجه‌ای می‌رسیم؟ چه سنجه و شاخصی بهتر از حضور بالاترین مقام دستگاه دیپلماسی ایران در آمریکا و ابراز تمایل به «مذاکره» برای تبادل زندانیان 2 کشور که می‌تواند پالسی برای مذاکرات مهم‌تر به طرف خارجی مخابره کند، می‌تواند آمریکا را از اثرگذاری تحریم‌ها و «احساس درد» ایران از این تحریم‌ها مطمئن کند، بویژه اینکه دور قبلی مذاکرات نیز بدواً مخفیانه و با موضوعات فرعی آغاز شده بود.
دوم- با فرض بند اول که اصلا هم دور از ذهن نیست، در این صورت با توجه به اصول بنیادین مذاکره می‌توان اثبات کرد راهبرد آقای وزیر غیرقابل توجیه است؛ اولا که هنوز چندماهی از بیان دیالوگ مشهور آقای روحانی نمی‌گذرد که با اشاره به مذاکرات کره‌شمالی و آمریکا و با توجه به بدعهدی آمریکا در برجام، مذاکره با این کشور را صراحتا «حماقت» خوانده بود. ثانیا با توجه به شرایط اقتصادی کشور و در وضعیتی که به لحاظ اقتصادی ایران در موقعیت ضعف قرار دارد، بدیهی است قبول مذاکره در چنین شرایطی، قدرت چانه‌زنی و اعمال فشار طرف مقابل را افزایش می‌دهد. در شرایطی که نارضایتی عموم از وضعیت اقتصادی کشور بالاست، نشستن بر سر میز مذاکره، تیغ برش طرف مقابل را برنده‌تر و این گزاره را به طرف مقابل مخابره می‌کند که گزینه دیگری غیر از قبول شرایط او نداریم. در این فضا کارکرد میز مذاکره صرفا به محلی برای پذیرش خواسته طرف مقابل تقلیل می‌یابد نه بیشتر.
سوم- روایت مشهور و قابل تاملی وجود دارد که وقتی مسافران هواپیمای در حال پرواز با تکانه‌ها و لرزه‌هایی مواجه می‌شوند که احتمالا نشانه‌هایی از حادثه است، پیش از همه به چهره میهمانداران و سرمیهماندار هواپیما نگاه می‌کنند. اگر آنها را در حال آرامش و خونسردی یافتند، آرامش خود را نیز حفظ می‌کنند اما اگر دریافتند خود میهمانداران نیز مضطرب و نگرانند، قطعا دچار تشویش و اضطراب خواهند شد و بعید نیست پیش از بروز حادثه و حتی در شرایطی که اصلا حادثه‌ای در کار نیست، به دلیل بروز شوک، دچار حمله عصبی و عواقب بعدی شوند. در شرایطی که انبوهی از مطالعات بین‌المللی از جمله پژوهش‌های انجام شده در مراکز راهبردی تصمیم‌سازی آمریکایی، گزینه نظامی علیه ایران را برای آمریکا  و جامعه بین‌الملل به لحاظ نسبت‌سنجی هزینه - فایده به هیچ عنوان به‌ صرفه نمی‌داند و مدت‌هاست این گزینه به عنوان یک آلترناتیو سودمند از روی میز مقامات آمریکا برداشته شده و حتی پمپئو، وزیر خارجه آمریکا نیز اخیرا به این موضوع اذعان کرده، آیا سخن از جنگ و حمله نظامی به میان آوردن توسط وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، آرامش روانی جامعه داخلی و به تبع آن آرامش سیاسی و اقتصادی کشور را مخدوش نمی‌کند؟ ثانیا آیا محاسبات دشمن را برای فعال کردن گزینه نظامی یا لااقل القای فعال‌سازی این گزینه برای تاثیرگذاری روانی بر جامعه هدف، تغییر نمی‌دهد؟ آن هم در شرایطی که دشمن «فشار روانی» جامعه را راهبردی اثرگذارتر از سایر راهبردهای خود و به عبارت بهتر مکمل آنها می‌داند. پاسخ 2 سوال بالا به احتمال قریب به یقین مثبت است.
چهارم- بد نیست دستگاه محاسباتی دشمن راجع به حمله نظامی به ایران را مختصرا بررسی کنیم. «فاس» یا فدراسیون دانشمندان آمریکایی (Federation of American Scientists)، در گزارش سال ۲۰۱۲ قبل از مذاکرات هسته‌ای با عنوان «تحریم‌ها، ضربات نظامی و دیگر اقدامات بالقوه در برابر ایران»، ۶ سناریوی مختلف را برمی‌شمرد و هزینه‌های نظامی و غیرنظامی آن اقدامات را بر اقتصاد جهانی و اقتصاد آمریکا بررسی می‌کند. طبق این بررسی، تشدید فشارها علیه ایران ۶۴ میلیارد دلار، محاصره دریایی ایران و بستن تنگه هرمز ۳۲۵ میلیارد دلار، عملیات محدود نظامی علیه تاسیسات هسته‌ای و برخی تاسیسات نظامی ۷۱۳ میلیارد دلار و بمباران همه‌جانبه ایران ۱۲۰۰ میلیارد دلار هزینه در بر دارد. با این حساب آمریکایی که 21 هزار میلیارد دلار بدهی خارجی دارد و چند ماه قبل دولت فدرال جهت فشار برای افزایش سقف این بدهی و تامین بودجه دیوار مکزیک، بیشترین دوره
 Shut Down تاریخ آمریکا را تجربه کرد، آیا حاضر به صرف هزینه مالی چند هزار میلیاردی برای جنگی که هیچ اطمینانی به نتایج آن ندارد، خواهد شد؟ گزارش اندیشکده Rand با عنوان «قدرت تسلیم» (The Power Of Coerce) شامل تحلیلی از نحوه مواجهه بدون جنگ با مخالفان آمریکا، اذعان می‌کند تجهیز کشورهای روسیه، چین و ایران  به فناوری‌های پیشرفته نظامی و استفاده از آنها در سامانه‌های موشکی، دفاع هوایی و زیردریایی‌ها که می‌تواند برای هدف قرار دادن کشتی‌ها، هواپیماها و سایر سیستم‌های نظامی آمریکا مورد استفاده قرار گیرد، استفاده از راهبرد جنگ در قبال این سه کشور را غیرقابل توجیه می‌کند. بر همین اساس هزینه هدف قرار دادن این کشورها دائما در حال افزایش است. طبق این گزارش، قابلیت‌های دفاعی این کشورها می‌تواند متحدان آمریکا را در مرزهای آنان تهدید کند که در واقع تهدید منافع خود آمریکاست. علاوه بر این نشریه «نشنال اینترست» در گزارشی با عنوان «چرا نباید به ایران حمله کرد»، نشریه «آتلانتیک» در گزارشی با عنوان «به ترامپ اجازه ندهید با ایران جنگ کند»، نشریه «گاردین» در گزارشی با عنوان «آمریکا باید از حمله نظامی به ایران منصرف شود»، رویترز در گزارشی تحلیلی با عنوان «20 دلیلی که آمریکا نباید به ایران حمله کند» و چندین و چند گزارش پژوهشی دیگر که توسط نهادهای مهم پژوهشی تهیه شده، در مجموع حمله نظامی به ایران را یک حماقت محض برای آمریکا و متحدانش
می‌دانند.
ضمن اینکه پژوهش
 Brown University نشان می‌دهد آمریکا بابت حضور نظامی در منطقه پس از 11 سپتامبر متحمل 6/5 هزار میلیارد دلار هزینه شده است. این البته غیر از هزینه‌های غیرمستقیم از جمله کاهش اعتبار دولت این کشور در افکار عمومی جهان است.
پنجم- آقای ظریف با معرفی گروه B سعی دارد از تاکتیک فاصله‌اندازی بین بولتون، نتانیاهو، بن سلمان و بن زاید از یک‌سو و ترامپ از سوی دیگر استفاده کند.  در این باره باید گفت ترامپ در طول 3 سال ریاست‌جمهوری‌اش بسیاری از افراد نزدیک به خود را اخراج کرده است که در میان آنها برخی نام‌ها که حتی قبل از ریاست‌جمهوری و از زمان کمپین انتخاباتی هم همراه او بودند دیده می‌شود؛ کسانی که در دوره‌های مختلف در این 3 سال از آنها به عنوان تاثیرگذارترین افراد بر رئیس‌جمهور آمریکا یاد می‌شد. بنابراین آنچه باید بدانیم و آنچه در واقع مهم است، رفت و آمد آدم‌ها به کاخ سفید نیست، بلکه این سیاست‌هاست که اهمیت دارد. بولتون هم یکی از این افراد است که در مقطعی به تیم ترامپ پیوسته است. او هم ممکن است به سرنوشت گذشتگان دچار و به فهرست اخراجی‌های ترامپ افزوده شود اما آیا تحریم‌های آمریکا علیه ایران برداشته می‌شود؟ پاسخ روشن است. ممکن است برخی خوش‌خیالان بگویند بولتون و ترامپ در زمینه راه ‌انداختن جنگ با هم اختلاف دارند، ولی در همین صفحات روزنامه بارها تاکید کرده‌ایم که ترامپ به‌خاطر کمپین انتخاباتی خود به شعار پرهیز از ورود آمریکا به جنگ جدید پایبند است اما برعکس در داخل کسانی بودند
ـ و هستندـ که تلاش دارند مردم را از حمله آمریکا به ایران توسط ترامپ بترسانند، در حالی که گزینه حمله به ایران سال‌هاست از روی میز نهادهای تصمیم‌گیر در آمریکا حذف شده است.
نکته دیگر درباره ترامپ، این است که فارغ از اسامی‌ای که در بازه‌های مختلف در اطرافش پررنگ می‌شوند، او یک سیاست ثابت در حمایت از رژیم صهیونیستی و علیه ایران داشته است که بیش از هر فردی از درون خانواده‌اش و ارتباطات خانوادگی او نشأت می‌گیرد.
ترامپ با معرفی قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و نیز الحاق بلندی‌های جولان به عنوان بخشی از خاک سوریه به سرزمین‌های اشغالی و زمینه‌چینی برای «معامله قرن» در فلسطین اشغالی، التزام عملی خود را به ساحت صهیونیسم نشان داده و به اذعان رسانه‌های غربی، تبدیل به متعهدترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا به صهیونیسم و اسرائیل شده است. نمی‌توان تاثیر لابی صهیونیستی آیپک را نیز در تصمیمات و سیاست‌های مقامات آمریکایی اعم از نمایندگان کنگره، سنا و کاخ سفید نادیده گرفت و ترامپ را صرفا تحت تاثیر بولتون دانست. همه اینها را هم کنار بگذاریم، آیا وزیر امور خارجه کشور که خود رشدکرده در نیویورک است هنوز نمی‌داند سیاست خارجه را بند خیالات خام و موهومات نمی‌توان کرد! اگر نمی‌داند، ساده‌اندیشی در این حد را چگونه می‌توانیم در مقام رئیس دستگاه دیپلماسی کشور ببینیم؟!

عبدالباری عطوان*: نوار غزه کمتر از 2 درصد از فلسطین تاریخی را نشان می‌دهد اما آنجا و مردمش به تنهایی بینی غارتگران اسرائیلی و آمریکایی را به خاک مالیده و با شجاعت و دلاورمردی از 400 میلیون عرب و 5/1 میلیارد  مسلمان با مقدسات و  سرزمین‌های‌شان دفاع می‌کنند و توقع تقدیر و تمجیدی از سوی کسی را هم ندارند.
این راکت‌های مبارکی که از منطقه تحت محاصره غزه شلیک شد در حالی که حامل کلاهک‌های انفجاری بوده و چندین خودروی زرهی اسرائیل را با سرنشینان نظامی آن منهدم کرد، پاسخ دوسویه داشت؛ نخست سوی آن به معامله قرنی بود که می‌خواهد اسرائیل بزرگ را از نیل تا فرات بسط دهد و دوم به عرب‌هایی که پیش به سوی عادی‌سازی با اسرائیل گام برداشته و نتانیاهو را رهبر و محافظ خود کرده‌اند. طی 2 روز گذشته ما در تماس دائم با مردم‌مان در نوار غزه بوده‌ایم و حرف‌هایی که آنها در تمام تماس‌های‌شان بیان داشتند، عبارت از این است: «نگران ما نباشید... ما دل‌مان به حال شما می‌سوزد... نگران خودتان باشید... ما یک خانواده‌ایم و اینجا کسی ترسیده یا وحشت‌زده نیست؛ ما به شما اطمینان می‌دهیم که تا پایان، پایدار و مقاوم می‌مانیم. دشمن است که خواهان آتش‌بس است نه ما. ما می‌خواهیم با ایستادگی در سرزمین‌مان به شهادت برسیم. حیات در ایستادگی شرافتمندانه است».
«فریح ابومدین» وزیر اسبق دادگستری فلسطین نیز به ما گفت: «زندگی طبیعی در نوار غزه جریان دارد. کودکان مشغول دنبال کردن جنگنده‌های متجاوز در آسمان، تعیین هویت موشک‌های مقاومت و شمردن تلفات اسرائیلی‌ها و گنبدهای آهنین شکسته آنها هستند».
  میانجیگری دولت‌های عربی به خاطر اسرائیل
مشکل مردم غزه با اسرائیل نیست، بلکه با تشکیلات خودگردان در رام‌الله است که مثل فرنگی‌ها حرف می‌زند؛ از یک‌سو خواهان کمک بین‌المللی می‌شود و از سوی دیگر در گرسنگی‌ دادن به مردم غزه، با اشغالگران یا دولت‌های عربی رقابت می‌کند؛ عربستانی‌هایی که برای توقف درگیری میانجیگری می‌کنند، آن هم نه برای اینکه دل‌شان به حال فلسطینی‌ها می‌سوزد و نخواهند خون‌شان ریخته شود، بلکه به خاطر اسرائیل و امنیت شهرک‌های صهیونیست‌نشین که به مخاطره افتاده است. این مهم نیست که چه کسی آغاز‌کننده این جنگ بود اما اتفاق تازه در آن این است که گروه‌های مقاومت افتخار می‌کنند به اقدامات تحریک‌آمیز اسرائیل، کشتار معترضان مسالمت‌جو در مرزهای غزه، عدم پایبندی به توافقات آتش‌بس، تشدید محاصره و گرسنگی دادن به 2 میلیون عرب و مسلمان و تیراندازی‌های نظامیان صهیونیست، پاسخ قوی دادند. رهبران مقاومت در نوار غزه نظیر مردم این منطقه به این واقعیت محکم دست یافته‌اند که اسرائیل جز زبان زور نمی‌فهمد و آنها استاد آموزش این زبان و اصطلاحات آن هستند و نخستین کلمه در قاموس این زبان «جهاد»، دوم «رستگاری»، سوم «شهادت» و چهارم «شرافت» است و فهرست عزت و غرورشان بلند است.
   4 دستاورد بزرگ جنگ 2 روزه
نخستین مساله اینکه قدرت بازدارندگی دشمن بسیار ضعیف شده، اگر نگوییم فروپاشیده است و این مقاومت است که برنامه‌های خود را تحمیل و قواعد درگیری را مشخص کرده است. دوم اینکه صدها هزار اسرائیلی از بیم جان‌شان و وحشتی که بر آنها مستولی شده بود محل اقامت خود در جنوب فلسطین را به سمت شمال رها کرده و گریختند و پرتاب راکت‌های مقاومت اگر همچنان به سمت تل‌آویو و دورتر از آن ادامه داشته باشد، این آمار بالاتر هم می‌رود.
سوم اینکه اسرائیل 2 مناسبت پیش رو دارد؛ اول مسابقه آواز یوروویژن 2019 که در تل‌آویو برگزار می‌شود و هزاران نفر آن را دنبال خواهند کرد و دومی سالگرد تاسیس رژیم صهیونیستی و اگر جنگ تا 2 هفته ادامه پیدا می‌کرد، این برنامه‌ها لغو می‌شد و چهره جهانی رژیم اشغالگر به عنوان رژیمی ناامن و فاشیستی نشان داده می‌شد که با ارتکاب جنایات  جنگی موجب تشدید تنش  و بی‌ثباتی در منطقه و جهان شده است. چهارم اینکه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و کشورهای عربی که با رژیم اشغالگر عادی‌سازی کرده یا می‌کنند در برابر مردمان‌شان در تنگنایی دشوار قرار می‌گیرند، بویژه اگر ضعف اسرائیل در مقابله با پایداری گروه‌های مقاومت برملا شود، همان گونه که ضعف آمریکا در مقابله با ایران به دلیل ادامه صادرات نفت ایران و ناکامی ترامپ در به صفر رساندن آن برملا شد، حالا برای رژیم‌های عربی که گمان می‌کردند ملت عرب و فرهنگ مقاومت سست شده کوته‌نظری سیاسی و اخلاقی آنها ثابت شد.
  عربستان و نهادهای اسلامی آنها کجایند؟
ما نمی‌دانیم احساس رئیس «رابطه العالم الاسلامی» و رژیم سعودی چگونه خواهد بود، در حالی که می‌بیند 600 راکت بر شهرها و شهرک‌های اسرائیلی فرو می‌ریزد و در حملات جنگنده‌های اسرائیلی کودکان شیرخوار یا جنین‌ها در شکم مادران‌شان به شهادت می‌رسند آن هم فقط 2 روز پس از انتشار خبر دعوت عربستان از یک هیات یهودی اسرائیلی برای حضور در کنفرانسی که این انجمن اسلامی(!) [سعودی] قرار است اوایل سال آتی در مکه مکرمه برگزار کند بویژه که رئیس انجمن و بسیاری از مقامات سعودی همواره تاکید می‌کنند کشورشان آخرین کشور عربی خواهد بود که با اسرائیل عادی‌سازی خواهد کرد. ملت فلسطین با خون شهدا و موشک‌هایی که گنبدهای آهنین را تحقیر کرده‌، پاسخ اشغالگری رژیم صهیونیستی را می‌دهد و اهداف نظامی اسرائیل را هدف می‌گیرد که تازه‌ترین آن انهدام یک خودروی حامل نظامیان با موشک‌های کورنت است و بدین ترتیب به به هلاکت‌ رساندن نظامیان اسرائیلی ادامه می‌دهند در حالی که اسرائیلی‌های متمدن(!) زنان باردار و کودکان را به قتل می‌رسانند. خدا را سپاس که سران عرب که دوستدار نتانیاهو هستند تلگراف‌های تسلیت به دلیل هلاکت نظامیان صهیونیست نفرستادند، همان گونه که خدا را سپاس می‌گزاریم محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان هم به همین منظور با نتانیاهو تماس تلفنی برقرار نکرده تا از سلامت او و شهرک‌نشینانش اطمینان خاطر کند؛ کاری که به دفعات انجام داده است.
میانجیگری مصر به درد نمی‌خورد
از اینکه مصر را در این جنگ به عنوان میانجی می‌بینم به 2 دلیل متاثر می‌شوم؛ نخست اینکه ضرورتی ندارد چنین نقشی را ایفا کند وقتی که مسؤول امنیتی نوار غزه است و غزه زمانی که تحت حکومت اداری مصر بود به اشغال اسرائیل درآمد و دوم اینکه وقتی اسرائیل به شروط توافقنامه‌های آتش‌بس پیشین پایبند نماند، محاصره غزه را تشدید کرد و ده‌ها نفر را در راهپیمایی‌های بازگشت به شهادت رساند، یعنی مصر نوار غزه را تحقیر کرده است.
غزه باز همه را شگفت‌زده کرد
از مردم‌مان در نوار غزه هم که نور امید را به دل‌ها می‌بخشند متشکریم. آنها گهگاه ما را با معجزه‌های خود در مقاومت و پایداری غافلگیر می‌کنند و  آغاز ماه مبارک رمضان را با وحدت و جانفشانی خود در برابر ظلم جشن می‌گیرند؛ آیا این حق ما نیست که به آنها افتخار کنیم و سرهای‌مان را به خاطر شجاعت‌شان بالا بگیریم، چرا که بینی رژیم اشغالگر را در مقطعی به خاک مالیدند که بسیاری بر پاهایش بوسه می‌زنند و خواهان حفاظت از آن هستند.
یا آتش‌بس با شروط مقاومت یا شلیک موشک‌ به قلب اسرائیل
در پایان برای روح همه شهدا و بالاخص بانوی شهیده «فلسطین ابوعرار» و نوزاد 14 ماهه‌اش و همچنین «حامد الخضری» فرمانده گردان‌های القسام و اعضای خانواده «المدهون» و «ابوعرمانه» و دیگر شهدای جنگ اخیر ‌طلب رحمت و مغفرت از درگاه الهی کرده و تاکید می‌کنم: برای‌مان مهم نیست این دنیای کور همدست اشغالگران شده است؛ در نهایت یا موشک‌های دقیق و جدید مقاومت تل‌آویو را در هم می‌کوبد یا توافق آتش‌بس با شروط مقاومت برقرار می‌شود.
*سردبیر فلسطینی روزنامه رای‌الیوم

در آستانه ماه مبارک رمضان، حسینیه امام خمینی(ره) معطر به عطر دل‌انگیز کلام وحی شد و قاریان، مناجات‌خوانان و مدیحه‌سرایان قرآنی به مدت 3 ساعت در حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی محفل انس با قرآن کریم برپا کردند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این مراسم در سخنانی، یکی از نیازهای اساسی امروز بشریت و جامعه اسلامی را فهم معارف قرآنی و عمل به آن دانستند و با اشاره به تصریح قرآن بر مقابله با استکبار و کفر و طواغیت و ایستادگی در مقابل آنها، گفتند: عزت روزافزون و پیشرفت فوق‌العاده ملت ایران در 40 سال گذشته، به علت عمل به قرآن و ایستادگی بوده و امروز نیز تنها راه غلبه بر شیاطین و کفار، ایستادگی است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای یکی از مشکلات امروز دنیای اسلام را آشنا نبودن با معارف قرآنی و عمل نکردن به آنها برشمردند و افزودند: آنهایی که از موضع رئیس‌جمهور و یا پادشاه برخی کشورها، بر سر ملت‌ها عربده می‌کشند، همان‌هایی هستند که قرآن صراحتاً دستور مقابله با آنها را داده و تأکید کرده است به آنها اعتماد نکنید.
ایشان با اشاره به حرکت بیداری اسلامی و قیام مردم در برخی کشورها در چند سال پیش، خاطرنشان کردند: این حرکت به علت قدر ندانستن آن و اعتماد به آمریکا و رژیم صهیونیستی خاموش شد اما ملت ایران به برکت امام بزرگوار که سرشار از معارف قرآنی بود، قدر حرکت و انقلاب خود را دانست و از همان روز اول به قدرت‌های استکباری اعتماد نکرد و در مقابل آنها ایستاد.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود، قرآن را یک اثر هنری بی‌نظیر خواندند و با تأکید بر اینکه قرآن باید در جلسات و محافل، هنرمندانه قرائت شود، گفتند: قرائت هنرمندانه قرآن و تکیه صحیح و بجا بر عبارات، موجب تأثیرگذاری بر مخاطبان و فهم آن می‌شود. رهبر انقلاب اسلامی فهم قرآن را زمینه‌ساز گشوده شدن درهای معارف گوناگون دانستند و با اشاره به جلسات و محافل قرائت قرآن در ماه مبارک رمضان، تاکید کردند: باید این محافل در طول سال در مساجد برگزار و مساجد به پایگاه‌های قرآنی تبدیل شوند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: علاوه بر محافل قرائت قرآن باید جلسات تفسیر قرآن نیز برگزار شود تا سطح معارف قرآنی و دینی جامعه افزایش یابد. ایشان تأکید کردند: انس جامعه با معارف قرآنی موجب استحکام و قوام جامعه در شئونات و مسائل مربوط به حیات دنیوی و حیات اخروی خواهد شد. در این محفل نورانی جمعی از اساتید و پیشکسوتان، قاریان جوان، گروه‌های جمع‌خوانی، تواشیح و مدیحه‌سرایی و مناجات‌خوانان به اجرای برنامه پرداختند. در پایان این مراسم نماز مغرب و عشا به امامت رهبر انقلاب اسلامی اقامه شد.