هجوم مسؤولان فدراسیون برای عکس گرفتن با داور فینال المپیک نکات جالبی را در دل خودش پنهان داشت.
همان افرادی که فغانی را بی‌جهت محروم کردند تا یک نفر را قربانی اتفاقات بازی تراکتور و نفت کرده باشند، حالا برای عکس انداختن با او سر و دست می‌شکنند. علیرضا فغانی به همراه رضا سخندان و محمدرضا منصوری، تیم داوری‌ای که فینال ریو را سوت زدند، روز سه‌شنبه به تهران بازگشتند و مورد استقبال باشکوه مسؤولان امر قرار گرفتند. استقبال و حمایتی که احتمالا فغانی و کمک‌هایش کمتر نظیر آن را در سال‌های حضور حرفه‌ای‌شان در فوتبال ایران دیده بودند، بویژه در مواقعی که بیش از همیشه به این حمایت‌ها نیاز داشتند.
قطعا فغانی هنوز خاطره محرومیت چند جلسه‌ای‌اش را برای بازی عجیب تراکتورسازی و نفت فراموش نکرده، آن دیدار جنجالی که اتفاقات عجیب و غریبی در آن به وقوع پیوست تا سرنوشت قهرمانی لیگ به شکل عجیبی رقم بخورد اما در نهایت تنها این فغانی بود که به عنوان مقصر شناخته و جریمه شد. البته این تنها موردی از موارد متعددی است که حق داوران در فوتبال ایران پایمال شده و باعث شده داوران ایرانی همواره معترض باشند که حمایتی از آنها نمی‌شود و همیشه مظلوم واقع می‌شوند.
امروز همه مسؤولان می‌خواستند با فغانی و دستیارانش عکس یادگاری بیندازند اما گویی یادشان رفته اگر این داوران توانسته‌اند در المپیک برای ایران افتخارآفرینی کنند، نه به جهت حمایت‌های گسترده آنها بلکه بیش از هر چیز به‌خاطر پشتکار و توانمندی‌های خودشان بوده است. اما به هر صورت، باید اینگونه افتخارآفرینی‌ها و درخشش این تیم داوری ایرانی در سطح بین‌المللی که احتمالا در جام‌جهانی 2018 هم حضور خواهند داشت، سببی شود تا بیش از پیش فغانی و دیگر داوران مورد حمایت قرار گیرند تا شرایط درخشش و افتخارآفرینی هرچه بیشتر داوران ایرانی در سطح اول جهان فوتبال مهیا شود.
امید می‌رود در خلال همین لیگ پیش رو به محض یک اشتباه همین فغانی، مسؤولان برای آرام کردن هواداران فلان تیم، نخواهند داوران را قربانی کنند. علیرضا فغانی با قضاوت در فینال فوتبال مردان المپیک نشان داد از چه پتانسیل بالایی برخوردار است و حیف ما که بخواهیم برای پنهان شدن پشت اشتباهاتمان، چنین استعدادهایی را نابود کنیم. هر داوری قطعا روز بد و پراشتباه هم دارد، مهم مراقبت از آنهایی است که بزرگی‌شان را ده‌ها باره اثبات کرده‌اند.