دیدار مسؤولان ایرانی با دبیرکل سازمان ملل پس از قبول قطعنامه 598 (1367ش)
دبیرکل سازمان ملل متحد به محض دریافت پذیرش رسمی قطعنامه 598 از سوی ایران، به تلاش وسیعی دست زد و پس از مشورت با اعضای شورای امنیت، رسماً از وزرای خارجه ایران و عراق دعوت کرد به منظور انجام مذاکرات مربوط به اجرای قطعنامه، بلافاصله به نیویورک سفر کنند تا از 3 مرداد 1367ش، ملاقاتها و مذاکرات لازم صورت گیرد. از این رو هیأتی در رأس وزیر وقت امور خارجه ایران در 2 مرداد راهی نیویورک شد و پس از دیدار و گفت‌وگو با رئیس شورای امنیت، مذاکرات خود را با دبیرکل سازمان ملل متحد آغاز کرد. سرانجام پس از 10 جلسه دیدار و گفت‌وگوی هیأت ایرانی با دبیر کل سازمان ملل درباره زمان آتشبس و عقبنشینی 2 طرف به مرزهای بینالمللی، اقدامات نهایی صورت گرفت. به این ترتیب در 29 مرداد 1367ش برابر با 20 آگوست 1988م آتشبس به طور رسمی برقرار شد.
تولد «جورج برنارْدْ شاوْ» نویسنده مشهور ایرلندی (1856م)
جورج برنارد شاو نویسنده معروف ایرلندی در 26 جولای 1856م در خانوادهای فقیر در دوبلین متولد شد. برنارد در تحصیل شاگرد منظمی نبود، اما در خانه و نزد مادرش آموزش عمیقی در موسیقی یافت و در موزه شهر نیز نقاشی آموخت. وی در 20 سالگی راهی لندن شد و سالهای اولیه را در تنگدستی گذراند. برنارد شاو در ابتدا به مقالهنویسی روزنامه روی آورد. تا اینکه در سال 1879م به نوشتن داستان و نمایشنامه پرداخت و در آنها رنج و درد و تیرگی باطن جامعه خود را نشان داد. برنارد شاو از سال 1885م و به دنبال همکاری با روزنامهها و هفتهنامهها به شهرت دست یافت. استعداد او در شوخی و به مسخره گرفتن همه چیز، حتی به نمایشنامههایى که حاوی افکار جدی بود، جاذبهای دلپسند و سرگرم‌کننده میبخشید. شاو پیوسته میخواست که عامه مردم را به فکر وادارد و در تربیت آنان قدم پیش گذارد. برنارد شاو در سال 1925م موفق به اخذ جایزه ادبی نوبل و این جایزه باعث نفوذ فراوان وی در میان مردم و مقامات شد. وی سرانجام در 2 نوامبر 1950 در 94 سالگی درگذشت.
کشف رادیوم توسط «پیر و ماری کوری» (1898م)
ماری کوری فیزیکدان بزرگ لهستانی در 26 جولای سال 1898م، عنصر جدیدی کشف کرد و نام آن را به دلیل علاقهای که به زادگاه خود واقع در لهستان داشت، پلونیوم گذارد. اما وی و همسرش پیِر کوری به این کشف قانع نشدند زیرا بقیه مادهای که بعد از پلونیوم به دست آمد، به مراتب قویتر و موثرتر از پلونیوم بود. آنها دوباره به صاف کردن محلول پرداختند تا آنکه ماده جدیدی را کشف کردند و آن را رادیوم نامیدند. رادیوم عنصر عجیبی بود. قدرت رادیو اکتیویته آن میلیونها بار بیش از اورانیوم بود و این همان چیزی بود که ماری کوری مدتها درجست‌وجویش بود. رادیوم به آسانی روی فیلم عکاسی اثر میگذارد و شدت این تاثیر حتی موقعی که فیلم در کاغذ ضدنور پیچیده شده باشد دیده میشود. ماری کوری دریافت که رادیوم روی بافت بدن اثر میکند و آن را از بین میبرد. بنابراین میتوان از آن برای معالجه سرطان و سایر بیماریهای پوستی استفاده کرد. گرمایى که از عنصر رادیوم
به‌دست میآید به حدی است که میتواند در هر ساعت یک‌برابر و نیم وزن خود، یخ را آب کند. این انرژی حرارتی از خودِ رادیوم تولید میشود یعنی رادیوم به اتمهای سادهتر تجزیه میشود و ایجاد گرما میکند. ماری کوری با این کشف دنیا را به تکان درآورد و به همراه همسرش، برنده جایزه نوبل فیزیک شد. رادیوم در شمار یکی از گرانبهاترین و کمیابترین فلزات جهان قرار دارد. هرچند کشف رادیوم و دیگر عناصر رادیواکتیویته افتخار فراوانی برای کوری به ارمغان آورد اما تماس دائم با این عناصر خطرناک باعث فرسایش سلولهای بدن ماری کوری شد و وی سرانجام در چهارم جولای 1934م با تنی رنجور درگذشت.