حسن روانشید*: رنسانس انتخابات با روش‌های تازه همراه با فیگورهای مردم‌پسند بدون هزینه‌های بالاسری و به بهانه اعلام فعالیت‌های ارگانی، متد تازه‌ای است که در شهر اصفهان کلید خورده و در فرصتی کمتر از یک ماه ده‌ها عکس و خبر همراه با تیزرهای نو از رسانه‌های مکتوب، دیداری، شنیداری و سایت‌های خبری به سمع و نظر دارندگان حق رأی می‌رسد تا آمادگی ذهنی داشته باشند و بتوانند اصلح را در اردیبهشت 96 به شورا بفرستند! آنچه می‌تواند مخاطب را به تفکر وادارد این است که منظور از هزینه کردن از کیسه شهرداری برای اطلاع‌رسانی به مخاطبان که بدانند تلاش‌های شهری چه بوده است! آن است که شهروندان با خواندن و شنیدن و دیدن تصاویری از فعالیت‌ها، امید به زندگی را بیشتر به خود تلقین کنند نه اینکه به‌جای تماشای تصویر پل یا خط بی‌آرتی، پارک یا فضای سبز مرتباً شاهد چهره خبردهنده تحت عنوان سخنگو باشند که وسعت صفحات را به چهره خود اختصاص می‌دهند! و امور مالی را ناچار می‌کنند براساس نرخ سطر و ستون نسبت به پرداخت هزینه رپرتاژآگهی‌ها اقدام کند! تا به نام آنها و به کام دیگری تمام شود! نه می‌خواستیم و نه می‌توانستیم تمام ابعاد این وسعت را جمع‌آوری و به سمع و نظر خوانندگان و شهروندان برسانیم. ‌بناچار تعداد محدودی را فارغ از متون چاپی آن گردآوری و در کنار هم قرار دادیم تا شاید بشود به‌عنوان مشت نمونه خروار ارائه داد! به ما ارتباطی ندارد که مسؤولیت شرعی این استفاده تبلیغاتی به عهده رئیس شورای شهر است یا شهردار؟ اینگونه به نظر می‌رسد جامعه کاری به این ندارد که چه کسی می‌گوید بلکه می‌خواهند بدانند آن‌کس چه می‌گوید! و البته آنچه ابراز می‌شود در حیطه وظایف همان ارگان است که خدای ناخواسته ذهن مخاطب به حواشی کشیده نشود! همه این خبرها که می‌تواند تنها جنبه اطلاع‌رسانی محض داشته باشد به زیور تصویر آراسته می‌شود تا برای مجموعه شهرداری و شورای شهر هزینه‌ساز شود، در حالی‌ که هم‌اکنون کفگیر‌ها به ته ‌دیگ خورده و اجرائیات شهر با چاپ کوپن‌های ویژه تراکم، هزینه‌های سنگین خود را نیز بر دوش تولیدکنندگان و اصناف خدماتی تحمیل می‌کند و به‌جای وجه فاکتورها و صورت‌وضعیت‌ها،‌ بن‌هایی را ارائه می‌دهد تا به متقاضیان تراکم بفروشد و مطالبات خود را اینگونه تهاتر و تأمین کند. آخرین موردی که پیرامون پیشنهاد انجام کار با این شرایط برای شهرداری داده‌ شده پروژه سنگ‌فرش خیابان چهارباغ عباسی اصفهان است که هزینه آن حدود 3 میلیارد تومان پیش‌بینی‌ می‌شود که به پیمانکاران پیشنهاد داده‌اند با دریافت کوپن تراکم به‌جای پول نسبت به انجام این طرح اقدام کنند و پیمانکار نیز که با رکود کار روبه‌رو است درصدد است در قبال خرید مصالح، جهت اجرای پروژه اقدام و برای خدمات مورد نیاز آن همین کوپن‌ها را ارائه دهد! که بالطبع دینی است برای شورای شهر و شهرداران بعد که در قالب یک چالش به یادگار خواهد ماند، با توجه به اینکه رکود موجود در ساخت‌وساز، میزان متقاضی تراکم را محدود کرده و احتمال دارد این کوپن‌ها فعلاً بلامصرف باقی بماند. حال با این اوصاف وظیفه مسؤولان شهری حکم می‌کند به سروده «اگر باران به کوهستان نبارد/ به سالی دجله گردد خشک‌رودی» توجه و تأمل بیشتری داشته باشند و نه‌تنها در هزینه‌های جاری صرفه‌جویی کنند بلکه سعی کنند باری مضاعف بر دوش شهر و شهرداری نگذارند.
*روزنامه‌نگار پیشکسوت