32 سال قبل، سیزدهم جولای 1982 «اسرائیل شاحاک» خاخام یهودی اقدام به ترجمه متنی کرد که به سند «کیوونیم» معروف شد، سندی که نشان از نقشه‌ای صهیونیستی برای تجزیه تمام کشورهای عربی منطقه بدون استثنا داشت. به گزارش مشرق، سند کیوونیم شامل چشم‌انداز صهیونیست‌ها برای تجزیه 10 کشور و منطقه خاورمیانه به غیر از فلسطین اشغالی و اردن به ترتیب زیر است:
مصر- با اکثریت سنی و اقلیت بزرگ مسیحی، محتاج کمک‌های خارجی پس از امضای توافقنامه کمپ دیوید است. باید صحرای سینا را به همراه تمام منابع و ثروت‌های طبیعی آن از مصر پس بگیریم. این کشور به دلیل اختلافات و شکاف‌های داخلی در بلندمدت خطری علیه موجودیت و امنیت اسرائیل تشکیل نمی‌دهد. با توجه به ساختار سیاسی و ماهیت و بافت داخلی جامعه، همچنین به دلیل تفرقه و اختلاف بین مسلمانان و مسیحیان که در آینده روند شدیدتری به خود خواهد گرفت، مصر بیش از هر زمان دیگر به جسد در حال فروپاشی و تجزیه شبیه است. در صورت تفکیک و تجزیه مصر، دیگر کشورها نیز تجزیه و تفکیک خواهند شد؛ ایده تشکیل دولت قبطی مسیحی در مصر علیا (شمال مصر) در کنار کشورهای کوچک دیگری که قرار است از تجزیه و تقسیم این کشور تشکیل شوند.
لیبی و سودان- این کشورها به شکل کنونی، وجود و ماهیت خارجی نخواهند داشت، بلکه آنها نیز همانند مصر در معرض تفکیک و تجزیه قرار خواهند گرفت. از لیبی جنگ‌های ویرانگری علیه اعراب صورت می‌گیرد. سودان را باید کشوری با گروه‌ها، قبایل و طوایف متعدد شمرد که هریک با دیگری بیگانه است و در این بین اقلیت عربی مسلمان بر اکثریتی آفریقایی غیرعرب و همچنین قبایلی مسیحی و بت‌پرست حکومت می‌کند.
سوریه و لبنان- تقسیم لبنان به 5 اقلیم باید الگویی برای تجزیه و تقسیم دیگر کشورهای منطقه از جمله مصر و سوریه و عراق و عربستان سعودی باشد. سوریه از حیث ترکیب و ساختار طوایف و گروه‌های جمعیتی تفاوتی با لبنان ندارد، تنها تفاوت نظام حاکم بر سوریه با لبنان حاکمیت قدرتمند نظامیان است اما جنگ داخلی واقعی که امروز بین اکثریت اهل سنت با اقلیت شیعه علوی حاکم بر کشور که تنها 12 درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند، جریان دارد، نشان‌دهنده اهمیت موضوع و خطر بزرگی است که در عرصه داخلی این کشور را تهدید می‌کند. تقسیم و تجزیه سوریه به اقلیم‌های طایفه‌ای و مذهبی مستقل در مرحله آتی همانند آنچه در لبنان شاهد آن هستیم، مهم‌ترین هدف اسرائیل در کوتاه‌مدت در جبهه شرقی خاورمیانه است. بر این اساس دولت علوی‌ها(اسد) در سوریه محدود به سواحل غربی آن خواهد شد. در استان حلب دولتی سنی تشکیل خواهد شد اما دروزی‌ها دولت خود را در منطقه جولان سوریه تشکیل خواهند داد که اسرائیل بر آن تسلط خواهد یافت. همچنین در منطقه حوران و شمال اردن نیز برای تضمین امنیت و ثبات و استقرار منطقه شاهد تشکیل یک دولت خواهیم بود و مقدمات این طرح هم‌اکنون در حال فراهم شدن است.
عراق- گزینه بعدی برای اجرای طرح اسرائیل عراق است. اگر قدرت نظامی حاکم(رژیم بعث) و درآمدهای نفتی نبود، سرنوشت عراق تفاوت چندانی از حیث ساختار اجتماعی و تعدد طوایف و قبایل با کشورهای همجوار خود نداشت با این تفاوت که شیعیان در این کشور در اکثریت و اهل سنت در اقلیت هستند. 20 درصد از جمعیت عراق را کردها تشکیل می‌دهند که به عنوان بزرگ‌ترین اقلیت در شمال این کشور تمرکز دارند. می‌توان 3 اقلیم بصره در جنوب، اقلیم بغداد در مرکز موصل در شمال غرب و اقلیم کردستان در شمال ایجاد کرد. به این ترتیب اقلیم شیعی بصره در جنوب از اقلیم‌های سنی بغداد و موصل و کردستان جدا می‌شود.