چرا لیورپول اقامت در هتل ۵ ستاره قطری‌ها را رد کرد؟

باشگاه لیورپول اقامت در هتل ۵ ستاره‌ای در قطر را به دلیل سابقه این هتل درباره نقض حقوق بشر رد کرد. به نقل از دیلی میل، لیورپول بزودی برای برگزاری جام‌جهانی باشگاه‌ها به قطر خواهد رفت تا در این کشور به رقابت بپردازد. مسؤولان قطری اقامت در هتل 5 ستاره مرسا را که در جزیره مصنوعی مروارید واقع شده است به لیورپولی ها

پیشنهاد کردند ولی آنها این پیشنهاد را به خاطر گذشته مبهم و نامناسب آن رد کردند. اکتبر ۲۰۱۸ گاردین گزارش داد کارگران مهاجری که در قطر فعالیت می‌کردند، حقوقی کمتر از شرایط معمول دریافت و در شرایط بسیار سختی کار می‌کردند. به همین خاطر لیورپولی‌ها به سران فیفا و مسؤولان قطری تصمیم خودشان را اعلام کردند و قصد دارند در جای دیگری اسکان داشته باشند. جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۱۹ از ۲۰ آذر در قطر آغاز می شود و تا یکم دی‌ماه به طول خواهد انجامید.

 

مهاجم سوری الاهلی: برانکو با همه لجبازی می‌کرد

مهاجم سوری الاهلی عربستان در تازه‌ترین گفت‌وگویش بار دیگر به انتقاد از برانکو پرداخت. او گفت: برانکو در دیدار رفت برابر الهلال در لیگ قهرمانان آسیا در چیدمان ترکیب اشتباه کرد و همین باعث شد تا ما شکست سنگینی را متحمل شویم. من قبل از بازی برگشت به او گفتم که اگر نظرش عوض نشده حاضر هستم در این دیدار نیمکت‌نشین شوم. او ادامه داد: قبل از بازی برگشت نشستی با برانکو داشتم و از او خواستم که من و دیگانی را با هم در ترکیب اصلی قرار ندهد و او گفت که به نظر می‌رسد من از نظر بدنی آماده نیستم. با وجود آنکه برابر الهلال حذف شدیم اما برانکو پیروزی در دیدار برگشت را تبریک گفت. برانکو در دیدار برابر العداله هم اشتباهاتی داشت. در کل درباره او باید بگویم که مربی لجبازی بود. السومه در ادامه سخنان خود درباره برانکو گفت: برانکو به من گفت به تو بازی نمی‌دهم تا دیگر بازیکنان عصبانی نشوند. او دانیل بازیکن صرب را به همه ما تحمیل کرد. برانکو مربی بدی نبود اما او با همه لجبازی داشت و سبکش مناسب الاهلی نبود. در پایان باید بگویم که سران باشگاه الاهلی تصمیم گرفتند او را برکنار کنند و من نقشی در اخراج وی نداشتم. این مهاجم سوری درباره درخواست جدایی از الاهلی هم گفت: بله! بعد از حذف از لیگ قهرمانان آسیا از باشگاه الاهلی درخواست جدایی دادم. می‌خواستم راهی النصر شوم و فضای جدیدی را تجربه کنم اما در نهایت با این جدایی مخالفت شد و من در تیم ماندم.

 

واکنش کواچ به اخراج از بایرن

سرمربی سابق بایرن مونیخ به اخراج از این تیم واکنش نشان داد. او قبول کرد که اخراجش در شرایط کنونی تصمیم درستی بوده است. به نقل از اسپورت، باشگاه بایرن مونیخ سرانجام تصمیم گرفت بعد از یک فصل و نیم همکاری با کواچ او را از کار برکنار کند. شکست سنگین بایرن برابر فرانکفورت در هفته دهم رقابت‌های بوندس‌لیگا باعث شد تا کواچ اخراج شود. سرمربی سابق بایرن‌مونیخ در واکنش به این تصمیم باشگاه گفت: بر این باور هستم که این تصمیم در شرایط کنونی درست بود. نتایج و عملکرد ما در بازی‌های اخیر خوب نبوده است و همین باعث شد تا این تصمیم گرفته شود. از باشگاه بایرن‌مونیخ به خاطر این فرصتی که به من داد تشکر می‌کنم. او ادامه داد: در یک فصل و نیمی که هدایت بایرن مونیخ را برعهده داشتم، توانستیم قهرمانی در بوندس‌لیگا و جام حذفی را به دست آوریم و به همین خاطر روزهای خوبی را با تیم تجربه کردیم. برای بایرن‌مونیخ روزهای خوبی را در آینده آرزو می‌کنم و امیدوارم که نتایج تیم بهتر شود. بایرن در فصل جاری رقابت‌های بوندس‌لیگا عملکرد خوبی از خود نشان نداده و در رده چهارم جدول رده‌بندی قرار دارد. از آلگری سرمربی سابق یوونتوس به عنوان جدی‌ترین گزینه برای جایگزینی کواچ سخن به میان می‌آید.

 

3 ایرانی عضو کنفدراسیون تیراندازی آسیا شدند

در جریان انتخابات کنفدراسیون تیراندازی آسیا، 3 ایرانی به عضویت این کنفدراسیون درآمدند. به گزارش ایسنا، مجمع انتخاباتی کنفدراسیون تیراندازی آسیا در کشور کویت برگزار شد و 3 ایرانی به عضویت  این کنفدراسیون درآمدند. ندا نوذری از داوران بین‌المللی ایران در کمیته پزشکی و مبارزه با دوپینگ ابقا شد، الهام هاشمی، سرمربی تیم‌ملی به عضویت کمیته فنی و داوران رشته تفنگ و ناصر رسولی، مدیر تیم‌های ملی  ایران هم به عضویت کمیته مقررات کنفدراسیون تیراندازی آسیا درآمدند.

 

تیم‌ملی کشتی فرنگی زیر ۲۳ سال (امید) ایران در رقابت‌های جهانی مجارستان با کسب ۳ مدال طلا و ۳ برنز به‌عنوان قهرمانی دست یافت. رقابت‌های کشتی فرنگی زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان روزهای ۱۰ تا ۱۲ آبان‌ماه در شهر بوداپست برگزار شد و در پایان تیم ایران با ۳ مدال طلای میثم دلخانی، محمدرضا گرایی و علی اکبر یوسفی در اوزان ۶۳، ۷۲ و ۱۳۰ کیلوگرم به عنوان قهرمانی دست یافت. 

هر چه به بازی تیم‌ملی فوتبال ایران و عراق در خاک این کشور نزدیک‌تر می‌شویم، التهابات کشور همسایه بیش از پیش می‌شود و مشخص نیست در چنین وضعیتی آیا فیفا اجازه برگزاری این بازی حساس را در بصره می‌دهد یا نه. فدراسیون فوتبال ایران پیش از این برای اینکه حسن‌نیت خود را نشان دهد، در چند موضع‌گیری اعلام کرد تابع تصمیم فیفاست و هیچ مشکلی برای بازی در عراق در صورت تایید فیفا ندارد اما آنچه 2 شب قبل در مقابل کنسولگری ایران در کربلا رخ داد، زنگ خطری جدی برای مسؤولان فدراسیون است. آنهایی که سعی بر دمیدن در آتش ضد ایرانی در کشور دوست و همسایه دارند، طبیعتا برای بازی ایران و عراق در بصره، اتاق فکری را تشکیل داده‌اند و اگر تعللی از سوی فدراسیون رخ دهد، شاید آن بازی برای ما اتفاقات تلخی را در بر داشته باشد. موضوع فقط 3 امتیاز و برد و باخت نیست، بلکه پیشینه بازی ذوب‌آهن  در بصره نشان می‌دهد شاید از حیث امنیت جانی، ضمانت‌های کافی وجود نداشته باشد. 

اولویت‌های ایران چیست؟

9 روز دیگر قرار است دیدار حساس تیم‌های فوتبال عراق و ایران از سری رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر در بصره برگزار شود اما فیفا با گذشت بیش از یک هفته از درخواست ایران هنوز نظر نهایی خود را درباره شرایط محل برگزاری این دیدار اعلام نکرده تا کماکان همه چیز در هاله‌ای از ابهام باشد. طبق برنامه از پیش تعیین‌شده، تیم‌های ملی فوتبال عراق و ایران قرار است در چهارمین دیدار خود از مرحله دوم انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر ۲۳ آبان‌ماه در ورزشگاه بصره به مصاف هم بروند، با این حال افزایش نا‌آرامی‌ها و تنش‌ها در عراق شرایط را به گونه‌ای پیش برده که هنوز مشخص نیست این بازی به طور قطع در بصره برگزار شود و به نظر می‌رسد همه منتظر تصمیم نهایی فیفا در این رابطه هستند. فدراسیون فوتبال ایران برای انجام دیدار مقابل تیم‌ملی فوتبال هنگ‌کنگ نیز شرایط مشابهی را تجربه کرد و به دلیل افزایش تنش‌ها در این کشور نامه‌ای را به فیفا ارسال کرد و خواستار اعلام نظر نهایی فدراسیون جهانی فوتبال در رابطه با انجام این دیدار در ورزشگاه ملی هنگ‌کنگ بدون هیچ مشکل امنیتی برای عوامل تیم‌ملی فوتبال ایران شد، در نهایت نیز فیفا به فدراسیون فوتبال اعلام کرد انجام این دیدار در هنگ‌کنگ مشکلی ندارد و شرایط تحت کنترل است.

فدراسیون فوتبال و دولت عراق رو در روی هم

مسأله مهم این است که فدراسیون فوتبال عراق با دولت این کشور همسو نیست و رئیس فدراسیون عراق تمام تلاش خود را به کار بسته تا این دیدار در شهر بصره برگزار شود، چرا که فضای این ورزشگاه و شرایط این شهر به گونه‌ای است که بیشترین فشار را به تیم‌ملی فوتبال ایران وارد خواهد کرد، اتفاقی که در دیدار تیم فوتبال الزورای عراق و ذوب‌آهن ایران نیز شاهد آن بودیم. با توجه به شرایط فعلی عراق، فدراسیون فوتبال ایران حدود یک هفته قبل نامه‌ای را به فیفا ارسال کرد و خواستار اعلام نظر نهایی فدراسیون جهانی فوتبال در رابطه با انجام دیدار تیم‌ملی فوتبال ایران با عراق در بصره شد، با این تفاوت که درباره دیدار هنگ‌کنگ مقابل ایران فیفا ظرف مدت یک هفته نظر نهایی خود را اعلام کرد اما درباره دیدار تیم‌ملی فوتبال عراق مقابل ایران در بصره به‌رغم گذشت بیش از یک‌ هفته، از اعلام نظر فیفا خبری نیست و به نظر می‌رسد ناآرامی‌های این کشور به حدی است که فدراسیون جهانی فوتبال با دقت بیشتری در حال بررسی شرایط امنیتی این کشور است. این تاخیر اکنون شائبه برگزاری این دیدار در شهری غیر از بصره را بیش از پیش تقویت کرده است. همچنین این احتمال وجود دارد که فیفا تا لحظه آخر صبر کند تا وضعیت امنیتی در عراق مشخص‌تر شود و در لحظات پایانی نظر نهایی خود را اعلام کند تا در صورت کاهش تنش‌ها این دیدار در بصره یا شهر دیگری در عراق برگزار و در صورت ادامه تنش‌ها به کشور ثالثی منتقل شود.

3 اتفاق پیش‌روی دیدار عراق و ایران

یک احتمال این است دیدار تیم‌های ملی فوتبال عراق و ایران در کشوری بی‌طرف که به ترتیب اولویت قطر، امارات و اردن است برگزار شود. در صورت عدم برگزاری این دیدار در کشوری ثالث که مطلوب تر به نظر می رسد احتمال برگزاری این دیدار در اربیل عراق نیز وجود دارد؛ موضوعی که ایران با آن مخالفتی نخواهد داشت. در عین حال نظر نهایی را در این رابطه فیفا اعلام خواهد کرد که تصمیماتی چون تغییر محل بازی،‌ تعویق آن، لغو آن، انجام بازی در زمان دیگر و... خواهد بود.

بر اساس اعلام یک مقام آگاه در فدراسیون فوتبال، وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز هماهنگ با فدراسیون فوتبال در حال رصد موضوع است تا با بررسی همه جوانب درباره انجام بازی تیم‌های فوتبال ایران و عراق در بصره تصمیم‌گیری شود. به طور حتم فدراسیون فوتبال ایران عهده‌دار تمام اتفاقات احتمالی ناگواری است که پیش روی تیم‌ملی ایران در دیدار مقابل عراق در خاک این کشور است و بر این اساس باید با بررسی همه جوانب، عقلانی‌ترین تصمیم را اتخاذ کند. مهم‌ترین چالش کنونی فدراسیون فوتبال ایران تامین امنیت بازیکنان و عوامل تیم‌ملی فوتبال ایران است، به همین دلیل باید مسؤولان فدراسیون فوتبال با دقت هر چه بیشتر در ارتباط با تعیین محل برگزاری این دیدار تصمیم‌گیری کنند تا در آینده پشیمانی در این‌باره وجود نداشته باشد.

فیفا تضمین امنیتی خواست

فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) برای برگزاری دیدار تیم‌ملی عراق با ایران و بحرین در بصره تضمین امنیتی خواست. به نقل از سایت «السومریه نیوز» عراق، فیفا با ارسال نامه‌ای به فدراسیون فوتبال عراق خواهان تضمین امنیتی برای

2 دیدار با ایران و بحرین در شهر بصره شد. حسین الخراسانی، سخنگوی فدراسیون فوتبال عراق درباره این موضوع گفت: فیفا به خاطر تظاهرات‌های اخیر خواهان تضمین امنیتی برای برگزاری دیدار ایران و بحرین در شهر بصره شد. ما نیز در جواب فیفا اعلام کردیم همه زیرساخت‌ها برای تامین امنیت تیم‌ها در شهر بصره آماده است و مشکلی برای برگزاری بازی‌ها در ورزشگاه بصره وجود ندارد.

به نظر می‌رسد با توجه به مساله مهم امنیت و حرف و حدیث درباره شرایط عراقی‌ها برای برگزاری مناسب بازی، می‌توان گفت: امنیت 3 بر صفر برنده این بازی است؛ هیچ شکی نیست عراقی‌ها باید قبل از هر چیزی مساله امنیت را حل کنند، اگر نه بازنده بزرگ خواهند بود.

 

پرسپولیس چند روز بعد از اتفاقات حاشیه‌ای بازی با ماشین‌سازی این بار موفق شد با یک ضربه پنالتی، از سد فولاد در اهواز بگذرد. شاگردان گابریل کالدرون در حالی روز گذشته میهمان فولاد در ورزشگاه فولاد آرنا بودند که هنوز بحث داغ بین قرمزها پنالتی از دست رفته علی علیپور برابر ماشین‌سازی بود. در چنین وضعیتی در همان دقایق ابتدایی این نبرد، پرسپولیس صاحب یک موقعیت پنالتی شد و برخلاف گذشته که علیپور بسیار متزلزل و نامطمئن به توپ ضربه می‌زد، مهدی ترابی بسیار محکم و پرتوان توپ را شلیک کرد که توپ او بعد از برخورد به تیرک عمودی، درون دروازه میزبان جا گرفت.  این گل، کلید 3 امتیاز این پیکار دشوار بود، چرا که پیش از این فولاد با جواد نکونام عادت داشت فوتبالی مشابه تیم‌ملی زمان کی‌روش را ارائه دهد؛ عقب نشستن و منتظر لحظه‌ای بودن برای ریختن زهر. اما وقتی فولاد در همان دقایق ابتدایی در خانه عقب افتاد دیگر فضا و زمان برای اجرای این تاکتیک را  در اختیار نداشت. آنها نیمه نخست جلو کشیدند اما باز این پرسپولیس بود که در همان نیمه صاحب 2 ضدحمله برق‌آسا شد. در نوبت نخست، امیری در مصاف تک به تک نتوانست از سد شهاب گردان بگذرد و چند دقیقه بعد نوبت علیپور شد که او هم موفق به فتح دروازه نشد. 

شاید همین 2 ضدحمله باعث شد نکونام در نیمه دوم دیگر تیمش را با تمام توان به جلو نفرستد. پیرو همین تاکتیک 2 تیم در 45 دقیقه دوم صاحب موقعیت آنچنانی نشدند. با این شکست، هواداران فولاد علیه کادر فنی این تیم موضع  منفی گرفتند و از سوی دیگر شاگردان کالدرون به طور موقت با 19 امتیاز به رده دوم جدول صعود کردند. قطعا در پایان بازی‌های امروز بین سپاهان و تراکتورسازی و همچنین استقلال و نفت آبادان، جایگاه پرسپولیس دچار تغییر مجدد می‌شود. 

حمیدرضا عارف که به عنوان یک آقازاده سیاسی حضورش در کمیته ملی المپیک با واکنش‌های زیادی مواجه شد، از ریاست کمیسیون صلح و ورزش این کمیته استعفا کرد. مهر‌ماه سال گذشته انتشار خبری مبنی بر مسؤولیت گرفتن حمیدرضا عارف، پسر ارشد محمدرضا عارف- نماینده تهران و رئیس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی-

در کمیته ملی المپیک با واکنش‌های زیادی همراه شد بویژه که 2 سال پیش بحث «ژن خوب» توسط وی (حمیدرضا عارف) مطرح شده بود. عمر مدیریت ورزشی حمیدرضا عارف اما به یک سال نکشیده است. وی که برنامه‌های زیادی را برای کمیسیون صلح و ورزش پیش‌بینی کرده بود و حتی مدعی بین‌المللی شدن برخی از آنها در مرحله اجرا شده بود، از سمت خود استعفا کرده و جالب اینکه سیدرضا صالحی‌امیری هم با این استعفا موافقت کرده است. این در حالی است که ورود عارف به کمیته ملی المپیک ابتدا به عنوان مشاور رئیس بود و در ادامه وی حکم مسؤولیت خود برای کمیسیون صلح و ورزش را دریافت کرد.

عارف: مجانی کار کردم

حمیدرضا عارف در گفت‌وگو با مهر ضمن تایید استعفای خود گفت: البته موضوع مربوط به 3 ماه پیش است. نمی‌دانم چرا کمیته ملی المپیک طی این مدت هیچگونه اطلاع‌رسانی در این زمینه نداشته است. بهتر است در این‌باره پاسخگو باشند. وی توضیح شفاف و قانع‌کننده‌ای درباره دلیل پایان دادن به همکاری خود با کمیته ملی المپیک نداد و فقط این توضیحات را ارائه کرد: آمدنم باعث ناراحتی خیلی‌ها شد، رفتم تا دوستان گله و ناراحتی نداشته باشند. فقط دوست دارم برای مسؤولان کمیته ملی المپیک این پرسش مطرح شود و آنها صریح و درست پاسخ دهند در این مدت کدام یک از مسؤولان کمیسیون‌ها به غیر از من عارف بدون گرفتن یک ریال پول کار کرد؟ من نه‌تنها پولی نگرفتم بلکه 5/2 میلیارد تومان هم از طریق گلریزان برای سیل‌زدگان جمع کردم. پاسخ عارف به «واکنش صالحی‌امیری نسبت به اعلام استعفایش» هم جالب بود. وی در این‌باره گفت: رئیس کمیته ملی المپیک بدون هیچ مشکل و تاملی و با رضایت استعفای من را پذیرفت! کمیسیون صلح و ورزش یکی از ۱۵ کمیسیون کمیته ملی المپیک و جزو کمیسیون‌های تازه شکل گرفته در این کمیته است و در واقع حمیدرضا عارف اولین مسؤول برای این کمیسیون نوپا به حساب می‌آمد.

 

با پیش رفتن تاریخ، نقد این رویکرد که بی‌شباهت به خیالپردازی‌های «آلیس در سرزمین عجایب!» نبود، سخت و سخت‌تر شد، گفتند 1000 ال‌سی در روز نخست اجرای برجام باز شده! آقای عراقچی خبرنگاران را به اتاقی که چند کامپیوتر داشت برد تا ثابت کند تحریم سوئیفت هم تمام شده و ما وصلیم! 20:30 هم گزارش مفصل داد، گفتند بعد برجام هر روز یک گشایش داریم، منتقدان هم هوچی‌باز، بی‌شناسنامه، بی‌سواد و بزدل سیاسی‌اند. به خودشان هم 100 تا 100 تا سکه دادند از بیت‌المال بابت این همه شهامتی که داشتند و بزدل سیاسی نبودند مثل بقیه. وقت شمردن جوجه‌ها که رسید اما به جای «اُنچنان رونق اقتصادی» و «رفع بالمره همه تحریم‌ها»، گفتند ما جام اخلاق را در فضای بین‌الملل بالای سر برده‌ایم. حکایت آن مقدسی که همسایه‌اش از گرسنگی جان می‌داد، او اما هر روز از ثواب عظیم نماز جعفر طیار و نافله شب برایش حدیث می‌کرد!

این شیرین‌نمایی و تلخ‌فروشی اما به مدد مدعیان عقلانیت و آزادی(!) هنوز هم قرار نیست پایانی داشته باشد. چهره‌ها و رسانه‌های اصلاح‌طلب همزمان با تلاش رو به تصاعدشان برای فاصله‌گذاری با شاهکارهای حسن روحانی هر روز از قلم و زبان و روزنامه و کانال‌شان، پتک و شلاق تازه‌ای برای کوفتن بر سر منتقدان رویکرد آلیسی دولت می‌تراشند. ملت هنوز از خوردن خربزه برجام لرز دارد، آقایان به قیمت زیر پا گذاشتن قانون اساسی و شما بگو فروختن تمام آنچه قابلیت فروش دارد، تمایل دارند اف‌ای‌تی‌اف، سی‌اف‌تی، پالرمو و یک دوجین از این اسم‌های قلمبه سلمبه دیگر را به حلق ملت بریزند. انگار سر پا ماندن یک ملت با قدمت چندهزار سال تاریخ و فرهنگ، تنها وابسته به خوردن مدام این داروهای تلخ از دست ملیجکان فرنگی است. آدم یک آن می‌ماند اگر اینها راست می‌گویند، کشور پیش از این چگونه ادامه حیات داده و از هم نپاشیده است؟! راستگویی این حکیمان صدیق البته در فقره برجام بر تمام خرد و کلان ایرانی روشن شده. مصیبت اما فقط این نیست، اینها را هم که بخوریم، تجویز و بهانه تازه‌ای برای‌مان دارند بلاشک! مثال آن طبیبی که وقتی برای بدحال شدن بیمار چند روز بعد از خوردن دارو بهانه‌ای نداشت، با دیدن پالان خر در حیاط خانه بیمار فلک‌زده، خطاب به خانواده‌اش گفت بیمار خر خورده، گفته بودم از همه چیز پرهیز کند! باز اگر طرف حساب، چرچیل یا حداقل همان جرج بوش چاقوکش بود که اندک آبرو و ظاهری داشت، دردی نبود. درد این است که ملیجکی چون مکرون، دست در دست پریشان‌گویی مثل بوریس جانسون، همراه با الدنگی همچون ترامپ یکریز نسخه می‌پیچند و مدعیان اصلاح‌طلبی هم با ولع، با دست و قلم و رسانه و کانال‌شان گلو جر می‌دهند که آهای مردم، دریابید که این نسخه ابن‌سیناست!

گیرم آقای علم‌الهدی هم هر هفته حرفی زد که دوستان مخلص و وطن‌پرست(!) در رسانه‌های اصلاح‌طلب توانستند با زدن از پس و پیش آن، تمام منطق منتقدان را به حساب خود لجن‌مال کنند، جسارتا اما با خرابکاری آن فرزند قبلی خود که مدام دوست دارید به دامن آقای روحانی چسبانده از آن فرار کنید، چه خواهید کرد؟! عبرت گرفتن از برجام اما ظاهرا که نه، باطنا و قاطعا در قاموس این مدعیان عقلانیت(!) نمی‌گنجد. آقایان ظاهرا ملت ایران را پاندولی می‌بینند که تنها راه ادامه حیاتش سپردن تعهدات یکطرفه مداوم به غرب و سرگردانی بین خوف و رجا از کدخداهای بیشعور و بی شخصیت جهان خیالی آنهاست. جهانی که در آن آمریکا با یک بمب خود می‌تواند تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیندازد! سال 92 کدخداست! سال 97 یک موجود مزاحم است که خروجش از برجام به نفع همه بوده! و مذاکره با او دیوانگی است! سال 98 اما دیدار با نمایندگان کنگره‌اش کور را هم شاید شفا دهد!

عمل به توصیه‌هایش- بخوانید دیکته‌هایش- البته در هر صورت واجب است، خواه در اف‌ای‌تی‌اف باشد، خواه در سر گردنه حیران یا اصلا بگو دم در جهنم! توصیه‌هایی که تماما به سود ما است، گو اینکه شخص ابن‌سینا برای بیمار بدحالش نسخه کرده باشد! تردیدی نیست که در آینده‌ای نه‌چندان دور نسل آینده به این منطق مضحک خواهد خندید، عجالتا اما شما حضرات عقلانیت‌دار، اعتدال‌ورز و اصلاحات‌چی برای آینده خودتان هم که شده، این حرکت پاندولی و سرگیجه‌آور را تمام کنید. باور کنید 6 سال کافی است! شخصا درک نمی‌کنم چرا، ولی ظاهرا خیلی سخت است، با این حال ناامید نباشید و تلاش کنید تا بالاخره بفهمید در این دل بستن مدام به دشمن، آب‌دوغ خیار هم نیست چه رسد به سیب و گلابی و اُنچنان رونقی! باور کنید سرگیجه زیاد تهوع‌زاست و دل ملت با کسی که اینگونه با او تا کرده به این زودی‌ها صاف نخواهد شد. ملت پاندول شما نیست! ایضا سرمایه و زمان کشور!

شروین طاهری: چله «انقلاب دوم» هم از راه رسید، در حالی که «روز استکبارستیزی» همچنان حال و هوای خود را برای خیلی‌ها در ایران و حتی دیگر کشورهای جهان حفظ کرده، چرا که «مرگ بر آمریکا» در دنیایی نابرابر که هنوز هم بیش از اندازه آمریکایی است، چالشی حقیقی برای مردمانی مستضعف یا آزاده محسوب می‌شود که نمی‌خواهند زیر چرخ‌های سرمایه‌داری یا در آشوب و جنگ له شوند یا کرختی زندگی مصرفی بود و باش‌شان را منجمد کند. نشان به آن نشان که این هفته در دست کم 15 کشور همسایه، منطقه یا دور دست، مراسمی مردمی به مناسبت سالروز 4 نوامبر برگزار شده است؛ از همایش‌های سوسیالیستی کوبا و ونزوئلا تا آتش زدن آدمک عمو سام و پرچمش در پاکستان و اندونزی. به شکلی غیر‌رسمی‌تر هم صدها تریبون رسانه‌ای و دانشگاهی موافق یا مخالف با پرداختن به آن واقعه تاریخی و پیامدهایش، خواسته یا نا‌خواسته به آنچه «مرگ بر آمریکا» پیش‌آگهی می‌داد، اعتبار می‌بخشند. 

40 سال پیش در روز چهارم نوامبر 1979، دانشجویانی از نسل اول انقلاب، 9 ماه پس از به ثمر نشستن انقلاب اسلامی و سرنگونی تاج و تخت طاغوت داخلی، با تسخیر سفارت ایالات متحده در خیابان تخت جمشید آن زمان تهران، بنای جریانی فرامرزی را برای سرنگونی سلطه جهانی  امپریالیسم گذاشتند. جریانی که یک دهه بعد با فشل شدن نظریه‌های مارکسیستی و سقوط بلوک شرق بر آمده از آن که مهم‌ترین مدعی ایستادگی در برابر کارتل جهانخوار آنگلو- اشکنازی بود، تبدیل به یکه‌تاز میدان مقابله با تک‌قطبی ویرانگر آمریکایی شد. امروز میراث آنهایی که از دیوار ساختمان سفارت آمریکا بالا می‌رفتند، به نسلی رسیده که دیوارهای هژمونی آمریکایی را در منطقه و جهان درمی‌نوردند.

امروز در جهان «پساآمریکا» و در روزگاری که شعارهای آتشین حرکتی که امام خمینی‌(ره) آن را «انقلاب دوم» خوانده بود، در حال عینیت یافتن در جهان پیرامون ما است، دیگر نمی‌توان با بهانه‌جویی‌های دیپلماتیک و روشنفکرمآبانه نسبت به شعار «مرگ بر آمریکا» با شعور مخاطب بازی کرد، آن هم در حالی که در خود واشنگتن، بحث افول و سقوط امپریالیسم آمریکایی، تازه از حلقه متفکران به عرصه عمومی سرایت کرده است. مهم‌ترین تحلیلگران درباره بی‌اعتباری دولت آمریکا می‌نویسند و پرمخاطب‌ترین شبکه‌ها ابعاد این دیدگاه را می‌پراکنند.

 همان‌طور که باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا اعتراف کرده بود، سیزدهم آبان همچنان برای ایرانی‌ها حال و هوای یک جشن ملی را دارد؛ با رسم همیشگی گره کردن مشت‌ها، سردادن «مرگ بر آمریکا» و البته اختتامیه جذاب آتش‌زدن پرچم پیژامه مانندی که دیگر قبح آتش زدنش به قول نشریه تایم در «ایالات متفرقه آمریکا» هم شکسته است. در طول قرون و اعصار، فرهنگ و تمدن را همین رسوم معنادار ساخته‌اند و همین حالا شاهدیم که آیین آتش‌زدن پرچمی که برای بشر معاصر به نمادی اهریمنی تبدیل شده، بیش از آتش‌زدن بته در مراسم چهارشنبه سوری از ایران به سایر کشورهای جهان صادر شده است.

اگر امروز در سومین سال بلبشویی که جانشین به معنای واقعی کلمه یانکی اوباما یعنی دونالد ترامپ در کاخ سفید برپا کرده، از رئیس‌جمهور پیشین دموکرات ایالات متحده بپرسید آیا هنوز هم بر قول 6-5 سال پیش خود استوار است که «آرزوی مرگ برای آمریکا، باعث زندگی برای مردم دیگر» نمی‌شود، بی‌تردید او به عنوان سیاستمداری باهوش و البته سرخورده، در فضای جدید بین‌المللی آن دیدگاه پیشین را تایید نمی‌کند. نه فقط به این خاطر که دیگر در موضع قدرت نیست و جناح سیاسی لیبرال او هم در کنگره جز با استیضاح و عزل «لمپن» جمهوری‌خواه کاخ سفید امیدی به بازگشت به مسند قدرت ندارد، بلکه او نمی‌تواند روند فعلی را  انکار کند که با کمرنگ شدن بساط زورگویی و آتش‌افروزی دستگاه حاکمه واشنگتن، چه اقتصادهای نوین و چه تمدن‌های ریشه‌دار در حال نفس کشیدن و بازیابی هویت خود هستند. 

این نمود حیات جهانی نوین است که در روز سرداده شدن نخستین «مرگ بر آمریکا» متولد شد.