آیا مقامات امنیتی واقعا نگران نفوذ چریک‌های اسلامی به این پایگاه نفوذناپذیر نظامی بودند؟! داستان‌های سرگرم‌کننده دیک چنی موجب شد از سخنان سخنگوی کاخ سفید Ari fleischer و همچنین Karl Rove مشاور ارشد کاخ سفید غافل شویم. صحبت‌های این دو مقام ارشد کاخ سفید سرنخ‌های ترفندهای درون‌حزبی را به‌دست می‌داد؛ آماده‌سازی و هدایت افکار عمومی به مقابله با دشمنان خارجی و لزوم ورود به جنگ محور اصلی سخنان این دو مقام ارشد آمریکایی است.  روزنامه‌های 12 و 13 سپتامبر به نقل از سخنگوی کاخ سفید «A.fleischer» عنوان کردند که سرویس امنیتی قبل از حوادث، پیام‌هایی از عاملان حمله دریافت کرده بودند، دراین پیام‌ها، کاخ سفید و هواپیمای رئیس‌جمهور در فهرست اهداف حمله قرار داشتند.
در این روز خبر بسیار عجیب و بی‌سابقه بهره‌برداری و استفاده عاملان حمله از رمز مخابراتی سری رئیس‌جمهور، برجسته‌ترین عنوان خبری روزنامه نیویورک‌تایمز را به خود اختصاص داد. در چنین اوضاع و احوالی دیگر خبر مهم «World Net Daily» برای خوانندگان غیرمنتظره نبود. ورلدنت دیلی عنوان کرد که تروریست‌ها به رمز عبور اکثر مقامات ارشد اطلاعاتی دست یافته بودند، ازجمله: آژانس مبارزه با موادمخدر (Drug EEnforement Agency)، اداره تجسس کشوری(National Reconnaissance office)، اداره اطلاعات نیروی هوایی
(Air Force intelligence)، اداره اطلاعات ارتش (Army intelligence)، اداره اطلاعات نیروی دریایی (Naval Intelligence)، اطلاعات منطقه‌ای نیروی دریایی (The Marine corpslligencel)، مرکز خدمات اطلاعات وزارت کشور (The intelligence Services of state
(Department و در نهایت وزارت انرژی، شمار مقاماتی که فقط یکی از رمزهای فوق را در اختیار دارند بسیار اندک است و هیچ مقام ارشدی غیر از رئیس‌جمهور مجاز به دانستن بیش از یک رمز نیست، در اینکه عاملان حمله چگونه به مجموعه‌ای از رمزها دست یافته‌اند 2 احتمال را به ذهن می‌رساند؛ یکی اینکه آنها با استفاده از نرم‌افزارهای پیچیده کشف رمز از ساختار حفاظت اطلاعات رئیس‌جمهوری عبور کرده باشند و دیگری اینکه نیروی نفوذی‌ای در میان بدنه بالاترین رده اطلاعاتی قرار داشته باشد.  با توجه به این نکته که الگوریتم نرم‌افزار رمزهای گفته شده یک‌بار به سرقت رفته، نه‌تنها نفوذ به داخل آن حتی بازنویسی‌اش کاری دشوار نیست، سارق نرم‌افزار از افسران FBI به نام RobertHansen است که در فوریه 2001 شناسایی و دستگیر شد.
اتهام Hansen جاسوسی و گردآوری اطلاعات محرمانه از پرونده‌های FBI بود،
Hansen این اطلاعات را به سفارش رئیس اسبق سیا، James Woolsey تهیه کرده بود و از این طریق رمزهای مخابراتی به خارج از بدنه دولت انتقال یافت. Woolsey امروز در حلقه مخالفان صدام قرار دارد و از طرفداران حمله نظامی به خاک عراق است و عملیات سرقت رمزهای مخابراتی را به گردن گروه‌های سری و خطرناک عراقی می‌اندازد، لذا سومین احتمال می‌تواند چنین باشد که ساختار اطلاعاتی به‌طور پنهان شاهد پروژه سرقت اطلاعات بوده و از روی عمد مانع نشده است. به هرحال عاملان حمله یازدهم سپتامبر هر گروهی که می‌خواهد باشد، هیچ‌گونه دسترسی به رمزهای مخابراتی نمی‌توانستند داشته باشند، مگر از طریق نفوذهایی نظیر
 Hansenدر FBI Woolsey و در CIA، و اگر تابه حال کوچک‌ترین شکی در دروغ بزرگ یازدهم سپتامبر وجود داشت، عملیات داخلی سرقت رمزهای مخابراتی آن را برطرف کرد، از این رو باید از روشنگری عاملان و آمران این عملیات تشکر کرد. جدای از اهداف و نیات طراحان عملیات سرقت رمزهای مخابراتی، اطلاعات عادی و مورد تایید مقامات آمریکا، وجود 2 عنصر خیانتکار در بالاترین رده دستگاه اطلاعاتی و امنیتی کشور را انکار نمی‌کند، آیا تنها توفیق گروه Woolsey سرقت رمزهای مخابراتی بوده و آیا قدرت‌نمایی‌ها و ضرب شست‌های دیگری به رقیب‌ها نشان دادند؟ باید به محافظان رئیس‌جمهور حق داد که از ترس حمله‌های تک‌تیراندازان ماهر در امن‌ترین پایگاه هوایی آمریکا، شدیدترین مراقبت‌ها را به‌عمل آورند.  در آن روز بحرانی، از محل فرود هواپیمای رئیس‌جمهور تا راهروی ساختمان فرودگاه Offutt، 2 صف طولانی از خودروهای زرهی به‌طور متراکم چیده شد، تا رئیس‌جمهور و محافظان وی از میان آنها عبور کنند.
ادامه دارد