مهدی پاشازاده: اوضاع اصلاً‌ خوب نیست وقتی به پرسپولیس می‌بازی، از 8 بازی 6 امتیاز کسب می‌کنی و در جام حذفی هم حذف می‌شوی، این به نشانه آن است که تیم مریض است و مشکل دارد. در اینجا یک بحث وجود دارد؛ اول اینکه اگر تیم به بحران رفت شما برای خروج از بحران راهکار داشته باشید یا اینکه اگر روند عادی را طی می‌کردید بتوانید این روند را حفظ کنید. استقلال فصل را خوب شروع کرد اما نتوانست روند خوب خود را حفظ کند. شکست از پرسپولیس،‌ حذف از جام حذفی و کسب 6 امتیاز از 8 بازی نشان‌دهنده آن است که این روند به خوبی طی نشده است و باید حتماً در آینده‌ای نزدیک یکسری اتفاقات بیفتد، چون این راه و روشی که تا الان طی شده، به طور حتم درست نبوده است. سطح تیمی استقلال نه خوب است و نه بد و این تیم در حال حاضر تیمی متوسط به شمار می‌رود که این موضوع می‌تواند دلایل زیادی هم داشته باشد. این فصل، فصل بعد از جام‌جهانی بود و همیشه در چنین فصلی تیم‌هایی که از ملی‌پوشان زیادی بهره می‌برند، دچار مشکل می‌شوند. اینکه می‌گویند بازیکنان ملی‌پوش وضعیت بدنی خوبی ندارند را اصلاً قبول ندارم. وقتی بازیکن به زمین می‌رود و در زمین مسابقه دعوا می‌کند و تکل می‌زند، پس بحث کم‌کاری مطرح نیست بلکه باید اینطور گفت که کیفیت ملی‌پوشان پایین آمده است. به طور مثال امیرحسین صادقی در آغاز فصل مصدوم بود و هنوز هم مصدوم است. شما حتی دیدید که کی‌روش به امثال بیک‌زاده و صادقی چون به طور کامل آماده نبودند بازی نداد. من معتقدم مجموعه تیم بابت نتایج اول فصل کمی مغرور شد و با غرور کار را دنبال کرد. در فوتبال آلمان مثالی وجود دارد و آنها می‌گویند باید در یک تیم 99 سرباز و یک ژنرال وجود داشته باشد اما در استقلال 99ژنرال و یک سرباز حضور دارد. امروز شرایط تیم به گونه‌ای است که ژنرال‌ها زیاد و سربازان کم هستند. البته اینکه می‌گویم ژنرال شاید فکر کنند منظورم با قلعه‌نویی است در حالی که منظور من یک فرمانده واقعی در زمین است و این یعنی استقلال فرمانده زیاد دارد در حالی که آبی‌پوشان نیاز به جنگجو و سرباز هم دارند. واقعاً‌ چنین اوضاعی را پیش‌بینی نمی‌کردم و اگر خلاف این موضوع بگویم، دروغ گفتم. ما در نوع و مدل کار اختلاف سلیقه داشتیم و من باید جایگاهم مشخص می‌شد و اینکه برای چه کاری به استقلال می‌آیم. قرار نبود که فقط بیایم و روی نیمکت بنشینم و باید مشخص می‌شد که چکاره هستم البته یکسری مشکلات بود که من هم آنها را می‌دیدم با این حال باز هم تأکید می‌کنم کل باشگاه اسیر غرور شد. موقعی که تیم نتیجه نمی‌گیرد اولین فردی که در تیررس قرار می‌گیرد، سرمربی است اما باید دید که آیا تغییر برای استقلال خوب است یا خیر و این تغییر می‌تواند به حال تیم کمک کند. پس در این راه کمیته فنی، ‌مدیرعامل و مشاورانش باید تصمیم‌گیری کنند هرچند که معتقدم در تغییر احتمالی در استقلال نباید تصمیم شخصی دخیل باشد. باید دید استقلال از این تغییر منفعت می‌برد یا متضرر می‌شود. اگر این تغییر شرایط استقلال را تغییر ندهد باز هم ضرر است چون باید کلی پول برای غرامت سرمربی فعلی داد و بعد هم اینکه اگر قلعه‌نویی برود چه کسی باید جایگزین او شود. اگر قلعه‌نویی برود، مربی خارجی که اصلاً‌ نمی‌تواند در استقلال سرمربی شود. درباره گزینه داخلی نیز باید بگویم که حداقل کسی را فعلاً برای این سمت نمی‌بینم که بتواند در وضعیت فعلی به استقلال کمک کند. درباره وضعیت بدنی نمی‌توان خیلی از بیرون نظر داد و در این باره باید از بازیکنان سوال کرد. البته این موضوع که از آن یاد کردید خیلی مشهود نیست. اول فصل یکسری‌ها بدنسازی نکردند و با تیم‌ملی بودند و یکسری هم با تیم بدنسازی کردند و الان شرایط خوبی دارند اما در مجموع ترکیب تیم یک‌جورهایی یکدست نیست.