تولد پیامبر خدا حضرت عیسی مسیح(ع) (سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت)
حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ و اولواالعزم الهی، روز 25 دسامبر سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد. با این حال تاریخ تولد حضرت عیسی(ع) دقیق نیست و در قرن ششم قبل از هجرت، روز 25 دسامبر به‌عنوان عید میلاد مسیح(ع) برگزیده شد، درصورتی که تاریخ‏نویسان، معتقدند تولد ایشان 4 یا 6 سال قبل از آن بوده است. حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند، به‌گونه‏ای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد. زمان جوانی حضرت عیسی(ع) دوره بحرانی تاریخ یهود است. یهودیان تحت سیطره رومیان چشم‌انتظار موعودی نجاتبخش بودند. با این حال با ظهور مسیح(ع)، به‏رغم دیدن نشانه‏ها و معجزات برحق آن حضرت، باز هم با ایشان به مخالفت برخاستند. معجزات فراوان، تبیین مسائل اخلاقی به همراه مثال‏ها، شفای بیماران علاج‏ناپذیر و بالاخره پافشاری بر اطاعت از شریعت و پرستش خدای یکتا باعث شد افراد زیادی گرد وی جمع شوند. در این میان پیروان نزدیک و خاص او حواریون نام داشتند که 12 نفر و همیشه همراه حضرت بودند. مسیح(ع) که از 30 سالگی به نبوت برگزیده شد، سرانجام مورد تهدید بزرگان یهود واقع شد و آنان تصمیم به قتل وی گرفتند. زیرا سران یهودی از اینکه مردم به عیسی(ع) علاقه‏مند می‏شدند، احساس نگرانی کردند و می‏دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ایمان می‏آورند. رویگردانی یهودیان از بزرگان خود باعث شد سران یهود به این نتیجه برسند که باید عیسی(ع) را برای حفظ قوم خود، قربانی کنند. در آن حال، چون خواستند آن حضرت را از میان بردارند، خداوند مسیح(ع) را به آسمان‏ها برد و یهودیان فردی شبیه به عیسی(ع) را به صلیب کشیدند. در روایات اسلامی و شیعی، بازگشت عیسی‌مسیح(ع) در زمان ظهور حضرت مهدی موعود(عج) تصریح شده و به نمازگزاردن آن حضرت پشت سر امام عصر اشاره شده است. نام حضرت عیسی(ع) در 13 سوره قرآن 45 بار تکرار شده است.
شهادت عالم مجاهد آیت‌الله آقانورالله نجفی‌اصفهانی (1306ش)
آیت‏الله مهدی معروف به آقانورالله نجفی‌اصفهانی از روحانیون مجاهد، مهاجر، مصلح، متفکر در سال 1240 ش (1278 ق) در اصفهان به دنیا آمد. پدرش شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هدایت‌المسترشدین و مادرش دختر آیت‏الله‌العظمی سیدصدرالدین عاملی از مراجع بزرگ شیعه است. وی در ابتدا در محضر پدر ارجمندش به دانش‌اندوزی مشغول شد و پس از چندی برای ادامه تحصیلات، عازم عتبات عالیات شد و به مقام رفیع اجتهاد دست یافت. این عالم مبارز در نهضت تحریم تنباکو در سطح اصفهان فعالیت داشت. از دیگر اقدامات وی فعالیت علیه مبلغان مسیحی با تأسیس انجمن صناخانه و انتشار روزنامه ‏الاسلام است. آیت‏الله نجفی‌اصفهانی با ظل‌السلطان فرزند خون‏خوار ناصرالدین شاه که 30 سال حاکم اصفهان بود مبارزه کرد و وی را از اصفهان اخراج نمود. آیت‏الله اصفهانی انجمن مقدس ملی اصفهان را تأسیس و بعد از اخراج ظل‏السلطان دست به اصلاحاتی مانند تأسیس بیمارستان و مدرسه زد. این عالم مجاهد سرانجام از سوی رضاخان (که مبارزات زیادی با او کرده بود) مسموم و در چهارم دی‌ماه 1306 ش برابر با اول رجب 1346 ق در 66 سالگی به لقاءالله پیوست. پیکر این عالم ربانی به نجف منتقل شد و در مقبره جد مادری خود آیت‏الله العظمی شیخ جعفر کاشف‌الغطاء دفن شد.
یورش سپاهیان یزید به مکه و اهانت به ساحت مقدس مسجدالحرام (64ق)
یزید بن معاویه 3 سال و اندی خلافت کرد. در سال اول نواده‏ عزیز رسول‌الله و سلاله‏ پاک زهرا(س) و علی(ع)، حضرت امام حسین(ع) را به شهادت رساند و مرتکب جنایاتی شنیع شد. در سال دوم جنبشی را که در مدینه آغاز شده بود به قتل عام تبدیل کرد و مدینه‏ معظمه را به خاک و خون کشید و در اواخر خلافت نکبت‌بار خود برای سرکوب عبدالله بن زبیر، یکی از فرماندهان سپاه خود به نام حَصین‏بن نُمیر را به مکه‏ منوره فرستاد. در این حمله حرم امن الهی را محاصره کرده و بیت‌الله الحرام را به منجنیق بست. این محاصره تا زمانی که خبر مرگ آن پلید به گوش حصین رسید، ادامه داشت.