گروه فرهنگ و هنر: سال 98 به نسبت سال قبلش(97) شرایط بهتری در حوزه سریال و توجه مخاطبان به این مهم داشت. «ستایش 3» یکی از پرمخاطب‌ترین سریال‌های تلویزیون در سال 98 بود. همچنین سریال «گاندو» در ژانری متفاوت که کمتر در تلویزیون شاهد آن بودیم، با استقبال جدی مخاطبان همراه شد. علاوه بر این سریال‌ها در شبکه 3، دو سریال طنز «زوج یا فرد» و «فوق‌لیسانسه‌ها» نیز از سریال‌های پرمخاطب این شبکه بودند. همین‌طور سریال «برادرجان» توانست پرمخاطب‌ترین سریال ماه مبارک رمضان و نیز یکی از پرمخاطب‌ترین سریال‌های مناسبتی در سال‌های اخیر شود. در شبکه‌های دیگر نیز البته سریال‌هایی که با استقبال مخاطبان مواجه شود ساخته شد. «نون،خ» سریال نوروزی شبکه یک توانست پرمخاطب‌ترین سریال نوروز شود. بعد از «نون.خ» اما سریال‌های دیگر شبکه یک در طول سال 98 با استقبال آنچنانی مواجه نشد و درصد مخاطبان عمده این سریال‌ها به عدد 30 نیز نرسید. اگر چه سریال «بوی باران» پس از 80 قسمت پخش در تابستان و البته با انتقادهای فراوانی که به محتوای آن وارد بود توانست به 40درصد مخاطب برسد. در روزهای پایانی سال نیز سریال «سرگذشت» با اینکه جنبه اپیزودیک داشت، توانست بخشی از مخاطبان را جلب کند. «از یادها رفته» سریال ماه رمضانی شبکه یک نیز با انتقادات جدی همراه شد. در طول سال 98 «حکایت‌های کمال»، «دلدار» و «بچه مهندس 2»، سریال‌هایی بودند که در شبکه 2 دیده شدند. شاید یکی از سوال‌های مهم درباره توفیق یا عدم توفیق سریال‌ها این باشد که چرا برخی سریال‌ها دیده می‌شوند و برخی دیگر با استقبال مخاطب همراه نمی‌شوند؟ 

 

* افول کنداکتور سنتی شبکه یک

کنداکتور سریال شبکه یک در گذشته یکی از پرمخاطب‌ترین زمان‌های پخش سریال بود و دیگر شبکه‌ها شاید آرزوی داشتن چنین زمانی برای پخش سریال را داشتند. پخش سریال‌ها در ساعت 22 از شبکه یک، زمان سنتی و پرمخاطبی برای پخش سریال بود اما در سال‌های گذشته با افت کیفیت سریال‌های این شبکه، این کنداکتور عملا وضعیت پیشین خود را از دست داده و در بهترین حالت نمی‌تواند مخاطبی نزدیک به 50 درصد داشته باشد، البته جز در ایام مناسبتی و سریال‌های خاص مانند پایتخت که در سال‌های گذشته توانسته به عدد شگفت‌آ‌‌وری در تعداد مخاطب دست پیدا کند. سریال «پایتخت ۵» شبکه یک سیما با 3/81 درصد توانست پرمخاطب‌ترین سریال سال 98 شود اما این موفقیت مقطعی و محدود به پایتخت بود و پس از آن اتفاق مثبتی در این زمان مناسب پخش سریال برای شبکه یک نیفتاد.

در عین حال یکی از نامناسب‌ترین کنداکتورهای پخش سریال متعلق به شبکه 2 بوده که از گذشته تا امروز با یک مشکل اساسی مواجه بوده است. زمان پخش سریال در این شبکه بین 2 خبر و یک برنامه ترکیبی قرار گرفته است که زمان جذابی برای پخش سریال نیست. شاید به همین دلیل است که سال‌هاست سریالی از این شبکه آنچنان که باید دیده نشده است. جز موارد معدود و خاص و استثنائاتی مانند سریال «پدر» که البته نگاه متفاوتی به جذب مخاطب داشت و تا حدودی در این زمینه موفق نیز عمل کرد. شاید یکی از دلایل عدم تولید سریال پرمخاطب و با‌کیفیت برای این شبکه نیز همین زمان نامناسب باشد که می‌تواند از انگیزه مخاطب بکاهد. 

 

* ستایش، پر مخاطب‌ترین سریال سال

شبکه 3 در عین حال که پرمخاطب‌ترین شبکه سیماست، توانسته با تقویت کیفیت سریال‌های خود، در حوزه سریال نیز عنوان پرمخاطب را از آن خود کند، به نحوی که 3 سریال پرمخاطب سال 98 هر سه از شبکه 3 پخش شده‌اند. «ستایش» با 3/68 درصد، «برادر جان» با 51 درصد و «گاندو» با 44 درصد بیننده‌، پرمخاطب‌ترین سریال‌های سیما در سال 98 بودند که اتفاقا رضایت مخاطبان را به همراه داشته‌اند. 5/79 درصد مخاطبان در حد زیاد از سریال ستایش رضایت داشته‌اند. 2/86 درصد بینندگان این سریال را از نظر بازی هنرپیشه‌ها، 8/83 درصد بینندگان، از نظر تیتراژ، 6/78 درصد از نظر آموزنده بودن، 7/77 درصد از نظرجذابیت و 2/73 درصد از نظر باورپذیر بودن شخصیت‌ها در حد زیاد موفق دانسته‌اند. 9/62 درصد بینندگان هم ترتیب وقوع اتفاقات این سریال را مناسب ارزیابی کرده‌اند. این آمار برای بسیاری تعجب‌برانگیز بود و البته انتقاداتی از سوی برخی نسبت به چرایی دیده شدن این سریال وجود داشت. آنچنان که پیش‌تر در «وطن امروز» گفتیم، به نظر ما دیده شدن این سریال طبیعی بود. سریال ستایش به لحاظ فرم و محتوا، در رده داستان‌های عامه‌پسند قرار می‌گیرد؛ داستان‌هایی که قرار نیست از ادبیات ویژه و پیچیده‌ای برخوردار باشند، بلکه قرار است به واسطه ادبیات ساده و سرگرم‌کننده، بخش بیشتری از مخاطبان را با خود همراه کنند. در واقع معادل چنین سریالی در فضای داستانی را می‌توان مجموعه داستان‌های فهیمه رحیمی دانست؛ نویسنده‌ای که از میان 47 اثر پرفروش بعد از انقلاب، 7 اثر متعلق به او است. رحیمی در آثارش بیشتر بر موضوعاتی همچون بیان مسائل، ترس‌ها و آرزوهای زنانه، اغراق در احساسات و توجه به مسأله جدایی تمرکز دارد و داستان «ستایش» نیز قصه‌ای از همین جنس است. در شرایطی که مخاطب سریال‌های تلویزیونی به انبوهی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی و سریال‌های خارجی روز دسترسی دارد، جلب نظر 3/68 درصد مخاطبان تلویزیون اتفاقی نیست که بتوان براحتی از آن چشم پوشید، بویژه آنکه عموما این رکوردها در اختیار سریال‌های مناسبتی رسانه ملی بود و این میزان قابل توجه مخاطب در مقایسه با سریال‌های غیر‌مناسبتی سیما اتفاق تازه‌‌ای به شمار می‌رفت. 

 

* داستان‌های عامه‌پسند دیده می‌شوند

هر چند انتقادات درستی به برخی گره‌های داستانی و نکاتی فنی همچون گریم بازیگران این مجموعه در فصل سوم آن مطرح بود اما به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین وجه مثبت ستایش در فصل سوم، توجه به نکاتی همچون پررنگ‌ کردن نقش بزرگ‌ترها و ریش‌سفیدان در حفظ ارکان خانواده و تمرکز بر ارسال پیام‌هایی ارزشمند فرهنگی و اجتماعی در قالب درامی خانوادگی و جذاب و به دور از فضایی شعاری باشد. به این نکته باید شیرین‌تر شدن فضای کلی فصل سوم نسبت به 2 فصل قبلی این سریال را که فضایی بشدت تلخ داشت هم اضافه کرد؛ مسأله مهمی که در فضای پرتنش فعلی جامعه ایرانی، بیش از پیش به آن احساس نیاز می‌شود و قطعا از این نظر، فصل سوم این مجموعه متفاوت‌ترین قطعه تکمیل‌کننده قصه پرفراز و نشیب ستایش بود. در کنار ستایش، برادر جان به نویسندگی سعید نعمت‌‌الله توانست پرمخاطب‌ترین سریال مناسبتی سال شود و گاندو در ژانری متفاوت و خاص مخاطب میلیونی را پای تلویزیون بنشاند.

 

* گاندو، بازیابی ژانری فراموش شده

یکی از نکات با اهمیت پیرامون گاندو، ژانر آن است. تلویزیون در سال‌های اخیر کمتر سراغ سوژه‌های امنیتی رفته و در موارد معدودی که در این رابطه کار تولید شده است، نتوانسته با اقبال مخاطبان مواجه شود. اگر چه کارهای موفقی نیز در میان آنها دیده می‌شود که در همین مطبوعه به تعدادی از آنها اشاره شده است. تاریخچه فعالیت‌های تلویزیون نشان می‌دهد اگر چه تعداد سریال‌های با مضمون امنیتی چندان بالا نبوده‌ اما عمده آنها با وجود ضعف‌های تکنیکی و محتوایی مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. علاوه بر سریال «شبکه» با مضمون عرفان‌های نوظهور که اخیرا پخش شد و مورد توجه نیز قرار گرفت، «هوش سیاه» با موضوع جرائم رایانه‌ای از جمله سریال‌هایی بود که مخاطبان فراوانی برای خود فراهم کرد. «تعبیر وارونه یک رویا» نیز با محوریت مسأله هسته‌ای و ترور دانشمندان این عرصه روی آنتن شبکه یک رفت و با توجه به اهمیت مسأله هسته‌ای توانست اقبال مخاطبان را به دست آورد. همچنین سوژه جذاب امنیت پرواز در سریال «آسمان من» نیز مورد توجه قرار گرفت. در کنار این مجموعه‌های نمایشی، سریال‌های دیگری نیز با مضمون امنیتی تولید شد که جذابیت موضوع و شیوه پرداخت، آنها را به آثاری پرمخاطب تبدیل کرده است. گاندو اما در سبکی خاص تولید شد و مسائل روز را در اولویت قرار داد. در همه این سال‌ها تلویزیون به جهت تلاش برای جذب مخاطب به دنبال تولید ملودرام‌های اجتماعی ارزان‌قیمتی بوده که برخی از آنها نیز روایتگر آسیب‌های اجتماعی بوده‌اند؛ روایتی که بیش از اصلاح امور صرفا به دنبال بازنمایی آسیب‌ها از تلویزیون و بازنشر آن در میان مخاطبان عمومی است. در چنین شرایطی، پرونده‌های امنیتی و سوژه‌های بکر آن می‌تواند دستمایه خلق سریال‌هایی با مضمون امنیتی شود که در ژانر‌های مختلف قابل پرداخت است. موضوعات امنیتی می‌تواند در دل ملودرام‌ها مطرح شود. عمده کارگردانان ایرانی ملودرام را به عنوان محوری‌ترین ژانر برای ساخت سریال‌های خود با هر مضمونی انتخاب می‌کنند اما هستند کارگردانانی که ژانر اکشن مانند فیلم «ماجرای نیمروز» و سریال «هوش سیاه»، ژانر کمدی مانند سریال «گسل» یا ژانر سیاسی همچون سریال «عالیجناب» و «تعبیر وارونه یک رویا» را انتخاب و ثابت کرده‌اند مضامین امنیتی می‌تواند در گونه‌های مختلف فیلمسازی مورد استفاده قرار گیرد. گاندو نیز از حوادث سیاسی اخیر وام گرفت و توانست مخاطبان را با فرآیندهای امنیتی نیز آشنا کند. شاید پیش از پخش گاندو این تصور از میزان مخاطب و رضایت وی از این سریال وجود نداشت اما این سریال که آنچنان نیز از ستاره بهره نمی‌برد، توانست به درصد قابل قبولی از مخاطب دست پیدا کند.

در عین حال با سریال‌هایی که خبر ساخت‌شان هر از گاهی مطرح می‌شود، چشم‌انداز سریال‌سازی تلویزیون نیز امیدوار‌کننده است. شبکه یک از نوروز در تلاش برای زنده کردن کنداکتور سنتی خود است و در همین راستا «پایتخت 6» و «نون.خ2» را برای ماه‌های اول تدارک دیده است. شبکه 3 نیز سال پرسر و صدایی در حوزه مخاطب پیش رو دارد. ساخت سریال 90 شبی «نیوجرسی» به کارگردانی جواد رضویان و سیامک انصاری، سریال ۳۰ قسمتی «دوپینگ»، «زمین گرم» به کارگردانی سعید نعمت‌الله، «سرباز» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست و چند سریال دیگر از جمله آثاری هستند که چشم‌انداز سریال‌سازی در تلویزیون را امیدوار‌کننده می‌کنند. 

احسان سالمی: اگر چند سال پیش هشدارهای برخی نهادهای فعال در حوزه خانواده در آمریکا در ارتباط با اشارات انیمیشن «یخ‌زده» به مفاهیم همجنس‌گرایانه جدی گرفته می‌شد و این انیمیشن با پروپاگاندای رسانه‌ای تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین آثار تاریخ سینمای جهان نمی‌شد، امروز کار به جایی نمی‌رسید که انجمن «یک میلیون مادر» وادار شود بیانیه‌ای تند و تیز علیه یک فیلم سینمایی ابرقهرمانی صادر کند!

چند سال پیش بود که اعتراض برخی مخاطبان به محتوای انیمیشن «یخ‌زده» بازتاب گسترده‌ای در فضای رسانه‌‌های سینمایی جهان پیدا کرد؛ موضوعی که آن زمان کتمان شد اما بعد از مدتی CNN با انتشار مقاله‌ای مربوط به این موضوع، بر اشارات همجنس‌گرایانه این انیمیشن پرفروش صحه گذاشت. هر چند ماجرا جدی گرفته نشد اما این موضوع در ادامه یک بار دیگر با انیمیشن «داستان اسباب‌بازی‌ 4» زیر ذره‌بین رسانه‌ها قرار گرفت. نمایش صحنه‌ای مرتبط به یک زوج همجنس‌گرا در این انیمیشن باعث شد بعد از اکران انیمیشن «داستان اسباب‌بازی ۴» موسسه «یک میلیون مادر» کمپینی را برای تحریم این انیمیشن به راه اندازد. در متن کمپین این مادران آمریکایی آمده است: «مادران آمریکایی، این صحنه از انیمیشن را «خطرناک» می‌دانند و هشدار می‌دهند این صحنه در عین حال که همجنس‌گرایی را ترویج می‌دهد، نامحسوس است؛ به همین خاطر هم به بچه‌ها ضربه می‌زند و احتمالا بسیاری از والدین اصلا متوجه هدف سازندگان نمی‌شوند. چون دقیقا از جایی ضربه می‌خورند که متوجه آن نمی‌شوند. جالب اینکه گردانندگان این کمپین با گلایه از همسویی رسانه‌های آمریکا با این انیمیشن، در متن بیانیه خود آورده‌ بودند: «در رسانه‌ها خیلی به این موضوع پرداخته نشده و این بدان معناست که انگار این مساله همجنس‌گرایی کاملا پذیرفته شده است. این صحنه در فیلم قرار گرفت و عمدا قبل از اکران فیلم اعلام نشد با این هدف که سروصدا نکند و حساسیت پدر و مادرها را برانگیخته نکند تا همه بچه‌ها آن را ببینند».  این ماجرا آغازی بر جنجال‌ها بر سر عرضه محصولاتی پیرامون همجنس‌گرایی از سوی کمپانی بزرگ والت‌دیزنی بود؛ موضوعی که با انتشار انیمیشن همجنس‌گرایانه دیگری با نام «Onward» بار دیگر این گزاره را که کمپانی دیزنی به شکل عمد بر نمایش این موضوعات تاکید می‌کند، جدی‌تر کرد. عجیب‌تر آنکه سازندگان این انیمیشن حتی برای صداپیشگی آن از «لینا ویت» نویسنده و بازیگر همجنس‌گرا استفاده کرده بودند! اما محتوای همجنس‌گرایانه یک فیلم ابرقهرمانی، بار دیگر انجمن «یک میلیون مادر» را برای اعتراض به این موضوع دست به کار کرد. این‌بار فیلم سینمایی «جاودانان» از مارول که در آن نیز اشاره به محتوای همجنس‌گرایانه می‌شود، منجر به واکنش این انجمن شد. در بیانیه‌ این گروه آمده است: «مارول تصمیم گرفته «نزاکت سیاسی» را رعایت کند به جای اینکه محتوایی مناسب خانواده به تولید برساند». نکته قابل توجه آن است که مالکیت برند مارول نیز مدت‌هاست در اختیار ابرکمپانی «والت‌دیزنی» قرار گرفته و می‌توان این اتفاق را امتدادی بر فعالیت‌های این مجموعه در زمینه ترویج و عادی‌سازی مسأله ضدانسانی همجنس‌خواهی دانست. البته قبلاً «کوین فایگی» تهیه‌کننده مارولی در مصاحبه‌هایش اشاره کرده بود که قصد دارد در ادامه فیلم‌های سینمایی خود باز هم به همجنس‌گرایان اشاره کند و شخصیت‌های جدیدی از آنان را در فیلم‌هایش معرفی کند. او در کامیک-کان سال 2019 گفته بود: «هر بار که فیلمی می‌سازیم، امیدواریم که موفق شود بتوانیم فیلم دیگری بسازیم. هدف همیشه همین است. اما مشخصاً با فیلم‌های «پلنگ سیاه» و «کاپیتان مارول»، ما می‌خواستیم دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم را نمایندگی کنیم. جالب اینجاست که هر دو آن فیلم‌ها چنان پرفروش شدند که تمام موانع را کنار زدند. امیدوارم الهام‌بخش دیگر کمپانی‌ها باشیم تا همین کار را بکنند و انواع مختلف داستان‌ها را روایت کنند». اشتیاق سرسام کمپانی‌های بزرگ تولید سرگرمی در جهان برای اشاعه و ترویج این مفاهیم از آن دسته اتفاقاتی است که قطعاً در سال‌های آتی بیش از پیش خود را نمایان خواهد کرد؛ مسأله‌ای که لزوم نظارت خانواده‌ها بر نمایش این محصولات برای کودکان را جدی‌تر از همیشه کرده است.

سینما یکی از آسیب‏پذیرترین نهادهای فرهنگی همزمان با شیوع کرونا در کشور بود. سینماها از چند هفته پیش تعطیل شده و برآوردها از تعطیلی این نهاد تا اواخر اردیبهشت خبر می‌دهد. در واقع تهیه‌کنندگان اکران نوروزی را که پرفروش‏ترین تایم اکران است از دست می‌دهند و اکران عید فطر نیز برخلاف روال هر ساله احتمالا جزو زمان‏های کم‏فروغ سینماست. پروژه‌های سینمایی نیز تقریبا تعطیل شده است اما در این میان رسانه‌های دیگر جای سینما را بخوبی پر کرده‌اند.

 

* تلویزیون آماده برای خانه‌نشینی مفرح

تلویزیون با فرمان ریاست سازمان صداوسیما کنداکتور نوروزی خود را از یک هفته زودتر شروع کرد. چند برنامه مهیج تلویزیونی در کنار 4 سریال طنز «پایتخت ۶»، «کامیون»، «دوپینگ» و «میان‌بر» می‌توانند برنامه‌های خوبی برای مخاطبان باشند اما در کنار اینها تلویزیون سعی کرده سینما را نیز به خانه بیاورد. شبکه یک باکس اصلی پخش فیلم‌های سینمایی تلویزیون را برعهده دارد که این فیلم‌ها در ژانرهای مختلف درام، کمدی، هیجانی و بیوگرافی است که از روز دوشنبه تا پایان تعطیلات نوروز در باکس9:30 صبح  نمایش داده می‌شود. «پادشاه یاغی» فیلم تاریخی محصول 2018 انگلیس و آمریکا به کارگردانی «دیوید مکنزی»،  «آگهی ترحیم» فیلم کمدی محصول سال 2017 آمریکا ساخته مارک پلینگتون، «لب آب» به کارگردانی «سیداشرف طباطبایی» محصول سال 98، «سرو زیر آب» فیلمی در  ژانر دفاع مقدس به کارگردانی «محمدعلی باشه‌آهنگر»، «استن و اولی» کمدی خانوادگی به کارگردانی «جان اس بیرد»، «آسمان هشتم» درامی به کارگردانی «حسن نجفی» محصول سال 1389، «مانیکارنیکا» فیلم اکشن محصول 2019 هندوستان به کارگردانی «کانگانا رانوت آنرا»، «زندانی‌ها» کمدی‌ای به کارگردانی «مسعود ده‌نمکی»، «دانشمند و مرد دیوانه» به کارگردانی فرهاد صفی‌نیا فیلمی در ژانر درام تاریخی، «کاتیوشا» کمدی به کارگردانی «علی عطشانی»، «هریت» به کارگردانی کیسی لمونز محصول 2019 آمریکا در ژانر سیاسی و خانوادگی، «شبی که ماه کامل شد» داکیودرامی به کارگردانی «نرگس آبیار» محصول 1397، «تختی» پرتره جهان پهلوان تختی به کارگردانی «بهرام توکلی»، «رفقای خوب» فیلم طنزی به کارگردانی «مجید قاری‌زاده»، «شعری برای قاسم» فیلمی به کارگردانی «حسین عامری»، «توگو» فیلمی آمریکایی به کارگردانی «اریکسون کور» محصول 2019، «باجناق‌ها» به  کارگردانی «عماد خطی» و «اسرار رسمی» محصول 2019 انگلیس و آمریکا به کارگردانی «گوین هود آنرا» از سه‌شنبه 27 اسفند تا 15 فرودین هر روز ساعت 9:30 صبح از شبکه یک پخش می‌شود.

 

* 3 برابر شدن مصرف «وی‌اودی‌»ها

در کنار تلویزیون اما وی‌اودی‌ها نیز خود را برای این دوره خانه‌نشینی آماده کرده‌اند؛ رجوع 3 برابری برای مصرف این تلویزیون‌های اینترنتی نیز نشان می‌دهد این اتفاق برای آنها غیرمنتظره نیز بوده است. از چند روز قبل «سینمامارکت» جشنواره تماشای مستند خود را فعال کرده و برای آن نظرسنجی و جایزه ویژه نیز برای مخاطبانش در نظر گرفته است. «فیلمگردی» یک بسته نوروزی سینمایی برای مخاطبانش عرضه کرده و هر روز آن را غنی‌تر می‌کند. «فیلیمو» نیز در این ایام علاوه بر فیلم‏های سینمایی که روزانه بر تعداد آن افزوده می‌شود، چند سریال خارجی را نیز همزمان با این ایام برای مخاطبانش عرضه کرده است؛ علاوه بر آن باکس انیمیشن‌های این تلویزیون اینترنتی نیز جزو بخش‌های پرمخاطب این روزهایش است.

شهرام کرمی از مدیریت تئاتر کشور خداحافظی کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، کرمی که اسفند سال ۹۶ به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی  منصوب شد، در متنی که در صفحه شخصی خود در اینستاگرام منتشر کرده، پایان ماموریت خود را در اداره کل هنرهای نمایشی اعلام کرده است. او در یادداشت کوتاه خود نوشته است: «ماموریت من در این مرکز به پایان رسید. افتخار من بود در این مدت خدمتگزار خانواده خود باشم. در این 2 سال از هیچ تلاشی برای خدمت به تئاتر و این مسؤولیت دشوار دریغ نکردم. سختی کار زیاد بود و من بابت همه کاستی‌ها پوزش می‌خواهم. هنرمندان و همکاران در این کار با صبوری و گذشت به من کمک کردند. امیدوارم جامعه هنرمندان تئاتر که شایسته بهترین تکریم و عزت هستند با حضور یک فرد مسؤول شاهد بهترین اتفاق‌های این حوزه در آینده باشند». کرمی در گفت‌وگو با مهر درباره دلایل خود برای استعفا گفت: «با توجه به مسؤولیت دشواری که حوزه هنرهای نمایشی دارد و مطالبه بر حق هنرمندان و محدودیت‌هایی که اعتبارات و ساختار اداره کل هنرهای نمایشی برای فعالیت مؤثر و نقش حمایتی دارد، از سمت خود استعفا کردم».

شبکه مستند سیما در آستانه نوروز 99 و در طول ایام تعطیلات بزرگ‌ترین پروژه «رئالیتی شو»ی ایرانی را با حضور جمعی از چهره‌های ایرانی و خارجی سینما، موسیقی و تلویزیون پخش می‌کند. به گزارش «وطن‌امروز»، این رئالیتی شو که به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سعید ابوطالب تولید شده نوروز 97 برای نخستین بار از شبکه افق روی آنتن رفت اما همزمانی پخش آن با سریال «پایتخت» و برخی شرایط دیگر، امکان دیده شدن را از این اثر گرفت. این‌بار با قرار گرفتن «هفت روز و هفت ساعت» در کنداکتور نوروزی شبکه مستند به نوعی از این مستند- مسابقه تکرار‌ناپذیر رونمایی می‌شود. در این مستند- مسابقه بازیگران و هنرمندانی از ایران و لبنان در ۶ گروه 2 نفره به رقابت می‌پردازند. ضبط «هفت روز و هفت ساعت» از موزه ملیتا در جنوب لبنان آغاز شده و مثل یک مسابقه نفسگیر رالی تا یک موزه در شمال تهران ادامه پیدا می‌کند. «هفت روز و هفت ساعت» هر شب ساعت 20 از شبکه مستند سیما روی آنتن می‌رود و روز بعد ساعت 2 بامداد و 12:30 ظهر بازپخش می‌شود.

همزمان با خانه‌نشینی اجباری بسیاری از خانواده‌ها در پی شیوع ویروس کرونا در کشور و افزایش اوقات فراغت افراد، انتشارات «راه‌یار»، کتاب‌های خود را به مدت محدودی با تخفیف ویژه عرضه کرده است. به گزارش «وطن امروز»، همزمان با خانه‌نشینی اجباری بسیاری از خانواده‌ها در پی شیوع ویروس کرونا در کشور و افزایش اوقات فراغت افراد، انتشارات «راه‌یار»، کتاب‌های خود را به مدت محدودی با تخفیف ویژه عرضه کرده است. براساس اعلام این انتشارات، علاقه‌مندان برای تهیه اینترنتی کتاب‌ها می‌توانند به سایت Ammaryar.ir مراجعه و با کد raheyarpub از تخفیف 30 درصدی استفاده کنند. بنا بر این گزارش، این طرح از 24 اسفندماه الی 28 اسفند ادامه دارد و ارسال کتاب‌ها به صورت پستی بوده و سفارش‌های بالای 80 هزار تومان نیز به طور رایگان برای علاقه‌مندان ارسال می‌شود.

با اعلام محدودیت جدید دولت فرانسه و کاهش تعداد مردم در یک مکان، کن اعلام کرد هنوز به برگزاری جشنواره امسال امیدوار است. به گزارش مهر به نقل از ورایتی، جشنواره کن پس از اقدام جدید دولت فرانسه مبنی بر محدود کردن تجمعات بیش از ۱۰۰ نفر، بیانیه‌ای منتشر کرد. در بخشی از این بیانیه آمده است: «آخرین محدودیت تعیین شده از سوی دولت هر چند معلوم نیست تا کی به درازا بکشد اما ما هنوز امیدواریم در آوریل به پایان برسد و تا آن زمان خواهیم دانست آیا برنامه‌ها را برای ماه مه ‌پیش ببریم یا خیر. ما با شهردار کن و شورای ملی فیلم همکاری می‌کنیم تا این جشنواره شکل بگیرد و این کار در بهترین شرایط ممکن انجام شود». تیری فرمو، مدیر جشنواره کن نیز در مصاحبه‌ای که روز پنجشنبه با روزنامه لوموند انجام داد گفت او و تیمش به کار آماده‌سازی فستیوال ادامه می‌دهند و امیدوارند این همه‌گیری جهانی تا نیمه ماه مه ‌برطرف شود. هنوز چند ساعتی از انتشار این مصاحبه نگذشته بود که امانوئل مکرون اعلام کرد مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها و کالج‌ها در سراسر کشور از ۱۶ مارس (دوشنبه) تا مدت نامعلومی تعطیل خواهند بود. پس از آن هم وزیر کشور اعلام کرد گردآمدن بیش از ۱۰۰ نفر در یک مکان از روز جمعه ممنوع است. هنوز معلوم نیست تا چه زمانی این ممنوعیت ادامه خواهد داشت.