گروه بین‌الملل: در سایه معادلات سیاسی کنونی و تحولات نظامی، برخی کشورهای منطقه بویژه عربستان و ترکیه با چالش‌های جدیدی رو‌به‌رو هستند. ترکیه خود را در بحرانی رو به گسترش گرفتار دیده است و این بحران به علت بی‌رغبتی آنکارا در ورود به جنگ با داعش پیش از تضمین رسیدن به اهدافش درسوریه که مهم‌ترین آنها براندازی نظام حاکم سوریه از طریق ایجاد منطقه حائل داخل اراضی سوریه و روی کار آوردن نیروهای هوادار ترکیه در مناطق به اصطلاح آزاد شده است، رخ داده است. در مقابل، تحولات منطقه‌ای خلاف خواسته و رغبت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه رخ داد. به طوری که شهر عین‌العرب (کوبانی) مورد توجه جهانیان واقع شد و سیاست ترکیه در تعامل با کردهای منطقه و در برابر جامعه جهانی یا همپیمانان ترکیه (آمریکا و ناتو) در معرض محک قرار گرفت. جلوگیری از عبور پناهندگان کرد و بستن مرز‌ها توسط ترکیه و جلوگیری از رسیدن کمک‌های نظامی به مدافعان عین‌العرب علامت سوال‌های زیادی را درباره ماهیت موضع ترکیه و واقعیت آن به وجود آورده است. از بین رفتن منافع ترکیه و کردها و ادامه سیاست هدف قرار دادن کردها به بهانه‌های مختلف توسط آنکارا، بی‌تردید احتمال انتقال بحران‌های سیاسی به داخل ترکیه را به وجود می‌آورد، بویژه آنکه فضای مخالف با دولت ترکیه در این کشور در حال شکل‌گرفتن است. علاوه بر آن تردید‌ها و تشکیک‌هایی درباره واقعیت اهداف و غرض‌های رئیس‌جمهوری ترکیه و ماهیت نقش وی در منطقه در حال شکل گرفتن است. رئیس‌جمهوری ترکیه قادر به تسلط بر اعصابش نیست، به طور مثال تمرکز جامعه جهانی بر عین‌العرب را با این جمله بی‌پرده به چالش کشاند: «برای چه جهان به روستای کوچکی مانند کوبانی در مرزهای ترکیه اهمیت می‌دهد اما سقوط شمال عراق توسط داعش را نادیده می‌گیرد». به نوشته روزنامه العرب‌الیوم، عربستان سعودی نیز در مرحله آینده آبستن تحولات زیادی است و شاهد ضعف این کشور خواهیم بود. مساله این است که نه تنها مسیر تحولات در عراق، یمن، بحرین و سوریه از کنترل حاکمان سعودی خارج شده است بلکه حتی این کشور امروز از یک بازیگر موثر تبدیل به هدف احتمالی شده است. علاوه بر آن سیاست عربستان مبهم است و میزان خطراتی را که در انتظار منطقه است، درک نمی‌کند. اینکه عربستان دیدگاهی واضح ندارد، باعث می‌شود این خطرات بزرگ‌تر شود. عربستانی که جنگ مستقیم علیه اخوان‌المسلمین در جهان به راه انداخته است با سیاست‌های خود در سوریه از دیدگاه‌های ترکیه که پناهگاه اخوان‌المسلمین است، حمایت می‌کند. از طرفی، یک تیم در دولت عربستان سعودی به دنبال ایجاد تفاهم استراتژیک با تهران است اما کاملا آشکار است که یک تیم دیگر تلاش کرده است این تفاهم را از طریق سخنان هجومی که سعودالفیصل، وزیر خارجه بیان کرد یا اقدام‌های دیگر مانند صدور حکم اعدام برای آیت‌الله نمر النمر، روحانی شیعه عربستانی از بین ببرد. واقعیت منطقه به گونه‌ای است که باید باعث شود کشوری با حجم عربستان سیاست پایان بحران‌ها و نه تشدید آنها را در پیش گیرد، بویژه آنکه چالش‌های داخلی و خارجی که عربستان با آنها رو‌به‌رو است، بسیار زیاد است. همه گزارش‌ها حاکی از آن است که منطقه «الشرقیه» در عربستان در حالت غلیان به سر می‌برد و بسیاری حکم اعدام آیت‌الله النمر را یک پیام رعب و وحشت برای ساکنان این منطقه می‌دانند. چنددستگی و شکاف در تصمیم‌گیری سیاسی در عربستان را نیز باید به این اوضاع اضافه کرد. این جدا از آن است که عربستان در حال حاضر گرفتار جنگ داخلی شدیدی است که خطرات آن از تهدیدات خارجی کمتر نیست. در یمن اما به نظر می‌رسد حوثی‌ها بسیاری را با سیاست‌های خود و کسب محبوبیت افکار عمومی شگفت‌زده کرده‌اند به طوری که برخی اطلاعات حاکی از آن است که حالتی از تفاهم مستقیم میان حوثی‌ها و نیروهای امنیتی و برخی جنبش‌های سلفی و اکثریت جنوبی‌ها به وجود آمده است. در این میان بحرین حالتی از سردرگمی سیاسی روزافزون را پشت سر می‌گذارد؛ امری که بر عربستان تاثیر منفی دارد همان‌طور که در یمن رخ داد. در سایه ادامه یکدندگی پادشاه بحرین، مخالفان و تمام طیف‌های آن، انتخابات پارلمانی آینده را تحریم کرده‌اند. پادشاه بحرین همچنین پیام‌های بین‌المللی مانند حکمی که دادگاهی در انگلیس درباره لغو مصونیت پسر پادشاه صادر کرد، دریافت نکرده است. این را نیز باید اضافه کرد که روابط عربستان و قطر همچنان ملتهب و تیره است به طوری که برخی کار‌شناسان آن را آتش زیر خاکستر توصیف می‌کنند. همه این تحولات اشاره به آن دارد که روز‌های آینده رخدادهای غیرمنتظره زیادی را در خود نهفته دارد بویژه آنکه سناریوی تفاهم ایران و آمریکا نیز بار دیگر در حال مطرح شدن است و این بدان معناست که برخی کشورهای منطقه باید در انتظار پیامدهای آن باشند.