مراسم بهترینهای چهاردهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران انجام شد اما این بار نیز همانند سال گذشته انتقادها و شائبههای تمام نشدنی درباره منتخبها بر سر زبانها افتاده است. هرساله نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورهای دنیا و در راس آن فیفا، AFC و کنفدراسیونهای مختلف قارههای دنیا، دست به انتخاب بهترینهای فوتبال میزنند؛ انتخابهایی که قطعا ملاکهای آن مشخص و آرا نیز پس از شمارش قابل ردیابی و انتشار است و بهتبع آن تمام شائبههای پیرامون آن نیز قابل رفع است. صرف اینکه این ملاکها در هر قارهای چه باشد، اما قطعا روند کار در مبنا کاملا مشابه، تعریف شده و شفاف است. شنبهشب در برج میلاد تهران نیز بهترینهای چهاردهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران در تمام بخشها انتخاب شدند، انتخابی که گویا براساس نظرسنجیهای انجام شده توسط سازمان لیگ بوده و افراد مختلفی در این نظرسنجی شرکت کردهاند. اما نکته قابل تامل و توجه در این انتخابات شائبههایی است که همواره پس از آن در مورد نحوه رسیدن به نام بهترینها ایجاد شده و میشود. اینکه چه کسانی در این نظرسنجی شرکت کردهاند و آرای افراد و اشخاص چه بوده است نکته مبهمی است که به این شائبهها دامن زده است. در سراسر دنیا پس از انتخاب برترینها همواره اسامی افراد رأیدهنده و نیز آرای آنها مشخص میشود تا هیچ شائبه و نقطه تاریکی برای ایجاد گمانهزنیها پیش نیاید چرا که هر تصمیمی در این رابطه به دلیل حساسیت با نظرات مختلفی مواجه خواهد بود. بههمین دلیل رویه جهانی این است که با انتشار لیستی، اسامی افراد رأیدهنده و نظرات آنها در رسانهها منتشر میشود تا همگان بدانند این انتخابها بهصورت کاملا شفاف و به دور از هر گونه خدشهای معرفی شدهاند. در این راستا به نظر میرسد برای حل شائبههای موجود پس از معرفی برترینهای فوتبال ایران نیز یک بار برای همیشه و برای پایان دادن به حرف و حدیثهای پیرامون این انتخابها باید سازمان لیگ برتر فوتبال ایران طی اقدامی اسامی افرادی که در این انتخابات شرکت داشتهاند و آرای آنها را منتشر کند تا هیچ حرف و حدیثی در این رابطه باقی نماند، موضوعی که شیوهای متداول و مرسوم است و حتما هم به شفافسازی انتخاب برترینهای فوتبال ایران کمک خواهد کرد. اینکه چرا چنین اتفاقی در موضوع انتخاب برترینهای فوتبال ایران نمیافتد نکتهای است که مسؤولان فدراسیون و سازمان لیگ فوتبال ایران باید به آن پاسخ دهند. امیدواریم روزی فرا برسد که این رویه بینالمللی در انتخاب برترینهای فوتبال ایران نیز رعایت شود تا علاوه بر شفافیت انتخابها، اعتماد و اعتبار این نوع مراسم نیز در فوتبال ایران دوچندان شود.
اعتراض منصوریان به جوایز بهترینهای لیگ
علیرضا منصوریان یک روز بعد از تماس اعضای سازمان لیگ مبنی بر انتخابش به عنوان بهترین سرمربی فصل، شاهد اهدای این جایزه به حسین فرکی، سرمربی سپاهان بود. قرار بر این بوده که برگزارکنندگان مراسم برای تولید ویدئوی جایزه بهترین سرمربی از منصوریان فیلمی بگیرند اما این اتفاق هرگز رخ نداد چرا که ظاهرا تغییراتی در توزیع جوایز رخ میدهد و در نهایت این جایزه به حسین فرکی میرسد که با سپاهان قهرمان ایران شده است. این جایزه، یکی از جنجالیترین بخشهای توزیع جوایز امسال است که البته با اتهام مهندسی شدن مواجه شده است. در این مراسم، عنوان بهترین هافبک به آندرانیک تیموریان رسید حال آنکه بهترین بازیکن انتخابی (قاسم حدادیفر) هم یک هافبک است. منصوریان در پاسخ این اتفاق میگوید: شب، شب تعامل بود. آقای تاج طوری برنامهریزی کرد که دل همه را بهدست بیاورد اما از آنها میخواهم طوری کار نکنند که به شعور مردم توهین شود.
او که از این ماجرا ناراحت است، دوست دارد بیشتر رسانهها در این باره بنویسند که آیا بهترینهای فصل پیش، او و یحیی گلمحمدی بودهاند یا حسین فرکی که البته دومین قهرمانی خود را بهدست آورد. منصوریان میگوید: در 3-2 نکته من انتقادات شدیدی به انتخابها دارم؛ اول اینکه علیرضا فغانی که فینال جام ملتهای آسیا را سوت زده چرا نباید در جمع بهترین داوران انتخاب شود؟ هرچند که خودش مصاحبه کرده و گفته چون علیه تاج حرف زده به این مراسم دعوت نشده که همین مساله برای من سوال ایجاد کرد که فغانی کجاست؟ معیار انتخاب بهترین هافبک لیگ چیست؟ خود من در پست هافبک بازی میکردم و آیا برای انتخاب بهترین هافبک معیار پاس گل مطرح نبوده است؟ آیا کیفیت بالای بازیکن مطرح نبوده؟ آیا نباید الگوی صحیح درست کنیم؟ ایمان مبعلی 43 بازی برای نفت انجام داده و بالای 20 پاس گل داده است. از طرف دیگر تیمش جزو 8 تیم برتر آسیاست و در لیگ سوم شده و به فینال جام حذفی هم صعود کرده است. آیا نباید گلسازترین هافبک لیگ به عنوان بهترین هافبک انتخاب شود؟ این مساله برای من جای سوال زیاد دارد و جالب اینجاست که مبعلی حتی جزو کاندیداها هم نبود.