حضرت آیتالله العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی در پیامی درگذشت روحانی مبارز و آزاده جناب حجتالاسلام آقای حاج شیخ جعفر شجونی را تسلیت گفتند. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسمه تعالی
با تأسف فراوان خبر درگذشت روحانی مبارز و آزاده جناب حجتالاسلام آقای حاج شیخ جعفر شجونی را دریافت کردم. آن مرحوم از مبارزان دیرین با رژیم طاغوت و از وفاداران به امام و انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی در سراسر عمر تبلیغی خود بود. منبرهای روشنگر و بیان صریح و شیرین او خاطره‌های ماندگاری در ذهن و دل آشنایان این روحانی شجاع بر جای گذاشته است.
از خداوند متعال غفران و رحمت برای آن مرحوم و صبر و اجر برای بازماندگانشان مسألت می‌کنم.
سیدعلی خامنه‌ای
۱۷ آبان 95
تشییع در امامزاده صالح
مردم تهران دیروز پیکر مجاهدی خستگی‌ناپذیر و ثابت‌قدم را تشییع کردند. مرحوم حجتالاسلام والمسلمین جعفر شجونی که روز یکشنبه 16 آبان‌ماه در 84 سالگی و پس از یک دوره تحمل بیماری در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت، از مبارزان سرسخت پیش از انقلاب اسلامی بود که در رژیم پهلوی به دلیل همراهی با نهضت امام خمینی(ره) بارها و بارها دستگیر شد و سال‌ها زندانی بود. در حالی که قرار بود صبح روز دوشنبه مراسم تشییع پیکر مرحوم شجونی از مقابل مسجد هدایت برگزار شود و پیکر عضو فقید جامعه روحانیت مبارز در بهشت زهرا تدفین شود، شامگاه یکشنبه، مقام معظم رهبری طی دستوری به تولیت آستان امامزاده صالح(ع)، خواستار تدفین پیکر این مجاهد مبارز در امامزاده صالح(ع) شدند. بر همین اساس، پیکر مرحوم شجونی به سمت امامزاده صالح تشییع شد و پس از اقامه نماز آیتالله موحدی‌کرمانی بر پیکر ایشان، مرحوم شجونی به خاک سپرده شد. در مراسم تشییع پیکر مرحوم شجونی چهره‌هایی چون حجج اسلام ابوترابی فرد، پورمحمدی، ناطق‌نوری، مصباحی‌مقدم، حسینیان و سید حمید روحانی، سیدمحمد حسینی، اعضای حزب موتلفه اسلامی و جمعی دیگر از چهره‌های سیاسی و مذهبی حضور داشتند.
مبارزی شجاع، آگاه و مبشر
در حاشیه مراسم تشییع پیکر مجاهد فقید مرحوم حجتالاسلام شجونی، برخی چهره‌های حاضر به بیان ویژگی‌های ایشان پرداختند. یکی از ویژگی‌های اصلی و مهم این روحانی فقید، حفظ مواضع انقلابی تا آخرین روزهای زندگی‌اش بود. آیتالله موحدی کرمانی، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز بعد روشن زندگی ایشان را مبارزات قبل از انقلاب دانست و افزود: ایشان در مبارزات سینه‌چاک و فعال بود و منبرهای ایشان علیه رژیم ستمشاهی سنگین بود و به همین دلیل ایشان را بارها به زندان انداختند. دبیرکل جامعه روحانیت مبارز افزود: حجتالاسلام شجونی قبل و بعد از پیروزی انقلاب مبارزی شجاع، آگاه و مبشر بود.
حجتالاسلام علی‌اکبر ناطق‌نوری، رئیس دفتر بازرسی دفتر مقام معظم رهبری نیز با بیان اینکه ایشان شخصیتی مبارز، انقلابی و مصداق السابقون بودند، اظهار داشت: ایشان از سال 1327 مبارزه را با فدائیان اسلام و مرحوم نواب صفوی، واحدی، خلیل طهماسبی و شهید محلاتی شروع کردند و از آن موقع اهل مبارزه بودند که در زمان امام(ره) نیز مبارزه را رسماً شروع کردند.
وی افزود: در همه این دوره‌ها تا پیروزی انقلاب، ایشان جزو منبری‌های مُبَرَز و مبارز بودند و شاید 30 تا 40 بار به‌خاطر مواضع صریح و انقلابی درباره انقلاب، امام و مبارزه دستگیر شدند و همان مواضع را بعد از پیروزی انقلاب تا آخر نیز حفظ کردند. ناطق نوری با بیان اینکه حجتالاسلام شجونی در زمان آقای بروجردی تابع مرجعیت ایشان، در زمان امام در خط امام(ره) و در زمان رهبر انقلاب نیز در مسیر پیروی از ولایت بودند، تصریح کرد: ایشان در جامعه روحانیت مبارز مواضع صریحی داشتند و باکی از این نداشتند که مواضع‌شان طرفداری داشته باشد یا نه و آنچه را که معتقد بودند می‌گفتند.
به گزارش «وطن‌امروز» حجتالاسلام جعفر جوادی‌شجونی معروف به جعفر شجونی، سال ۱۳۱۱ در فومن به دنیا آمد. ایشان از شاگردان آیتالله العظمی بهجت بود و از طریق ایشان نیز با امام خمینی(ره) آشنا شد. شجونی خود در این زمینه می‌گوید: «من امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب را در منزل آیتالله بهجت و از طریق ایشان شناختم. من تقریبا 8 سال نزد آیتالله بهجت درس خصوصی خواندم و حالات معنوی بسیاری از ایشان دیده‌ام. من وقتی صبح‌های زود نزد ایشان برای درس خواندن می‌رفتم، آقای سیدی را می‌دیدم که در منزل ایشان را می‌کوبید و وقتی از آقای بهجت پرسیدم که ایشان چه کسی بوده است، گفتند حاج روح‌الله خمینی است».
بر همین اساس نیز او شیفته امام می‌شود و به عنوان یکی از روحانیون مبارز طرفدار حضرت امام خمینی(ره) از ۱۸ سالگی مبارزه را آغاز می‌کند و تا پیروزی انقلاب ۲۵ بار زندان رفت. وی در بازگویی خاطرات خود از آن روزها اینگونه نقل کرده است: «سال 1352 چند وقتی بود که از طرف رژیم شاه به خاطر سخنرانی‌ها و مطالبی که در منبرهایم طرح می‌کردم ممنوع‌المنبر شده بودم. روزی آقایی از من برای سخنرانی در مسجد حجت واقع در خیابان اتابک، خیابان خاوران، روبه‌روی پارک فدائیان اسلام (مسکرآباد سابق) دعوت کرد. با خودم گفتم اینجا کسی من را نمی‌شناسد، دعوت آنها را قبول می‌کنم. سر وقت در مسجد حجت حضور یافته و بالای منبر رفتم. حدود نیم ساعت صحبت کرده بودم که ناگهان سر و کله مأموران شهربانی پیدا شد، فهمیدم برای دستگیری من آمده‌اند، به ناچار سخنرانی را نیمه‌تمام گذاشته و از منبر پایین آمدم. مرا دستگیر کرده و به پاسگاه هاشم‌آباد بردند و تا پاسی از شب در آنجا بودم. سپس یک عینک لاستیکی به چشمم زدند و دیگر جایی را نمی‌دیدم و مرا به کمیته مشترک ضد خرابکاری رژیم شاه واقع در میدان توپخانه بردند...». او در سال‌های اخر عمر رژیم پهلوی سخت‌ترین شکنجه‌ها را در زندان ساواک دید اما هیچ‌گاه حاضر به عقب‌نشینی از مواضع و اصول انقلابی خود نشد.
حجتالاسلام شجونی پس از انقلاب در مناصب گوناگونی به نظام خدمت کرد و آنطور که خود گفته در این مدت به اموال انقلاب حتی یک بار نیز «ناخنک» نزده است. او پس از انقلاب نیز به داشتن مواضع انقلابی شهره بود. در فتنه 88، تندترین مواضع را علیه سران فتنه و حامیان آنان داشت. خودش درباره حضورش در میدان در ایام فتنه می‌گفت: «من از جوانی در سیاست هستم و 25 بار زندان رفته‌ام ولی با وجود 60 سال فعالیت سیاسی خسته نشده‌ام. در سال‌های اخیر سکوت کرده بودم ولی امروز به دلیل رفتار برخی از افراد دوباره مانند دوران جوانی فعال شده‌ام». در همان دوران که برخی سیاسیون در حال بررسی صحنه بودند، شجونی مکررا علیه فتنه‌گران و حجتالاسلام هاشمی‌رفسنجانی به عنوان یکی از حامیان سران فتنه موضع گرفت. او فتنه‌گران را عامل اتحاد بهایی‌ها و سلطنت‌طلبان در کشور می‌دانست و می‌گفت: «عده‌ای بعد از انتخابات تیشه به ریشه خود زدند و در واقع سران فتنه باعث شده‌اند منافقان و افرادی که پاسدارها را قتل‌عام می‌کردند وارد میدان شوند و گروه‌هایی مانند سلطنت‌طلبان و بهایی‌ها ابراز وجود کنند تا جایی که در روز عاشورا، ۸۰ بهایی دستگیر شد».