بالاخره مسؤولان روزی سرشان را از زیر برف بیرون می‌آورند و می‌بینند 92 درصد بازار زعفران بدون پر به هوا رفته است و کی بود کی بود من نبودم‌ها هم جواب نمی‌دهد و باز هم گردن‌بند تقصیر بر گردن قاچاقچیان آویخته می‌شود. به گزارش باشگاه خبرنگاران، مسؤولان با بی‌خیالی پایشان را روی هم می‌اندازند و پشت میزهایشان چای می‌نوشند و قاچاقچیان با همت بلندشان پیاز زعفران را می‌فروشند و رقیب جدیدی برای زعفران کشور ایجاد می‌کنند. داستان زعفران سال‌هاست کشور را درگیر خود کرده چه روزهایی که فقط به دنبال تولید و صادرات فله بودیم و ارزش افزوده این محصول را دودستی تقدیم کشورهایی نظیر اسپانیا می‌کردیم و چه این روزها که با کمک مسؤولان غافل، پیاز زعفران را به افغانستان تقدیم می‌کنیم، تا سال‌های آینده ایران را کنار زده و به تولیدکننده عمده تبدیل شود. البته این ماجرا به زعفران محدود نمی‌شود و مسؤولان مربوط سال‌هاست که مواریث ملی نظیر فرش دستباف، خاویار، فیروزه نیشابور و... را به جای حفظ و حراست و ثبت جهانی با بی‌برنامگی‌هایشان به دست چین و ماچین و ینگه دنیا سپرده اند؛ به گونه‌ای که با سرعت، جایگاهمان را در محصولاتی که مزیت اصلی کشورمان محسوب می‌شده از دست داده و دیگر کشورها بالا می‌آیند. بی‌توجهی ما به محصولی چون زعفران و از طرفی توجه سازمان ملل و کشورهای اروپایی به بحث کشت زعفران در افغانستان و همچنین محدود شدن صادرات این محصول از کشورمان باعث شده مشتریان خارجی با سابقه این محصول از ایران، به سراغ کشورهایی نظیر افغانستان سوق داده شوند. پیش از این فرماندار زواره نیز گفته بود میانگین عملکرد تولید زعفران کشورمان نسبت به رقبا از جمله افغانستان پایین‌تر است، چرا که فرآوری این محصول با وجود ظرفیت‌های بالا، توسعه پیدا نکرده و در بازار هم وجود دلال‌ها و واسطه‌ها، گلایه‌مندی کشاورزان را در پی دارد و در بازارهای خارجی هم با مشکلات برند و نبود رقابت مواجه هستیم. بحث دیگری که در این باره وجود دارد طبق گفته کارشناسان متوسط میزان برداشت زعفران از واحد سطح (هکتار) در این کشور 10 کیلوگرم و در کشور ما 5/3 کیلوگرم است. طبق آمار کشور افغانستان، سطح زیرکشت زعفران این کشور بیش از هزار هکتار است و با توجه به اینکه در هر هکتار 5 تن پیاز زعفران کاشت می‌شود با یک حساب سر انگشتی 5 هزار تن پیاز زعفران به طور قانونی و غیرقانونی به این کشور صادر شده است. همچنین به گفته یک منبع آگاه، با وجود آنکه همواره جابه‌جایی پیاز زعفران ممنوع بوده اما در دولت قبل طی یک بازه زمانی پیاز زعفران با نام پیاز خوراکی صادر می‌شده! و نتیجه امر چیزی جز پشیمانی در سال‌های دور و نزدیک برای کشور به همراه نخواهد داشت؛ همان تجربه مشترک مسؤولان در امور مختلف. از آنجا که منابع آگاه در کشور ما زیاد است، باز هم یک منبع آگاه دیگر اعلام می‌کند پیاز زعفران از ایران به آسانی بیش از ۳ تن در روز به افغانستان قاچاق می‌شود و جلوی این قاچاق هم گرفته نمی‌شود.