علیاکبر عباسی: از روزهای وقوع فتنه 88 تا امروز بیش از 7 سال میگذرد اما در این مدت رهبر حکیم انقلاب در بسیاری از سخنرانیهای خود به مساله فتنه و جنایت بزرگی که سال 88 در حق مردم ایران از سوی فتنهگران صورت گرفت، اشاره کردهاند. علاوه بر سخنرانیهای مفصل و تبیین ابعاد دقیق فتنه در همان ماههای ابتدایی، بعد از آن و تاکنون نیز بسیاری از جلسات و سخنرانیهای عمومی رهبر معظم انقلاب با اشارهها و تاکیدات ایشان بر مساله فتنه و آسیبهای آن همراه بوده است به طوری که ایشان در هر سخنرانی حتی ابعاد جدیدتری از فتنه را مورد اشاره قرار میدهند.
آخرین نمونه از اشاره رهبر انقلاب به موضوع فتنه به سخنرانی چندروز پیش ایشان در جمع ائمه جماعات مساجد استان تهران بازمیگردد. آنجا که حضرت آقا فرمودند: «بعضی کوتهنظری میکنند، کوتهبینی میکنند و همه چیزها را منحصر میکنند در دوستی یا دشمنی با یک شخص. یک شخص یا یک جریان چه اهمیتی دارد؟ باید نگاه کرد، جریانشناسی کرد، در اغلب کسانی که پایشان میلغزد این[جور] است. در ایام فتنه در سال ۸۸ در اول کار، بنده یکی از این سران فتنه را خواستم و به او گفتم که آقاجان، این کاری که شما شروع کردهاید و دارید میکنید، دست بیگانهها خواهد افتاد و دشمن از این استفاده خواهد کرد، شما حالا به ظاهر درون نظام هستید، با نظام هستید و به قول خودتان دارید یک اعتراض مدنی- منباب مثال یک اعتراض به انتخابات ـ میکنید اما این کاری که دارید میکنید مورد استفاده دشمنان اصل نظام قرار خواهد گرفت، گوش نکرد، یعنی نفهمیدند که چه داریم میگوییم، حالا البته این نگاه خوشبینانه بنده است که میگویم نفهمیدند، بعضی هم ممکن است جور دیگری فکر کنند. وارد شدند، بعد دیدید از درونش چه درآمد، گفتند: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است». خب! حالا عذر بیاوریم که اینها که یک مشت جوان بودند، یک چرندی، یک حرف بیربطی گفتند، نه، اینجوری نیست. اگر چنانچه در زیر عبای بنده کسی حرفی بزند که من با آن مخالفم، خب بایستی او را از زیر عبایم بیرون کنم، بایستی اعلام کنم که مخالفم وَالا بهحساب من گذاشته خواهد شد، همه وزن و وزانتی که صاحب عبا دارد، پشتوانه آن حرف خواهد شد. حرف، اینها است، ببینید! نگاه به مسائل جاری، اینجوری باید باشد، بصیرت سیاسی که ما میگوییم یعنی این. بفهمیم که چه کسی دارد ما را به کجا میبرد، به کجا دعوت میکند، به کجا میکشاند».
عوامل مختلفی وجود دارد که موجب شده مقام معظم رهبری به واسطه آنها مدام بر مساله فتنه تاکید کنند و ابعاد آن را مورد مداقه قرار دهند. اولا برخلاف اینکه عدهای سعی میکنند خود را به تجاهل زده و فتنه را مسالهای شخصی و جناحی عنوان کنند، با چهره مهربان و شکسته و خسته هم در بیت رهبری بیایند و هم پیشانی فتنه را ببوسند و تلاششان صرفا این باشد که فتنه را به یک دعوای سطحی که باید فراموش شود تقلیل دهند، بحث فتنه اصل نظام جمهوری اسلامی را نشانه رفته بود و در واقع «مساله 22 بهمن بود، نه 22 خرداد». آنچه در فتنه مطرح بود اصل نظام اسلامی و رای و حق مردم بود، بر همین اساس برای «رهبر»ی که حقوق و رای مردم موضوعیت داشته باشد، یقینا مسالهای چون فتنه 88 نمیتواند قابل تحمل باشد. فرق میکند نگاه رهبر انقلاب به رای و نظر مردم با دیدگاه کسانی که فقط ریاکارانه شعار مردم و حمایت از مردم میدهند اما آنگاه که رای مردم برخلاف خواستهشان بود، آشوب میکنند.
اما یکی از مهمترین ویژگیهای فتنه 88، پیچیدگی آن است. پیچیدگی فتنه به این نبود که مثلا عدهای که نسبت به امام و انقلاب کینههای دیرینه داشتند وارد میدان شدند و علیه نظام اقدام کردند. حتی به این هم نبود که عدهای فریبخورده، از روی ناآگاهی به خیابانهای تهران ریختند و علیه نظام شعار دادند. بلکه پیچیدگی فتنه جایی بود که آن کسانی که همه آبرویشان به برکت اسلام و انقلاب و جمهوری اسلامی است، به جای آنکه به دفاع از نظام و انقلاب و حق مردم بپردازند، خود پرچمدار فتنه و آتشبیار معرکه شدند. اقدامات سران فتنه و راس فتنه که خود را حامی امام و انقلاب میدانستند و همه آنچه داشتند به برکت انقلاب بود، یک طرف. علاوه بر اینها، کسان دیگری هم که شاید صبغه سیاسی و انقلابیشان خیلی مطرح نباشد اما به هر حال افرادی بودند که حرفشان شنیده میشد و در این کشور شیعی به برکت اسلام و انقلاب اسلامی آبرویی کسب کرده بودند، معالاسف فتنه آنها را هم فریب داد به طوری که اگر موضع آنچنانی در حمایت از فتنه نگرفتند، علیه فتنه هم به گونهای موضعگیری نکردند که موجب شفافسازی و کنار رفتن غبار فتنه شود.
پیچیدگی فتنه واقعیتی است که رهبر انقلاب نیز بارها بر آن تاکید کردهاند به طوری که طرح مباحثی مانند تشبیه فتنه به جنگ صفین و نقش عمار در آن جنگ، اشاره به تلاش فتنهگران برای درست کردن کاریکاتور انقلاب اسلامی در بستر فتنه، تاکید بر بصیرت، تاکید بر نقش خواص و... همگی بیانگر پیچیدگی فتنه است: «هنوز خیلی جا وجود دارد برای تحلیل و تبیین و روشن کردن زوایا و ابعاد این فتنهای که دشمن طراحی کرده بود. دشمن محاسبات خیلی دقیقی کرده بود، منتها خب! محاسباتش غلط از آب درآمد، ملت ایران را نشناخته بود. دشمن در پشت صحنه، همه چیزها را مشاهده کرده بود... به خیال خودشان محاسبه کرده بودند. به گمان آنها بساط جمهوری اسلامی بنا بود جمع شود، نه فقط حقیقت دین، حتی شعارهای دینی هم باقی نمانَد، برنامه این بود. طراحی این بود که اگر توانستند قاعده دولت را به شکل مطلوب خودشان بچینند که بعد از آن، راه حرکتشان روشن بود که چهکار میکردند، اگر هم قاعده حکومت و دولت طبق میل آنها چیده نشد و برایشان ممکن نشد، کشور را به آشوب بکشانند، با خیال خودشان- من یک وقتی گفتم- کاریکاتور انقلاب اسلامی را درست کنند، مثل سایههایی که حرکت یک قهرمان را تقلید میکنند، ادای قهرمانها را، ادای انقلاب را دربیاورند، برنامهشان این بود. ملت ایران توی دهن اینها زد و بساط اینها را جمع کرد».
رهبر انقلاب بخوبی میدانند تا زمانی که در این کشور برای تحقق آرمانهای امام و انقلاب همت میشود، دشمن زخمخورده از انقلاب و امام، دست از دشمنیاش برنمیدارد و تکرار فتنههای جدید در آینده، اصلا چیز عجیبی نیست. حتی اگر بگوییم فتنههای جدید قالب متفاوتی خواهند داشت اما باز هم نمیتوانیم کارآیی درسها و عبرتهای فتنه 88 برای رخدادها و فتنههای آینده را انکار کنیم. تاکیدات مکرر رهبر انقلاب بر مساله فتنه در حالی است که در این سالها برخی در داخل کشور مدام اصرار داشتند فتنه و جنایتهای سران فتنه به فراموشی سپرده شود. آنان که در جریان فتنه هیچگاه تصور نمیکردند اینگونه از مردم تودهنی بخورند و تودههای دهها میلیونی مردم خود بساط فتنه را جمع کنند، حالا که تشت رسواییشان از بام افتاده، به دنبال به فراموشی سپردن آن ظلمها هستند، چرا که میدانند یادآوری جنایت تاریخیای که در حق مردم روا داشتند، هیچگاه به نفعشان نخواهد بود. این سیهرویان تاریخ، در حالی از یادآوری فتنه عصبانی میشوند که حاضر نیستند به خاطر جنایت تاریخیای که در حق ملت ایران کردند، از ایشان حتی یک عذرخواهی هم بکنند.
باید توجه داشت تاکیدات رهبر انقلاب بر فتنه و یادآوری آسیبهای آن، تکلیف دلسوزان کشور و نخبگان انقلابی را نیز مضاعف میکند و به آنها یادآوری میکند مبادا گذشت زمان موجب شود جنایت سال 88 به فراموشی سپرده شود.