گروه بین‌الملل: درحالی که برخی شبکه‌های تلویزیونی غربی و عربی در روزهای گذشته با انتشار تصاویری غیرواقعی تلاش کردند اوضاع ساکنان مضایا را بحرانی جلوه داده و آن را به محاصره این شهر توسط نیروهای سوری و حزب‌الله لبنان نسبت دهند، اکنون با ارائه مستنداتی دروغ آنان به رسوایی تازه‌ای برای دستگاه رسانه‌ای وابسته به سعودی و قطری‌ها تبدیل شده  است. مضایا شهرک کوچکی در جنوب شهر الزبدانی در 45 کیلومتری شمال غرب دمشق است که حدود 1000 تروریست از 3 گروه تروریستی، آن را پایگاه خود کرده‌اند. 60 درصد این تروریست‌ها از گروهک احرار الشام، 30 درصد از جبهه النصره و تقریبا سایر افراد از «ارتش آزاد» (الجیش الحر) هستند. جمعیت مضایا حدود 16 هزار و 700 نفر بود که حدود
 7 هزار آواره نیز در سال گذشته وارد آن شده بودند. تابستان گذشته این شهرک پس از محاصره شهر مهم زبدانی، به محاصره ارتش سوریه و حزب‌الله در آمد. پس از خروج زخمی‌های تروریست‌ها از زبدانی که عده اندکی در نقطه‌ای محدود از زبدانی در محاصره بودند و هستند، اکنون وضعیت تروریست‌ها در «مضایا» وخیم شده و فریادشان به آسمان رفته است. تروریست‌ها از رسیدن کمک‌های غذایی به مردم ممانعت می‌کنند تا فشار مردمی بر ارتش سوریه و حزب‌الله بیشتر شود تا بدین صورت محاصره کاهش یابد و این افراد فرار کنند.  شبکه‌های العربیه، الجزیره، اسکای‌نیوز، بی‌بی‌سی، سی‌‌ان‌ان و ده‌ها شبکه و سایت دیگر که سیاست سعودی و آمریکایی دارند، همزمان با انتشار چندین تصویر از افراد لاغر، بیمار و گرسنه، موجی خبری علیه حزب‌الله به راه انداخته‌ و مدعی شدند مردم مضایا در حال مرگ هستند و مسبب آن حزب‌الله است که مانع ورود مواد غذایی می‌شود. این شبکه‌ها اما حرفی از 4 شهرک فوعه و کفریا (در ادلب) و نبل و «الزهراء» در حلب که هزاران شیعه آن در محاصره تروریست‌های «ائتلاف جیش الفتح» هستند، چیزی نمی‌گویند. چرا مردم فوعه که 5 روز پیش هدف حداقل 20 موشک گراد قرار گرفتند، در صدر اخبار این رسانه‌ها قرار نگرفته‌اند؟
همزمانی خبرسازی درباره سوریه با اعدام
شیخ نمر
در همین راستا عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رای‌الیوم و تحلیلگر برجسته جهان عرب در مقاله‌ای نوشت: دولت سوریه به دلیل محاصره گروه‌های مسلح در شهر مضایا در ریف دمشق و بروز کمبود مواد غذایی در این منطقه، بشدت مورد حمله رسانه‌ای قرار گرفته و شبکه‌های تلویزیونی عربی تصاویر وحشتناکی از برخی قربانیان منتشر کردند که متعاقبا مشخص شد که این تصاویر ساختگی است، امری که ما را به یاد دروغ‌های «شاهدان عینی» در ابتدای بحران سوریه می‌اندازد. دولت سوریه با پاسخ به درخواست‌های جهانی، تصمیم به پایان محاصره و اجازه دادن به کاروان‌های امدادرسانی برای ورود به شهر از روز دوشنبه گرفت و بدین ترتیب به این بحران انسانی پایان داد. نکته جالب توجه این است که این حملات رسانه‌های گسترده که شبکه‌های تلویزیونی ائتلاف‌های عربی انجام دادند با افزایش تنش عربستان و ایران در پی اعدام شیخ نمر باقر النمر، روحانی برجسته شیعیان و متعاقب آن، حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری‌اش در مشهد همزمان شد. همین شبکه‌های تلویزیونی که صفحه‌های آنها پر از تصاویر قربانیان شد که رسما جعلی و دروغین بودن‌شان مشخص شد و خبرگزاری‌های جهانی مورد احترام هیچ‌کدام این تصاویر را منتشر نکردند به ما گفتند که محاصره شهرهای مضایا و الزبدانی از 200 روز پیش تاکنون در جریان است، به همین دلیل این پرسش را درباره مدت زمان  مطرح می‌کنیم: چرا این شبکه‌ها الان به طور ناگهانی از خواب بیدار شدند؟   بار دیگر تاکید می‌کنیم با محاصره مضایا و الزبدانی توسط طرف‌های درگیر در سوریه یا انداختن بشکه‌های انفجاری و ویرانی برخی مناطق (همانطور که معارضان سوری مدعی هستند) مخالفیم در عین حال همین معارضان مسلح نیز شهرها را گلوله‌باران می‌کنند و غیرنظامیان را می‌کشند. این جنگ است که همه بدون استثنا در آن کشته می‌شوند ولی این حق ماست که چندین پرسش را مطرح کنیم:  
یک: جنگنده‌های 60 کشور به رهبری آمریکا که در آسمان سوریه ترافیک ایجاد کرده و بیش از 8 هزار حمله هوایی تاکنون در این کشور انجام دادند و هزاران تن بمب بر مواضع گروه تروریستی داعش در موصل، الرقه و الرمادی فرو ریختند، چرا اهالی مضایا و الزبدانی را با چند تن مواد غذایی و دارو بمباران نمی‌کنند؟  
دوم: جنگنده‌های نیروهای ائتلاف عربی که در این بمباران‌ها و گلوله‌باران شرکت دارند و چاه‌ها و نفتکش‌هایی که داعش در اشغال خود دارد را بمباران می‌کنند، چرا رهبران این کشورها برای ابراز همدردی، چندین محموله سلاح و کمک برای محاصره‌شدگان سوری نمی‌ریزند؟!  
سوم: هرگز نشنیده و ندیده‌ایم که یکی از افراد مسلح محاصره شده از گرسنگی رنج می‌برد و استخوان‌های سینه‌اش نمایان شده باشد، آیا این اتفاقی است؟ چه بسا برخی بگویند که منطقه مضایا تحت کنترل نیروهای سوری است و هر کدام از هواپیماهایی که محموله‌های سلاح یا کمک پرتاب کنند در معرض حمله پدافند هوایی دولت سوریه قرار می‌گیرد، همانطور که یکی از سخنگویان نظامی انگلیسی به روزنامه دیلی‌تلگراف انگلیس در پاسخ به پرسشی که از وی درباره دخالت نکردن هواپیماهای کشورش برای نجات قربانیان محاصره شده، پرسیده بود، این ادعا را مطرح کرد.  اینگونه پاسخ می‌دهیم که از
2 سال پیش تاکنون بیش از 500 هواپیمای با خلبان و بدون خلبان و انواع بالگردها در آسمان سوریه به بهانه جنگ با داعش در پروازند و هیچ کدام از آنها در معرض حتی یک گلوله توسط این پدافند تاریخ مصرف گذشته واقع نشدند. بیش از این باید گفت که مضایا 6 مایل با مرزهای لبنان فاصله دارد و رسیدن به آن از طریق هوایی نیاز به چند ثانیه دارد و بر این باور نیستیم که موشک‌های سوریه مانند همتاهای ترک خود که جنگنده روسی از نوع سوخو را سرنگون کردند، پیشرفته باشند.  برای بار هزارم می‌گوییم که ما همه نوع محاصره را محکوم می‌کنیم، چه محاصره مردم سوریه توسط طرف‌های درگیر و چه محاصره مردم یمن توسط ائتلاف سعودی، ولی با توجه به خاستگاه حرفه‌ای و اخلاقی‌مان در عین حال گزینشی عمل کردن و جعل رسانه‌ای توسط هر طرفی که باشد را محکوم می‌کنیم. تا جعل و دروغ جدید در چارچوب حملات گمراه‌کننده رسانه‌های حاکم این روزها می‌گوییم، خداحافظ.