گفته دولت نرخ رشد اقتصادی مثبت است

فارغ از هر گونه بازارِ کسادی مثبت است

 

اقتصاد ما ندارد رانت و تبعیض و فساد

اقتصاد ما به دور از هر فسادی مثبت است

 

اعتماد ما به آمریکاست زین رو نرخ رشد

در جواب آن همه خوش اعتمادی مثبت است

 

از نپال و چین گرفته تا پرو و آنگولا

وضع در داد و ستد با هر بلادی مثبت است

 

هسته‌ای می‌چرخد و چرخ معیشت همچو آن

بورس هم این روزها در هر نمادی مثبت است

 

گر دو روزی هم کمی منفی شود شاخص بدان

منفیِ در منفی است آن، پس به شادی مثبت است!

 

انتقادی نیست در این نرخ رشد اقتصاد

فارغ از هر گونه حرف و انتقادی مثبت است

 

دوش با کابوس«دیبی» جسته ام از رختخواب

زین سبب اشعار من امشب زیادی مثبت است!!

دیدن همسری که شاه شده در خواب بر دو وجه است؛ یا غذای سنگین خورده و خواب سنگینی دیده است یا واقعا ظرفیت‌های همسرش خیلی بالاست و امکانش وجود دارد. 

ابن‌الملوک شکم سیری در کتاب مجمع الذخایر نظامی گوید: اگر زن ببیند همسرش شاه شده ولی خودش طاقچه بالا می‌گذارد و گریه می‌کند که چرا شاه شده است، تا آخر عمر تاج پادشاهی نداشته او را به سر مردش می‌کوبد و هر چقدر مرد بگوید من شاهم، باور نکند. 

اگر هم ببیند همسرش شاه شده شک نکنید خواب ملکه را هم برای خودش دیده و در آینده رئیس‌جمهور می‌شود، حالا اینکه رئیس‌جمهور زن داشته باشیم یا نه در کت خواب نمی‌رود.

اگر زن خواب شاه شدن همسرش را ببیند ولی نگه دارد بعد از فوت او برای ملت تعریف کند به مردم ظلم کرده و باید بموقع تعریف می‌کرد تا معبران آن را تعبیر می‌کردند و خدا بیامرز به این شکل حیف شده و مخفیانه شاهنشاهی کرده است. 

«نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی»

در دلِ دشت و دمن یا لب ساحل باشی

رنگ و رویت اگر از غصه پریده است بزن

رنگ و سرخاب سفیداب که خوشگل باشی

ددرِ آنتالیا و سفرِ دور جهان 

قسمتت گردد اگر خوش ژن و قابل باشی

گرچه راه است پر از درد و بلا و کرونا 

بیمه می‌گردی اگر زیرک و عاقل باشی

البته سرخ که شد نقشه‌ ایران بِقَرَنط!*

همه‌اش زیر سر توست، چرا ول باشی!؟ 

چون ستاد کرونا گفت نرو، قیس نکش!**

روز و شب زور بزن ساکن منزل باشی

پس بکش کرکره را فوری و فوتی پایین

دارد امکان کرونا داشته، ناقل باشی

بعد از آن گشت و گذارت بروی هی سر کار

سرخ‌تر می‌شود ایران و تو قاتل باشی!

گر قوانین ستاد کرونا  نقض شود

حقت این است قرنطینه‌ کامل باشی

 

توضیحات

* بقرنط: خود را قرنطینه نما

** قیس نکش: تحت هیییچ شرایطی حرف نزن، همان هییییس!

لطفا کمی از پیامکت را کم کن

ای زلزله! کم کل تنم را بم کن!

 

ای بانک که کولی از همه می‌گیری

کمتر کت و کول و کمرم را خم کن!

 

لعنت به کسی که وقت نوزادی تو

هی گفت دهان «آ» کن و هی «اَم اَم» کن

 

تو مادر گنده فیل نقدینگی و

ما هم پف فیل! خواهشا کم رم کن

 

مو دیدی اگر در کف دستم بکَّن!

در جیب شپش بود، تو در اشکم کن!

 

آن سی تومن پیامکت را لطفا

از ده تومن مانده حسابم کم کن!

بعد از نماز (صبح) بیدار ماندم. ناگهان صدای زنگ تلفن آمد. عفت (مرعشی) بود، از انگلیس زنگ می‌زد، از بلژیک (ویزای شنگن داشتند) مستقیم رفته بودند، از شنیدن صدایش بغض کردم، احوال فائزه و محسن را پرسیدم (فاطی استکهلم مانده بود) از حال‌شان جویا شدم (احوالپرسی)، عفت گفت چیزی نگو تا خواب دیشبم را برایت تعریف کنم، خندیدم (کمی) و به مرعشی (عفت) گفتم دیگر چه خوابی برای ما دیده‌ای؟ تعریف کرد که بعد از نماز صبح خواب دیده که در کاخ بزرگی با فائزه مشغول خوردن ساندویچ (همبرگر) بودند، مهدی (هاشمی) هم مدام می‌گفت که از ما عکس بگیرند، منتظر بودیم الی (زابت) با پرنس (فیلیپ) بیاید و آنها را ببینیم، اما یک دفعه تو آمدی در حالی که روی عمامه‌ات (سفید بود) تاج پادشاهی روی سرت گذاشته بودی. فائزه و مهدی خوشحال شدند (ذوق مرگ شدند) و گفتند بابا (اکبر) ما (فائزه و محسن) هم از این تاج‌ها می‌خواهیم، هاشمی (محسن) هم آمد، او خواست تاج را از سرت بردارد که بیدار شدم...، عفت (مرعشی) خواب (رویای صادقه) زیاد می‌بیند، بغض کردم، بر شاهان دیکتاتور تاریخ لعنت فرستادم (توی دلم)، به عفت تذکرات لازم را دادم، گفتم شب‌ها بعد از شام (ساندویچ) با مهدی و فائزه بریزید تو خیابون و کمی قدم بزنید و بعد بخوابید... کمی مکدر شدم (خیلی نه)، خواستم کمی استراحت (خواب بین الطلوعین) کنم، مگر فکر و خیال (شاهنشاهی) گذاشت...، آب خوردم، پرید توی گلویم، سرفه کردم (سه تا)، به نظرم در انتخابات، نژاد(احمدی) از موسوی(میر) بیشتر رأی بیاورد! باید تذکرات لازم را به فائزه بدهم...

ستاد انتخاباتی طی بیانیه‌ای اعلام کرد یک شرط جدید و مهم به شرایط کاندیداتوری اضافه شده است که به شرح ذیل می‌باشد:

علاوه بر شرایط گذشته ،یک کاندیدای ریاست جمهوری باید روحیه جنگی داشته باشد که برای احراز این صلاحیت داشتن عکس با لنگ، زنجیر و سبیل چخماقی به همراه شهادت ۳ عدد از لوطی‌های محل جزو مدارک اولیه می‌باشد.

لازم به ذکر است متقاضی باید سابقه شکستن چند شیشه، ناکار کردن بچه پر رو‌های محل، خفت‌گیری از بچه سوسول‌های محله بالا و خط اندازی به صورت رهگذرانی که بد نگاه می‌کنند را در کارنامه خود داشته باشد، همچنین آنهایی که گنگشان بالاتر بوده و لاتی‌شان در حد اغتشاش و به هم ریختن نظم جامعه باشد امکان تایید صلاحیت بالاتری دارند.

اصلا ما چه کاره باشیم که تو مسیر داش‌مون سنگ بندازیم ...

در ضمن این شروط برای بانوان با یک دست گیس کنده شده احراز خواهد شد و نیاز به همه موارد بالا نیست. بالاخره آبجی‌ها حرمت دارند...

داخلی. روز. هیئت دولت

رئیس جمهور و وزیران در کنار هم نشسته اند. 

رئیس جمهور: آقای رحمانی فضلی! یک گزارش از وضعیت کشور در هفته گذشته بگید.

وزیر کشور نفسی چاق می‌کند و با روشن کردن میکروفن خود می‌گوید: الحمدلله همه چی خوبه، فراوونی در همه اقلام داریم، مرغ، گوشت و خیار و تره بار با قیمت ناچیز در دسترس مردم هست. خط فقر بحمدالله نداریم دیگه و تبدیل شده به خط ثروت و مردم همینجور ثروتمندتر میشن. کرونا هم با تدابیر حضرتعالی ریشه‌کن شد و تمام شهرهامون آبی هستن. ضمناً با اتکا به قوای داخلی در حال رونق روزافزون تولید هستیم.

رئیس جمهور: ممنون آقای فضلی علی برکت الله. آقای ظریف! از منطقه چه خبر؟

ظریف میکروفن را روشن می کند و می‌گوید:

کما فی‌السابق آمریکایی‌ها هی پیغام میدن برای مذاکره و ما رد می‌کنیم حتی در پیغام آخر حاضر شدن تحریم‌های ترامپ رو بردارن و گفتن ما می‌خوایم توبه کنیم ولی ما گفتیم مذاکره بی مذاکره، برید گم شید احمق‌ها؛ یا همه‌ تحریم‌ها و راستی آزمایی یا هیچی!

 

داخلی. روز. کاخ سفید

جو بایدن کلافه و در حالی که کمی رو به جلو خم شده و دو دست را بر گوش‌های خود گذاشته و به میز نگاه می‌کند، پشت میز است. صدای در زدن می‌آید. بایدن می گوید: بفرمایید.

کاملا هریس وارد شده و می‌گوید: قربان دستور داده بودید خدمت شما برسم.

بایدن نفس عمیقی می‌کشد و به صندلی تکیه‌ می‌دهد و می‌گوید: کم آوردم کاملا... دارم دیوونه میشم از دست روحانی، نه مذاکره می‌کنه نه باج میده و نه حتی یه لبخند میزنه که آدم دلش خوش بشه که امیدی هست. اون ممدجوادم بدتر از خودش... 

کاملا روی صندلی می‌نشیند: درک می‌کنم قربان. چند ماهه شبانه‌روزی داریم از طریق کانال‌های ارتباطی خودمون تلاش می‌کنیم ولی طرف ایرانی اصلاً محل نمیذاره. روزنامه‌های زنجیره‌ای‌شون هر روز دارن مارو میزنن. مدیریت خوب و توزیع مناسب کالا باعث شده مردم اصلاً کمبودی احساس نکنن. حسن داره تحریم‌هارو با مدیریتش بی‌اثر میکنه. اون خیلی باهوشه... با کاراش و دیپلماسی فعال منطقه‌ای و جهانی‌اش مارو منزوی کرده. داریم متحدامون رو رفته رفته از دست میدیم. اول اروپا، بعد آسیا و آفریقا... 

بایدن سیگاری از کشو در می‌آورد و روشن می‌کند و بعد از پک زدن می‌گوید: بهش رسوندین توبه کردیم؟

هریس با نا امیدی می‌گوید: بله! چند بار گفتیم هل‌ لی من توبه ولی گول نخورد.

بایدن: کاملا یه کار بخوام برام می‌کنی؟

هریس: بله قربان!

بایدن از کشوی خود تفنگی در می‌آورد و به هریس می‌دهد و می‌گوید: منو بکش تا از این ننگ خلاص بشم.

هریس: میشه خودم رو هم بکشم؟ احساس ننگ منم بالاست.

بایدن: آره!

هریس: پس  بذارید یه نارنجک تو کیفم هست بندازم و همزمان کنارش وایسیم!

من گر بشوم رئیس‌جمهور 

با جنگ و سلاح می‌شوم جور

در خواب و خیال خود ببینم

شویَم شده پادشاه مغرور

در کاخ مجللی نشینم

از دور دهم همیشه دستور

پایم نرسد دگر به مطبخ

از زحمت پخت و پز شوم دور

چایی ندهم به دست شوهر

گویم به تمام مردها زور

از مادر شوهرم نترسم

او را بکنم به کار مجبور

یارم به زبان زرگری گفت

سلطان طلا شدی بده سور

تحریم کنم مخالفان را

بدجور بپا کنم شر و شور

ابواب موفقیتم را

سریال کنم بدون سانسور

هرچند تمامی‌اش خیال است

هستم ز خیال خویش کیفور...

روحیه جنگی [ر.ک به اصول کشورداری نوین]

منظور مهارت‌هایی اعم از توان مذاکره برد-برد، پرتاب خودکار به صورت دقیق و نقطه‌زن، نوشتن ایمیل‌های حاوی تهدید، فراخواندن مردم به خیابان‌ها، آتش زدن سطل‌های زباله‌، داشتن یار جنگی و خصوصا شلوار پلنگی است. همچنین فرد موردنظر باید مسلط به شنا در استخر، نامه‌نگاری رسانه‌ای در قرن ۲۱ و مخالفت با همه امور باشد.

اگر یک زنی «روحیه جنگی» نداشته باشد؛ ممکن است بعد از تصادفی جزئی در یک سه‌راهی‌ای چیزی (مثلا سه‌راه یاسر) بر اثر جبر جغرافیایی و فشار اجتماعی بپذیرد که تقصیر اوست چون راهنمای راست زده ولی مستقیم رفته توی پیاده‌رو سه تا مغازه را ناکار کرده، بعد شمشادهای بلوار پشت مغازه‌ها را درو کرده، برده گذاشته روی کاپوت عقب ماشین پارک شده در خیابان پایینی. روحیه جنگی باعث می‌شود زن در مقام یک کنشگر فعال، یک سوت چهارانگشتی بزند و محافظ مادرشوهرش بیاید، با خواباندن یک جفت نر و ماده تمیز توی صورت افسر و صاحب ماشین در پارک و هفت‌تیرکشی برای شمشادهای جا نشناس؛ قضیه را به صورت مسالمت‌آمیز حل کند.

اگر یک زنی «روحیه جنگی» نداشته باشد، ممکن است زبانم لال نصیحت بابا را قبول کند و وارد فعالیت‌های سیاسی نشود (معلوم است نصیحت بابا مبتنی بر شناخت خانوادگی نبوده و صرفا مبارزه‌ای علیه ترقی زن است) آن موقع چه کسی با استفاده همزمان از چادر گلی و صندل بدون جوراب، در عین متحول کردن معیارهای فشن اسلامی، فضای سیاسی را هم از حالت زمخت مردانه خارج کند؟

اگر یک زنی «روحیه جنگی» نداشته باشد و بعد از 100سال همسری با اسطوره مدارا و میانه‌روی (شما هم بگویید زده!)، در نیاید که «اگه میم.میم رأی نیاورد بریزید توی خیابونا»، تکلیف رهبری جنبش زنان ترقی‌خواهِ تحقیرکننده عنوان «رجل سیاسی» چه می‌شود؟