مرتضی اسماعیل‌دوست: قصه 3 دختر با نام‌های نازنین، بهاره و تینا که درگیر ماجراهایی می‌شوند. هنگامی که خبر رسانه‌ای شدن ساخت فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» رسانه‌ای شد، همین یک جمله برای خلاصه داستان از سوی عوامل فیلم کفایت کرد و این سوال را ایجاد کرد که چه ماجراهایی دامنگیر این دختران بزک‌کرده می‌شود؟! عوامل فیلم و عبدالرضا کاهانی، کارگردانی که متخصص حاشیه‌سازی برای آثارش است، در سکوت کامل خبری فیلم را ساختند و اطلاعات چندانی درباره موضوع و داستان فیلم به بیرون درز نکرد، اگر چه خلاصه داستان فیلم  تا حدی حکایت از داستانی هاشور خورده داشت! خلاصه‌ای کوتاه اما غریب: «کجا بریم امشب؟»  تهیه‌کننده این فیلم از تحویل نسخه اولیه فیلم در 85 دقیقه به وزارت ارشاد خبر داد و تلاشی که برای اکران فیلم در تابستان دارد. تا اینکه چند روز پیش بود که در هیاهوی خبر اکران قریب‌الوقوع فیلم در برابر هیاهوی رخ داده بابت اصلاحات انجام شده روی فیلم برای مجوز اکران به ضمیمه انتشار پوستر انگلیسی فیلم که به شکلی تحریک‌کننده در پی جذب مخاطب بود(!) به تدریج نشانه‌های دیگری از خلاصه فیلم به بیرون درز کرد، خلاصه‌ای که بهت و حیرت از اجرایی شدن چنین سوژه‌ای در سینمای ایران را موجب شد. داستانی درباره 3 دختر خیابانی و پدر بی‌غیرتی که آنها را برای میهمانی‌هایی خاص آماده می‌کند! خط سیری قابل تعجب که حتی در بدنه سینمای هالیوود هم به این غلظت ساخته نمی‌شود و داستانی که روی فیلم توقیفی و پرحاشیه «خانه دختر» را هم سفید کرده است.  اگر چه چند روز پیش یکی از اعضای شورای صدور پروانه نمایش از عدم ارائه مجوز برای نمایش این فیلم خبر داد و به نوعی فیلم به بایگانی آثار مبتذل سینما پیوست اما اجازه ساخت فیلمی با این مبنا از سوی شورای پروانه ساخت جای پرسشی بسیار باقی گذارد. فیلمی که چنان نگاهی هتاکانه به موضوع دارد که همه تلاش‌های تهیه‌کننده فیلم برای کسب مجوز و عبور از سد ممیزی منجر به خروجی قابل قبولی نشد. چنانکه محمدحسین لطیفی، کارگردان شناخته‌شده سینما و عضو شورای صدور پروانه نمایش در این باره عنوان کرد: «عدم صدور پروانه نمایش برای این فیلم نظر همه اعضای شورای پروانه نمایش است، البته همه در این شورا دوست دارند این اتفاق رخ ندهد و هیچ فردی در این شورا وجود ندارد که علاقه‌مند به توقیف فیلمی باشد و همیشه به دنبال اصلاح هستند ولی درباره فیلم آقای کاهانی جمع نظرات این است که امکان اصلاح برای این فیلم وجود ندارد». وضعیتی حاد که همانند دیگر آثار حاشیه‌ساز و پرحرف و حدیث کاهانی مانند «اسب حیوان نجیبی است» و «استراحت مطلق» با چند دقیقه کوتاه شدن و رعایت موارد اصلاحی قابل حل نبوده است، چرا که اساس داستانی که نویسنده در پی‌گرفته، دچار مشکل است و درباره ماهیت فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» عضو شورای پروانه نمایش به صراحت می‌گوید: «سوژه فیلم از ابتدا تا پایان مشکل دارد، البته من به عقاید و نوع ساخت فیلم‌ها احترام می‌گذارم ولی اگر کاری از دستم بر می‌آمد به‌عنوان یک هم‌صنف مطمئن باشید دفاع می‌کردم ولی احساس می‌کنم نمی‌توانستم و ابزاری برای دفاع از فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» نداشتم».  با این وضعیت حاد فیلمنامه اجراشده توسط عبدالرضا کاهانی و صرف هزینه‌هایی برباد رفته برای ساخت فیلم و فضای پرحاشیه‌ای که در آینده با توجه به جوسازی‌های فیلمساز دامان سینمای ایران را می‌گیرد، پرسش اینجاست که چرا جلوی این ولنگاری رخ داده از نطفه و در زمان مجوز ساخت گرفته نشد؟ و چرا مجوز عبور از یک مرحله مهم تولیدی برای چنین موضوعی داده شد؟ آیا باز هم به دنبال انتقال مسؤولیت از یک گروه به گروهی دیگر بوده‌اند؟ یا شاید این امید را داشته‌اند که طبق آنچه بر فیلم «استراحت مطلق» رفته است، فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» هم می‌تواند با هیاهوی فیلمساز و برگزاری نشست خبری شرایط اکران بیابد؟! اگر چه صحبت‌های پراکنده‌ای از سوی برخی اعضای شورای پروانه ساخت مبنی بر تغییر فیلمنامه اولیه کاهانی انجام شده است اما این فیلمنامه چنان ماهیت مشخص و بی‌ریشه‌ای دارد که فراتر از چند تغییر احتمالی هنگام ساخت است و از پایه به روشنی حکایت از وجود محصولی جنجالی می‌دهد.  حالا وضعیت فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا» وارد فاز تازه‌ای خواهد شد و باید دید فیلمسازی که براحتی تن به سکوت نمی‌دهد، درباره وضعیت «ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا»ی خود چه عکس‌العملی نشان می‌دهد و آیا دوباره در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد؟ چرا که دور زدن قانون و در نهایت کسب مجوز در این دوره مسبوق به سابقه است و فراموش نکردیم چگونه فیلمساز «قصه‌ها» از کنار هم چیدن چند فیلم کوتاه در نهایت به مجوز فیلمی داستانی رسید!