سعید ملکی: سنت‌های الهی از ابتدای آفرینش هستی قواعدی لایتغیر در چرخش امور و پیشرفت روندهای این جهان بوده است. نگاهی به سرگذشت ملل و محتوای نِحَل راستین نشان از این واقعیت گریزناپذیر دارد که در فراز و فرودهای تاریخی و پیدایی و فروپاشی ساختارهای سیاسی و اجتماعی از جوامع عشیره‌ای با ساختار پدرسالاری گرفته تا امپراتوری‌های عظیم، سنن یادشده با همسانی تکان‌دهنده و شگرفی ساری و جاری بوده است.
چه بسیار دولت‌های بزرگ اما ستمگری که با جاری کردن خون بیگناهان از دروازه شهری به شهری دیگر پله‌پله از اریکه قدرت دنیوی فراز آمدند و همزمان پای در پلکان سنت «استدراج» الهی نهادند و چه بسیار کسانی که بی‌توجه به پر شدن چوب خط «املاء» خداوند، ذره‌ذره یا فوج‌فوج بر کارنامه سرکشی و طغیان خود افزودند. شاید قرار گرفتن در تنگنای بُعد زمان، فرصت حصول یقین عینی از تحقق سنن الهی را برای همگان نامیسر کند اما تاریخ شاهدی زنده بر غلبه نهایی اراده خداوند بر فروریزش باطل، اضمحلال جرم و سرکوب سرکشی و عصیان است؛ سرکشی‌ای که نمود عینی آن را می‌توان در طغیان حکومتی ضدبشری و اوج‌گیری جنایت‌پیشگی خاندانی ستم‌پیشه و خونریز مشاهده کرد. شنبه سرد 12 دی، آل‌سعود سرانجام آیت‌الله «شیخ نمر باقر النمر» را به دست جلادان این رژیم سپرد و وی را در کنار 46 تن دیگر به اتهاماتی نظیر بر هم زدن امنیت عمومی، تدارک و عاملیت طرح‌های جنایتکارانه و تروریستی، گمراه کردن مردم و گرویدن به اندیشه‌ها و افکار تکفیری و خوارجی اعدام کرد. در زمره مصداق‌های این اتهامات، مقام‌های سعودی استفاده از سلاح‌های گرم و بمب‌های دست‌ساز، مسموم‌سازی آب‌های عمومی و ربودن، کشتن و حتی مثله کردن شهروندان و نیروهای امنیتی و نیز خارجی‌ها را گنجانده‌اند تا توجیه مناسبی برای کشتار مخالفان خود بجویند حال آنکه محاکمه پنهان شیخ نمر و واقعیت‌های آشکار قلمرو سعودی، دروغین بودن همه این اتهامات را به اثبات می‌رساند. به گفته رهبر حکیم انقلاب، این عالمِ مظلوم نه مردم را به حرکت مسلحانه تشویق می‌کرد و نه به صورت پنهان اقدام به توطئه کرده بود بلکه تنها کار او انتقاد علنی و امر به معروف و نهی از منکر برخاسته از تعصب و غیرت دینی بود.
حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در واکنش به اعدام نمر در درس خارج فقه‌شان تصریح کردند: «بدون تردید خون به ناحق ریخته‌ این شهید مظلوم به سرعت اثر خواهد کرد و دست انتقام الهی گریبان سیاستمداران سعودی را خواهد گرفت». در تبیین کلام رهبر انقلاب و با توجه به اشارات معظم‌له به کارنامه اقدامات اخیر رژیم سعودی که سرکوب مردم بحرین و کشتار ملت یمن در آن برجستگی دارد و اینک به اعدام رهبر شیعیان عربستان آلوده‌تر شده است می‌توان هشدار استدراجی و سرنوشت هولناک پیش روی حاکمان آل‌سعود را نیک دریافت؛ مجرمانی که با سر نهادن کوفیه سرخ خونریزی از هیچ تلاشی برای شخم زدن منطقه و حتی جهان و قتل‌عام بی‌گناهان برای دستیابی به اغراض پست سیاسی خود فروگذار نمی‌کنند و دایره سلاخی نوع بشر را از سوریه، عراق، لبنان، پاکستان، بحرین، یمن و... حتی به واسطه عمال خود به قلب کشورهای غربی گسترش داده‌اند. نکته قابل تامل اینکه بسیاری از قدرتمداران دیروز و امروز به واسطه ملاحظات خود در صحنه تاریخ تنها به عنوان ناظرانی منفعل در برابر این رخدادها و پاسخ‌های طبیعی نظام هستی ظاهر شده‌اند. در این میان، بی‌عملی و چشم‌پوشی بر جنایت‌های آل‌سعود و حتی جایزه دادن[شوالیه] دیروز «فرانسوا اولاند» به ولیعهد سعودی که حتی شهروندان کشورهای اروپایی  و همین فرانسه را پیش پای خود قربانی می‌سازند همانقدر منفعلانه و رذیلانه است که سکوت دولت‌های غربی در برابر زیاده‌خواهی‌ها و تجاوزگری‌های هیتلر که در نهایت منجر به نیستی میلیون‌ها انسان شد. شهادت آیت‌الله نمر مرزبندی حق و باطل را در جهان امروز مشخص‌تر و پررنگ‌تر می‌کند؛ مرزی که روی خط آن فعال حقوق بشر و عالمی دینی، بیگناه و تنها به جرم حق‌گویی اعدام می‌شود و در میانه غریو اعتراض از یک سو و سکوت سرکوبگر در سوی دیگر مرز، راه خویش را به سمت کشتگان راه آزادی و حق‌طلبی می‌پوید؛ راهی که در نهایت با گذر از اضمحلال باطل زاهق و فروریزش ساختار ظلم- چونان که تجربه حادثه کربلا بر همگان نمایان کرد- نمود دیگری از تحقق خواست و سنت الهی و عبرتی دیگر برای همگان خواهد بود.