کاوه صباغ‌زاده با گلایه از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که حمایت از فیلم اول او را رد کرده است، گفت: متاسفانه اکثر حمایت‌ها از فیلم‌های اول در حد حرف و شعار باقی می‌ماند و تنها سرمایه‌ای که به هدر می‌رود زمان، انرژی، امید و انگیزه نسل جوان و آینده سینمای ایران است. کاوه صباغ زاده، کارگردان سینما به همین دلیل متنی را در اختیار رسانه سینماپرس قرار داده که به شرح زیر است:با عرض تاسف فیلم سینمایی «دیو باید بمیرد» که بنا بود فیلم اول من باشد به دلیل تصمیم مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی مبنی بر عدم مشارکت مالی از این فیلم، در مرحله پیش تولید متوقف مانده است. این فیلم به دلایل متعددی با بودجه و سرمایه اندک قابل تولید نیست و تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار به‌تنهایی و بدون حمایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی توان تامین همه سرمایه مورد نیاز این فیلم را ندارند. شاید اگر همان زمانی که از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تقاضای مشارکت کردیم به ما جواب منفی می‌دادند و می‌گفتند به لحاظ موضوعی فیلمنامه من در اولویت آن مرکز نیست، فرصت این را می‌داشتیم که به دنبال منابع مالی دیگری می‌رفتیم ولی متاسفانه در حال حاضر ما زمان زیادی را از دست دادیم و در این مدت کم معلوم نیست چطور باید هم فیلم اولم را با کیفیت مطلوب بسازم و هم آن را به جشنواره فیلم فجر برسانم. دلخوری من از ساخته نشدن این فیلم نیست بلکه از این است که برای گرفتن پروانه ساخت این فیلم تقریباً 2 سال پشت درهای شورای صدور پروانه ساخت انتظار کشیدیم و وقتی که تابستان امسال فیلمنامه بدون حتی یک مورد اصلاحی پروانه ساخت دریافت کرد، مسؤولان وزارت ارشاد به ما گفتند این فیلم از حمایت‌های لازم برخوردار است و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی حتماً از این فیلمنامه حمایت خواهد کرد. پس از این همه انتظار، حالا که چند ماه از صدور پروانه ساخت گذشته و مدتی است که وارد
پیش تولید شده‌ایم و با برخی عوامل و بازیگران وارد مذاکره شده‌ایم و حتی برای شروع فیلمبرداری برنامه‌ریزی کرده‌ایم، شورای بررسی فیلمنامه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی اعلام می‌کند فیلمنامه خوبی داریم ولی این فیلم از نظر موضوعی برای این مرکز در اولویت تولیدات امسال قرار ندارد. ضمن اینکه مرکز فقط از 10 فیلم حمایت خواهد کرد و فیلم‌های مورد حمایتشان مشخص شده‌اند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امسال به تعداد بسیار زیادی فیلم اولی پروانه ساخت داده است اما چطور بودجه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فقط به 10 فیلم اولی تعلق می‌گیرد؟ در این دوران که هزینه ساخت فیلم‌ها بسیار بالا رفته بقیه فیلم اولی‌ها با کدام سرمایه باید فیلم‌هایشان را بسازند؟ و اینکه چرا مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بودجه به گفته خودشان محدودشان را به میزان کمتر ولی یکسان بین همه فیلم‌های اول تقسیم نمی‌کند؟ متاسفانه اکثر حمایت‌ها از فیلم‌های اول در حد حرف و شعار باقی می‌ماند و به فعل درنمی‌آیند. تنها سرمایه‌ای که به هدر می‌رود زمان، انرژی، امید و انگیزه نسل جوان و آینده سینمای ایران است.