در دیدارهای شاعران با رهبر معظم انقلاب رسم بر این بوده کتاب‌هایی تقدیم آقا می‌شود. در این باره مجتبی رحماندوست هم 2 کتاب از مجموع آثار خود را به مقام معظم رهبری تقدیم کرد. به گزارش سوره سینما، این شاعر درباره این دیدار خاطره‌ساز گفت: ایشان با بیان لطایفی همه را سرحال نگه می‌داشتند و خوشبختانه تلویزیون هم برای اولین بار این بخش‌ها را روی آنتن فرستاد تا حال و هوای واقعی جلسه به بیننده منتقل شود که این اتفاق جای خوشحالی دارد. رحماندوست درباره رسم اهدای کتاب به مقام معظم رهبری چنین گفت: عرفی در این مجالس وجود دارد اینکه شعرا و نویسندگانی که دعوت شده‌اند کار جدید تولیدی خود را به آقا هدیه می‌کنند. ایشان نیم ساعت قبل از اذان مغرب نزد میهمانان می‌نشینند و هر کس هر اثر جدیدی دارد حتی کتب غیر از شعر و داستان را بعد از عرض ادب و دستبوسی پیشکش می‌کند. دوست داشتم وقتی برای عرض ارادت می‌روم دست خالی نباشم. تعداد افراد کتاب به دست در این جلسه بسیار بود. من از خانه
2 کتاب «گل لبخند» مجموعه شعر چاپ شده توسط حوزه هنری و «اشک فولاد» مجموعه داستانی است که نشر سریر منتشر کرده، همراه بردم تا دست خالی نباشم.
به محضر ایشان که رسیدم گفتم کتاب من چاپ امسال نیست بنابراین عرفی که باید رعایت می‌کردم انجام نشد چون اثر جدیدی نداشتم. ایشان هدایا را از من گرفتند، تشکر کردند و یک بیت شعر هم مناسب همین جریان خواندند که مصرع اول یادم نماند اما مصرع دوم را در ذهنم نگه داشتم تا بتوانم بیت کامل را پیدا کنم. مصرع دوم این بود که «سیصد ورق از شفا فراموشم شد». من نمی‌دانستم این شعر از آن کیست، وقتی در اینترنت آن را پیدا کردم، دیدم از جلال همایی است و هیچ منبعی به این شعر و شاعرش نپرداخته، جز ایشان که 30 سال پیش به آن اشاره کرده بودند. این شاعر درباره نگاه ادیبانه حضرت آقا تصریح کرد: شعر جلال همایی، میان اهالی ادب رایج نیست و نشان می‌دهد ایشان تسلط کافی به شعر و ادبیات دارند. رحماندوست درباره آن شب دیدار با مقام معظم رهبری افزود: در مجلس شرایط روحی آقا را بسیار بانشاط یافتم. این جلسات شعری که برگزار می‌شود درجه نشاط آقا را با مداخله‌هایشان در شعر شعرا می‌بینیم. اگر افرادی چند شعر بخوانند و ایشان مداخله و نظری نداشته باشند نگران نشاط‌شان می‌شویم اما وقتی ایشان به شوخی و بیان نکات ظریف می‌پردازند یا حتی ایراد ادبی می‌گیرند و نکته می‌گویند، نشان از شادابی دارد. آن شب دقیقا همین اتفاق افتاد. میزان مداخله‌ای که در شعرخوانی شعرا داشتند بسیار زیاد بود و اغلب افراد را مورد لطف قرار دادند. مثلا وقتی آقای سبزواری شعری خواند آقا فرمودند: در سن ۹۰ سالگی هم می‌شود شعر جوانانه سرود. یا وقتی یکی از شعرا خواند: «گنه کرد در بلخ آهنگری…» ایشان فرمودند: مگر جدیدا چنین اتفاقی افتاده؟ برای سرحال آمدن جلسه ایشان نکته‌بین بودند و در نشاط دیگران تاثیر بسزایی داشتند. این شاعر ادامه داد: امسال برای اولین بار لطایفی که مقام رهبری در خلال شعرخوانی می‌فرمایند را تلویزیون پخش کرد. درصورتی که معمولا این بخش‌ها پخش نمی‌شد و مردم از تلویزیون جو خشکی را می‌دیدند که رهبرمان بسیار رسمی هستند و تنها به ایراد سخنانی می‌پردازند و به اشعار گوش می‌دهند. در حالی که با واقعیت شخصیت ایشان و جو مجلس مطابق نیست بنابراین من درخواستم همه سال این بوده است اخبار مربوط را اگر دفتر ایشان به صداوسیما می‌دهد یا آنها خودشان بخش‌هایی را انتخاب می‌کنند این تکه‌های لطیف حاشیه شعرخوانی را حتما لحاظ کنند. با این لطافت‌هاست که می‌توان به روحیه بالا و مردمی بودن ایشان استناد کرد. وقتی مردم شاهد این صحنه‌ها هستند از دیدن برگزاری چنین جلساتی بیشتر لذت می‌برند. امیدوارم بعد از این هم این واقعیت‌ها بیشتر در تلویزیون دیده شود.