گروه بین‌الملل: آمریکا و روسیه که طی 6 سال با سیاست موسوم به «ریست» (Reset) اوباما مسیری دیپلماتیک را به عنوان شرکای بین‌المللی می‌پیمودند، ظرف یک سال اخیر چنان از یکدیگر دور شده‌اند که تقریبا هیچ نیرویی جلودار خصومت‌های واشنگتن و
مسکو نیست.
بازگشت شبح جنگ سرد به مناسبات کرملین با غرب باعث شده، برای نخستین بار پس از نیم قرن شرق اروپا در معرض دخالت نظامی مستقیم روسیه قرار گیرد و این در حالی است که ناتو هم تحت حمایت آمریکا از هیچ تلاشی برای رخنه به عمق استراتژیک روسیه در جمهوری‌های استقلال‌یافته از نظام اتحاد جماهیر شوری فروگذار نمی‌کند. اما همه اینها هنوز جنگ‌طلب‌ترین سناتور آمریکایی، جان مک کین را به صرافت برخورد مستقیم نظامی بین دو طرف نینداخته است. این جمهوریخواه که از پیشگامان دخالت در اوکراین و انجام شبه‌کودتای سال گذشته در کی‌یف به اسم یک انقلاب جدید بود، اگرچه هنوز ولادیمیر پوتین را بشدت با تعابیری مثل « یک کارمند دون پایه کا‌گ‌ب »، «کسی که هوای احیای امپراتوری روسیه را دارد» و «به کار برنده لفظ روسیه نو» ملامت می‌کند اما امکان هرگونه جنگ مستقیم با هیولایی که از رهبر روسیه ترسیم می‌کند را مردود می‌داند. سناتور ایالت آریزونا در گفت‌وگو با شبکه یورونیوز با اشاره با تاثیری که ممکن است بحران اوکراین بر روابط خصمانه دو کشور بگذارد، گفت: «تا آن جایی که می‌دانم هرگز جنگی تمام عیار با روسیه پیش نخواهد آمد و سناریویی در این باره وجود ندارد.» از آنجا که مک‌کین یک نومحافظه‌کار نزدیک به حاکمیت سایه واشنگتن است که معمولا حرف دلش را بر زبان می‌آورد می‌توان موضع‌گیری‌های او در مصاحبه با شبکه اتحادیه اروپا را بسیار کلیدی و شمایی از وضعیت ماه‌های آتی جهان و ایالات متحده دانست.
مواضع نظامی این رهبر با نفوذ مخالفان اوباما در کنگره همچنین از این نظر حائز اهمیت است که او با فرا رسیدن سال 2015 میلادی از ماه ژانویه آینده به ریاست «کمیته خدمات نیروهای مسلح» یعنی بالاترین مرجع نظارتی در سنا (و کنگره) بر فعالیت‌های نظامی پنتاگون خواهد رسید. به عبارت دیگر مک‌کین درست زمانی که سیاست‌های نظامی اوباما همراه با دیپلماسی دموکرات‌ها دچار شکست شده است ریاست کمیته‌ای را عهده‌دار می‌شود که کارش قانونی ساختن سیاست‌های جنگی نومحافظه‌کاران بویژه درباره لشکرکشی به عراق و سوریه است. او در آستانه ورود به این کمیته دیدگاه‌های خود را چنین بیان می‌کند:«اول از همه ما باید بساط این چیزی را که جداسازی (بودجه نظامی) خوانده می‌شود و نتیجه‌اش کاهش خودکار هزینه دفاعی و دیگر هزینه‌هاست، برچینیم. ما داریم ارتش خودمان را نابود می‌کنیم و این فقط نظر من نیست بلکه من این را از تک‌تک رهبران نظامی شنیده‌ام. دومین کاری که باید بکنیم این است که هر کاری می‌توانیم برای احیای رهبری آمریکا انجام دهیم. به عبارت دیگر باید سیاستی محکم اتخاذ کنیم که درس‌هایی بدهیم؛ یکی به ولادیمیر پوتین که نمی‌تواند به همین راحتی وسط اروپا راه بیفتد و دوم اینکه باید داعش را شکستش بدهیم». انتقاد مک‌کین از سیاست گنگ اوباما در رابطه با داعش چیز جدیدی نیست اما معلوم نیست منظور او از درس نظامی به روسیه چه می‌تواند باشد. هر چه هست او یک رویارویی مستقیم نظامی با این قدرت اوراسیایی را منکر می‌شود اما می‌توان ردپای دیدگاه «جنگ با روسیه» را در تبلیغ تشدید حضور نظامی آمریکا در سوریه - متحد استراتژیک روسیه و ایران- جست‌وجو کرد. سناتور جنگ‌طلب در
این باره بر ایجاد منطقه پرواز ممنوع در سوریه اصرار دارد، مشابه آن چه پیش از حمله به عراق توسط آمریکا و متحدانش صورت گرفت:«استراتژی من این است: یک منطقه پرواز ممنوع در سوریه، تسلیح و تشکل سفت و سخت ارتش آزاد سوریه، تسلط هوایی بیشتر بر زمین، نیروهای ویژه و سایر قوا در عراق برای تحقق این موضوع و افزایش چشمگیر حمله هوایی، چون ما در این مدت حملات هوایی بسیار معدودی داشته‌ایم». ناگفته پیداست که حرف‌های مک‌کین بوی جنگ می‌دهد و تمایل گردانندگان پشت‌پرده آمریکا برای بازگشت به دوران جنگی بوش‌های پدر و پسر را بی‌پرده آشکار می‌سازد اما سوال اصلی اینجاست که آیا آمریکا هنوز در یک دنیای تک‌قطبی نفس می‌کشد که بتواند به قلدرمآبی‌های دهه‌های پیشین ادامه دهد؟