الکساندر کلاسنر : یک اردوگاه آمریکایی زندانیان افراطی در عراق، زمینه شکل‌گیری داعش را فراهم کرد. یک اردوگاه آمریکایی زندانیان افراطی در عراق هسته مرکزی گروه داعش را به وجود آورده است، زیرا تندروها در این مکان اسکان داده شده و آزادانه در حال طراحی و بررسی اقداماتی علیه منافع آمریکا بودند. براساس گزارش‌ها در فاصله سال‌های 2003 تا 2009، بیش از صد هزار نفر به اردوگاه «بوکا» وارد و از آن خارج شدند که بسیاری از آنها هم با گرایش‌های افراطی‌تری از این اردوگاه بیرون ‌آمدند. در طول این سال‌ها بود که نطفه اصلی تشکیل داعش شکل گرفت و رهبری اولیه آن به وجود آمد. در همین جا بود که نیروهای وابسته به القاعده توانستند با اعضای رژیم سابق صدام، ارتباط برقرار کرده و با آنها ائتلاف کنند. این اردوگاه در میان افرادی با دیدگاه‌های فرقه‌گرایانه و شبه‌نظامیانی که به دنبال اجرای قانون شریعت مد نظر خود بودند، تقسیم شده بود و توانست این قوانین را به افرادی که در آنجا بودند تلقین کند. افرادی که بعدها به گروه داعش پیوستند. یکی از کسانی که در اردوگاه بوکا بود، «ابوبکر البغدادی» بود که در حال حاضر، رئیس گروه داعش است. او تا زمان آزادی‌اش در سال 2009، چندین سال در این اردوگاه به سر می‌برد. «میچل گری» زندانبان سابق این اردوگاه به «نیویورک‌پست» می‌گوید بازداشت‌شدگان از او بشدت نفرت داشتند. گری که در حال اخذ مدرک حقوق است و به زبان عربی نیز تسلط دارد، به‌عنوان عضو یگان
چهل و پنجم گارد ملی اوکلاهاما وارد کویت شده بود. گری می‌گوید مدت کوتاهی بعد از اینکه حدود 26 هزار نفر از اولین بازداشت‌شدگان به این اردوگاه رسیدند، او هم وارد این بازداشتگاه شد. گری با یادآوری بخش‌هایی از سفر خود در سال 2008 به این اردوگاه می‌گوید: «شما هرگز نمی‌توانید خشم و کینه‌ای را که در چشم این بازداشت‌شدگان بود، در چهره آمریکایی‌ها ببینید». وی در ادامه افزود: «وقتی من می‌گویم آنها از ما نفرت داشتند، منظورم این است که آنها طوری به ما نگاه می‌کردند که احساس می‌کردیم اگر برای آنها یک فرصت کوچک هم به دست‌ آید، ما را خواهند کشت. من به افسر ارشد خودم این مساله را هشدار دادم و گفتم اگر آنها می‌توانستند، سر ما را می‌بریدند و خون ما را سر می‌کشیدند». این اردوگاه که بعدها به نام «رونالد بوکا» تغییر نام داد، ممکن است در ابتدا با انگیزه‌های خوبی آغاز به کار کرده باشد اما در نهایت منجر به تشدید تنفر تندروها از آمریکا شد. «آندرو تامسون» و «جرمی سوری» سال گذشته در سرمقاله‌ای برای «نیویورک‌تایمز» نوشتند آمریکا با برپایی زندان بوکا، خطای جبران‌ناپذیری انجام داد. در این مطلب آمده بود: «البغدادی و دیگر افراد زندانی، پیش از آنکه بازداشت شوند، افراطی‌های خشونت‌طلبی بودند که هدفشان حمله به آمریکایی‌ها بود. زمانی که آنها در زندان بوکا به سر می‌بردند، افراطی‌گری آنها عمیق شد و این فرصت را به وجود آورد که ایده‌های خود را دنبال کنند. به‌عنوان مثال در زندان بوکا، اشخاص برجسته افراطی در کنار افرادی نگاه داشته می‌شدند که برخی از آنها یا جرائم سبک‌تری داشتند یا اصلا بیگناه بودند. در اینجا بود که زمینه سربازگیری برای داعش از میان زندانیان فراهم شد». شاید تا همین اواخر در آمریکا کسی از اردوگاه بوکا چیزی نشنیده بود. شاید بیشتر توجه رسانه‌ها به زندان ابوغریب بود که به دلیل تجاوز به زندانیان در مرکز توجه قرار گرفت. بوکا پیش از این هیچ رسوایی نداشت. حالا 6 سال بعد از اینکه بوکا به خوبی و خوشی بسته شده است، این اردوگاه به‌عنوان بخشی ناشناخته از تحولات بعد از جنگ عراق مطرح می‌شود. روزنامه نیویورک‌پست گزارش می‌دهد معضلات مربوط به اردوگاه بوکا، اندکی بعد از حمله آمریکا به عراق مشخص شد. در میانه آشوب و بحران در عراق، نیروهای ائتلاف نمی‌توانستند دوست را از دشمن تشخیص دهند و به همین دلیل تعداد زیادی از افراد را بدون دقت لازم به این اردوگاه فرستادند. یک نکته قابل توجه این بود که آمریکایی‌ها می‌دانستند در عراق 2 شاخه از اسلام یعنی شیعه و سنی وجود دارد و آنها نباید در زندان‌ها، پیروان این 2 گروه را کنار هم قرار دهند و این کار را هم کردند و شیعیان و سنی‌ها را جدا کردند اما آنها نمی‌دانستند اگر صلح می‌خواهند، نباید سنی‌ها و تندروها را هم در یک مکان در کنار یکدیگر قرار دهند. سنی‌های تندرو خواستار پیاده کردن قوانین شریعت مورد نظر خود هستند و از سنی‌های میانه‌رو بسیار افراطی‌تر هستند. افراطی‌ها همان سنی‌هایی را که از قوانین شریعت آنها تبعیت نمی‌کنند، ‌شکنجه می‌دهند.
 پایگاه اینترنتی دیلی‌میل