مهدی طاهرخانی: غیر حرفه‌ای یعنی در هفته دوم، لیگ 30 هفته‌ای نسخه یک تیم را بپیچی و بگویی تمام شد؛ خبری از قهرمانی نیست. پرسپولیس که بازی را به استقلال خوزستان باخت خیلی‌ها این تصور را کردند که کار تمام است. هواداران پرسپولیس همه به‌صورت غریزی یک احساس منفی به آینده تیمشان دارند. آنها در این تفکرات شاید غیرحرفهای، حالا کاملا حرفه‌ای هستند و می‌فهمند قرار نیست تیم برانکو فرق چندانی با تیم دایی و درخشان داشته باشد. اگرچه از لحاظ گردش توپ و بازی روی زمین، پیشرفت قابل محسوسی داشته است. اینکه شرایط جوی برای بازی مناسب نبود یک حرف است و اینکه ایمان صادقی آن اشتباه وحشتناک و در عین حال خنده‌دار را مرتکب شد یک حرف دیگر. سوال این است؛ چرا باید پرسپولیس نسبت به فصل قبل بهتر بازی کند؟ ابزار خوب‌تر شدن مگر در اختیار برانکو قرار داده شده؟ نزدیکان برانکو می‌گویند او چند لیست خرید به باشگاه داد که متاسفانه از لیست اصلی و نخست بازیکنان زیادی جذب نشدند. از سوی دیگر قرمزها کاپیتان بی‌جانشین خود در میانه میدان را هم از دست دادند. تیمی که باید برای بهتر شدن،خودش را تقویت می‌کرد عملا با از دست دادن چند بازیکن از جمله گابریل و نوری و حتی همین پیام صادقیان که روز به روز با لگد به ته چاه فرستاده شد، دست کم در میانه میدان ضعیف‌تر هم شد.
غیرحرفهای است در هفته دوم کار را تمام‌شده انگاشت اما پرسپولیس ۵ امتیاز در همین ابتدای لیگ مقابل تیم‌هایی از دست داد که فانوس به‌دستان لیگ قبل بودند و در همین لیگ هم وضعیت چندان بهتری ندارند و چه بسا سقوط هم کنند. وقتی هنوز بازی‌های سخت از راه نرسیده و تیم برانکو اینگونه در فاز نتیجه «وا» می‌دهد باید چگونه فکر کرد؟
اصلا آخرین باری که این تیم اینگونه ضعیف شروع کرد و با اقتدار قهرمان شد کی بود؟ 8 فصل از آخرین قهرمانی آنها در لیگ برتر می‌گذرد و آن روز هم که قهرمان شدند، شروعی قهرمانانه داشتند. اینها کدهایی است که در ضمیر ناخودآگاه هوادار پرسپولیس خانه کرده و آنها هر چه تلاش می‌کنند تا خوشبین باشند سخت است این خود فریبی.
اگرچه تیم برانکو پس از 10 نفره شدن، بازی به مراتب بهتری را ارائه داد و هیچ اثری از افت بدنی در آنها دیده نشد اما چرا از ابتدا اینگونه جسورانه بازی نکرد؟ حتما می‌بایست ایمان صادقی آنگونه تیمش را با آن اشتباه به آتش می‌کشید تا موتور پرسپولیس روشن شود؟
پیش‌بینی سخت است اما باید خیلی خیلی خوشبین بود تا به آینده این تیم امیدوار ماند. بازی‌های پیش‌رو هم برعکس این
2 دیدار که قرمزها ۵ امتیاز به راحتی از دست دادند بسیار سخت است. آیا هفته بعد باخت دوم در اصفهان مقابل سپاهان رقم می‌خورد؟ هفته بعدش مقابل ذوب‌آهن در تهران چطور؟ این هم از شانس قرمزهاست که بعد از آن، چند هفته دیگر باز هم در گرمای کشنده به اهواز می‌روند و این بار مقابل فولاد بازی می‌کنند. قرعه برانکو بدترین قرعه‌ای بود که می‌توانست نصیب پرسپولیس شود اما حالا 3 هفته فوق‌العاده سخت را پیش‌رو دارد و بعد از آن باید با سایپا بازی کند و در پایان این بازی‌های سخت، نبرد در تبریز مقابل تراکتور خواهد بود.
پیش‌بینی سخت است و غیرحرفهای است اما اگر برانکو در هفته هشتم در نبرد با تراکتورسازی روی نیمکت باشد، قطعا مربی خوش‌شانسی است. نبردهایی که فصل قبل پرسپولیس همه آنها را واگذار کرد حالا پیش‌روی آنهاست، بی‌آنکه برانکو تیمش را چندان تقویت کرده باشد. شاید وقتی او دید لیست بازیکنان اولش به هر دلیلی توسط باشگاه تهیه نشدند عوض ارائه لیست دوم و سوم، خیلی شیک استعفا می‌داد و به هواداران پرسپولیس خیلی شفاف می‌گفت:تیم شما برای متحول شدن محتاج این بازیکنان بود اما وزارت ورزش دست ما را بست و من ترجیح می‌دهم عوض ادامه دادن و تحقیر همین حالا پایم را کنار بکشم.
اگر برانکو آن روز این کار را می‌کرد قطعا همه فشار روی هیات مدیره و طبیعتا وزارت ورزش می‌افتاد و حالا برانکو نمی‌ماند و تیمی که عوض تقویت، ضعیف‌تر شده و هوادارانش منتظرند، سرمربی تیم، عصای جادویی‌اش را درآورد و از ایمان صادقی و کلا صادقی‌ها سوپرمن بسازد.
نه … باید با واقعیت زندگی کرد؛دل بستن به این تیم دل بسیار بزرگی می‌خواهد؛
ان‌شاءالله که برانکو این دل را داشته باشد و در هفته هشتم پرسپولیس را در کورس قهرمانی در تبریز هدایت کند. هرچه باشد توپ گرد است و شاید تجربه برانکو یک جایی سرنوشت این قصه تکراری را عوض کند. قصه‌ای که می‌گوید؛ ۸ فصل است پرسپولیس رنگ جام را ندیده. اگر آن روز که قطبی جام را بالای سرش برد یک کودک به دنیا می‌آمد الان دقیقا دوم دبستان بود.
دستپخت وزارت ورزش
زمانی که علی کریمی در سالن اجتماعات برج میلاد قرعه پرسپولیس را برداشت کمتر کسی فکر می‌کرد دست او تا این حد برای برانکو سنگین باشد. پرسپولیس با 2 بازی نسبتا آسان لیگ را شروع کرد و تازه از هفته سوم به بعد است که رقبای اصلی یک به یک مقابلش قرار می‌گیرند. با این وجود از همین 2 بازی که در ابتدا همه فکر می‌کردند برای شاگردان برانکو ساده است، آنها تنها یک امتیاز گرفتند. حالا سوال هواداران پرسپولیس از یکدیگر این است؛ آیا تیم برانکو توان مقاومت برابر این تیم‌های مدعی را دارد؟ قطعا برانکو می‌داند در صورت ناکامی، وزارت ورزش و جوانان برای اینکه جو را آرام کند همانند فصل قبل بلافاصله به دنبال گزینه اخراج و جایگزینی می‌رود. از روزی که محمود گودرزی سکاندار ورزش کشور شده دست‌کم درباره پرسپولیس همواره انتخابات اشتباه صورت گرفته است. فصل قبل امیررضا خادم با جمع‌کردن دوستان خود و بدتر از آن یک اسپانسر که با رئیس هیات مدیره در تضاد بود، مقدمات شکست را پایه‌ریزی کرد. کار تا جایی پیش رفت که
3 بار کادر فنی دچار تغییرات شد و تنها نقطه مثبت پرسپولیس، پیروزی در 2 داربی رفت و برگشت بود و غیر از آن هواداران این تیم یک فصل 100 درصد کابوس‌وار را پشت‌سر گذاشتند. در این فصل کار را از امیرضا خادم گرفتند و به معاونت قهرمانی وزارت ورزش یعنی دکتر سجادی سپردند اما باز هم انتخاب اعضای هیات مدیره عجیب بود و با گذشت 2 هفته هنوز اسپانسر قرمزها مشخص نشده است. فردی به اسم محمدعلی طاهری که یک‌بار در اواسط لیگ قبل، تجربه تلخِ مدیریت پرسپولیس را داشت مجددا از سوی سجادی به عنوان مدیرعامل انتخاب شد تا این فرد با مشاوره اعضای هیأت‌مدیره مثل حسین عبدی، جعفر کاشانی و زادمهر خریدهایی برای قرمزها انجام دهند. محسن مسلمان یکی از آن خریدهاست که برانکو اصلا به او اعتقادی ندارد و در لیست 18 نفره قرار نمی‌دهد. حالا پرسپولیس با یک مساوی خانگی و یک شکست لیگ را آغاز کرده است و 3 بازی فوق‌العاده سخت را پیش‌رو دارد.اگر برانکو نتواند از این نبردها امتیاز کافی را بگیرد آن وقت به همان راحتی که جانشین درخشان شد، جایش را به یک گزینه دیگر می‌دهد، گزینه‌ای که از هم‌اکنون از آن نام می‌برند حسین عبدی است. حالا باید دید این پرسپولیس به همراه برانکو توان عبور از این سه‌خوان را دارد یا نه. هواداران قرمز 8 فصل است که رنگ جام لیگ برتر را ندیده‌اند و هیچ بعید نیست با این مدیریت وزارت ورزش سال‌های دور از جام آنها 2 رقمی شود.