گروه بین‌الملل: با گذشت یک روز از «جمعه سیاه پاریس»، عروس سابق اروپا حالا تبدیل به بزرگ‌ترین پادگان قاره شده است. دیروز به دستور پلیس هیچ پاریسی‌ای اجازه نداشت از خانه بیرون بیاید و بر شهر گرد مرده پاشیده بودند، در حالی که با وجود گذشت 5 سال از جنگ وحشیانه مزدوران غرب در عراق و شام، زندگی هنوز  در رگ‌های بغداد و دمشق جاری است. کمی پیش از نیمه‌شب جمعه 22 آبان (به وقت تهران) بود که سلسله حملات بی‌سابقه تروریستی در محدوده‌ای وسیع از پایتخت از مرکز تا شمال و شرق پاریس، یکی پس از دیگری به مثابه سیلی‌هایی غافلگیرکننده بر صورت به اصطلاح حامیان برج عاج‌نشین براندازی بشار اسد به واسطه همان تروریست‌های مورد حمایت غرب در شام نواخته شد. طی  یک کابوس حقیقی
40 دقیقه‌ای و طی 7 حمله تروریستی، حدود 160 پاریسی کشته و حدود 200 تن دیگر زخمی شدند که حال 50 تن آنها وخیم گزارش شده است. این خونین‌ترین حادثه تروریستی اروپا پس از قتل بیش از 191 نفر در بمب‌گذاری متروی مادرید در سال 2004 بود و در عین حال دومین حمله مرگبار به پایتخت فرانسه ظرف سال 2015 که باز هم توسط داعش صورت گرفت. بار اول در جریان حمله به دفتر هفته‌نامه فکاهی «شارلی ابدو» و 2 حمله فردی و گروگانگیری دیگر در حوالی پاریس در
15 ژانویه سال میلادی جاری که مجموعا 18 کشته داشت و شاخه یمن داعش مسؤولیت آن را بر عهده گرفت. این بار اما این تروریست‌های دست‌پرورده غرب موسوم به داعش اگرچه بلافاصله در شبکه توئیتر خود حملات را با تیتر «پاریس در آتش» جشن گرفتند اما تا بعدازظهر شنبه طول کشید تا موضعی رسمی اتخاذ کنند.
 به گزارش خبرگزاری فرانسه، داعش روز شنبه بیانیه‌ای در توئیتر به 2 زبان عربی و فرانسوی منتشر کرد: «8 برادر که حامل کمربندهای انفجاری بودند مراکزی را در قلب پاریس که با موشکافی انتخاب شده بود هدف قرار دادند. این حملات با این هدف صورت گرفت که فرانسوی‌ها و کسانی که در راه آنها گام برمی‌دارند متوجه باشند هدف اصلی حملات دولت اسلامی خواهند بود».
براساس این بیانیه، حملات پاریس پاسخی بود به «هدف قرار دادن مسلمانان در سرزمین‌های خلافت (اسلامی)»، عبارتی که به صورت کلی برای مناطق تحت کنترل داعش در عراق و سوریه به کار می‌رود. این به معنای انتقام از فرانسه‌ای بود که در ائتلاف تحت هدایت آمریکا برای جنگ زرگری با تروریست‌های عراق و سوریه عضویت دارد.
    7 حمله مرگبار
در حالی که جمعه شب به غیر از 60 هزار فرانسوی حاضر در استاد دو فرانس برای تماشای دیدار فرانسه- آلمان، عمده جمعیت پایتخت هم در خانه یا کافه‌ و رستوران‌ها پای تماشای تلویزیونی مسابقه بودند، محله سن‌دنی پاریس، محل ورزشگاه ملی فرانسوی‌ها و پرتراکم‌ترین منطقه عرب و آفریقایی‌نشین کل کشور در شمال شرق پاریس، جلوی چشم همه لرزید. به گفته پلیس انفجارهای انتحاری به صورت سلسله‌وار توسط 2 تروریست زن با جلیقه انفجاری در نزدیک ورودی ورزشگاه- ورودی J - صورت گرفت. صدای این
2 انفجار در دقایق 16 و 19 مسابقه به وضوح در داخل ورزشگاه شنیده شد و اگرچه تا 5/1 ساعت بعد و پایان بازی، چیزی درباره حملات به بازیکنان
2 تیم گفته نشد اما از تصاویر موجود کاملا پیدا بود که تماشاگران از طریق گوشی‌های همراهشان در جریان آتش‌بازی‌های بیرون بوده‌اند. با این حال تا ساعتی پس از بازی همه حاضران به دلیل مسائل امنیتی در استاد دو فرانس حبس شدند. تنها رئیس‌جمهور فرانسوا اولاند و همراهانش اجازه خروج یافتند. به گفته خبرنگار ورزشی صدای فرانسه، پس از شنیده شدن انفجار دوم بود که اولاند در جایگاه ویژه گوشی به دست دیده شد و بلافاصله از معرکه گریخت. اولاند از بیرون دروازه ورزشگاه با یک بالگرد به وزارت کشور انتقال یافت تا یک شورای بحران تشکیل دهد. همچنین اشتاین‌مایر، وزیر خارجه آلمان که در پاریس حضور داشت پس از این حادثه پاریس را به مقصد وین ترک کرد. حمله  سوم  همزمان در رستوران مک دونالد در همان نزدیکی ورزشگاه صورت گرفت. یک مرد مسلح به کلاشنیکف، چندین نفر را در این رستوران پرازدحام به گلوله بست و به قتل رساند و 7 نفر را هم زخمی کرد.
مساله این بود که پلیس فرانسه باید از قبل برای چنین حملاتی در حاشیه مسابقه آن شب آماده می‌بود، چون یک روز جلوتر کاروان تیم‌ ملی آلمان در محل اقامتش، هتل مولیتور تهدید شده بود. به گزارش روزنامه لوپاریزین، روز پنجشنبه هتل محل اقامت تیم ‌ملی آلمان به خاطر دریافت یک تماس تلفنی تهدیدآمیز از سوی یک فرد ناشناس، به طور کامل تخلیه شد و این هتل مجلل در اختیار مأموران ویژه پلیس به همراه سگ‌های تربیت شده‌شان قرار گرفت. در آن وانفسا «الیور بیرهوف»، مدیر تیم‌ملی آلمان در میانه یک مصاحبه با یک روزنامه‌نگار آلمانی گفته بود: «هشدار دادند باید سریعا هتل را ترک کنیم»!
اما  همزمان با  انفجارها و حملات محله سن‌دنی، 4 تروریست به تالار نمایش معروف باتاکلان در خیابان ولتر حمله کردند. آنها پس از آتش گشودن به روی پلیس‌های اطراف این تالار، اقدام به گروگانگیری حاضران در یک کنسرت راک کردند. آنها به شکل متوالی به تماشاگران شلیک کردند با این وجود گفته می‌شود عمده تلفات مردمی زمانی بود که نیروهای ویژه سعی در ورود به داخل تالار نمایش کردند که
2 تن از مهاجمان خود را منفجر کردند. در جریان این حمله حدود 100 تن از تماشاگران به همراه 2مهاجم کشته شدند. جالب اینجاست که دختری به نام نینا پس از حادثه گفته بود فکر می‌کرده شلیک‌ها بخشی از نمایش هستند. همچنین آنهایی  که توانسته بودند از سالن بگریزند می‌گفتند تروریست‌ها اسلحه‌های‌شان را پر می‌کنند تا باز هم به مردم شلیک کنند. برای دستگیری گروگانگیران دور تا دور سالن
با‌تا‌کلان را مین‌گذاری کرده و از تله‌های انفجاری استفاده کردند اما پلیس بلافاصله اعلام کرد 2 تن از مهاجمان متواری شده‌اند. در همین زمان بود که شهرداری پاریس از مردم خواست از خانه‌های خود خارج نشوند و وضعیت فوق‌العاده در شهر اعلام شد که تا ساعاتی بعد به کل کشور تسری یافت و تمام مرزهای پاریس تا بامداد شنبه بسته شده بود. حمله‌های پنجم، ششم و هفتم نیز در مراکز تجاری مرکز و جنوب پاریس رخ داد. بدین ترتیب در مجموع طی 6 حمله خارج از سالن باتاکلان 60 تن دیگر کشته شدند.

حکومت نظامی در فرانسه
همان شب 13 نوامبر  متروی پاریس نیز بسته شد و به مدارس، دانشگاه‌ها و ساختمان‌های شهرداری‌ها دستور داده شد در روز شنبه بسته بمانند. در عین حال برخی خطوط ریلی و هوایی به کار خود ادامه خواهند داد. اولاند ساعتی بعد از آغاز حملات بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و این حوادث را وحشتناک خواند و داعش را متهم کرد در پاریس «اقدام جنگی» مرتکب شده است: «در این لحظه که صحبت می‌کنم، حملاتی تروریستی با وسعتی بی‌سابقه در پاریس ادامه دارد. چندین نفر کشته و زخمی شده‌اند. این وحشتناک است. بنا به تصمیم من، همه نیروهای ممکن را بسیج کرده‌ایم تا امکان مهار تروریست‌ها و برقراری امنیت در همه محله‌های درگیر وجود داشته باشد». رئیس‌جمهور فرانسه در پایان حرف‌هایش در سراسر این کشور وضعیت فوق‌العاده اعلام کرد و سفر خود به آنتالیای ترکیه جهت شرکت در نشست سران G20 را هم لغو کرد. او  سپس با حضور در محل این حملات وعده داد فرانسه جنگی بی‌رحم و شفقت علیه تروریسم به راه خواهد انداخت. او این جنگ را پیش از هر چیز با راه انداختن حکومت نظامی در کشور آغاز کرد به طوری که بی‌سابقه‌ترین عملیات نظامی در کشور از زمان جنگ دوم جهانی برپا شد. دیروز شنبه در پاریس، توریستی‌ترین شهر دنیا چیزی جز سربازان ارتش و گارد ویژه و نیروهای پلیس و خودروهای نظامی دیده نمی‌شد. 1500 نیروی ویژه نیز مبادی ورودی و خروجی شهر را بسته بودند. همچنین تمام کنسرت‌ها و رویدادهای بزرگ ورزشی و فرهنگی لغو شده‌اند. سفرهای مقامات خارجی به فرانسه از جمله دیدار رئیس‌جمهوری ایران از پاریس نیز ملغی شد. صبح شنبه 2 واژه «وحشت» و «خونریزی» ترجیع‌بند تیتر روی جلد تمام روزنامه‌های سراسری فرانسه بود. روزنامه فیگارو هم روی جلدی تماما مشکی تیتری جنگی زده بود: «جنگ در قلب پاریس!» اما جمعه سیاه تاثیر خود را بر فضای سیاسی داخل فرانسه هم گذاشت به طوری که حزب حاکم سوسیالیست و  رقیب راستگرایش به رهبری سارکوزی رئیس‌جمهور سابق، کمپین انتخاباتی خود را تعطیل کردند. همچنین «جبهه ملی» به رهبری مارین لوپن، ملی‌گرای افراطی مخالف هر 2 حزب مزبور با وجود حرکتی مشابه و تسلیت به فرانسویان، بار دیگر مانند حادثه شارلی ابدو سیاست‌های دولت اولاند مبنی بر مهاجرپذیری بیش از حد را زیر سوال برد. در نتیجه به نظر می‌رسد بار دیگر شاهد شکاف در جامعه فرانسه بر سر محکومیت عاملان تروریست این حادثه یا محکومیت اقدامات کاخ ورسای باشیم.
فرانسه بازی را باخت
شامگاه جمعه 13 نوامبر فرانسویان شاهد یک رویداد ویژه بودند که اگرچه  ظاهرا از تروریسم و جنگ فرسنگ‌ها فاصله داشت ولی باز هم بی‌ارتباط با جنگ نبود. برای بسیاری از فرانسوی‌ها نظیر همسایگان ژرمنشان مسابقه فوتبال دوستانه فرانسه- آلمان در پاریس یادآور جنگ‌های خونین گذشته بین ۲ کشور بود؛ از جنگ‌های فرانسه و پروس در قرن نوزدهم تا بزرگ‌ترین قتل‌عام‌های معاصر در جنگ‌های جهانی اول و دوم. البته به قول پاسکال بونیفاس، جامعه‌شناس و فیلسوف شهیر فرانسوی و نویسنده کتاب «ژئوپلیتیک ‌فوتبال»، هر دو ملت دلشان می‌خواست این بار هم با تماشای یک فرانسه – آلمان دیگر در مستطیل سبز به جای یادآوری فاجعه جنگ «وردن»- در جنگ جهانی اول در سال 1918 - که به کشته شدن  ۳۴۰ هزار سرباز ۲ طرف و جراحت بیش از نیم میلیون تن دیگر در اروپای متمدن انجامید، خاطرات فوتبالی تقابل‌های کلاسیک‌شان در جام‌های جهانی مختلف را زنده کنند اما نشد. در شبی که قرار بود نبرد فوتبال جای جنگ را در اذهان عمومی بگیرد، بر عکس این خود جنگ بود که به فوتبال حمله کرد، جنگی که «کارما»ی تروریست‌پروری فرانسه و متحدان غربی‌اش در شام، نه در قرن گذشته بلکه در همین چند سال بود. حدود یک ربع از نبرد کلاسیک فرانسه– آلمان  رفته، استاددوفرانس مملو از جمعیت شوکی بزرگ دریافت کرد. صدای انفجاری نزدیک در ورزشگاه پیچید و 5/2 دقیقه بعد یکی دیگر. بلافاصله فرانسوا اولاند که بازی را از جایگاه ویژه تماشا می‌کرد، درست به مصداق رهبران خائن و ترسوی گل‌ها در مقابل ژرمن‌ها در جنگ‌های جهانی اول و دوم، پا به فرار گذشت. در نهایت فرانسوی‌ها اگرچه بازی را 2 بر صفر از رقیب قدیمی بردند اما با 8 انفجار و حمله تروریستی در فاصله چند دقیقه در گوشه و کنار پایتخت‌شان مغلوب یک رقیب جدید شدند: تروریسم! طرفه آنکه این رقیب تا چندی پیش سرباز نقاب‌پوش و بی‌رحم غرب در جنگ نیابتی با جهان اسلام محسوب می‌شد، غافل از اینکه دیوانگان تکفیری دست‌پرورده سیا، MI6 و DGSE  (سازمان مخفی فرانسه)  روزی به خانه بازخواهند گشت. این همان حقیقت محتومی بود که رهبر انقلاب بارها پیش بینی کرده بودند. روشنگری‌های ایشان از جمله در 28 بهمن 1392 در دیدار مردم آذربایجان  بویژه هشدارهایی در این باره که تروریسم خودساخته آمریکا و غرب علیه اسلام سرانجام دامن لکه‌دار غرب را نیز خواهد گرفت، هرگز فراموش نمی‌شود: «یک عده سعی نکنند چهره آمریکا را بزک کنند، آرایش کنند، زشتی‌ها و وحشت‌آفرینی‌ها و خشونت‌ها را از چهره آمریکا بزدایند... همین گروه‌های تندرو افراطی آدمکش تکفیری را اول اینها راه انداختند که حالا در یک‌جاهایی کمانه کرده و به خودشان هم دارد می‌خورد». یا وقتی حدود 3 ماه قبل گفتند: «برخی کشورهای منطقه اکنون با کمک به گروه‌های تکفیری، از کشتار و جنایات آنها در سوریه و برخی کشورهای دیگر حمایت می‌کنند اما در آینده نه‌چندان دور، این گروه‌ها بلای جان همان کشورهای حامی خواهند شد در نهایت مجبور خواهند بود با هزینه زیاد، آنها را از بین ببرند».
واکنش‌های جهانی
اما آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نخستین رهبر خارجی بود که به وقایع کشور همسایه واکنش نشان داد و گفت از حملات پاریس شدیدا شوکه شده است. مرکل با صدور بیانیه‌ای گفت: «حملات به آزادی، نه تنها پاریس را هدف قرار داد بلکه علیه تمام ما بود. اروپا برای دفاع از ارزش‌هایش متحد می‌ایستد». دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس نیز درست به همین شکل شوکه شده بود. اولاند همچنین تلفنی با اوباما صحبت کرد و از او قول کمک گرفت. وزرای خارجه و دفاع آمریکا نیز پیام‌های همدردی فرستادند. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین  رهبر دیگری بود که با کاخ ورسای تماس برقرار کرد. جدی‌ترین واکنش را اما روس‌ها داشتند که بلافاصله پس از حملات پاریس وزارت کشور روسیه حالت آماده‌باش در سراسر این کشور اعلام کرد. همچنین شبکه المیادین گزارش داد مسکو در پی دریافت اطلاعاتی مبنی بر احتمال حملات تروریستی، اتباع خود را از برخی کشورها خارج می‌کند. مسکو اعلام کرد کشورهایی که شامل تصمیم روسیه می‌شوند ترکیه، تونس و مصر هستند. روسیه ضمن محکوم کردن این تجاوزات شنیع به مقامات فرانسه پیشنهاد داد درباره تحقیقات درباره جنایت‌های تروریستی به آنها کمک کند. کاخ کرملین در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه مراتب تسلیت خود را به اولاند و مردم فرانسه پس از حملات تروریستی وحشتناک پاریس اعلام داشت. پوتین اعلام کرد، روسیه این کشتار غیرانسانی را بشدت محکوم می‌کند و آماده ارائه هرگونه کمک برای تحقیقات درباره این جنایت تروریستی است». اما در کنار پیام‌های تسلیت بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد و فدریکا موگرینی، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، اظهارنظر عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان بیشتر خنده‌دار بود تا تألم‌آور، چراکه حامی مستقیم تکفیری‌ها اعلام کرد که کشورش تمام توان خود را برای همکاری با شرکای بین‌المللی در جهت مبارزه با تروریسم به کار خواهد گرفت. در عین حال یکی از جالب‌ترین واکنش‌ها از زبان ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن بود که تنها 4 روز جلوتر در گفت‌وگو با شبکه یورونیوز درباره آغاز جنگ سوم جهانی و حملات تروریست‌ها در اروپا هشدار داده بود. او در پیامی به اولاند ضمن محکوم کردن این حمله تروریستی از جامعه جهانی خواست برای مقابله با پدیده تروریسم و خشکاندن منابع مالی گروه‌های تروریستی وارد عمل شوند. اتحادیه سازمان‌های اسلامی در اروپا نیز در بیانیه‌ای حملات تروریستی پاریس را بشدت محکوم و همدردی خود را با خانواده‌های قربانیان اعلام کرد.