printlogo


کد خبر: 115701تاریخ: 1393/6/25 00:00
نگاهی به فیلم « طلوع سیاره میمون‌ها» ساخته مت ریوز
نابودی؛ عاقبت داروین گرایی

نادیا زکالوند: سبک و قدرت حیرت‌انگیز تصاویر کامپیوتری در خلق باورپذیر حرکات میمون‌ها در فیلم «مت ریوز»؛ جایی که یک میمون سلحشورانه می‌جنگد به نمایش گذاشته شده است. در این صحنه چهره این میمون جنگجو، ما را به یاد مل گیبسون در دوره شجاع‌دل و زمانی که با اسب سیاه و زیبایش از میان آتش به تاخت می‌گذرد می‌اندازد یا حتی ما را به دوره اوایل 2000، وقتی شخصیت‌های خونسرد داستان حتی نگاهی کوچک به انفجارهای پست سرشان نمی‌اندازند می‌برد. در این فیلم جنگجوی ما، میمون شرور و پرمویی است که مدام دندان‌هایش را به رخ ما می‌کشد.  این استعاره که «میمون‌ها شبیه ما هستند» با این فیلم، چهل و ششمین سال تولد خود را جشن می‌گیرد. تاکنون 8 فیلم، دو مجموعه تلویزیونی، یک مجموعه کتاب مصور، رمان و چند بازی ویدئویی به این سوژه اختصاص داده شده است. در فیلم اصلی سیاره میمون‌ها که در سال 1968 ساخته شد، شباهت‌های انسان به قوم و خویش‌های میمون‌مانندشان با انتقادی خشک و بی‌روح از برتری انسان و اصول آفرینش سرشار از بدبینی و دیالوگ‌های سنگین و تیره‌ای آمیخته بود که راد سرلینگ، فیلمنامه‌نویس سیاره میمون‌ها، برخلاف متن اصلی، به آن اضافه کرده بود. در این فیلم به کارگردانی فرانکلین شافنر براساس رمانی با همین نام از نویسنده‌ای فرانسوی به نام پی‌یر بول، چند فضانورد به فضا فرستاده می‌شوند و در سال 3978 در سیاره‌ای ناشناخته فرود می‌آیند و با موجوداتی چون میمون مواجه می‌شوند که می‌توانند مانند انسان‌ها صحبت کنند و در انتها فضانوردان متوجه می‌شوند که آنها اکنون روی زمین که دوران پس از آخرالزمان را تجربه می‌کند هستند. 4 فیلمی که پس از این فیلم ساخته شدند مبهم و مصنوعی‌تر به نظر می‌رسیدند تا اینکه در سال 2011 سر و کله فیلمی تازه از این سوژه با نام «ظهور سیاره میمون‌ها» پیدا شد که فیلمی عالی و خوش‌ساخت بود. اما این فیلم نیز از سبک دیالوگ سنگین اجداد خود پیروی کرد. دنباله این فیلم‌ها از نسخه اصلی خود بسیار فاصله می‌گیرند. در فیلم ظهور سیاره میمون‌ها که در سال 2011 به کارگردانی «روپرت وایت» ساخته شد 99 درصد از انسان‌ها براثر ویروسی که در ساخت داروی جدید آلزایمر به اشتباه تولید شده بود می‌میرند. در هر حال این دارو هوش میمون‌ها را افزایش می‌دهد. مرگ و میر انسان‌ها باعث می‌شود تنها بخش کمی از آنها که به ویروس مقاوم بودند زنده مانده و در گروه‌های کوچک زندگی کنند. از طرفی هم میمون‌ها به جنگل رفته و دور از دسترس انسان‌ها به ادامه زندگی می‌پردازند.  فیلم «طلوع سیاره میمون‌ها» در واقع ادامه فیلم قبلی است. سزار (اندی سرکیس) رهبر نیکخواه و شجاع جامعه میمون‌هاست، میمون‌هایی که با علایم اشاره و انگلیسی دست و پا شکسته با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. چند کیلومتر آنسوتر در خرابه‌های سانفرانسیسکو، گروهی از بازماندگان انسان‌ها تحت رهبری رئیس پلیس سابق (گری اولدمن) تلاش می‌کنند بدون برق زندگی کنند. ماموریتی جهت بازیابی نیروی برق باعث می‌شود که انسان‌ها جامعه میمون‌های درون جنگل را کشف کنند. سزار در ابتدا به انسان‌ها اعتماد ندارد اما با این حال او و پیروان بسیار وفادارش می‌خواهند جلوی هرگونه اختلاف و خشونت را بگیرند اما تمام طرح‌های او به وسیله یکی از معتمدترین افرادش به نام «کوبا»– میمونی که رد زخمی عمیق روی چهره‌اش است و تنها راه بقای میمون‌ها را نابودی انسان‌ها می‌داند- خنثی می‌شود. بنابراین نبردی دوساعته از اعتماد و قدرت بین انسان و میمون صورت می‌گیرد اما مهم‌ترین لحظه‌های فیلم از مسیر داستان دور می‌شود. فضای بشدت تیره فیلم (مانند آسمان تیره که عملا به مشخصه‌ای از کارهای مت‌ریوز تبدیل شده است) و قطرات باران و نمایش تباهی آخرالزمانی زمین نوعی ظرافت حزن‌انگیز به فیلم می‌افزاید که با فیلم قبلی‌اش در تضاد کامل است.  نمایش سه‌بعدی فیلم و به‌کارگیری تصاویر کامپیوتری برای به تصویر کشیدن حتی ریزترین خطوط چهره‌ میمون‌ها بسیار عالی و شگفت‌انگیز است. البته تلاش برای هرچه زیباتر نشان دادن صحنه‌ها موجب تنزل‌هایی در بخش‌های دیگر می‌شود. فیلم اگرچه نشانه‌هایی از پرفروش بودن دارد اما شخصیت‌های انسانی‌اش کاملا در سایه باقی می‌مانند و دائما زیر سایه همتایان میمونی و کامپیوتری‌شان هستند. همچنین به فاجعه عظیمی که انسان‌های سراسر زمین گرفتارش شده‌اند اشاره کمی دارد و انسان‌ها تنها در یک صحنه توانسته بودند موقتا قدرت از دست‌رفته‌شان را بازیابند و پس از سال‌ها به نوای موسیقی گوش دهند. اما همین موضوع وقتی به زندگی معمولی و عادی‌شان وارد می‌شوند هم فراموش می‌شود.  ریوز که فیلمنامه «ریک جافا»، «آماندا سیلور» و «مارک بامباک» را به تصویر می‌کشد به نظر می‌رسد درباره وضعیت‌شان درباره ارتباط بین انسان و میمون‌ها مطمئن نیست. در سراسر فیلم، شخصیت‌ها مکررا مدعی می‌شوند که انسان‌ها با خودخواهی‌ها و ستمگری‌های ذاتی‌شان، موجبات نابودی خود را فراهم آوردند و این فاجعه مولود عملکردشان است اما میان بازماندگان، ما چیزی جز مهربانی و فداکاری نسبت به جامعه‌شان نمی‌بینیم. در واقع در فیلم اصلی انسان، انعکاس رفتار خود را در میمون‌ها می‌بیند اما «طلوع سیاره میمون‌ها» ما را در ردیف سزار و دیگر میمون‌هایی که دوست انسان و حامی صلح و بشریت هستند، قرار می‌دهد.  سیاره میمون‌ها با بازی اندی سرکیس (سزار)، توبی کبل (کوبا)، نیک ترستون (چشم آبی)، کارین کونووال (موریس)، جیسون کلارک (مالکوم)، گری اولدمن (دریفیوس) و... توانست نظر مخاطبان را جلب کند. این فیلم با بودجه 170 میلیون دلاری ساخته شد ولی تاکنون نزدیک 658 میلیون دلار فروش کرده است.


Page Generated in 0/0210 sec