نمایش «سیانور» برای سیاسیون
فیلم سیانور به کارگردانی بهروز شعیبی برای غلامعلی حدادعادل و تعدادی دیگر از شخصیت‌ها و مقامات به صورت خصوصی اکران شد. در اکران این فیلم که به دعوت سیدمحمود رضوی، تهیه‌کننده فیلم «سیانور» در فرهنگسرای اندیشه صورت گرفت، جمعی از اصحاب رسانه، مسؤولان و دوستان حدادعادل حضور داشتند. گفتنی است، برخی نمایندگان مجلس از جمله «محمدرضا باهنر» نایب‌رئیس دوم مجلس شورای اسلامی و تعدادی از مسؤولان همچون «اصغر آبخضر» قائم‌مقام شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی در این اکران حضور پیدا کردند. «سیانور» دومین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی در مقام کارگردان پس از «دهلیز» بوده که پیش‌بینی می‌شد یکی از آثار پر سر و صدای جشنواره فجر سال گذشته باشد اما به راحتی نادیده گرفته شد. فیلمی که به بخشی از فعالیت‌های مزدورانه گروهک منافقین می‌پردازد و در عین حال به زندگی افرادی چون شهید مجید شریف‌واقفی نظر دارد.
حجت‌الاسلام محسنی‌اژه‌ای رئیس شورای نظارت بر صداو سیما
حجت‌الاسلام محسنی‌اژه‌ای با نظر اعضای شورای نظارت بر سازمان صداوسیما، ریاست این شورا را عهده‌دار شد. به گزارش مهر، در جلسه ۴۱۷ روز چهارشنبه 5 خرداد شورای نظارت بر سازمان صداوسیما، حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی‌اژه‌ای با نظر اعضای شورا، به عنوان هشتمین رئیس شورای نظارت بر سازمان صداوسیما انتخاب شد. محسنی‌اژه‌ای ۲۹ اردیبهشت‌ماه سال جاری با حکم رئیس قوه‌قضائیه به‌عنوان نماینده جدید این قوه در شورا معرفی شد. وی در سخنان خود ضمن تشکر از اعضا، به مسؤولیت جدید شورا مطابق اصل ۱۷۵ قانون اساسی و قوانین موضوعه کشور اشاره و اظهار امیدواری کرد با همدلی نمایندگان قوا و ریاست سازمان صداوسیما، نظارت موثری در همه زمینه‌هایی که قانون اظهار داشته اعمال کند. براساس اصل ۱۷۵ قانون اساسی شورای نظارت بر سازمان صداوسیما مرکب از نمایندگان قوای سه‌گانه (هر قوه ۲ نفر) ماموریت نظارت بر همه فعالیت‌های سازمان صداوسیما را برعهده دارد که اعضای این شورا از میان خود یک نفر را به‌عنوان رئیس انتخاب می‌کنند. پیش از این حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی ریاست این شورا را برعهده داشت.
فروشنده‌شدن! مرگ فروشنده را نیز در بر دارد
در چند روز اخیر حضور فیلم «فروشنده» در جشنواره شصت‌ونهم فیلم کن همراه با تحسین‌ها و نقدهای بسیاری بوده است و با وجودی که هنوز تازه‌ترین ساخته اصغر فرهادی به تماشا در نیامده است، گفته‌ها و یادداشت‌های واکنشی فراوانی در این باره صورت یافته است. در تازه‌ترین یادداشت مربوط به این فیلم در روزنامه جمهوری اسلامی، ضمن انتقاد از موضوع انتخاب شده برای فیلم توسط فیلمساز نوشته است: «مرگ فروشنده آرتورمیلر نقد سرمایه‌داری بی‌رحم و ارزش‌های پوشالینش است. آنجا که فروشنده «برنیروهای زندگی، نظارت و اختیاری ندارد»، تاملی است بر زندگی انسان‌هایی که تنها هنگامی مطرح هستند که سودی می‌رسانند و سپس در خلأ رها می‌شوند. خانه او شبیه زندانی است که او در آن با تکیه بر خاطراتش سعی می‌کند ثابت کند هنوز زنده است و وجود دارد. اما این خاطرات، تنها او را بیشتر و بیشتر در گذشته فرو برده و باعث می‌شوند در رویا فرو رود و بیهوده به دیگران دل ببندد، فروشنده تنها راه داشتن یک زندگی شرافتمندانه برای خود و خانواده‌اش را تلاش برای کسب ثروت در درون چارچوب‌های خرد‌کننده و بی‌احساس سرمایه‌داری می‌داند. او که در پایان توفیقی حاصل نمی‌کند با تصادفی ساختگی دست به خودکشی می‌زند تا از این طریق خانواده‌اش به ثروت برسند. یعنی جایی که مرگ ارزشی بالاتر از زندگی می‌یابد. آرتور میلر هوشمندانه یک فروشنده ویزیتور را برای نمایاندن چهره کریه سرمایه‌داری انتخاب کرده؛ ویزیتورهایی که شبانه‌روز با بزک، آرایش و کراوات آواره شهر می‌شوند تا با فروش محصولات ارباب درصدی ناچیز از سود حاصله را سهیم شوند. حال ما باید مواظب می‌بودیم تا خود فروشنده نشویم و متاع ارزان و بی‌قیمت سرمایه‌داری را در کنار سیمای معصوم دو فرزند جوان‌مان که مجبورند مانند ماشین و برنامه‌ریزی‌شده لبخند بزنند و با ژست‌های مصنوعی عکس‌های سفره قرمز خونین را تکمیل کنند، نفروشیم! فروشنده‌شدن! مرگ فروشنده را نیز در بر دارد».