بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ غَشّنی بالرّحْمَه وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَه وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَه یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین

خدایا بپوشان در آن با مهر و رحمت و روزى‌ کن مرا در آن توفیق و خوددارى و پاک کن دلم را از تیرگی‌ها و گرفتگى‌هاى تهمت اى مهربان به بندگان با ایمان خود. 

حضور تماشاخانه‌های سیار کانون در مراسم عید سعید فطر

تماشاخانه‌های سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در روز عید سعید فطر در داخل و اطراف مصلای امام‌ خمینی(ره) تهران با حضور گروه‌های هنری ویژه‌برنامه‌های فرهنگی - هنری اجرا خواهند کرد. «درِ ورودی چهار خیابان چهارم»، «حد فاصل بین درهای ۱۹ و ۲۰»، «خیابان بهشتی، تقاطع علی‌اکبری» و «خیابان خرمشهر، تقاطع عشقیار» محل‌های استقرار این ۴ تماشاخانه است. پرده‌خوانی، شعرخوانی گروهی، سرودخوانی، اجرای نمایش، برگزاری مسابقه، بازی و سرگرمی، اجرای نمایش «هناس» و... از جمله برنامه‌هایی است که کانون برای روزه‌اولی‌ها و خانواده‌ها تدارک دیده است. این برنامه‌ها از ساعت ۶ تا ۹ صبح روز عید سعید فطر در تهران روی تماشاخانه سیار کانون اجرا می‌شود.بر اساس پیش‌بینی‌های انجام شده از سوی شماری از کارشناسان، هلال ماه شوال شاید شامگاه سه‌شنبه ۲۱ فروردین دیده شود و با این گمان، روز چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ می‌تواند روز عید سعید فطر باشد.

***

انتشار فراخوان چهل‌‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران

فراخوان چهل‌ویکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران توسط انجمن سینمای جوانان ایران منتشر شد و بر اساس آن، این رویداد از ۲۷ مهر تا ۲ آبان‌ ۱۴۰۳ در تهران برگزار خواهد شد. چهل‌‌ویکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به ‌منظور شناسایی و معرفی آثار کوتاه برگزیده در سطح ملی و بین‌المللی، جریان‌سازی و رقابت سازنده بین فیلمسازان و ارج نهادن به خلاقیت سینماگران جوان، برگزار می‌شود و فیلمسازان ایرانی باید تا یکم مرداد ۱۴۰۳ نام‌نویسی و اثر خود را در سامانه بارگذاری کنند. دوره چهل‌‌ویکم این رویداد همچنان با تاکید بر توسعه فیلمسازی با رویکرد «بومی‌گرایی در ژانر»، این بار با شعار «جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، پذیرای جهان خیال‌انگیز تو»، به فیلم‌هایی که به عنصر تخیل و روایت خلاقانه توجه کرده‌اند، نگاه ویژه دارد و در عین حال فیلمسازان استان‌های مختلف کشور می‌توانند براساس تجربه زیسته، جلوه‌ای از فرهنگ‌ها، آیین و رسوم، زندگی شهری و زیست اقوام سرتاسر ایران را با تکیه بر هویت ملی و دینی مردم و تمرکز بر ژانر و داستان‌گویی خلاقه در فیلمسازی بازتاب دهند.

***

هومن برق‌نورد با «آنها دروغ می‌گویند» به صحنه می‌آید

هومن برق‌نورد که آخرین بار سال ۱۳۹۸ در نمایش «زیبایی گاهی زن است» به کارگردانی سهراب حسینی ایفای نقش کرده بود، پس از بیش از ۴ سال با نمایش «آنها دروغ می‌گویند» به نویسندگی و کارگردانی سهراب حسینی به صحنه تئاتر بازمی‌گردد. پیش از این حضور سارا رسول‌زاده و سهیل مستجابیان به عنوان دیگر بازیگران این نمایش قطعی شده بود. حسن مصطفوی تهیه‌کنندگی این اثر را برعهده دارد و مریم نراقی مجری طرح پروژه است. طراحی گریم این پروژه برعهده بهنام معیریان است و ارکستر موسیقی ۱۵ نفره به آهنگسازی بهزاد عبدی بازیگران را همراهی می‌کند. «آنها دروغ می‌گویند» روایت زن و مردی جوان است که پس از آشنایی با هم دست به طراحی یک سرقت می‌زنند و در مسیر این کار فجایعی پیش می‌آید. این نمایش از نیمه اردیبهشت در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

***

«مگالوپولیس» لحظه تاریخی برای سینما

فیلم «مگالوپولیس» فرانسیس فورد کاپولا هنوز هیچ توزیع‌کننده‌ای ندارد و زمان برای تصمیم‌گیری درباره حضور احتمالی آن در کن در حال تمام ‌شدن است. اکنون پس از نمایش هفته پیش فیلم در لس‌آنجلس برای مخاطبان خصوصی شامل توزیع‌کنندگان و چهره‌های صنعت، یک نمایش از آن در لندن هم انجام شده است.آنچه تا به حال درباره این فیلم گفته شده این است که فیلم حماسی ۱۲۰ میلیون دلاری کاپولا یک فیلم گیج‌کننده است: کاملا گیج‌کننده، تعریف‌ناپذیر، مناسب برای موزه و کار یک دیوانه. در اکران خصوصی فیلم «مگالوپولیس» که چهارشنبه در لندن برگزار شد، فیلیپ گودج از «لوپون» آن را چنین توصیف کرد: این فیلم مانند اینشتین و نسبیت در سال ۱۹۰۵ و پیکاسو و گرنیکا در سال ۱۹۳۷ است. کاپولا یک لحظه جدید تاریخی را برای سینما رقم‌ زده است.

گروه فرهنگ و هنر: در روزهای ایام جشنواره فیلم فجر، صحبت‌های یک طراح صحنه تا حدی در رسانه‌های معاند پخش شد؛ فردی که گفته بود چرا ما باید درباره سوریه و عراق فیلم بسازیم؟ آیا آنها درباره انقلاب ما فیلمی ساخته‌اند؟

این پرسش اگر چه پاسخ ساده‌ای دارد اما همچنان مطرح است. گویا پرسشگر این سوال در جریان نیست که علت ساخت اثر مرتبط با اتفاقات سوریه و عراق، نه به خاطر مردم آن کشورها یا صرفا روایت رخدادهای سیاسی آنها، بلکه به خاطر نقش مهم ایران در رفع خطر تروریسم رشد‌یافته در این 2 کشور است؛ نقشی که حتی هندی‌ها هم با سلمان‌خان و سینمای‌شان می‌خواهند به نام خود بزنند.

این وضعیت نشان می‌دهد تاریخ اگر به دست فاتحان روایت نشود، حتما تحریف خواهد شد و چه ابزاری مهم‌تر از رسانه برای بیان روایت تاریخی؟ رهبر انقلاب در دیدار اخیر با شاعران، ابزار رسانه را در مبارزه با دشمن حتی از موشک و پهپاد موثرتر دانستند؛ تعبیری دقیق که به ما می‌گوید حتی اگر در میدان نظامی فاتح باشیم و میدان رسانه را ببازیم، عملا شکست خورده‌ایم. 

جهان به طور کلی و غرب آسیا به شکل خاص، در سال‌های اخیر دوران تلخی را تجربه کرد. گروه تروریستی داعش با حمایت دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکایی و حمایت‌های مالی سعودی، سربرآورد و در 10 سال گذشته از هیچ تلاشی برای ناامن کردن منطقه خاورمیانه فروگذار نکرد؛ از ادعای خلافت بر مسلمین تا قتل‌عام مردان و زنان مسلمان و غیرمسلمان. این تجربه تلخ که نیروی شرور داشت، نیروی قهرمان و خیر هم داشت؛ حاج قاسم سلیمانی.

یکی از مهم‌ترین عملیات‌های ضد‌تروریستی به اذعان نیروهای سیاسی و نظامی عراق، عملیات آمرلی بود. آمرلی و 18هزار سکنه آن، در یک محاصره کامل و قطع جریان برق و آب قرار داشت. واشنگتن‌پست در گزارشی نوشت: اگر اقدامی برای این شهر انجام نشود، فاجعه‌ای دیگر شبیه نسل‌کشی سربرنیتسا رخ خواهد داد. با درخواست دولت عراق از ایران، عملیات آمرلی با حضور حاج قاسم سلیمانی آغاز شد؛ عملیاتی که حصر کامل 83 روزه و 360 درجه این شهر را شکست و مانع حضور تروریست‌ها در بغداد و رسیدن آنها به ایران شد. این عملیات به قدری خطرناک بود که رهبر انقلاب در پیامی برای حاج‌قاسم سلیمانی می‌نویسند: «از رفتن شما به منطقه خطرناک نمی‌توانم بگویم چقدر نگرانم».

ابعاد نظامی این عملیات اگر چه مهم است اما اکنون زمان روایت تاریخی آن است. اقدامی مهم که چندی پیش در قالب سریال «آمرلی» از پلتفرم‌های شبکه خانگی در حال پخش است. «آمرلی» ویژگی‌های مهمی دارد که آن را به یک اثر مناسب برای روایت اتفاقات محاصره شهر آمرلی توسط داعش تبدیل کرده است.

«آمرلی» محصول مشترک میان ایران و عراق است  اما قسمت‌های اولیه آن بیشتر رنگ و بوی سریال‌های عربی را دارد بویژه اگر دوبله فارسی را انتخاب کنید، فضای سریال‌های سوری و مصری برای‌تان تداعی می‌شود. حتی مصطفی زمانی هم به زبان عربی صحبت می‌کند تا مخاطب با یک سریال کامل مناسب مخاطبان عرب زبان روبه‌رو باشد. این ویژگی اما نقطه ضعف نیست. تجربه مشاهده آثاری با موضوع دفاع ‌مقدس یا مبارزه با داعش که در آن شخصیت‌ها با زبان فارسی صحبت می‌کنند به ما می‌گوید اتمسفر ایجاد‌شده به لطف زبان عربی در سریال «آمرلی» موجب شده باورپذیری و ارتباط با آن، برای مخاطب راحت‌تر صورت پذیرد. 

«آمرلی» در روایت داستان، مسیری را انتخاب کرده که برای مخاطبانی که خیلی سخت‌پسند نیستند تا حدی جذاب خواهد بود. داستان آمرلی با شیبی کاملا ملایم، شخصیت اصلی را درگیر اتفاقی می‌کند که کسی منتظرش نیست. به بیان دیگر، کارگردان برای ورود به مساله اصلی، یعنی محاصره شهر توسط نیروهای داعش خیلی عجله ندارد.

ویژگی مهم دیگر فیلمنامه «آمرلی» ایجاد پیوند میان یک اتفاق سیاسی و نظامی با داستان زندگی آدم‌ها است. در واقع روایت محاصره آمرلی قرار نیست یک روایت نظامی باشد و ما به عنوان مخاطب هم با یک اثر جنگی روبه‌رو نیستیم. این هم‌نشینی میان زندگی و جنگ، سریال «آمرلی» را تا حد زیادی به تجربه‌ای کمتر دیده‌شده از روزهای محاصره این شهر نزدیک کرده است.

اما خصیصه دیگر «آمرلی» ترسیم روابط اجتماعی و قبیله‌ای در عراق است. اثر بخوبی توصیف می‌کند که چگونه درگیری‌های کوچک منجر به اختلاف و افتراق میان قبایل شد و چطور رسم پیروی از اشخاص، بدون در نظر گرفتن خطاها و اشتباهات موجبات قدرت گرفتن داعش را فراهم کرد.

خیلی از توانایی بازیگران عراقی و عرب‌زبان اطلاعی نداریم اما بازی‌های شکل‌گرفته در این سریال نشان می‌دهد آنها تا حدی توانسته‌اند متناسب با شرایط عراق، سریال «آمرلی» را برای مخاطب جذاب کنند. انتخاب مصطفی زمانی که پیش‌تر در عراق به عنوان یوسف پیامبر شناخته شده بود و ناریمان الصالحی که بازیگری شناخته شده است، 2 انتخاب درست برای جلب نظر مخاطبان عرب‌زبان به این سریال بوده است.

هنوز آمار مشخصی از استقبال مخاطبان ایرانی از سریال «آمرلی» در دسترس نیست اما فارغ از هرگونه توجه به اعداد و ارقام، باید گفت این همکاری مشترک میان 2 مجموعه فرهنگی از ایران و عراق تجربه‌ای صحیح از ترسیم نقشه فرهنگی میان کشورها است. فعالیت‌های مشترک فرهنگی پیرامون یک تجربه پیشینی مشترک، همان چیزی است که در دوران پساداعش به آن نیاز داریم. در واقع اگر چه همکاری نظامی کشورهای محور مقاومت با یکدیگر به منظور نابودی داعش به پایان رسیده اما همکاری فرهنگی آنها در روایت این اتفاق تازه آغاز شده است.

اشتراکات فرهنگی میان این کشورها موجب می‌شود همکاری‌های میان فعالان فرهنگی آنها فقط به موضوع مبارزه با داعش خلاصه نشود. ظرفیت‌های بالای فرهنگی رویدادهای مهمی همچون اربعین یا اشتراک نظر ملت‌ها در مبارزه با اسرائیل و آمریکا، از جمله مواردی است که می‌تواند پرونده بازشده اقدامات مشترک فرهنگی را که اکنون سریال «آمرلی» نماد آن است، تداوم بخشد.

گروه فرهنگ و هنر: بدون تردید جعفر دهقان را باید یکی از مهم‌ترین و پرکارترین بازیگران سینما و تلویزیون در حوزه دفاع‌ مقدس نامید؛ بازیگری که با حدود 30 فیلم در ژانر دفاع‌ مقدس امروز به رکورددار این حوزه بدل شده است؛ رکوردی که خودش آن را باور ندارد و همه این الطاف را از  شهدا و رزمندگان دفاع ‌مقدس می‌داند.

این بازیگر 64 ساله‌ که با بازی در فیلم «مردان آنجلس» در نقش ماکسیمیلیانوس به عنوان چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه بازیگری ظاهر شد اما شروع فعالیت حرفه‌ای‌اش به دوران نوجوانی و ۱۵ سالگی با بازی در گروه تئاتر «مرکز رفاه» بازمی‌گردد.

دهقان زمانی که ۲۱ ساله بود، سال ۱۳۶۰ همکاری خود را با حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی آغاز کرد. سال ۱۳۷۲، با بازی در فیلم «حماسه مجنون» توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد را به دست آورد.

حضور او در سینما پیوندی ناگسستنی با انقلاب دارد. وی سینما را در حوزه هنری و زیر پرچم طلایه‌داران هنر متعهد با فیلم «توجیه» آغاز کرد و در 4 دهه گذشته هیچ‌گاه از آرمان‌هایش دست نکشید. وی در طول این سال‌ها در ۶۷ فیلم سینمایی، ۳۶ سریال و 5 فیلم کوتاه بازی کرده است که رکورد بسیار خوبی برای یک بازیگر به حساب می‌آید.

«غریب افتاده»، «بی‌همتا»، «شاهین سیاه»، «سحرگاه پیروزی»، «شیر‌های جوان»، «یاس‌های وحشی»، «جهنم سبز»، «عبور از خط سرخ»، «یک شب، یک غریبه»، «پاییز بلند»، «حماسه مجنون»، «زیر آسمان»، «صلیب طلایی»، «تعقیب سایه‌ها»، «بحران»، «هراس»، «ساعت سوخته»، «پرواز در شب»، «تیرباران»، «بلمی به سوی ساحل»، «عقود»، «توجیه»، «عملیات کرکوک»، «حمله به اچ۳»، «بوی پیراهن یوسف»، «هفت گذرگاه» و «خلبان» از جمله آثاری است که این بازیگر در حوزه دفاع ‌مقدس به ایفای نقش پرداخته است. دهقان در سایر ژانر‌ها نیز همواره حضوری پررنگ و موثر داشته است؛ آثاری چون «سلمان فارسی»، «مختارنامه»، «طلاق»، «ایلدا»، «بازی نقاب‌ها»، «راه و بیراه»، «معمای شاه»، «زیبا شهر»، «شیوع»، «حانیه»، «گذر از رنج‌ها»، «سرزمین کهن»، «راز کوبه»، «جابر بن حیان»، «یوسف پیامبر»، «صنوبر»، «فریاد بی‌صدا»، «گزارش ویژه»، «مریم مقدس» و «مردان آنجلس». به گفته خودش تا سال ۵۴ به ‌صورت حرفه‌ای در کشتی و در کنار کشتی‌گیرانی مثل محمد بنا، غلامرضا حسن‌پور، خسرو بهلولی، حسین حسینی و حسن طاووسی کشتی‌ فرنگی کار می‌کرد اما رفاقتش با سعید کشن‌فلاح که در آن دوره دانشجوی دانشکده هنرهای زیبا بود، باعث شد از ورزش دست بکشد و به بازیگری روی بیاورد و در نهایت با حضور در مرکز رفاه که آن سال‌ها محلی برای فعالیت‌های فرهنگی به شمار می‌رفت، به صورت حرفه‌ای به عرصه تئاتر وارد شد و در کنار هنرجویانی چون مجید مجیدی، وحید کشن‌فلاح، رضا چراغی، اصغر محبی و اکبر منصورفلاح کار نمایش را شروع کرد که در نهایت در نمایش‌هایی چون  «مثل روز سوم»، «پرده‌آخر»، «میثم‌تمار»، «آسیدکاظم» و «ایستگاه» به عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخت. 

اما بدون شک آنچه باعث تحول فکری و اعتقادی این هنرمند شد، حضورش در حوزه هنری بود، آن هم در روزهای آغازین این مجموعه که باعث شد فعالیت حرفه‌ای تئاتر را جدی‌تر انجام دهد تا اینکه به دعوت منوچهر حقانی‌پرست از تئاتر به سینما رفت و نخستین نقش خود را در سینما بازی کرد. نکته قابل توجه اینکه 2 فیلم دفاع ‌مقدسی «هراس» و «یاس‌های وحشی» با بیش از 4 میلیون مخاطب جزو آثار دیده شده و پرمخاطبی است که دهقان در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است؛ عددی که این روزها برای بسیاری از بازیگران رویایی و دست‌نیافتنی به شمار می‌رود. وی اکنون در حال بازی در سریال «سلمان فارسی» است اما به دلیل تعهدی که نسبت به عوامل و تهیه‌کننده دارد، توضیحی پیرامون آن نداده ولی خودش معتقد است نقش بسیار متفاوتی در سابقه کاری‌اش به حساب می‌آید.