پس از بیش از 20 ماه مذاکره آمریکا و 5 قدرت دیگر جهان با تهران بر سر برنامه هسته‌ای ایران، 1+5 با این کشور به توافق دست یافت.  با دستیابی به این توافق تاریخی، از انعطاف‌پذیری مخالفان امضای هرگونه توافق در واشنگتن نیز کاسته شد. تردید و بدبینی در میان جمهوری‌خواهان کنگره که مقامات دولت آنها را در جریان جزئیات توافق قرار می‌دهند، افزایش یافته است.  اتخاذ مواضع متزلزل و در برخی مواقع خصمانه نسبت به توافق قابل پیش‌بینی بود، حتی زمانی که مقامات خسته از مذاکرات نفسگیر ، 100 روز پیش، از دستیابی به چارچوب توافق در لوزان خبر دادند.  
«کلسی داونپورت» (Kelsey Davenport)، رئیس بخش سیاستگذاری منع اشاعه در انجمن کنترل تسلیحات گفت: پیشرفت بزرگی حاصل شد. زمانی که به موضوعات بسیار دشواری که حل شده‌اند بنگریم متوجه می‌شویم بقیه موضوعات هم قابل حل شدن هستند. بررسی جزئیات به شیوه‌ای رضایت‌بخش بسیار اهمیت دارد.  
جان کری به انتقادهایی که از وی می‌شود مبنی بر اینکه به اندازه کافی جدیت نداشته است یا اینکه ایرانیان به اندازه کافی خواهان سازش نیستند، بی‌توجه بوده است. وی تاکید کرد آنچه اهمیت دارد این است که بر سر چه موضوعی توافق حاصل شده است. جان کری گفت آنچه ایران در گذشته انجام داده است موضوع اصلی نیست اما مقامات آمریکایی می‌گویند هرگونه توافقی باید اجازه دسترسی کامل را به بازرسان آژانس بدهد تا پاسخ پرسش‌های موجود در باره ابعاد نظامی احتمالی تحقیقات ایران را در گذشته بیابند.
واشنگتن‌پست