محمدرضا شفاه، تهیه‌کننده فیلم پرمخاطب «بیست و یک روز بعد» که در آرای مردمی جزو فیلم‌های برتر است و با اختلاف از بسیاری از فیلم‌های انتخاب شده توسط هیات داوران جلوتر است، درباره شرایط به‌وجود آمده توسط هیات داوران جشنواره سی و پنجم فیلم فجر  به «وطن‌امروز» گفت: نمی‌خواهم زیاد درباره داوری صحبت کنم، خیلی حرفی نمانده است و همه درباره داوری‌ها صحبت کرده‌اند. نکته‌ای که من می‌خواهم بگویم این است که خیلی وقت‌ها خیلی‌ها از موضع بالا می‌گویند چرا در کشور ما همه چیز آمیخته به سیاست‌بازی است و این حرف‌ها. نکته مهم در این ماجرا این است که ما چرا از خودمان شروع نمی‌کنیم؟! برخورد سیاسی با فیلمی که سراسر نجابت و سراسر شرافت در آن موج می‌زند، چه آورده‌ای برای مدیران جشنواره دارد؟ به نظرم این برخورد از طرف دبیرخانه جشنواره بوده و داوری بخشی از این ماجراست. وی با انتقاد از شرایط عجیبی که برای این فیلم در اکران کاخ جشنواره به وجود آمده است، افزود: این برخورد سلیقه‌ای اگر فقط در هیات داوران بود ما یک اکران حداقل در برج میلاد می‌داشتیم اما نمی‌دانم چرا فقط «بیست و یک روز بعد» تنها فیلم بخش مسابقه است که در 2 روز پایانی و در سانس‌های آخر به نمایش در می‌آید؟ همه این سانس‌ها تا قبل از اکران «بیست‌ویک روز بعد» به فیلم‌های مستند و غیررقابتی تعلق پیدا کرده است. این صرفا به گردن داوری نیست. داوری بخشی از دبیرخانه جشنواره است که این شرایط را ایجاد کرده است. به خاطر همین یقین دارم بیست و یک روز بعد از همان ابتدا قرار نبوده در بخش مسابقه شرکت داده شود. برنامه‌ای داشتند، عمدی و اراده‌ای در کار بوده که این اتفاق نیفتد و موفق هم شدند. دوستان در جشنواره تا روز اختتامیه می‌توانند تعیین‌کننده باشند و حتی در خود اختتامیه هم به واسطه آرای مردمی نمی‌توانند واقعیت را بپوشانند. این تهیه‌کننده سینمای ایران، با بیان اینکه دبیرخانه جشنواره سی و پنجم فجر، این جشنواره را از اعتبار انداخت، تاکید کرد: جشنواره فیلم فجر برای هیچکس نیست و برای همه کشور و یک میراث ملی است. هیچ دبیرخانه‌ای در طول این 35 دوره به این شکل که امسال اتفاق افتاده، جشنواره فجر را بی‌اعتبار نکردند و در امانت خیانت کردند. منظورم صرفا فیلم خودم نیست. مجموعه‌ای که این امانت در اختیارش قرار می‌گیرد و رعایت احترام این امانت را باید بکنند. دبیر دوره بعدی با فجایعی که اتفاق افتاد و اعتباری که از بین رفت، باید تلاش کند وضعیت را تازه به نقطه صفر برساند. این جشنواره را به نقطه‌ای رساندند که سال آینده با چالش‌های پیچیده‌تری مواجه خواهد بود. اینها مسائلی است که به نظرم از داوری‌ها مهم‌تر است و بر کل جشنواره از نحوه توزیع بلیت و تناقض‌هایی که درباره فیلم‌هایی که انتخاب نشدند، سایه‌ افکنده است.  شفاه درباره اظهارنظرهایی که درباره انتخاب‌های هیات داوران در رسانه‌ها شده است هم گفت: این موج از بهت در  میان اهالی رسانه و کسانی که نام نامزدهای سیمرغ را شنیده‌اند، سابقه ندارد. اما از منظر تهیه‌کننده بیست و یک روز بعد باید بگویم تلخی ماجرا برای ما این است که هنوز فیلم ما در کاخ جشنواره دیده نشده است که اهالی رسانه بتوانند نظرشان را درباره این فیلم بدهند و درباره داوری‌ها اظهارنظر کنند. این اتفاق تلخ بود. امسال جشنواره 3 دسته فیلم داشت: رقابتی و غیررقابتی و یک فیلم (بیست و یک روز بعد) که در رقابت بود اما رقابت داده نشد.