امین ابطحی: پپ گوآردیولا، سرمربی بایرن‌مونیخ در آخرین کنفرانس مطبوعاتی خود در سال 2014 میلادی، آرزو کرده بود در سال جدید تیمش عملکرد بهتری از خود به نمایش گذارد، بی‌تردید این سرمربی از بیان چنین صحبتی قصد خاصی داشته است. بایرن‌مونیخ در حال حاضر نیز از سطح بسیار بالایی برخوردار است اما همچنان جای پیشرفت در این تیم وجود دارد.
خط دفاعی
از 4 گل دریافتی در نیم‌فصل اخیر بوندس‌لیگا، تنها یک گل را می‌توان ناشی از سازماندهی بد خط دفاعی بایرن‌مونیخ دانست، گلی که این تیم در آخرین بازی نیم‌فصل و در مقابل ماینتس دریافت کرد. 2 عامل در موفقیت خط دفاعی بایرن‌مونیخ نقش بسیار مهمی داشته‌اند، کیفیت فردی مدافعان و توان تمرکز بالا، برای مثال زمانی که ژروم بوآتنگ و مهدی بن‌عطیه در خط دفاعی قرار می‌گیرند، قدرت تهاجمی بایرن‌مونیخ افزایش می‌یابد و از طرفی خطر دریافت گل از روی ضدحملات حریف نیز کم می‌شود. مهم‌ترین موضوع در این زمینه قدرت حفظ تمرکز خط دفاعی در طول 90 دقیقه است، مساله‌ای که بی‌تردید به سادگی امکانپذیر نخواهد بود، برای مثال بایرن‌مونیخ در بازی مقابل منچسترسیتی دچار فقدان تمرکز خود در خط دفاعی شد، موضوعی که بهتر است در سال 2015 دیگر اتفاق نیفتد. با پایان یافتن مصدومیت داوید آلابا و هولگر بداشتوبر در اوایل سال جدید میلادی، قدرت انتخاب پپ گوآردیولا در این خط افزایش پیدا خواهد کرد و وی می‌تواند سیستم چرخشی مناسبی برای تیم خود در این منطقه در نظر گیرد و با در نظر گرفتن استراحت برای برخی بازیکنان خود، خطر مصدوم شدن آنها را نیز کاهش دهد البته استفاده از یک زنجیره دفاعی سرعتی 3 نفره از ایده‌های اصلی پپ گوآردیولا به حساب می‌آید، موضوعی که از دلایل اصلی پیروزی 7 بر یک بایرن‌مونیخ مقابل رم ایتالیا نیز بوده است.
خط میانی
ژابی آلونسو در این نیم‌فصل به کارگردان اسپانیایی مونیخی‌ها تبدیل شد و پپ گوآردیولا در بیشتر بازی‌های نیم‌فصل در کنار این استراتژیست بزرگ، از وجود فیلیپ لام و داوید آلابا در قلب تیم خود بهره می‌برد و از زمان مصدوم شدن این دو بازیکن، تا حدودی بایرن‌مونیخ در مرکز زمین دچار مشکل شده است البته داوید آلابا تا قبل از مصدومیت خود بازیکنی چندوجهی به حساب می‌آمد، چون در برخی بازی‌ها در 3 پست هافبک، دفاع کناری و دفاع میانی دیده می‌شد. قدرت بالای دوندگی این هافبک اتریشی سبب شد تا گردش توپ و بازیسازی در بایرن‌مونیخ توسط آلونسو با سرعت و امنیت بیشتری جریان یابد.
خط میانی بایرن‌مونیخ که مهم‌ترین قسمت فلسفه فوتبال پپ گوآردیولا است،در سال 2015 از بیشترین پتانسیل برای بهبود عملکرد برخوردار خواهد بود. با بازگشت داوید آلابا و فیلیپ لام تحرک لازم به خط میانی باز خواهد گشت، باستین شوآین اشتایگر نیز در بازی‌های آخر نیم‌فصل بسیار با انگیزه ظاهر شد و بار دیگر اهمیت خود را برای تیم به نمایش گذاشت. بی‌تردید زوج آلونسو و شوآین اشتایگر می‌تواند باز هم عملکرد بایرن‌مونیخ را در خط میانی بهبود بخشد. با اضافه شدن تیاگو آلکانتارا به تیم از ماه مارس، قدرت خلاقیت خط میانی نیز تقویت خواهد شد. با این حال در نظر گرفتن چیدمانی موثر در خط میانی بایرن‌مونیخ با وجود تعدد هافبک‌های باکیفیت، می‌تواند از چالش‌های بزرگ پپ گوآردیولا در سال 2015 باشد.
خط حمله
در نیم‌فصل اول بایرن‌مونیخ در همه رقابت‌ها موفق به ثمر رساندن 64 گل از بین 498 ضربه ارسالی به سمت دروازه حریفان شده است. به عبارتی دیگر 85/12 درصد از ضربات مونیخی‌ها به سمت دروازه حریفان به گل تبدیل شده است که تا حدودی نسبت به فصل گذشته بهتر بوده است. زدن یک گل از روی هر 8 ضربه آماری قابل قبول به حساب می‌آید، اما همچنان می‌توان انتظار بهتر شدن آن را نیز داشت، بویژه روبرت لواندوفسکی که آمارش در امر گلزنی کمتر از دیگر بازیکنان تهاجمی تیم نظیر آرین روبن، توماس مولر و ماریو گوتسه است.