استادیار بوسنیانی زبان فارسی در دانشگاه سارایوو با تأکید بر اینکه ایران‌شناسی و ادبیات فارسی بخشی از میراث فرهنگی مردم بوسنی است، گفت: زمانی که ما ایران‌شناسی می‌خوانیم، در واقع میراث خود را می‌خوانیم و درباره آن تحقیق می‌کنیم. به گزارش تسنیم،‌ «منیر داکیچ»، استادیار زبان فارسی در دانشگاه سارایوو، گفت: کشورهای اروپایی، زبان و ادبیات فارسی را به عنوان یک سنت خارجی می‌خوانند، در حالی که ما آن را به عنوان میراث خودمان می‌خوانیم. استادیار زبان فارسی در دانشگاه سارایوو با بیان اینکه ایران‌شناسی و زبان و ادبیات فارسی در بوسنی و هرزگوین سنت دیرینه‌ای دارد، اظهار کرد: ما بیش از 550 سال است که شعر فارسی می‌خوانیم و شاعران و نویسندگان بزرگی در کشور ما هستند که به فارسی شعر می‌نوشتند و تحت تاثیر شاعران بزرگ فارسی قلم می‌زدند. به عنوان مثال مثنوی معنوی قرن‌هاست که برای عموم مردم تفسیر و شرح می‌شود و دیوان حافظ هم در محافل ادبی شرح و تفسیر می‌شود، بنابراین بافت بوسنی با دیگر مناطق بالکان کاملا متفاوت است و طبیعی است که مرکزیت زبان و ادبیات فارسی در منطقه بالکان، کشور بوسنی باشد. این استاد بوسنیایی زبان فارسی ادامه داد: تعداد دانشجویانی که در حال حاضر رشته زبان و ادبیات فارسی را می‌خوانند، چندان زیاد نیست، چراکه فرصت اشتغال در این زمینه نسبتا کم است و امیدواریم با گسترش روابط سیاسی و اقتصادی بوسنی و ایران بتوانیم دانشجویان بیشتری جذب کنیم. وی افزود: تاکنون بیشتر آثار کلاسیک فارسی مانند مثنوی معنوی، دیوان حافظ و گزیده‌ای از شاهنامه به زبان بوسنیایی ترجمه شده است تا حدی که می‌توان گفت ادبیات فارسی کاملا در میان مردم بوسنی جا افتاده است و عموم مردم با آن آشنا هستند.