فاطمه جمالزاده: امروزه متأسفانه کم نیستند افرادی که در نوع پوشش، تابع جوامع غیرمسلمان هستند و این همان چیزی است که دشمنان اسلام سال‌ها برای تحقق پیدا کردنش مقدمه‌چینی کرده‌اند و تمام هدفشان این است که با استفاده از ابزاری همچون شبکه‌های ماهواره‌ای نسبت به گسترش بدحجابی و بی‌بندوباری در جامعه اسلامی عمل کنند، تغییر سوء نوع پوشش دروازه‌ای برای تغییر سبک زندگی مسلمانان طبق میل دشمنان جامعه اسلامی است که بخش عظیمی از فسادی که امروزه گریبانگیر خانواده‌ها و جامعه اجتماعی مسلمانان شده است ناشی از همین موضوع است.
هر کس فارغ از سلیقه و جهان‌بینی خود به این موضوع که «حجاب محدودیت نیست، مصونیت است» ایمان قلبی و اعتقاد عمیق دارد اما برای یافتن دلیل اینکه چرا در عمل مغایر با یافته‌های عقلی و ادراکی خود عمل می‌کنیم، بحث، بررسی و مطالعات گسترده‌ای را نیاز داریم که در اینجا مجال برای پرداختن به آن نیست.
اشخاص گوناگون اعم از زن و مرد وقتی با ظاهری فریبنده و نامناسب به سبک مدل‌های اروپایی در معابر، گذرگاه‌ها و مراکز شهر حضور پیدا می‌کنند، به‌هیچ‌عنوان از تبعات این رفتارها و سلیقه‌های نامناسب خود غافل نبوده و می‌دانند که هزاران مشکل روحی، روانی و انحراف را برای جوانان به بار می‌آورند.
زیربنای شخصیت هر انسان در محیط خانواده پایه‌گذاری می‌شود و انسان‌هایی که در یک خانواده پاک و متدین بزرگ شده‌اند اعتقادات دینی آنها هم قوی است و این افراد کمتر دستخوش حوادث جامعه می‌شوند بنابراین اولین گام در این راستا متوجه فضای خانواده‌هاست. رسانه‌های ملی و صداوسیما در زمینه ترویج حجاب بسیار تأثیرگذارند، مدارس، دانشگاه‌ها و همه پایگاه‌های تبلیغی و هنری دیگر دستگاه‌های تأثیرگذار در امر حجاب هستند. در کنار اینها حکومت اسلامی نیز نقش بسزایی دارد، با اندکى تأمل در اهداف دولت اسلامى و بررسى تفاوت آن با دولت‌های دیگر، اعتراف خواهیم کرد که دولت اسلامى در این زمینه، تکلیفى اساسى بر عهده دارد. اگر هدف از تشکیل دولت، تنها برقرارى نظم و امنیت، تأمین نان و مسکن یا تأمین آزادی‌های سیاسى و اجتماعى شهروندان باشد، همان‌گونه که در بعضى مکتب‌های سیاسى گفته‌شده، طبیعى است که از دولت نمی‌توان چنین انتظارى داشت.
باید دانست در چنین جوامعى نیز با وضع قوانین و مقررات و با تکیه بر ضرورت برقرارى نظم، محدودیت‌هایی را در نظر می‌گیرند و مردان و زنان را به رعایت آن وادار می‌کنند، اما با فلسفه‌ای که دولت اسلامى دارد، نمی‌تواند در چنین امورى بی‌اعتنا بماند و آن را به میل و سلیقه افراد وانهد. دولت اسلامى افزون بر اهداف مشترک با دیگر دولت‌ها، 2 وظیفه و رسالت مهم نیز برعهده دارد که آن را از دولت‌های دیگر متمایز می‌کند، وظیفه «رشد و تعالى معنوى و اخلاقى شهروندان» و وظیفه «تحقق احکام اسلامى». در نگاه این مکتب، کمال و سعادت انسان فراهم شده است، حکومت نیز فرصت و ابزارى براى رساندن انسان به کمال است. دولت به دلیل قدرت، اختیار و امکاناتى که دارد، در این زمینه داراى مسؤولیت است زیرا بدون حضور فعال حکومت، امور اجتماع سامان نمی‌یابد و کمال آدمى که در پرتو زندگى جمعى تحقق‌یافتنی است، حاصل نمی‌شود. ممکن است بر فرض نبود دولت اسلامى نیز عده‌ای به‌صورت شخصى پله‌های کمال و ترقى را بپیمایند و بدون اتکا به حمایت دولت، به رشد فکرى و معنوى برسند. این امر را باید بپذیریم که در راستای عفاف و حجاب دستگاه‌های حکومتی مربوطه سهل‌انگاری و کم‌لطفی می‌کنند بنابراین درباره وضعیت عفاف و حجاب همه علما و بزرگان نظام و کسانی که دلسوز نظام و آرامش جامعه هستند، اعتراض دارند. قوانینی با درایت منطبق بر واقعیات و فرهنگ اصیل ایرانی - اسلامی و شرایط اجتماعی به تصویب رسید که اجرایی شدن آن گامی بزرگ در این راستاست اما متأسفانه این قوانین تاکنون به دلایل گوناگونی مغفول مانده است و نیازمند اصلاح و اهمیت بیشتری از جانب دستگاه‌های مربوطه است.
وظیفه اصلى و اساسى دولت اسلامى در زمینه حجاب، برنامه‌ریزی جامع و نظام‌مند است اما این بدان معنا نیست که از وظایف مهم دیگرى نظیر تبلیغ، پنددهى و نظارت عمومى غفلت ورزد.
عزم ملی برای احیای امر به معروف و نهی از منکر، این واجب فراموش‌شده، محرکه‌ای قوی در جهت اصلاح و بهبود وضع حجاب و عفاف است که از تأثیر آن است که اکنون وضعیت حجاب و عفاف در شهر قم بسیار قابل‌قبول‌تر از دیگر شهرهای ایران است.
تفاوت چشمگیر وضعیت حجاب و عفاف در قم نشان می‌دهد که با عزم ملی و اقدامی پیوسته و همگانی می‌توان عملکرد جامعه را به جهت صحیح سوق داد و در برابر توطئه‌های دشمنان که هدفی غیر از سرنگونی جوامع اسلامی ندارند، مقاوم ماند.